SZWAJA MONIKA





Artystka wedrowna





MONIKA SZWAJA





Copyright Monika Szwaja, 2005Projekt okladki:

Maciej Sadowski

Redakcja:

Berenika Ewa Witan

Redakcja techniczna:

Malgorzata Kozub

Korekta:

Mariola Bedkowska

Lamanie:

Ewa Wojcik

\8L-^

22600

ISBN 83-7469-166-2

Wydawca:

Proszynski i S-ka SA

02-651 Warszawa, ul.

Garazowa 7

Druk i oprawa:

Drukarnia Naukowo-Techniczna, Spolka Akcyjna

03-828 Warszawa, ul.

Minska 65 /n, "Ake.





9(06





Historyjke niniejsza pozwalam sobie zadedykowac: moim kochanym Przyjaciolkom-artystkom:Katarzynie Zachwatowicz-Jasienskiej (pani profesor!

), dzieki ktorej nieco swobodniej poruszam sie w wielkim swiecie Muzyki i Basience Zarnowieckiej (sopran wedrowny.

),ktorej zawdzieczam tak wiele radosci i wzruszen.

Przy okazji niechze sie czuja usciskani moi kochani Przyjaciele-muzycy z zespoluStonehenge, tez na dobra sprawe artysci wedrowni:

Kamil (czlowiek-filharmonia), Kosmos, Janusz, Mirek, Misio i Szymek, najmilszy i najbardziej roztargniony gitarzysta na swiecie.

A w ogole: niech zyja artysci, bo bez nich swiat nie mialby przeciez sensu!





APEL WSTEPNY - DO PTCZYTELNIKOW





Usilnie prosze wszystkich PT Czytelnikow Plci Obojga, aby nietraktowali jako autentyczne postaci ani wydarzen opisanych w powiesci, ktora wlasnie wzieli do reki.Maja one niejakie odniesienie do rzeczywistosci, ale tylko, dlatego, ze przeciez naprawdeistniejaartysci i dyrektorzy rozni tez.

pozatym musialam gdzies umiescic akcje - a ze moja Wiktoria od kilku juz powiesci mieszka w Szczecinie, wiec i opera jest w powiesci szczecinska i telewizja; postacie i opisy wydarzen sa jednak najzupelniej fikcyjne.

Zwlaszcza jedna taka pani - przepraszam Kolegow z rzeszowskiejTV, umiescilam jaw Rzeszowie,bo to najdalej odSzczecina, a zatem niewielka obawa, ze ktos stamtad przyjedzie tu, aby dac mi w zeby.

Jeszcze raz wiec prosze: czytajcie, bawcie sie, ale nie kombinujcie!

Wszystko wymyslilam!

Autorka.



abrzost(a),o2.pl

do

katarzyna.latour(a),wp.pl



Moja wies, piatek, 1 lutego

Droga Pani profesor!

Jak to dobrze, ze wreszcie dala sie pani przekonac wnuczkowi, ze komputer nie gryzie!

Od dawna tlumacze pani, ze tylko malolaty moga nas tego nauczyc; gdyby jeszcze jakis czas sluchala pani objasnien - z calym szacunkiem - Malzonka, moglaby sie pani zalamac ostatecznie i na wieki zrezygnowac z tego pozytecznego urzadzenia.

Zemna prawie tak sie stalo, kiedy poprosilam mojego meza, znanego pani osobiscie Radka, o krotkie przeszkolenie.

Zaczal od budowy komputera i systemu zerojedynkowego i na tym systemie zerojedynkowym wlasciwie sie skonczylo - poniewaznie zyczylam sobie wiedziec, o co w nim chodzi, wiec Radek uznal mnie za kompletna idiotke, niegodna korzystania z wyszukanych owocow mysli ludzkiej.

I co pani na to?

Tak mnie ocenil facet, ktory uwaza, ze te wszystkie nuty, wyciagi i partytury, nad ktorymi pracuje, to jakies cholerne klebowisko niezrozumialych robaczkow!

Wykorzystalam moment, kiedy byl na kolejnej konferencji naukowej i poprosilam dziecko sasiadow, male, kudlate stworzonko plci nieokreslonej, z imienia jednak sadzac, chlopaka, zeby mi pokazal, o co w tym calym wynalazku chodzi. Onze Norbercik, lat jedenascie, zgodzil sie chetnie, wpadl do mnie na sok wisniowy i lody, spozyl tego straszna ilosc, po czym w ciagu pol godziny nauczyl mnie obslugi Worda, Outlooka i Excela.

Excela z rozpedu, bo nie jest mi on wcale potrzebny.

-Pani sie niczym nie przejmuje - powiedzialo jeszcze dziecko na odchodnym. - Jego sie raczej nie da zepsuc, bo on jest glupcoodporny. No. Pani widzi, on z pania gada. I jak pani sprobuje zrobic cos kompletnie bez sensu, to on cztery razy zapyta, czy pani naprawde chce to zrobic. Na przyklad skasowac jakies pliki albo poczte. Niech pani uwaza, o co on pania pyta, to wszystko bedzie zawodowo.

No to ja juz lece.

A jak pani bedzie chciala cos sobie zainstalowac, to pani do mnie zadzwoni, tak na wszelki wypadek, zeby pani jednak czegos nie nakaszanila. A mezowi pani powie, ze te antywirusy, co macie, to juz przezytek dawno sa lepsze. Jakbyscie chcieli, to moge zainstalowac.

I dziekuje za lody. I sok.

To do widzenia.

Obawiam sie, ze niepotrzebnie wspomnialam Radkowi o tych antywirusach, bo i tak dostatecznie rozwscieczyl go fakt dolozenia do jego swietej poczty mojej poczty - Norbercik zrobil to trzema ruchami zawodowca, przez co teraz Radkowi nie otwiera sie od razu jego skrzynka, tylko musi wybierac tozsamosc i to dodatkowe klikniecie mysza doprowadza go do szalu!

Szal Radka wyglada zawsze jednakowo: bieleja mu kosci policzkowe, oczy sie zwezaja i zaczynaja rzucac wsciekle blyski, szczeki sie zaciskaja, a mowa ludzka wydobywa mu sie z geby z trudem oraz z nieprzyjemnym sykiem.

Cos uroczego, ten moj maz w nerwach.

Ostatnio dostarczam mu coraz to nowych powodow do zaciskania szczek.

Na przyklad ten angaz w Szczecinie oznacza, ze przez jeszcze wiecej dni w miesiacu Radeczek bedzie musial wracac do pustego domu, w ktorym nikt nie czeka z rosolkiem i krokiecikami miesnymi z grzybowym sosem na drugie danie.

Ze nie wspomne o swiezutkiej szarlotce na deser.

Radek upiera sie przy deserach, chociaz ja musze sie odchudzac i wrezultacie sie nie odchudzam, bo nikt normalny,ze mna wlacznie,nie wytrzyma w powsciagliwosci przy mojej pokazowej szarlocie. Na razie to drobiazg - bede grac stara ciotke, ale potem w planach mam rozne gale operetkowe i nie wiem,co jeszcze, a jesli mi sie trafi jakas subtelna amantka? Subtelne amantki nie jedza szarlotki ani krokiecikow, tylko zyja powietrzem oraz miloscia.

Boze, Boze, o ilez prostsze bylo zycie, kiedy mialam etat jak zwyczajny urzednik. Wprawdzie nie byl to etat urzednika, tylko solistki, a jeszcze przedtem chorzystki, ale do pracy mialam z mojej wsi trzydziesci kilometrow. Jeden skok samochodem. Japiszony doswoich bankow miewaja dalej. Chociaz wyjazdy byly zawsze - i z filharmonia, i z opera. Tyle, ze,oczywiscie, rzadziej, ale Radek i tak ich nie lubil.

Wcale nie wiem czy on sie nie cieszyl skrycie, kiedy zredukowali mnie woperze. On by na pewno wolal miec kolo siebie osiadla pania domu niz wedrowna artystke.

-Ado, kochanie - mowil do mnie glosem przeslodzonym jak turecka chalwa. - Czy jestes pewna, ze warto? Ja przeciez z latwoscia utrzymam nas oboje. LaScala chyba ci jeszcze nie grozi przez jakis czas -dodawal bezczelnie.

-A moze moglibysmy pomyslec wreszcie odzieciach.

O dzieciach, akurat.

Jak ja myslalam o dzieciach to on robil dyplom, a potem doktorat i jeszcze kariera mu sie pieknie rozwijala -i gdziez by tam mogl zniesc w domu ten balagan, pieluszki, dzieciece smrodki i ten halas, ten halas. Dostatecznie wiele halasu robila w koncu osobista zona, z uporem cwiczaca coraz to wyzsze i bardziej obrzydliwe dzwieki. No, wiec w koncu przestalam mysleco dzieciach i przestalam mu tym tematem glowe zawracac. Wiec niech teraz nie maci, zlaski swojej. Ale on maci i nie chcial mi pomoc dopiac walizki spakowanej juz nawyjazd do Szczecina. Poradzil, zebym wyjela kilka niepotrzebnych rzeczy, bo na pewno zabralam cale mnostwo ciuchow, ktorych nawet nie wyjme z torby.

Sprezylam sie w sobie i dopielam ten zamek.

Mam nadzieje, zemi nie trzasnie.

Jade dzisiaj nocnym pociagiem.

Odezwe sie ze szczecina.

Sciskam serdecznie.

Wedrowna Adela.

PS - podobno na biegunie, nie wiem ktorym, chyba poludniowym, sa pingwiny Adeli.

Nie wiem, czy mnie to cieszy,czy nie.

Nie chcialabym zyc na zadnym biegunie - spiew by mi zamarzal wpowietrzu.

PS 2 - niech pania ten wnuczek nauczy tez pisac listy, nie tylko odbierac. Bo majatek pani wyda na telefony, jesli po kazdym moim mejlu bedzie pani lapac za komorke.

Buziaczki.



Wiktoria

4 lutego, poniedzialek

Koniec swiata, wyszlam za maz.

No, nie. Tym razem telefon. Nigdy wzyciu nie wyjde poza te piec slow! Kasia to byla. No wiec dobrze. Nie bede probowala juz niczego porzadkowac -a taki mialam zamiar. I zaczynalam z osiemset razy. I zawsze mi cos przeszkadzalo. Bede pisacjak leci, a co napisze, to moje. Chociaz chcialam byc systematyczna i zaczac porzadnie od opisu slubu, podczas ktorego moj nieslubny syn obsikal mojego slubnego meza. To, ze slubny maz nie zrezygnowal wtedy z nas definitywnie, uznalam za dowod jego nieslychanie szlachetnego charakteru oraz dobra wrozbe na przyszlosc.

Katarzyna miala do mnie tym razem konkretny interes, ale najpierw zainteresowala sie, dlaczego mam taki zachrypniety glos. Podejrzewala, ze opilam sie zimnego piwa. Piwo!

-Nie, Kasiu -powiedzialam gorzko. - Nic z tych rzeczy. Tak sobie warcze czasami. Ciesze sie, ze cie slysze, pani profesorowo.

-Ja tez sieciesze,pani redaktorowo. Jaktam maly Wojtynski?

-Kwitnie. Czasem mam wrazenie, ze az nazbyt intensywnie kwitnie. Strasznie aktywny z niego czlowieczek. Padam z nog po prostu. Moze dlatego mam taki glos, to glos matki Polki schetanej do utraty tchu. Powiedz mi cos optymistycznego, prosze.

-Z przyjemnoscia. Wlasnie po to dzwonie. Jedna moja uczennica bedzie spiewala w waszej operze, chcialabym, zebys tam poszla i sie z nia zaprzyjaznila. Niech jej sie ten Szczecin jakos ociepli, ona tam nikogo nie ma.

Nooooo, Kasia to miewa pomysly.

-A jak ja mam to zrobic? Isc do baby i powiedziec jej, ze paniprofesor kazala mi sie z nia zaprzyjaznic? A jesli ona mi sie nie spodoba?

-Spodoba ci sie. Jest bardzo sensowna osoba i ladnie spiewa. Prosze cie, nie utrudniaj. Trzeba kobiecie pomoc na nowej drodze zycia.

-To jakas malolata? Jak ja z nia bede rozmawiala?

-Zadna malolata. Starsza od ciebie. Moze niewiele, ale starsza. Bedzie miala dla ciebie zaproszenie na premiere "Strasznego dworu", to jakos niedlugo.

-W przyszla sobote, ale ja sie nie wybieralam.

-Tosie wybierz. Wez swojego Tymona i idzcie razem.

-Tymona moze nie byc, w przyszlym tygodniu jedzie do Daniii nie wiem,czy wroci na sobote.

-Mowie, ze utrudniasz. Nie poznaje cie.

-Moze i masz racje, zrobilam sie marudna ostatnio- westchnelam samokrytycznie.

-To chyba przez tocholerne zmeczenie. Mowie ci, Kasiu, teraz jest juz lepiej, ale z pierwszego polrocza zycia Macka nie pamietam nic poza moim slubem, bo wtedy na troche zajela sie nim moja siostra.

-Ile on ma teraz miesiecy?

-Czekaj, niech policze. On jest z samego konca kwietnia. Maj, czerwiec, lipiec, sierpien. Dzis jest czwarty lutego, dwa trzy, szesc,jak w pysk dal dziewiec miesiecy. Czy moze dziesiec?

-Dziewiec. Za trzy miesiace bedziesz miala roczniaka.

-No tak, racja. Widzisz, jak mi mozg wypralo.

-Myslalas o niani?

-Myslalam, ale trochesie boje obcej baby w domu.

-To sie nie boj. Tylko ja przedtem dobrze obejrzyj. Jako dziennikarka znasz sie chyba na ludziach, potrafisz odroznic czlowieka przyzwoitego od nieprzyzwoitego?

-Ale tu chodzi o moje dziecko!

-To tym bardziej, obejrzyj sobie dokladnie te ewentualne kandydatki! A co twoj maz na to?

-Maz na to nic,bo z mezem jeszcze nie rozmawialam na temat niani.

-Ale on cie kocha, jak rozumiem,caly czas? Nie przeszlo mu?

-Wyglada, jakby mu jeszcze nie przeszlo. No cos ty, Kasiu, przeciez to nawet nie poltora roku jak sie znamy! Ja go wciaz jeszcze nie odkrylam do konca!

-Uwazaj z tym odkrywaniem, takdo konca nie mozna, bo jeszcze ci sie maz przeziebi. A o niani z nim pogadaj. Czekaj, ktos dzwoni domofonem na dole, to bedzie jeden taki moj uczen, bas, glos ma swietny, tylko strasznie glupi z niego facet, nie wiem, czy uda mi sie go nauczyc czegokolwiek. Ale sie staram, bo mi placi regularnie. No, juz jest przy drzwiach, to trzymaj sie, kochanie i pamietaj o mojej uczennicy!

-Jak ona sie nazywa?- wrzasnelam jeszcze pospiesznie.

-Adela Brzostowska.

Dzien dobry, panie Adamie.

W telefonie brzeknelo.

Rozsmieszona odlozylam sluchawke.

Z Katarzyna Latour przyjaznimy sie serdecznie od dawna, aczkolwiek dzieli nas mniej wiecej trzydziesci lat - na jejkorzysc.

Chociazto wlasciwie moja korzysc,bo jestem mlodsza.

Poznalysmy siez dziesieclat temu, na festiwalu w Kamieniu Pomorskim, na ktorym Katarzyna spiewala przepiekne ballady starofrancuskie, a jaakuratrobilamo tym festiwalu reportaz.

Przyjazn zakwitla odpierwszego wejrzenia, poniewaz udalo nam sie dogadac wspolnejmiloscido jednego barytona.

To znaczy Andrzeja Hiolskiego,pamieci doprawdy nieodzalowanej.

Uczylam sie na nimsluchania muzyki.

Bo ja muzyke lubie i nawet sporo symfonii umiem na pamiec,ale tak naprawde sie na niej nieznam.

Czesto mnie zloscilo, ze czegos nie wiem.

Od chwili poznania Kasi mialam sprawe ulatwiona,bokiedy mi sie cos podobalo albo nie, a nie wiedzialam, dlaczegotak jest - dzwonilam poprostu do niej i pytalam: dlaczego?

Katarzynanajpierw wybuchala smiechem,a potem tlumaczyla, co i jak.

Po dziesieciu latach znajomosci moj stan wiedzy muzycznejznacznie sie podniosl.

Obecnie znajduje sie gdzies w gornej strefie stanow

13.



srednich, a moze nawet w dolnej strefie stanow wysokich.

Jak naosobe pozbawiona jakiegokolwiek systematycznego wyksztalceniaw tej dziedzinie uwazam to za wcale niezle osiagniecie.

Jestem Kasi za to wdzieczna, a poza tym po prostu szalenie ja lubie, ale to, czego teraz ode mniezazadala, wykracza poza ramyzdrowego rozsadku.

Coz -taka jest Kasia.

Spedza swoich znajomych do kupy.

Kiedysmi powiedziala: my, porzadniludzie,powinnismy trzymac sie razem.

Dobrze.

Moge sprobowac.

Przez milosc do Kasi i Muzyki.

Tylko jak ja mamto zrobic?

Przede wszystkim - nie mam czasu!

W sposob tragiczny nie mam czasu!

Moze naprawde warto pomyslec o niani?

A gdyby udalosie zlapac jakas NAPRAWDE sensowna osobe.

moze wrocilabym do pracy?

To znaczy pomyslalabym o powrociedo pracy.

Troche siew tej pracy udzielalam caly czas, glownie jednak przeztelefon,kiedy dzwonil domnieRoch Solski z klopotamiprzy realizacji naszego wspolnego morskiego cyklu.

Ale Roch sie ostatniobardzo wyrobil i swietnie sobie radzi sam.

Czyzby naprawde nie bylo na swiecie ludzi niezastapionych?

Nie, nie.

Sa takowi.

Naprzyklad mojosobisty rybak bliskomorski.

Albo te pare kilo czlowieczka, ktore wlasnie spi slodko w pokoju obok.

Cholera.

Juz nie spi.

Udalam sie na interwencje.

Maciej Wojtynski, moj syn (aleTymon dal mu nazwisko i postanowilismy twardo trzymac sie wersji,ze jestnasz wspolny) lezal w swoimlozeczkurozkopany i wrzeszczal.

Zamknal sie natychmiast, kiedy zobaczylnadsoba mamusie.

To, ze mialaobled w oczach, nieprzeszkadzalo muw najmniejszymstopniu.

Rozpromienil siei powiedzial cos w obcym jezyku.

-No i co, synku barbarzynku - zapytalam zrezygnowana.

-Skupilessie?

Powachalam powietrze w pokoju,ale nie smierdzialo.

-O, nie zgadlam?

No to sie zlales.

-Bla,bla - powiedzialsyn uprzejmie.

Ostrozniesprawdzilam zawartosc pampersa.

Nic w nim niebylo.

-Notoczego sie drzesz, ciapku?

Ciapek wyciagnal lapy wgore.

Wzielam go na rece, co zaowocowalo natychmiastowym atakiem gadulstwa polaczonym z wydawaniem radosnych okrzykow i przytulaniem sie do kochanej mamusi.

Takimi numerami zawsze mnie rozbraja.

14

-Lubisz mame, cwaniaczku kieszonkowy?

No dobrze, z wzajemnoscia.

A moze byscos przekasil?

Maciek znowu powiedzial cos od rzeczy, wiec poszlamz nim dokuchni.

Zaproponowalam mu kilka wariantow niemowlecego jedzenia(wlasna piersia przestalamgo karmic jakis czas temu, nabawiwszy sie niesympatycznej infekcji, ktora trzeba bylo zwalczac antybiotykami), ale Maciek nie byl zainteresowany przekaszaniemczegokolwiek.

Po prostu nie chcialo mu sie spaci byl w nastroju towarzyskim.

Przewalajac sie z nim po dywanie wsrod roznych pileczek, misiow, gryzaczkow, grzechotek i tym podobnego badziewia, zastanawialam sie, czy na pewno podjelismy z Tymonemsluszna decyzje,pozostawiajacodlogiem moje dotychczasowe, wygodne, choc malemieszkanko na Pogodnie i przeprowadzajac sie tak daleko od rodziny, ktora moze by teraz przyszla pobawic sie z wnusiem, siostrzencem, kuzynkiem!

Niestety, rodzina jest daleko.

Stosunkowo bliskojest Lalka Manowska,zwana czasem przezprzyjaciol Lalka Wiazowska (troche nawyrost, odnazwiska jej aktualnego amanta,w ktorego wpadla jak sliwka w kompot) - moja przyjaciolka i kolezanka z pracy, ale przeciez Lalka bawic mi dzieciecia nie bedzie, nawet jesli mieszkadwiesciemetrow od nas.

Nawiasem mowiac, malo brakowalo, a zamieszkalibysmyw koszmarnej willi naGumiencach, na szczescie Tymon zmienil decyzje ("tylkokrowa niezmienia pogladow, moja droga") i zrezygnowal z niej na rzecz domku wPodjuchach, na tej samej gorce, naktorej mieszkala juz Lalkaze swoim gburem.

Willa na Gumiencach,aczkolwiek bardzo wygodna i dosc przestronna, byla tez paskudnienowobogacka.

Szalony architekt nie zalowal sobie ozdobek, kolumienek, mansardek, lukarni wiezyczek.

Ciekawe, czy to fantazjaprojektanta, czy niepohamowana inwencja wlascicielizaowocowala taka obfitoscia tych wszystkich wyprztykow.

Z wlascicielami Tymon byl juz wlasciwie po slowie i prawie, prawie dal im zaliczke - naszczescie Lalka przybiegla z wiadomoscia,ze na gorce z widokiem na Szczecin, wprzepieknej poniemieckiejwilli, oczywiscie nadgryzionej mocno zebem czasu, aleprzepieknej,zetez konserwator zabytkow nie polozyl na niej jeszcze lapy, alepewnie konserwator nie ma pieniedzy!

no wiec w tej mianowicie,przepieknej willi, nalezacej do miasta, zeszla ze starosciostatniamieszkanka, ktora przezdwadziescia latzatruwalazycie urzednikom, odmawiajac opuszczenia domostwa i przeniesienia sie do jakiegosbardziej proporcjonalnego dla jednej osoby lokum.

Babciabyla pieniaczka, uwielbiala awantury i namietnie angazowala w niesrodki masowego przekazu ze szczegolnym uwzglednieniemtelewi15.



zji. Podobno kolejne pokolenia naiwnych mlodych redaktorek pochylaly sie z troska nad losem biednej starowinki, ktora natychmiast po ich wyjsciu chichotala szatansko i zacierala wyschle raczki.

Teraz miasto odetchnelo z ulga i chce jak najszybciej pozbyc sieminki, nadajacejsie tylko do wyburzenia.

Tak twierdzaurzednicy,do wyburzenia, ale to bzdura oczywista- jej, Eulalii ukochanygbur, ktory jest wprawdzie inzynierem budownictwa wodnego, nieladowego,ale zawszeinzynierem, i budownictwa - otoz gbur, czyliJanusz twierdzi, ze willa wymaga tylko porzadnego remontu.

A jaksie juz ten remont przeprowadzi, towszystkie nowobogackie chatki-parchatki na ulicySiedmiu Zlodziei mogasie schowac.

Comi sie u Tymonaod poczatku podobalo,to umiejetnoscszybkiego myslenia i podejmowania decyzji.

Obejrzelismy te poniemieckawille, na jej widok natychmiast ruszyla miwyobrazniai oczami duszy zobaczylammaly, ale za to bardzo przytulny, raj.

Tymon odwiedzil wiec urzad, potem dwaczy trzy dni siedzial z kalkulatorem w rece i liczyl, w koncu zlozyl oswiadczenie, iz JanuszWiazowskimial racje.

Koszty nabyciai remontu starego domuw Podjuchachzrownaja sie mniej wiecej z kosztami nabycia nowegodomu na Gumiencach.

Jemu jest wszystko jedno, na cowyda forseuzyskana ze sprzedazy swojego dotychczasowego domu w Swinoujsciu,a tej forsy starczy akurat na jedenz obiektow, ktore namprzypadek podnos podetkal.

Niech wiec ja wybieram, bo jemu jestganc pomada gdzie, byle zemna.

Wzruszyl mnie ta deklaracja.

Nie namyslalam sie ani sekundy.

W miesiac pozniej na gorce w Podjuchach szalal remont kapitalny.

Nieoceniony Janusz podeslal ekipe fachowcow, ktorzy postanowilichyba ustanowic rekord Guinnessa w szybkosci pracy.

W rezultaciepoznajesienia zeszlego roku wprowadzilismy sie do pachnacegoswiezym tynkiem domostwa.

Och, jak pieknie pachna swieze tynki!

Na razie sa to tynki wewnatrz, elewacja jak straszyla, tak straszy,bo nie zdazylismy jejdoprowadzic do swietnosci przed zima, wiosna genialni remontowcy zjawiasie ponownie i zrobia swoje.

Odblizniaka, wktorymmieszkaja Eulalia iJanusz (kazdew swojej polowce,przynajmniej teoretycznie), dziela nas dwie posesje, dosyc czesto wiec Lala wpadalado nas, a wlasciwiedomnie,przynoszac najswiezsze ploty i wiescitelewizyjne.

Uziemiona wdomu przez Macka,laknelamtych wiesci jak kania dzdzu.

Wpadalitez czasem inni koledzy, ale to juz doscfanaberyjnie, czego wcaleme mialam im za zle, ostatecznie sama dobrze wiem, jakwygladapracaw telewizji.

Do swoich nowych obowiazkow panidomui matkirozwojowego rodu podeszlam nawetdosc entuzjastycznie.

Tymon jako maz

16

sprawdzal sie znakomicie, jako kochasjeszcze lepiej, aczkolwiek niemielismy dotad wiele czasu na amory.

Motywacja mikwitla jak tarozaczerwona.

Do urzadzania nowego gniazdka w starym domkuprzystapilam wreczz szalem, Tymon robil, co mogl, pomagala tezkochana rodzina w osobach - oczywiscie - matki oraz siostry z mezem ortopeda i synem maturzysta, obiecujacym radiowcem.

Tylkoojciec wciaz nie mogl miwybaczyc pewnych zdan, jakie miedzy nami padly, i zachowalchlodny dystans, mimo ze wyrodna corka zlapalaostateczniemeza i ojca dla nieslubnego dzieciecia.

Nasz domek jest niewielki, ale dziwnieprzestronny w srodku,z inteligentnym rozkladem pomieszczen i fajnymi oknami we wnekach na podestach schodow (mamypietro i strych!

). Otaczaja goresztki starego ogrodu - nabylam juz kilka ksiazek z dziedzinyogrodnictwa amatorskiego i zamierzam sadzic roze, lilie i stokrotki.

Oraz inne romantyczne kwiatki.

Oczywiscie, jak juz bede mialaczas,bona razienie mam.

No i jak nadejdzie sezonna ogrodnictwoprzydomowe, bo teraz to wmoim podreczniku kaza myc stare doniczki.

Nie mam starych doniczek, wiec daje sobie spokoj z pracami, nawet jeszcze niczego nie planuje konkretnie, tylkorozmyslamo wonnych kwiatkach - zwlaszcza przyprzewijaniu Macka.

Dachnaszego domostwa ozdabiaja trzy smieszne wiezyczki,dwie mniejsze i jedna wieksza -z racji tych wiezyczek rodzinaochrzcila dom mianem palacyku.

Palacyk.

Prosze.

Poczulam sieniemal jak krolowa Wiktoria w palacu Buckingham, czy mozeBalmoral, diabli wiedza, gdzie tez onawlasciwie mieszkala.

Kiedy jednak wszystkiemeble stanely juznaswoich miejscach, wszystkie firanki zostaly artystycznie zamotane na wlasciwych oknach,a mnieudalo sie opanowac instrukcje obslugi wszystkich nowych urzadzendomowych - rodzina oddalila sie na swoje Pogodnoi krolowa doscszybko zaczela podejrzewac, ze jakas zlosliwa wrozka uzyla swojejcholernej rozdzki i zmienila jaw cholerna niewolnice!

Oczywiscie, Tymon, zakochanyksiaze malzonek, pylstrzepywalspod mych stop i odgadywal zyczenia, zanim zdazylam je wypowiedziec.

Niestety, musial zarabiac na zycie nowej rodziny, a poniewazswoj rybacki biznes mial nadal nad morzem, znikal prawie codziennie na dlugie godziny - bez szans, ze na przyklad wpadnie znienacka w samo poludnie na obiadzik.

Albo ze nie bedzie potworniezmeczony wieczorem

-Jeszcze kilka miesiecy, Wikus - mowil, calujac swoja rownieipnazone, kiedy juzudalonam sie spacyfikowac nadaktywnesia i zalec w blekitnej, satynowej poscieliw delikatne liscie^kwiatow (kupilamtaka,bo wydalami sie szalenie rouznalam, ze jako taka doskonale wplynie na uczucia

17.



malzenskie).

-Jeszcze troche i wyrownam tamte straty.

Gora polroku i bedziemy mogli odetchnac.

Wytrzymasz?

-Wytrzymam -mruczalam iwtulalam sie w niego, zasypiajacw okamgnieniu; przewaznie nie na dlugo, albowiem Macius lubilnocne wystepy.

Wprawdzie Tymon zrywal sie natychmiast i bylgotow leciecna ratunek, ale mnie cosw srodku mowilo, ze reka matkito reka matki.

w efekcieoboje bylismyniewyspani chronicznie.

Nie da sie ukryc, ze cierpialo natym nasze zycie erotyczne,ktoregointensywnosci daleko bylo do poziomu, jaki sobie wymarzylismyprzed kilkoma miesiacami, kiedy to ciaza i moje podupadle wskutek intensywnej pracy zdrowie wymuszalo na nas daleko idacawstrzemiezliwosc.

W tej materii tezobiecywalismysobie wyrownanie strat.

Kiedyto ostatnio on mowil o pol roku?

Jakiesdwa miesiacetemu.

To znaczy, ze mniej wiecejw czerwcu zaczniemyznowu zyc jakludzie.

Toznaczy nie znowu,bo jeszcze nie pozylismy jak ludzie.

Och, niech sie wreszcie do tego dorwiemy!

Z tanianiato doskonaly pomysl.

Niania i jednoczesniektosw rodzaju pomocy domowej.

Jak tylko Tymon wroci, trzeba go bedzie spytac, co on na to.

I czy mamy na to pieniadze?

Boze,ile trzeba takiej niani zaplacic?

I skad ja wziac?

Ijaki powinna miec zakresobowiazkow?

I skad sie wie, zeto osoba godna zaufania?

Nigdy niezatrudnialam sluzby domowej!

Przeciwnie, czasem mialam ochotesama sie wynajac do sprzatania mieszkan, zeby zarobicna luksuspracy w telewizji publicznej.

Najwazniejsze podobno sa referencje ito referencje od znajomychosob!

-Posiedz chwile sam na tym kocyku,Maciusiu - powiedzialamstanowczo do synka, figlujacego z zoltym sloniem o lagodnym i nieco glupawym usmiechu.

-Zaraz do ciebie wroce.

Zostawilam otwartedrzwi miedzy pokojami i popedzilam dokomputera.

Wlaczylampoczte i napisalam krotki, ale dramatycznylist do telewizyjnych informatykow:

Panowie!

W was jedyny ratunek dla mnie i mojego zdrowiapsychicznegooraz fizycznego!

Blagam, wrzuccie te wiadomoscdopoczty wszystkim w naszym osrodku!

Bo jak mnieszlagtrafi, bedziecie mniemieli na sumieniu!

W zalaczniku zamiescilam rownie krotkie ogloszenie: "Nianiapotrzebna od zaraz.

Jesli ktos z PT Kolezenstwa wie cos o osobie,ktorej mozna powierzycwlasne dziecko, blagam o wiadomosc namojdomowy adres mej Iowy, wzglednie na komorke"- podalam

18

oba namiary.

Kliknelam myszka i zdazylamwrocic na kocyk, zanim Maciek doszedl do wniosku, ze jest raczejniezadowolonyz mojej nieobecnosci.

Zastanawialam sie, jak dyplomatyczniezawiadomic Tymonao moim pomysle, ale na szczescie przypomniala mi siejego deklaracja na tematmeskiej prostoty.

Kiedy wiec zjawilsie wczesnym wieczorem, dalammu zurku(jegoulubiona zupa), gulaszu z kasza,a przy deserze zlozonym z wyjatkowo dobrej gorgonzoli i niezlegomerlota, zagadnelam go o sprawe zasadnicza.

-Bardzo dobry pomysl- powiedzial po prostu.

-Sam mialemzamiar zaproponowac ci cos w tym rodzaju, tylko jeszczemi sie niesprecyzowalo, co to ma wlasciwie byc.

Niania, panna sluzaca, ciotka rezydentka.

-No costy!

Masz w rodzinie ciotkerezydentke?

-Chybanie, ale mozna by poszukac.

Bo wiesz co, ja sie chybastesknilem za toba.

-Jak to:steskniles?

Przeciez ostatnio nie wyjezdzales nigdzie nadlugo!

-Eeee, mnie nie oto chodzi.

Zprzyjemnoscia domyslilam sie, o co mu chodzi, zwlaszcza, zeponiechal gorgonzoli i pociagnal mniena kanape.

Poprzytulalismysie troche i zaczelismy rozpatrywac mozliwosc wspolnej ekscytujacej kapieli.

Warunki do takowejmamy, bo Tymon zazyczyl sobiewanne wielkosci jeziora Mamry, z roznymi chytrymi zabaweczkamido lania wody.

Opcja jednak padla, bowiemktoresz nas musialoprzeciez byc na podoredziu, w razie gdyby sie Maciek rozwrzeszczal.

A zrobilby to na bank w najbardziej podniecajacym momencie tego kapielowego tetatetu malzenskiego.

Na takie figle-migletrzeba bedzie poczekac.

Stanelo na tym, ze kapiemysie indywidualnie i szybciutko wskakujemy do lozka.

a z sypialni dodzieciecegolozeczka bedzie namblizej, no i szum wodyniczego nie zagluszy.

Jezeli ktos mysli, ze Macius nie wydarl sie w najmniej odpowiednim momencie, TOSIE MYLI.

Adela do Katarzyny

Szczecin, sroda, 6 lutego

Droga Pani Profesor!

Jestem od tygodnia prawie natej dalekiej polnocy, nawet niewiem, czy to ladne miasto, czy nie, bo bez przerwy tyram jak ka19.



torznik.

Ale mam nadzieje, ze uda mi sie w tej operze zaczepic nastale.

A przynajmniej zlapac jakies rolew wiekszej ilosci.

Pan dyrektor popatruje na mnie wzrokiem zainteresowanym - niestety, janie jestem zainteresowana w najmniejszym stopniu: nie lubie wybujalych wzdluz i wszerz blondasow kolo piecdziesiatki.

Jemu siezreszta zdaje,ze ma najwyzej trzydziesci i figurejak greckibog.

Nowiec nie, niema, ale ja mu tego nie powiem, bochcialabym zaspiewac cos wiecej niz Stryjenke.

Z samej Stryjenki nie da siewyzyc, nawet jesli wezmiemy pod uwage przedstawienia szkolne i dla mlodziezy.

Adyrektor - on sie nazywa Anielewicz, wcale nie nomenomen -zamierza robic duzo Verdiego,boon lubi.

Ja tez lubie.

I nadaje sie na tewszystkie heroiny, sama pani ostatnio mowila, ze juzmi pozwala, nawet na Wagnera.

Glosowo moge, aktorsko tez sobieporadze.

Moze jednak zastanowie sie nad podlizaniemsie dyrektorowi.

Bieda, ze nie wiem, jak sie takie sprawy zalatwia, a pojscie z nim dolozka nie wchodziloby w gre nawet gdyby wazyl dwadziescia kilomniej.

Oraz gdybym nie byla tak zwana szczesliwa mezatka.

Ta pani psiapsiolka jeszcze sienie zglosila.

Mam dla niej zaproszenie na premiere, dwuosobowe, oczywiscie.

Wyobrazapani sobie, ze mieszkam w wiezy zamkowej?

Nie bujam.

Maja tu takie pokoje goscinne.

Jedno pietro - jedenapartament.

Z pokoju mamokna na trzy strony swiata, a na czwarta z lazienki.

Pyszne widoki.

Aha, to znaczy, ze miasto jednak ladne.

Onitu wtym Szczecinie maja duzo wody dookola.

Tylkofatalnie siewchodzi na to piatepietro, zwlaszcza ciagnac za soba walize wielkosci Palacu Kultury.

Ostatnio pomogl mi jedensympatycznyi krzepki tancerz z baletu, co to sie napatoczyl przypadkiem, ale coja zrobie,jesli mi sienikt nie napatoczy?

Chyba nieopowiemtego wszystkiego Radkowi, bo bedzie przybieral swoje madre miny i suchym glosem zawiadomi mnie, ze przeciez nie musze wloczyc sie pooperach.

Wlasnie musze, niestety.

Jak sie nie ma etatu, to sie czlowiekwloczy.

Zostawilam Radkowi cala lodowke smakolykow, zeby muniebylo smutno beze mnie.

Tylko do mikrowelki i zielonymposypac.

Po premierze jeszczedwa przedstawienia dzien po dniu i wracamdo mojej wsi, ale nie na dlugo, bozaraz mam koncert wLublinie -piosenki z musicali iarie z operetek.

Moze w tamtejszej operze tezbym sie dala przesluchac?

Jak pani mysli?

Pozdrawiam serdecznie - Adela I,ksiezniczka z wiezy.

20

Katarzyna do Adeli

Sroda, 6 lutego

Pani Ado, stanowczo zabraniampani puszczania sie z dyrektorem wcelachmerkantylnych!

Zapewniam, ze nawet jesli daje topozadane rezultaty na poczatku, w efekcie prowadzi wylacznie dokolejnych stresow.

A jeszcze,niedaj Bog, zakocha sie w nim panii po coto komu?

Zmusila mnie panido uzycia tejpiekielnejmaszyny.

Dobrze, zeakurat dzieci zwnuczkiem byly na rodzinnym obiedzie.

Maly Igorek wszystko miobjasnil, chociaz nie wiem, czy mi na dlugowystarczy (mam skleroze).

Dlaczego nie odbierapani, kiedy dzwonie?

Dopuszczam mozliwosc, ze miala pani probe.

To jedyne, co paniausprawiedliwia.

A nad tym swoim mezem moze pani jednak jakos popracuje,zeby sie nie czul uwiedziony i porzucony!

Chociaz mam wrazenie, zeczasemsie nadpania zneca, ale o tym porozmawiamy przy okazji.

Niemniejprosze brac przyklad ze mnie, moj Jerzy tez nie zaden cukiereczek.

Zycie kobietyzameznej jest pasmem kompromisow.

Zarokobchodzimy trzydziestolecie malzenstwa.

Prosze mi sie nie przeziebic na tej wiezy.

Pozdrawiam - Katarzyna.

PS - Igor Latour dziwnie brzmi,prawda?

Zwlaszcza jak sie akcentuje na ostatniej sylabie.

I-GOR LaTOUR.

I-GUR-La-TUR.

Co za pomysly nazewnicze miewaja ci mlodzi!

Adelado Katarzyny

6 lutego, sroda

Tak jest.

Pani Profesor, nie bedesie puszczala z dyrektorem komercyjnie.

Jak to dobrze, ze sekretariat skonczyl juz definitywnie dzialalnosc i poszedl do domu, to znaczy sekretarka poszla do domu, bogdyby nie to, moglaby otworzyc pani list - w koncu korzystam z jejkomputera - a wtedy przeczytalaby, zapewne z radoscia, czego tomi pani zabrania.

Blagamo ostrozne formulowaniezdan, kiedy nie pisze do paniz mojej wsi, tylko z cudzychkomputerow!

Proba sie przeciagnela, padam z nog.

Aaaaaaaaaaaa.

21.



To byl ZIEW.

Dobranoc.

Adela.

Wiktoria

7 lutego, czwartek

Zastanawiam sie, czy Maciek nie za malo je.

Oczywiscie, niedajemu tychwstrzasajacych ilosci zarcia, jakie kaza dawac biednymdzieciom madre ksiazki, bo to sa porcje obliczone chyba na ciezkopracujacych stoczniowcow - ale mam wrazenie, ze moglby jesc

wiecej.

Dzwonilam nawet w tej sprawie do doktora Piekarza, tego sympatycznego pediatry, ktorego spotkalam w studiu i ktory zgodzil siewziac Macka pod stala opieke - ale on, jak zwykle zbagatelizowal

problem.

-Paaani Wiktorio- powiedzialpoblazliwie, kiedy wyluszczylammu swoje zmartwienie.

-Niechsie pani oniego nie boi.

Takie maledziecko wie,ile mu trzeba.

Niechje, ile chce.

-Ale panie doktorze - pisnelam.

-Bywaja dni, ze onprawie

wcale nieje!

-A pani codziennie je tyle samo?

Nigdy nie ma pani ochotyzrobic sobie dnia bez obiadu?

No toniech sie pani nie przejmuje.

On tez raz ma chec na jedzenie, a drugi raz nie ma.

Zglodu nieumrze, niech sie pani nie boi, mowie.

Jak zglodnieje, to ruszy dozarcia.

-Jest pan pewien?

-Jestem pewien.

Jesli pani chce, moge dopani przyjsc, ale moimzdaniem nie ma po co,niedawno go przeciez widzialem.

Zadnychniepokojacych objawowpoza brakiem apetytu paninie stwierdzila?

Nic go nie boli?

Samopoczucie ma dobre?

-Wesol jak szczygielek, panie doktorze.

-To niech sie pani cieszy i glowy sobie nie zawraca.

I bron Boze,niechmu paninie wpycha jedzenia na sile.

Zadnego "za mamusie,za tatusia".

Zaufania, kobieto!

-Alez ja mam do pana zaufanie.

-Nie do mnie!

Do wlasnego dziecka!

A jakby siecos naprawdedzialo, odpukac, to jestem do dyspozycji.

No to pozdrawiam paniai mojegomlodego klienta.

TenPiekarz jest niesamowity.

W ogole chyba nie ma nerwow.

Kiedy przywiezlismy Macka do domu ze szpitala, poprosilam

22

go, zeby wpadl, zrobic mlodemu przeglad techniczny.

Okazalosie, zetez mieszka na Pogodnie (bo to bylo jeszcze na Pogodnie),wiecktoregos wiosennego popoludniapoprostuprzyjechal narowerku.

Obsmial mnie, bo prawie ze balam sie ruszyc malegoz beta,wzial go na swoja wielka dlon i przerzucil na druga wielka dlon.

Jak kotlet.

Omal nie umarlam, Maciek natomiast bylzachwycony.

-Niech sie pani nie boi wlasnego dziecka, dziewczyno!

Ono sietaklatwonie rozleci!

Tymon przygladal sie temu z jeszcze wiekszym przerazeniem nizja, ale to on szybciej chwycil bluesa iw rezultacie stal sie glownymspecjalista od kapania synusia.

Kolejny raz niepokoilam doktora Piekarza, kiedy Mackowi wedlug podrecznikapowinny sie juz zaczac wyrzynac zabki.

Nic musie nie wyrzynalo.

Trzy tygodniepo terminie wyznaczonym naukowo nie wytrzymalam.

Zadzwonilam do Piekarza.

-Panie doktorze, ja przepraszam, ze niepokoje.

-Nic nie szkodzi,a co pania martwi?

Kupka nie taka?

Goraczka?

Czy moze mlody sie przeziebil?

-Nie, nic z tych rzeczy, tylko wie pan.

-Nie wiem.

Niech pani wydusi to z siebie.

Smialo.

-Bo wedlugmojej ksiazki dla mlodych matek Maciekod trzechtygodni powinien juz miec pierwszy zabek, a tu nic, zero.

-Trzy tygodnie, powiada pani?

-No, trzy.

-Paaani Wiktorio.

-O matko, co takiego?

-Pani Wiktorio.

Widziala pani kiedy dziecko bez zabkow?

Nie.

No wiec Mackowi tez wyrosna,niech sie paninie martwi.

-Ale ksiazka.

-Niech ja paniwyrzuci do kosza.

Nie wyrzucilam ksiazki, chyba jednak nieslusznie, bo co jakisczasstawala sie ona dla mnie zrodlem niepokojow.

Naszczesciedoktor Piekarz byl zawsze uchwytny telefonicznie.

I zawsze lekcewazyl ksiazkowedane i tabelki.

Izawsze mial racje.

No wiec z tymjedzeniem pewnie tez maracje.

Na zdrowy rozum, gdyby niemowlakjadl to wszystko, co kaza mu dawac w podreczniku, to by umarl z przezarcia.

A w kazdym raziezoladek bymu sie rozepchal, komorki tluszczowe namnozyly i potem,niedajBoze, mialby tendencje do tycia!

Tegowlasnemu dziecku niezrobie.

Zadzwonilam do tej spiewaczki od Kasi.

Sympatyczna.

Powiedzialam jej,ze nie mam czasu na nic z powodu dziecka, ale

23.



na przedstawienie przyjde.

Obiecala mi zostawic zaproszeniew kasie.

Z Mackiemposiedzi moja siostra, a takze jej maz i syn.

Przyjdado nas i zostana do jutra- mamyswietne pokoje goscinne!

Adela do Katarzyny

Szczecin, sroda, 13 lutego

Droga Pani Psorko.

Prosze trzymac kciuki.

Pojutrze premiera.

Nie mam tremy, botrudno polozyc Czesnikowa.

Pandyrektor Anielewicz troche prycha, ze jednak sopranowa Stryjenka brzmi mu dziwnie.

On sie przyzwyczail domezzosopranow.

Coza grymasny typ!

Przeciez sam siezgodzil na sopran, czylina mnie, wiec niech teraz nie wybrzydza.

Poza tym kolega Moniuszko najpierw zaplanowal tu sobiesopran,a dopieropotem zmienil zdanie.

Bardzo ostroznie na razie, ale zaczynam miec nadzieje na cospowazniejszego.

Anielewicz obnosi sie ze swoim uwielbieniemdlaVerdiego i chce robic "Trubadura".

Czy widzi mnie pani (slyszy)w charakterze Leonory?

Chetnie bym jazaspiewala!

Uwielbiamspiewac verdiowskie heroiny i w dlugich kieckach slaniac sie poschodach wiodacych do palacu.

Na razie bede wjezdzac wasagiem, a w kazdym razieczyms, coscenograf uznal za ideewasagu.

Ispiewac polarii, bo dyrektorz kolei uznal, ze calej narod moze nie wytrzymac.

Jak Bogakocham.

Informuje paniczow, ze "z tej stronyPowisladzieweczek bezliku, a kazda zamysla o ladnym chlopczyku", potem jest ta zwrotkao coreczce Agatce dla Stefana, a potem szlus.

Dyrekcja uniewaznila mojaulubiona Brygidke z noseczkiem zadartymi panicza Zbigniewa zostawila na lodzie.

Ale to itak male piwo, Stefan tezspiewa polowe piosenki.

Tezzapewne w trosce o to, zeby sie narod nieznudzil.

No wiec rzniemy Arie z kurantem w polowie.

W przyypadku jednego z dwoch Stefanow to chyba nawet nietak zle, bo on siezatyka juzna poczatku drugiej frazy i dusi kota.

Powinien zapisac siedopani profesorkina lekcje.

Ja tez do paniprzyjde, jak tylko bede w Warszawie, musimy troche popracowacnad moimi gorami.

Radek cos do mnie nie dzwoni, wiec zadzwonilam sama.

Nie bylspecjalnie zadowolony, bo musial isc sam na jakiesprzyjecie oficjalne,ado przyjec oficjalnych lepiej miec zone pod reka.

Zupelnie nie ro24

zumiem, po co.

Ostatecznie wszystkie koszulezostawilammu wstanie wyprasowanym na blache.

Na tych jego przyjeciach polsluzbowych umieram z nudow - malo kogo znam, nie wiem, o czym rozmawiac,zresztaoni nie rozmawiaja o tym,o czym ja bym chciala,a nadodatek najczesciej trzeba godzinami stac, czego nie cierpie, bo mikregoslup wysiada natychmiast.



Gdybym moglatam isc w adidaskach, to co innego, ale adidasy nie sadobrzewidziane na salachbankietowych, wiec noszedziesieciocentymetrowe szpile.

Od ktorychpuchna minogi i haluksybola jak wsciekle.

Chyba musze isc do jakiegos ortopedy,podobno sa na to jakies wkladki, nie trzebasobiekoniecznie obcinacpo kawalku stopy, jak te siostry Kopciuszka.

I nawet strabic sietam nie mozna, zupelna beznadzieja.

Doprawdy, wole grac Stryjeneczke,zajezdzac wasagiem i spiewacoberzniete arie!

Caluje postaropolsku, z dubeltowki.

Cmok.

Cmok.

Czesnikowa.

Wiktoria

16 lutego, sobota

Jak cudownie jest pozycchociaz jedno popoludnie!

To nie to, zebym narzekala na los matki karmiacej, przeciwnie,jest fascynujacy.

Nie lzyj, Wiktorio.

Losmatki karmiacej dalby sie zniesc o wiele lepiej, gdyby rzeczonamatka otoczona byla pomocami domowymi, ktore pomagalybyjej w wykonywaniu tysiaca czynnoscina minute!

A chocby taniania.

Narazie nikt sie nie odezwalw sprawieniani.

W sprawie opery za to okazalosie, ze Tymon ma wolnei mozeisc, Amelia z Krzysiem przyjechali wczesnym popoludniem (Bartekmialdonich dojsc po dyzurze w radiu) iprzejeli Macka, wiecmoglam spokojnie wziac kapielz maseczka natwarzy, zrelaksowac sie,ubrac jak czlowiek i w towarzystwie wlasnego meza WYJSC Z DOMU!

Nawet mi nie przeszkadzalo, ze ten "Straszny dwor" byl rzeczywiscie dosyc straszny, a to glownie dlatego, ze rezyser, czy kto tam,nie uwierzyl w sluchaczy ipoprzycinal najlepsze arie, pewnie po to,zeby nas nie znudzic.

W rezultacie kilka razy azmnie zatchnelo, booczekiwalam ciagu dalszego, a tu naglebec, bec, zmiana sceny, lecimy dalej.

Ajuz najwiekszy szlag trafil mnie przy arii Stefana, tej

25.



z kurantem.

Ja sie przy niej zawsze strasznie wzruszam - no i slucham ja taka wzruszona, slucham, ona mnie niesie, ta aria; jestemna szczycie wlasnego wzruszenia, skrzydla rozposcieram do lotui lece, lece, az tu nagle trach!

Nie lece.

Stefan niespodziewanie zamknalgebe.

A mialjeszcze cala zwrotke!

Temu rezyserowi powinno sie urwac.

cokolwiek.

Zeby mnienarazac na takie stresy!

Tymonaz tak sie nie stresowal, on lubi muzyke, alenie jestfanatykiem - tak powiedzial.

Stryjenka mu sie podobala.

-Wiesz co- rzekldo mnie w czasieprzerwy, kiedy w bufecie popijalismy wino(troszke sikacz,ale jak milo!

). - Jasobie te Stryjeneczke kojarzylem zawsze jako grubababe spiewajaca grubym glosem.

Atuprosze, prosze, ladna pani, ladnie spiewa.

i w ogole takaraczej.

wesola wdowka.

Rzeczywiscie, dzisiejsza Czesnikowa byla fertyczna chichotka.

Ale to mila odmiana po tych wszystkich rozlozystych altowach.

Noi glos to ona ma, ta Adela.

Trzeba by posluchac, jak spiewa coswiekszego, bo coz ona tu miala do zaspiewania.

Po spektaklu poszlam za kulisy, przedstawic sie.

Wymienilysmykurtuazyjnie telefony i kilka milychslow, i na tym sie skonczylo.

Tymon sie krygowal i nieposzedl ze mna.

Czekal w szatni z plaszczami w garsci.

a potem pojechalismy do domu, gdzie Maciek spalspokojnie wpokoju goscinnym, pod opieka najlepszej z siostr i jejmeza ortopedy.

