TYTUł: "Satyra na leniwych chłopów"
AUTOR: *.*
 
 OPRAC.: Mariusz Stochla (stochla@ks.onet.pl)
-------------------------------------------------------------------------
Chytrze bydlą z pany kmiecie,         (bydlą - postępują) Wiele się jich siercu plecie:
Gdy dzień panu robić mają,
Częstokroć odpoczywają,
A robią silno obłudnie:
Jedwo wynidą pod południe,
A na drodze postawają,
Rzekomo pługi oprawiają;
Żelazną wić doma złoży,               (wić - wiązanie przy pługu) A drzewianą na pług włoży;
Wprzągają chory dobytek,
Chcąc zlechmanić ten dzień wszytek:   (zlechmanić - strwonić) Bo umyślnie na to godzi,
Iż się panu źle urodzi.
Gdy pan przydzie, dobrze orze -
Gdy odydzie, jako gorze.              (jako gorze - jak
najgorzej) Sto[j]i na roli, w lemiesz klekce:
Rzekomoć mu pług orać nie chce;
Namysłem potraci kliny,               (namysłem - rozmyślnie) Bieży do chrosta po jiny;             (chrost - zarośla)
Szedw do chrosta, za krzem leży,      (szedw - poszedłszy) Nierychło zasię wybieży.
Mnima-ć każdy człowiek prawie,        (prawie - prawdziwie) By był prostak na postawie.           (na postawie - pozornie) Bo-ć się zda jako prawy wołek,
Aleć jest chytry pachołek.


KONIEC