Noi wreszcie bylo tak, jak mialo bycod poczatku!

Adela do Katarzyny

Lublin, piatek, 22 lutego

Przepraszam, Pani Profesor.

Powinnam byla przyjsc do pani popowrocie ze Szczecina, alepadlam z zapaleniem gardla (wykrakala pani, przeziebilam sie nawiezy) i moj koncert w Lublinie stanal pod znakiem zapytania.

Naszczescie udalo misiewykrecic sianem z tego zapalenia, to znaczynie sianem, tylkohomeopatia - no ijestem w Lublinie.

Jutro spiewamy "Requiem" Faurego.

W Szczecinie tez to bederobic, z chorem i orkiestra naszej opery.

Obejrzalam sie w lustrze.

Wygladam jak nieboszczka, na ktorejczesc to requiemzaspiewam osobiscie.

Moze to kwestia nastroju.

Radek podczas mojej ostatniej bytnosci wdomu wysunal przypuszczenie, ze mam wtym Szczecinie ga26

cha. Uznal, zeto zapewne dyrektor opery, bo zkimze moglabypuszczac sie spiewaczka.

Czymoze dzwonila pani do niego zdonosemw tej sprawie?

Przeciez obiecalam, ze nie bede tego robic inierobie!

Powiedzialam Radkowi, jak najbardziej zgodnie z prawda, zeco do urodydyrektor opery nie dorasta mudo piet,ale mnie niesluchal.

Wciaz jeszcze ma mi za zle tamto przyjecie.

A propos sie puszczania- moj dyrektor AnielewiczRyszard,zwanymalo wytwornie Parowa, w istocie chyba zamierza mnie zlapac i zawlecdo lozka.

Niedoczekanie jego.

Na szczescie zamiaryswoje objawia dosc niemrawo, a poza tym ma jeszcze kilka solistek,ktore mu siepodobaja,wiec sprobuje jakos przeczekac.

Na moja wies wracam w niedziele, to zadzwonie i umowimy sieupani we Warszawce, na regeneracje mojego biednego gardziolka,sfatygowanego narzedzia pracy.

Boze, dlaczego mamdopani takdaleko?

Aha -bo Radek chcial miec rezydencje za miastem.

No toczemu nie kupilrezydencji, tylko M-3?

Nigdy juz nie zrozumiem tego faceta.

Forsemielismy, to znaczy on mial, a ija wtedy niezle zarabialam.

Trzydziesci kilometrow odWarszawy!

Te odleglosci mnie wykoncza!

Smutne i ciche: pa, pa.

Szepczaca AdelaB.

PS - przyszla ta dziennikarka.

Sympatyczna,alewiele sobie niepowiedzialysmy.

Sie zobaczy, moze cos z tego wyniknie.

Wiktoria

23 lutego, piatek

Jest nadzieja na nianie!

Zadzwonila do mnie dzis ranoIlonkaKopec, zwana u naspieszczotliwieIlonka Karambol, bowiem jestmaniaczka szybkiej jazdy i regularnie stwarza niebezpieczne sytuacjena drogach publicznych.

Poniewaz jednak robi bardzo dobreprogramy o motoryzacji, a poza tym jesturocza dziewczyna- drogowka za nia przepada i wybacza jej rozne przewinienia.

Uczciwiemowiac,za Ilonka trudno nie przepadac, bo ma mnostwo wdzieku

i na dodatek jest bystra.

Owoztedy, jak mawial jeden nasz profesor na studiach - Ilonkarobila kiedys program o lotnikach sanitarnych.

Siedzieli nalotnisku, czekali dosc dlugo na zezwolenie na start i gadali o roznychrzeczach, wtym o zyciu rodzinnym,w przypadku lotnikowna ogoldosc uposledzonym.

I jeden taki pilot, ktory, jak sieokazalo, sa27.





1K





motnie wychowywal syna, mowil cos o genialnej nianci.Jak zrozumiala Ilonka,syn byl raczej spory, wiec niania chyba nie pelnila juzprzy nim obowiazkow caly dzien.

Moze bedzie miala jakies luzy?

A moze zna jakas inna nianie godna zaufania?

Tak czy siak, wartosprobowac.

Facet nazywa sie Kamil Pakulski, ona, Ilonka, jego komorke miala,ale dawno zgubila, natomiast moglabym zadzwonicna lotnisko i po prostu o niego zapytac.

PodziekowalamIlonce goraco, odpowiedzialam na kilkakonwencjonalnych pytan dotyczacych mojego zycia rodzinnego i wysluchalam kilkunowinekz firmy (podobno naszemu naczalstwukonczy sie kontrakt i nie bedzie przedluzony, Karol Kazubek, dyrektor programowy, idzie na emeryture, zatem zmiany sie szykujana calej linii, ale kto jest kandydatem na nowego szefa, jeszcze niewiadomo).

Kiedy tylko moja mlodsza iladniejsza, uczciwie mowiac, kolezanka, sie wylaczyla, nieodkladajac sluchawki, wybralam numer lotniska.

Odezwal sie jakisdyzurny ruchu i poinformowal mnie, ze panPakulskiowszem, pracuje, lata, w tej chwili wlasnie jest w powietrzu, ale jeslizostawie swoje namiary,to moja prosba zostanie muprzekazanai on oddzwoni.

Oddzwonil godzine pozniej.

-Prosze pana - powiedzialam na przydechu, bowlasnie walczylam z Mackiem,ktory mial odmienne od moichpoglady nazakladanie sobieswiezego pampersa.

-Kolezanka mnie na pananapuscila, z telewizji, onasie nazywaIlonka Karambol.

Tfu, przepraszam, Ilona Kopec.

Robila z panem jakis reportaz.

-Pamietam.

-Pan lotnik mial zdecydowanie przyjemny, gleboki glos.

-Czymmoge pani sluzyc?

-Maciek, blagam!

Przepraszam, to nie do pana.

Widzi pan, jamam w domu niemowlaka, to moj synek,ja go oczywiscie kochamnad zycie,ale on jest nadaktywny i mnie wykancza.

Podobno pan,jakosamotnyojciec, zatrudnial u siebie jakas genialnanianie.

Czyona jeszcze u pana pracuje,czy moze moglabym.

Macius, siedzspokojnie, ja to musze przylepic!

-Ona mijeszcze pomaga, alecoraz rzadziej.

Widzi pani, jajuznie jestem od jakiegos czasu takisamotny, a z kolei moj syn, ktorym ta niania sie opiekowala, bedzie niedlugo zdawal mature.

Tosiazajmowala sie moja chora mama, alemama niedawno zmarla.

-Och, bardzo mi przykro.

-Natomiast nie wiem, czy Tosiachce jeszcze ukogos pracowac.

Dam pani jej telefon, prosze z niaporozmawiac.

-Przepraszam, ze pytam, alechyba pan zrozumie.

ta pani Tosiajest zapewne osoba godna zaufania.

28

-Absolutnie.

Jezeli w naszym swiecie pozostal jeszcze ktos naprawde uczciwy, to tym kims jest Tosia.

Moze jejpani powierzycdziecko, dom, pieniadzei klejnoty rodzinne.

-Nie mam klejnotow rodzinnych -powiedzialam, ucieszonaperspektywa.

-Bardzo panu dziekuje!

-Bardzo prosze.

Milo mi, ze moglem pomoc kolezance paniIlonki.

Zrobila wyjatkowo przytomny reportaz i zostawila po sobiebardzo dobre wrazenie na lotnisku.

Prosze ja od nas pozdrowic.

-Z przyjemnoscia.

-Mowilam, ze Ilonke wszyscy lubia.

-Ja tezrobie przytomne reportaze.

Moze sie kiedys spotkamy na planie.

jak juz zatrudnie pania Tosie i bede mogla wrocicdo roboty.

Pozegnalismy sie we wzajemnych grzecznosciach i uklonach.

Aledo Tosi tak od razu nie zadzwonilam.

Napuszcze na nia Tymona,zawsze lepiej, jesliz kobieta porozmawia mezczyzna.

Tymon tezmaprzyjemny glos.

Adela do Katarzyny

Lublin, niedziela, 24lutego

No dobrze, Pani Profesor, ladnie nam ten lubelski Faure wyszedl.

Zaraz bedziemywracac do Warszawy, chybanie pisalam pani, ze jestem tym razem wlasnym samochodem.

Ale musze trocheodpoczac i odreagowac.

Najchetniej wypilabym jakiegos niekoniecznie malego drineczka i poszlaspac.

A moze by tak zrobic i jechac jutro rano?

Tojest mysl.

W takim razie bede u pani dopiero pojutrze.

Jutro i tak bedezwlokami.

Zewlokiem czyli, bo jednak pojedyncza jestem.

Zastanawiam sie nad tym, comi pani mowila ostatnio, zamiastpracowac nad moim organem zarobkowania.

Naprawde uwazapani, ze Radeksie nade mnazneca?

Ja wiem, ze niekoniecznie trzebazone lac po gebie, zeby sie nadnia znecac.

Moze toi znecanie zreszta.

Te jego niekonczace sie ciche dni!

Tefochy!

Te pretensje do mnie, ze stale gdzies wyjezdzam.

Ze mysle tylko oswojejkarierze!

Ao czyjej mammyslec?

Jego?

Onswoja kariere zrobil bez mojego udzialu, ja sienie znam na zadnymprzemysle z wyjatkiem rozrywkowego, i to niszowego, a on jestzdolnym czlowiekiem, uczciwie mu to przyznajemimo wszystkoi dyrektorem departamentu w ministerstwie zostal bez zadnychukladow, pewnie tam jednak potrzebuja parufachowcow.

Moje wyjazdy z chorem doprowadzaly go zawsze do bialej goraczki.

No to

29.



co, ze Filharmonia Narodowa?

A co go to obchodzi?

Jak sieprzenioslam do Romy, na troche sie zamknal, bo siedzialam w Warszawie i mialam czas na gotowanie obiadkow oraz prasowanie jego koszul.

Nienawidze prasowaniakoszul.

Juz to chyba raz mowilam.

A odkiedy stracilam prace na miejscu, dostaje szaluprzy kazdymmoim wyjezdzie.

Amoze szesnascie lat to wsamraz.

alboi troche zawiele?

Pani Kasiu - ja sie nierozwiode.

Niema takiego numeru.

Jakrowniez nie rzuce pracy, takiego numeru tez nie ma.

Pozostaje miwiec tylko uodpornic sie na zlosliwosci mojego meza.

Nie jestempewna,czy kochanego.

W kazdym razie nie bede sie niepotrzebnierozmazywac.

Bogeneralnie topanidoskonalewie -ja sie nie maze.

Biore walizki i ziuuuuuu - jade, gdziechcamnie sluchac.

Szczecin, Lublin,Rzeszow, Czestochowa, Lodz - gdzie ja tamjeszczebylam ostatnio- Bydgoszcz.

Piekna nasza Polska cala,kurza jej twarz.

Ahoj, na szlaku!

Globtrotterka.

Wiktoria

26 lutego, wtorek

Wczoraj Tymon nie dzwonil do tej calej Tosi,bopozno wrocil,dzis przytrzymalam mu reke na pulsie i sama wybralam numer,zanim sie jeszcze zdazyl przebrac w domowe ciuchy.

-Dziendobry pani- zaszemraldo sluchawki swoim najbardziejuwodzicielskim tonem.

Do mnie takiego nie uzywa, bochyba bympekla ze smiechu.

-Moje nazwiskoTymon Wojtynski, dzwoniez polecenia pana Kamila Pakulskiego.

Ach, uprzedzal pania, toswietnie.

Co pani mowi?

Zemoge tak niemruczec?

Interesujepania?

Nieregularnie?

To moze jednak ja oddam sluchawke zonie,ona z pania porozmawia.

Pospiesznie przekazal mitelefon, przewracajac oczyma.

Spocilsie!

Autentycznie sie spocil!

Czy to jest jakas straszna megiera taTosia?

Czyja jej moge powierzyc mojego malego, slodkiego syneczka?

-Haloooo - powiedzialam ostroznie.

-Tu mowi Wiktoria Wojtynska.

-Dzien dobry pani.

-Glosw sluchawce nie byl glosem megiery.

Byl to glos majoraalbonawet pulkownika sil specjalnych.

-Ja bymmogla u panstwa pracowac, tylko moga mi sie zdarzyc dni, kiedy

30

nie bede mogla.

Chyba najlepiejbyloby, gdybysmy sie spotkalii omowili warunki.

A moze ja sie panstwu nie spodobam albo co.

Tolepiej wcztery oczy.

Cudnie.

Albo co.

-W cztery pary oczu, paniTosiu - zacwierkalamdo telefonui natychmiast tez sie spocilam.

Przeciez ona natychmiast wyczujefalsz takiego swiergotu!

Zeby niezdazyla wyciagnac zadnych glupich wnioskow, szybciutko zaproponowalamspotkanie jutro.

-Niemusimy czekac do jutra - oswiadczyla spizowym glosemniewidzialna Tosia.

-Ja moge zaraz do panstwaprzyjechac, boakurat nie mam nic lepszego do roboty.

-To moze maz popania pojedzie.

Bo my mieszkamy na Prawobrzezu.

-Ja tez mieszkam na Prawobrzezu - uciela Tosia.

-Autobusy dopanstwa docieraja?

-Tylko do petli w Podjuchach, potem trzeba isc pieszo pod gorke.

-Nie szkodzi, mniejest potrzebny ruch.

Prosze mi podac adres.

Podalamadres i wyjasnilam, jak sie do nas idzie.

Popatrzylismy na siebie z Tymonem niepewnie.

-No, ja nie wiem.

-zaczal Tymon i nie skonczyl.

-No, ja tez nie wiem.

-To co robimy?

Podobno to jestperla.

-Wiesz,mojdrogi, tak czy inaczej, musimy ja zobaczyc.

-1 Maciek musi jazobaczyc.

-A jeslidostanie szoku?

-Maciek jest odporny na szoki.

A propos, czemu on takdlugospi?

-Jak dlugo?

Zasnal trzy minutyprzed twoim przyjsciem!

-To daj mi,prosze, cos do zjedzenia, moze zdaze przed przyjsciem tej Tosi.

Dalam muzupe gulaszowa,bardzo pozywna.

Mialto byc gulasz, ale chlupnelo mi sie za duzowody, wiec dowalilam kartofelki,papryke, doprawilam naostro i wyszla calkiem fajna zupa.

KiedyTymonodkladallyzke i wydawal zsiebie aprobujacewestchnienie,zadzwieczal dzwonek dodrzwi.

Westchnienie uwiezlo Tymonowiw gardle.

Zanim zlapal powietrze, pognalam otwierac.

Bardzo bylam ciekawa, jak wyglada perla o glosie i manierach pulkownika sil specjalnych.

Wygladala, owszem.

Wysoka, postawna, zeby nie powiedziec tegawa.

Muskularna i zylasta.

Dobrze po piecdziesiatce.

Albo iposzescdziesiatce.

Lekko wasata.

Jednoczesnie miala w sobiecos, comnieuspokoilo.

Nie wiem, coto bylo,jakas czysta metafizyka,

31.



w kazdym razie poczulam niebotyczna ulge.

Ta kobieta napewnonie zrobi krzywdy mojemu dziecku!

-Pani Tosia, prawda?

Prosze, niech pani wejdzie.

-Antonina Pisarkiewicz jestem, dzien dobrypani.

Uscisk dloni miala zupelnie normalny,nie gruchotala kosci.

Z kuchni ostrozniewyjrzal Tymon.

Jemu tez spodobala sie Tosia,zauwazylam, ze napiecie w nim skleslo.

Przywital sie, pomogl jej sierozebrac z plaszcza i powiesil ten plaszcz na wieszaku, caly czas patrzac na nia ciekawie.

Ona tez patrzyla na nas ciekawie.

Usiedlismy w saloniecelem odbycia konferencji.

Maciek, odziwo, wciaz spal.

-Czy jajestem panstwupotrzebna tylko jako nianka, czy jakopomocdomowa od wszystkiego?

-zapytala Tosia, najwyrazniejosoba bardzo bezposrednia.

-Jakby siedalo dowszystkiego.

-miauknelam szybciutko, trochew strachu, bo nie uzgadnialam z Tymonem takiej opcji, ale tez zadnez nas sie nie spodziewalo, ze Tosia tak sie bedzie rwac do roboty.

-Bo ja, wiedza panstwo, lubie pracowac.

U pana Pakulskiego,to znaczy u panstwa Pakulskich, bo chociaz oni jeszcze bezslubu,ale juz jak malzenstwo.

to ja teraz wiele roboty niemam, mamapana Kamila bylachora, to sie nia opiekowalam, ale miala udarmiesiac temu.

-Bardzo namprzykro - wystapil Tymon w imieniu nas obojga.

-Ja nie wiem, czy to dla niej nie lepiej - powiedziala ponuro Tosia.

-Ona miala alzheimera i bylo z nia juzbardzo kiepsko.

Tookropnie brzmi, zdaje sobiesprawe, ale i dla nich tak chyba lepiej.

Zycie bywa bardzo okrutne, prosze panstwa.

No wiec upani Agatynie mam co robic tak naco dzien,czasem jejtylko pomoge, jak majaprzyjmowacgosci albo co.

Naswieta im posprzatam, ciasto upieke, bo pani Agata nie umie.

I to wszystko.

Nawet myslalam, zebydacogloszenie, alepanKamilzadzwonil,ze panstwoszukaja niani.

Ja wychowalam pana Kamila syna, Jacka.

Tobardzo dobrychlopak.

A panstwo maja syna, czy corke?

Bo nie pamietam, czymowila pani przez telefon.

-Syna - odrzeklam jako ta dumnamatka.

-Dziewiec miesiecy.

-I chyba dobrze, ze pani mowi tez o pomocy w ogole - wtracilTymon, ideal malzonka.

-Bo tendom jesttroche duzy, wiecjakbytak zona mialana dalsza metezajmowac sie dzieckiem i domem,imna.

-To by oszalala - uzupelniladomyslna Tosia.

-Ale to ladnydom.

Stary.

Podoba mi sie.

A ile by mi panstwo mogli zaplacic?

-A ile by pani chciala?

-zapytalTymonzuchwale, najwyrazniejjuz osmielony.

32

-Ja bym duzo chciala, ale pewnie panstwo by woleli malo.

Musimy sie jakos dogadac.

Czy tysiacdwiescie to jest dla panstwa zaduzo?

-Tygodniowo?

-zapytalam przerazona, widzacoczami duszy,jak Tosia odplywa w sina dal.

Ajuz sie doniej zaczelam przyzwyczajac!

-Miesiecznie - sprostowala.

-Tysiac dwiescie nie - powiedzial Tymon.

-To znaczy nieza duzo.

Poradzimy sobie ztaka kwota.

A ile godzin dzienniepani mozeu nas byc za te sume?

-Ile bedzie trzeba - odrzekla Tosiaz prostota.

-Toznaczy,jamysle, ze przecietnie liczy sie osiem, ale jakby byly sytuacje awaryjne, tomoge dluzej, a potem sobie odbiore wolne.

Pani pracuje?

-Teraz nie, ale wlasnie chcialabymwrocicdo pracy, ado zlobkaMacka nie oddamza nic na swiecie.

Tylko ze japracuje w telewizji,to nie jestregularna praca.

Godziny rozne, wiepani.

Wiecej,mniej,zalezy od tego, jakirobie program.

-Rozumiem.

-Tosia byla lakoniczna i chyba raczejbystra.

-Jatez czasem bym wolala mniej,a czasem wiecej.

To siebedziemyumawiac nabiezaco.

Nadspodziewanie szybkoporozumielismy siez Tosia Pisarkiewicz.

Jezeli ona zawsze jest taka konkretna, to nie dziwie sie, ze tenlotnik lubil z nia wspolpracowac.

Meski typ.

W samraz do wychowywania chlopcow.

Z pokoju Macka dobiegl nas ryk.

Nastepca tronu sie obudzili przyzywal rodzine.

Surowa twarz Tosi rozjasnila sie od srodka.

-Zdrowe pluca - powiedziala z zadowoleniem.

-I slychac, zenic mu nie jest, tylko sie nudzi sam.

Pojdziemy doniego,czypanigo przyniesie?

-Mozemy pojsc.

Bylam ciekawa, czy Macius nawidok obcego srogiego obliczarozedrze sie jeszczeglosniej, ale tu spotkala nas niespodzianka.

KiedyTosia pochylila sie nad jegolozeczkiem, spojrzal na nia raz,spojrzal drugi - i zamknal sie znienacka.

-Dzien dobry, mlodyczlowieku - powiedziala do niego Tosia,aon, nie do wiary, wykonal usmiech numer jeden.

-Jak sie spalo?

-Bla,bla - odrzekl moj syn izaplul sie lekko z uciechy.

-Chyba trzeba cie przewinac- zawiadomila go Tosia, po czymwyjela Mackaz lozeczka i sprawnie wykonala, co zapowiedziala.

Facecik ani pisnal.

Gapil sie na swoja nowa opiekunke i mamrotal pod nosem.

-Mysle, ze sie dogadamy- orzekla Tosia.

-On machyba konkretny charakter, ja tez, damy sobie rade.

No to kiedy mam przyjsc?

33.



-Jutro!

Nie musi pani rano, bo ja jeszcze do pracy nie pojde takzaraz.

Kolo jedenastej?

Tosiazgodzila sie, pozegnala i odeszla z godnoscia.

Gdyby StatuaWolnosci ruszyla sie kiedysze swojego piedestalu, moglaby sieod niej uczyc majestatycznego odchodzenia w sina dal.

-No ico ty na to?

-wykrzyknelismy jednoczesnie.

Maciek turlal sie na swoim kocyku tak, jak go tamTosia pozostawila i z uwaga obserwowal swoja lewa noge.

-Mow pierwszy.

-Dobrze.

Moim zdaniem jestokay.

Wprawdzie ona wyglada jakwachmistrz Lusnia, ale chyba wie, co robi.

Maciek jej sie nie przestraszyl, totez cos.

-Maciek sie przestrasza tylko tych ciotek, co piszczanad nim,wrzeszczai caluja go na sile, boon tego nie znosi.

To spokojnyczlowiek, pomamusi.

-Hehehe - wtracil moj maz.

-Po mamusi, mowie.

Jatez jestem spokojna, nie znosze wrzaskowi piskow.

Aha, i nie znosze jeszcze tego niemowlecegobajdurzenia do dzieci: piciu, ciciu, jakislicnychlopcik, mamunia kocha,daj buziacka.

Tosia bedzie do niego mowic normalnie i nie zrobiz niego dziwadla.

Tak, mezu, chyba znalezlismy perle i toza pierwszym podejsciem!

-Cieszysz sie, co?

Powialo ci wolnoscia?

Przytulilamsie do niego.

-Ty mnie znasz.

-Nie wiem, czy cie znam czy cie wyczuwam.

To dlatego, zeciekocham.

-Ja tez ciekocham.

-Bardzo mily zbieg okolicznosci,nie uwazasz?

-Uwazam.

Tego juz Maciek nie wytrzymal i zazadal, jak zwykle za pomocawrzasku, zeby jego tez wziac pod uwage w rodzinnych przytulankach.

Wzielismy.

Adela do Katarzyny

Torun, sobota, 9 marca

Witam kochana Pania Psor, znowuz podrozy, jak jaka HollyGolightly.

Niewykluczone, ze zacznejadac sniadania przed wystawami firmy Jubiler.

34

Dobrze bylo posiedziec troche na wlasnych smieciach, przynajmniej wyleczylam gardloporzadnie,a nie tylko zaleczylam, pozatym zrobilam generalne pranie i uszylam sobie wreszcie, oczywiscienie sama, tylko u krawcowej, te koncertowa kiecke, czarna z fioletowymi koronkami i szalem, szal tez z koronkami.

Bedzie bardzo dobra na koncertyw kosciolach, bo jest aksamitna, na podszewce,a wiec dosyc ciepla.

W kosciolach na ogol wicher hulai mroz scinaczlowiekowi bialko.

Radek po wierzchu ucieszyl sie z mojegoprzyjazdu oraz pobytuw pieleszach, ale pod spodem byl chlodny jakgalareta z nozek, ktora zrobilam specjalnie najego czesc.

Orazkwasny jak cytryna, ktoratenozki polewal (on nieznosi octu, tylko cytrynke musi mieci tluszczu zeby, bron Boze, nie bylo widac na wierzchu!

).

Trzy dni przed wyjazdem postanowilam skonczycte niepotrzebne spory i chlody metoda wyprobowana wielokrotnie przez wszystkie pokolenia kobiet.

Przygotowalamwytworna kolacyjke, upieklampasztet z krolika (nozkijuz byl zezarl),ozdobilam stol kwieciem, zapalilam swiecei przyodzialam sie w powiewne szaty koloru lila - wiepani, jak mi dobrze w fioletach, a jeszczeta kiecka wiecej odkrywaniz ukrywa, w zyciu nie pokazalabym sie wniejpublicznie.

I takapiekna cala, pachnaca zmyslowo Organza, czekalam na tego mojegobufona.

Przepraszam,na to moje szczescie malzenskie.

Przyjechalwieczorkiem,jak zapowiadal - on nigdy nie robi niespodzianek -ani in plus, ani in minus - w porze "Faktow" w TVN-ie, cmoknalmnie wpoliczek, umyl rece, pedancikjeden - on sie boibakterii -i zasiadl dokonsumpcji, wlaczywszy sobie telewizor, zeby mu czasem nie umknela zadna polityczna nowina.

Wchlanial tak jednoczesnie pasztet ikolejne wiadomosci, a na mnie w ogole nie spojrzal!

Przepraszam, spojrzal.

Ten pasztetbyl na cieplo, zapiekanyw ciescie, wiec go przynioslamz kuchni, z piecyka.

I kiedy mu podetkalam polmisek pod nos, uczynil mimochodem uwage, iz powinnam wlozyc fartuszek, zeby takiejladnej sukni nie uszuszwac tluszczem!

Znioslamto,pani profesorko, znioslam, moze pani byc ze mniedumna.

Nawet usilowalam obrocic to w zart, ze niby moge sie rozebrac, gole cialko latwiej sie umyje, ale Radek nie podjal tematu.

No i znowu nie udalo mi sie uwiesc wlasnego meza.

Mozegdyby byl muzykalny, byloby nam latwiej.

Ale on nieprzepada za muzyka.

Podejrzewam, ze madrewniane ucho iz trudem odroznia,kiedy graja, a kiedy nie.

No, no!

Tomoze byc prawda.

Wie pani, dopiero teraz sobieuprzytomnilam, ze przez caleszesnascie lat naszego zgodnego (toznaczy nie rzucalismy w siebie nozami) pozycia ani razu nie slysza35.



lam, zeby Radek spiewal!

Nawet jak sie urznal.

Z tymze on sie nieslychanie rzadko urzyna.

Ostatniouczynilto trzy miesiace temu na wlasnych urodzinach,kiedy mielismy strasznie duzo gosci, a on z powodu niestrawnosciprawie nie jadl.

A gdy ci wszyscygoscie odeszli, sultanodwiedzilswoj jednoosobowyharem i zaszczycil go zainteresowaniem.

Niepamietam, kiedy robil to przedtem.

Potem zreszta tez dal spokoj.

Fajne z nas malzenstwo, nie?

Kocham swojdom - home, sweet home\ - ale ostatnimi czasy wyjezdzam z niego z pewna ulga.

W Szczecinie,Toruniu,Lublinie i takdalej ktos sieprzynajmniej usmiecha namoj widok.

Taoperetkowa gala, ktora tu wczoraj odpracowalismy ku czcimiejscowych kobiet,nawet nam ladnie wyszla.

Spiewalam kilkascen z "Barona Cyganskiego" z jednym takim tenorem, nie wiem,skad go wzieli, byl ode mnie nizszy o glowe i na dodatek stary orazlysy.

Jak spiewalam "stukaj, pukaj", mialam ochotestukac go wachlarzem po tym lysym lbie.

Do taktu.

Powstrzymalamsie tylkodlatego,ze jak spiewam, to nie pije!

A jak juz sie napilam, to niespiewalam, bo jak pije,to nie spiewam.

Ijuz nie mialam okazjidopostukania go wachlarzem po wysokim czolku.

On jest zreszta bardzo sympatyczny i wciaz ma ladny glos.

I UMIE go uzywac.

Oprocz"Barona" odwalilam "Dont eryfor me, Argentina"i jeszcze ze dwie musicalowe piosenki.

Publicznosc byla ze mnie zadowolona.

Nudzi mnie to!

To znaczy, nie publicznosc, a repertuar.

Zaspiewalabym sobie takiegonaprzyklad "Mesjasza".

Albo jakis kawalek Mahlera.

Nie zna pani przypadkiem jakiej filharmonii, ktorachcialaby solistkido "Czwartej" Mahlera?

Prosto zTorunia jade do Szczecina, zaczynamy proby do "Trubadura".

To juz bedzie COS.

Wykorzystam moja nowa kiecke, borobimy tez Faurego wkatedrze.

Bardzo stosowne miejsce dla dyrektora pod tytulem Anielewicz.

Sam zazyczyl sobie poprowadzic.

Niech mu tam,przy swoim parszywym charakterze, jest dobrymmuzykiem.

Dosycdobrym.

No i daje mi prace, co nalezy mu zapisac na korzyscw rozliczeniu ogolnym.

Gdyby jeszcze schudl, to by mu to dobrzezrobilo na temperament.

Tlusci dyrygenci to nieporozumienie.

No i zmieniloby mu sieksywe z obrzydliwej Parowy na wytwornego Kabanosa.

Caluje.

Adela nieco pocieszona.

36



Wiktoria

13 marca, sroda

Wyglada na to, ze bede moglawrocic do zycia!

Oczywiscie, niewstopniu przedmackowym, ale tez wcale mi nie zalezy na calkowitym odseparowaniu sie od mojego kochanego syneczka.

Nic z tychrzeczy.

Po prostu potrzebuje odrobiny oddechu.

I Tosia miten oddech zapewni!

Przychodzi codziennie okolo dziesiatej rano- wczesniej niechcialam,bo Maciek ranojest straszniesympatyczny i przytulny,a ja o tej porze niemam glowy do kontaktow miedzyludzkich (zwlasnym dzieckiem to nie to samo).

Przynosi swieze pieczywo.

Matko jedyna, ja wiedzialam, ze swieze buleczki na sniadanie to niebosamo inawet czasem udawalo mi sie nanie zalapywac,alenie zebycodziennie!

A teraz mam codziennie.

Na pewno utyjejak prosie, boniepotrafie sie oprzectym swiezym buleczkom zserkiem, szczypiorkiem, dzemikiem, kurza jego twarz wysokokaloryczna (dzemikidostaje odmamy, wiec mowynie ma o zadnych niskoslodzonychpatentach).

I od momentu, kiedy zjem te buleczki, moje zadaniaograniczajasie do przytulania Macka, spacerow oraz beztroskiejzabawyz nim na kocyku!

Prawda, jeszcze gotuje irobie zakupy,aletonaprawde male miki przy tym, co bylo.

ZresztaTosia jakos takoscyluje wokol kuchni i napomyka to i owo -widzimi sie, ze predzej czy pozniejprzyrzadzanie obiadkow tezprzejdzie w jejwysocekompetentne rece.

Co do metod wychowawczych, okazalo sie, ze jestesmy jednegozdania, wlacznie zezdaniem siena zdrowy instynkt dziecieciaw sprawie zarcia.

Och,jest niezle!

Jest niezle!

Trzeba sie bedzie wybrac do fabryki i zawiadomic pryncypalow,ze nadaje sie juz do pracy.

Boze,jak ja sie za tym stesknilam!

Rochsie pewnie ucieszy, bo ostatnio troche narzekal, ze ma za duzo roboty.

No to go odciaze, z najwieksza przyjemnoscia!

Czuje,ze nie wytrzymam i juz jutro pogonie do firmy.

A pojutrze wraz z mezem moimTymonem, zupelniejak biali ludzie,odziejemy sie wytwornie, udamy do katedry i wysluchamy"Requiem" Faurego, wktorym spiewa ta cala Kasiowa Adela.

Cholera.

Bez meza sie udamy, boprzeciez uprzedzal, ze goniebedzie do soboty, znowu pcha sie naBornholm w interesach.

Dobrze, niech zarabia, niech odrabia straty,mowil, ze doczerwca,a wczerwcu poloze na nim lape.

37.



Adela do Katarzyny

Szczecin, niedziela, 17 marca

Witam kochana Pania Psorke.

Jakaspocieszna jestta pani przyjaciolka.

Zostawilam jej zaproszenie na Faurego i spodziewalam sie, ze pojawi sie przed koncertem, to moze troche pogadamy.

Ale sie nie pojawila i nawet bylamzadowolona, bo troche sie denerwowalam, zreszta nie z przyczynmuzycznych, raczej, mozna powiedziec, tekstylnych; nowa kieckaokazala sie odrobinke za dluga w stosunku do moich obcasow,przydepnelam sobie falbane i urwal sie kawalek obrabka.

Samapani rozumie, zenie mogespiewac w charakterze flejtuchaz oberwanym brzegiem kiecki.

Jak latwo sie domyslic,w katedralnej zakrystii nie dysponowano stosownymi przyrzadami, wiec dostalammalutkiej histerii.

Na szczescie okazalo sie, ze pani koncertmistrzyniposiada igielniczek, wypozyczony z jakiegos wytwornego hotelu, gdzie zapewne byla zopera na tournee (Parowa bardzo sieszczyci swoimiwyjazdami do Niemieci zapowiada, ze "Trubadura"tez tam zawieziemy - jak juz go zrobimy).

Wybawila mnie zatem z ciezkiej sytuacji - prosze sobie wyobrazic, co by bylo, gdybysmy mieli koncert z orkiestratutejszej filharmonii - tamkoncertmistrzami sa dwaj faceci (z ktorych jeden podobny doStraussa, glownie zwasow)!

Faceci whotelach nie kradna igielniczkow,tylko probujaprzechytrzyc hotelowe kablowki pornograficzne i poogladac za darmo.

Jak juzprzestalambyc flejtuchem, to wlasnie zaczynalismy wychodzic na swoje miejsca iw ogole przestalam myslec opaninejdziennikarce.

Ludzi w tej katedrze bylo srednio,niby wszystkie lawy zajete, alejakos wialo pustka zbocznych naw.

No i dobrze,przyszedl, kto chcial.

Niewiem, czy Parowa przypadkiem nie zaczal kuracji odchudzajacej, bo dyrygowal zupelnie sensownie, mozelubi to"Requiem", albo co?

Nie poznawalam faceta, ktory odcina kawalki ze"Strasznego dworu"i nazywa Moniuszke geniuszem powiatowym.

Do Faurego podszedl z szacunkiem i -tak!

-z talentem.

A jak dyrygent wykazuje talent,tosolistom rosna skrzydla.

Zupelnie przyzwoicie zaspiewalam swoja piosenke, bylaby pani ze mnie zadowolona.

Zalowalam tylko, ze nie wypadalomi potem uciec dozakrystii, bo zimnomi bylo w tylek strasznie.

Ksiadz proboszczoszczedza na ogrzewaniu.

Szczescie, ze pod koncertowakreacjamialam cieple legginsy!

I tak kiedy Parowa wymachal ostatnie takty i ludzkosc zaczela bic brawa, i wstawalam z krzeselka do uklo38

now - bylam calkiemsztywna, jak jaka paralityczka albozgola Robocop.

Czy jak tam temu koledze bylo.

Mamnadzieje, ze nie rzucalo sie w oczy, jakiego przyspieszenia dostalam,kiedy wreszciemozna byloodmaszerowac do zakrystii i przytulicsie do kaloryfera!

No wiec tule sieja do tego kaloryfera.

Parowaotoczony wianuszkiem wielbicielekkwiatki wacha i brylujejak moze, az tuwpada do zakrystii jakas baba -niepoznalam jejw pierwszej chwili -rzuca sie namnie i zadaje mi dramatyczne pytanie:

-Pani Adelo!

Czy pani spiewa w tym "Requiem" tylko jednaarie?

-No, jedna - mowie, zdziwiona nieco, nie odrywajac sieodgrzejnika.

-Wiecej kolega Faure nie przewidzial.

Abo co?

-O matko- mowi baba.

-Kamien mi z serca spadl!

Jakas wariatka, mysle sobie, ale zaczyna mi sie metnie kojarzyc,ze gdzies jaj ednakwidzialam.

-My sie znamy?

-pytamostroznie.

-Przepraszam, ja jestemroztargniona.

-Troche sie znamy - odpowiada wariatka.

-Tylkoze co to za znajomosc,raz sie widzialysmy i ciemno bylo w tej operze za kulisami.

Jajestem Wiktoria,od Kasi Latour.

Alez pani to piekniezaspiewala, Bozejedyny, jak aniol z nieba.

Rewelacja.

Gratuluje.

I dziekuje.

-To ja dziekuje - ucieszyla mnie tymi oswiadczynami ijakbyrozgrzala,wiec odkleilam sie od kaloryfera.

-Chyba nam wszystkim dzisiaj niezle poszlo.

-Wszystkim niezle - powiedziala stanowczo wariatka.

-Ale panigenialnie.

Wie pani, ja sie troche spoznilam na ten koncert i jakweszlam do katedry, to pani wlasniewstawala z krzesla i nabieralapowietrza w pluca, wiec tylkostanelam zafilarem i-jak Boga kocham - wbilo mnie w ten filar.

Pani ma glosjak archaniol, czegowroli Stryjeneczkiwcale nie bylowidac, toznaczy slychac, ale cotam Stryjeneczka ma do zaspiewania.

To "Requiem" slyszalamdzisiaj pierwszy raz w zyciu, wiec jak pani skonczyla, toja tylkoczekalam, kiedy pani znowu zaspiewa, a pani nic!

Nowiec pomyslalam, ze jesli pani spiewala cos przedtem, to mnie szlag trafi.

-Nie, nie - uspokoilam ja ponownie.

-Tu sopranma tylko jednapiosenke.

Rzeczywiscie,ladna.

-Ladna?

-prychnela.

-Mowie pani przeciez, niebo sie otworzylo.

Ma pani czym wracac do domu?

Bochetnie podwioze.

Wzruszyla mnie.

Do mojejwiezy jest z katedry jakies trzysta metrow.

Moze czterysta.

Powiedzialam jej otym.

Pokrecila glowa.

-Ale leje- zawiadomila mnie.

-Przebiera sie pani, czy idziew tej kiecy?

Ja tu stojeprzykatedrze, moge podjechac pod samedrzwi.

39.



-No dobra - zgodzilam sie.

-To niech pani podjezdza, a japrzez ten czas szybciutko sie przebiore.

Rzeczywiscie, lalo jak z cebra.

Wiktoria prawie wjechala do katedry,zebym tylko nie zmoczylapantofelkow.

Cala droge (te trzysta metrow) gadala o tym, jaka to ja jestem genialna.

Nie powiem,zeby mi sietego zlesluchalo.

Ostatecznie, cos zprawdy wtym jest.

Tfu, nie mogebyc taka zarozumiala, bo mi zaszkodzi.

Znamrozne spiewaczkiplci obojga, co to w pewnym momencie mowily:

"teraz JA jestem najlepsza".

I natychmiast przestawaly byc nie tylko najlepsze (jesliw ogole byly), ale w ogole dobre.

Zabrame zamku,niestety, Wiktoria nie wjechala, wiec odrobinke nas zmoczylo,kiedy przebiegalysmy przez dziedziniec, postanowilysmy bowiem udac sie jeszcze do tutejszej restauracji napiwo (ja) i rosol (ona), no i troszeczke pogadac o muzyce,a zwlaszcza o zyciu w ogolnosci.

Sama nie wiem kiedy zaczelamjejopowiadac o Radku imoich perypetiach sercowych -o ile jeszcze serce jest zaangazowane w te cala hece zwana malzenstwem.

Powiedziala, ze Radek jest osiol.

Ona jest bardzo bezposrednia,ale chyba ja polubie.

No bo czy moznasie zwierzac swiezo poznanej osobie, jesli sie jej nie lubi?

Spytala, czy jestem pewna, ze gokocham.

A bo ja wiem?

Takmi sie wydawalo przez dlugie lata, terazjuzchybanie mam codo tego absolutnej pewnosci.

Ale przeciez bralismy slub koscielny,przysiegalismy sobie.

Taknaprawde,to jaw ogole nie myslalam o tym, zeby sie z Radkiemrozstac.

No bo ktoby mizapewnil opieke - a kobieta wszak nalezy sie opiekowac!

Takmowila mamusia - dobrze jej bylo mowic, kiedy tatusswiata za nianie widzial.

I za coreczka, uczciwie mowiac, tez.

Przy drugim piwie (ja) itoniku zcytryna (ona) przeszlysmy na ty.

Zaprosila mnie dosiebie do domu na obiad, alenie wiem, jak tobedzie, bood jutra zaczynamy pilowac "Trubadura".

Czy to mozliwe, ze naprawde jestemgenialna?

Proszenie odpowiadac na to pytanie.

Adelajda

Wiktoria

20 marca, sroda

Tymon wrocil z Bornholmu bardzo zadowolony, bo zalatwil sobie znienacka jakis spory kredyt, na ktory wlasciwie juz nie liczyl,jednakokazalo sie, ze on tam, na tej wyspie, rzeczywiscie ma dobra

40

opinie.

W sumie milo,ale strasznie dlugo tam siedzial.

On mowi, zemusial uprawiaczycie towarzyskie z szyprem jednego z tych kutrowdunskich, ktoredlaniego pracuja, bo tenze szyper wlasnie mial jakas rodzinna uroczystosc, na ktora Tymona zaprosil - a takie zaproszenie od Dunczyka to jest zaszczyt, oni raczej nie lubia, kiedyim sie obcy ludzie po domu petaja.

Wszystkow porzadku, szyperszyprem, ale mam pytanie: jaka tez jest pani szyprowa i w jakimwieku onaz?

Tymon twierdzi, ze ma skonczona czterdzieche i urodewlasciwawszystkim Dunkom.

Dobrze.

Bylam w Danii kilka razy i wiem, zeto, co pisala pani Chmielewska o urodzie Dunek, to czysta prawda.

Ale mozeTA Dunka jest wyjatkiem potwierdzajacym regule?

Albo szyper ja sobie przywiozl z dalekich krajow i wcale nie jestDunka?

Adela do Katarzyny

Szczecin, piatek, 22marca

Pani Kasiu, pani jest okrutna.

Alepomyslowa.

Zajrzalam dowyslanych - oni tu jakos niekasuja wysylanej poczty, a przynajmniej nie od razu;wie pani, ze piszedo pani z komputeraw biurze organizacji widowni, do ktorego moge pobierac kluczewieczorami dzieki uprzejmosci pani Agnieszki.

No wiec przeczytalam moj ostatni list do pani i rzeczywiscie, tak jakby bylaw nim odpowiedz na dreczace mnie pytanie - i na pytanie, ktore zadala mi bezposredniaWiktoria- czyjeszcze kocham Radka.

Z tego listu wyzieracos w rodzaju niecheci dofaceta.

Wrecz.

Czy kocha siefaceta, do ktorego czuje sie niechec?

Niechecianapawa mniejego nadetosc.

Jego pedanteria.

Jegoupierdliwosc.

Jego megalomania.

Jegochlod (a kiedys nie byl taki chlodny!

).

Jego obojetnosc dlamoich potrzeb, zwlaszcza tej jednej podstawowej, a przeciezwiedzial, kiedy sie ze mnazenil, ze moim zawodem jest spiewanie!

To znaczy, uczciwie mowiac, jeszcze wtedy niebylo, ale juz zaczynaloi nie krylam swoich planow!

Wszystko toprawda, ale przeciez on jest moim mezem.

Szesnasty rok.

Nie rzucasie mezapo szesnastu latach tylko dlatego, zejestnudziarzem.

'

41.



Zaraz.

Wlasciwie to mezem on jest dopiero dwunasty rok.

Cztery lata bite zylismy na kocia lape, bo Radek nie wyobrazal sobiewlasnego slubu przed koncem studiow.

Oooo, Radek przedkoncem studiow tobyl bardzo przyjemnyamant!

Dyplom mu zaszkodzil, a juz doktorat.

szkodagadac.

No ale jest jeszcze pytanie,czy mnie do niego ciagnie jak kiedys?

Niestety, tak.

Moze nietak intensywnie, jak na poczatku, alejednak.

Wciaz jest w moim typie i nie spotkalam dotad faceta, ktory by przebil ten jego magnetyzm.

Pani Kasiu, wstydsie przyznac,ale tymi swoimijasnoniebieskimi oczami moglby mnie zaprowadzicw dowolne maliny.

Niestety, te oczy coraz rzadziej rozjasniaja siena moj widok.

Nasz "Trubadur" zaczyna wygladac jak ludzie, na razie tylkopod wzgledem muzycznym, bo jesli chodzi o samo przedstawienie,to pani rezyser w zmowie z panem scenografem postanowiliuwspolczesnic starego ramola, Verdiego, i dokonali tego za pomoca daleko idacych uproszczen scenograficzno-kostiumowych.

MojBoze - i pomyslec, ze chcialam byc powiewnaksiezniczka!

Szatemam,owszem, dluga, ale jakiszly czlowiek, wynajety przezscenografa, uszyl jaz zaglowego plotna.

Pomijam juz, ze wygladamw tym jak smetny gafel(Wiktoriatwierdzi, ze tak sie nazywaja jakies zagle) - ostatecznie pal diabli moja nieziemska urode - tylko zeciezkie toto jest jak nieszczescie, sztywne i potwornie niewygodne.

Po prostu niemamjak sie w tym ruszac.

Amusze!

W dodatku butymi zrobilina wysokich koturnach i mam w tym wszystkimchodzicpo schodach.

Przodem itylem!

Trzymajac sie zaglowe, za twarz i zaserce!

Ja sie grzecznie pytam- agdzie behape?

Poza tym po choleremi koturny,skoro moj amanti tak jest mniejszy ode mnie o pol glowy (w koturnacho cala) i dwadziescia kilo wagi.

Prawdopodobnie w charakterze nagrodypocieszeniaod losu pojawil sie w teatrzenowykorepetytor -jest toRosjanini pyszny czlowiekpo prostu.

Przemawia do nas jezykiem bedacym tworcza mieszanina polskiego z rosyjskim i czasami zdarza nam sie nierozumiec, o co tez mu wlasciwie chodzi.

Zdaje sie, ze w swoim Nowosybirsku nie mogl znalezc zadnej przyzwoitej pracy- a nie jest cion specjalnie mlody, piecdziesiatka puka dobram.

No, czterdziestkapiatka lub szostka.

Postanowil wiec szukac szczescia na zachodzie.

Swoja droga, patrz pani, co to sie porobilo, my robimy za Zachod!

Przywiozl z soba cala rodzine;zona, Natalia AndrejewnaSobanska (co to wlasciwieza Rosjanie z takim nazwiskiem?

), tancerka,chybajuz raczej teoretyczna, bo tez nie podlotek - z punktuobjela kierownictwo naszego baletu, na co, jak sie zdaje, umowiona byla od roku, tylko czekali z tym przyjazdem, az poprzedni kie

42



rownik baletu uda sie na zasluzona emeryture.

Sobanskie dziecicalkiemnieduze, bo dwanascie itrzynascie lat - maja isc do polskiejszkoly, jak tylko naucza sie troche jezyka.

Pewnie juz od nowego roku, bo teraz to by nie mialo wielkiego sensu.

Ten nasz profesor, botak naniego mowimy, Wowa,czyli Wladimir Wladimirowicz Sobanski, jest czlowiekiemabsolutnie genialnym i to nie tylko jeslichodzi o muzyke(na zyczenie gra na fortepianie wszystko, co sie mu zada, chyba cala muzykeswiata znanapamiec), ale rowniez, a moze nawet przede wszystkim jesli chodzio podejscie do rzeczywistosci.

Filozoficzne nader.

-Adiela - mowi do mnie z ujmujacym usmiechem, kiedy potykamsie po raz szosty na tych schodach i dostaje szalu.

-Denerwowac sie tobienie nada.

Bo jak ty sie zdenerwujisz, bedzjesz gorzejspiewat'.

A ty nasza diwa masz byc, zeby Marija Kallas w grobiez zazdrosci sje przekrecila na drugi bok.

Utiebia glos kak armatai wszystko udac sje musi.

-Ale jak ja mam myslec ospiewaniu, kiedy sie boje, ze w trakcieprzedstawienia zleceze schodow na pysk?

-Adiela, Adiela,na scenie ty waabszczie ospiewaniu niedumaj,a jeszcze bardziejnie dumaj o swojej spodnicy, tolko pamietaj, zetam za kulisami na cjebieczeka maladiec - krasawice, ty jewo liubisz i oncjebie tez!

Ta twoja aria sama musi z cjebie wyplywac!

Z glosu twojego!

Ale zeby ona z cjebie sama wyplywala, my musimyjeszcze niemnozko pocwiczyc.

Co ty nato?

-Jestem do dyspozycji, panie profesorze.

-Grzeczna dziewczynka ty, Adiela, beda z cjebie ludzje.

Juz niedlugo ja przestanu sje cjebie czepiac.

Juzciebie niemnogo brakuje,zebys sama byla z sjebie zadowolona.

A z paniarezyser ty klocic sjeprzestan, boodtego zadnej z was nie przybedzje, a tobie moze zaszkodzic.

Codoklotni z pania rezyser,Wowa ma absolutna racje, kto widzial spierac sie z rezyserem, bedacym obiektem erotycznej fascynacji dyrektora teatru!

Nasz drogi Parowka jest bowiemzafascynowanymrocznaosobowoscia (i tyczkowata figura) EdytyBurakowskiej, zakulisowe zwanej, oczywiscie, Burakiem.

Burakchodzi po teatrze krokiem dragona, bez przerwy zre jakies bulkii wrzeszczy na swojego meza scenografa, BurakowskiegoFranciszka.

Franciszek niema ksywyBurak, bo ta jestzajeta przezjegozonke, wszyscymowia o nim po prostuFranc, tak jak ona.

Odpierwszego wejrzenia widac, kto w tym malzenstwie nosi spodnie,zreszta wylacznie metaforyczne,bo Burakubiera sie w powloczystespodnice i szyfonowe szale, a Francwyglada przy niej jakburak,czyli jak oborowy z pegeeru.

Jest to pierwszy scenograf w moim zy -43

.



ciu, ktory tak wyglada, bo oni na ogol nosza sie dosyc malowniczo.

Frania widocznie przytlacza mroczna osobowosc pani B.

Z pania B.

kloce sie o koncepcje rezyserska iodczytanieprzeslaniasztuki, bo ja uwazam, ze gram w klasycznej historii milosnej jakz bajki - ach, te ksiazece rody, cyganskie kidnapingi, tajna miloscksiecia pana do pieknej Leonory, jeszcze bardziej tajna miloscLeonory do tajemniczego trubadura, straszliwa zemsta Cyganki -miod po prostu!

A Burak namtlumaczy wprzerwach miedzy jednymkesem bulki a drugim, ze to posepna projekcja meskiego szowinizmuna costam,nie zapamietalamna co.

Ize niepowinnysmy zapominac- ja i moje drugie wcielenie, RyszardaZygmund z Gdanska (brzydsza ode mnie, starsza,gorzej spiewa i ma w glosie koziebobki)- zejestesmy jako Leonora kobieta zalezna we wszystkim od mezczyzn,przez cood razu mamy gorzej w zyciu iniemozemy same osobie decydowac - i wlasnie jako wyraz tegonaszego uzaleznienia i poddanstwa mamy te straszne kiecki z zaglowego plotna.

Jest to o tyle swinstwo, ze facetow ubrali zupelnie przyjemnie, ksiaze Luna paradujew miekkich aksamitach, a Manrico w cienkich skorzanychubrankach.

Jakoelementy kobiece naszego strojuwystepuja dekoltdo pepka i majtajacy siew nim medalion na lancuchu kotwicznym.

Dekoltjest tak smialy, ze jesli naprawde spadne ze schodow napysk, to ztego dekoltu wyleci moj biust i wszyscy zobacza, jaki mam ladny.

Ryszardzienie wyleci, bo ona maw tym miejscu dwa sadzone jajka.

Ryszarda nie protestuje, tylko potakuje.

Nie wiem, czy nie powinnam brac z niej przykladu.

A moze ona naprawde zgadzasiez wyrafinowana intelektualnie koncepcja Edyty Burak?

Doprawdy, Wowa Sobanskijest dlamnie ostoja spokoju i trzezwego podejscia dorzeczywistosci.

No wiec ide z nim na lekcjei od razu robi mi sie przyjemniej, boWowa, zupelnie tak, jak pani psor, odrazu wylapuje moje niedorobki i udziela mi swiatlych wskazowekcelemzlikwidowania tychze.

Ico smieszne- o ilenormalnie gadulaz niego straszny, to natych lekcjach jest wreczlakoniczny, mowi polslowkami, ai taknatychmiastmozna zrozumiec, czego od czlowieka chce.

Wiec czlowieksie spreza - a po paru powtorkach sam widzi, ze spiewa lepiej.

No a juz wizja Marii Callas przekrecajacej sie w grobie z zazdrosciwplywa na mnie szalenie mobilizujaco!

Moze Wowa studiowaltakze psychologie?

Specjalnosc: pokrecona psychika spiewaczek operowych.

Wiktoria zaprosila mniena obiad niedzielny.

To miloz jej strony.

Proponowala mi tez pokoj u siebie w domu, ale podziekowalam, boona straszniedaleko mieszka, a w mojej wiezy jestzupelnie przyjemnie.

No i tak naprawdewole byccalkowicie niezalezna.

44

W praktyce oznacza to czasami, jak sie pani domysla, mozliwoscswobodnego poplakania w poduszke.

Radek w ogole do mnie niedzwoni, a kiedy ja dzwoniedo niego, jak najszybciej spuszcza mniepo brzytwie, jakto mowi dzisiejsze malolactwo baletowe.

A ja naprawde wolalabym miec prace bliskodomu, blisko mojejwsi, najlepiej w Warszawie,najlepiej w Teatrze Wielkim i zebymtam spiewala wszystkie premiery.

Bo co do tutejszej premiery,to jeszcze nie wiadomo, ktora z naszaspiewa, Ryszarda czy ja.

Parowa musi podjac decyzje, ale on jestartysta kaprysny,nie moze tak wszystkiegood razu.

Cos mimowi,ze jednak bedzieto Ryszarda, ktora w koncu po tosobiesprowadzilz Gdanska, zeby mu robila za gwiazde, ona ma przeciez nazwisko,a ja go, kurza twarz, nie mam.

-Niczego jeszcze nie przesadzam - powiedzial do mnie poostatniej probie z leniwym wdziekiem starego,wylenialego kocura.

-Obie spiewaciebardzo ladnie, bardzo.

ale ty, Ado, musisz jeszcze popracowac nad sama interpretacja roli, wiesz, aktorsko Ryszarda jest dojrzalsza od ciebie.

Pewnie, ze dojrzalsza.

Ma z dziesiec lat wiecej ode mnie.

A moze on ja foruje, bo imienniczka?

Sryczka.

Raczki sciskam pani profesorce.

Wowa Wowa, a naszych lekcjitutaj tez mi brak.

Za kilka dnimamy przerwe w probach, bo Parowka jedzie na indywidualne tournee do Niemiec, gdzie bedzie dyrygowal w kilku miastach ZaglebiaRuhry.

Moze dostanie tam pylicy.

Chociaz oni podobno wyczyscili juz sobie srodowisko.

To ja bym sie zglosila na poczatku kwietnia, dobrze?

Meczennica kiecki - Ada B.

PS - ja normalnienie jestem taka zgorzknialai zlosliwajedza,ale tu, w tym Szczecinie, cos mi siez charakterem robi.

Moze to klimat?

Takipodmokly.

Czy klimat moze byc podmokly?

Chyba raczej wilgotny.

Ponuryzakatek Klapouchego.

Wilgotny i smutny.

Nie jestem smutna!

Wiktoria

25 marca, poniedzialek

Juz jestem po wszystkich niezbednych rozmowach w fabryce -1kwietnia,w sam raz na prima aprilis wracam do PRACY!

Narazie nie wiem, co bede robic oprocz mojegoulubionegoprogramu

45.



morskiego, dyrekcja nie miala dla mnie zadnych propozycji - toznaczy nie wyrazila wielkiej ochoty do wstawienia w ramowke tegowszystkiego, co ja zaproponowalam na dzien dobry.

Nie jestem z tego powodu szczegolnie zalamana, bo jednaknie zamierzam poswiecac sie tyraniu w takimstopniu jakprzed tym moim dlugimurlopem macierzynskim.

Lubie byc mamusia.

smiacmi sie chce,kiedy sobie przypominam, z jaka panika oczekiwalam narodzinMacka, nie majac do niego zadnego stosunku uczuciowego!

Gdybynie moja madra pani profesor, moze bymsie nawet zalamala.

Aleona przemowila mi do rozsadku iwszystko siesprawdzilo - uczucia przyszly, a kiedy Maciek byluprzejmy pojawic sie natym swiecie i jeszcze okazal sie najslodszym malym facetem, jakiego moznasobie wyobrazic - wybuchly z sila wodospadu.

Nie, zsila wodospaduto jakis preparat do sztucznych zebow.

Zatem z sila gejzeru,anawet wulkanu.

Nie znaczy to, ze rzucam sieco chwila na mojego synka i duszego w dzikich usciskach, ale cosmi mowi, ze zycie bez niego nie mialoby kompletnie zadnego sensu.

A takze mi mowi,ze gdyby ktoschcial Maciusia skrzywdzic, to jatakiego kogos moglabym zabicbeznamyslu ibez wyrzutow sumienia.

Co to jednak sa pierwotneinstynkty!

'

Pierwotne instynkty graja role rowniez w moimstosunku uczuciowym do Tymona itroche mnie denerwuje, zeteraz, kiedy ja dzieki Tosi mam wiecej sil do zaspokajania owych instynktow -onwciaz jest dosc niemrawy.

Pewnie powinnam cierpliwie czekac naczerwiec i ten moment, kiedy moj odpowiedzialny zarodzine (takze, w swoim pojeciu, materialnie)malzonek poczuje, ze sie juz odkul finansowoi moze sobie dac wiekszy luz.

Ale - zupelnie bezudzialu mojej swiadomosci i zdrowego rozsadku - zaczynaja chodzicpo mnie tak zwane glupie mysli.

No bo tak - o podejrzanie dlugimpobycie na Bornholmie ihipotetycznej dunskiej-lub-nie-dunskiej szyprowej juzmowilam.

A teraz jeszcze nie mam pewnosci, czy wlasnymi skrzetnymi raczkami nie ukrecilam sobie sznurkana wlasna szyje.

Bo to ja zaciagnelam Tymona do opery na "Straszny dwor",gdzie zachwycila go "wesola wdowka" jakowariantgrubej Czesnikowej.

Ija zwabilam artystke do domuna obiad,roztaczajacprzed nia wizje domowych mielonych kotletow z mizeria.

Nawiasem mowiac, chcialamna jej czesc zarzadzic cos wykwintnego, ale powiedziala, zechrzani wykwintne, chce kotletow, boostatnio stale pozywia sie w jakichstanich jatkach i podejrzanychpizzeriach i marzy o prawdziwym, domowymobiedzie.

I najlepiej,zeby to byly kotlety, boona jest miesozerna.

Inajlepiej mielone,bo

46

dawno nie jadla i ma ochote; jak przyjedzie do siebie, do domu, tosobie wyjmie z zamrazarkii odgrzeje,ale to dopiero za jakis tydzien,wiec niech ja jej te kotletyzrobie!

Zrobilam.

Normalne kotlety z cebulka ibulka w srodku.

Oczka jej blysnelyna widokpolmiska.

A Tymonowi oczka blysnely na jej widok!

Wprawdzie starannie to ukryl, ale ja przeciez pamietam, jak mublyszczaly na moj widok, calkiem niedawno.

Zaraz te blyski zreszta zgasil, azapalil je kilka godzin pozniejw okolicznosciach jak najbardziej prawidlowych, kiedy, zlekcewazywszy fascynujacy doprawdyprogram telewizyjny, udalismy sie donaszej malzenskiej sypialni.

Maciek, o dziwo, nie wydarl sieani razu,odkad polozylam godo lozeczka i uspilam czule.

Albo dojrzewa, albotemperament musie uspokoil pod wplywem wachmistrza Lusni, czyli naszej Tosi kochanej.

Bylo cudownie.

A byloby jeszcze cudowniej, gdybym w trakcie.

no, wlasnie.

nie czekala calyczas w napieciu nato, zeby Maciek wreszciesie wydarl.

Mam nadzieje, ze Tymon tego mojego cholernego napiecia niezauwazyl.

Nerwicy dostaje czy co?

Nad ranem obudzilamsie w tych ukochanych ramionach i poczulam, ze jednak jestem najszczesliwszana swiecie, i zobaczylam,ze on tez sieobudzil, i patrzy na mnie z tym blyskiem w oczach,i znowu bylo cudownie.

Tylko ze tym razem Maciek siejednak wydarl.

Adelado Katarzyny

Szczecin, czwartek, 28 marca

Oczywiscie, ze nie zaspiewam premiery.

Zygmund Ryszarda zaspiewa, bo jest diwa uznana przez polska izagraniczna krytyke muzyczna.

Pytanie: za co jest uznanaprzez obie tekrytyki(krytynki)?

Za to bedziemiala slabszego partnera,to znaczy Manrikiemjestten sam maly tenor z duzym glosem, nie wiem, czypani go slyszala,AdamKowal sie nazywa po prostu i maangaz na stale chyba w Lodzi, a moze we Wroclawiu.

Aksiecia Lune bedzie ze mna spiewalfacet NAPRAWDE dobry, czyliHenius Krol z Krakowa.

Slusznie,zebykrol byl zKrakowa, nie?

Ten ci dopiero maglosjak armata.

47.



Wowa twierdzi, ze jesli sie postaramy, to, spiewajac w duecie, mozemy glosami rozwalic zupelnie porzadny mur.

Henio podobnocharakterologiczna swinia, nie wiem, czyto prawda, bo go za maloznam.

W kazdym razie milo z nim pospiewac na jednej scenie, boi urodydobry Bozia mu nie poskapil w porywie dobrego humoru,i talentu.

Znowu siezastanawiam, dlaczego ci odoper uwazali, ze amantma byc zawsze tenorem, ajak swinia,to baryton albo bas.

Dla mnieprawdziwy mezczyzna spiewa barytonem.

Moze byc taki jakHeniusiowy.

Prosze sobie wyobrazic - wykrakalamsobie i spadlam ze schodow.

Na szczescie na probie i tylko z polowywysokosci,a na jeszczewieksze szczescie lazilpo scenie Franc i cos poprawial wdekoracjach.

Zdazyl do mnie podbieci chwycic mnie doslownie w locie.

Nigdy bym sie po nim niespodziewala takiego refleksu.

Widzialato zpierwszego rzedu jego zona Burakiem zwana i - jak Boga kocham, niewiem dlaczego -omal nieumarla ze smiechu.

-Edytko, Edytko - napomnial ja z czelusci orkiestronuParowka,ale jakos takbardzo dobrotliwie.

-Czy toladnie sie smiac z cudzego nieszczescia?

-No przeciez nie bylo zadnego nieszczescia - odparowala swobodnie Burak miedzy jednym kesem buly a drugim.

-Abardzogodnie nam Adela frunela.

Franc, genialnie zaprojektowales tekiecke,zadzialala jak spadochron!

-Na nic by sie zdalo nawet latajace skrzydlo, gdybymjej w porenie zlapal - powiedzialodwaznie Franc.

-Poza tymto byl twoj pomysl, ja bym ja ubralw zwoje blekitnego jedwabiu.

Nowlasnie.

Dobry chlopak z tego Franca.

Przytulilam siedoniego, zeby okazac,jakbardzo sie zdenerwowalam.

Burak prychnela pogardliwie.

-1 wygladalaby jak kupa tandety.

Ty bys wszystkichubralw sredniowieczne lachy Zwoje jedwabiu, tez cos!

Firanki z tiulu i szyfony w milanowskie maziaje!

A tak przynajmniej to przedstawieniema jakis wyrazplastyczny!

Zgodny z caloscia koncepcji!

-Ale srednio zgodny z librettem i zdrowym rozsadkiem - okazal zuchwalstwo Franc.

-Idzcie sie klocic do bufetu - zaproponowal Henio Krol z pelnapremedytacja, bo wiedzial, jak zareaguje Burak.

-A poprobiezbiorowopostawimyFrancowi piwo- dodal z jeszcze wieksza premedytacja, powodujacchichoty workiestrze i na scenie.

-Chyba oszalales, Heniu!

Francowi nie wolno pic piwa, bo odtego sie tyje, a on i taknie ma zadnej figury!

I do zadnegobufetu,bo tam sieje.

48

-A jesc Francowi tez nie wolno - dokonczylza niaradosnie Henio.

Tujuz wszyscy rzeli bez skrupulow, wiec Paroweczka wprowadzil dyscypline, pogonilmnie z powrotem naschody i wladczymruchem batuty zapedzil nas do roboty.

Zdazylam jeszcze, nazlosc Burakowi,wysciskao Franca.

Zarumienil sie, slowo honoru!

Wiktoria mnie ujela, bo nie chciala biletu pracowniczego na premiere dla vipow, tylko nato przedstawienie zemna i Heniem.

Powiedziala,ze ze wzgledu na mnie,bo Henia i tak nigdy nieslyszala,wiecjest jej gancpomada.

Wika w ogole byla dla mniedobra i nasmazylamikotletow mielonych.

W obiedzie bral udzial jej mazi okazal sie bardzo sympatycznym oraz przystojnymczlowiekiem - zupelnie inaczej wyobrazalam sobie rybakow dalekomorskich, ale Wika mniewyprostowala, mowiac, ze nowoczesny rybak wyglada wlasnie tak,czyli mniej wiecej jak model od Armaniego.

Aryby lowiza niegozupelniektos inny.

Tymon(co za imie starozytne!

) tylko zarzadza.

Troche mam tremy, pani profesorowo i nie wiem, jaksie jej pozbyc.

Bo ostatecznie co innego Czesnikowa, a co innego prawdziwaverdiowska heroina romansu.

Idecwiczyc z Wowa S.

Nie bede juz sieawanturowac z Buraczanka,Wowa twierdzi, ze mi to szkodzi na glos.

Natomiastten Franc okazal sie wcale sympatyczny.

Tylko dlaczego pozwala sie tak terroryzowac?

Ciekawe, jakieby projektowalkostiumy, gdyby sie nie balswojejzony?

Addio, mia cara profesorissima.

Tua Leonom.

PS - podobno Parowka ma sciagnac do nas FiorenzeCossotto,oczywiscie jako Azucene.

Bedzie wiedzial w polowie kwietnia, czystarsza pani ostatecznie zgodzi sie przyjechac.

Podobno niezaleznieod tego, ze ma juz ze sto lat, wciaz spiewa rewelacyjnie.

No, no,chcialabym to uslyszec!

Wiktoria

2 kwietnia, wtorek

Nareszcie wfabryce!

W moim pokoju redakcyjnym juz kilka miesiecy temu zamieszkala Lalka, ktorej wreszcie przydzielono wlasne biurko, wiec kwiatki zastalam nalezycie zadbanei ogolny porzadek - bez fanatyzmu,oczywiscie, aletumanykurzu nigdzie sie nie unosily.

49.



Oblecialam cala firme, przywitalam sie z tymi wszystkimi, ktorych udalo mi sie zastac w robocie, przy czym najwieksza radoscz mojego powrotu zaprezentowali, rzecz jasna, Krysia, Maciek i Pawelek - zlapalam ich w studiu podczas nagrywania jakiegos programu, ktorego przedtem nie widzialam.

-To sie nazywa"Poza protokolem" -objasnil mnie Maciek -ima sluzyc wyciaganiu z naszychdzielnychposlow ichosobistychprzemyslen na temat panstwa oraz regionu.

Sama wiesz, jakie onimiewaja przemyslenia.

-No,to musibyc fascynujace.

A kto to robi?

-Karol we wlasnej osobie.

Podobno to jego labedzi spiew przedemerytura.

-Ty, sluchaj, aKazubek tak z wlasnej woli chceisc na emeryture?

-Chcealbo i nie chce, podobnodostal propozycje niedo odrzucenia.

A znowuzinna fama glosi, ze jest chory, to znaczy my wiemy, ze jest chory, od dawna przeciez ma te swoje sercowe klopoty,ale mowia, zemu sie pogorszylo.

Ze ostatni urlop to wcale nie byltaki zwykly urlop, tylko stanprzedzawalowy.

-Cos takiego.

A jak on odejdzie, to ktobedzie dyrektorem programowym?

-Nie wiadomo.

Na ten temat sa roznefamy.

-Ja slyszalam, ze Geniusz-Eugeniusz - wtracila Krysia, poprawiajac na sobie skomplikowane urzadzenie podsluchowe, z pomocaktorego jako inspicjentka porozumiewa sie z rezyserka.

Urzadzeniema sluchawki, mnostwo kablii pasek zbateriami, i Krysia wygladaw nim jak terrorystka gotowa do odpalenia na sobie ladunku wybuchowego.

-W kazdym razie on by bardzo lubil.

-Klaudyna tez bylubila- wlaczyl sie dorozmowy Pawelek.

-Wiesz, ze Borys prawiechcial sie znia rozwiesc pod twoja nieobecnosc?

Nakryl ja u Geniusza w gabinecie,tylkonie wiem dokladniena czym, bo juz bylo tyle wersji, ze stracilem rozeznanie.

Poczulam zrozrzewnieniem, ze wrocilam do domu.

Nie ma jakporcja porzadnych, tlustych ploteczek na dzien dobry!

-Dobrze, ze juz jestes.

-Pawelek pocalowal mnie w czubek glowy.

-Wymysl cos smiesznego, bonudno.

Pokrecilam glowa.

-Juz wymyslilam kilka fajnych propozycji, ale Geniusz jepoodrzucal w pierwszym pedzie.

Na razie mam tylko program morski,a i to tylko patrzec, jak mi go wreszcie zdejma, tyle lat juz chodzi.

Sluchajcie, wasi poslowie chyba nadchodza, ja sie zmywam, zebynie bylo, ze wam przeszkadzam w pracy.

Z charakteryzatorni istotnie wylanialy siedwie masywne postacie wgarniturach; jedna z nich zdobil efektowny bialo-czerwony

50

krawat zywo przypominajacy szlaban na przejezdzie kolejowym.

Przemknelamobok i jeszcze zdolalamprzez otwarte drzwi poslaccalusa Tereni-pudernicy.

Wrocilam do redakcji, zrobilam sobie kawy i zaczelam sie zastanawiac nad ewentualnymikolejnymi propozycjamiswietnych poprostu programow.

Kiedy po polgodzinienadal nicmi nieprzychodzilo do glowy, uznalam, ze dosc tej ciezkiej pracy, czas do domu,dzieckoczeka na mamusie!

Przyszlo mi do glowy cos STRASZNEGO.

A jezeliMaciekpod moja nieobecnosc powie pierwszy raz w zyciu MAMA?

Ipowie to do Tosi?

Apage,Satana.

Cale macierzynstwo nanic, wiemy przeciez, jakwazny jest moment, kiedydziecko po raz pierwszy mowi MAMA.

Czyjana pewno dobrze zrobilam, wracajac dopracy, zwlaszczaze w tej pracy nie ma dla mnie zadnej pracy?

Adela do Katarzyny

Sroda, 3kwietnia

Jestemna mojej wsi.

Czy moge wpasc do pani jutro albo w poniedzialek na ekstra lekcje?

Moze pani mi powie, czego w moimglosie czepia sie cholernyParowka?

Z gory dziekuje za pozytywneprzychylenie sie do mojej prosby.

Amoze lepiej: prozby?

To wyglada jakos zgrzebniej i glupowaciej,aja sie czuje zgrzebnie i glupowato.

Przyczyny powyzszego szerzejobjasnie werbalnie.

Panina (jak zwykle),zgrzebna i glupowata (mam nadzieje, zechwilowo) - Adela.

Adela do Wiktorii

Sroda, 3kwietnia

Moja droga.

Jezeli myslisz, ze - zgodnie z twoja teoria,teoria,dodajmy, osoby szczesliwie poslubionej zamoznemu modelowi odArmaniego- moj malzonek, doktor naukekonomicznych, prawniczych, marketingowych i jeszcze jakichs innych, Radoslaw Brzostowski, czekal na mnie w domu caly w skowronkach - to jestesw mylnym bledzie.

51.



Nie poprawiaj mnie, prosze, zamierzam dzis pisac niegramatycznie, czasem lubie sobie dla rozrywki poseplenic, a seplenic na pismie sie nie da.

Bede seplenic umyslowo.

Co ciw ogole do glowy przyszlo z tymiskowronkami, to ja niewiem, robisz wrazenie osoby stojacej na ziemi obiemanogami i dosyc twardo.

Chociaz.

cos w tym jest, bo kiedy udalo mi sie wtargac natrzecie pietro moja duza walizke i kiedy oparlam sie czolkiem o dzwonek, niemajac silna poszukiwanie kluczy w mojej wielkiej torbie -otoz wtedy wlasnie uslyszalam tuptanie i drzwi otworzylo mi stworzonko, cale w skowronkach rzeczywiscie.

-Radusiek!

-zaszczebiotalo stworzonko i zamarlo, lekko skonsternowane.

Ja tez zamarlam,wiec zdolalamsie stworzonku przyjrzec.

Mialo loki w kilku kontrastowychkolorach, buzie jak malina,nogi Miss Universum igora dwadziesciapieclat.

Odzienie zakrywalogora dziesiec procent stworzonka i zawieralo sporokoronek.

Mnie odblokowalo szybciej.

-Dzien dobry - powiedzialam glosem Czesnikowej, toznaczydosyc tubalnie.

-Panijest unas do sprzatania?

Stworzonko az sie zachnelo.

-Oszalalapani?

A kim pani jest?

Nic nie powiedzialam, tylko spojrzalam na nia bardzo wymownie.

-Ojasna twarz!

-Dotarlo do niej.

-Ale Radus mowil, zepaniprzyjedzie zakilka dni.

-Plany mi sie zmienily - warknelam.

-Z drogi!

Nie patrzac, czyjej nierozdepcze, weszlam razem z moimi bagazami do domu.

Nie jestem juz pewna, czy mojego.

W przelocie zauwazylam, jak sploszona lania biegnie dostoliczkaz telefonem.

Rzucilam torby w kacie salonu, nie zwracajacuwagi napanujacy tam balaganik (znamy takie balaganiki sugerujace balangi dopoznej nocy) i postanowilam wziac prysznic na poczatek, rowniezcelem rozjasnienia mysli.

Na zaciemnione mysli nie masznic lepszego nad chlodny strumien wody biegnacy po krzyzu.

Odrazu zdenerwowala mniewielka ilosc cudzych smieci na polkach, siegnelamwiec po taka siateczke, w ktorej sie w pralce automatycznej pierzeponczochy i inne delikatesy, zgarnelam wszystko,co nie moje, do tejsiateczki i miotnelamprzez uchylone drzwi na korytarz.

Uslyszalam brzek szkla i jek dziewczecia, sugerujacy bolesna strate.

Malomnie to obeszlo.

Prysznic okazal sie, jak zwykle, w porzadku, z tym zetrwal dosyc dlugo, bo musialam przeciez sobie pobeczec (ilez moznazachowywac kamienna twarz!

), a potem zniwelowac slady lez i w ogoleodremontowac oblicze.

52

W rezultacie, kiedy wyszlamz lazienki, Radek byl juz obecnyw domu, a jego flama zdazyla sie przyzwoicie odziac w dzinsy i sweter.

Ja dla odmiany wyszlam ubrana tylko wduzy recznik, bo przyszlo midoglowy, ze ona moglauzywac mojego szlafrokai to przypuszczenie mnie zbrzydzilo.

Niestety, niezaleznie od ubrania,rzucalo sie w oczy, ze ona jest ode mnieladniejsza, mlodsza, no i reprezentuje typ seksbomby, ktorego ja nigdy nie potrafilam zareprezentowac.

Rowniez niestety, okazalo sie, ze ona siedzinajego kolanach, a on jausiluje pocieszac.

Na moj widok szybko wyplatala siez mojego meza, ale to dalo misekunde przewagi i moglam zapytacgo lodowatym tonem:

-Czy powieszmi, mezu, co to za paniena?

Radekpoczerwienial i omalmi z rozpedu nie poprawil panienynapanienke, ale w ostatniej chwili sie cuknal - dotarlo do niego, zeto rowniez nie bedzie pochlebne okreslenie jego nowej donny.

Chyba sie zdenerwowal i postanowil isc va banque.

-Pozwol, Adelo - powiedzial sucho.

-To jest Milenka Furman.

Moja przyjaciolka.

-Czy oczekuja panstwo, ze powiem "bardzo mi przyjemnie"?

-zapytalam nie mniej sucho.

Usilowalamspojrzec na Radka oczamikobiety przez lata cale w nim zakochanej, ale sprawialo mi topewna trudnosc.

Moze dlatego, ze te swoje jasnoniebieskieoczy wyposazyl na te chwile w calylod Antarktydy.

-Nie, nie oczekujemy.

-Radek nie mial zludzen,aczkolwiekjego Milenka wykonala cos w rodzajudygniecia.

-Niemniej musiszprzyznac, ze postawilasnas wszystkich w niezrecznej sytuacji.

Mialas przyjechac w polowie przyszlego tygodnia, jeslisie nie myle.

Poza tym skoro juzzdecydowalas sie skrocic pobyt w Lublinie.

nie,przepraszam, w Szczecinie chyba?

Niewazne.

W kazdymrazie powinnas mnie zawiadomic telefonicznie.

Tak, jak to jestprzyjete wsrod bialychludzi.

Mozenawet odebralbym ciez dworca, nie musialabys jechac taksowka.

Oboje mamy komorki, nieprawdaz?

-Prawdaz.

Ale moja padla juz wczoraj wieczorem,kiedy wsiadalam dopociagu.

-1 nikt wprzedzialenie chcial ci swojej uzyczyc?

-zdziwil sieobludnie Radeczek.

-Wszyscyrzucili sie do mnie z komorkami - zawiadomilam gorownie jadowitym tonem - ale nie pamietalamtwojego numeru.

-A nikt nie mial samsunga, zeby zamienic karty SIM - dodalam, zadowolona ze wytracam mu zreki kolejny argument.

-Och, bo ilez razy mowilemci, ze trzeba sobie kupic nokie!

-Och, wiem, wiekszosc bialych ludzi ma nokie!

I gdybym ja tez

53.



miala nokie, jak bialy czlowiek, to by zapobieglo calej tej historii,panny Milenki w ogole by nie bylo, dom bylby swiezo wysprzatany,a ja bym miala przykladnego i cnotliwego meza!

Orazpoczucie winy, zetego ideala zostawiam odlogiem i jezdze nie wiadomo gdzie,bomisie w zyciu spiewaczachcialo!

-Ooo, moja droga -wtracilpospiesznie Radek.

-Gdyby cisieniezachcialo, na pewno nie doszloby dotej sytuacji!

-Sytuacja jego mac - zacytowalam drwiaco Mlynarskiego,aleprzeciez Radek nigdy w zyciu nie sluchal Mlynarskiego, wiec niechwycil, tylko pewnie znowu pomyslal, ze jestem wulgarna; widac to bylo po skrzywieniu tych jego klasycznie wykrojonychwarg.

-A terazco robimy?

Zasiadamy wspolnie do rodzinnegostolu?

Do sniadanka?

A potem rozplanowujemy sobie zycie wetroje?

-No nie, Radus, ta twoja pani to ma poczucie humoru - prychnela Milenka.

-Ja niemoge.

Wynosze sie natychmiast.

Zamow mitaksowke.

-Nie zartuj, kochanie.

Odwioze cie.

Pozbieraj swoje rzeczy, prosze.

-Juz to zrobilam - warknela.

-Kiedyona siedziala godzinew lazience.

Potlukla moje kosmetyki - poskarzyla sie na mnie.

-Nie martw sie, odkupiecilepsze.

Chodzmy, nie mamy co tudluzej robic.

Do widzenia,Adelo.

Skontaktuje sie z toba.

Skinal mi glowa popansku, zabral to swojepomiotlo, przepraszam- swoje nowe szczescie -i zniknal z mojego pola widzenia.

Pomiotlojeszcze sie odwrocilo wdrzwiach i popatrzylo na mnie zlosliwie.

-Cellulit sie pani zaczyna robic - zawiadomilo mnie radosnie.

-Widac spod tego recznika.

I zniklo, zanim zdazylam rzucic wnie wazonem.

Natychmiast po zatrzasnieciu zamka typu Gerda Tytan (Raduswszystko lubil miec takie bardziej tytaniczne)zrzucilam recznik napodloge i bardzo dokladnie obejrzalamsie w lustrze od szafy suwanej Komandor (najdrozszej, jaka Radus wypatrzyl w ofercie).

Oczywiscie,zadnego cellulitu.

A teraz pozwol, zezapytam Cie tak,jak pytaja kobiety w rubrykach dla porzuconych zon: jak mam go przeprosic, zebygo odzyskac?

Czesc.

Adela

54

Wiktoria do Adeli

3 kwietnia,sroda

Moja droga, mam nadzieje,ze stosujeszdaleko idaca gryzacaironie z tym przepraszaniem?

Bo,jak siedomyslam, jesteso krokod powiedzenia mu, zeby sobie poszedl do diabla?

Rozumiesz, ze nie moge ci udzielac rad w tym temacie, botow koncu twojmaz, nie moj.

ale gdybymi Tymon, nie daj Bog,wycialpodobny numer, nastepnego dnia szukalabym sobie adwokata bieglego w rozwodach!

I pies go gryzl w jasnoniebieskieoczka!

Toznaczy Radka oczka, bo Tymon ma raczej szare.

Nie wiem, co ci napisac,jestem, mozna powiedziec, zatkanaumyslowo.

Najlepiej przyjedz tu z powrotem, zalegnij u mnie na kilka dni i dojdz do siebie.

Moze wtedy razem cos wymyslimy.

Buzka.

Wika.

PS - ta Furman nie maczasem czegoswspolnegoz telewizja?

Gdzies slyszalam to nazwisko, a moze nawet ja gdzies widzialam,ale nie pamietam dokladnie.

Adela do Wiktorii

Sroda, 3kwietnia

Dzieki, juz mi lepiej.

To znaczy wcale nie lepiej, ale wrocila miprzytomnosc umyslu.

Chcialam trochepoplakac, wyprobowanametoda, ale jakosmi nie szlo.

Zero uczuc.

Pustka glucha i tylko wichry wieja na wrzosowiskach.

Nie wiem, skad mi siewziely wrzosowiska, chyba z jakiejs angielskiej powiesci.

Radek na razieniedzwoni, jasie tez nie wyrywam.

Mysle, ze posiedze tutajkilka dni,wroce na te druga premiere.

Patrz,co za idiotyzm.

Premieramozebyc tylko jedna.

A tu sie robi kilka sztuk - dla vipow, dlamaluczkich, czort wie, dlakogo jeszcze.

Ja wkazdym razie jestem ta dlamaluczkich.

Cooznacza,ze zaden dziennikarz o mnie nie napisze,bo mnie zaden nie uslyszy, wszyscy przyjda na te premiere, po ktorej jest koryto, czyli bankiet.

Co do Furman,to niemam pojecia,czy onajestz telewizji, czytez nie.

Ale nie martw sie, jesli ja widzialas i nie zapamietalas, boona jest absolutnie nie do zapamietania - jak wiekszosc telewizyjnych prezenterek, bedacych plastikowymproduktem epoki Barbie.

Zapewne odkad ukonczyla lat osiem, nikt nie widzial jej bez pelne55.



go makijazu.

No i cellulitu taka nigdy miec nie bedzie, bo zaczelasobie odsysac w pierwszej klasie gimnazjum.

Trzymaj sie, szczesliwa zono rybaka.

Dlaczego ty wlasciwie nie siedzisz w chaciena brzegu morzainie reperujesz sieci?

Rybaka tez mozesz usciskac.

A zlotej rybce powiedz ode mnie dosluchu.

Adela.

Wiktoria

4 kwietnia, czwartek

No, to Adela ma problem.

Niemoglam sie dzisiaj przez ladnych kilka godzin skupic napracy, bo chodzila za mna tajej Milenka - w koncu wpadlam napomysl odpylania ludzi i rzeczywiscie, okazalo sie, ze jest taka mloda sila, dlubie cos w programach kulturalnych w Jedynce.

Za Boga jej nie kojarze.

Musze zaczac intensywniej ogladac telewizje.

Wyglada na to, ze nie tylko ogladac ja bede - kroi sie jakis sympatyczny program dozrobienia.

Karol Kazubektrzymalgo odpewnego czasu podkorcem,w nadziei ze wreszcie wroce dozawodu- tak sie wyrazil.

Porzadny z niego facet.

-Zadne takie - powiedzial, kiedywyrazilam mu goracawdziecznosc za pamiec o kolezance.

-Wiesz, moja droga, ze nigdyw zyciu nie przemawialo przeze mnie zadne kolezenstwo anidobreserce, ani kumoterstwo,nic.

Jesli chodzi o program,rzecz jasna.

Jajestem ze starej szkoly i pielegnuje takie staroswieckie przekonanie,ze dyrektorprogramowy ma dbac o program.

I uwazam, ze do takiej formuly, jaka oni namproponuja, ty sie doskonale nadajesz.

-Jacy oni?

Jaka formula?

-Rzeszowiacy.

Wymyslili sobiejakis taki smieszny program dladwoch osrodkow z dwoch koncow Polski, na zasadzietelemostu,wiesz, my - oni.

I nawet zalatwili emisje w Trojce.

Na razie sie niepalilo, boemisja ma byc odmaja.

-No to terazzaczyna siepalic!

To ma byc duze?

-Spore.

Poradziszsobie.

Czterdziesci piec minut.

Wozem.

Masztu kwity, poczytaj sobie, jasiezaczynam spieszyc.

I zadzwon donich jak najszybciej.

-Dobrze, Karolku.

Sluchaj,ja ci sie moge nie rzucac na szyje,ale ciesze sie, ze o mniepomyslales.

Dziekuje ci, moj kochany dy56

rektorku.

A powiedz mijeszcze, czyto prawda, ze idziesz na emeryture?

-Niestety.

Walnela mi pikawka.

Nie wiem, czy wiesz,ze sredniawieku dziennikarzyto jest piecdziesiatka.

Ja juz zyje na kredyt dziesiec lat.

A nawet jedenascie.

-A co ty za bzdury gadasz, za przeproszeniem.

Tokorespondenci wojenni robiataka srednia!

-Oraz dyrektorzy programowi, kolezanko.

Sorry, idz juz, bo jatu zaraz bede mial gosci i musze sie do tego spotkania nieco przygotowac.

-Czekaj.

A kto bedzie natwoje miejsce?

Geniusz?

-Nie wiem, mozliwe.

Pa. Pa, mowie, pa.

Oczywiscie, wie, tylko nie powie.

Zawsze takjest.

Obejrzalam kwity i zadzwonilam do Rzeszowa.

Redaktorkiodpowiedzialnej niebylo pod zadnym numerem,z komorkawlacznie.

No wiec zabralam sie do wymyslania naszej czesci programu i to mi zajelo bite piec godzin, bo musialam wykonac okolomilionatelefonow.

Ale za to jak jutro dorwe te cala Mierzynska - Alusie, tak na niamowili wszyscy w Rzeszowie -to ja poprostu olsnie klarownoscia koncepcji imnostwem blyskotliwychrozwiazan.

Ha, ha.

Ciekawe, jak moja blyskotliwosc zniesie kosztorys.

W domu zastalam Tosie przy garach, spiewajaca barytonempiosenke "Gdybym ja byla sloneczkiem na niebie" oraz Macka, ktorywzial pod pache porecz swojego lozeczka i kursowal jak kolejkanajednej szynie w te i z powrotem.

Wydawal przy tym mnostwo ochoczych okrzykow i zasmiewal sie jak szalony.

Zrobilomi sie zal, ze nieprzy mniedokonal tego wynalazku technicznego.

taki sposob poruszania sie musial wymyslic dzisiaj rano,a mnie przy tym nie bylo.

Nie moge bycprzy wszystkim.

Rozsadku, kobieto.

^

^

Adela do Katarzyny

Piatek, 5 kwietnia

Dziekuje Pani Profesor za lekcje, rosolek iwszystkie dobrerady.

A proposrady - Radek gdzies sie przyczaili nie daje znaku zycia.

Moze mysli, zemnie rozmiekczy.

Ja sie niemoge dac rozmiekczyc,bo za tydzien mam premiere.

A niewykluczone, ze Parowka mniezawola na proby w poczatku tygodniai bede musiala jechac.

Przedchwila zadzwonil, ze byc moze zmienizdaniecodo obsadypremie57.



ry dla vipow.

Nie mowil, dlaczego.

Praca dobrze mi zrobi, bezdwoch zdan.

Z tym rozwodem, to podejrzewam, zescie sie obie panie z Wikaumowily, ona tez mi sie kaze rozwodzic.

Rozmawialysmy wczorajchyba z godzine przez telefon na koszt Telewizji PolskiejS.

A., juzpo moimpowrocie od pani.

Nowiec obie jestescietakie madre -a dlaczego wlasciwie panisie nie rozwiodla?

O ile wiem,nie przepada pani za swoim malzonkiem?

Zwzajemnoscia?

Dobrze, wiem, dzieci.

Ale tedzieci, mam wrazenie, od jakichsdwudziestu lat sa dorosle?

Prosze nic nie mowic, tez sie pani balasamotnegozycia.

Teraz to moze nawet iza pozno, alekiedy mialapani czterdziestke?

Chyba robie sie bezczelna.

Paniprofesor, sama siebie walew tejchwili po bezczelnych lapach.

Prosze mi wybaczyc, nie mam prawatak do panimowic.

Ale jednak.

niewykasuje tego kawalka, niechsobiejuzleci, skoro go napisalam.

Korzystam teraz znieobecnosci drogiego meza icwiczeilewlezie.

Dobrze, ze Radek kazal wygluszyc jeden pokoj, ten z pianinem.

Tak mi teraz przyszlo do glowy, ze gdyby Radeczek zechcialmnie kiedys zamordowac, to pewnie by sie do tego zabral w moimpokoju z pianinem.

Moglabym sobie wrzeszczec ile dusza zapragnie, pies z kulawa noga bymnie nie uslyszal.

A moze onmial cos takiego na mysli, wtedy kiedyto nie zawahalsie wyjac z portfela potwornejsumy, jakiej zazadali fachowcy odwygluszania?

Dobrze, rozwiode sie z lobuzem.

Macie racje, kobitki.

Nie mozna zyc pod jednym dachem z morderca.

Raczki sciskam.

Adela - bezczelna, ale stanowcza.

Wiktoria

7 kwietnia, niedziela

Amoze Tymon, jak ten Radeczek Adeli, przechowuje sobiegdzies takie figlarne stworzonko?

Boze, Boze.

Raz juz przeciezpuscil zone kantem.

Ze mna,nawiasem mowiac.

Inna rzecz -z zona byli od dawna w separacji.

Och.

Ja nie chce krakac, alejakmi Adelaopisala te sytuacje z trojkatem, doznalam dziwnego uczucia, jakby deja vu, choc nie dokonca, bo wtedy to ja

58

przyjechalam, a on byl z obrzydla Irena, ktora wpadla niespodziewanie i nieproszona.

Ale to ze mna wyszedl, trzaskajacdrzwiami!

Oczywiscie, niczym nie trzaskalismy.

jednak na upartego jakiejsanalogii doszukac tu sie mozna.

Inna rzecz, ze ta jego Irena to bylakoszmarna baba.

Jak sie z nia zenil, tonie byla koszmarna baba.

Moze wszystkie zony w jakis czas po slubie robia sie koszmarnymi babami?

BZDURA.

Tymon mnie kocha, czego dowody dajena kazdym kroku, nawetjesli nie mamy sil na romantyczne wzloty; chociaz ja, odkad przybyla do nas Tosia,znajduje znacznie wiecej sil na romantycznewzloty.

On mowi, ze bedzie wzlatywal w czerwcu i rzeczywiscie, narazie przewaznie pada.

Naogol obrzuciwszymnie uprzednio wyrazami czulosci.

A jednak jakos mi nieswojo.

Jak twierdzi Krysia, ktorej sie zwierzylamtelefonicznie, glupiajestem kompletnie i powinnam sie natychmiast zabrac do tworczejpracy,to mi takie pomysly z glowy wywietrzeja.

Dobrze.

Dajcie mirzeszowiakow, a zakatuje ich pomyslowoscia.

Nawiasem mowiac,gdzie sie podziewa tacala Mierzynska?

W piatektez jej nie bylopod zadnymtelefonem.

Niestety, teraz bedzie jeszcze gorzej, bo do wszystkich moichtrosk dojdzie potworne zamieszaniew postaci remontu elewacji,ktory to remontzostawilismy sobie na wiosne.

Wiosna wpelni,zjawil sie naszjesiennypanprzedsiebiorcai zawiadomil, ze dysponujemocami przerobowymi gotowymi zaczynac chocby jutro.

No toreszte ogrodu szlagtrafi.

Wiktoria

8 kwietnia, poniedzialek

Przyszla domnie Klaudia po jakies stare materialy, oczywiscie,dalam jej, nie baczac, zeona ze swoichnie da ani ujecia.

Materialywziela, obiecalaoddac natychmiast po montazu i nie brac calychzmontowanychsekwencji, tylko pojedyncze obrazki.

Wziela i powinna byla sobie pojsc, bo nawetkawy jej nie zaproponowalam na wszelki wypadek (a nuz by nie odmowila), ale nieposzla.

Stalaw drzwiach, robila przeciag i oczyms intensywniemyslala.

. " '

59.



-Ty, sluchaj, Wika, wlasciwie co ty robisz w pracy?

-zapytalawreszcie.

-Nie masz czasem malego dziecka?

-Mam- odparlam zgodnie z prawda.

-Fajne jest moje dziecko.

Facecik,ma naimie Macius.

-Boze, jeszcze jeden Macius - skrzywila sie Klaudia.

-Te mody.

Nie powinnas byc teraz przynim?

-Niania jestprzynim - odpowiedzialam dumnie.

Klaudia wyraznie poczula wiatr w zaglach.

-No, moja droga, po tobie sietego nie spodziewalam.

Rozumiem,ze rozne mlode siuski nie wiedza jeszcze, po co sie ma dziecii oddaja je do zlobka, jak tylko im przepisy pozwola, ale ty?

Ty? Taka inteligentna osoba.

-Dziekuje ci za komplement - powiedzialamspecjalnie, wiedzac, ze to ja wkurzy.

-Milo, ze maszmnie za inteligentna.

-Mialam- wydela wargi Klaudia.

-Chyba zdajeszsobie sprawe, ze teraz sa najwazniejsze dni w rozwoju twojego dziecka.

Aciebieprzy nim nie ma.

Niesamowite!

-Co w tym znowutakiego niesamowitego - zezlilam sie.

-Przeciez pracuje.

Jak tysiace kobiet.

Alepotem wracam do domu i jestesmy razem!

-Nnno, bywanie z dzieckiem to niezupelnie to samo, co byciezdzieckiem.

Nie odrozniasztych subtelnosci?

-Klodzia - przybralam nieprzyjemny ton.

-O co ci chodzi?

-A co na to twoj maz?

-A mojmazna to jak na lato.

Czy ty sieprzypadkiem nie wtracaszw nie swoje sprawy?

-Jak mozesz tak mowic?

Przeciez jatylko z zyczliwosci dla ciebie i dla was w ogole.

Ktos ci musi uprzytomnic, ze robisz w tejchwilizyciowy blad i chyba lepiej, ze ja ci to powiem, niz mialby tozrobic ktos zlosliwy.

-A jestu nasktos zlosliwszy od ciebie?

-zdziwilam sie spektakularnie, ale juz bylo za pozno.

Zatruta strzalapoleciala i trafila,a Klaudiaswietnie o tym wiedziala.

Rozesmiala sie tylko uroczoi wreszcie poszla.

Zamknelam za nia drzwi, bo ona, oczywiscie, za soba niezamyka, otworzylam okno i wywiesilam sie na zewnatrz.

Pogoda byla piekna i slonce slicznie swiecilo na Szczecin, alemnie zrobilo siezimno i ogarnelo mnie nieprzyjemne uczucie.

Klaudia jest bardzo niedobra dziewczynka, alebycmoze tym razem wyjatkowo ma troche racji?

60

Adela do Wiktorii

Wtorek, 9 kwietnia

Hej, hej,to ja, twoja zaagitowana przyjaciolka.

Wyciagnelamwnioski z tego, cosciemi mowily, z Katarzyna dospolki.

Postanowilam zazadac rozwodu.

O ile Radek tego niezrobipierwszy.

Na razie nie wiem, jakie sa jego zamiary, bojak zniknalz piekna dzidziapodpacha, tak go nie ma do tej pory.

Niewiem tez, czy jestem przygnebiona, czy moze zaczynam odczuwaccos w rodzaju ulgi?

Nie, ulgi nie.

To by bylo chyba niemozliwe.

Przeciez bylam przyzwyczajona do mysli, ze cale zycie przezyje u boku JEDNEGO faceta.

No i szesnascie lat z tego calego zyciaudalo misie z jednym.

Szesnascie lat.

I wiecej nie bedzie.

Toprzez was, baby jedne.

Sama bym nigdy sie nie zdecydowala.

Wracam jutro doSzczecina.

Parowenka zadzwonila i dala micos w rodzaju nadziei,ze moze jednak zaspiewam premiere, boZygmund sie podziebilai chrypi.

Moze ja przewialo przez tenwielkidekolt, ktory Buras polecila wychapac Francowi w naszych zaglokieckach.

Kazal mi dojechacna poranna probe, dzis wieczoremzatem wsiadam do wytwornej kuszetki na pekape i jade.

Czyzbym napisala "wracam do Szczecina"?

A zatem gdzie wlasciwiejest moj dom?

"Gdzie jest moj dom prawdziwyyyyy, gdziejest moj dom szczesliwwyyyyyyy, to nie moj dom, bo ty juznie czekasz mnieeeeee".

Byla kiedystakapiosenka, moja mamaja lubila.

Czyja w ogole mam jakis dom?

Zaczynam w to watpic, cholera.

ZadzwoniedoCiebie w jakiejs przerwie, moze bysmyzjadly razem jakis obiad wbarze mlecznym?

Tfu, nie mlecznym.

Miesnym,zdecydowanie miesnym.

Potrojny hamburger izadnych salatek.

I piwo.

Nie, piwo nie, bo bede chrypialajak Zygmund.

Addio, cara.

Od jutra znowu bede dama w powloczystej szacie (z zaglowegoplotna).

Twoja Leonora (dla przyjaciol Lonia).

Wiktoria

10 kwietnia, sroda

Bede swiadkiem w sadzie!

I to dosc znienacka, bo jutro.

Dzisiaj rano, zanim zdazylam wyjechac do fabryki, zadzwonil dofurtki sympatyczny mlodzian, przedstawil sie jako nasz sasiad zza

61.



plota, po czym zapytal niesmialo, czy nie przeszkadzaja mi zadneodglosy.

-Jakie odglosy?

-No takw ogole.

-Panie,jakie w ogole?

Mlotem pan wali czy w beben?

-Prosze, niech mi pani nie mowi "pan".

Ja dopiero bede robilmature w tym roku.

Jasie nazywam Tomasz Wagner, Tomek, dobrze?

-Dobrze, Tomku, nazywaj sie.

To w co walisz ostatecznie?

-W beben, prosze pani.

To znaczy, ja mam cala perkusje,wszystko, pani rozumie, gary, talerze, te wszystkie przeszkadzajki.

I ja codziennie cwicze.

Naprawde pani nie slyszala?

-Naprawde.

A gdzie ty w to walisz?

-W piwnicy- powiedzial mlody Wagner z westchnieniem ulgi.

-To ja sie strasznie ciesze,ze paninie przeszkadzam.

Bo ja prawie codziennie cwiczeprzed poludniem, ale ta piwnicajest wygluszona,tata mi wygluszyl.

-Gratuluje rozsadnego taty - mruknelam juz z pewnadoza niecierpliwosci, bo zaczynalomi byc zimno przy furtce.

-Dac ci to napismie?

Ze minieprzeszkadzasz?

-Ostatecznie moze byc na pismie.

-Tomek Wagner spojrzal mizarliwie w oczy.

-Ale jabym mial do paniwielka, aletowielkaprosbe.

Bo nasz sasiad,niewiem, czy pani go zna, z drugiej strony,skarzy sie.

-Zdrugiej strony macie Wiazowskich - zdziwilam sie, bo Lalkanic nie mowilao zadnych upierdliwychperkusistach.

-Nie, panstwo Wiazowscysa o jeden domdalej.

A kolo nasmieszkaja Skarzynscy.

-Nomenomen - ucieszylam sie.

-Co?

-Nic, nic.

I co Skarzynscy?

-Pani Skarzynska nic.

Ale pan Skarzynski podal mnie dosadu.

A jeszcze przedtem nasylal na mnie policje.

Ze mu zaklocam odpoczynek.

A ja mysle, zejak pani nie slyszala, to on teznie moglslyszec, bo pani jestod nas jeszcze o pare metrow blizej.

Iokna tejpiwnicy wychodza na pania, niena niego, ale one tez sa zabezpieczone, zeby sie halas nie wydobywal.

Pan Skarzynski nas nie lubi,bo jegopies stale sie podkopuje do naszego ogrodkai do nas przychodzi, a jak on go chce odwolac, to na niego zeby szczerzy.

Onchyba czuje,ten pies, ze my lubimy zwierzaki, aten jego pan go nieznosi i trzymatylko dla szpanu.

Moze nawet trochesie goboi.

A onsie kocha w naszej psicy.

-Czekaj- poczulam sie troszke skolowana - ja tego psa chyba

62



widzialam, to jestjakies wielkie bydle, nie?

A u was po ogrodzie latalo takie male biale.

-Zgadzasie.

On ma kaukaza, Kilera, faktycznie, topodobnomorderca,ale nasza Ciupke strasznie kocha.

Tylkoze chyba nie jestw jej typie,ona sie nam kiedys wydostalaz ogrodka i puscila z takim jednym terierkiem, iterazmamy mlode.

Nie chcialabypaniszczeniaka?

-Czekaj - powtorzylam.

-To szczescie, ze sie puscila z terierkiem, przeciez taki kaukaz moglby jej zrobickrzywde, juz nie mowie o tym, ze niemialaby szans urodzic jego dzieci!

Duzete mlode?

-Nie, nieduze.

Trzy miesiace.

Juz je mozna zabrac matce.

-Toja bym wpadla zobaczyc, dobrze?

Ale nie teraz, bo muszejechac do pracy.

-Jasne.

To jak pani wroci.

-Az tym sadem, to co?

Chcialbys, zebym zeznala, ze nicnie slychac?

-No, jakbypani mogla, to ja bym bylbardzo wdzieczny.

Tu juzkilka sasiadek obiecalo za mna zaswiadczyc, alenikt nie mieszkatakblisko jak pani.

Poczulam sympatie do Tomka Wagnera.

Mily chlopak, dobrzewychowany, psiarz.

No inaprawde nic nie slychac ztej jego piwnicy, agdyby cos sie stamtad wydobywalo,musialabym uslyszec, boostatnio przeciez siedzialam w domu, poza tym mam dobry sluchi na dodatek jestem uczulona na bebnienie bez sensu.

-No dobrze, dlaczegonie.

Kiedy masz te rozprawe?

-Jutro.

-Uuu, to ty szybki jestes.

Tylkoczysadbedzie chcial mniew ogole wysluchac?

Czy to nie jest tak, ze powinnam dostac jakieswezwanie?

Od nich?

-Wtym kwicie, ktory ja dostalem,jest napisane, ze moge przyprowadzic swoich swiadkow.

-Mowisz.

Dobrze.

Skoro juz siezgodzilam.

Gdziemam byci o ktorej?

-O trzynastejw sadzie grodzkim na Limanowskiego.

Bedzie pani, naprawde?

Pokiwalam glowa.

-Bede.

To teraztrzymaj sie, musze uciekac.

-Apies?

-Jaki pies?

Ach,szczeniak!

Musze pogadac zmezem.

Albo najpierwwpadne, zeby zobaczyc, jak te twoje szczeniaki wygladaja.

-Jakterierki.

A dokladnie jak JackRussel teriery,a znowurussele wygladajajak kundle.

-To znaczy twoje szczeniaki wygladaja jak kundle?

63.



-Na razie bardziej jak swinki morskie.

Spodobajasie pani,zobaczy pani sama!

Jadac do pracy, zastanawialam sie gleboko nad terierem w domu.

Z tego,co wiemo psach, teriery to wariaty.

Ale jednoczesnienajsmieszniejsze psy na swiecie.

Kiedys widzialam szkota wielkosci damskiej torebki, ktory gonil samochod.

Czarnekudelki powiewalyza nim jakfiranka, szczekal jak szalony,a z calej postawywyzieralo niezlomne postanowienie: zlapie i zabije!

Oczarowalamnie ta niezlomnosci walecznosc.

Oraz zupelne nieliczenie siez proporcjami.

Ladnie - ale miec taka niezlomnosc i walecznosc w domu?

Bedzie mi toto niezlomnie walczylo z poduszkami,butami, ksiazkamiiBog wie z czym jeszcze.

Pogadamz Tymonem, z Tosia,zobacze pieski i dopiero wtedy, wziawszy poduwage wszystkie za i przeciw -zdecyduje.

Madrze i roztropnie, albowiem matka, zonai pani domu powinnawykazywac daleko idaca roztropnosc wewszystkich posunieciach.

W robocietelefon na moim biurku migalswiatelkiemsekretarki, a obecna wredakcji Lalaoswiadczyla,ze jakas facetka z Rzeszowa dzwonila juz cztery razy.

Jezu, to o ktorej oni tam wstajaw tym Rzeszowie?

Zadzwonilamdo Rzeszowa.

-Wiktoria?

Czesc, tu Alka Mierzynska- odezwal sie przyjemnydamski glos.

-No wreszcie cie dopadlam!

Sluchaj, mamymiesiacna przygotowanie tego programu, a to jest kobyla!

Kiedy mozeszprzyjechacdo Warszawy?

Bo musimy sie poznac, namowic i jeszczedogadac z warszawiakami, przeciez wpuszczac nas beda ze studiawWarszawie,od nas ani od was nie ma takiej mozliwosci technicznej, juz sprawdzilam.

I w ogolenajlepiej w Warszawie,bo od nas dowascholernie daleko,od was donas tak samo, a samoloty zadnenie lataja!

Matko swieta, alez ona energiczna!

Jak terier zupelnie.

Alejaprzeciez lubie teriery.

-No, czesc.

Mogebyc w Warszawienawet jutro, nie,jutro jestemza swiadka w sadzie, wolalabym pojutrze.

Czekaj,nie wiem, czy pojutrze, moja przyjaciolka ma premierew operze.

Chyba ma.

Ty sluchaj, ja sprawdze, kiedyona wlasciwie spiewa i do ciebie oddzwonie.

Dostalas moje propozycje?

-Jakie propozycje?

A,, twoj scenariusz.

Zarebisty.

Mysle, ze bedzie nam sie fajnie razem pracowalo.

Jakas inteligentna osoba.

-Alusia - juz teraz rozumiem, czemu wRzeszowie wszyscy tak

64

o niej mowili;po prostu inaczej sie nie da.

-a moze ja bymjednakprzyjechala do Rzeszowa?

Nigdy nie bylam.

-Przestan- przerwala mi.

-Juz predzej ja przyjade do ciebie,a co, maszcos przeciwko Warszawie?

-Zasadniczo nie,mialam namysli wzgledy poznawcze.

-Daj sobie spokoj ze wzgledami poznawczymi w Rzeszowie!

Przede wszystkim musialabys poznac moja szefowa, a to oznacza,ze ja musialabym cie do niej zaprowadzic, wtedy ona zaczelabynamsie wpieprzac w koncepcje, a potem by ja rozwalila; nie, kochana,nie po to wymyslilam taki ladny program i nie po to ty sie do niegotak ladnie dolozylas!

-Cos ty?

Macie taka fajna szefowa?

-Ano mamy.

Sluchaj, Wiktoria, ja sie nie bede wyrazala przeztelefon do swiezopoznanej osoby,bo jeszcze pomyslisz sobie,ze zemnie jakies chamjo, ale jaksie spotkamy,to ci opowiem cokolwiekwiecej.

Zobaczysz, ze wiem, co mowie!

-Aaaa, to wyrazy wspolczucia.

My mamy fajnego programowca, bardzo dobry fachowiec.

-Kazubek, co?

Znam jegoprodukcje z dawnychlat, jezeli myslimy o tym samym.

Reporter, robil kiedys genialne reportaze, naWarszawe.

Ten?

-Ten.

-Nie wiecie, jacy jestescie szczesliwi.

Naszprogramowiec to jestdupa z raczka.

Z przeproszeniemza niewyszukana metaforycznoscsformulowania.

Ale pani naczelnejbardzo pasuje, bo ona lubi miecdecydujace zdanie w sprawach programu.

Na ktorym sie nie zna,notabene.

Pracowalaprzedtemw teatrze, ale miala bardzosilneumocowaniepolityczne, a chciala promowac wtelewizji swojegomeza, dramaturga, pozal sie Boze.

Nie, Wika, czekaj,nie mam terazczasu na ploty, wszystko ci opowiem, jak sie spotkamy.

Sprawdz teswoja operei dzwon!

Buziaczki!

-Buziaczki - odpowiedzialam rozbawiona.

Ona jest chyba jeszcze wieksza wariatka niz ja.

Wybralamna komorce numer Adeli.

-Halo, halo - odezwal sie glos, w ktorym pobrzmiewaly nutkiwscieklosci,o ile ja sie znam na takich nutkach.

-Jezeli myslisz, zezaspiewam premiere, to sie grubo mylisz.

-Przestan!

-Naprawde.

Ten cwok sprowadzil mnie do Szczecina tylko poto, zebym odwalala kolejneproby!

Juzzaczynam miec dosyc kolezanki Leonory!

Zacwiczeja na smierc ibede spiewala jak robot!

-A Zygmund?

-A Zygmund dalej chrypi.

Ale twierdzi, ze do premiery przestanie.

-Ale dran.

Parowka, znaczy.

To kiedyspiewasz?

65.



-W sobote i w niedziele.

Chcesz biletypracownicze?

Dla ciebiei dla twojego rybaka?

-Chce, pewnie.

Dla rybaka na sobote, adla mnie na sobotei niedziele.

-Wytrzymasz dwa razy pod rzad?

-Ja lubie "Trubadura".

Nodobrze, na razie muszepopracowac.

Zapraszam ciena obiad do mnie, chcesz?

-Nie, dziekujebardzo, za daleko mieszkasz.

Parowka zazyczylsobiewidziec mnie rowniez na probie wieczornej.

Poza tym niemam nastroju towarzyskiego.

Pozdrawiam cie chwilowo.

Pa.

Wylaczyla sie.

Kurcze, oni tam maja fajne uklady w tej operze.

Zadzwonilam ponownie do Alusi Mierzynskiej i umowilysmy siew Warszawie na poniedzialek.

No tak.

Zaczynaja sie wyjazdy Boze,dzieki Ci za Tosie.

Tosia bez oporow zgodzila sie dyzurowac przy Macku od wczesnego poranka do poznego wieczora.

Tymon nie wygladal, jakbymial cos przeciwkorozjezdzaniu sie malzonki wliczne delegacje.

Poniewaz beda liczne, nie czarujmysie -jak na dobre zaczniemy robic ten program, ktory wymyslila Alusia.

Nazwalago naroboczo"Po skosie", bo jego formula zaklada, ze beda go wspolnie robilyoddzialy telewizji najbardziej oddalone od siebie.

Szczecin z Rzeszowem, Olsztyn zWroclawiem, Gdansk z Krakowem lubKatowicami iPoznan z Lublinem.

I tak parami bawimy sie w wynajdywanie kontrastow.

Zdziedzin spolecznych oraz kulturalnych.

Kazdaparaoddzialow jest naantenie raz w miesiacu.

Jak znam zycie, wszyscy bedziemy mieliz tego fajna zabawe.

Krysia zMackiemjuz zacieraja rece.

Moze bede w domu rzadziej, za to postaram sie byc w nim intensywniej.

Jeszcze nie wiem dokladnie, co by to mialo oznaczac, aleprzeciez musze jakos mezowi i synowi wyrownacstraty.

Przed chwilaprzyszla Tosia ipowiedziala, zeczegos nierozumie.

Dzwonil jakis pan -powiedziala.

Zawiadomil ja, zena piatekumawia sie naczwartek.

Bedzie na pewno.

Czy pani cos z tegorozumie?

Pewnie, ze rozumiem.

Pan Napiontek w czwartek przysleswoich fachowcow, zeby mi do reszty zburzylikruche szczescierodzinne.

Jedyna nadzieja,ze zrobiato rownie szybko, jak odwalilitenjesienny remont.

Boze, Boze, znowu zycie na gruzach!

66

Adelado Katarzyny

Sroda, 10 kwietnia

Pani Profesor, ja nie mogedo pani dzwonic,bo jak dzwonie, tosie automatycznie wyrazam strasznie po prostu, a wiem,ze tego paninie pochwala, wiec wole pisac, bo na pismie to mi takie wyrazyprzez usta nie przechodza.

Nie spiewam premiery.

A jezeli jest pani ciekawa, czy Zygmund nadal machrype, toowszem, ma.

Ale obiecaladyrekcji, ze do pojutrza sie jejpozbedzie,a poza tymdyrekcja twierdzi, ze ona jednak jest lepsza odemnie aktorsko.

Jezeli decha poruszajacasiejak robotzamierzchlej generacji moze byc ode mnie lepsza aktorsko, toprosze bardzo.

Sciskampania serdecznie.

Adela.

Katarzyna doAdeli

Sroda, 10kwietnia

No i znowu zmusila mnie pani dopisania na maszynerii, czegonie znosze.

Alejesli ma pani przeklinacmi do sluchawki, tojuz trudno, przemoge sie.

Prosze, niech sie pani niczymnieprzejmuje.

Jezeli pani dyrekcja chce miec na premiere gwiazde, a przeciez Zygmund ma nazwisko (i to od bardzo dawna.

jezelimoznatak powiedziec.

), to da gwiezdzie premiere.

Apani musi poprostu robic swoje isluchac tego, co ja do pani mowie, i tego, comowitencaly Wowa, tez sluchac, bo to, zdaje sie, rozsadny czlowiek.

I bedzie dobrze, bo musi byc dobrze.

A jak sie pani bedzie spalac, za przeproszeniem, na duperelach, to pani zaszkodzi na glos,interpretacje i w ogole na wszystko,poniewaz nie bedzie pani myslec o tym, co trzeba.

Totyle, bowciazsie troche bojetego komputera.

Sciskam.

Katarzyna.

PS - czyzbym pod pani zlym wplywemzaczela uzywac WYRAZOW?

67.



Wiktoria

11 kwietnia, czwartek

Widzialam dzisiaj, jak Adela miala lzy w oczach.

Nie spiewapremiery!

To po co on tak kreci, ten caly Anielewicz?

Usilowalao tym mowic lekko, alenie bardzo jej sie udawalo.

Szkoda.

I na dodatek ma te wszystkie hece z mezem, same tyly!

A ja nabywalam ostatnio nowych doswiadczen.

Ach, jaki fajnyjest nasz wymiar sprawiedliwosci!

A jak milo spedza sie czas poddrzwiami sali sadowej!

Ipozytecznie, bowiem nawiazuje sie i zaciesnia przyjazne stosunki z sasiadami.

Bylo nas tam cale stado.

W tymoboje Wiazowscy, ktorych TomekWagner tez na wszelkiwypadek poprosil, a oni nie odmowili.

Byly takze dwie sasiadkiz domow stojacych nieopodal.

Tomek byl w garniturze i w nerwachcaly - staralismy sie wszyscy dodac muotuchy, podczas kiedy jegoprzeciwnik, pan Skarzynski, facet nawet przystojny, ale jakis ponury i skrzywiony, siedzial samotnie i robil dobra mine do zlej gry.

Powinien byl na dobra sprawe natychmiastsie wycofac, widzac takitabunswiadkow przeciwnika, podczas gdy on niemialnikogo napoparcie swoichpretensji.

Wysoki Sad wezwal przed swojeoblicze strony,wiec Tomek, zegnany goraco naszymiwyrazami poparcia, a mimoto na lekkodrzacych nogach, wszedl niesmialo dosali, a zanim podazyl sztywny inadety Skarzynski.

Zostalismy w dobranym gronie i w tym gronie spedzilismy pod drzwiami bite poltorej godziny, z zapalem oddajac sie pogaduszkom na wszystkie tematy,jakie nam przyszly doglowy.

Po godzinie zaczelismy snuc przypuszczenia co do pozalowania godnegolosu biednego Tomka, ktory zapewne zostalwstepnie zakuty w kajdany i wtracony do lochu,podczas gdy o nas zapomniano z kretesem.

Popoltorej godzinie spoza drzwi wychyneladziewczeca glowka idziewcze warknelo:

-Sad prosina sale swiadkow.

Wszystkich!

Scierply nam juz tylki od siedzenia na twardych lawkach, wiecz ulga wstalismy, rozprostowalismykosci i zbiorowo poszlismy ze-^znawac.

Sala byla tak malenka,ze z trudnoscia zmiescilismy sie tamw siedem osob.

O zadnymsiedzeniu mowy nie bylo.

Pani sedzia -osoba dobrze po czterdziestce, z gatunkukoscistych inieuczesanych oraz niechlujnie umalowanych brunetek - spojrzala na nas potepiajaco i poczekala, az przestaniemy sie wiercic.

Skarzynski wciazmial swojnadety wyraz twarzy,Tomek zas wygladalna nieco oszolomionego.

-Prosze panstwa - powiedzial Wysoki Sad tonem w najwyz68

szym stopniu zirytowanym.

-Sad dzisiaj panstwa nie przeslucha.

Panstwo nie otrzymali zadnych wezwan, panstwa sprowadzil tu sobie oskarzony, nie wiem, na jakiejpodstawie.

Nie maja panstwo coliczyc nazadne zwolnieniaz pracy anina zwrot kosztow podrozy!

Prosze sie nie smiac!

Natychmiast przestalismy sie usmiechac.

-Sad nie ma czasu na przesluchiwanie panstwa.

Sad wiedzial, zena rozprawe przybedadwie osoby i wyznaczyl na przesluchaniepoltorej godziny.

Tyle zazwyczaj potrzeba.

Te poltorej godziny wlasnieminelo.

Nie mozna sobie na rozprawe przyprowadzac kazdego,kogo siechce!

Trzeba takie sprawy zglaszac sadowi!

-Ale na moimwezwaniu bylo napisane, ze moge przedstawicwlasnych swiadkow - baknal niesmialo Tomek Wagner.

-Takie sa druki - warknal Wysoki Sad.

-Praktyka jest inna.

Panstwo dostana wezwania,to panstwo siezglosza!

-A skoro praktyka jest inna, to czy nie mozna bylo skreslic tegozdania na druku?

-zapytal uprzejmie LalczynyWiazowski, facetprzystojny i sympatyczny.

Teraz jego uniesiona lekko lewa brewzdradzala lagodna dezaprobate.

-Zeby uniknac nieporozumieni straty naszego czasu?

Wysoki Sad az sie rzucil na krzesle.

-Nam nie wolno nic skreslac na drukach Ministerstwa Sprawiedliwosci!

-Ale skoro te drukisa nieaktualne, zebynie powiedziec bez sensu.

-drazyl nadal z pelna kurtuazja Wiazowski.

Wysoki Sad spojrzal na niego z nienawiscia w czarnychoczkach

-Sad mowiwyraznie.

To sa druki ministerialne inic na nich kreslone nie bedzie!

Panstwo namteraz uzupelnia swoje dane,sad zajmie sie ta sprawa i kazdyz Panstwa bedzie przesluchany indywidualnie.

W terminie, ktory podamy pisemnie.

To beda rozne terminy.

Prosze sie niesmiac, nie ma z czego!

-To jednak nie byl czasstracony - nie wytrzymalam i zwrocilamsiew kierunku sasiadow.

-Przekonalismy sie, jak dzialanasz wymiar sprawiedliwosci.

Bylam pewna, ze sedzia huknie tym razem na mnie, ale nie huknela.

Pospieszniesprawdzila, kto znas jest kim,uzupelnilaszczegoly adresow i zakonczyla sprawe.

-To wszystko.

Moga panstwo odejsc.

Bedapanstwo wzywani.

Opuscilismy sale i popatrzylismypo sobie.

-O matko -powiedziala jedna z sasiadek, wesolutka, starszawablondyneczka filigranowej postury, straszna chichotka i wlascicielkapieknego ogrodu, ktory dotad znalamtylko z widzenia,a terazbede miala szanse obejrzec z bliska, bo przyjazn pod drzwiami zo69.



stala zawarta.

-Dlaczego ona tak na nas wrzeszczala?

Przeciez nienapieralismy sie, zeby natychmiast zeznawac!

I nie wydzieralismyod niej zadnychzwolnien anizwrotu kosztow podrozy!

-Wrzeszczala, zeby zapewnic sobie posluch wsrod motlochu -wyjasnila jej druga sasiadka, jeszcze nieco starsza.

-Na pewno naco dzien ma doczynienia z samymi kryminalistami i marginesami,wiec nie potrafi sie, biedactwo, zachowac w stosunku do takich milych, kulturalnych ludzi jak my.

Sluchajcie, chodzcie do mnie na kawe, mam placek, wczoraj wieczorem cos mi odbilo iupieklamdwieblachy.

-To ja chcialem panstwazaprosicna kawe - baknal niesmialoTomek.

-To znaczy, rodzice prosza.

Rodzice, tez obecni, natychmiast przytakneli, ale wizja swiezegoplacka zwyciezyla.

To znaczy, mnie niezwyciezyla, bowiem mniedopadla innawizja: Maciusiamojego kochanego, ktory tuli sie doTosi i mowi doniej "kochana mamusiu".

O,nie.

Do tego nie dojdzie.

Poza tym prawdopodobnie sa juzu mnie napiontkowcyi rozwalajami elewacje.

Ja wiem,ze to prowadzi do pozytywnegozakonczenia, ale na raziezaczyna sie sodomka z gomorka.

Wymowilam siezatem i uzyskalam zrozumienie.

Zanim wsiadlam do swojego samochodu, dopadl mnie jeszczeTomek.

-A miala pani do nas przyjsc, zobaczyc te szczeniaki.

Bojaksiepani niepospieszy, tonajladniejsze pojda do ludzi.

-Kochany, jajeszcze wcale nie wiem, czy moge wziac pieska.

-Uruchomilam silniki wlaczylam wycieraczki, bo siapilo.

Na mojejszybie natychmiast pojawily sie tlustesmugi.

Cholera, od dawnapowinnam zmienic piorka.

-Wpadneza kilka dni, bo teraz wyjezdzam.

Trzymaj sie!

Pomachali mi rekami - on i reszta sasiadow, jeszcze wciazw kupce (pewnie zaraz pojdana ten placek).

Ja tez pomachalamizrobilomi sie przyjemnie.

Zaczynam wrastac w moja nowa dzielnice i moje nowesrodowisko naturalne!

Adela do Katarzyny

12 kwietnia, piatek

Juz po niemojej premierze.

Zygmund Ryszardzie faktycznieChrypka jakby przeszla, troche jeszcze ja dusilow bardziej forsownych momentach, ale ogolnie byla dobra.

Niestety.

Byla owacja nastojaco, a potem bankiet dlavipow i dziennikarzy.

Na pewno w poniedzialek beda entuzjastyczne recenzje.

Idespac, prosze pani psorki.

Jutro ja sie wykazuje.

Dobranoc.

A.

Wiktoria

14 kwietnia, niedziela

Nie wiem, jak spiewala Zygmund na premierze - watpie jednak,czy dorownalaby wczorajszej Adeli i uwazam, ze Parowkajest idiota.

Ubrali ja faktycznie w kostium ze starego zagla ukradzionegoz jakiegos zlomowanego jachtu, alenic a nic jej to nie przeszkodzilo w stworzeniu porzadnej, romantycznej nawskros heroiny.

Trochesieo nia balam, kiedy slaniala sie pokazowe na tych strasznychschodach - widac bylo,ze kieckajej okropnie zawadza, na szczescienie mialo to w ogole wplywu na produkcje wokalna.

Pozostale produkcje wokalne byly rozne, chwilami nawet calkiem przyzwoite, z wyjatkiem tego calego Krola, czyli ksiecia Lunyo paskudnym charakterze.

Luna niebyl przyzwoity.

Byl nieprzyzwoicie genialny!

Boze, co za glos!

Na dodatek przystojny faceti niezly aktor - a jak zaspiewal te swoja arieo "milosci utajonej",ohoho!

Namiejscu Leonory kazalabym poprzedniemu amantowiisc na jakas wojne,najlepiej na wyprawe krzyzowa (o ileto byly teczasy, w "Trubadurze" trudno jest sie wczymkolwiek rozeznac) -a sama natychmiast rzucilabym sie w ramiona swojego podlego ciemiezyciela.

I niechbymnie sobie ciemiezyl ile wlezie.

Tymon nie zwrocil szczegolniejszejuwagi na Krola, zresztauprzedzal, ze z niegozaden prawdziwy meloman- po prostugo niedocenil.

Oka natomiast nie mogl oderwac od Adeli, kiedy tylko pojawiala siena scenie.

Ciemno bylo na sali, ale przysieglabym, ze dostawal wypiekow za kazdym razem.

-Dlaczego nie kupilismy dla niej kwiatkow?

-zapytalmniepodczas przerwy.

Inie czekajac na moja odpowiedz,dodal zaraz: -A moze ja bym gdzies wyskoczyl i szybko kupil?

-Niezdazysz przed dzwonkiem - powiedzialam przytomnie.

-Jutro jej kupie.

-Ale ja bym chcial, zeby tobylo tez ode mnie - zajeczal.

-To jej napisze na bilecie, ze to odciebie.

Chodz do niej za kulisy, przywitamy sie.

-Cos ty.

Nigdy nie bylem za kulisami.

Czekaj, Wikus.

-No to najwyzszy czas, zebys wreszcie byl.

Chodz.

-Ale moze bedziemy jejprzeszkadzac.

71.



-Tymon!

Podoba ci sie, jak ona spiewa?

-Szalenczo.

No ale przeciez nie pojde do niej i jej tego nie powiem.

-Adlaczego?

Ona sie ucieszy.

Przeciez po to spiewa, zeby sie ludziompodobalo.

I jak tyjejto powiesz,to jej bedzie przyjemnie.

-Nieeee, mniejest glupio.

Idz sama, ja na ciebie tu poczekam.

Rozsmieszyl mnie.

Facet, ktory potrafi na morzu, na malenkimkutrze, walczyc z wichura i cholernie wielkimi falami, boi sie iscw operze za kulisy!

Zostawilam go w okolicyschodowdo bufetui popedzilam za tekulisy sama.

Adele znalazlam w garderobie, ktora dzielila z wiekowa Cyganka, mezzosopranowa Azucena, nawiasem mowiac, mlodsza od niejo kilka lat.

Azucena wlasnie poszla do charakteryzatorek, poprawicsobie zmarchy i siwe koltuny, moja Leonorasiedziala zatem samai popijala wode mineralna bez gazu, za to z cytrynka.

-Prosze!

-odezwala sie gromko na moje niesmiale pukaniei z tonu tego "prosze" wywnioskowalam, ze jest zadowolona.

-Buon giorno, signorina Leonora - powiedzialam wytwornie powlosku.

-Bene, bene,molto bello pani spiewa dzisiaj, oczarowalapani mojego meza z kretesem.

Adela rzucila mi sie na szyje i obdarzyla usciskiem, przy czymjakiesszczegoly jej zaglowej toalety podrapaly midekolt.

-Ladnie jest, naprawde?

Tak mi sie wydawalo, ze dzisiaj dobrzezre!

A gdzie masz tego swojego oczarowanego meza?

-Wstydzil sie tu przyjsc - donioslam, chichoczac.

-Nigdy jeszcze,biedaczek,nie widzialteatru od tylui niechcial ci przeszkadzacw odpoczynku.

-Jaki mily - rozczulila sie Adela.

-Pojdziecieze mna po spektaklu na piwo?

Bo mnie zawszestrasznie suszy, jaktak duzo spiewam!

-To spiewaczce wolno pic piwo?

Przeciez jutrotez masz przedstawienie!

A jezelidostaniesz chrypki, jak Zygmund?

-Nie dostane - oswiadczyla z przekonaniem.

-Bowidzisz,moja kochana, dopiwa trzeba nasypac odrobinke soli, wtedy sie robigargarisma i nie dostaje sie chrypki.

Nie szkodzi na gardlo.

-Cosie tworzy?

-Gargarisma.

No, takie cos.

Sama dobrze nie wiem, co to takiego.

Ale rzeczywiscie, moge sobie spokojnie chlapnacpiwko i nic minie bedzie.

Albo dwa piwka - dodala z rozmarzeniemw glosie.

-Uwielbiam piwo.

Gdyby od niego tak sie nie tylo, pilabym je bezprzerwy.

Moj maz tez lubi piwo.

Patrz, cholera, wyjechalam, nawetnie wiem, co sie w domu dzieje,on nie dzwoni, juz mu sie nawetudawac nie chce, ze go obchodzi, cozona robi,czyjej premiera dobrze idzie.

72

-Tylkoteraz sienad soba nierozczulaj- przerwalam jej stanowczo.

-Bo ci natchnienie szlag trafi!

Adelabezslowa dokonczyla swoja wode, wyjela ze szklanki plasterek cytryny i wpakowala sobie do ust, sama szklanka zas z duzym impetem cisnela o sciane.

-Pomaga - wyjasnila rzeczowo.

-Na stres.

Czekaj, musze to jakos zamiesc, zeby sie niktnie pokaleczyl.

Siegnelado wieszaka, naktorym wisialygorystrojow o charakterze operetkowym,zdjela z niego kapelusz bogato ozdobiony pekiem strusich pior, tymizpiorami zgarnela z podlogi odlamki szklai zamiotla je do kata, po czym postawila na nich wielkie pudlo.

-Jak bedewychodzilana dobre,to je odstawie - wyjasnila.

-Zeby sprzataczka miala szanse zobaczyc iwyniesc.

Szklo.

Chyba dzwonia, lecdo swojego rybaka.

Pozdrow go.

ach, nie, przeciez spotkamy sie w knajpie.

Na razie,bo musze sobie jeszczepoprawic loki!

Tymon czekalna mnie tam,gdzie go zostawilam i mial mine zadowolona.

Mozepowinnam go czesciej namawiac na takiewyjsciado opery, zawsze to dla niego jakas szansa na odprezenie po tychwszystkich rybackich biznesach.

Adela po przerwie byla chyba jeszcze lepsza niz przed.

Resztaspiewakow - z boskim Luna na czele -tez miala dobry dzien, wieckiedy juzostatni trup padl gesto, publicznosc jak jeden maz zerwala sie z fotelii gromkimi brawami dala wyraz swojemu ukontentowaniu.

Na scene wywleczonodyrygenta, rezysera iscenografa,poczymwjechaly kwiaty, ewidentnie dyrekcyjne, wszystkie jednakowe.

Z dwoma wyjatkami.

Ksiazeczyli Krol dostal pek bialego bzu,pewnie od jakiejs adoratorki, Adela zas potwornej wielkosci bukietroznokolorowych kwiatow, nie widzialam z daleka, jakich, ale calosc bylazachwycajaca.

Tymon przy mnie zadowolony byl jak prosie w deszcz i bil brawo z silahuraganu.

Na piwo iscnie chcial.

Tu jednak niepopuscilam i powloklamgo, lekko opierajacego sie,doartystycznej knajpy na parterze opery.

Zajelismyjakis malowniczystolik w malowniczym miejscu i zanim dobrze przyjrzelismy siekarcie dan, do sali wpadla jak burzaAdela w towarzystwie swojego olbrzymiegobukietu.

Wysciskalysmy sie porzadnie, Tymon, przygiety w pas ucalowaldlon swojej nowej idolki, po czymnie wytrzymalam.

-Adela, pokaz note kwiatki.

Co to jest, bo z daleka tego nie widzialam.

Boze,jakie to ladne!

Co to jest?

-Czego sie wyglupiasz?

-Jakie wyglupiasz?

Naprawde nie wiem, co to jest, pierwszy razna oczywidze, podobne jakbydo anemonow, ale gdzie anemonomdo nich.

73.



-Wika!

Przeciez to od was!

Jeszcze wamniepodziekowalam, sawspaniale!

-Tymon!

Ty podstepny draniu!

Kiedys ty tozdazyl kupic?

Adela,ja cie przepraszam, ale nie pomyslalam o kwiatkach, nawet mielismy wyrzuty sumienia w przerwie, Tymon chcial leciec do miastai szukac kwiaciarni.

Tymon, poleciales?

-No cos ty, Wikus.

Zamowilem przez taksiarza.

Wtedy, jak bylas za kulisami.

Zostawilem.

eee.

forse bileterce na dole i ona juzna nie czekala, a ja sluchalempani.

z zachwytem.

dalej.

A kwiatki sie nazywaja "eustoma".

Taksiarz mialnapisane na.

na wypadek, gdybym chcial to wiedziec.

W ogole mi sie nie podobalo spojrzenie, ktorym Adela obrzucila Tymona, a jeszcze bardziej wzrok, jaki Tymon wlepil w Adele.

Itak spogladaliby na siebiejak sroka w kosc pewnie do dzisiaj,gdyby nie to, ze nadbiegla kelnerka i zazadala od nas decyzjiw sprawie zamowienia.

Wypilismy te piwa (w przypadku Tymonabyl to sok pomaranczowy swiezo wyciskany- ktos musial poprowadzic auto) -i dalismy spiewaczce szanse na odpoczynek.

Toznaczy pojechalismy do domu,gdzie Tosia czuwala nad slodkospiacymMaciusiom.

Nabralam nadziei na rownie slodkie zakonczenie wieczoru, aleMacius natychmiast po wyjsciu Tosi odspiewal swoja zwykla ariena jeden silny glosniemowlecy.

Trudno jest uprawiac seksw obecnosci niemowlaka (czy onsie jeszcze liczy za niemowlaka?

) umieszczonego pomiedzy kobieta i mezczyzna i pochrapujacego smiesznieodczasu do czasu.

Za to wyspalismy sie porzadnie, boMaciek nieobudzil sie az dodziewiatej rano.

Adelado Katarzyny

Niedziela, 14 kwietnia, baaaardzo pozno

Dobrze mi poszlo, prosze Pani Psor, oba razy.

Moze pani sobierozne rzeczy mowic o nazwiskach, ale uwazam, ze bylam lepsza odZygmund, chociaz to ona spiewala premiere i oniej napiszawszystkie tutejsze muzyczne gryzipiorki obecne na popremierowej wyzerce.

Jesli pani mysli, zesobie tylko takpoprawiam samopoczucie, tojest pani w mylnym bledzie, jak mowibaletowe malolactwo i pod jegoswiatlym wplywem Natalka Sobanska.

Wowa Sobanski po drugim przedstawieniu, czyli dzisiaj, czyli raczej wczoraj, ale niech juzbedzie, ze dzisiaj.

przytaszczyl za kulisy galaz orchidei wielka jak

74

konar zabytkowego debu z Rogalina (chyba tam sa te najgrubszedeby?

) i padl przede mna nakolana.

-Adiela - wyglosil grzmiacym basem.

-Ja ci mowilem, co bedzie.

Ja to przeczuwalem!

Czy ty czujesz, jak ziemia drzy w posadach?

To Marija Kallas sie w grobie przekreca.

Boona juzwie, zety lada chwila bedziesz duzo lepsza od niej.

Ty juz jesteslepsza.

No,moze niemnozko ci jeszcze brakuje, zeby tak calkiemuczciwie powiedziec.

Ale niewiele, bardzoniewiele.

My popracujemy razem i tamala roznicarozwieje sje jak wiosennywietrzyk.

Adiela, kiedy jasmutnywsjadaldo samaliota i odlatywalz mojego kraju do waszego kraju, ja nie wjedzial, ze powinien sjeweselic, bo w waszym kraju juz namnie czeka moje szczescje.

Ja pracowal zbardzo dobrymispjewakami, ale takiego talanta w swoichrekach jeszcze niemial.

Bo ty i aktrisa wielikaliepna jestes.

Idama co sje zowie.

Ja tobieholdskladam i prosze, przyjmijty moje malekwiatki i rece pozwolucalowac.

I na szampana zapraszam wszystkich obecnych!

Wszyscy obecnizasmiali sie z przymusem - ten Wowa za groszdyplomacji nie ma, tak mnie chwalicprzed konkurencja!

Tylko Henio Krol glosno Wowe popart ioswiadczyl,ze tez tak uwaza.

Co tojednakjest prawdziwy artysta -nie musi zazdroscic, kiedy chwalakogos innego z obsady.

Parowka mial dziwna mine,ale sie nie uzewnetrznil, zreszta nie mial kiedy, bo rzeczywiscie wszyscy zeszlismyna dolna tego szampana.

Okazalosie, ze Wowago zamowil dostatecznie dawno, zeby zdazyl sie schlodzic.

Wiec teraz mamtrochechrypy, ale nie szkodzi, najblizszy spektakl za tydzien, wyzdrowieje.

Wowa adorowal mnie caly wieczor,nie baczac nakrzywe spojrzenia swojej Natalii.

Tezmalo dyplomatyczne posuniecie, ale cosmi sie zdaje, ze dyplomacjajest ostatnia rzecza, jakiej od Wowy moze wymagac czlowiek przytomny.

Wcale tonie bylo nieprzyjemne.

Zreszta.

Tak, tak.

Ach, ci Rosjanie!

Musze sprowokowac jakas sytuacje zszampanem i sprawdzic,czy Wowa bedzie chcial pictego szampana zmojego pantofelka.





Duzo dyskretniej i chyba z pewnaniesmialosciaobrzucil mniewyrazami uznania Franc scenograf, dopadlszy mnie juz na pierwszej przerwie, kiedyszlam poprawic fryzure do pani Lucynki.

-Wiesz - powiedzial, zerkajac na boki, zapewne w strachu, zewypadnie na niego z jakiejs kulisy kochana zoneczka -ja sie niespecjalnieznam na muzyce od strony teoretycznej, za to mam sluch.

Islysze, ze jestes wspaniala.

I jak sluchalem Rysi, to mnieciary nieprzechodzily, a jakslucham ciebie, to przechodza.

Mysle, ze to cosznaczy.

No, toja ci nie przeszkadzam, lec dalej.

Cmoknal mniew policzek i zwial.

75.



No to mam teraz dwoch adoratorow.

Obydwu zonatych.

Za to nie mam meza.

Baaaardzosmiesznie.

Dobranoc.

A.

Wiktoria

16 kwietnia, wtorek

Alusia Mierzynskajestswietna dziewczyna po prostu, o czym juzwiedzialam, rozmawiajac z nia przez telefon.

Nieduza i tlusciutka,wcale nie je, tylko pije wode,bo sie odchudza - jak twierdzi, niepierwszy raz i jak zwykle bezskutecznie.

Na obiedzie w telewizyjnejstolowce(ja jadlam,a ona przewracala po raz setny nasze kwity) zawarlysmy przyjazn nacale zycie, a w kazdym razie na kawalek zycia.

-Ja widze -mowila, po raz setny ogladajac scenariusz - ze bedzie nam sie dobrze wspolpracowalo, bo nadajemy na tychsamychfalach.

Jedz tegokotleta, niekrepuj siemna, ja juz sie przyzwyczailam, juz mnie nie kusi.

Ty, sluchaj, co to wlasciwie sa szanty?

Piosenki zeglarskie, tak?

-Nie, cos ty - oburzylam siez ustami pelnymi kotleta schabowego.

-Piosenki zeglarskie totakieturystyczne badziewie, a szantajest szlachetnym gatunkiem!

Wyjasnilam jej, do czego sluzyly piesni pracy na wielkich zaglowcach i z przyjemnoscia stwierdzilam, ze oko blysnelo jej zrozumieniem.

-Szkoda, ze nie macie paru takich u siebie.

-Spojrzalana mniebystro.

-Ladne sa.

A mozebys sprowadzila?

Do programu?

-Co mam sprowadzic?

Wielkiezaglowce?

Alusia, po pierwszenasz budzet w zyciu tego nieuciagnie,a po drugieone maja rejsyzaplanowane na kilka lat naprzod!

Zapomnij.

-Szkoda - powtorzyla.

-Moglibystawiac zagle i spiewac.

Albociagnac te liny, co to mowilas.

Te poprzeczne masztytezsieciagalo?

Dobrze cie zrozumialam?

-W zasadzie dobrze.

One sie nazywaja reje.

I moznaje przebrasowac.

Nie zawracaj sobie glowy linami, zrobimy cispiewy w knajpie marynarskiej i bedzie dobrze.

To jest bardzo stylowa knajpa.

Jatam juz robilam kilka programow.

Sluchaj, nastepnym razem ty sobie wymysljakies ludowe przyspiewki, a ja cidla kontrastu damspiewaczkeoperowa, co?

Mam jedna bardzo dobra.

76

-Nie ma sprawy -zgodzilasie.

-Daj mi spiewaczke.

Aterazrozmowcow tez chcesz wsadzic do tej knajpy?

-Tylko kapitanow.

Resztami nie pasuje.

Reszta bedzie gdzie indziej.

Mialasmi opowiedziec o swojej paninaczelnej.

-Nie mamteraz czasu.

Ty tez nie masz.

Zachwile musimy bycw Trojce, chyba juz na nas czekaja.

Rzeczywiscie, w Trojce juz nanas czekali, wiecpobieglysmy cosil Ca,duszac sie resztka kotleta), uzgadniac szczegoly realizacyjne.

A potem Alusia z duzymrozpedem usciskala mnie serdecznie i popedzila do taksowki, ktora juz czekala, zebyja zawiezcna lotnisko.

Stac jana samolot, czy moze w Rzeszowie rozliczaja zwyklymdziennikarzomcos wiecejniz druga klase na pekape?

Adela do Wiktorii

Wtorek, 16 kwietnia

Po namysleudalam sie jednaknamoja wies,bo troche mnie gryzla sprawa mojegomalzenstwa, ktore sie ewidentnie chwieje, amoze nawet juz rozpada na drobne kawalki.

Mezus byl w miedzyczasie, zabralswoje zabawki izostawil mi na sekretarce wiadomosc, zewlasnie odchodzi w sina dal celem ulozenia sobie dalszego zyciaw objeciach Mileny Furman, ktora - w przeciwienstwie do mnie -jest kobieta subtelna, inteligentna, empatyczna i rozumiejaca, czego

mezczyzniepotrzeba.

Ja, oczywiscie, nadal nie rozumiem, czego mezczyznie potrzeba,poza tym mam smieszne wrazenie, ze kobiecietez czegos tam potrzeba,moze sie w zwiazku z tym nawet zapisze do feministek.

A moze i nie, one sa tak strasznie serio.

Wiesz,stalo sie cos dziwnego.

Weszlam dotegomieszkania,wciaz jeszcze myslac, ze wchodze do NASZEGO mieszkania, najpierw zauwazylam lekka zmiane,potem dotarlo do mnie,cowlasciwie zrobil Radek (znaczy,zwial), potem sie rozejrzalam poumiarkowanym balaganie, ktory zostawil, a jeszcze potem wzielamgleboki oddech, potem drugi i trzeci - i stwierdzilam, ze bardzo lekko mi sie oddycha.

Tego sie nie spodziewalam.

Poczekalam jeszczechwile na lez potoki, ale sie nie pojawily.

Czwarty oddech byl zdecydowanieswobodny.

Moze dlatego, ze otworzylam okno.

Wpadloswieze powietrze.

Wpadly jakies swiergoty.

Wpadlawiosna.

Poczulam, ze jestem wolna.

Sluchaj, czyja na pewno jestem w porzadku?

Czy niepowinnamraczej usiasc nazgliszczach i zaplakac?

77.



Na razie nie mam na to czasu ani nie mam takiego zamiaru.

Dzisiaj poodkurzam,rozpakujesie i popiore, a jutro polece do Kasi, zeby mi jeszcze kilka drobiazgow skorygowala w moich dolnychdzwiekach, ktore sa jakby nieco mniej piekne niz pozostale.

Jezeli Radek mysli, ze po rozwodzie wroce doswojego panienskiego nazwiska,to niechsie wypcha.

Jego jest ladniejsze.

A ty pracuj pilnie nad swoim wiekopomnym programem.

Tylkorybaka nie zaniedbaj, on jest przyjemniejszy od mojego Brzostowskiego.

Caluje mocno.

Brzostowska.

Wiktoria

20 kwietnia, sobota

Adela kazalami pracowac.

No przeciez pracuje!

Nadodatekmam o jeden obowiazek wiecej - wzielam tegopieska od TomkaWagnera.

W zasadzie poszlam tylko rzucicokiem, wracajac zpracy, alekiedy zobaczylam te trzy duze swinki morskie, ktore klebily siew koszyczku, wymieklam.

A kiedy jedna z nich wylazla z koszyczka, przydreptala do mnie, wspiela sie na tylne lapki i z parteruspojrzala mi gleboko w oczy - bylam zalatwiona naamen.

Wzielamswinkenarece,a ona natychmiast przytulila sie do mnie i dala mibuzi trzy razy.

Po czym zasnela, poswistujac przez nos i wydzielajacz futerka smieszny zapach psiego niemowlaka.

-Ona chce, zeby pani byla jej mama- powiedzial chytrze Tomek Wagner.

-Tojest dziewczynka.

Jak panija nazwie?

-Szanta - odrzeklam bez namyslu.

-Chwyta za serce.

Szantytez mnie kiedys chwycily za serce.

I charakter ma, to widac.

Szantytez maja.

O matko, myslisz, ze mam ja wziac?

-No pewnie.

Onajest madra, sama panizobaczy, bedzie ja panikochac,to znaczy, ona bedzie pania kochac.

Ona jest najladniejsza i najsilniejsza z calego miotu.

Pani widzi, jakie ma smieszneucho?

Widzialam.

Szanteczka,cala smietankowobiala, szczotkowatamordke miala jednakowoz w brazowe latki, sam koniuszek pyszczka jakby umaczanyw smietanie, jedno ucho brazowe, a drugiew kropki.

I to ucho w kropki ugotowalo mnieostatecznie.

Absolutnie nie wyobrazalam juz sobie zycia bez tego ucha!

-Sluchaj, Tomku.

Ja ja wezme.

Ale jezeli maz sie sprzeciwi, to przynioseci ja z powrotem, pamietaj.

Bo jeszczez nim nie uzgodnilam.

78

-Dobrze.

Aleja pani mowie, nie odda jej pani.

Ma pani jaczymkarmic?

Bomoze dam pani troche karmy na poczatek, a potempani kupi.

No i tak przynioslam dodomu swinke morska z zadatkami na

psa.Po przekroczeniufurtki postawilam ja naziemi, a ona zrobilasiusiu.

Madradziewczynka.

Niestety, po przekroczeniuprogu domu zrobila drugiesiusiu.

I na to wyszla z sypialni dziecka Antonina Pisarkiewicz, zwana niekiedy (ale niew tej chwili) Tosia.

-Matko Boska -powiedzialaze zgroza.

-A co to ma byc?

-Psinka -odpowiedzialam zgodnie z prawda.

-Prawie terier.

Nazywa sie Szanta.

-A czyja ona jest, ta psinka?

-Nasza, pani Tosiu,nasza.

Fajna,prawda?

Psinka zwana Szanta eksplorowalawlasnie przedpokoj.

Napotkala wielki jak futeral od skrzypiec polbucik Tosii wlazla do niego, wystawiajac na swiatlo dzienne wesoly ogonek.

-Jak to nasza?

-Tosi nie interesowalo widac, czy psinkajest fajna, czynie.

-Jak pani to sobie wyobraza?

Piesi dziecko w jednymdomu?

Oj, czyzby namsie zaczynaly ujawniac roznice wpogladach?

-Pies i dziecko to bardzo wychowawcze - mruknelam arogancko.

Tosianabrala powietrza w pluca.

-Ale przeciez nie takipokurcz - sapnela.

-Lablador toco innego.

Albo ten goldencostam.

Nie takie male.

-A co, male to gorsze?

-Stanelam w obronie malych terierow.

-Beda sobie rosli razem.

Dzieki temuMaciussie uodporni na bakterie.

I bedasie bawic razem.

Aw ogole gdzie Maciek, spi?

-Ajakze,najadlsie, to i spi.

Boze, a ten juz sie zlal!

I co,Maciusma sie na takie bakterie uodparniac?

-Na takie niekoniecznie.

Jato zaraz posprzatam.

Musze zadzwonic do Tymona,zeby kupil, co potrzebado jedzenia i spania.

-No, ja nie wiem, co pan Tymonna to powie.

No, ja nie wiem.

Janie wiem.

Mamroczac pod nosem, Tosia siegnela do kuchni po recznik papierowy i zgarnela Szantusiowawizytowke.

Szantusia wyszla tymczasem z jej butai pomaszerowala zwiedzac mieszkanie.

Obeszlaz grubszacale, zmeczyla sie i przyleciala do mnie, ewidentnie wyrazajac zyczenie, zebym ja natychmiast wziela na rece.

Wzielam.

Jakpoprzednio, dala mi buzi i natychmiast zasnela.

Tosia wyjrzala z kuchni.

-No,no - powiedzial chyba wbrew sobie miekkim tonem.

-Jakdzieciaczek.

79

iL.



Szanta sapnela i gwizdnela przez nos.

Tosiazasmialasie i prawiedo reszty rozpogodzila.

-Mowi pani, ze siepogodza zdzieckiem?

-A czemu by siemialy nie pogodzic?

Dwa niemowlaki, niech razem dojrzewaja.

-Nieee, Macius juz nie takiznowu niemowlak.

Pani wie, ze dzisiaj probowal mowic?

MatkoBoska, powiedzial "mama" do Tosi, nie do mnie!

-Powiedzial "mama"?

-Nieee, "mama" to on powie dopani.

Tak sobie gulgotal,ale tojuz widac, ze niezadlugo bedzie mowil jak stary.

A ztym pieskiemto niech paninie dzwonido pana Tymona, bopo co ma sie zdenerwowac na niewidzianego.

Niech pani szybkojedziedo marketui kupi,co potrzeba, a ja juzz pieskiem pobede.

Najlepiej,zeby paniwrocila, zanim Macius sie obudzi.

-Pani Tosiu, pani naprawde jest aniolem w ludzkiej postaci.

Oddalam jej psiakai pognalam na zakupy.

Nabylam specjalnejedzenie dla psich dzieci, miseczki, malutka czerwona obrozkei czerwona smycz oraz ambitne legowisko w brazowo-zolte maziaje.

Kiedy wrocilam, Tosia karmila Macka usadowionego w wysokimstolku, a Szanta dreptala w kolko wokol jej nog, zapewne w nadziei,ze tez dostanie cos do jedzenia.

Na moj widok poderwala sie energicznie i pocwalowala na swoich krotkich nozkach, przywitacsie zeswiezo ukochana pancia.

Pancia,oczywiscie, ucalowawszy wprzody lekko upackanabuzie syna, wziela pieska narece i zaproponowala chrupki dla psich niemowlat.

Szanta obwachala chrupek pobieznie i ze wstretem schowala pyszczekpod moja pacha.

Na moje namowy i zachwalania nie zareagowala pozytywnie.

Usilowala natomiast zmienic temat, gryzac mnie w nos.

-Kurcze, pani Tosiu, widzi pani, co sie wyrabia?

Niedobrze jest,to najlepsze psiejedzenie dla juniorow, jakie mieli wsklepie.

Czymja jabede karmila?

-Eeee.

-Tosia zrobila dziwna mine.

-To ja sie paniprzyznam,ona jest taka smieszna, jak pani wyszla topiszczala i plakala,potem przyszlado mnie po pocieche i ja jej dalam troche tegojedzenia, co robie dla Maciusia, jemu tez przeciez przecieram.

Smakowalo jej.

Niech siepani nie martwi, ja moge dlaMaciusia robicwiecej, to iona sie pozywi.

A najlepiej jak pani bedzie u weterynarza, tosie pani zapyta,co jej dawac.

Bo tych sztucznych ciasteczekto ona chyba jednaknie powinna jesc.

Jeszczeuczulenia dostanie!

No tak.

Wyglada na to, ze Szanta dokonala dzisiajdrugiegopodboju.

No to jeszcze Tymon nam zostal.

Bopo Macku widac bylo, ze oczka mu sie smieja do tego nowego kosmatego stworzonka.

80

Tymonpojawil sie w domujakies dwie godziny pozniej, kiedyTosijuz nie bylo, a my z Mackiem i Szanta zabawialismysie w przewalanki po kocu rzuconym na srodek pokoju.

Jak bylo doprzewidzenia, Szanta iMaciek zapalali do siebie wzajemnagoracamiloscia od pierwszego wejrzenia.

Szanta, na szczescie, okazala siebardzozgrabna isprawnie wyrywala sie z lap mojego syna, ilekrocten siegal jej dooka lub ucha.

Wchodzacy do pokoju Tymon zobaczyl swoje dziecko pokrzykujace radosnie i wymachujace rekami,podczasgdy dookolaniego zataczala kolka dziwna, szarobialasmuga z brazowymi akcentami.

Na widok tatusia Maciek na chwile odwrocil uwageod Szanty, cota wykorzystala natychmiasti ugryzla go wpampersa, po czym rozplaszczyla sie na podlodze.

-Ooo - powiedzial moj maz od progu.

-Skadto macie?

Co tojest?

Nowy czlonek rodziny?

Szanta pozbierala sie z podloza i poczolgala w jegostrone, zawziecie wymachujac ogonkiem.

Tymonwzial ja narece, co oczywiscie skonczylosie buziaczkiem i ugryzieniem w nos.

Taki widoczniewypracowala sobie zwyczaj.

Troche sie zdenerwowalam.

Niepotrzebnie.

Tymon odsunal Szante od swojego nosa i przyjrzal jej sieuwaznie.

-Rewelacja -zasmialsie.

-To jest terier?

Szczeniak?

Nasz?

-Prawie terier - odpowiedzialam.

-Szczeniak.

Nasz.

Dziewczynka, nazywa sie Szanta.

Nie gniewaszsie?

-Nie, skadze!

Sliczna jest.

Zawsze chcialem miec teriera, chociazmyslalem raczej o ktoryms z tych wiekszych.

Ale u terierow liczysie dusza, a nie gabaryty.

Po niej widac wyraznie,jaki macharakter.

Wesola i nieustraszona.

Skad ja wytrzasnelas?

-Od Tomka Wagnera - powiedzialam z ulga.

-To jestten naszmlody sasiad, co ma zatargi z prawem.

No wiesz, mowilam ci.

-No wiem.

Co to probowalas zeznawac w sadzie, ale nie bylo cidane.

Mala strata.

Ty patrz, jakie ona ma smieszne ucho.

Czy onabedzie znamispac?

-Napewno nie - wyglosilam z przekonaniem.

Nie nalezy sie wypowiadac z przekonaniem o czyms,na co sienie ma bezposredniego wplywu.

Toznaczy nibymielismy wplyw naustawienie psiego legowiska w drugim pokoju i nawet moglismyzamknacdrzwi przed piszczacymszczeniaczkiem, ale nie mielismyserca.

Wpuscilismy Szante w nogi naszego obszernego malzenskiegoloza.

Co nam w koncu taka mala psinka.

w nogach.

Maciek, o dziwo, wybawiony i wysmiany, spal spokojnie w swoim lozeczku i nieprzeszkadzal nam w ekscesach, do ktorych Ty81.



mon byl tym razem zdolny i chetny, a i ja dzieki Tosinemu wkladowi w gospodarstwo domowe.

Kiedy oporanku Tymon, niezupelnie jeszczerozbudzony, chcialmnie obdarzyc czulym pocalunkiem, w drodze do moich ust natrafil na kosmate stworzonko wtulone w moja szyje i poswistujaceprzez nos.

Adelado Katarzyny

20 kwietnia, sobota

Kochana PaniKasiu, wykorzystalam wczoraj wszystkie paniostatnierady i porady, itrzeba przyznac, dobrze to zrobilo mojejLeonorze.

Wowa tez byl ze mnie zadowolonyi znowu przyniosl mikwiatki.

Tym razem plomienne tulipany, sztuk dwanascie, poniewazWowa twierdzi, ze dwunastka czyli tuzinto jestwlasciwa liczba, jezeli chodzi okwiaty dla pieknej i uzdolnionejkobiety.

To o mniechodzi, osmiele sie przypomniec.

Mojdyrektor chybajednak nie podziela jego zachwytu, bowiem,kaprysnie wydymajac ust pakowie, twierdzi, iz muszejeszcze dlugopracowac nad rola, zeby dojscdoperfekcji Zygmund Ryszardy.

Z Ryszarda dziele garderobe, ale na szczescie nie dublujemy siespecjalnie czesto.

To znaczymamy wciaz w programiete operetkowekawalki, bo nanich dyrektor robi forse, ludziena to przychodza,a poza tym mamy w planie jezdzenie z tym po enerdowie, czyli poprzygranicznychkurortach w sezonie letnim.

Narazie jestesmyw fazie prob.

Spiewamkilka luznych kawalkow, podobnie zresztajak kazdy w zespole.

Skladanka toskladanka.

Przez tydzien bedziemy toto katowac na probach, dzien w dzien.

Potemprzerwa w pracy, bo zaLeonore bedzie chodzila Zygmund, skladanke robimynakoniec maja, chyba bede sobie musiala poszukacjakiegos dodatkowego zajecia, inaczej- zabki w sciane!

Franca chwilowonie ma na horyzoncie, bo gozona zabrala doWroclawia, gdzie oboje robia"Wesele Figara".

Jest nadzieja, zepani rezyser trzasniesilnie wartosciowe spolecznie przedstawienieo ucisku ludu pracujacegow osobach sluzacego Figara i jego Zuzanny-pokojowki przez tego paskudnego rozpustnika, hrabiego Almavive.

Ciekawe, czy tam tez kobiety beda nosily wlosienice, a faceci aksamity?

Musze podpuscic Franca, zebysie przeciwstawilmrocznej osobowosci swojej polowicy.

Radek przed moimwyjazdemdo Szczecina zdazyl naslac namnie jakiegos czynownika z kwitem.

Kwitbyl pozwem o rozwod.

82

Wydzwonilam Radkai spytalam go, jak to sobie wyobraza i zczyjej winy ma byc tenrozwod.

-Z twojej,oczywiscie - odpowiedzial bezczelnie.

-Chyba niemasz watpliwosci, ze rozklad naszego pozycia nastapil wylaczniedlatego, ze zamiast byc prawdziwa zona, doceniajaca wspolniestworzone ognisko domowe, zapragnelas grac role gwiazdy.

Niechcialas miec dzieci, bo by ci przeszkadzalyw karierze, no i wlasciwie slusznie, bo kto byje wychowywal,kiedy pani spiewaczkaw rozjazdach.

-Alez ty jestes podle zwierze.

-Az mnie zatkala taka cholernahipokryzja.

-Juzzapomniales, jak dyplom robiles, a potem doktorat i zaBoga nie zyczyles sobie nawet rozmawiac na temat dzieci!

Zapomniales, jak mnienamowiles do usuniecia ciazy, bo mialeswlasnieszanse nawyjazddo Stanow i jak w koncu nie pojechales,a teraz mysle, ze mi wtedy tylko tak szkliles tymi Stanami.

Boze,ze ja nie wpadlam na to wczesniej!

-No wlasnie - powiedzial bardzo zadowolonym tonem.

-Ciazeusunelas, dziekuje ci zaprzypomnienie, bo sambym o tym nie pamietal.

AMilenka chce miec ze mnadzieci.

I bedziemy mieli prawdziwy dom.

Wreszcie.

Bo widzisz, ona dla mnie idla domu zrezygnujez kariery telewizyjnej.

Rzucilam sluchawka inie powiedzialam mu juz, comi Wika mowila o karierze telewizyjnej Furman.

Furman otoz podobno jestcieniaczka i ta jejcala kariera opierasie na jakiejs dlubaniniew oprawieJedynki.

Na dobra sprawe niema czego rzucac.

Niewazne,jest, czy niema.

Ona to rzuca.

Ponadto rzuca siew objecia mojego meza,ktory przy odrobinie samozaparcia moglbybyc jej ojcem.

No, gdyby ja zrobil w wieku lat, powiedzmy, szesnastu.

Teoretyczniemozliwe.

No i dobrze, niech go sobie zabiera z calym dobrodziejstwem inwentarza.

PaniKasiu, to nie do wiary,ale sam domnie zadzwonil, w minute po tym, jakrzucilam ta sluchawke.

-Uprzedzam cie lojalnie - glos mial tryumfujacy, lobuz jeden-zebede mial swiadkow na to, jak traktowalas domi malzenstwo.

Mamy bardzosympatycznychsasiadow, o czym pewnie nawet niewiesz, bo przeciez nie mialas czasu ich nawet poznac,a co dopierozaprzyjaznic siez nimi.

A ja mialem.

Isiezaprzyjaznilem.

-I ci sasiedzi opowiedza, jak Milenka cie odwiedzala- zadrwilam.

-Bo do mnie zadni gachowie pod twojanieobecnosc nie przychodzili!

-Sasiedzi o Milence nie maja pojecia.

Zreszta oczym my mowimy- razjedyny mnie odwiedzila iod razu miala tego pecha, ze sie

83.



natknela na ciebie, a ty jej zrobilas karczemna awanture.

I zniszczylas jej kosmetyki.

Tym razem wyrwalamwtyczke z kontaktu.

I natychmiast wylaczylamkomorke.

Juz nie dzwonil, co stwierdzilam po godzinie, wlaczywszy ja na powrot.

Tak naprawde, pani Kasiu, nie wiem, co oznaczaten rozwodzmojej winy, ale jesli mam toczyc z nim przed sadem takie dialogi,jak ten - to niech bedzie z mojej winy i pies z nim tancowal.

Caluje.

Adela.

Katarzyna do Adeli

Niedziela, 21 kwietnia

Czy pani oszalala?

Jaki rozwod z pani winy?

Jesli pani chce, moge osobiscie zaswiadczyc, ze Milenka byla na tapecieod dawna.

Wiktorii sie powie, totez zaswiadczy.

Moge jeszcze znalezc kilkunastu lipnych swiadkow, ktorzy chetnie pomoga porzadnemu czlowiekowi.

Katarzyna do Wiktorii

Niedziela, 21 kwietnia

Wiktorio, czyw razie potrzeby zaswiadczysz przed sadem, zeglupi maz naszej Adelki zdradzal ja od lat z Milena Furman,o czym paplalacala telewizja wkraju?

Caluje - Katarzyna.

Wiktoria

25 kwietnia, czwartek

Jezus Maria,kwiecien sie konczy, maj za progiem,w naszymogrodzie dzungla, a ja nie mam kiedy sietym zajac!

Zycienabiera tempa.

Bez przerwyteraz odbieram telefony dotyczace naszego nowego programu (tegoz Alusia z Rzeszowa, zresztato onanajczesciej dzwoni) albo wycieram kaluze zrobione wdomuprzezSzanteczke, albo co gorsze zbieram jej bobki, albo czyham naMacka, zeby, Boze bron, nie powiedzial "mama" do Tosi.

Dostalam przedziwny mail od Katarzyny - zdajesie, ze usilowala mnie namowic do krzywoprzysiestwa przed sadem.

Na wszelki

84

wypadek zadzwonilamdo Adeli, spytac, czy ona tegochce, ale niechciala.

No i lepiej, w zeszlym tygodniu i tak stawalam przed wysokimwymiarem.

Wsprawie grajacego nabebnach Tomka Wagnera,oczywiscie.

Sad zadal mi trzy pytania: pierwsze -jak sie nazywam,drugie - czy wiem, zeTomek gra i trzecie, podchwytliwe - kiedygra.

Niedalam siezlapac na takie sztuczki, zreszta naprawde niemampojecia, kiedy on gra,wiec sad mnie wypuscil.

Bylam potrzebna piec minut,stracilam pol dnia.

Zastanawialam sie, czy(skoro zajelo to tak niewiele czasu) nie mozna nas bylo odpytacpodchwytliwie juz za nasza pierwsza wizytaw Palacu Sprawiedliwosci, ale dalam za wygrana.

Pewnie zostalabym pouczona, a moze i upomniana.

Wtedy bym dopierootworzyla gebe mojaniewyparzona i w efekcie sama stawalabym przed trybunalem za obrazemajestatu.

Podobno Wysoki Sad bedzie jeszcze robil wizje lokalnei stwierdzal,czy od Tomka slychac te perkusje, czy nie.

Bo policja mialazdania podzielone.

Jedni twierdzili, ze slychac, a inni, ze wprostprzeciwnie.

Na to ida nasze podatki?

Amafie iproscirozbojnicy majasiedoskonale!

We wtorek obchodzilismy urodziny Macka.

Pierwsze.

Nie robilismy z tego powodu zadnej fety, bo ani Tymon, ani ja nie lubimytakich rodzinnych posiedzen, kiedy wszyscy obzeraja sie tortem,solenizant ryczy z powodu nadmiernego harmidru w spokojnymzazwyczajdomu, a po godzinie juzzupelnie nie wiadomo, o czymturozmawiac.

Tosia przyniosla z domu genialna karpatke, ktorazjedlismy w piatke - Maciek i Szanta uczestniczyli, przez co Tosiamiala potem duzo sprzatania.

Tosiauparla sie codo wrozeniaMackowi, wiecrozrzucilismy wokol niego te wszystkie wrozebneprzedmioty, co to maja okreslic przyszlosc dziecinki, w zaleznosciod tego, co dziecinka wezmiedo lapki w pierwszej kolejnosci.

Nasza dziecinkaposiada dwie lapki i zobu jednoczesnie uczynila uzytek - w lewa chwyciwszy zlotowke, a wprawa puszke szprotekw oliwie.

Tymonbardzo sie ucieszyl, ze bedziemial komu przekazac swoj szprotkowo-dorszowy biznes; sadzac po tejzlotowie,dziecko biznesunie zmarnuje, a wprost przeciwnie, jeszcze rozwinie.

Troche sie zmartwilam, zezignorowal tomik poezji, mikrofoniplyte z klasykami, ale trudno sie mowi.

Nie mozna w zyciu miecwszystkiego.

Moze jednakbedziemy miec tlusta starosc.

za jakiesczterdziesci lat.

Wszystkie dni powszednie teraz poswiecam nowemu programowi (morski cykielek pociagnal Roch tak skutecznie, ze jest jeszcze

85.



zapas na pol maja), bowiem premiera zbliza sie nieublaganie, a myjestesmy wciaz w ciemnawym lesie.

Alusie dopadla jejszefowai wkroczyla z tworczymi uwagami, przez co Alusia stracila szwungina dodatek musiala czesciowo przerobic koncepcje.

A kiedy Alusiaprzerabia koncepcje, to i ja muszeprzerabiac koncepcje, bo inaczej nam sie niezejdzie,czy raczej w przypadku tego programu -nie skontrastuje dostatecznie ladnie.

Dwa dni temu dostarczylam Tymonowi powodu do zdziwienia,polaczonego chybaz cicha dezaprobata.

Poraz pierwszy, odkad siepoznalismy - onchcial, a ja nie.

Po prostu bylamtak potworniezmeczona tymi wszystkimiprzepychankamifirmowymi, klody podnogi mi lecialy jak wsciekle, potem Macius byl kaprysny(zeby musie wciaz wyrzynaja i daja do wiwatu), a Tosia musiala z jakichsprzyczyn wyjsc wczesniej - po prostu dramat.

Ach, i jeszcze Szantazapomniala, czego sie zdazyla nauczyc i zapaskudzila dywan, ajato podnieobecnoscTosimusialam usuwac,zrobilomi sie przy tymniedobrze(Szancie chyba wczesniej bylo niedobrze), no, masakra!

Kiedyudalo mi sie polozyc Macka spac, aSzantusia przestala obgryzac kapec Tymona i tez,zwinieta w klebuszek na kanapie, zasnela - chcialam juz tylko jednego - pojsc w ich slady I tenwlasniemoment wydal sie Tymonowi swietnyna romantycznosc.

wyjalz barkumojeulubionebiale wino imoje ulubione, koszmarnie tuczace migdalki w soli, no i nalal tego wina do naszychnajpiekniejszych naswiecie krysztalowych kieliszkow(mamy takie dwa, prezent slubnyod pary ortopedycznej -nie dlatego dwa,bo cholerniedrogie, ale w zalozeniu mialy sluzyc nam dwojgu w tak romantycznych chwilach, jak ta.

).

-Wypijmy za nasza rodzine - powiedzial tym swoim najmiekszym glosem, ktorym moglby mnie zaprowadzic dopiekla (ale niew tym momencie dolozka, a przynajmniej nie w tych celach)- Boskoro juz mamy syna, gosposiei psa, to chyba mozemy mowico prawdziwej rodzinie.

I dom, iogrod.

Mam wrazenie, ze jestembardzo szczesliwy.

Co ty na to?

-Ja na to, jak na lato.

Tezjestem szczesliwa.

To wypijmy.

Wypilismy.

Ogrod.

Ogrod!

Cholera.

-Tymon, kochany, wiesz, ja chyba nie bede miala czasu, zeby siezajacogrodem.

Boze, tak mi glupio, przeciez jazupelnie o nim zapomnialam.

To jest dzungla, a nie ogrod.

-Nie szkodzi - pocieszyl mnie, dolewajacdokieliszkow.

-Mowilas, ze znajdzieszkogos do pracy w ogrodku.

Moze w tejszkoleogrodniczej?

86

i

-Zadzwonie tam jutro.

Sluchaj, aty nie miales psa wtymSwinoujsciu?

W takiejduzej chacie?

-Nie, nie mialem, bo moja byla zona nie chciala psa w domu.

Pies zostawia klaki na kanapach.

I dywanach.

Igryzie meble.

Wikus, czy Szanta gryzie meble?

-Meblinie.

Gryzie patyczki, ktore przynosi do domui swini,gdzie popadnie.

Twoje kapcie gryzie.

Nie zauwazyles?

Zaraz bedziesz mial w nich dziure.

-A toswietnie.

Nie lubie tych kapci.

Kupie sobie nowe, ladniejsze.

A ty chyba tez nie mialas w domu psa, dobrze mysle?

Szwagierlekarzsie sprzeciwial?

-Nie szwagier lekarz, tylko tatunio higienista.

Bozejedyny, Tymon, nie maszpojecia,jaka jestem dzisiaj zmeczona.

Chyba zarazumre.

-Do tego nie dopuszcze.

Bede ciereanimowal.

Po amatorsku.

Wiesz, oczywiscie, co to znaczy po amatorsku.

amo, amare, amavi,amatun-P.

Chodz sie przytul i opowiedz mi, co cie tak wykonczylo.

Z niejakimpoczuciem winy (nieo pogawedkimu chodzilo!

)przytulilam sie doukochanej piersi i zasnelam natychmiast.

Prawdopodobnie przeniosl mnie do sypialni i nawet czesciowo rozebral,bo obudzilam sie tamze i nieubrana.

Nic z tego niezapamietalam.

Tymonajuz nie bylo, pojechal jakims dzikimswitem do roboty.

Szanta natomiast zagladala mi ciekawie w twarz, odgrzebawszymnie spod koldry.

Kiedyspojrzalamna nia, oszalala z radosci i wycalowala mnie bardzo serdecznie.

Odsunelam ja i wstalam.

Na dywaniku przed naszym lozkiemciemniala swiezutka kaluza, obok ktorej lezaly trzy foremne bobki.

Pare sekundpozniej rozwrzeszczal sie Macius, a niebawem nadeszlaodsieczw postaci Tosi.

Na szczescie, bo bylam bliska eksplozji.

-Niepotrzebnie pani sie tak denerwuje - oznajmila Tosia.

-Przeciez tak naprawde nic sie nie stalo.

Mamy to czyscidlo do dywanow?

Na pewno mamy, sama zrobilam zapaspo tym, jak Szantusia pierwszy raz obsikala dom.

Pani siespokojnie wyszykuje dopracy,a ja wszystko zrobie.

Oczywiscie, Tosia miala racje, nie powinnam sie denerwowac, boniemialam powodu.

Mnostwo kobiet uznaloby mnie za nie byleszczesciare: wiekszosc musi sobie w zyciu radzic bez pomocy.

I daja sobie rade - sprzataja po psie, karmia meza, karmia dziecko,karmiapsa, wychodza zpsem, sprzataja blyskawicznie mieszkanie,przygotowuja zarys obiadu,wloka dziecko do zlobka, pracujazawodowo, odbieraja dziecko ze zlobka, robia zakupy, sprzataja popsie, wyprowadzaja go na kolejny spacer, tym razem ciagnac z soba

87.



dziecko w wozku, wykanczaja obiad i na to przychodzi pan maz.

Jesli maja szczescie -jest z malzonki zadowolony i daje jej buzi.

A ja mam Tosie, ktora robiwiekszosc, no, moze nie wiekszosc,ale duzo z tych rzeczy, zebym ja mogla sobie spokojnie popracowaczawodowo - a od zawodu jestem, jak wiadomo, uzalezniona.

I meza,ktory jest chyba aniolem, bospokojnieznosi moj atak zmeczenia,chociaz mial ochotena szczescie malzenskie, a ja mu tegoszczesciaodmowilam i padlam jak zewlok.

Kurcze blade.

Co zazona ze mnie?

Podzielilam sie swoimi rozterkamiz Krysia, do ktorej polecialam na kawe.

Weszla na to Klaudia,uslyszala koncowke moichzwierzen i kazalasobie powiedziec, oco chodzi.

Powiedzialam,glupia.

Klaudii nie mowi sie takich rzeczy!

-Mmmm -zastanowila sie z kostka cukru miedzy zebami; lubicukier jakkon i zawszewyzera go Krysi z cukierniczki, bo tylkoKrysia ma zawsze w kostkach.

-Ja nie chce krakac.

Aty nie pomyslalas, zetojest kapke podejrzane?

-Coto znaczy podejrzane - najezylam sie.

-O czym ty mowisz?

-O tej jegotolerancyjnosci.

Masz pierwszego meza, co?

Pierwszego i w poznymwieku - zastanowila sie po raz drugi.

-Nie maszprawa znac mezczyzn, moja droga.

Borysjest moj trzecii powiadamci, wiem ja, co znacza takie objawy u chlopa.

-Nooo?

-Prosta sprawa, moja droga.

Zresztaja nie chce byc zlym prorokiem,domysl sie sama.

Ale to nie jest pocieszajace, nie.

On juzjedna zone mial?

-Klaudyna -warknelam.

-Co nie jest pocieszajace?

-Och, Boze.

To takie proste.

Kiedy chlopu przestaje zalezec nakobiecie?

Gdy ma na oku druga.

Krysia, zamowmi kamerena sobote.

Potrzebuje od siedemnastej do oporu.

-Nie wiem,czybedzie kamera, bo chlopcy jada na mecz.

Alenapisz mi chociaz pare slow, sprobuje zalatwic.

-Po co cipare slow, przeciez wiesz, co robie.

Mowilam ci sto lattemu.

Umowilam sie zAnielewiczem woperze na felieton o "Trubadurze".

I o planach na przyszlosc.

-Pare slow musze miec, nie bede zaciebie pisala zgloszen - zaczela Krysia, a mnie cosprzyszlo doglowy i przerwalam jej umoralniajacy wyklad.

-Klaudia, ajak bedzieszrobila o "Trubadurze", toteraz Leonore spiewa doskonala sopranistka, machnij japrzy okazji, onabedzie u nas wiecej robic.

Adela Brzostowska.

Klaudia wydela waskie, za to mocno umalowane wargi.

-Brzostowska?

Nie slyszalam.

88

^

-Bonie spiewala premiery.

Ale jest bardzodobra.

Przedstaw jaszczecinskim telewidzom, co ci szkodzi.

-Nieee, chyba nie.

Mam nagranie Zygmund z premiery.

To jestznanai uznanagwiazda, co to wogole jest jakasBrzostowska, kogo to interesuje.

Premierowa obsada.

Wylacznie.

Oczywiscie z wyjatkiem Krola, juz sie z nim umowilam, ze mi zaspiewa ekstra.

-Krol tez nie spiewal premiery.

-Bo w tym dniuspiewal w Warszawie.

Ale Krolto tez gwiazda.

No dobrze, Krysia, ja nie mam czasu zajmowacsie bzdurami,napisz, wiesz co.

Aty, Wiktorio, przemysl,co ci powiedzialam.

W sprawie tolerancji.

No i to,co ci powiedzialamjuzjakis czas temu.

Powinnas byc w domu, przy dziecku,bo nie zauwazysz, ze cidoroslo, a potem juz bedzie za pozno.

-Daj mi chociaz tytul - jeknela Krysia, ale Klaudiaja zignorowala.

Zanimodeszla, wyciagnelaz cukierniczki jeszcze dwie kostki na

zapas.

Trzecia juz miala w swoich duzych, konskich zebach.

-Krysia- powiedzialam ponuro.

-Wydezynfekuj te cukierniczkejajuz z niej nie poslodze.

Sluchaj, czy ona mogla miec racje?

-Bede cidawala cukier z pudelka.

A ty nie sluchaj, co idiotkagada bylegadac.

Patrz, jaka to leniwa hurysa swoja droga, nawetkonspektu jej sie nie chcenapisac, coto,czy ja jestem jej osobistasekretarka?

A wracajac do rzeczy - przeciez ten twoj swiata za toba

nie widzi.

-Krysia, ajezeli on naprawde mana oku jakas babe?

Krysia w krotkich, zolnierskich slowach powiedzialami, ze powinnam juz zdecydowanie zmienictemat alboona uzna, ze ja jestem kompletnie glupia.

Zmienilam temat.

Slowa cholernej Klaudii jednak znowu daly mi do myslenia.

Czy ja sie sprawdzam jako zona?

Oraz matka?

Adelado Katarzyny

Niedziela, 28 kwietnia

Jestem slawna, Pani Kasiu, ale nie bardzo.

I niew tych kregach,na ktorych bymi zalezalo, chociaz nigdy nie moznaniczego byc

pewnym.

Poszlam dzisiaj na dworzec, zeby kupic sobie bilet na jutro doWarszawy, na Intercity - nie mam ostatnio zdrowia do jezdzeniakuszetkami, strasznie w nich brudno i ludzienie zawsze sie myja

89



przed podroza.

Kupilam ten bilet i jeszcze wstapilam do kiosku pojakis magazyn - niemuzyczny!

-a kiedy wychodzilam, zaczepilamnie baba z wiadrem i mopem.

-Lomatko - powiedziala.

-Ja paniachyba znam!

-Lo,co pani mowi - dostosowalam sie do jej stylistyki.

-A skad mnie pani zna?

-Pani to chyba czesto jezdzi - powiedzialaMadame Mop.

-Japania nie pierwszy raz widze.

-Aha.

I stad mnie pani zna?

-Mialam juzdosc tej konwersacjii chcialam sobie pojsc, ale MadameMop chyba chciala czego innego.

-Nie tylko.

Paniwystepuje woperze?

Zaciekawila mnie.

Dworcowa sprzataczka chodzi do opery?

A wlasciwie dlaczegoznie?

-Wystepuje.

Goscinnie.

Dlatego czesto jestem na dworcu.

Bojezdze.

A co, slyszalamnie pani moze?

-Lo pani.

Ja do opery nie chodze,co tez pani.

Naplakacie panijest!

-Zartuje pani.

Na jakimplakacie?

-No przeciez tu wisi!

Faktycznie, wgablocie wisial plakat jak byk.

Widzialam go juzdawno, ale nawet nie podeszlam,zeby naniego spojrzecz bliska, bodenerwowalo mnie, ze figuruje na nim Zygmund w objeciach.

O santa!

W objeciach Henia Krola!

Aprzeciez ona z Heniem niespiewala, to ja spiewalamz Heniem!

Rzeczywiscie, tobylo moje zdjecie.

Bylam absolutnie przekonana, ze Zygmund Ryszardy!

Alez zdziwko -jak powiada malolactwobaletowe i Natalka Sobanska!

Parowka nie dal zdjecia gwiazdy naplakat?

Moze im wyszlo nieostre,hehe.

Bo robili na pewno.

Nawszystkichprobach latal kolo niej nasz fotograf jak glupi.

Kolo mnie teztrochelatal,ale nie tyle.

Widoczniewystarczylo!

-Pani to jest, nie?

-Ja. Nawet nie wiedzialam, zewykorzystalimoje zdjecie.

-Pani jakas ksiezniczke gra?

-Cos wtym rodzaju.

Nieszczesliwie zakochana dame.

Madame Mop przestepowala z nogi na noge.

-Lo matko.

Historia milosna, nie?

Jak chodzilam do szkoly, tonajbardziej lubialam historie o milosci.

Alejuz zadnejniepamietam.

A zywej aktorki w zyciu nie widzialam,tyle co wtelewizji,wserialach.

-Przeciez na pewno bylapaniw teatrze.

To widziala pani zyweaktorki.

90

-Le tam, nascenie to sie nie liczy, a tak jakz pania to zupelnieco innego.

A wteatrze tez wielerazynie bylam, tyle co z klasa zesmy chodzili ze dwa razy, albo trzy; ajak skonczylam pierwsza licealna,tojuz musialam przerwac szkole i isc do pracy, bo w domu niebylo na chleb.

Ojciec ankoholik, wie pani.

Nie wiedzialam, ale zrozumialam.

Poczulam sympatie do Madame

Mop.

-A chcialaby panipojsc na opere?

Zalatwie pani bilet zadarmo.

Co mi tam, moge kupic kobiecinie bilet pracowniczy za dyche.

Madame Mopmialawatpliwosci.

-W operze to sie spiewa.

Czy ja zrozumiem, o co chodzi?

Po

polsku chociaz pani spiewa?

-Po wlosku spiewamy, ale niech sie pani tym nie przejmuje, nadscena jesttaka listwai na niej wyswietlaja polskie tlumaczenie.

-Niewiem, czy ja zdaze przeczytac -wyznala wstydliwie Madame Mop.

-Ja tamnie czytam zaszybko.

-Eeee, zawsze cos pani zlapie.

Te napisy dlugo stoja.

A pozatymmoze pani sobie przeczytac streszczenie w programie.

Apotemsie pani zorientuje, o co chodzi.

Te wszystkie arie sa dosycdlugie.

Madame Mop najwyrazniej targaly sprzeczne uczucia, widzialam to.

Nabrala ochoty na te cala opere, a jednoczesnie bala sie

pojsc w obce miejsce.

-Jakpani chce, to zalatwie pani dwa bilety, wezmie pani kogos,

meza alboprzyjaciolke, bedzie pani razniej.

Madame Mop zdecydowanie pokrecila glowa, cala w okropnych

strakach.

-Nie, nie, to ja juz wole sama.

Moj maz tonawet nie bedzie wiedzial, dokad ja ide.

A przyjaciolki takiej nie mam, a znajome to bymezowi wszystko zarazdoniosly.

Naprawde, da mi pani bilet?

Jamoge zaplacic.

jezeliniedrogo.

-Nie, niech pani sobie lepiej zostawi naprogram, kupi pani u bileterki przed przedstawieniemi przeczyta kilka razy, zeby lepiej zapamietac, o czym jest przedstawienie.

Pani lubi muzyke?

-Lo,pewnie.

W domu u nas zawsze radio gralo, tylko teraz mojmaz to raczej eurosporty woli ogladac.

To jakzrobimy?

-Amoze pani dzisiajwieczorem przyjsc?

Bo ja dzisiaj spiewam,a potem nie wiem, kiedy, jeszczenam nieulozono planow.

Ale jaknie ja, to bedzie innaspiewaczka, bardzo dobra - powiedzialamtoprawie zupelnie szczerze, ale Madame Mop nie chciala sluchac zadnej innej spiewaczki.

-Nie, ja bym chciala pani posluchac, bo jak juzpania znam, tomi bedzie przyjemniej.

Dzisiaj,panimowi.

Niech ja pomysle tylko.

Moj ma dzisiaj wolne, to bedzie w domu.

Aleja mu cos po91.



wiem, jeszcze teraz nie wiem, co.

A z tym biletem tojak zrobimy?

Zebym godostala wczesniej?

-Prosze przyjsc do zamku, wie pani, gdzie jest opera?

Nie?

Zorientuje sie pani.

To wejscieod strony Odry albopani przejdzieprzez dziedziniec.

Przedstawienie jesto siodmej wieczor, a jesli panichce poczytac ten program, to niech pani bedzie na przyklado wpol do siodmej i zglosi sie do kasy.

Kasjerka bedzie miala dlapani bilet.

Jak panisie nazywa?

-Adela Grys.

Ale numer - Madame Mopjest moja imienniczka.

-Ooo, tomamy takie same imiona.

Ja sie nazywam Adela Brzostowska.

Dobrze, to prosze pamietac, bilet czeka na pania w kasie.

Poda pani swoje nazwisko i kasjerka go panida.

Teraz musze leciec.

Do widzenia pani.

Pozostawilam Madame Mop znieruchomialana srodku halidworcowej, ktorapowinna bylapucowac, zamiast wdawac siew rozmowki towarzyskie.

Podejrzewam, ze hala tego dnia nie bylawypucowana dostatecznie starannie.

Zalatwilam biletbez klopotu, a przyokazji dowiedzialam siew koordynacji, zewczoraj byla telewizja i nakrecila materialo "Trubadurze" - zAnielewiczem w roli glownej i Heniem Krolemw drugoplanowej.

A moze w drugiej glownej.

Kurcze, czy Wikaniemoglaby zalatwic, zeby i mnie ujeto w tym materiale?

Odrobinkareklamy nigdy niezaszkodzi.

Uuuuu.

A przeciez jestemtak ladnie przez pania wyedukowana i wycwiczona!

I Wowa dal tworczy wklad.

Jeszczeraz za to dziekuje.

To znaczypani, Wowie podziekujeprzy okazji

Zazdrosna AB.

Katarzynado Wiktorii

Niedziela, 28 kwietnia

Wiktorio, dlaczego nie odbierasz zadnego telefonu?

Przeciezsama mnieusilowalas nauczyc spac, kapac sie i jesc z komorka podreka?

Dlaczego wczoraj telewizja krecila cos w operze i nie uwzglednili Adeli?

Nie moglas jej zalatwic troche reklamy?

Czyja ci muszemowic, jakie to jest wazne?

Caluje- Katarzyna.

92

Wiktoria do Katarzyny

28 kwietnia, niedziela

Kasiu najdrozsza, za co ty mnie masz?

Oczywiscie, ze nie moglam.

Gdybym mogla, to bym zalatwila.

Material robilajedna taka odnas, ktorej nawet probowalam wcisnacAdele, ale sie zaimpregnowala i powiedziala,ze woli Zygmund z konserwy.

Kasiu, coto znaczy byc dobra zona?

Czy ja jestem dobra zona?

Caluje - Wika.

Katarzyna do Wiktorii

Niedziela, 28 kwietnia

A skad ja moge wiedziec, czyjestes dobrazona?

Sama zawsze uwazalam sie za calkiem niezla, ale moj maz prawie od poczatkumialinne zdanie.

Nie wiem w ogole, jakim cudem mielismy dzieci.

I dlaczegowytrzymalam znim czterdziesci trzy lata?

Poczekam do zlotych godow i sie z nim rozwiode.

I wreszcie bede miala troche luzu.

Wiec prosze cie, nie zadaj ode mnie ekspertyz w wyzej wymienionejsprawie.

Ale raczej starajsie byc tadobra zona, bo chyba jesli chodzio twojego meza, gra jest warta swieczki.

O Adeli sama zrob program, przynajmniej bedzie mial sens.

Pa,pa.

Katarzyna.

Katarzyna doAdeli

Niedziela, 28 kwietnia

Program o pani ma zrobic Wiktoria.

Wyslalamjej mejlw tejsprawie.

Pozdrawiam iczekamna lekcji.

Katarzyna.

Adela do Katarzyny

Poniedzialek, 29 kwietnia

Pani Profesorjest doprawdy kochana.

A co Wika na to poleceniesluzbowe?

Wpadne do pani jutro o szesnastej, dobrze?

Chcialabym jeszczepocwiczyc kilkadodatkowych piosenek, bo wpadlo mi znienacka

93

^.



zastepstwo w Poznaniu i bede tam trzeciego maja spiewala jakiesarie operetkowe dla poczciwych pyrlandzkich mieszczan.

Bardzo lubiePoznan, wiec sienawet ciesze, ze o mnie pomysleli.

Szkoda, ze dopiero jak im gwiazdapadla nazapalenie gardla.

Czy wyobraza pani sobie, ze Madame Mopprzyszla o piatej rano na Intercity z bukiecikiem kwiatkow?

Powiedziala, ze strrraszniejej sie podobalo, zejak tenpodlyksiaze kazal zabic tego.

jak tam.

tubadura, to onasie po prostu poplakala.

I ten tubadur tak piekniekochal swoja matke - i mnie, oczywiscie,rzecz jasna,a ja go tez takpieknie kochalam, ze az sie z tego wszystkiego sama zabilam, zebynie wpasc w lapy tego podlego ksiecia.

Aci Cyganie to byli po prostu fantastyczni.

Tylko ten ksiaze - taka swinia.

-Ale za to ksiaze pieknie spiewal - powiedzialam podstepnie.

-Chiba panizartujesobie zemnie - oburzyla sie Madame Mop.

-Podly czlowiek i wcale pieknienie spiewal.

Tubadur to piekniespiewal i pani, i ta jego matka.

Tego calego ksiecia to zebym dostala wrece,to bym mu powiedziala do sluchu.

No ale panito juz musido pociagu, a te kwiatki tospecjalnie dla pani, bo ja wczoraj niepomyslalam, zeby do operyprzyniesc, alepo przedstawieniuzadzwonilam do Sabinki,tojest moja kolezanka, ona tu prowadzikwiaciarnie na dworcu.

I ona specjalnie przyszla, zeby te kwiaciarnieotworzyc.

Ana drugi raz toona by chciala razem ze mna.

mysli pani, ze panibedzie mogla nam zalatwic jakies znizkowe bilety?

Bo calkiem za darmo to ja bym nie chciala, ale znowuz widzialam,jakie tamsa ceny, tona tyle mnie nie stac.

Apani wczoraj kwiatypiekne dostala i co, nie zabieraich pani ze soba?

-Nie chcialo mi sie ich taszczyc.

-Bylam prawdomowna.

-Zostawilam kolezance.

Tej, co zalatwila te bilety dla pani.

Ale kwiatkiod pani zabiore do domu, bedami pachniec, jak siebede uczyla nastepnej roli.

-Sabinka tu dala taki nibywazonik, widzi pani, one maja wode, dojada doWarszawy swiezusienkie.

No, niech pani leci, bo siepani spozni.

Ja pani pomogez tymitorbami.

No i rzeczywiscie, pomogla mi taszczyc torby i bukiet podalaprzez okno.

to ci dopiero Madame Mop.

I ta jakas Sabinka, coprzyleciala otworzyc kwiaciarnie o piatej rano - ma pani pojecie?

Irysyi narcyzy pachnialy mi przez cala droge.

A ja tak sobie myslalam- tyle sie Henio nameczyl, tak pieknie mu wczoraj wyszlo -i coz z tego?

Dla zaangazowanej sluchaczki wazny byl jego parszywy charakter, a nie cudownej pieknoscibarytoni to, ze sie zagrywalna smierc.

Aha,bo z Henia jednak wylazl parszywy charakter.

Wspominalam pani, zew oczy bardzo mnie chwalil i mowil, ze jestemlepsza

94

od Zygmund.

Atej babie,co to robila material o naszym teatrzyku,powiedzial cos wrecz przeciwnego.

Ze, mianowicie, wielka jest stratadla nasfakt, iz Zygmund Ryszardajest tak szalenie zajeta napierwszychscenach naszegokraju, bo bez niej postac Leonory -chyba kazdy to musiprzyznac - to juz nie to samo.

i ze on, HenioKrol Superstar odzalowac nie moze, ze nie bylo mu dane znia zaspiewac.

Nie zawsze piekne glosy ida wparze z pieknymi charakterami.

jakto jestw naszym przypadku.

Nieprawdaz?

Prawdaz,

Do jutra, Maestra!

Pokorna sluga - Adela B.

Wiktoria

30 kwietnia, wtorek

Ekipa remontowa okazala sie godna podziwu i wlasnie konczytynkowac nasze elewacje.

Ogrodek, oczywiscie, to istny obraz nedzy i rozpaczy, i jak najszybciejpowinna sie nim zajac jakas sila fachowa.

Zadzwonilam wczoraj do tej szkoly ogrodniczej, powiedzialam,o co chodzi i bardzo uprzejma pani sekretarka obiecala mi, ze pogadaz szefem internatu i na pewno znajda mi ucznia, ktorybedziechcial sobie zarobic na wlasne potrzeby, uprawiajac moj ogrodek.

Po poludniuzajmowalam sie szkoleniem Szanty w wychodzeniu na siusiu oraz szkoleniem Mackaw mowieniu "mama".

Niestety, w obydwu wypadkach moge na raziemowic wylacznie oniepowodzeniach.

Natomiastwiele radosci sprawia miogladanie tejszemranej pary wspolpracujacej tworczo przydemolowaniumieszkania.

Mam tylko nadzieje, zekiedy mnie nie ma, Tosia niepozwala obojgu obgryzac tej samej gumowej zabaweczki, ktoraoboje szalenie lubia - chyba z powodu przerazliwego pisku, jakipotrafi wydawac.

Szanty nierozumiem -spedza mnostwo czasu na dworze (gdziepodrywa robotnikow odelewacji i kradnie im jedzenie), ale siusiurobi, jaktylko wroci do domu.

Dlaczego?

Dlaczego?

Nasz program ruszaza dwa tygodnie i w zasadzie wcale sie tegonieboimy.

Alusia jakos spacyfikowala swojaszefowa, ale wygladana to, ze tylko chwilowo - wpadlaona, to znaczy ta szefowa, na taki przepiekny pomysl, ze przy nastepnym programie w tym skladziemamy sie zamienicnaczelnymi,to znaczy nasz pojedzie do Rzeszo95.



wa, a ona zaszczyci nas swoja obecnoscia w Szczecinie.

Notocudnie po prostu, tylko co ja tu z nia zrobie?

Moze niech zaspiewa jakis duet z Adela?

Bo za miesiac u mnie bedzie Adela, a w Rzeszowie jakies dziarskie ludowizny.

Tym razem Alusia wykorzystuje sztukewysoka i daje muzycznereminiscencje z festiwali w Lancucie, posciagala sobie fajnych wykonawcow.

A my pojdziemy w morze, nasze morze i damy miejscowy zespol szantowy, bardzo dobry, sami chlopcy z wuesemki, wiedza, o czym spiewaja, bo juz poplywali troche, glosy jak dzwony,prezencja pyszna, chlopcy jak malowani i na dodatek inteligentni -wiem, bo robilam z nimi jakies programy luzem oraz uzywalam ichdo ubarwienia naszego morskiego cyklu.

Wogole nie rozumiem,dlaczego moi przyjaciele spod zagli, Karolek Krolik i Marcin, niezasilaja tegozespolu, bo tez przeciez umieja i lubia spiewac i gracna tych wszystkich irlandzkich piskadelkach, ale odpowiedzielimi,zewybujalyindywidualizmnie pozwala im zapisac sie do zadnegostada, jakkolwiek szlachetne byloby to stado.

Wola grac i spiewacna wlasnareke, najlepiej na pokladziejachtu przy piwku, nigdy,przenigdy zas na zadnej scenie, zeby im sie glupiemalolaty rzucalyna szyje z zadaniem autografu.

Chetnie natomiast bywaja na koncertach swoich kolezkow z roku i kiedy trzeba, gromko pomagajawrefrenowaniu.

Jestem zdania, iz zespol Wielki Belt zrobi furore na antenie ogolnopolskiej, nawet bez Karolka i Marcina.

Co do warstwy gadanej, Alusia poszlaw rozmowy o sztuce i historii swojego Rzeszowa, wiec ja zaprosilam podroznikow, kapitanowzeglugi wielkiej i zeglarzy.

No, po prostuMUSI nam wyjsc fajny program!

Nie ma innejmozliwosci.

Wiktoria

3 maja, piatek

Witaj maj, trzeci maj!

Pan Napiontek zaczal w czwartek,aleskonczyl,zgodnie znazwiskiem,w piatek.

Niezupelnie ten, na ktory sie umawial, ale najwazniejsze, ze skonczyl.

Przyszedl sie dzisiajpozegnaci zapytac, czy wszystko jestok.

No, mysle!

Palacyk nareszcie wyglada jak palacyk -w slodkich kolorach bezowo-brazowych, z nowiutkadachowka i slicznymi kafelkami nad drzwiamiwejsciowymi.

96

:i

Rozumiemte staruszke, ktora tumieszkala, ona pewnie pamietala domek z czasow jego pierwszej mlodosci, kiedy to wygladal podobnie jak teraz.

Tez nie bede chcialasie stad wyprowadzac, zaskarbyswiata calego.

Tylko ten ogrodek.

Spokojnie - bedzie i ogrodek!

Adela do Wiktorii

Niedziela, 5 maja

Pozdrawiamcie, redaktorko, z mojej wsi.

Przyzwyczajamsie donowegostatusu spolecznego - kobiety prawie rozwiedzionej.

Ma toswoje niewatpliwe zalety - moge dowolnie balaganic i rozrzucacswoje bambetle po krzeslach i zaden niezadowolony maz nie wyrazaz tego powodu swojego niezadowolenia.

Nikt nie wyraza tez zadowoleniaz powodu pysznej wyzerki, ktora przygotowuje, wiecniemam motywacji do przygotowania pysznej wyzerki, wiec jej nieprzygotowuje, wiec nie jem, wiec zapewne chudne, wiec bede lepiejwygladac w kostiumie Toski - imaginuj ty sobie, Parowa zaproponowal mi Tosce, oczywiscie traktujac mniejako druga obsade przyZygmund, ktora ma nadzieje tapnac na dluzej.

Ma jeszcze kogostrzeciego w zanadrzu, ale jeszcze sie nie zdecydowal.

Onjest kaprysny, ten naszdyrektor.

Chce tez robic gale operetkowe, bo nato ludzie przychodza, mysli o jakims cyklu oper slowianskichi wogolerozwija skrzydla,az milo sie robi.

Mozenie bede musiala wbijaczabkow w sciane.

Zwlaszcza, ze dostalam propozycjezaspiewania"Angelusa" Kilara z wasza filharmonia i chyba jeszcze uda mi siew Bytomiu wbic sie w Czesnikowa,a poza tym orkiestra WojskaPolskiegozaproponowala mitrasekoncertowa z hicioramitypu"Nie rycz pomnie, Argentyno".

Tak wiec maj i czerwiec rysuja sieoptymistycznie, wbrew ponurymprzepowiedniom.

Moze z ta orkiestra przejdzie i na lipiec.

Trzymaj kciuki.

Swoja droga, wykoncza mnie takieniepewnosci.

Bedzie robota

albo nie!

Musze powaznie porozmawiacz Francem, kiedy sie pojawi nahoryzoncie.

Zaagituje go,zeby zaprojektowal jakies sensowne kiecki.

Nie chce byc Tosca opakowana w papier ani w zaglowe plotno!

Ten Franczaczal mnie ostatniointrygowac.

W drugiej polowie maja Parowka sciaga do Szczecina FiorenzeCossotto, do "Trubadura" jako Azucene.

Ona ma ze sto lat, ale podobno wciazjest genialna.

Zalatwie ci biletypracownicze.

Twojemutez?

97.



Fajny jest ten twoj.

Wiesz, ze spiewalam przedwczoraj koncercik w Poznaniu, bo cimowilam przed wyjazdem.

Koncercik byl majowkowy, a wiecplenerowy,ale probe mielismy w sali.

I wyobrazty sobie - wychodzeprzeprobowac czardaszai kogoz widze w pierwszym rzedzie?

Wowa Sobanski na jednym fotelu rozparty,a na drugim, obokniego,wiacha zielska.

Odwalilam czardasza, nawet ladnie mi wyszedl, i zamiast za kulisy, zeszlam do niego.

Wysciskalmnie solennie i wreczylzielsko.

-No co ty, Wowa - mowie do niego.

-Kwiatki to sie daje artystce po koncercie, a nie w czasie proby!

-Nie biespakojsja, Adiela - odpowiada mi na toWowa, bardzozadowolony.

-Pokancercjeja tobie tezkwiaty dam.

Aartystka powinna kwiaty dostawac przy kazdej okazji i biez okazji tez.

Sto lattemu tobieby wielbicjele konie z karety wyprzegali icjebje na ramionach nosili przez cale miasto, ale nie te czasy, Ijudzi teraz niedoceniaja artistow.

-Zapozno sie urodzilam, Woweczka - zgodzilam sie, nieco melancholijnie.

-A jak ci sie podobal czardasz?

-Ladnie, Adiela, tylkoty mozesz gojeszcze bardzjej dynamicznie zaspjewac, wiesz ty, oco mi chodzi.

Musisz sje bardzjej rozkrecac.

Rozumiesz.

Na poczatku ty jestes jeszcze bardzjej stonowana,ana koncu samogien.

-No to przeciez tak wlasnie spiewam, Woweczka.

-Niby tak, a niedo konca.

Wiecej kontrastu.

Ty sama sjebje nieslyszysz,mnie latwiej to zauwazyc.

Tyzrob,jak ja ci mowie, a bedzjebardzo dobrze.

Chyba mi wierzysz, ze chce dla cjebje jak najlepiej?

-Wierze,Wowa.

Jeszcze mam trzy piosenki,posluchaj uwazniei powiedz, jak jest.

Wowa posluchal i doczepil sie jeszcze do jednej arii z"Zemstykacopyrza" (pamietasz moze skad to bylo - "kacopyrz to jest takamysz,co swiece w kosciele zjadla i wniebowstapienia panskiego dostapila") - ale poza tym nie mial uwag.

No i co powiesz?

Dostalamnajwieksze brawa- a jeszcze byltaki jeden tenor, calkiem dobrymoim zdaniem, i drugasopranistka, tylko takabardziej koloraturowa.

Kiedy wyszlismy sieklaniac, Wowa wparowal nascene z kolejnawiacha- gdzie onja przechowywal swoja droga -i wykonal cale porzadne przedstawienie, gnac sie w uklonach do pasa i calujac mojerece, po czym wymusil zpublicznosci jeszcze ekstra brawa dla mnie.

Szkoda moze, zeWowa jest muzykiem, bo bylby swietnym agentem.

Przekonalbyz latwoscia caly swiat, ze jestem absolutnie thebest.

98

A Parowki nieprzekona, bo Parowka go zatrudnia i tym samymnieco lekcewazy.

Podobniejak mnie i cala reszte personelu, z przeproszeniem, artystycznego.

Pozdrawiam cie, kobieto pracujaca.

Kobieta pracujaca.

Wiktoria

11 maja, sobota

Skad, namilosc boska, mam wiedziec, co to jest kacopyrz?

Ach, ta Adela!

Jestesmy przygotowanido premiery programu"Po skosie".

Imbardziej sie zastanawiam nad tym tytulem,tym dziwniejszy mi sieon wydaje, ale co mi tam, nie ja go wymyslilam,nie moja brocha.

Alusia w Rzeszowie wesola jak prosie w deszcz, bo jej pryncypalka gdzies wyjechala,prawdopodobnie do wod, aby kurowacnadwerezone nerwy i miec kondycje do przeszkadzania nam przynastepnym programie, ktory bedziemy robic wspolnie.

Maciek - niemoj, tylko Duzy Maciek,pierwowzorimienia- zadowolonyze scenariusza i ze stanu naszejgotowosci, Krysia zadowolona z kosztorysu i z organizacji - jednym slowem pycha, az galy wypycha, jakpowiada operator Pawelek, ktorego Maciek zaplanowal tym razemna kamere bezprzewodowa.

W czwartek zadzwonil domnie Marcin, nie ten od Karola,tylkosolista "Wielkiego Beltu"z wiadomoscia, ze przyjezdza do Szczecinajakis zespol irlandzki i w piatek bedzie gracu zaprzyjaznionegowlasciciela tawerny na dreptaku, z ktorego w niedziele robimytransmisje.

Wiec mozebym ich chciala posluchac, safajni.

Zaagitowalamwieckolegow z pracy i postanowilismy kolektywnie napicsie piwa przed programem.

Tosia wprawdzie nie mialaczasu,zebyprzyjsc do Maciusia, ale Tymon siezaofiarowal, ze bedzie pelnil

obowiazki niani.

Troche mnie podgryzaly wyrzuty sumienia, ale dosc szybkodalam im odpor.

Nie moge sie przeciezzamknac calkiem w domu!

A skoro juz pracuje, to i o atmosfereprzyjemna w zespole trzebazadbac.

W postaci piwa na przyklad.

Oraz irlandzkich sztajerow, zaktorymi przeciez przepadam.

Boze, kiedyz ja ostatnio mialam okazje spokojnie posluchac irlandzkich sztajerow?

Na dreptaku bylismy z Krysia i Mackiem nieco wczesniej, bochcielismy jeszcze pogadac o niedzielnej transmisji.

Tak na luzie.

99.



Marek, wlasciciel tawerny, postawil nam po guinessie, wiec naradkaod razu nabrala wlasciwego dystansu do rzeczywistosci.

Za naszymi plecami kilku facetow ustawialo przez tenczas instrumenty i robilo sobie probke.

-Ty, Wika - zagadnela mnie nagleKrysia znad drugiego kuflaguinessa.

-Dlaczego oni w ogole rozmawiaja po polsku, ci Irlandczycy?

-Po polsku?

To bez sensu.

Marcinmowil.

czekaj, nie mowil, zesa z Irlandii.

Ja to tak zrozumialam, ale moze niekoniecznie.

-Amoze tonie ten zespol, tylko jakies zastepstwo?

-Maciekmachal do kelnera, zeby mu przyniosl kolejne piwo.

-Patrz, Beltyida,spytaj ich.

Rzeczywiscie, do tawernianego ogrodka weszly Belty i z duzymhalasem poczely robic niedzwiedzie z tamtymifacetami.

-Hej, Marcinie!

-syknelam.

-Chodz no tu!

-Juz, juz.

-Marcin wysciskal sie jeszcze z dwoma osobnikami,po czym jednego z nich przywlokl do mnie.

-Poznajcie sie.

To jestSztygar, tojestWiktoria.

Nasza przyjaciolka z telewizji.

-A, to mnie jest bardzo przyjemnie - powiedzial przystojnySztygarz wielokolorowa czupryna i kolczykiem w uchu.

-Przyjaciele naszych przyjaciol sa naszymi przyjaciolmi.

-A dlaczego wy nie jestescie z Irlandii?

-A mamy byc?

-Sztygar sciskal dlonie pozostalych.

-My somchopy zeSlaska.

Na Slasku irlandzka muzyka dawno sie przyjela.

PanHadyna dzisiaj bykazal swoim ludziom spiewac po irlandzku.

Zartuje.

Myslalas, ze my jestesmyAjrisze, bo sie nazywamy "Connemara"?

-No, tak wlasniemyslalam.

Bezsensu.

A dlaczego akurat"Connemara"?

-A dlaczego nie?

A tak naprawde to lubimy taka jednapiosenke "TheHills of Connemara".

Ja jadzisiaj bedespiewal.

Tylkow polskiej wersji.

Znasz?

I zanucil:

-"Tancz, tancz, tancz z nami ty".

-"Tanczz nami,bracie, by wiory szfy" - podjal Marcin swoimpieknym barytonem.

-"Wypij az do dna za przygody zle, tancz z nami bracie i nieprzejmuj sie" - dokonczyli zgodnie prawie wszyscy obecni.

-No i nawet nie zauwazyliscie, zemi siepopieprzylo - powiedzial filozoficznym tonem Sztygar.

-To przeciez jest "Lord of thedance".

"Hills of Connemara" to zupelnie co innego.

-"Gadal jeden dziad i drugi dziad" - zaczal tym razem Marcin,a reszta wlaczyla sie bezblednie:

100

-"Ze wybudujanam porzadny jacht, atumija rok i kilka lat,a my plywamytraaaaatwaaaaa"!

-Jampam, parapara, rampampam!

-Bardzoladnie - pochwalil Sztygar.

-Czekajcie, musze zatelefonowac do zony.

-No, no - rozesmial sie Marcin.

-Toonacie ladnie trzyma na

smyczy, ta twoja zona.

-Gupi zesjest, chopie - mruknal Sztygar, wybierajac numer.

-Syn mi sie rodzi, wiesz?

-Jakto syn?

-Czekaj.

Co tam, Ewus, nic jeszcze?

A bardzo boli?

Kurcze, toja ci chyba jednak dam spokoj,zadzwonie po koncercie.

Bedzieszmiala komorkewlaczona?

No, trzymaj sie, dzioucha, kochana moja.

Boze, Boze,jak ja bede dzisiaj gral?

-Sztygar, do roboty - nieduzy facecik ze skrzypcami w dlonipodszedl do nas.

-Reszta jest gotowa,na ciebie czekamy Robimy

sekcje.

-Zwlok?

-zdziwilam sie nieinteligentnie.

-Rytmiczna.

Sekcje rytmiczna probujemy.

Gitara, bas i perkusja.

A to jest nasz Emilek kochany - czule przedstawil kolege Sztygar.

-Wielki talent.

Sama zobaczysz.

Ja przepraszam, w przerwiepoznasz reszte.

Zaraz zaczynamy.

Bardzoprzyjemne chlopaki te slaskie Irlandczyk!

, stwierdzilamipoczulam siezupelniejak kilka lat temu; wolna, swobodna i szczesliwa jak to ptasze polne.

A kiedy zaczeli grac, to po prostu otworzylam szerokooczy i tak mi juz zostalo.

Skrzypek powalil mnienakolana, o czym nie omieszkalam go zawiadomic w przerwie, nacoonodmruknal cos pod nosem, nie wiem nawet, czy zadowolonyi zajal sie swoim piwem.

Uznalam,ze zadowolony, tylko skromny.

Duzo spontaniczniej na pochwaly zareagowalgitarzysta, wysokichlopak o niewinnej twarzy zdziwionego dziecka, nazywany przezkolegow Kisielem (a moze tak sie naprawde nazywa?

).

-Podobalo ci sie jak gram, naprawde?

To fajnie, to jaci zadedykuje specjalnie jedna ladnasolowke!

Wolisz, zebymci zadedykowalnagitarze czyna banjo?

Czy moze na buzuki?

-Grasz na buzuki?

Macie jakies greckie kawalki?

-Nie,cos ty!

Irlandczycy tez graja na buzuki, na irish buzuki!

Ale ja na buzukidopiero zaczynam.

Toja ci zadedykuje cosna gitarze elektrycznej, chcesz?

Czy wolisz akustyczna?

Wolalam akustyczna i dostalam piekna, nieco nostalgiczna balladke.

A potem Sztygar zadedykowal mi piosenke o tancowaniu.

A potem Irlandczycy z "Connemara" skonczyli grac i zasiedlismydo wspolnego picia piwa,przy ktorym zintegrowalismy sie calkiem

101.



porzadnie.

Poniewaz integrowaly sie z nami rowniez Belty, kolo polnocy zaczelo sie wspolne spiewanie, nieco sciszone, z uwagi namieszkancow domow otaczajacych dreptak.

Niektorzy z tychmieszkancow wylegli zreszta naulicei otoczyli ogrodek tawerniany,zeby posluchac,a troche nawet potanczyc przy swietle ulicznych latarni.

Inni wygladali przez okna, najwyrazniej bezzlych zamiarow,nikt jakos nie mial do nas pretensji o to spiewanie,nikt nie zadzwonil na policje.

^

O pierwszej w nocy szescsetIwumetrow od naszego dreptakaprzyszedl na swiat Maurycy.

Uczcilismytogromkim toastem, zawiadomilismy cala ulice, a Sztygar, szczesliwy niebotycznie, postawil wszystkim kolejke.

Z trudem powstrzymalam sie oduczestnictwa w zbiorowej wycieczce do Trzebiezy, dokad udala sie godzinepozniej wiekszosc towarzystwa.

Zamierzali swoja niespodziewana obecnoscianad ranem uradowac naszego wspolnego znajomegokapitana od jachtowi swietnego teksciarza, ktorego piosenki spiewa cala szantowa Polska, jak dluga i szeroka.

Kiedys, ach, kiedys pojechalabym z nimibez sekundy namyslu.

Teraz, zegnana czule przez starychi nowychprzyjaciol, z rozdartym sercem zamowilam taksowke i kazalam jechacdo Podjuch.

Kiedy wjezdzalismy napierwszy most, na Odrze, poczulamcosjakby niepokoj.

Kiedy przekraczalismy Regalice, moj niepokojbyljuz ugruntowany i podbudowany wyrzutami sumienia.

Wprawdzienie umawialam sie z Tymonem na jakas okreslona wczesniejsza godzine, ale i tak zrobilo mi sie glupio.

Wpol do trzeciej.

W domu bede za kwadrans trzecia.

O matko.

Ina pewno Szanta narobi halasu, Maciek sie obudzi.

Szancie ani sie snilo robic halas.

Spala slodko, przytulona domojego meza.

Z drugiej strony meza spalo moje dziecko.

Wykonalam byle jaka toalete i dolaczylam do nich, zagarniajacsobie Macka.

Zadne sie nieobudzilo, alerano stwierdzilam, zeSzanta przelazla jednak na moja strone iswoim zwyczajemwtulilami sie szyje.

Okolo dziesiatej Tymon przyniosl mi kawe do lozka.

Uznal, widac, ze juz czas, zebym sie zreanimowala.

Wyrzuty sumieniauderzyly we mnieze zdwojona moca.

Tymon nie wygladal na skrzywdzonego meza, przeciwnie,promienialenergiai dobry humorz niego tryskal jak z fontanny.

Zwazywszy, ze bolala mnie glowa ponocnychekscesach, nie bylam w stanie tego docenic.

Ale ujal mnieten brak pretensji.

-Dzwonila wczoraj twoja przyjaciolka, Adela - zakomuniko102

wal, podajac mi smietanke do kawy.

-Chciala ztoba pogadac,dzwonila tez na twojakomorke, ale nieodbieralas.

-Bo tam byl straszny halas na tym koncercie - wyjasnilam,popijajac kawke.

Dobry maz to skarb zony.

Nie, to bylojakos inaczej,juzwiem: dobra zonamezowi korona.

No coz,czasy sie zmieniaja.

-Nie mialabym szansy uslyszec.

A potem dziecko nam sie urodzilo.

Tymon, kochany jestes, ze nie masz do mnie zalu, ze tak cie zostawilam na pastwe dwojga szczeniakow.

-Nic sie nie stalo, ja lubienaszeszczeniaki.

To znaczy szkoda,zeciez nami nie bylo, ale rozumiem, ze czasem potrzebujesz wytchnienia od rodziny.

A propos rodziny -jakiedziecko?

-Maurycy.

Bo wiesz, to byltaki troche sluzbowy wieczor przedprogramowy, przy okazji poznalam osobiscie tych muzykow, mozekiedys przyda mi sie ta znajomosc.

Jednemu sie syn wczoraj urodzil,wyjechal ze Slaska, ten muzyk, niesyn, i zostawil zone na porodowce.

No to rozumiesz, zesmy potem czcili nastepce tronu.

I taknamjakos zeszlo.

Oni wciaz byli w nastroju radosnym i pojechali jeszczedo Trzebiezy do Andrzeja Mendygrala, a ja sie z trudem powstrzymalam.

A czego chciala Adela?

-W zasadzie niczego konkretnego, chyba byla troche w dolkui potrzebowala zyczliwej duszy.

Nowiec staralem siezastapic ciebie,jakumialem najlepiej.

Co to znaczy, zepocieszal japrzez telefon?

No, wlasciwie dobrze, zeprzez telefon.

-Chyba z pol godziny gadalismy - dodal z zastanowieniem mojmaz.

-A mozenawet dluzej.

Na pewno dluzej.

O czym oni gadali dluzej niz pol godziny?

Przeciez wcale sie nieznaja, tak naprawde!

-Ona chyba przezywa rozstanie z mezem - ciagnal moj maz,zdradzajac zaciecie psychologa amatora.

-Stara sie udawac samaprzed soba, zemato w nosie, ale nie wiem, czy to prawda.

Po tylulatach malzenstwa.

w gre wchodzichociazby przyzwyczajenie.

A skadon wie, po ilu latach?

Zyciorysy sobieopowiadali, czyco?

Ciekawe, czy Tymon opowiadal Adeli o swojejbylej Irence.

Nie. Nie,nic z tychrzeczy.

Niebede podejrzliwa zona.

Ostatecznie ja samabalowalamdo nadwyraz poznych godzin nocnych,awlasciwie porannych.

I dopoki znajduje swego meza wlozkuz dzieckiem i psem,a nie ze spiewaczkawedrowna - wszystko jestw porzadku i nie mam prawa generowac w sobie zadnych glupichmysli.

Zmienilamtemat i jakos wszystko rozeszlo sie pokosciach.

W poludnie przyszlo chlopie do ogrodka.

-Rozumiem,ze skoro uczysz sie w szkole ogrodniczej, to odroz103.



niasz chwasty od kwiatkow?

-zapytalam.

-Bo w tym ogrodzie sajakies byliny, jakies krzewy, widzialam gdzies krokusy a nawet hiacynty, tylko najpierw trzeba powyrywac chwasty, bo taki strasznybusz sie zrobil, ze te pozyteczne roslinki po prostu nie maja szans.

Poradzisz sobie?

-Poradze- powiedzialo chlopie.

Wygladalowprawdzie dosycniemrawo, ale skoro mowi, ze poradzi.

no i ta szkola, w koncubranzowa.

Na pewnochlopak wie wiecej ode mnie, ja przeciez zawsze siewykrecalam od pielenia rabatek na Pogodnie.

Tym zajmowala siemama, a ochotniczopomagala jejAmelia.

Moja rola polegala nawylegiwaniu sie na lezaku i chwaleniu.

Od razu im lepiej szlo, noi bylydowartosciowane.

Codo mojego wlasnego ogrodka, to Lalka Manowska pokazala mi palcem podagrycznik (ten, ktoregomam wiekszosc),glistnik jaskolcze ziele (tezsporo) i mniszek, czyli dmuchawiec (sama potrafie rozpoznac, zwlaszczakiedygo jesttak duzo) -jako najgorsze zarazy, ktorych bezwzglednie trzeba siepozbyc w pierwszej kolejnosci.

Jakies perze i lebiody to juzmalemiki.

Polecilam chlopieciu usuniecie z ogrodu wyzej wymienionychtrzech glownych zloczyncow,pokazalam miejsce na pryzme kompostowa i z ulgaoddalam sieprodukowaniu sobotnio-niedzielnegoobiadu.

W tej chwili mam juz obiad gotowyi podamgo, kiedy tylko mojdrogi maz bedzie laskaw sie obudzic,oddaje sie bowiem balwanieniunakanapie - udawal, ze czyta zalegle "Newsweeki" i "Polityki", ale nie ze mna te numery, slyszalam,jak chrapie.

Maciusi Szanta,popiskujac, zaciesniaja wiezy przyjaznina dywanie,w prowizorycznymkojcu zrobionym z poduszek od kanapy, naktorej spi pan domu.

A ja nalozylam sobie farbe na wlosy i za pol godziny bedeniecobardziej ruda niz w tej chwili.

Zycie moze bycpieknei spokojne.

Katarzyna do Adeli

Sobota, 11 maja

Adelo, czemu pani siedo mnie nie odzywa?

I co pani zrobilaz telefonem?

Wylaczylapani?

To bez sensu.

Proszesie odezwac,bojestem w nerwach!

Katarzyna

104

Adela do Katarzyny

Sobota, 11 majaOdzywam sie.

Katarzyna do Adeli

Sobota, li maja

To po prostu niebywale!

Co sie z pania dzieje?

Dlaczegonieprzychodzi pani pospiewac?

Adela do Katarzyny

Sobota, 11 maja

Naprawde, przepraszam,Pani Profesor, chyba mam jakies zalamanie nerwowe.

To przezten pusty dom, ktory zastalam po powrocie z Poznania.

Poczatkowo,zaraz po tym, jakRadek siewyniosl,nawet mi sie podobalo, ze nikt w domu nie zrzedzi, kiedy rozrzucam po fotelach swoje kiecki, bo mi sie ichnie chcewieszac do szafy, ale teraz mam wrazenie,ze tylko misie wydawalo, ze mi sie podoba.

Rozumie pani, comamna mysli, prawda?

Ja troche krece, alenie mam sily na precyzowanie mysli.

Ladnie sieodchudzilam, bo nie mamdlakogo robic tego calegopysznego, tuczacego zarcia.

Bede lepiej wygladac jako Tosca, chybaze jednak Franc kaze mi paradowac w zawoju ze starego zagla.

Na razie paraduje w szlafroku, skoro i tak nikt mnie nie widzi.

Czy sadzi pani, ze jednak bylam przywiazana do Radka?

Moze powinnam do niego zadzwonic i spytac, jaksie miewa Milenka Furman?

Pozwoli pani,ze sobie strzele jeszcze jeden maniuni koniaczek za

pani zdrowie.

Pa. Oddalam siew kierunku barku.

Polnocny-polnoco-wschod,jak zapewne powiedzialby przystojny do szalenstwamaz mojejprzyjaciolki Wiktorii.

Wiem, jak to sie mowi, bo dzieckiembedac,

czytywalampowiesci podroznicze.

Ciekawe, swoja droga, czy maz naszej przyjaciolkiautomatycznie staje sie naszym przyjacielem?

Czy raczej naszym mezem?

Juzlece.

Nord-nord-east.

A liscik do pani.

Ziuuuu.

105.



Katarzyna do Adeli

Sobota,11kwietnia

Pani Adelo!

Natychmiast prosze wlaczyc telefon!

Adela do Katarzyny

Niedziela, 12 kwietnia

Kochana Pani Profesor, nie ma pani pojecia, jak mi glupio dzisiaj, kiedy wywietrzalam ostatecznie i zdalam sobie sprawe z tego,ze jechala pani obrzydliwym autobusem godzine, pchana troskao mnie.

Chyba nikt sie jeszcze tak naprawde o mnienie troszczyl,moze z wyjatkiem mojej mamy,i to tylko do czasu kiedy skonczylamszesc lat i zostalam przez nia uznana za osobe w pelni dorosla.

Radek chybanawet probowal, ale bardzo szybko sie oduczyl, bo jastaralam sie - idiotka absolutna- nie dawac mu powodow do troskii nawet z czterdziestostopniowagoraczka udawalam, ze wszystkojest w najlepszym porzadku.

Boze,co za kretynka.

Jemu tosie, oczywiscie, podobalo, ze ma takadzielna i zaradnazone - wcale niedlatego,zeby lubil dzielne i zaradne kobiety, ale totaka wygoda w domu!

Prosze sie o mnie nie martwic, mam doswiadczenie w tej materiii dlugi staz - nadal bede dzielnai zaradna,ta kompromitujacaobsuwa bylaincydentem jeno - przysiegam!

Nigdy wiecejkoniaczku.

To znaczy - w samotnosci, bo wokolicznosciach towarzyskichdopuscimy chyba mozliwosc leciutkiego zanietrzezwienia sie -oczywiscie, wylacznie na wesolo.

Boja jestemwesola z natury.

Jakten cholerny ptaszek-szczygielaszek.

Jutro kupie nowaladowarke i znowu bede telefoniczna.

Mojdomowy telefon nie dziala, podejrzewam, ze zapomnialam zaplacicglupiej tepsie, a glupia tepsa mi go z zemstywylaczyla.

Czyja im mam tlumaczyc, ze rachunkow pilnowal moj maz, alenie udalo mi sieupilnowac meza, przez co zapominam o terminach?

Nic to.

Kupie sobietaka korkowa tabliczke ibede sobie naniejzawieszala roznokolorowe karteczki -pamietalki.

Na przyklad: 24 maja - urodziny Radka.

Tfu.

Wpadne do pani we wtorek, pospiewamy Tosce, dobrze?

106

AAA (Adela Anonimowa Alkoholiczka).

Czymoze pani byc moja grupa wsparcia?

Katarzyna doAdeli

Niedziela, 12 kwietnia

Zapomnialam spytac, gdzie sa pani rodzice?

Moze oni by pomogli?

Ma pani w ogole jakas rodzine?

Adela doKatarzyny

Niedziela, 12 kwietnia

Moze by nie pomogli raczej.

Rodzice.

Poza nimi rodzine mamdaleka i daleko, jacys bardzo odlegli kuzyni i do tego na antypodach, to znaczy gdziesw Suwalkach i w WorkuTuroszowskim.

Widzielismy sie ze dwa razyw zyciu.

Z ojcem bylby klopot, bo nieznam faceta, obdarzyl mame i mnie nazwiskiem, po czym okazalosie,ze jednak nie lubi dziecii z tego powodu musi odjechac jak najdalej.

Kategoryczny imperatyw go pcha.

Zapchal go ten imperatywna Antarktyde (jak Boga kocham!

), tam zlapal jakas paskudnachorobe tropikalna (ojciec, nie imperatyw) i zszedl nania, kiedymialam trzylatka.

To znaczy paskudnachorobe zlapal po drodze,bojechal nate Antarktyde zprzesiadkami w Afryce, pol roku tapodroz trwala, zdazyl sie nachapac wirusow ibakterii.

Wydaje misie, ze w klimacie Antarktydy wszystkie bakterie powinny zdechnac, ale jakos nie zdechly, no i tatusia zabraklo.

Domyslasie pani zapewne, ze moj tatus byl osoba uczona, biologiem,nie wiem, co badal wAfryce (podejrzewam, ze moze Afrykanki)- naAntarktydzie pewnie liczyl pingwiny wjednej z tychslynnych stacjibadawczych,cosmy to je sobie zalozyli, zeby miecudzialy w Antarktydzie na wypadek, gdyby sie okazalo, ze stoi onana brylantach, ropie naftowej, gazie ziemnym, weglu, brykiecie,zlotych samorodkach, wzglednie na zlotych dwudziestodolarowkach.

A moze ja naprawde jestem Adelana czesc pingwinow Adeli?

Ojciecmialby w tejchwili prawie siedemdziesiat lat i nie jest wykluczone, ze moglby mnie polubic, podobno bowiem byl muzykalnyi kolekcjonowalplyty zoperami.

Mama tez dobiega siedemdziesiatki (pozno mnie mieli)i odkilkulat tez jestwyjechana,ale nie tak daleko, tylko do Zakopanego,bo tam spotkala milosc swego zycia.

Pozna milosc, dodajmy.

Jed107.



nego takiego cwaniaczka, ktory prowadzi tam pensjonat.

Uznala,ze pensjonat w Zakopcuto w sam raz miejsce na jej pogodna jesien.

No to ma pani jasnosc co do mojegostanu rodzinnego.

Caluje mocno.

Adela - w zadnym razie nie pingwin, tylko sierotka (duchowa).

Wiktoria

13 maja, poniedzialek

Nie wiem, dlaczego mi sie ostatnio wydawalo, ze zycie moze bycpiekne i spokojne.

Toznaczy, piekne generalnie owszem, ale co dospokoju.

Wroce jeszcze do tej soboty,kiedy toTymon chrapal na kanapie,Maciek figlowal z Szanta na podlodze, wynajete chlopie pieliloogrodek, a ja farbowalam sobie wlosy na rudo.

Wyszly rude, czemu nie.

Chlopie po czterech godzinach pielenia odeszlo, zapowiadajacna jutro swoje ponowne przyjscie (po dziesiec zlotych za godzine -zaproponowalam te kwote, zanim Tymonzdazyl mi wytlumaczyc,ze to chyba za duzo).

My przez ten czas zdazylismyzjesc obiadi kontynuowalismy sielanke rodzinna.

Odczuwalam jednak pewien niepokoj.

Nie wiedzialam, dlaczego, ale cos mnie nosilo.

W okolicach "Wiadomosci" polozylismy Maciusia spac, a poniewaz caly dzien prowadzil aktywny trybzycia, padl jak kawkai zasnal w mgnieniu okajakaniolek.

Nie ukrywam - specjalnie dawalismy mu troszke do wiwatu, zebywlasnie byltaki zmeczony i niemial sily rozrabiac.

wiazalismy z tym pewne wlasne nadzieje nauroczy wieczor we dwoje.

O osmej zaleglismy z Tymonem na kanapieprzed wylaczonym telewizorem, za to w towarzystwie zapalonych kolorowychswiec oraz zamrozonej butelki szampana - rybak chytrusek dobrze wie, ze to mojulubiony trunek, ktory zawsze dziala na mnierozsmieszajaco i sklania do roznych niekonwencjonalnych poczynan.

Pietnascie po osmej okazalo sie, ze moj calodzienny niepokoj niebyl taki bezpodstawny.

Zadzwonilcholerny telefon i wyrwalmniez objec ukochanego mezczyzny.

-Przepraszam cie - powiedzialam nerwowo.

-To moze byc sluzbowe, jutro mamy program.

Tymonwestchnalgleboko i zajal sie wlasnym kieliszkiem.

108

-Czesc, Wika - powiedzial dziwnyglos w telefonie.

-To ja,iMarcin.

-Jaki Marcin?

f - "Wielki Belt", Polska.

Jatroche chrypie,jak slyszysz.

Mozedlatego mnie niepoznalas.

-Wielki Boze!

Chrypisz!

Ty rzezisz!

Gdzies sie tak zaprawil,w Trzebiezy?

Cala noc tam siedzieliscie!

Zapomniales,ze mi spiewacie jutro?

Na zywca?

Matko Boska, jak ty bedziesz spiewal tym glosem?

Pijesz jakies wapno?

-Wikuniu, ja cie strasznie przepraszam.

To nie moja wina, janawet nie bylem z nimi w Trzebiezy, pojechalem od razu do domu,bo cos czulem.

kurcze, sluchaj, moja kochana, tu zadne wapno niepomoze, ja juz bylemu lekarza, to jest kumpel rodzicow i zbadalmnie podkatem jutrzejszego wystepu, i niestety, mowi, ze nic z tegonie bedzie.

To znaczy, ze jutro bedzie duzo gorzej.

Rozwija misiejakiescholerne zapalenie gardla,on mowi, zewirusowe i ze taki wirusteraz po Szczecinie hula.

Zatkalo go w tej sluchawce izaczal kaszlec dosc okropnie, wiecprzeczekalam ten kaszel i podjelam watek.

-I co ja teraz zrobie?

Szukac innego zespolu?

-Nic ci to nie da, sprawdzilem, Oftry w Bretanii, Szmuglery wyjechaly, nikogonie ma.

Sluchaj, nie martwsie na zapas,chlopakiporadza sobie beze mnie.

-JAK SOBIE PORADZA?

Bez najglowniejszego solisty?

-Poradza sobie.

Tylko piosenki ci zmienimy.

Dwie solowki zaspiewa Pawel, a zamiast trzeciej piochny damy ci taki ladny utworek instrumentalny, on sie nazywa "Dwie mandoliny".

-Znam, ale przeciez ty grasznajednej ztych mandolin!

-Bedziezastepstwo namandoline.

Wika, nie zostawimy ciew potrzebie.

Nie zamartwiaj sie,kochana.

Znowu zlapal gokaszel i znowu przeczekalam.

-Probe trzeba zrobicwczesniej z dzwiekowcem - powiedzialamponuro.

-Niech chlopaki beda godzinewczesniej.

Ja zaraz wszystkich od nas umowie.

Trzymaj sie i zdrowiej.

Tak naprawdewszystkich od nas umowila Krysia, ktora zawiadomilam telefonem o zmianie planow.

Ochota na ekscesy troszkenam przez ten czas sklesla, nastrojdiabli wzieli,ale nie chcielismy dawac za wygrana, tylko zajelismysie przygotowaniem wytwornej kolacyjki dla dwojga.

Dwojga wciazzakochanych (mam nadzieje!

), stosunkowo mlodych malzonkow.

Potakim sklesnieciu nalezalo pomyslec o jakims odnowieniu milego, lekko frywolnego, o niewatpliwieerotycznym zabarwieniu klimaciku.

109.



-Czy ty moze pamietasz, jakie zarcie zaliczamy do afrodyzjakow?

-zapytalam Tymona, wstawiajacego druga butelke szampanado zamrazalnika, zeby szybko nabrala stosownej temperatury.

Widac zalozyl przy poprzedniej, ze jedna nam wystarczy i schlodziltylko tamta, z ktorej juz wlasciwie wszystkie babelki ulecialy.

-Yiagre - odpowiedzial krotko ikonkretnie.

-No przestan!

Takiego wspomagania chyba jeszcze nie potrzebujesz!

Mam na mysli jakiestakie bardziejnaturalne.

Tymon zachichotal i pocalowal mnie w szyje.

-Moze poradzilbym sobie w ogole bezwspomagania.

-Ale ja musze troche ochlonac.

Zmienic usposobienie ze sluzbowego na prywatne.

No to przy okazji - samrozumiesz, polaczylabym przyjemnez pozytecznym.

Nic ci nieprzychodzi do glowy?

-Ostrygi.

-I na pewno swieze.

Odpada, nie mam.

-Zdaje sie,ze generalnie owoce morza.

-Z owocow mam tylko pomidory i troche wloszczyzny.

Sluchaj,czy przypadkiem selersie niezalapuje?

-Ja nie lubie selera - skrzywil sie Tymon.

-Aco do marchewki,zwlaszcza gotowanej, chociaz surowej tez.

jestem pewien, ze wreczprzeszkadza.

no wiesz, w czym.

-No wiem.

To ja ci zrobie delikatne grzaneczki z maselkiem, pomidorkiem, zielenina, ooo,mam sloiczek kawioru!

Kawior na bankjest afrodyzjakiem!

Grzaneczki z kawiorem i cala reszta.

A ty siezajmiesz napojami.

-Juzsie zajalem - odpowiedzial, caly zadowolony.

-Wikuniu,ty chyba nadmiernie sie przejmujesz praca, nie masz takiego wrazenia?

-Oczywiscie,ze niemam!

Wiesz, co by bylo, gdyby mi nawalilCALY zespol?

Oni zajmuja prawiejedna trzecia mojego czasu antenowego,bo i spiewaja, i gadaja -co ja bymzrobila z taka dziuranaantenie?

Zwlaszcza, ze nie mam nikogo innego naich miejsce, bowszystkie nasze zespoly, ktoreby mogly poleciec a vista, poznikaly!

A w RzeszowieAlusia ma gwiazdy muzyki klasycznej ztegoswojego Lancuta!

Tymon objal mnie czule i chwilowo unieruchomil w ramionach.

-Przepraszam, masz racje.

Zreszta wiedzialem, ze ja masz, tylkotak sobie powiedzialem, bo jestem trochezazdrosny o tetwoja prace.

Czy ty jej nie kochaszprzypadkiem bardziej odemnie?

-O matko, chyba nie kazesz mi wybierac?

-Oczywiscie, ze nie.

Na razie mozesz miec i mnie, i ja.

Na razie.

Na razie, powiedzial.

Czyto znaczy, ze jednakkiedyskaze mi wybierac?

110

Wiktorio, niekombinuj, tylko rob mu te grzanki, zeby nie dostalglupich mysli!

Grzaneczki wyszly koncertowo.

Tymon zadbal o sprawy zasadnicze iwyciagnal szampanz zamrazalnika, zanim moj ulubiony napoj zdazyl zamienic sie w bryle lodu z babelkami.

Pozywilismy sieafrodyzjakiem, conas znacznie odprezylo.

Popilismy kawior szampanem, jak sienalezy i to nas wprawilo w doskonaly humor.

Nie da sieukryc, ze poprzednie klimaty powrocily i to nawet jakby ze zwiekszona moca.

W momencie, kiedy ostatecznie mielismyprzerzucicsie zkonsumpcji spozywczej na konsumpcje malzenstwa- zadzwonila cholernakomorka.

-Nie odbieraj - zazadal moj maz z jekiem.

a byl to jekbezsilnosci.

Wiedzial,ze odbiore, bo moze byc w sprawie programu.

Bylo.

-Wika - chrypial Marcin.

-Dzwonie do ciebie, bo onisie boja.

-Jacy om?

-Paweli Arek.

Zamarlam na chwile.

W telefonie slyszalam rzezacy i swiszczacyoddech Marcina.

-Nie.

-Tak.

-Jak to?

Obaj?

W tym samymstopniu, co ty?

-Mniej wiecej.

W kazdym razie niczegonie zaspiewaja ani niepowiedza.

Ajesli nawet zagraja, to bedzie to marnaprodukcja, boobaj juzmaja goraczke.

-Jezus, Maria, co ja teraz zrobie?

Nic ci go glowy nie przychodzi?

-Wika,my juz odpol godziny obdzwaniamy wszystkich.

Nikogo nie ma.

Sluchaj, straszniemi przykro.

-No, nieprzejmuj sieaz tak - powiedzialam bohatersko i z rozpacza.

-Tonie wasza wina, przeciezwiem.

Nie dostaliscie zapalenia gardla.

wirusowego, tak?

zeby zrobicmi krzywde.

Ani na zloscTelewizji Polskiej.

Bierz ty aspiryne i idz spac.

-Antybiotyk - wyrzezil.

-Taki specjalny, na wirusy.

-Jak na wirusy, to nie antybiotyk - poinformowalam go.

-Dobranoc.

Zachrypial cos niewyraznie i wylaczyl sie.

Tymon spogladal na mnie spodoka.

-Dramat jakis?

Wiecej poszkodowanych?

-Tak.

Wykrakalam sobie.

Nie mam zespolu.

Czekaj,musze natychmiast zadzwonic do Krysi.

111.



Krysia miala glos raczej malo przytomny.

Kiedymnie uslyszala,oprzytomniala natychmiast.

Wiedziala, ze nie budze jej z figielkow.

W krotkich zolnierskich slowach przedstawilam jej nasza beznadziejna sytuacje.

Krysia chwilke pomilczala i rowniez wypowiedziala sie w krotkich zolnierskich slowach.

-1 nie masz nikogo, kto byich mogl zastapic?

-Chlopaki sami dzwonili po wszystkich.

Nikogo nie mawSzczecinie.

-Czekaj.

A ci, co wczoraj grali?

-No, to oni sa przeciez zeSlaska!

I napewno dawno wyjechali!

-Czekaj.

Oni jeszcze dzisiaj grali na jakiejs imprezce w Policach.

Nawet jezeliwyjechali, to moze dalekonie ujechali.

Dzwon do nich.

Masz numer?

-Nie mam, ale to nie problem.

Trzymaj kciuki.

Tymon nalal sobiejeszcze troche szampana, ktorego nie zdazylismy zalatwic do konca i spogladal na mnie z kanapy z nieodgadnionym wyrazem twarzy.

Do wlasciciela tawerny nie udalo mi sie dodzwonic.

Do jegozony rowniez nie.

Pewnie zrobili sobie wolny sobotniwieczor.

W tawernie telefon byl stale zajety, ale oni tam majatylko automat, taki dlawszystkich, wiec pewnie ktossie na nim powiesili niechce odwiesic.

Marcin mial wylaczonakomorke.

Pawel rowniez.

Pewnie wzieli te swoje dziwne antybiotyki iposzli spac, jakto chorzy ludzie, o jedenastej wieczorem.

Do Arka nie mialam telefonu.

Wykonalam szesc kolejnych telefonow, zebydostac numerdoArka.

Mial wylaczona komorke.

Kwadrans po polnocy zadzwonilam do Trzebiezy.

Przeczekalam kilkanascie dzwonkow,alew koncu cos w telefonie brzeknelo i odezwal sie zaspany kapitanski bas.

-Wisia?

O tej porze?

Po tym, jak naslalas na mnie nad ranemstado nietrzezwych muzykantow?

W dodatku grali dzisiajw Policach i byli u nas na kolacji po koncercie.

Ja to musze odespac, bojutro wyjezdzam, pojutrze wyplywamz Gdyni.

No, czego chcesz,kobieto?

-Boze, Jedrus, nie mow, ze oni jeszcze u was sa!

-Dobrze, nie bede tego mowil.

-Ale sau was czynie?

-Nie ma.

Pojechali dodomu.

Wisia, ale ten ich skrzypek tojestgenialny, nie?

-Genialny.

Dawno pojechali?

-Jakis czas temu, nie wiem dokladnie.

a co?

-Sluchaj, bo to wazne.

Masz do nichjakis namiar?

-Mamichwizytowke.

I na plycie sa telefony, do tego calego

112

Sztygara i do tego multiakordeonisty.

Tego, co zabijal gra na dudach.

Do skrzypka chyba tez.

Idiotka.

Koncertowa idiotka!

Dali mi plyte!

Z dedykacja!

Ale przeciez sie nie zdradze ze swoja potworna bezmyslnoscia.

cozby Jedrussobie pomyslal?

-Jedrusiu, daj mi te telefony,prosze.

Zapisalam skrzetnie numery (Tymon tez nie musiwiedziec, zema zone kretynke), ucalowalam zaocznie mojego ulubionegokapitana inatychmiast zadzwonilam do Sztygara.

Nie odpowiadal.

Komorka Emila tez byla wylaczona.

Z sercemscisnietymi prawdopodobnie obledem w oczach wykrecilam trzeci numer.

Odezwal sie!

W tle slyszalam szum silnika.

-Czesc.

To ja, Wiktoria.

-Oooo,Wika, jak milo uslyszec ludzki glos!

Bo tu mam tylkochrapanie w szesciu wariantach!

Co, przywiazalas sie i zycbez nasnie mozesz?

-Cos w tym rodzaju.

Powiedz mi, gdzie jestescie?

-W drodze do domu- zasmial sie.

-Nareszcie wyrwalismy siez tych wszystkich przyjacielskich lap.

Matko Boska, jakie to u wastrudne!

-Ja sie pytam, czydaleko zajechaliscie!

-Niebardzo - powiedzial jakby ze smutkiem.

-MinalemStargard.

Oraz Suchan, tak to sie nazywa?

Orazjakis patrolpolicyjny.

Sluchaj, tu jest piecdziesiat.

Bez sensu.

-A ile jechales?

-zainteresowalam sie mimo woli.

-Sto szescdziesiat.

Ale mnie nie zauwazyli.

Znikajacy punkt,wiesz?

-Zwolnij.

Zwolnij natychmiast.

Sluchaj.

Mozecie mi uratowaczycie, a w kazdym razie program i ja wamza to niezaplace, bo niemam, ale waspokaze w programie ogolnopolskim i nigdy, przenigdy, do konca dni moich wam tego nie zapomne.

Uslyszalam odglosy swiadczace o gwaltownym hamowaniu,poczym szum silnika ucichl,a daly sie slyszec przeklenstwa, swiadczace o tym,ze pasazerowie busa powpadali na siebie.

Wyjasnilam, o co chodzi.

Jurek przekazywal to od razubudzacym sie z glebokiego snu kolegom.

Ich odpowiedz pozostaladlamnie niezrozumiala, zawierala bowiem glownie monosylaby i pomruki.

-Oni sie zgadzaja - powiedzialJurek i w moim sercu zabrzmiala piesn ocalenia.

-Juz zawracam.

Oktorej masz ten program?

-W samopoludnie.

Tam, na deptaku, gdziescie grali.

Trzeba bedzie zrobic dodatkowe proby dzwiekowe.

113.



-A musisz to miec na zywca?

Zrobimy ci zplaybackiem, przeciez mamy nagrania do nowej plyty.

Mamy zesoba, na kompakcie,pokazywalismy Beltom.

-Racja.

Boze, chlopaki,uratowaliscie mnie.

-Jeszcze nie, ale cie uratujemy.

Po pomoctylkodo nas.

A gdziemamy teraz przyjechac?

Spojrzalam na mojego meza, nieswiadomegozupelnie, co goczeka i moze nawet zywiacego odrobinke nadziei, ze ten nasz wieczor we dwoje nie calkiem bedzie zmarnowany.

WyjasnilamJurkowi, gdzie powinien skrecic z autostrady, zebydojechac do naszego domu.

Tymon zrezygnowal z wieczoru we dwoje i wstal z kanapy,abypomoc mi wprzygotowaniu spania dla siedmiu facetow.

Podejrzewam, ze Jurek znowujechal sto szescdziesiat i ze policji w Suchaniuw ogole do glowynie przyszlo, ze ten czubek w bialym mikrobusiebedzie wracal ta sama trasa, na ktorej o malo nie zostal przylapany.

Przyjechali po czterdziestu minutach, weszli rzadkiem,kompletnie nieprzytomniprzywitali sie z Tymonem, obdarzylimnie przelotnym usciskiem i natychmiast zwalili sie jakdludzy na przygotowane poslania.

-Obudz nas- wymamrotal Sztygar, zanim zszedl ostatecznie.

Pokazcie mi meza, ktoremu w srodku nocy zwalasie na karksiedmiu przystojnych facetow, podobnodopiero co poznanychprzyjaciol zony i ktory nie zrobi z tego powodu chociazby cierpkiejminy.

Zrobil ja dopiero rano, kiedy Sztygar,swiezo wymyty i wyczesany, pachnacy pieknie woda toaletowa, takutka zreszta jak jegowlasna,zabralsie do powitalnego sciskania mnie w sposob sugerujacyznajomosc co najmniej od stu piecdziesieciu, jesli nie dwustulat - i to znajomosc mocno zazyla.

Po nimpowtorzyli sztukejegokoledzy.

Tymon krecil glowa, jakby nie wiedzial, ze wtym srodowisku serdecznosc jest przyjeta!

Przy sniadaniu zlozonym z potwornej ilosci jajecznicy na boczku, kielbasie, papryce i pomidorkach,wyjasnilam chlopakomprzystepnie, czego odnich oczekuje.

-Nie ma sprawy - oswiadczyl w imieniu zespolu Sztygar.

-My,przyzwoici ludzie, powinnismy sobie pomagac.

Zrobimy ci show.

A jak uzasadnisz, ze w charakterze lokalnych artystow wystepujeuciebie zespol ze Slaska?

-To jest najmniejszyproblem - dolozylam mu jajecznicy, bobardzo apetycznie zmiatal ja z talerza.

-Jakasideologie wymyslimy.

Wspolnota szantowcow, tratatata, szanty przeciez tez spiewacie.

-A nawet niektorzy z nas maja patenty zeglarskie- podpowie114

dzial.

-Ja zasmam patentsternika, droga przyjaciolko.

Pozatymtez cos wymysle.

Aha, my mamy tylko grac, czy gadac tez?

-Gadac tez.

Prezenterka was odpyta ote przyjaznie pomorsko-slaskie, to cos jej inteligentnegomusisz odpowiedziec.

-Absolutnienie widze problemu.

Uwazam natomiast, zepowinnismy juz jechac, mamy sporo do ustawiania i chyba probe musimyjakas zrobic z waszym dzwiekowcem.

Pojechalismy.

Dzwiekowiec byl przygotowany nanaglasnianieszesciu spiewajacych, wiec nieco sie zdziwil i naburmuszylnawidok szesciu grajacych (siodmegochlopaki woza akustyka, na wszelki wypadek, jednak tu nie byl potrzebny), aleostatecznie dal sie udobruchac, kiedyzobaczyl plyte i dowiedzial sie, ze robimy playback.

Krysia i Maciek byli przezemnie uprzedzeni o poranku telefonicznie, wiec szokunie dostali, a reszcie zalogibylo wszystko jedno.

Piec minut przedemisja uprzytomnilam sobie,zeSztygar dlamnie, praktycznienieznanejosoby, opoznil o cala dobe przywitanieswego nowo narodzonego syna iomal sie nie poplakalam ze wzruszenia.

Na szczescie udalo misie opanowac.

Naantene weszlismybez przeszkod i nawet calkiem ladnie nam szlo, natomiast mniejwiecej w polowie programu po stronie Rzeszowa dalo sie zauwazycpewna nerwowosc realizatora.

-Albo marobaki, albo mu ktos przeszkadza - zawyrokowalMaciek, jednym okiemzerkajacy w monitor, adrugim w kolejnepunkty naszego scenariusza.

-Oj oj oj, chyba jednak to drugie.

Kolega wRzeszowie wpuscilna linie obraz zkamery szukajacejdopiero wlasciwego obiektu.

Obrazgwaltownie zawirowal i ustabilizowal sie na prezenterce.

-Moze mu operator zbladzil - podsunelam niesmialo.

-Nie do tego stopnia - zawyrokowal Maciek.

-Pomylil guziki.

Patrz, co tam sie dzieje.

-Towarzystwoposzukiwaczy ostrosci- mruknal inzynier wozu,bo kolejny obrazekz Rzeszowabyl lekkorozmyty.

-Nie, nie.

-Maciek bronil zawodowej czci swojego kolegi.

-Tam cosjest nie w porzadku.

O cholera.

Z monitora naulameksekundy znikly i prezenterka, i jej rozmowczyni, znakomitapianistka, zniklo w ogole wszystko, zrobilasie takzwana dziura.

Po chwiliwszystko wrocilodo normy,aleprzez ten momentaz nam dech zaparlo.

-Juz myslalem, zeWarszawa znich zejdzie - pokrecil glowaMaciek.

-Dobra, panowie - zwrocil sie do mikrofonu.

-Za minute jestesmy na antenie.

Jedyneczko, pokaz mi tego kolorowego faceta z gitara, od niego zaczniemy.

115

^.



Kamera numer jeden poslusznie pokazala Sztygara, ktory lekkoprzysypial.

-Krysia, obudz ich!

-wrzasnelam do mikrofonu i po chwilicaly zespol prezentowal radosne ozywienie.

Wstrzelili sie w playbackzgolazywiolowo, a kiedyodegrali szalenczy kawalek i podeszla donich nasza piekna Martusia, zachowywali sie, jakby od tygodnianic, tylko spali i teraz musza wyladowac energie.

Marta natychmiast dostroila sie do nich,wiec nastroj zrobil sie prawie jaknachoince bozonarodzeniowej w momencie wejscia Swietego Mikolajaz duzym koszem prezentow.

Po kilku minutach radosnej konwersacji ubarwionej przezskrzypka i perkusiste, ktorzyprzez caly czas swobodnie improwizowali, oddalismy antene Alusi Mierzynskiej i jej nerwowemu realizatorowi.

Sekundepozniej zespol "Connemara" bezsilnie zwisal zescenografii, ziewajac straszliwie.

-Zawodowcy - zasmial sie Maciek zuznaniem.

-Czekaj, zobaczymy,czy oni tamopanowali sytuacje.

Tym razem w Rzeszowie bylo mniej nerwowo,aczkolwiek kilkapomniejszych pawikow realizator przepuscil.

Zachwycilamnie spiewaczka, ktora miala glos jak skowronek koloraturowy oraz mnostwo wdzieku, ale pomyslalam sobie, ze naszaAdelka za miesiacbedzierownie dobra,albo ilepsza.

Nasze ostatnie wejscie bardzo ladnie sie udalo, rozmowcy tryskali perlami intelektu oraz dowcipu,zespol zaprezentowal nieslychana dynamike (wlaczona na czerwone swiatelko), Marta bylaswietna jak zawsze.

Poszla tylowka, listaplac, akiedy pokazaly sieogolnopolskie reklamy, naszym starymzwyczajem rzucilismysiesobie z Mackiem na szyje i wykonalismy niedzwiedzia.

W tym momencie zadzwonila moja komorka.

-Bardzo ladnie- powiedzial Tymon.

-Obejrzalem prawiewszystko, a to, co widzialem, podobalo mi sie.

Gratuluje.

-Dziekuje ci, mezu - odpowiedzialam zuczuciem.

-A dlaczegonie ogladales wszystkiego?

-Ganialem za Szanta.

Zrobila sobie podkopik i poszla uprawiaczycie towarzyskie.

Chyba musimy zalozyc nowa siatke.

No, dobrze,nie przeszkadzam.

Caluje cie, kochanie.

Odcmoknelam mu i wyszlismy z wozu.

Operatorzywlasnie zaczynalisie schodzic, Krysia oddawala swoj osprzet komusz techniki,a zespol "Connemara" skupil sie nad jednym zestolikow i wygladal,jakby podziwial zbiorowo wzorki na blacie.

Poszlam im podziekowac.

-Hej, chlopaki - zaszlam ich od plecow.

-Niewiem, jakwamdziekowac.

Jestescie strrrasznie kochani ijesli udami sie wam niebaprzychylic, to przychyle.

A co robicie?

116

-Niema sprawy - w imieniu zespolu odpowiedzialgrzecznieEmil.

-Zawsze do uslug.

Aco robimy?

Gramy w kosci.

Chybaprzegralem.

Nie pytalam juz glupio, coprzegral, bo pozostali natychmiastzawolalikelnera i zazadali piwa.

-Sam bedziesz jechal?

Caladroge?

-Nie, zmieni mnie Sztygar, bo on tez przegral.

Ale on moze jednopiwo wypic, wywietrzeje, zanimprzejmie stery.

A wtedy ja sienapije piwa i pojde spac, jak wszyscy.

Znowu zadzwonila mojakomorka.

Alusia.

-Czesc, Wika - odezwala sie grobowym glosem.

-Dzwonie, zeby wam podziekowac za wspolny program.

Cholera, widzialas,cosie u nas dzialo?

-No, widzialam, az sie balam zapytac.

Realizator ci sieupilczy zachorowal, czy co?

-Czy co.

Moj realizator sie nie upija i w ogole jest bardzo dobry.

Szefowa nas zaszczycila.

-MatkoBoska, nie gadaj!

Przeciez miala byc u wod!

-Byla i wrocila, specjalnie naprogram.

A terazwraca z kolei dowod.

-No ale co onatam robila?

Pusciliscie ja nakonsolete?

Sama realizowala?

-Nie, sama to ona nie umie, chociaz pewnie uwaza, ze umie, tylko nie chcialaryzykowacna antenie ogolnopolskiej.

ale siedzialanam na garbie i przeszkadzala.

My mamy dosyc maly woz.

-My tez, to gdzie ona sie zmiescila?

Puscilasja na swoje miejsce?

-Nie, stala Wiesiowi za plecami, a wlasciwie to naprawde wisialamu na plecach, ona chyba na niego leci, wiec miala okazjesie poprzytulac.

Widzialas, jakie babolepuszczal,biedaczek?

Musialaswidziec.

To dlatego, ze ona go lapala za reke.

Jak Boga kocham.

Onza heble, a ona go za lapke!

I tlumaczyla mu, co ma robic.

Naantenie, nazywca.

Biedna Alusia!

Biednynieznany miWiesio!

-1 nie szlo jejsie pozbyc?

-Wiesio probowal,nawet raz na nia huknal, ale ona nie reagujena takiesubtelne aluzje.

Trzeba by bylo ja czyms walnac, zrzucic zeschodkow w tym wozie.

aha, nie moglismynawet zamknac porzadnie drzwi, boona wystawala, wiec i halasy nam wchodzily z zewnatrz, i swiatlo.

no, masakra.

To teraz juz wiesz, jaka mamy szefowa, nie musze ci niczego opowiadac.

-Nie musisz.

Wyrazy najszczerszego wspolczucia od naswszystkich.

Za miesiac sprobujcieja czyms otruc,

117.



-A nie, za miesiac ona chce jechac do was.

Nawymiane z waszymnaczelnym.

-Matko, racja!

Alusia,czy ty przypadkiem sie nie smiejesz?

Coto za dzwiek, ktory slysze?

-Przepraszam cie, niemoglam sie powstrzymac.

Chyba sie troche pocieszylam.

Ja wiem, ze to nieetyczne, ale musisz mi wybaczyc.

To pa, jeszcze raz dziekuje!

Pocieszyla sie!

Kiedy wrocilam do domu, Tymon podal miobiad.

A kapec mial juz tylko jeden,prawy,poniewaz kiedy ogladalnasz program, sciagnawszy Szanteczke do domu, psinka zajela sieostatecznym demolowaniem lewego.

Adela do Katarzyny

Wtorek, 14 maja

Znowu wdrodze, kochanaPani Kasiu.

Dawno nie pakowalamwalizek!

Terazkilka dni w Szczecinie, mamy proby z Fiorenza Cossotto (patrzcie, panstwo, naprawde ja sciagnal!

), cztery spektakle(spiewam wtrzech), wracam na moja wies natrzy dzionki i Bytom,w miedzyczasie ten "Angelus"(niezlakobyla, co?

) a potemkolejnyweekend w Bydgoszczy,gdzie robimy kilka lekkich,latwych i przyjemnych koncertow(operetka, musical i niektore opery)dla miejscowego spoleczenstwa.

TaBydgoszcz to zastepstwo, ale moze bycsympatycznie.

Niech sie pani juz wiecej nie martwio moje samopoczucie, nakaca najlepszapraca.

Na moralnego tez.

Mam moralniaka, nie dasie ukryc, alejuz otym nie mowmy,bo mi to z trudem wypracowanesamopoczucie spada na leb naszyje.

Wowana mnie czekal na dworcu, z bukietemchabazi, oczywiscie.

Jak sie pisze chabazie?

Czymozehabazie?

Nie wiem tego, niestety, no i nie wiem, czy siedem roz wielkosci nadnaturalnej i w kolorze kardynalskiej purpury mozna nazwac chabaziami.

-Adiela,droga moja, czekalem na ciebie po prostu bez tchu -powiedzial poetyczniei obrzucilmnie tym calymkwieciem, wydzierajacmi jednoczesnie walizke.

-Ty mnie powiedz, masz ochote nakolacje?

Masz, prawda?

Nie mozesz nie miec, bojechalas tyle godzin, ty po prostumusisz byc glodna!

Trafil, nieda sie ukryc, w dziesiatke.

Ssalo mnie okropnie, chybadlatego, ze w moimprzedziale jechala przepiekna, rozlozysta i staropolska matka z dwojgiem dzieci, ktorym bez przerwy pchala cos

118

do geby.

Inie byly to zwykle kanapki, tylkojakies niebywale smakolyki, kurze udka, zgrabniutkie buleczki drozdzowe, ktore na naszych oczach smarowala swiezutenkim maselkiem (skad ona mialaTAK pachnace maslo?

), salateczkiupakowane w malutkie plastikowe pojemniczki, wreszcie sernik jak marzenie.

Nie tylko ja patrzalam na to, polykajac slinke, takze dwoch mlodych facetow,naoko studentow, a tacy to moga zjesc!

Matce Polce jednakowozanisie snilo czestowac osoby postronne.

Rabala samai rabaly dzieciaczki, az im sie wszystkim uszy trzesly.

Studenci niewytrzymaliw koncu i poszlido wagonu barowego;ja nie mamostatnio sercadowagonow barowych, bo siew takim strulam jadem kielbasianymprawie na smierc.

To znaczy, ja mysle, zeto byljad kielbasiany, bocoz innego moglo byc w nieswiezej kielbasie?

Takwiec propozycja Wowy padla na grunt nadzwyczaj podatny.

Powiedzialam mu to, a on nadzwyczaj sie ucieszyl.

Udalismy siew kierunku obrzydliwego, smierdzacego i obazgranego przez graficiarzytunelu - a Wowa caly czas tajemniczo sie usmiechal i przewracal oczkami.

Myslalam, ze pojdziemyna postoj taksowek, alepoprowadzil mnie na parking i gestem powiatowego iluzjonisty wyciagnal zkieszeni kluczyki, ktorymi zadzwonil tryumfalnie.

-Woweczka, cos ty - zdumialam sie.

-Kupiles samochod?

-Kupilem,Adiela, kupilem!

Moze to nie jestnajnowsza rakietaprosto zsalonu, ale dlamnie to jak rakieta, bo moj pierwszy w zyciu, dotad ja tylko autobusyi tramwaje, autobusy i tramwaje.

I pociagi, a kilka razy wzyciu samalioty.

Wot i wsio.

Takpodumal ja,ze czas wreszcie, jak to wy mowicie, szarpnac siena wlasny samochod.

Nasza wiollonczelistka nim jezdzila, duzonie najezdzila i napewnodelikatnie, jak tokobieta, a na dodatek artistka.

Piec lat jemu, a przejechane tylko szesc tysiecy kilomietrow.

Samawidzisz,jak nowy on.

-Nowka funkiel - zacytowalammalolactwo baletowe.

-Fajny,Wowa!

Dobrze zrobiles,zes go kupil.

I co, dzisiaj go czcimy?

-Tak,kochana.

Ja z toba chcialzjesc kolacje na jego czesc.

Picty sama bedziesz, jesli zechcesz, ja nie moge, jako kierowca.

Z dumaswiezo upieczonego posiadacza otworzylprzedemnadrzwi czerwoniutkiego clio.

-Dokad jedziemy?

-zapytalam, wsiadajac.

-A, to ja ciebie chcial zapytac, masz ty, Adiela, jakis ulubionyriestoranw tym miescie?

Pojedziemy wszedzie, gdzie kazesz.

-Wowa, opanuj sie.

W tym miesciejadam wbarze rybnym naTkackiej albo w knajpie w Operze za piecdziesiat procent!

Ewentualnie kupujesobie salatki w supermarkecie.

Nie mam pojecia, gdzietu sie jadawytworne kolacje na czescnowo nabytych samochodow!

119.



-Dobrze, Adiela, ja sie przygotowal na taka ewentualnosc, pojedziemy do jednej takiej malej knajpki, na pewno ci sie spodoba,a jak nie, bedziemy dalej szukac.

Knajpka Wowy spodobala mi sie od pierwszego wejrzenia, aczkolwiek chyba specjalnie szukal nadalekich peryferiach,zebymusie noweautko niemarnowalo.

Jechalismy z pol godziny, zajechalismy w jakis ciemnylas, potem sie ten las rozjasnil znienacka bialymi kulami staroswieckich latarni, a potem byla knajpeczka.

Samaujutnosc.

W kacie sali samotny skrzypek gral rzewne melodie rodem zco bardziej znanych operetek.

Stolikijakostak pozaslanianezielenina i przemyslnymi kratkami, ze wcale nie bylo widac, czyktosprzy nich siedzi czy nie.

A siedzieli ludzie, czego mozna sie bylo domyslic pobezszelestnymkursowaniukelnerow tami nazad.

Jeden taki oberkelner powital nas wdrzwiach niczym dawno oczekiwanych gosci (a Wowasie zarzekal, zena wszelki wypadek niczegonie zamawial, bo nie chcial zapeszyc) i zaprowadzil do uroczej lozyz widokiem na kawalek parku, w ktorym cos tam na krzakach ladnie kwitlo na bialo i rozowo.

Menu na szczescie niebylo napisanezadna szemrana staropolszczyzna anizaden domorosly poeta niedorwal sie do nazewnictwa.

Zurek nazywano tuzurkiem,a niekwasna polewka lesniczyny, kotlet schabowy byl kotletem schabowym, a nie pokaznym kesem miesiwa gospodarska moda upichconym.

Slowodaje, gdzies juz spotkalam takie nazwy,nic nie wymyslam.

Wizja tej kolejowej Matki Polki wciaz stala mi przedoczami, zamowilam wiec sobie barszcz z koldunami i duza golonke.

Wowaspojrzal na mnie z lekkim przerazeniem, widocznie jegozdaniemsoprany tyle nie jedza.

Postanowilamjednak odbic sobie caly tenczaspostu z powodow stresowych.

Oberkelner, w przeciwienstwie do Wowy, byl zachwycony i kiedyuporalam siez tymcalym nabojem (Wowa w tym czasie skubal sole w szpinaku), zaproponowal mi - w holdzieodfirmy, jak to okreslil - firmowy jablecznik z kulka lodow orzechowych.

Hold przyjelam godnie, a Wowa omalo nie zemdlal.

Mysle, ze on myslal, zebedzie bardziej poetycznie.

Soprani golonka w piwie.

Zgroza.

Postanowilam muchociaz trochezrekompensowac straty moralne i wlasnie zastanawialam sie, jaka metodeprzyjac (bylismy przykawie - to Wowai czerwonym winie - to ja), kiedy skrzypek w rogusali zagral jakis drobiazdzek Schuberta.

No to bylamw domu.

Nachylilam sie z lekkado Wowy i patrzac na niego przez swojkieliszek, wyrecytowalam glosem nastrojowym, z lekka zabarwionym erotycznie:

120

-"Byl sobie skrzypek Hercowicz, co gral zpamieci jak z nut.

ZSchuberta on umial zrobic - no,brylant,no, istnycud".

Woweczka zachlysnalsie kawa,a kiedy juz usunal serwetkaslady zachlysniecia, wyszeptal:

-"Zyl Aleksandr Giercowicz, jewrejskijmuzykant, on Schuberta nawiercziwal kak czistyj brilliant".

Adiela, ty znasz Mandelsztama!

To moj samyj liubimyj poet!

Tywiedzialas?

A skadze ja to mialam wiedziec?

Wowa nie czekal jednak na moja odpowiedz w tej kwestii, tylko recytowal dalej:

-"I wslast' s utra do wiecziera zaucziennuju wchrust, odnu sonatu wiecznuju twierdil on naizust'".

Domyslilam sie, ze to druga zwrotka (w zyciu nie slyszalam"Skrzypka Hercowicza" w oryginale) i wykorzystujac chwilowe zamyslenie sie Wowy, polecialam z przekladem:

-"Dzien wdzien, od switu po wieczor, zgranajak talia kart, tesama sonate wiecznawciaz piesciljak jaki skarb".

Wowa zamachal dramatycznym gestem na kelnera i zazadal butelki szampana.

Wykorzystalam moment i dolozylam:

-"I co pan powiesz, Hercowicz?

-za oknemciemnosc i snieg.

Dalbys pan spokoj, Sercowicz!

Takiejestzycie, nie?





".





Tu, oczywiscie, Wowa pospieszyl z oryginalnym tekstem,potemja dodalam kolejna zwrotke po polsku, on nastepna po rosyjskui w ten sposob na dwa glosy iw dwoch jezykach wyrecytowalismycalutenki wiersz.Wowa mial lzy woczach, a kiedy dostalismy szampana, spelniltoast za moje zdrowie bardzo poteznymkielichem, nie pamietajacw ogole, ze na podjezdzie stoi jegonowiutkieczerwoniutkie clio i zejesli on sie strabi, to nie bedzie mogl siasc za jegozachwycajaca kierownice.

W ten tosposob poezjazatryumfowala nad trywialna rzeczywistoscia, zwlaszcza ze nie skonczylismy na jednymHercowiczu;

okazalo sie, zeWowa zna na pamiec chybacalego Mandelsztama,podobnie zreszta jakinnych poetow tego okresu; ja pamietalamjeszcze kilkawierszy, zwlaszcza tych genialnych o Petersburgu -ach, zawszemamciary, kiedysobie przypominam "Petropol schodzi z tego swiata", albo "WwidmowymPetropolu nam los smiercipadl, kedy nad nami wladze dzierzy Prozerpina", albo "Petersburgu, ja nie chce umierac, nie dzis - jeszcze mam dokad dzwonici mam dokad isc.

". Mozliwe, ze cos mylezreszta.

Potrzeciej butelcestrabieni bylismy oboje, wiec Wowa, godniezaplaciwszy rachunek, poprosil oberkelnera o sprowadzenie taksowki, na to oberkelner zaproponowal inne rozwiazanie - takie

Przet.

Wiktor Woroszylski.

121.



mianowicie, ze odwiezie nas Wowczynym clio ochroniarz, a Wowada mu na taksowke, zeby mial czym wrocic.

Przystalismy na toochoczo i dobrze zbudowany mlodzianpowiozl nas do hotelu, botym razem mam spanie w hotelu, a nie w wiezy.

Cale szczescie -zadne z nas, artystow nie byloby w stanie wciagnac mojej walizy nagore.

Wowa po stokrocucalowal moje rece i w koncu odszedl, prawieszlochajac, doswojegoclio z dobrze zbudowanym mlodziencem zakierownica, ja zas ostatkiem silnej woli zmusilam sie do zmycia tuszu z oczu i padlam na lozko.

Zasypiajac, mialam wrazenie, ze slysze Wowe, powtarzajacego mi prostodo ucha: "Wszystko brednie,sherry-brandy, ma cherie.





".





Jezus, Maria, jakiego kaca mialam rano!To sie nie da opowiedziec.

Mamniejasnewrazenie, ze Wowa zamierzal mnie wtej knajpeczce poderwac, ale coz - zycie chcialo inaczej.

Zwyciezyla poezja.

I kto by topomyslal?

Szczescie, ze proba poranna byla jeszcze bez Fiorenzy, bo dalamplame.

Ale juz mi duzo lepiej, wzielamprysznic, umylam glowe,zrobilam sobie maseczke nawilzajaca i moge isc na probe popoludniowa bez obawy, zesie skompromituje!

Caluski dlaPani Profesorowej.

Adiela-szerry-briendi.

Katarzyna do Adeli

Wtorek, 14 maja

Chabazie, moja droga, pisze sie przez CH.

Slowo funkcjonujew dawnej gwarze lwowskiej, alei na Slasku.

Niech pani, na milosc boska, nie chla szampana!

Zadnych babelkow, przeciez paniwie doskonale, jak zle robia naglos!

A Achmatowa pani zna?

Jesli nie,prosze koniecznie poczytac.

Sciskam - Katarzyna.

Wiktoria

16 maja, czwartek

Bedziemymieli sublokatora.

Tymon zapytal mnie dzis przy kolacji (dopierona kolacje udalo mi siewrocic dodomu, bo doku122

montowalam sobie nowe odcinkiprogramumorskiego imusialampojechac az do Kolobrzegu),czynie mam nicprzeciwko temu, zebyzamieszkalu nas na kilka tygodni jego kolega ze studiow, ktory oddawna plywa na tankowcach, ostatnio jako pierwszy oficer, a terazbedzie w Szczecinie robil kurs na kapitana zeglugi wielkiej.

Kolegapodobno jest sympatyczny i malo absorbujacy, poniewaz ma wielewlasnych zainteresowan inie trzeba gonijak zabawiac.

Ja mysle, ze facet ma wiele zainteresowan, chyba musial sobie jewyrobic i wszystkie pewnie takiebardziej kameralne, mozliwe dokultywowania nastatku podczas wielomiesiecznegoplywania "odrury do rury", jak to obrazowo okreslil pewiendoswiadczony zyciem natankowcach kapitan w jednymz moich programow.

-Co to znaczy od rury do rury?

-spytalam, bo nie zrozumialam.

-Dokladnie to,co mowie - odparl lekko niecierpliwie.

-Nawetsiedo portow nie zawija,bo te rury z paliwem maja koncowki dalekow morzu, ja do nich podchodze, biore paliwo i portu nie widzena oczy.

Nie ma nudniejszychrejsow, droga pani.

Kolega Tymona nazywa sie Wit Skotnicki i ma zamieszkacw jednym z naszych licznychpokoi goscinnych w najblizsza niedziele.

Moze do tej pory udami sie znalezc kolejna osobe do ogrodka,bowiem pogonilam chlopie ze szkoly ogrodniczej po kilku dniachjego zarobkowania u nas.

jaktylko znalazlam czas, zeby przyjrzecsie jegorobocie.

Chlopie otoz wedrowalo sobie swobodnie poogrodku, czasem skubnelojakis chwascik i wlozylo go pieczolowicie do malego wiadereczka po kiszonych ogorkach.

Nie wiem,skad wzial towiadereczko i dlaczego nie uzyl normalnego wiadra,ktore stoi w szopce z narzedziami.

Niewiem tez, dlaczego nie pielilsystematycznie, rzucajac chwastyna sciezke, skad mogl je potemhurtem, taczka (tez stoi w szopce)zawiezc na pryzme kompostowa.

Ostatecznie zezlil mnie, kiedy zobaczylam go, opielajacego kwadracik o boku jakichs dziesieciu centymetrow, podczas kiedytuz przedjego nosem, na slicznej, nie wiem jakim cudem zachowanej kepceroznokolorowych malutkich tulipankow siedziala swoim kosmatymzadkiem Szanta i zduzym zainteresowaniem patrzyla mu na rece.

Spod ogonkawystawal jej ostatni nieprzygnieciony tulipan.

-Czlowieku!

-ryknelam pelnym glosem, az sie chlopie wzdrygnelo.

-Czy ty nie widzisz, ze piessiedzi na kwiatach?

Przeciez jekompletnie masakruje, nie mogles pogonic?

-O, rzeczywiscie - powiedzial moj ogrodnik niemrawo.

-Tomam mu nie pozwalac?

Na drugi raz, znaczy.

-Nie, kochany- podjelam meskadecyzje.

-Niebedzie drugiego

123.



razu.

Nie stac mnie na placenie ci po dysze za godzine nicnierobienia.

Miales tu zrobicporzadek,a jak to wszystko wyglada?

Juz bysdziesiec razy zdazyl wypielic ten ogrodek, gdybys pracowal, a nielazil po sciezkach z komorka przy uchu i gdybys uzywal normalnych narzedzi, a nie tego debilnego wiadereczka!

-No- chlopie poskrobalo siew glowe -tu upani jestduzo roboty, faktycznie.

Ja to pania chcialem zapytac, mozeby moj ojciecmogl przyjsc ze mna, on jest bezrobotny, razem bysmy pracowali,toby sie raz-razwszystko zrobilo.

Oczymaduszy zobaczylam to raz-raz w wykonaniu dwoch nygusow,mlodego i starego, i az mna zatrzeslo.

-W ramach tej samej dychy za godzine?

-spytalam zgryzliwie.

Jednak chlopie nie bylo chybazdolne do wyczuwania aluzji subtelniejszych niz uderzenie mlotkiem w czolko.

-No, nie - usmiechnal sie rozbrajajaco.

-Tato tezza dyche, alenie wiecej.

Amoj tata tosie znana ogrodzie, boja to nie bardzo.

Zalamalam sie.

-Jak niebardzo,przeciez jestes w szkoleogrodniczej.

-No tak, ale nie na ogrodnictwie.

-Boze swiety, to na czym?

-Na biznesie.

Jajestem w klasie biznesowej.

-Sluchaj, chlopcze - warknelam.

-Nie chce tu widziec ani ciebie, ani twojego ojca.

Masz tu stowe, a nawet i na stowenie zapracowales.

-O, przepraszam - unioslsiehonorem.

-Ja pracowalemu panidwadziescia jeden godzin.

To jest.

-Nie, nie ma!

Ty nie pracowales, tylko sie obcyndalales, zadeptaleswiecej kwiatow, niz wyrwales chwastow.

Ciesz sie, ze w ogole dostajeszcokolwiek, bo ci sie nic nienalezy.

Zrobiles sobie w moimogrodkuwakacje.

Zegnam cie i mamnadzieje, ze nigdy sie juz nie zobaczymy!

-No dobrze.

-Oczka mu blysnely, widac spodziewal sie,ze nicnie dostanie.

-Niech bedzie, chociaz nietak zesmy sie umawiali.

Do widzenia pani.

Ajakby mojojciec byl do czegos potrzebny, naprzyklad siatke zreperowac.

-Nie przewiduje.

Juz cie nie ma.

Odszedl godnym i powolnym krokiem, wzruszajac ramionamina taka jawna niesprawiedliwosc.

Spojrzalam na moj nieszczesny ogrodek.

Wygladal gorzej nizprzedtem,bo zanim biznesowy chloptas zaczal w nim dzialac, stanowil rownomierny busz - teraz wsrod buszu swiecily drobne lysinkiw miejscach, gdzie chlopie wypielilo wszystko, co roslo.

Szanteczka siedziala grzecznie w wysokiej trawie i obgryzala jakis patyk.

Podobnie obgryzionych patykowroslo tam jeszcze kilka.

124

Jeden z nich mial na koncu wiechec igliwia, co pozwolilo mi sie domyslic, ze kepka patykow byla niegdys krzaczkiem kosowki -zanimpsinka napotkala Jana swoj ej drodze.

Przy obiedzie pozalilam sie Tymonowi, ale on mnie nie zrozumiali dostal ataku smiechu.

-W biznesowej klasie, mowisz?

Noi wszystko sie zgadza, zrobilna tobie biznes, nie napracowal sie, a forse dostal.

Stowe mu dalas?

To niezly interes, powinien za todostacpiatke zprzedsiebiorczosci!

-Tymon, jestes zwierze.

Dlaczego naigrawasz sie z wlasnej zony?

-Bo sie dala nabraccwaniakowi.

Lepiej sie ztego smiac niz plakac, smiej sie i ty, moja zono ukochana.

A w ogole mam dla ciebiedobra wiadomosc;tak jak sie spodziewalem, wychodze na prostai bede mniej tyralod tej pory.

Co oznacza, ze bedziemy mielibogatsze zycierodzinne.

mam nadzieje.

Cieszysz sie?

-Kazdy by sie cieszyl.

-Utonelam w ramionach mojego osobistego rybaka, ale w glowie kolatala mi denerwujacamysl,ze przeciez teraz ja jestem coraz bardziej zajeta, ta moja telewizja mniewchlania jak jakis jamochlon, stale jak nie dokumentacja, to zdjecia, jak nie zdjecia to montaz albo te transmisje z Alusia do spolki.

Poniewaz jednak osobisty rybak zdradzal uczucia coraz bardziej malzenskie, przestalam mysleco byle czym i tworczowykorzystalismy spokojna godzinke, podczas ktorej Maciek odsypial calodzienne figlikiz Tosia,Szanta i ze mna.

Adela do Katarzyny

Piatek, 17 maja

KochanaPani Profesor.

Wyglada na to, ze ma panicalkowita racjei ze jesli sierozsadniegospodaruje glosem, to nam tegoglosustarczydo poznej starosci.

Ile latma Fiorenza, jesli swoje glowne sukcesy odnosila w latach siedemdziesiatych?

Jajej nie zaluje, ale zazdroszcze!

Jak zaspiewala swoje "Stride la vampa" na pierwszej probie, tosmy jejprzerwali brawami.

Potem byla, owszem, zadowolona i powiedziala, ze sie z namidobrzepracuje, ze jestesmy zupelnie przyzwoitym zespolem.

A do mnie powiedziala, ze mam "voce verdiano".

O ilepamietam, pani teztwierdzi, zemam glos verdiowski,a nawet wagnerowski.

Och, gdyby miktos wreszcie zaproponowalSente albo Elzbiete w "Tannhauserze",albo chocby Elzbietew "Don Carlosie"!

Lubie grackrolowe, no i krolowych raczej nie

125.



da sie owinac w zaglowe plotno ani w papier pakunkowy, aniw stara tapete.

Ciekawe, co tezFranc wymysli dla Toski?

Czy pani uwaza, ze jestem prozna, skoro zalezy mi na ladnych kieckach?

Ja sie nie upieram, gdybym grala zebraczke albo stara Ropelecka, to prosze bardzo, ale jestem wszak DAMA!

Gralam kiedys Golde w "Skrzypku na dachu" iwtedyjak najbardziej slusznie mialam na sobie starelachy.

I niewierzgalam.

Biedny Wowa nie ma smialosci pokazac mi sie na oczy.

Muszego zlapaci pocieszyc.

Niech juz nie przezywa.

Mnie tam bylofajnieprzypomniec sobie dawnonieczytane wiersze.

Lepiej zreszta, zeskonczylo sie na wierszach, niz gdybym musiala dawac mu do zrozumienia, ze nie dam sie poderwac.

Jutro zaczynamy grac z Fiorenza.

Prosze trzymackciuki,zebymokazala sie godna starej, tfu,przepraszam.

Wielkiej Mistrzyni (bezironii!

Ona naprawde jest mistrzynia).

Mam nadzieje,ze dzieki pani to sieuda.

Sciskam bardzo.

Leonora(znowu jestem Leonora bardziej niz Adela).

Wiktoria

19 maja, niedziela

Wit Skotnicki, pierwszy oficer, a za chwile kapitan,pojawil siew naszymdomu wsobotnie popoludnie.

Nie rozczarowal mnie.

Wyglad ma dokladnie taki jak jegonazwisko -suchy i wybujaly.

Czyz facet pod tytulem Wit Skotnicki moglby byc tlusty i rozlazly?

Przenigdy.

Wyglada na swoje czterdziesci lat (wiem, ile ma, bo przeciez studiowal na jednym roku z Tymonem), ale zapewne wygladalna nie zapewne juz w wieku lat dwudziestu pieciu i bedzie wygladalw wieku lat siedemdziesieciu.

Po prostu niektorzy ludzie sastworzeni do pewnego wieku.

Wiekiem Wita Skotnickiego jest czterdziecha.

Dozywotnia.

No i przyznajmy od razu -jest to czterdziecha przystojna.

Orazstylowa.

Za sam wyglad dalabym mu patentkapitanski.

Zreszta matakdlugie konczyny gorne, ze trzy oficerskie paskina rekawiemunduru tostanowczo za malo.

Prosi sie ten czwarty, dla lepszej proporcji.

Kapitan zeglugi wielkiej inspe ma lekko siwiejace skronie (bardzo stylowo!

), stanowczy wyraz szczek (czyszczeki moga miec wyraz?

) i oczy bardzo jasne (jakby wyblakleod patrzenia w dal

126

z mostka, w czasie niezliczonych wacht,hehe).

Podejrzewam, ze te^ jego wyblakle oczka potrafiarzucac niezgorsze blyskawice,kiedy: ich wlasciciel sie wkurzy.

Chociaz nie wygladana takiego, coby siel, latwo wkurzal.

Kamienna twarz, ot co.

Powazna i skupiona.

Praw!

dziwy dowodca.

Pierwszy po Bogu.

No, na razie jeszcze drugi, aleto kwestiajednego kursu i jakiegostam egzaminu.

Alepredyspozycje ma:chodzaca zasadniczosc.

-Co ona ci sie tak przyglada?

-zapytal bezczelnie moj maz, kiedy, jak mi sie zdawalo,dyskretnie rzucalam okiem na naszego goscia.

-Pewnie sie zastanawia, jak bys wygladalna ekranie i czy sienadajesz na rozmowce w jej programie morskim.

-O moj Boze, ja prosze,nie!

-Kamienna twarz drugiego po Bogu wykrzywila sie komicznie w nie do konca udawanymprzerazeniu.

-Ja jestemniesmialy.

Boje sie kamery.

Wolejuz nawet jakis nieduzy sztorm.

Osemka.

Do dziewiatki.

Pani Wiko, blagam.

-Mojpodly maz pana straszy - wyjasnilam spokojnie.

-On sielubi zabawiac, straszac mna niegrzeczne dzieci albo wlasnych przyjaciol.

Chociaz nie wypieram sie, od dawna juz swiat widze w formacie trzy na cztery, a ostatnio szesnascie na dziewiec.

I po panuwidze, ze bylby panswietny przed kamera.

Jakoobiekt fotograficzny, nie jako rozmowca.

Chociaz kto wie, ja tam twierdze, ze nie mazlych rozmowcow, sa tylko kiepscy dziennikarze.

Jakbym troszkenad panempopracowala, to bym pana w koncu rozmiekczyla.

-Nie zgadzam sie na zadne rozmiekczanie - zaprotestowalTymon.

-Ponim tegonie widac, ale on jest piesnababy!

Nie bede ryzykowal zony!

-Mapani racje - westchnal pies na baby.

-To niedobryczlowiek, a ja gomialem za przyjaciela.

Ale niech mi pani szczerze powie, czy ja na pewno nie bede panstwu przeszkadzal?

-Oczywiscie,ze nie.

Miejsca mamy mnostwo, poniewaz jestesmyrodzina rozwojowa we wczesnym stadium rozwoju.

Zakladam tez,ze jako przyjaciel, a propos, mowmy sobie po imieniu, dobrze?

-Bede zaszczycony.

-No, to milo.

Zatem,jako przyjaciel domu bedziesz, Wi.

Wicie?

Ciebie siezdrabnia w ogole?

-Moze byc Witek.

Mama mowila do mnie Witus - usmiechnal

sie dosc czarujaco.

Moze oni pies?

-No wieczakladam, ze bedziesz sie, Witku, czul jak u siebiew domu i nie katowal nas etykieta ani pytaniem o wszystko, toznaczy, pytaniem, czy mozna i tak dalej.

Jestes domownikiem iraz myci robimy herbate, araz tynam.

Zgoda?

-Zgoda.

-Suchy Witus rozesmialsie szczerzei jakos tak, ze zaczelam sie zastanawiac nadta jego zasadniczoscia.

-Tymon,skad

127.



wytrzasnales tak nadzwyczajna malzonke?

Gdybym na paniatrafilw pore,to bym sie staral ze wszystkich sil odbic pania Tymonowi,nie odzaluje, ze juz za pozno.

-Pochylil sie do moich dloni i ucalowal je wedlug wszelkich prawidelsztukiXIX wieku.

Jednak Tymonmial racje,chyba pies, oj, pies.

Zaraz,a on nie ma zony?

-A ty nie maszzadnej zony?

-wyrwalomi sie nietaktownie.

Moze ma wlasnie trzecia albo ucieklod czwartej?

Kiedy mi sie jezyk wreszciewyparzy?

Witek sienie obrazil.

-Nie mam.

Jakmowi poeta "ich habe keine Geliebte, keinHaus".

-Nie utrudniaj, prosze!

Jakipoeta i co to znaczy?

To znaczy,chyba wiem, co znaczy, przeciez znam niemiecki, nie mam kochanki anidomu, tak?

Ale tu jest o kochance, nie o zonie.

-Jabymto przetlumaczyl na "ukochana", wiesz, jestem trochestaroswiecki.

A wierszyk jest Rilkego, Rainera Marii.

-O matko.

Czytujesz Rilkego?

W oryginale?

Wrejsach?

-Czytuje mnostwo rzeczy,przewaznie kryminaly, nie wiem, czywiesz, ze plywanie tankowcami, wbrew pozorom, jest dosyc spokojne.

Dopoki nic sie nie pali, oczywiscie.

-Spluntrzyrazyprzez leweramie!

Cos slyszalam o tymplywaniu "od rury do rury".

-Dokladnie tak jest.

A teraz, skorotyle juz o mnie wiesz,zdradzmi, prosze, jaki jest twojstosunek osobisty do koniaku?

Czy mozewolisz whisky?

A moze jakies kobiece likiery?

Bo ja,prawde mowiac, cos niecos przywiozlem jako daryz drogi, no wiesz, gosciniec,na dobry poczatek naszej znajomosci.

-Ze mna znasz sie juz odjakiegos czasu - wtracilmoj maz, nieco zazdrosnie obejmujac mnie ramieniem.

-Ajak lepiejpoznaszWike, nie bedzieszjej proponowal likierow.

Przeciez to porzadnyczlowiek i na dodatekdziennikarka.

-I na dodatek telewizyjna - zachichotalam, nie baczac, ze psuje opinie swojej ukochanej firmie.

-Whisky bedzie w sam raz,azebys mnie nie uznal za alkoholiczke, od razu ci powiem, ze jarozwadniam.

Ale milo, ze pomyslales.

To mozeszmi od razu dacte flaszke do barku, a reszte bagazy zanies do pokoju i juz bedziesz na dobre zamieszkaly.

Czy zamieszkany?

Nie, zamieszkanyto jest dom.

Wszystko jedno, Tymon pokaze ci twojpokoj icalareszte, a jazrobie kawy, napijecie sie?

Bo potemzostawimy cienagospodarstwie, alenie martw sie, z dzieckiem zostanie Tosia, a myz Tymonem mamy bilety do opery.

Wybaczysz, ze ciezostawimy,prawda?

-Oczywiscie, poczytam sobie.

Flaszke juz ci daje, raczej flaszki,128

bo przywiozlem kilka,nie wiedzialem, co lubisz.

Czekaj, gdzieja

mam torbe?

-Wsionce zostala, zarazci ja przyniose- powiedzialmojuprzejmy malzonek i znikl nam z polawidzenia.

Po chwili uslyszelismy jakishalas i do pokoju wbiegla merdajaca ogonkiemSzanta.

Za Szanta postepowal Tymon, taszczacw objeciach duza torbe.

Zanim zdazylam sie zdziwic,dlaczego niesie ja wtak niewygodnysposob, zrozumialam przyczyne owego halasu- z solidnej, skorzanej torby smetnie zwisal solidny, skorzany pasek, niestety, juz tylkojednym koncem do niej przytwierdzony.

Wyglad drugiego koncapozwalal sie domyslic, czym byla zajeta Szantusia przez ostatnie

dwadziescia minut.

Lekko przerazona, czekalam na reakcje wlascicielasakwojaza,ktory robil wrazenie - sakwojaz, nie wlasciciel- dosc kosztownego.

Oczekiwalam zacisniecia szczek i z trudem wypowiedzianego, falszywego "nic nie szkodzi".

Witek spojrzal najpierwna Tymona, na swoja nieco zdemolowana torbe, wreszcie na Szanteczke,ktora zachecajaco rozplaszczalasie przed nim na podlodze, szalenczo machajac ogonkiem - i dostalregularnegoataku smiechu.

Ulzylo nam natychmiast - mowie, nam,bo i Tymon chyba czulsienieswojo.

Witeksmial sie i smial,a jak sie juz wysmial,wzial zachwycona Szante na rece, a ona natychmiastugryzla go wnos i polizala w oko.

-W zyciu nie widzialem takiego pociesznego stworzenia - powiedzial, wycierajac oblizane oko.

-Czy tojestjakies rasowe?

-Do pewnego stopnia - odparlam.

-Prawie terier.

Nazywa sieSzanta.

My ciebardzo przepraszamy za te torbe, oczywiscie, pokryjemy kosztyreperacji.

-Przestan, Wiko.

Przeciez nic sie nie stalo.

Alez to komiczka.

Sluchaj,ja sie naprawde bardzo ciesze, ze bede mieszkal pod jednym dachem z takim zwierzatkiem.

No i od razu mam jasnosc, zetrzeba przednia chowac kapcie,prawda?

-Przed nia trzeba chowac wszystko - mruknalfilozoficznym tonem moj maz.

-Tosia wraca z malym, poznasz reszte rodziny.

Toznaczy Tosia jest naprzychodne, a Maciek to nasz syn.

Wciaz jeszcze, kiedyTymon mowi o Macku "nasz syn", ogarniamnie falawzruszenia.

Czyja naprawde zaslugujena takiego Tymona?

Ale i nasz nowyprzyjaciel, to znaczy moj nowy, a Tymona stary,okazal sie przyjemnym czlowiekiem, godniezniosl zniszczenie swojej kosztownej wlasnosci i wykazal wlasciwy stosunek dodurnej,malej, kochanej suczki.

Todobrze wrozy wspolnemu bytowaniu,nawet jesli ma ono trwac tylko miesiac.

Czy cos kolo tego.

129.



Kolejne swiadectwo moralnosci wystawila Witkowi Tosia.

Tosianie musiala przeprowadzac na nim zadnych testow, spojrzala naniego i wszystko wiedziala.

Tak w kazdym razie oswiadczyla, kiedyobie w kuchni przygotowywalysmy kawe, podczasgdy Tymon ukladal malego do popoludniowej drzemki.

-Tojest porzadny czlowiek, ja pani mowie,a ja znamsie na ludziach - oswiadczyla, krojac mojego popisowego murzynka i ukladajac na talerzu.

-Mnie wystarczyspojrzec ijuzwszystko wiemo czlowieku.

Te kawe pani mocna zrobi, po nim widac, ze lubi mocna.

Tojest prawdziwy mezczyzna, tak samo jak paninypan Tymon.

Tymona Tosia zaakceptowala, jak tylkozaczela u nas pracowac.

Nie zauwazylam, zeby sie jakos staral albo jejpodlizywal, nic z tychrzeczy.

Przez dwa dni obserwowala go bacznie, patrzyla mu na rece,kiedy przewijal Maciusia wieczorami,sluchala, jak sie odzywa doniegoi do mnie, a na trzeci dzien zawyrokowala:

-Miala pani szczescie w zyciu, ze takiego mezapani dostalai niech go panidocenia, bo jakby nie, to by chybasamaBozia paniaskarac musiala.

Taki sie rodzi jeden natysiac albo i rzadziej i trzebasie nim zajmowac, zeby dobrze w zyciu mial, bo wart tego.

-A ja toco, pani Tosiu - pisnelam niesmialo.

-Ja chyba tez niejestemnajgorszana swiecie.

-Co do pani, to ja jeszcze nie jestem niczegopewna - powiedziala szczerze i ponuro.

-Najgorsza pewniepani niejest, a jakanaprawde, tosie zobaczy.

-Ale powie mi pani, kiedy pani sobie wyrobi zdanie?

-zapytalam odwaznie.

Widac bylo,ze Tosia nie zawahasie przed objawieniem mi nawet najbardziej brutalnej prawdy, o ile tylko uzna, ze juzwyrobila sobie zdanie na moj temat.

Na szczescie po jakichs dziesieciudniachdodatkowych obserwacji Tosia doszla do wniosku, ze mam pewne zalety.

-Na poczatku to ja myslalam, ze z pani jest kiepska matka i tylko pani patrzy, jakby sie tu wyrwac z domu, adziecko zostawic naopiece - wylozyla mi kawe na lawe ktoregos popoludnia, kiedy Tymon byl akurat na swoim Bornholmie.

-Bo ja mozejestemuprzedzona, alejuz taka jedna spotkalam, co to sie chciala, za przeproszeniem, samorealizowac i najpierw stale z domuuciekala,a potemcalkiem meza zostawila, syna mu tez zostawila na wychowaniu,szczescie, ze sobie poradzil, ale on dzielny czlowiek i madry, to i syna wychowal na ludzi.

Ateraz on ma, to znaczy ten maz, niesyn,taka kobiete, ktora go kochaprawdziwamiloscia i on ja tez kocha,i wreszcie jest tak jak trzeba.

Ach, ach.

Cosmi siewydaje,ze to pan lotnik, od ktoregoTosiemamy, jesttymidealem faceta.

Ciekawe, kim jest ta jegokobieta,

130

co go kocha prawdziwamiloscia.

ico to byla za jedna, ta, co sie

samorealizowala?

Niestety, tajemnic swoich chlebodawcow Tosia nie zamierzalazdradzac dokonca.

Zajela sie natomiast mna.

-No i mniesie wydawalo, ze pani tez tak samo jak tamta Dzidka, tylko o sobie mysli, adzieciaka i meza ma za zlo konieczne.

Aleteraz widze, ze tak niejest.

Odetchnelam.

-Pani jest w porzadku,tylko ta calatelewizjapania pochlania.

Ale nie dostaje pani od niejtakiego malpiego rozumu, jak tamtaDzidka odswojego samorealizowania.

Jawidze, ze pani napanuTymonie zalezy i Maciusiowi panijest dobra matka, a zeby byc dobra matka to niekoniecznie trzeba przy dziecku caly dzien spedzac.

Jezeli sie ma na nianie, bo to nie kazdytyle zarabia, co panTymon.

-Ja tez zarabiam - mruknelam,ale bardzo cichutko.

Tosia doslyszala.

-Wiem, ze pani zarabia, ale w tej telewizji to chybapani nie tylko dla zarobku siedzi, mam racje?

Kiwnelam tylko glowa, nieco rozsmieszona Tosinadociekliwoscia, ale jednoczesniez poczuciem ulgi, zewychodze na plus.

-No, w kazdymrazie jak ichpani bedzie obu kochac, to wszystkobedzie w porzadku - znienacka zakonczyla Tosia swoja psychoanalize.

-Jasie teraz musze zabierac do robienia obiadu, bo niezdaze wyjsc z Maciusiem, a najlepiej niech pani wyjdzie, jesli paninie leci do tejswojejtelewizji.

Nie lecialam, wiec wyszlam z Maciusiem nadlugi spacer, a potem juz nie wracalysmy z Tosia dospraw zasadniczych, koncentrujac sie raczej na codziennych drobiazgach.

Zastanawialam sienatym spacerze i jeszcze potem, dlaczego wlasciwie pozwalam pomocy domowej na roztrzasanie, azwlaszcza na ocenianie naszych charakterow.

i dlaczego, na litosc boska, przejmuje sie tymi ocenami?

Nie znalazlam odpowiedzi.

Pewnie po prostu uznalam pomoc domowa za madra niewiaste,a madrego zawsze warto posluchac, jakpowiada operator Pawelek.

No wiecjesli teraz Tosia widzi na pierwszy rzutoka, ze Witekjest przyzwoitym czlowiekiem, to pewnie ontaki jesti nie ma cokombinowac.

Nalezy sie cieszyc, ze przybyl nam jeszcze jeden fajnyprzyjaciel.

To znaczy mnie przybyl,bo Tymonjuz go mial.

Wypilismykawe z odrobinkaswietnej whisky i zjedlismy murzynka, i coraz bardziej ten Witekmi sie podobal.

Nie tylko z powierzchownosci (mundur zmienil na miekki sweteri sztruksowe

131.



portki, przez co zaczal wygladac cieplo i domowo), ale przedewszystkim z racji umyslowosci.

Bystry, oczytany, wyksztalconyizabawny.

A jednoczesnie nasamym dnie, powiedzialabym, tegocalego uroku, bylo cosnieprzystepnego, jakas rezerwa, cos, co budzilo szacunek i nie pozwalalo na zbytnia poufalosc.

Moze kazdypotencjalny kapitan musi miec cos takiego, zeby sprawnie dowodzicstatkiem.

I taki facet sie marnuje bezzennie.

Ciekawe czemu?

Jeszczeza wczesnie na odpytywanie go w tak intymnych kwestiach, aleprzyjdzie czas i na to.

Moze on uznaje, zemarynarz nie moze miec domu i zony?

Nieee, taki glupi chyba nie jest.

Okolo piatej, kiedy zamierzalismy wlasnie zakonczyc posiedzenie- musialam wszak zabracsie do gruntownejrenowacji urody,bomoim zdaniem opera wymaga pelnej gali - Tymona cos skrecilow srodku, nie w przenosni, tylko jak najbardziej doslownie.

-Cholera - powiedzial.

-Przepraszam was.

-Co sie stalo?

-przestraszylam sie, bo moj ukochany mazzbladl gwaltownie, zeby nie powiedziec, zzielenial.

-Nie, nic - odparl klamliwie, zerwal sie od stolu i polecial dolazienki.

Nie bylo godluzszyczas, a kiedy wrocil, bylnieco mniejzielony.

-Tosia miala racje - powiedzialslabo.

-Matko swieta, Tymon,co ci jest?

W czym Tosia miala racje?

-Tosiama racje we wszystkim - oswiadczyl najwyrazniej naczesc Tosi, ktora z Mackiem na rekach stala w progu.

-Bo jak ja mowie panu Tymonowi, zeby nie jadl na sniadanietychgolabkow, cotoje panstwo zapomnieli wczoraj schowac do lodowki,to mnie pan Tymon nieslucha.

I to sa rezultaty - powiedziala gniewnie Tosia.

-Oneprzeciez bylyz przedwczoraj.

Wegiel w apteczce pani ma?

-Nie mam.

-Bardzo niedobrze,wegiel trzeba zawsze miec na zatrucia.

Trudno,ja sie przejade do domu,w domu mam, przywioze, ale dozadnej opery pan Tymon dzisiaj nie pojdzie.

-Ja pania zawioze, pani Tosiu.

-Zerwalam sie z fotela.

-Bedzieszybciej.

-Nie, to ja pania zawioze.

-Witek tezsie zerwal.

-Mam samochod.

A tysie, Wiko, szykuj, bo przeciez chcialas sie wlasnie malowac iubierac.

-Cos ty,przeciez ja tez nie pojde w tej sytuacji!

-E tam, dlaczego mialabys nie pojsc - odezwal sie zielonkawy

132

Tymon.

-Chcialas uslyszec te starozytna Wloszke.

Ja ci do tegowcale niejestem potrzebny, zreszta i tak nie odrozniam tych wszystkich subtelnosci tak jak ty.

Tosiasiemna zaopiekuje.

To znaczy dami pigule.

A moze Witek chcialby ci towarzyszyc?

Witek,jest wolnybiletdo opery, pojdziesz z mojazona?

Witek zatrzymal sie w pol drogido drzwi.

-Do opery.

samnie wiem.

-Czemunie wiesz?

Do opery albo sie chce, albo sienie chce-powiedzial karcaco Tymon.

-Na "Trubadura" -dodalam zachecajaco.

Ostatecznie kazdyporzadny czlowiek powinien chciec pojsc na"Trubadura".

-Wiko, wybacz, wlasciwie to masz racje, ja tez lubie "Trubadura", tylko,widzisz, jajestem troche rozbestwiony.

-Jestesrozbestwiony, bo na tych swoich tankowcach, w tej swojej kabinie masz najlepsze na swiecieurzadzenie do odtwarzaniadzwieku i sluchasz wylacznie najlepszych wykonan i nie chcesz siemeczyc, sluchajac podrzednegoszczecinskiego, co?

Przyznaj sie!

-Nie chcialem tego az takbrutalnie wyrazic, wiesz, tu na pewnonie jestaz tak zle, jakmowisz.

-Ja cos mowie na ten temat?

Toty snujeszdaleko idace i jakzenieuprawnione przypuszczenia.

Sluchaj, koneserze.

Masz okazjeuslyszec niezlewykonanie, doskonala Leonore, kapitalnego Lunei bardzo przyzwoitego Manrica.

Ja juz na tym bylamze trzy razyi ideczwarty.

A Azucenespiewa Fiorenza Cossotto.

-Fiorenza?

W Szczecinie?

Dzisiaj?

-Tak, panie.

To co, pojdziesz ze mna?

Wprawdzie Cossotto juznie podlotek, ale podobno wciaz umie spiewac.

-Mam jej nagrania,dosc stare, to prawda.

Ale chyba chcialbymja uslyszec na zywo.

Dobrze, Wiko, jesli zdaze z tym weglem, tochetnie.

Tylko ze ja nie mamsie w coubrac.

-Zawahal sie.

-Smiesznie to brzmi, aleprawda.

Nie mam z soba zadnego garnituru.

Same stare domowe ciuchy.

-To w mundurze pojdziesz.

Bedziesz wygladal bardzo reprezentacyjnie.

i, - Daj spokoj, przeciezja ten mundur wzialem tylko na egzamin,^a dzisiajmialem go na sobie wylacznie po to, zeby zrobic dobre/.

wrazeniena pani domu.

-Nie dziwacz, Witus - przywolalam go do porzadku.

-W mundurze wygladasz bardzo przepieknie wprost i ja chce isc dooperyz przepieknym oficerem.

Jedz po wegiel i wracaj szybko.

O wpol dosiodmejnajpozniej musimy wystartowac, stad jest daleko.

Pogoniony w ten sposob Witek nie marudzil juz dluzeji zniklwraz z Tosia.

Przejelam Maciusia, ktory milutko sie domnie

133.



przytulil, gadajac po swojemu, jak zawsze, kiedy mu sie spacchcialo.

-Daj mi synka - powiedzial Tymon cieplo -i bierz sie do tej renowacji oblicza, bo nie zdazysz.

-Tymon, kochany moj, ty samnie wiesz, jak ja cie uwielbiam.

-Ja tez cie uwielbiam.

Jakbedemusial znowu leciec dolazienki,tona ciebie krzykne, zebys wziela Macka,a terazspoczko, maluj siei wypiekniaj, zebys mi nie przyniosla wstydu i zeby sie wszyscy naciebie gapili.

Zostawilam moich dwoch najukochanszych w scislej symbioziena kanapie i oddalilamsie w kierunkuprzyborow do makijazu.

Witek przyjechalz weglem i na powrot wbil sie w swoj wyjsciowy mundur ze zbyt mala iloscia zlota na rekawach.

Postaralam siewygladac tak, zeby zaden oficer marynarki handlowej nie mogl siemnie powstydzic wnajlepszym towarzystwie.

Zostawilismy wciazjeszcze seledynowegow odcieniu Tymonai drzemiacego Mackapod okiem Tosi i pojechalismy do opery, po drodze wstepujac jeszcze do kwiaciarni, wktorej, jak mowily moje nowe sasiadki, dwiesiostry-florystki (zabawnie to brzmi - zupelnie jak nazwa jakiegosegzotycznego zakonu, ale one po prostu sa siostrami, te kwiaciarki)ukladaja najpiekniejsze bukiety na swiecie.

Nie bylam specjalnieprzekonana, ale do mojej starej kwiaciarni pana Janeczka na Pogodnienie bylo sensu jechac, boza daleko i nie po drodze.

Do siostr-florystek w Podjuchach zadzwonilamkilka godzin wczesniej i specjalnieje prosilam,zeby bukietbyl efektowny, bo nascene.

Noi okazalo sie, zesasiadki mialy racje - dziewczyny uwiazaly jakasniebywala kompozycje z czerwonych roz,zoltych i fioletowych irysow oraz wielkiej ilosci zieleniny.

Hoho.

Pan Janeczek taknie potrafil, on byl zestarej szkoly.

Chociaz robil ladnebukiety, ale do takiejfinezji bylo mu daleko.

Witek w mundurze znowu stal sie jakby nieco bardziej oschly.

Widocznie mundurzobowiazuje.

Fiorenza rzeczywiscie byla imponujaca, wprawdzie to nie byl juzten glos jak dzwon, ale wciaz wspaniala, no a pozatym grala starawiedzme i nie musiala olsniewac uroda.

Olsniewala natomiast Adela.

Chyba sieprzejela, ze spiewaw jednym spektaklu z wielka diwa i poprostu powalala na kolana.

Mnie wkazdym razie powalila.

Niewiem natomiast, czy olsnilamojegonowego znajomego oraz lokatora.

Siedzial wyprostowanyjak tyczka od fasoli (zahoduje fasole w ogrodku, ale ozdobna, nakwiaty, nie do jedzenia) i sluchal bardzo uwaznie, ale reakcji zadnych nie wykazywal.

-No i jak ci sie podoba moja przyjaciolka?

-zapytalam go na134

tychmiast, kiedy opadla kurtyna po pierwszej czesci spektaklu.

-Fajnie spiewa,nie?

-Rzeczywiscie, nadspodziewaniedobra - odparl niecozdawkowo.

Coz on taki powsciagliwy!

Zaproponowalam mu, oczywiscie, wizyte u artystki za kulisami,ale podobnie jak Tymonodmowil stanowczoi nawet sie przy tymzdziebko zaczerwienil.

Co te facety takie wstydliwe,to ja niewiem.

Na piwo sie tym razem nie umawialam, bo Adela mialaw planie jakies spotkania zespolowe, wiec tylko z przyjemnoscia zanotowalismyfakt, ze jej bukiet (od dziewczyn z Podjuch) byl piekniejszy nizdyrekcyjne kwiaty dla Fiorenzy.

W drodze powrotnej Witek byl milczacy, jezelinie liczyc pogwizdywania pod nosem tej slicznejarii ksiecia Luny o "milosciutajonej".

Adela doKatarzyny

Sobota, 25 maja

KochanaPani Kasiu.

Zabralam swoje "voce verdiano" oraz walizke i wrocilam na moja wies, ale tylko w celu prania i prasowania w zasadzie, bo juz oddwoch dnijestem w Bytomiu, gdzie weszlam w Czesnikowa jak

w maslo.

Pierwszego wieczora po powrocie do domu, konsekwentniepustego,mialammalutka zalamke, to znaczyprzeryczalam cala noci poldnia, ale prosze, niech sie pani nie martwi, nie zagladalam dobarku.

To znaczy, mowiac zupelnie, ale to zupelnie uczciwie, nawetraz zajrzalam -niestety,nicw nim nie bylo, bo po poprzedniej zalamce specjalnie niekupowalamzadnego alkoholu.

Uznalam tozaznak z nieba - o ile mozna samemu sobie znak z nieba wyprodukowac przez zaniechaniepojscia do delikatesow -i postanowilamtrzymac Pion Anonimowego Alkoholika.

Zastanawialam sie, co mnie tak zalamalo, bo przeciezodejscieRadoslawa B.

, mojego meza, w towarzystwie mlodszej ode mnieo polowe Mileny Furman, nadzieiTelewizji Polskiej, zdazylamjuzsobie racjonalnie przeanalizowac, a nawet uznalamje za wydarzenie korzystne.

Najbardziej ryczalam nad prasowaniem.

Jak pani mysli, czytocos znaczy?

Calyczas myslalam sobie, jak to jest, ze rozni tacy mnie chwala,wielkadiwa wykrzykuje po wielekroc zachwyty nad moim verdiow135.



skim glosem, nawet jakis miejscowy recenzent ruszyl tylek z miejsca i przyszedl na przedstawienie niepremierowe - pewnie ze wzgledu na Fiorenze - i zauwazyl, ze Leonora jest w porzadku; malo tego, tez sie zachwycal i glosem, i kreacja.

Ma,off course.

I co ztego?

I nicz tego.

Nadalnie wiem, czy w czasie wakacji bede miala naschabowy.

Schabowy jest mi niezbedny do uprawiania sztuki.

Probowalamkiedys przejsc na wegetarianizm i od razu dostalam chrypy.

Prawdopodobnie wwyniku galopujacej anemii.

Niewykluczone,ze gdybym kontynuowala, nabawilabym sie guzkowna strunach glosowych.

Dania z serkow iszczypiorkow mnie nudza.

Owszem,serkimoga byc na wety, a szczypiorki do posypania.

Na obiad chce miecmiesko.

W mojej sytuacji jednakowoz najlepiej byloby, gdybym sie nauczyla uprawiac wielodniowa glodowke -za kazdym razem,kiedynie udaje mi siezlapac kontraktu.

Nie, teraz to sie maze okropnie, tak naprawdenajblizsze dwamiesiace beda zupelnie niezle.

Troche mnie tylko meczy taka szarpanina.

Zaprosilam na przedstawienie z Fiorenza Madame Mop i jejprzyjaciolke Sabinke.

Tym razemprzystaly mi kwiatkina scene i widzialamjeobydwie, jak staly w czwartymrzedzie z bokui bily brawo jak szalone.

Dostalam tez bardzo ambitny bukiet odWiki i Tymona; Wika mowi, ze odkryla jakas nadzwyczajna kwiaciarniew swojej dzielnicy, tej odziwnej nazwie.

Odgraza sie,ze teraz zakazdym razem dostanejakas artystyczna kompozycje, kolorystycznie dopasowana do kostiumu.

Cha, cha - do surowego plotnawszystkie kolory pasuja.

Tak sie rozwinelam kwiaciarsko, ale to jeszczenie koniec - potym pierwszym spektaklu z F.

C.,kazdego wieczoru (kiedy spiewalam, oczywiscie)dostawalam anonimowe siedem czerwonych roz.

Podejrzewam Wowe - romantyka.

Gdzies sieprzede mna schowalpo tych naszych poetyckich wyczynach i do tej pory nosa naswiatlodzienne nie wysciubil.

Podobno ma urlop.

Faktycznie, pracuje z nami teraz taka jedna, sympatyczna nawet, pianistka, Zosia Jakubikowa.

Mila i niezle ma w glowie,ale kudy jej do pani albo i domojego Wowy.

Wowa nawet komorke ma wylaczona.

Taksie przejal?

Niemozliwe.

W Bytomiu juz pierwszego dnia czekala mnieniespodzianka -mam namysli nie pierwszydzien po przyjezdzie, ale pierwszy zespektaklem.

Pojawil sie,mianowicie,FrancBurakowski, ktory wyskoczyl jakdiabel zpudelka zza starych dekoracji ustawionychchwilowo za kulisami.

136

Nawet sie ucieszylam, bo nikogo w Bytomiu nie znam i chociazjest milo, czulam sie niecosamotnie.

Franc konsekwentnie wygladaljak oborowy z pegeerui to chyba z pegeeruw stanie likwidacji, aleprzywital mnie bardzo serdecznie.

Zawislam mu na szyii wysciskalam calkiem szczerze,alemusialamgo natychmiast porzucic, bowlasnie mialamwjezdzac wasagiem.

To znaczy tutaj nie wjezdzamwasagiem, ale pozostawiwszy domniemany wasag zakulisami,wchodze godnie, strzepujacpyl drogi z moich licznychzarzuteki bobrowych kolnierzy oraz kapturkow.

-Franiu -powiedzialam szybko.

-Musimy sie piwa jakiegos napic po przedstawieniu alboco.

Bedzieszjeszcze?

-Bede, rzecz jasna - odrzekl radosnie.

-Przeciez ja tu specjalnieprzyjechalem z Krakowa,zeby cie zobaczyc.

Lec, bo sie spoznisz, jabede czekal.

Czekal, rzeczywiscie.

Na piwo poszlismy prawie calym zespolem, bo akurat dwie Joanny spiewaly w piatkowej obsadzie, StaraNiewiasta i Jadwiga,i obie mialy jednoczesnie imieniny.

Odruchowo zajrzalam do kalendarzyka i stwierdzilam, ze oprocz Joanny,Marii i czegostam jeszcze, bylo rowniezMileny.

To i Radek pewnieswietowal, cholerajasna, psiakrew,ze swoja Milenka Furmanwraz!

Troche mnieto odkrycie zezloscilo, wiec postanowilam sieurznac - zgodnie z instrukcja mojej ukochanejpani profesorki, niczym, co ma bable.

Po dwoch czytrzech glebszych koniaczkachmialam juz sporo swobody i zapytalam Franca,dlaczego sie ubierajak oborowy zpegeeru,skoro jest scenografem i ma dobry gust, cownosze z urody jego produkcjiscenograficznych.

Chociaz te urodewybitnie psuja materialy, z ktorych szyje kostiumydla dam.

Zadalam pytanie i troche mi siezrobilo glupio, ale Franc tezmial juz worganizmie kilka koniaczkowi nie zywil oporow.

-A to ze wzgleduna mojazone, kochana Adelko.

Znaszmojazone, nieprawdaz?

-Prawdaz, oczywiscie, coz toza pytanie.

ale twojazona jest kobieta wytworna do szalenstwa.

-Zgadza sie.

Jednakowoz to, ze jest wytworna, nie ma nic dorzeczy.

A moze zresztai ma.

Adelo,czy ty lubisz moja zone?

Zakrztusilam sie slonymi paluszkami.

-Franc!

To pytanie jestwybitnienie na miejscu!

-No wlasnie.

Ja tez jej nie lubie.

Trudnoja lubic, sama przyznasz.

Tak naprawde nie znam osoby, ktora by ja lubila.

-Parowka za nia przepada.

-Parowka stanowiwyjatek potwierdzajacyregule.

Wiesz, zew przyrodzie istnieja takie wyjatki.

Poza nim mojej zony nie lubinawet jej mamusia.

137.



-Jezus, Maria, co ty mowisz!

-Prawde mowie.

Docen to, bo ja rzadko kiedy jestem szczery.

Szczerosc niejest oplacalna.

Nigdy, zapamietaj sobie.

A teraz jestem szczery, bo sie napilem wodeczki i na dodatek przezywam jedna z niewielu chwil w moim zyciu, kiedy jest mi dobrze.

To dziekitobiejest mi dobrze, bo bardzo ladnie spiewalas.

Mialem ciary.

W dodatku wygladalas przeslicznie.

-Bo bylamubrana jak kobieta, a nie jak slup telegraficzny owiniety szarym plotnem!

Franc, a propos, ty juz zaprojektowales dlanas kostiumy do "Toski"?

Czy jaznowu bedechodzila w jakiejsplandece, czy moze tym razem dasz mi normalna kiecke?

-Zdziwisz sie - powiedzialtajemniczo Franc.

-Pozytywnie siezdziwisz.

Ale nie chcesz wysluchac ciagu dalszego mojej ponurej historiimalzenskiej?

-Zeco?

Ze nie lubisz Edyty?

Topo co sie znia zeniles?

-Niepo co, tylkopo pijaku.

To siezdarza.

Moze troche w niejwidzialem pozytywow, a mozeona sie chciala za mnie wydac.

Chyba raczej to drugie.

Ale wiesz, ona przed slubembyla lagodniejsza.

-Sto lat, sto lat, niech zyja, zyja nam!

-zaspiewal gromkichor.

Obie Joanny uklonily sie wdziecznie.

Dolaczylamdo choru.

Jedna z pozytywniejszychstron naszych srodowiskowych bankietow jest, co musi pani przyznac uczciwie, ze wykonania narodowej piesni pod tytulem "Sto lat" sa czyste.

Wszystkie inne srodowiska falszuja jak psy.

Odwalilismy toast i wrocilismy do zajecw podgrupach.

-Lagodniejsza byla, mowie - kontynuowalFranc - do momentu, kiedy nam sie urodzilsynek.

Dala mu na imie Terencjusz.

JakBogakocham, nie mialem na to zadnego wplywu.

Nie chcialem robicdzieckuswinstwa, ale ona byla bezwzgledna.

Krzyczala namnie- pozalil sie niespodziewanie.

-I wtedydotarlo do mnie,ze onaJEST bezwzglednai zawsze postawi na swoim.

Terencjusz Burakowski, wyobrazasz sobie?

-Zdrowie twojego synka!

-Podnioslam kieliszek.

-Zdrowie - zgodzil sie Franc.

-Zwlaszcza psychiczne.

Bedziemu potrzebne.

Wychowuja go cztery nianki, z czego trzy gadajaroznymi jezykami, aczwarta jest dietetyczka.

Tercio w zyciu swoimtrzyletnim czekoladyjeszcze nie sprobowal.

Za to mowi po angielsku, hiszpansku i niemiecku.

Sam go czasemnie moge zrozumiec.

Zdaje sie, ze opanowaljuz podstawy cybernetyki, a w kazdym raziematematykewyzsza mamy na tapecie.

Rodzice, rozumiesz, dlaszczeniakaczasu nie maja,bomusza zarabiac na te cztery guwernantki.

W ogole nie wiem, tak naprawde, co to znaczy byc tatusiem.

Przytulanki wchodza w gre wylaczniew okreslonych porach dnia.

138

Przewaznie nie ma mnie wtedy w domu,wiec sie nieprzytulam.

Niewykluczone,ze kupiesobie misia i bedego uczyl mowic "tata".

Podobno sa takiejaponskie, ktore moga sie nauczyc.

-A co do tego wszystkiegoma twoje ubranie?

-A moje ubranie jest wyrazemprotestu.

Rozumiesz, onachcedecydowac o wszystkim.

Jak mowilem, z chwila przyjscia na swiatTercia, nawiasem mowiac,onanienawidzizdrobnien, szlag trafil cala jej wystudiowanalagodnosc.

Taksobie czasem mysle, ze dobrze,ze nie zaczelamnie zjadac od glowy.

Czy modliszka zjada odglowy?

-zadal znienacka pytanie ogolowi.

Bardzo glosno.

Ogol zaszemral, szukajac odpowiedzi.

-"Zjadla modliszka razupewnego" - zaintonowal naglekolegaSkoluba swoim poteznym basem, a kilka osob,znajacychpiesn,podjelo z ochota.

-"Dyly, dylu, na badylu, o poranku, cha, cha"!

-"Razem z galazka malzonka swego" - kontynuowal Skoluba.

-"Dylu, dylu, na badylu, o poranku, cha, cha"!

-spiewajacychbylo juz wiecej.

-"Niech to nie bedzie dla was zacheta"!

-"Dylu, dylu, na badylu, oporanku, cha, cha"!

-"Maz sie modliszce odbija mieta"!

-"Dylu, dylu, na badylu, o poranku, CHACHA"!

-ryknelismywszyscy ku uciesze obslugi.

-No wlasnie - powiedzial bez sensu Franc.

-Ja jej sie chcialemchociazodbijac mieta.

Ona jestcalaw pretensjach, co widzisz sama.

Chciala tez miec wytwornego meza, nadazajacego za trendamimody ikoniecznie o figurze Sylwusia Stallone albo tego drugiego,Szwarcharaktera.

Im bardziejona chciala, tymbardziej ja niechcialem.

Wszystko jedno, czego.

Efekty widzisz golym okiem.

Czyty myslisz,ze ja lubie chodzic jak ostatni obrzepala?

Nie lubie.

Alemusze.

Zeby nie pomyslala sobie,ze mnie zwyciezyla.

Zjadlpomidorka i westchnal.

-Wiesz, ze tobie pierwszej to mowie.

Na swieciepierwszej.

Niejest latwo przyznac sie, ze sie jest idiota.

Ale czasem nie mozna juztego dluzej tlamsic.

Szczescie,ze mam taki zawod i moge sie nosicdowolnie, najwyzejwszyscy pomysla, ze jestem ekscentryczny.

Aledla ciebie ubiore sie jak czlowiek,chcesz?

-Nie jestem pewna - powiedzialam ostroznie.

-Nie wiem,czyniestracilbys dla mnie czesci swojej osobowosci, ktora to osobowoscdopierozaczelam poznawac.

Wiesz, ja tam lubie buntownikow.

-A ja chrzanie bunty, ktore sie objawiaja taka koszula.

-Spojrzal z obrzydzeniem na swoja kraciasta welwetowa koszuleozdobioI,na wychechlanym jaskrawoczerwonym krawatem.

-Moze zmienie

139.



sposob wyrazania mojego protestu.

Strzele ja znienacka wzeby alboco.

Nie, przeciez nie dam w zeby matce mojego dziecka.

Adela, ja cimowie, nigdy niemiej dzieci.

Dziecito cholerna komplikacja.

Dopoki nie ma dzieci, jestesmy panami siebie.

Nawet jezeli wydamy sie zaEdyte Lokuc.

Ona sie nazywala Lokuc.

Nawiasem mowiac.

A jakjuzmamy te dzieci i nie daj Bog jestesmy w miare przyzwoitym facetem, to koniec.

Koniec, mowie.

Wulewukuszeawekmua?

-Urznales sie, Franiu - skonstatowalam.

Franc pokiwal glowa.

-Owszem, ale to nie ma znaczenia.

Chyba zacznepracowac nawlasny rachunek, wiesz?

Nie tylko tam, gdzieEdyta rezyseruje.

Uwazam zreszta jej rezyserie za taka sobie.

Lagodnie mowiac.

Teraz masakruje Mozarta.

Ale Edunia cwana jest i potrafi recenzentom wmowic, ze ma genialne pomysly.

I ze wyjatkowo wnikliwieodczytuje na nowo te stechla literature.

Czy ty wiesz, moja droga,ze ona gardzi opera?

Uwaza,ze jestidiotyczna i trzeba jej dodacglebi intelektualnej.

-Podejrzewalam cos takiego.

To po co robi opery, a zwlaszczapo co ty z nia pracujesz?

-Nie po co, tylko dlaczego.

Bo sie jej boje.

Toznaczy boje sieawantur.

Ona lubi, jakja jej robie scenografie, bo mozena mniewrzeszczec publicznie.

Moja scenografia tez jesttaka sobie.

Alejalubie opery, bowiesz, z ta cala umownoscia tak naprawde toonestanowia raj dla scenografa.

Chyba przestane zwracac uwage nakoncepcje mojejzonyi sprobuje zrobic cos inaczej niz dotad.

Zaczne od "Toski".

-Ale przeciez "Tosce" ona rezyseruje i bedzie chciala, zebys siedostosowal!

-No wlasnie.

Bedzie boja.

Ale w "WeseluFigara" uleglem i terazmam moralniaka.

Sluchaj, ja mam dosc, ide dohotelu.

Co bedzie zwulewu?

-Nie bedez toba kusze, wybij to sobie zglowy.

Tez ide dohotelu, musze sie wyspac.

Mozesz mnie odprowadzic, tylko masz sie zachowywac.

-Badz spokojna, bede siezachowywac,chociazby dlatego, ze zaduzo z toba wypilem inie mialbym sil dostatecznych do wykazaniaci, jakim jestem swietnym amantem.

Uwazam, ze co sie odwlecze,to nie uciecze.

Poza tym mam na ciebie haka.

Chcesz miec ladnakiecke jako Tosca?

-Franc, ty idziesz spac!

Natychmiast.

Ty marny szantazysto.

-Ja ciebie ajlowju - powiedzial jeszcze Franc i zasnal snem sprawiedliwego, nie troszczac sie ojakiekolwiek hotele.

Wobec tego ja tez przestalam sietroszczyc o niego, zostawilamgo wspartego o ramie Skoluby,ktory tez zdazyl lekko przysnac

140

i udalamsiedo hotelu, ktory byl dwa krokidalej.

Ciekawa jestem,czy po wybudzeniui odespaniu, i moze jeszcze pokapieli, Franusbedzie pamietal naszenocne konwersacje.

Bardzo sciskam.

PaninaAlkoholiczka,wciaz Anonimowa, ale Na Dobrej DrodzeDo Wytrzezwienia.

Takie towarzyskie gorzaly chyba niesa grozne, nie?

Tylko chlanko dolustra?

Katarzyna do Adeli

Niedziela, 26 maja

Moja drogaAlkoholiczko.

Widze postepy, chociaz chetniepotrzasnelabympania i ustawila do pionu z powodu tegopicia.

Aleostatecznie, skoro nie chla pani do lustra, tomozna uznac, ze bedaz pani ludzie.

Tylko prosze sie nie rozklejacprzy prasowaniu i niezwalac potem winy na prasowanie.

Choc jest toczynnoscidiotyczna i nie dla nas,artystow.

Skad Francw Bytomiu?

Z tego, comi pani poprzednio pisala,wnosilam, ze jest w Krakowie i zneca sie nad Mozartem?

Pozdrawiam, proszetrzymac pion!

Katarzyna

Adela do Katarzyny

Niedziela, 26 maja

Nie napisalam?

Franc przyjechal do Bytomia specjalnie dlamnie, chcial sie spotkac, znaczy.

Moze mial w planie te zwierzenia,a moze chcial pogadac, a moze chcial omowickoncepcje kostiumuToski - tego wszystkiego jeszcze nie wiem, bo po wczorajszych wyczynach nie pokazal mi sie jeszcze na oczy.

O tym, zespiewamw Bytomiu, wiedzial z Internetu, bo napisali ozmianieobsady, a onczyta strony wszystkich oper w kraju i teatrow tez.

Tojest jakies smieszne, aletu zwracajauwage na to, zeby publicznosc wiedziala, kogo idzie posluchac.

W Szczecinienie ma rozpieszczania.

Na plakatach jest nazwisko rezysera, scenografa, dyrektora, oczywiscie kierownika artystycznego i dyrygenta, alespiewacy sa scisle tajni.

Moze po to, zeby Parowka mogl do ostatniej chwili trzymac nas w szachu, tak jak mnie przed ostatnia pre141.



miera.

A to, ze ludzie byc moze chca isc na konkretnego spiewaka,nie jest brane pod uwage.

Publicznosc ma sie cieszyc, ze moze sobiew ogoleczegos posluchac.

Lub kogos.

Zgryzliwa malpaze mnie, co?

A wlasciwie dlaczego nie mialabym byc zgryzliwa?

Nie, to niepraktyczne.

Raczejpostaram sie byc lagodna kretynka, takim jest o wiele lepiejw pracy i zyciu osobistym.

W domui zagrodzie.

Zaczne cwiczyc sie w lagodnoscijuz dzisiejszegopopoludniai bede starala sie nie klac jak szewc (w duchu), kiedy pod wszystkimi zarzutkami i kapturkami Czesnikowej pot bedzie ze mnie splywal szeroka struga, a ja bede wdziecznie spiewala: "Z tej strony Powisla dziewczatek bez liku".

Na pocieszenie - nikt tu nie obrzynaopery po kawalku, leci wszystko pobozemu.

Uwazam, ze sa we mnie jeszczepewne cechy ludzkie - wciaz siewzruszam, kiedy faceci spiewaja: "Cichy domku, wiekiem zgiety".

Stoje zawsze za kulisami i lzy mi leca.

No, prawie leca, bo muszeuwazac na charakteryzacje.

Leca do srodka.

Cholera, normalnyczlowiek powinienmiec domek, niechby wiekiem zgiety, a w tymdomku niechby sie snuly duchy przodkow.

Oraz najzupelniej zywibabcia z dziadkiem i moze jakasciocia-stara-pannanalaskawymchlebie.

Chociaz teraz ciotki-stare-panny sa raczejsamodzielnymipracownikami naukowymi, dziennikarkami albo -spiewaczkamioperowymi.

Wprawdzie niejestem stara panna,alecos jakby pannaz odzysku.

I wcale nie chcialabym siedziec u nikogo na laskawymchlebie.

Ale takidomek.

Powinien byc domek i powinien zmiescic rodzine.

Nie zadne M-4 albo i M-10.

Domek!

Domek!

Dzieci!

Co najmniej dwojka, a lepiejtrojka.

Igrajace w cieniu drzew.

Na razie kontentujemy sie hotelem.

Trzy gwiazdki, na koszt opery.

Lozkojest bardzo wygodne, o czym donosze z prawdziwa przyjemnoscia, albowiem zapare minut padne na nie i przespie sieprzed spektaklem.

Ciekawe,czy Franc sie ujawni?

Buona notte zatem,chocto dopieropietnasta trzydziesci, ale juzzaczynam ziewac.

Noc ma bycwtedy, kiedy chcemy, czyli zaraz,a wieczor znowbedzie nasz!

Tanti saluti, tanti auguri.

Nie, kurcze blade, to nie ta opera.

Boisz sie?

Nie?





ZAZYJ TABAKI!





Ide, bo bredze.Adela

142

Wiktoria

30 maja, czwartek

Odwiedzil mnie wczoraj w robocie Bartek, moj siostrzeniec, radiowy geniusz.

Bardzo sie ucieszylam, bo jakoszaniedbalam kontakty rodzinne, zajeta pierwszym wlasnym domem, Tymonem,Mackiem, ogrodkiem (musze kogos znalezc!

), swiezo odzyskanapraca zawodowa, Tosia, nowymi przyjazniami,sublokatorem i takdalej.

Wprawdzie mama dzwonilaprawie codziennie, a czasemwpadala popatrzec, jak sie wnuczek rozwija,jednak to bylo w sumie wszystko, czyli niewiele.

-Czesc, ciotka- powiedzial Bartek, wsuwajacglowe przezuchylone drzwiredakcji, w ktorej biedzilam sie samotnienad szkicem scenariusza do drugiego programu z Rzeszowem.

-Moznado

ciebie wpasc?

-Wpadaj swobodnie - zachecilam dziecko.

-Matkoswieta, Bartek, ty znowu urosles, czy mi sie tak wydaje?

-Matka mowi, ze smignalemprzez zime.

Chyba cos w tymjest.

Ile mialem, jak sie ostatnio widzielismy?

-Ty myslisz, ze japamietam takie rzeczy?

Czekaj, cos bylo mowione ometrzeosiemdziesieciudwoch.

-Metr osiemdziesiat szesc, ciocia.

Dzisiaj.

Ani grosza mniej.

-Tymoze juz mature robisz,czy ja cos przeoczylam?

-Nie, maturerobie za rok.

-No patrz, a ja myslalam, ze moze teraz.

-Teraz nie.

Za rok.

Sluchaj, ciocia.

Dawno cie u nas nie bylo.

Rodzina mowi, zesie stesknila.

A ojciec ma do ciebie straszny zal.

-Krzysioma zal?

Dlaczego, na litosc boska?

Czy ja zrobilamKrzysiowi jakaskrzywde?

Jezelitak, to niechcacy.

Ostatnia rzecza,jakiej bym chciala, jest zrobienie krzywdy twojemu ojcu!

Nie, musiala zajsc jakas pomylka!

Rzeczywiscie,za nicna swiecie nie chcialabym skrzywdzic rodzinnego ortopedy.

O czym ja, do diabla, zapomnialam?

-Podobno jakis fajny zespol gral u ciebie wprogramie -dzieckozawiesilo glos, a mnie sie klapka otworzyla.

-O kurcze.

rzeczywiscie.

Bartek, ale oni grali z zaskoczenia,decyzja zapadla w nocy przed programem, nie zdazylam nawetpomyslec o tym, zeKrzysio jest Irlandczykhonoris causa!

Sluchaj, tato musi miwybaczyc!

Wyjasnijmu!

Opowiedzialam ze szczegolami, jak to bylo z zespolem"Connemara".

Dziecko sluchalo uwaznie i krecilo glowaz powatpiewaniem.

-Czemu krecisz glowa, dziecko - zniecierpliwilam sie wreszcie.

-Przeciez ci mowie, jak bylo.

Sytuacja dramatyczna w kazdym calu!

143.



-Program byl w niedziele, o ile zrozumialem.

A piatek?

-Co piatek?

Co piatek?

O,mac.

-No wlasnie.

Niedala ciociaojcu znac, zegraja w Szczeciniei teraz ojciec jest w rozpaczy, bo znajomi mowia, ze rewelacja.

Wyludzila chociaz ciociaod nich jakas plyte?

-Wyludzilam, oczywiscie, dam cido spiratowania.

Albo nie,damci oryginal,a sobie spiratuje.

No tak, macie racje, a jamam teraz poczucie winy straszne po prostu.

Przepros ojcaode mnie,powiedz, ze sie zrehabilituje.

Jeszcze nie wiemjak, ale jakos.

Towszystko dlatego, ze jeszcze sie nie przyzwyczailam do swojej nowejsytuacji.

Pierwszy raz w zyciu jestem pania domui czuje, ze to nieprzelewki.

-Co nie przelewki?

Stanowisko bogini domowego ogniska?

-Wlasnie.

Chwilami mnie przytlacza.

Niewazne.

Chyba trzebazorganizowac jakies rodzinne spotkanko, moze u mnie na grillu.

Nie mam grilla chyba, aleto nic nie szkodzi, bedzie okazja,zebykupic.

-Nie mecz sie, ciocia.

Tak naprawde, to rodzinne spotkanko jestjuzprawie zorganizowane.

Ojciec chce uroczyscie obejsc urodziny.

Na dniach.

-Przeciez twoj ojciec nie obchodzil urodzin, tylko imieniny.

-Ale to bedzie czterdziecha, ciociu.

Ojciecma traumatyczneprzezycia w zwiazku z czterdziecha.

Chodzi iprzezywa.

Ciezkotowytrzymac chwilami.

Wpadniesz go pocieszyc?

Bo nas zakatuje.

-Przyjdziemy gremialnie.

Cala rodzina.

Twoja babcia na pewnostesknilasie za Mackiem.

Kiedyuroczystosc?

-Jakos w przyszly weekend.

Chyba w sobote, osmego.

Tak,wsobote, juz pamietam, bo mi rodzice zrobili awanture, ze pracuje i mam w nosie wlasnego ojcarazem z jego traumatycznymprzezyciem.

A ja przeciez zawsze pracuje w soboty, mam listeprzebojow.

Ale juz sobiezalatwilem, zrobie, co mam zrobic, kiedy indziej.

To co mam przekazac?

Bedziecie, tak?

Kolo trzeciejpo poludniu, zeby byloobiadowe.

Uroczystosc wylacznie rodzinna.

Potwierdzilam raz jeszcze i Bartek oddalil sie zniedbalym wdziekiem.

Trzeba bedzieKrzysia uczcic, bo przeciez Krzysjest w porzadku.

Malo kto jest tak bardzo w porzadku jakKrzys.

Patrzciepanstwo, to on juzma czterdziesci lat!

Ale numer!

144

Adela do Wiktorii

Poniedzialek, 3 czerwca

Witaj, czerwcowa jutrzenko!

Jak ci leci?

Wiesz, ze czegosmi brakuje, kiedy jestem zdala od Szczecina?

To zabawne, ale mimo wszystkich przygod,o ktorychwiesz, mamwrazenie, ze Szczecin mnie lubi.

Nawet Parowka miewal ostatniodla mnie slowa zyczliwe, a zyczliwe slowaod tego pana oznaczaja,ze moze bedzie robota.

A pozatym ty, dziewczyny z operowej koordynacji, zespol ogolnie mily i kolezenski, Wowa, Madame Mop zSabinka, Zosia Jakubikowa, recenzent z gazety, to cale towarzystwo milosnikow opery,ktore mi ostatnio przyslalo kwiaty i zaproszenie na spotkanie (chcamnie blizej poznac, wyobraz sobie), nawet obsluga w knajpie na dole opery - zewszad czuje przyjazne fluidy, a to dla mnie, artystki wedrownej, wazne bardzo.

Dodajmy:rozwiedzionej artystki, albowiem moj-nie moj Radek wszczal kroki, jak to sie mowi.

Niebawembedzie calkowicie nalezal do pieknej Milenki, piesjej morde lizal.

Nie, szkoda psana taka ilosc pudru.

Jeszcze bysie zwierzatko zatrulo.

Co do fluidow,to Franca jeszcze nalezy doliczyc; malo zeurwal sie z Krakowa, oczym cimowilam komorkowe, to jeszczesiedzial w Bytomiu calyczas, kiedy tam spiewalam.

Adorowalmnie, kiedy byl trzezwy i zwierzal mi sie, kiedy bylnietrzezwy.

Sluchaj, zaprojektowal do naszej"Toski" ubranka niezwyklejpieknosci i juz sie boje, co mu nato powie jego zona.

Ona by nasnajchetniejwidziala zapakowanych w kartony.

Mamtylko nadzieje, ze w budzecie spektakluwystarczy na te wszystkie koronki,aksamity,tiule, woale ikapelusze.

Boze, jaki piekny kapelusz bedemiala w pierwszym akcie!

Z nowaenergia uczesie roli.

Wiesz, kochana, jak wazna jestmotywacja.

Taki kapelusz starczy za wszystkie motywacje swiata.

Niebawem sie zobaczymy, bo siodmegospiewam u was "Angelusa" Kilara zFilharmonia i tym waszymslynnym Chorem Politechniki.

Musimy isc na jakies piwoalbo na rosol z koldunami i obgadac mnostwo rzeczy.

Stesknilamsie!

Caluski, ciasteczka, cukiereczki.

Od dzisiaj mow do mnie Floria, bo juz sieczuje Floria.

Pa!

145.



Wiktoria do Adeli

3 czerwca, poniedzialek

Dlaczego Floria?

Adela doWiktorii

Poniedzialek, 3 czerwca

Bo przeciez Tosca miala na imie Floria!

Wiktoria doAdeli

3 czerwca, poniedzialek

Cos takiego.

Nie wiedzialam, ze Tosca mialajakies imie.

Toscato Tosca!

Ale dobrze, niech ci bedzie Floria.

Ciesze sie, ze ci Szczecin dobrze robi.

Mnie tez on dobrze robi,od trzydziestu czterech lat.

A proposlat- moj ukochany szwagier-ortopeda konczy czterdziesci i podobno strasznie to przezywa.

Nie rozumiem,dlaczego.

Tymon tez w tym roku bedzie mial tyle,a nierobi histerii z tegopowodu.

Ale podobnoniektorymfacetomodbija.

Mam klopot z prezentem urodzinowym.

Moze mu damwszystkie nagrania Kabaretu Starszych Panow.

Tylko ze Starszych Panowto onchyba ma.

Poradz mi cos!

A ty masz nowego wielbiciela.

Kolega Tymona, przyjechal robic jakies kursy w UrzedzieMorskim, bedzie od tego kapitanem zeglugi wielkiej.

Byl ze mnana przedstawieniu z Fiorenza, chybajednak Fiorenza nie zrobilana nim takiego wrazenia, jak ty.

Udawalzero emocji, ale nie z nami takienumery.

Juz ja wiem lepiej, toznaczywidzialam, ze mu

sie podobalo.

Zabiore go na "Angelusa", niech sie chlopinawzruszy.

A moze bys zwrocila na niego uwage?

Jest przystojny i zdecydowanie sympatyczny.

Ustawiony zyciowo- pan kapitanlada chwila.

Moze bys go poderwala i pocieszylasie po Radku?

Czym sie,Florcia.

Wiktoria de los Podjuchos

146

Adela doWiktorii

Poniedzialek, 3 czerwca

Mam pomysl naprezent dla twojego ortopedy.

Opowiem ci, jakprzyjade, bede pojutrze, bo musze byc na probach "Angelusa".

Uwazam, ze pomysl jest bjuti.

Czy w domuTwojegoortopedy jestpianino?

Bedzie mi potrzebne!

Ostatecznie kijbord, czyli keyboard, czyliparapet.

Kapitanem mozesz sie wypchac, nie interesuje mnie zaden facettypu wedrownego.

Nie dosyc, ze ja sie stale przemieszczam?

Niebede podrywactwojego kursanta.

Niech on sobie przychodzi do opery i to mu powinno wystarczyc.

Bede mu ladniespiewac, jesliontakimeloman.

Na razieczku.

Adelajda de los Angelus

Wiktoria

5 czerwca, sroda

Wfabryce sensacja.

Nasz naczelny dostal propozycje nie do odrzucenia i jedzie do Warszawy: od wrzesnia mazostac dyrektoremJedynki, nie wiem, czy glownym, czy programowym, czy jakims innym jeszcze, ale na pewno zostawia nas odlogiem.

Rowniez od wrzesnia przechodzi na te swoja lewa, czyli przyspieszona przezserduszkoemerytureKarol Kazubek, tak wiecjednoczesnie zmieninam sieprawie cala dyrekcja.

Zostajeekonomiczny,niezatapialna pani Danuta, ktora rzadzila forsa od wiekow, rzadzi i rzadzic bedzie.

Nowy programowiec - ciekawe ktoz.

I nowy naczelny.

Pewnierozpisza konkurs, jak to zwyklebywa.

I znowu bedziemy od nowatworzyc wizerunek naszej drogiej stacji.

Chyba ze programowcemzostanie, na co sie zanosi,Geniusz-Eugeniusz;wtedy moze Klaudiiuda sie wsliznac na miejsce kierownika redakcji.

A co mnieto wszystko obchodzi -ja rzezbieswoje.

Z duza przyjemnoscia zreszta.

Wczoraj i dzisiaj bylismy na zdjeciach z RochemSolskim, objechalismy pol Wybrzeza w poszukiwaniu plenerow,ktoreby udowadnialy to, o czym Rosio chcezawiadomic swoich telewidzow.

Wloczylismy z soba jeszcze jedna uczona pania geografke, z ktora Roch zaprzyjaznil sie natychmiast, bowiem znalezli sobie wspolnytemat pod tytulem erozja brzegow i zameczali nasowaerozja bezustannie.

Z tej podrozy przywiozlam gosciniec dla Tosi -bursztynowabroszke,sliczna po prostu,kupiona w Kolobrzegu od znajomego

147.



czlowieka i dlatego nieprzesadnie kosztowna.

Tosia oczyna mniewybaluszyla i nie chciala przyjac prezentu, ale jej wytlumaczylam, jak wiele dla mnie znaczy spokojna glowa podczas zdjec.

Usmiechnela sie pod wasem i przyjela, a nawet pochwalilawybor.

-Jak juz mam ja wziac, to powiem pani,ze sieciesze, ze niewzielapanitakiej mlecznej, boja lubie bursztyn przezroczysty, takimiodowy,jak ten.

I moglbymiecjakiego robaczka w srodku albolistek, ale te pecherzyki powietrza tez sabardzo ladne.

Bede ja nosicna pewno.

Maciusiowi sie spodoba.

-No to ja sie ciesze.

A Macius nie zaczal jeszcze mowic "mama'?

-Pani Wiko, ja przeciez pani mowie: "mama" to on powie dopani.

Na razie toon sie uczy od Szanci czolgania, paniwie, jak onasie rozplaszcza na podlodze i tak ciagnie, no wiec Macius ja nasladuje i tak sobie wedruja po calym domu.

A chcialam pania spytaccodo ogrodka, bo to az strach, jak zarasta.

Bedzie pani coszogrodkiem robic?

Matko jedyna, ogrodek!

-Tak, pani Tosiu, oczywiscie, umowilam siez jednym takim - tudoznalam natchnienia.

-On u nasrobi programy dla dzialkowcowz moja kolezanka Ewa, obiecal wpasc i doradzic.

Oczywiscie!

Oczywiscie - ijak to mozliwe, ze nie pomyslalamdotad, zeby zwabic doPodjuch Rysia Druzbe!

Jednego z naszychnajmilszych wspolpracownikow, emerytowanego wykladowce Akademii Rolniczej, stalego prowadzacego u Ewki w jej ogrodkowymprogramie "Zielonym do gory"!

Rysio oogrodkach wie wszystko,a poza tym posiada wysoko rozwinieta zyczliwosc dla swiata i napewno nie odmowi pomocy.

Musze ja jutro zlapacw redakcji.

Chcialamjakos zobaczycsie z Adela, mialamnadzieje, ze skoczena probe, ale nie udalo sie, niestety, a jestem ciekawa tego"Angelusa".

Adela mowi, ze to bardzopotezny kaliber, z nog zwalai w ogolezyrandole fruwaja w powietrzu.

Ciekawocha.

Tymon faktycznie ma od pewnego czasu mniej roboty, niewyjezdza bez przerwy, popoludniami czeka w domu, czyta maniackoksiazki, do ktorych nie mial sie kiedy zabrac i bawi sie z Maciusiem.

Mowi,ze to dla niego najlepszeodreagowaniecalych lat spedzonych w nieustannym stresie.

Sluchatezpo kolei wszystkich moichplyt, rozlozony na dywanie zksiazka, podczas kiedy Maciek iSzanta przewalaja mu sie po brzuchu.

Z reguly konczy sie to zgodnymzasypianiem calego towarzystwa.

Sliczniewygladaja tak we trojke,poprzytulani do siebie.

Jezeli Tosia jestw domu,przykrywa ich ko148

cykiem,bo uwaza, zespiacego zawszetrzeba przykryc, bez przykrycia spiacy na bank sie przeziebi.

Ja to mamszczescie w zyciu - stwierdzam to obiektywnie!

Adelado Katarzyny

7 czerwca, piatek

Ja na krotko, Pani Profesorowo, wrocilam wlasnie z proby i dopadlam hotelowego komputera, zeby paniazawiadomic,ze nie bede w niedziele wWarszawie, bowiem zostalamzaproszona nauroczyste czterdzieste urodziny jakiegos ortopedy, ktory te swojaczterdziestke ciezko przechodzi.

Wikachichocze - ortopeda to jejszwagier- i mowi, ze to nie beda urodziny, tylko stypa.

No, juz jasiepostaram, zebyto nie byla stypa, tylkomi do tego jest niezbedny Wowa, muszego wyrwac z opery, gdziejuz z powrotem pracujejak szalony.

Nawet dzwonilam do niego wczoraj,ale nie odbieralmoich telefonow.

Nie szkodzi, napewno bedzie dzisiaj w katedrzena "Angelusie", powinien przyleciec z kwiatkami, ostateczniejuzmnie przyzwyczaildo kwiatkow!

Te czerwone roze po kazdymspektakluostatnio.

Nawet nie mialamokazji, zeby mu za nie podziekowac.

A skoro juz mowimy o "Angelusie", to moim zdaniem bedzie

dobrze.

Chor jest swietny, a dyrygent z jajami.

Pozdrawiami ide sieprzespac przed koncertem.

Angela

Katarzyna do Adeli

(odpowiedz nadawcy)

Ile razy mam pania prosic, zeby nie uzywala pani takichokropnych, brukowych wyrazansow!

Jest pani kobietaze statusem, a uzywa jezyka, od ktorego uszy cierpia i cierpna!

Oczytez- kiedy czytaja!

Nie ma, doprawdy, zadnego powodu, zeby niemowilapani poprawnai parlamentarna polszczyzna.

O co proszeusilnie!

Katarzyna

149.



Karolina Jacwinska

Kierownik recepcji Hotelu Mercure w SzczecinieDo pani Katarzyny Latour

Szanowna Pani!

Otrzymalam od panipoczta elektroniczna list, ktorego niestety,nie rozumiem.

Bylabym wdzieczna za przypomnienie mi, w jakichokolicznosciach spotkalysmy sie i jakie sa powody pani niezadowolenia.

Jezeli personel naszego hotelu, a w szczegolnosci recepcjiuchybil pani w czymkolwiek -uprzejmie prosze o sprecyzowanieswoich zarzutow, a wobec winnych z cala pewnoscia zostana wyciagniete konsekwencje sluzbowe.

Z radoscia powitamy pania zawszew naszym hotelu i dolozymywszelkich staran, aby byla pani zadowolona z naszych uslug.

Zpowazaniem - Karolina Jacwinska

Katarzyna do Karoliny Jacwinskiej

(odpowiedz nadawcy)

Droga Pani!

W zyciu swoim nie spalam w hotelu Mercure, wiecnikt nie mialokazji mi w nimuchybiac.

Napisala pani domnie listbardzouprzejmy, ale kompletnie bez sensu.

Nie mam pojecia, czego paninie rozumie, bojarozumiem jeszcze mniej.

Niemniejdoceniam pani szlachetne intencje i pozdrawiam serdecznie.

Katarzyna Latour

Wiktoria

8 czerwca, sobota

Adela miala racje - zyrandole fruwaly w powietrzu.

A jezeli nie fruwaly, to dlatego, zeznieruchomialy z wrazenia.

Co do mnie -jak wzielam oddech napoczatku koncertu, tak wypuscilam przy oklaskach.

BARDZODUZA RZECZ.

Adela, oczywiscie, zaspiewala genialnie, przy czym jeszcze nigdynieslyszalam jej w utworze takiego kalibru.

Tymonnie mogl wyjscz podziwu, ze jak tojest - orkiestra gra fortissimo, stuosobowy chor

150

drze sie jak szalony,a nad tymwszystkim unosi sie swobodnie glosnaszej Adelki!

-Tonie jest"Angelus" - powiedzial mi, kiedy juz stalismy wlawce i razem ze wszystkimi bilismy brawo jak szaleni.

-Moimzdaniemto jestarchangelus.

Ito nie z tych lagodnych archaniolow,a z tychpotezniejszych, z mieczem ognistym w dloni.

Mamna mysli Adele.

Alez ona ma glos!

Co za potega!

I jaki piekny!

Wikus,czy to, o czymja mysle, nazywa siebarwa glosu?

To, co ona matakie ladne?

-Ona cala jest ladna - powiedzialam uczciwie.

-Brawo!

Bis!

Faktem jest: Adela w dostojnej, fioletowej sukni i koronkowymszalu wygladala jakkrolowa.

Krolowa zadowolona z siebie, przyjmujaca holdy poddanych.

Holdy wpostaci kwiatow wlasnie sie pojawily.

Dyrekcyjna wiazanka gerberow, takasama jak dladyrygenta, bezpretensjonalny bukiet wiosennych irysow, niezwyklakompozycja naszych genialnych dziewczyn z Podjuch (tym razempolaczyly koscielne w wyrazie lilie z jakimis przedziwnymi, egzotycznymi trzcinami i paprociami) - i wielki bukiet czerwonych roz.

Na oko siedem sztuk,jak w piosence.

Adelasmiala sie radosniei uginala pod ciezarem kwiecia, dopoki dyrygent nie dal hasla doodejscia za kulisy - w tym przypadku do zakrystii.

Awanturowalismy sie dalej,wraz z dwutysieczna publicznoscia,zadajac bisu.

-Jak ci sie podobanasza przyjaciolka?

-przekrzykujac ogolnyhalas, ryknelam do Witka, ktory stal obok mnie i klaskal jak wszyscy.

-Lepsza od twoich niezywych nagran, co?

-Na statkumusza mi wystarczyc niezywe nagrania - odwrzasnal.

-Ale rzeczywiscie, ta wasza pani jest bardzo dobra, ciesze sie,ze moglem jej posluchac.

Chybabedzie bis!

Istotnie - dyrygent i nasza olsniewajaca Adelka w grzmociebraw wracali z zakrystii na swoje miejsca pracy.

I dopiero teraz dali popalic.

Chyba to bylo cos takiego, ze napiecie im minelo - powtorzyli final, aleteraz i chor,i Adela spiewali z absolutna swoboda, w natchnieniu i zradoscia, ktora zapewne towarzyszy wszystkim artystom, kiedywiedza, ze wlasnie udaje im sie stworzyc wielkie dzielo.

Tym razem zyrandole stanowczopowinny bylypofrunac.

-To zdumiewajaca rzecz, ta muzyka -powiedzialam filozoficznie, kiedy czekalismy, az ludzie przed nami wyjda z lawek.

-Tak naprawde jej nie ma.

Bo przeciez tewszystkie nuty to nie muzyka.

Onajest przez chwile, staje sie rzeczywistoscia i przemija.

Czystametafizyka.

Przed chwila swiat byl piekniejszy.

-Teraz tez jest piekniejszy - rzekl stanowczo Witek.

-I jakisczas bedzie, dopoki to bedzie w nas gralo.

151.



-Oj, matulu, cosci tak w boru grlalo - zacytowal Tymon cynicznie "Janka Muzykanta".

Jakim cudem on takie rzeczy pamieta?

-Idziemy dac jej buzi?

Wika, jak tojest?

Czy to sie praktykuje w kosciele?

-W kosciele sie praktykuje, jak najbardziej - zasmialam sie,jeszcze wciaz dziesiec centymetrow nad ziemia.

-Chodzcie,chlopaki.

Trzeba sie przedrzec do zakrystii.

-Czy to naprawde wypada?

-zawahal sie Witek.

Boze, czemu jamusze tych wszystkich facetow reformowac?

Tymon tez sie bal isc woperze za kulisy, teraz mu przeszlo.

-Wiciu - powiedzialamlagodnie, jak do dziecka.

-Po co onaspiewa, jak myslisz?

Zebyci sie podobalo.

Podobalo ci sie?

-Tak, mowilem przeciez.

-No wlasnie.

Ona swoje zrobila.

To teraz ty idz do niej i powiedz,ze bylo fajnie.

Ona sie ucieszy.

-Jakos mi glupio, przeciez ja jej nie znam.

Moze idzcie sami?

-Jezu, co ja z wami mam.

Faceci.

Panowie swiata.

Nieustraszeni marynarze, pogromcyfal.

Jak ty bedziesz statkiemdowodzil, kiedy sie boisz jednej kobitki tylko dlatego, zeladnie spiewa!

Poza tymto mojaprzyjaciolka.

Chodzmy!





JUZ!





Zanim dotarlismy do zakrystii, usciskalam podrodzejeszczez dziesiec znajomych osob, podnieconych i zadowolonych tak samo,jak my.W zakrystii klebilsie tlum.

Oboje z Tymonem wycalowalismyartystke serdecznie, a potemWitek zgial swoj dlugi kregoslupw glebokim uklonie, calujac jej rece i cos przy tym niewyrazniemamrocac.

-Co panmowi?

Bo nie slysze wtym halasie!

Zeco?

-pytalaAdeladosc tubalnie.

Byla najwyrazniej uradowana udanym wykonaniem i tym calymszalonym aplauzem.

Promieniala i wygladala przepieknie.

Zauwazylam,zejej fioletowa suknia ma glebokie wyciecie, bardzo sexy,a jakze, aczkolwiek zapewne z uwagi na swiete miejsce wyciecie zamaskowane bylo ciemnym tiulem, zakonczonym fioletowa lamowka u szyi.

Z daleka pelna skromnosc, z bliska.

niezupelnie.

Obajmoi towarzysze zapatrzyli sie naten artystyczny dekolt i przez chwile nie mogli od niego oczuoderwac.

Leciutko kopnelam Tymonaw kostke - Witek niech sie gapi, ilechce, ale Tymon zdecydowaniepowinien sie skupiac na dekolcie wlasnej zony.

Slubnej.

Mnie.

-Adela, pozwol, to jest pan Wit Skotnicki, nasz przyjaciel, prawie kapitan,chcial ci powiedziec,ze jest zachwycony, ale go tremazzarla.

Ale to on najglosniej krzyczal "brawo, bis".

-Podobalosie panu?

-Adela ze smiechem spogladalaw gore napatykowatego Witka, ktory dzielnie staral sieodzyskac swoj kapi152

tanski nieprzenikniony wyraz twarzy.

Po kilku sekundach nawet mu

sieto udalo.

-Jestem pod wrazeniem - powiedzial dwornie.

-Wspanialewykonanie.

Podziwiam.

-W operze tez cie podziwial - doniosl Tymon.

-Adelo naszakochana, my rowniez cie podziwiamy i jestesmydumni,ze takawspanialaartystka jest nasza znajoma osobista.

-Przyjaciolka osobista -poprawila goAdela.

-Wrecz.

Czy mysie jutro widzimy?

Wika, wszystko zalatwilam.

Wowa bedzie.

-Bosko.

Przyjade po was kolo szostej.

-Co wy knujecie, kobiety?

-zainteresowal sie Tymon.

-Wika,przeciez ty masz te rodzinne urodziny.

-Ty tez je masz.

I Witkazabierzemy.

Bedzie potrzebny jako silafizyczna.

A co knujemy, tonaszasprawa.

Ale bedzie wam sie podobalo.

Czekajcie,chyba trzeba dac Adeli szanse na pogadanie z tymiwszystkimi wielbicielami, ktorzy tu czekaja w liczbie sto osob.

Pa,Adelko, do jutra.

Bylas rewelacyjna.

Rzucilysmy sie sobie naszyje, alejuz na krotko, bo rzeczywisciemnostwoosob chcialo jeszcze powiedziec Adeli mniejwiecej to samo, co my.

Zostawilismy ja krolujaca nasrodku zakrystii, otoczonawianuszkiem rozradowanych wielbicieli.

Wygladala przeslicznie.

Sukces dodaje czlowiekowi urody, jakby sie ktopytal.

Adela do Katarzyny

Niedziela, 10 czerwca

Pani ProfesorKasiu kochana moja.

Pelny sukces i to dwa razy!

"Angelus" udalsienadzwyczajnie, katedra pelna po brzegi, bisowalismy.

Dostalammoc kwiatow, moja kochana Madame Mopz Sabinka przyslaly mi irysy jakiesniezwykle, a cichy wielbiciel dyzurne siedem czerwonych roz.

W sprawie siedmiu roz i nie tylkoudalo mi siewreszciedopasc Wowe -nie musialam sie nawet jakosspecjalnie starac, wczoraj przyszedl na lekcje, skonczyl mu sie urlopi Zosia Jakubikowa mogla wrocic do swojej szkoly muzycznej.

Zgodzil sie popracowac ze mna w sobote, bo za kilka dni mamtewszystkie operetyna zastepstwie, do pani tez bym chetnie wpadlaw poniedzialek i wtorek, amoze nawet w srode, bo w czwartek rano juz jadedo Bydgoszczy.

Zdzwonimy sie, dobrze?

Niech pani nieodpowiada na adres hotelowy,to znaczytym okienkiem "odpo153.



wiedz nadawcy", ja nie mam w pokoju komputera, korzystamz uprzejmosci szefowej recepcji i jak pani "odpowiada nadawcy", toidzie do nich.

A jazaraz stadwychodze.

Aha, czy to moze pani imnawtykala?

Bo slyszalam, jak dziewczyny mowily, ze przyszedl jakis wkurzony mail od nieznanej im damy, sadzac po tonie,obrazonej za jakies brzydkie wyrazy.

Czyzbym sie ostatnio jakos niestosowniewyrazala?

Wowa przyszedl na te nasza lekcje jakby nieco zdenerwowanyi zdecydowanie mniej ekspresyjny niz zazwyczaj.

-Woweczka - powiedzialam czule, zanim zasiadl do fortepianu.

-Dlaczego tysie przede mna kryjesz ostatnio?

Wstydzisz sie,ze siewtedyzalales i mowiles wiersze?

Przeciez ja tez sie zalalam i mowilam wiersze, i w ogole uwazam, ze bylo strasznie fajnie- nie pamietam, kiedy mi ostatnio facet wierszemowil?

-Naprawde, Adiela, nie gniewasz sie ty na mnie?

Ja cjebie przepraszam,chyba ja wtedy rzeczywiscie za duzo szampana wypil,skompromitowal sie przed toba makabrycznie po prostu.

-Przestan.

Nie bylo zadnego powodu, zebysznikalprawie namiesiac, stesknilam sie za naszymi lekcjami.

Dlaczegochowalessieprzede mna?

-Ty mnie juz nie katuj, Adiela, skoro ty mowisz, ze mnie niemaszza zle,ze ja wtedy tak umoczyl, to ja szczesliwy jestem i zabierajmy sie do pracy, bardzo pieknie ty "Angelusa" zaspjewala, alejawidze, ze tobie trzeba przecwiczyc to i owo - znac, ze Zosja dla cjebie lagodna byla.

A tu trzeba kochac, aleo pracy nie zapominac.

Dawaj, Adiela.

-Czekaj, Wowa.

Zaraz.

Ja przeciez musze ci podziekowac za tewszystkie roze!

-Jakie roze?

-Wowa zamarl z dlonmi nad klawiatura,a w oczkach mial dwa duze znaki zapytania.

-Jak to jakie, Wowa!

Wczorajw katedrze, no i przeciez dostawalam roze po wszystkich przedstawieniach z Fiorenza, jakie ostatnio spiewalam!

Siedem czerwonych roz.

Wowa!

Za kazdym razem!

-To nie ja - powiedzialWowa niepewnym glosem.

-Jaknie ty!

-Nie ja.

-Naprawde?

-Jak mame kocham, Adiela.

I matuszku Rassiju.

ImatuszkuPolszu, bo ja ci nie powiedzial, ze obywatelstwo dostal, tydzien temu papiery odbieral.

No, nie ja.

Chociazty racje masz, to powinnybyc roze odemnie, bo tobie sie naleza odemnie nie takie bukiety.

-Przestan, Woweczka.

Ale skoro nie ty, to kto?

-Pojecia nie mam.

154

No i tu mnie zdumial,bo jesli nie on, to kto?

Idlaczego anonimowo?

Tak czy siak, ucieszylam sie,ze sie znowu objawil,bo lubie z nimpracowac.

Udalo mi sietez namowicgo na jedennietypowy numer- poczatkowo machal rekami inogami, zenigdy w zyciu, ale w koncu dal sieprzekonac, chociazszalenie sie wstydzil i twierdzil, ze muglupio tak chodzic do obcych ludzi.

Poniewaz namowilam go, zeby poszedl na urodziny tego ortopedy razem zWika i jej rybakiem od Armaniego,i jeszcze ich przyjacielem, takim jednym kapitanem, to znaczynie do konca kapitanem,bo dopiero kursy robi,a jak zda egzamin, to bedziekapitanem.

Ten niedo konca kapitan jest jakistaki smieszny,strasznie dlugi, ale w sumie sympatyczny izdecydowanieinteligentny- chwalil moj przedwczorajszy wystep.

Mieszka chwilowou Wojtynskich, nie wiem, dlaczego, to znaczy domyslam sie, ze naczas tego kursu.

A ja wystapilam wcharakterze prezentu-niespodzianki.

Iwlasnie po to potrzebny mi byl Wowa, ktory udawalprzyjaciela domu, czy tam goscia, z ktorym nie mieli co zrobic i dlatego musieli go zabrac.

Ortopedai jegozona okazali sie bardzomilymiludzmi, ktorym w ogole nie robi roznicy,czy tej zony siostraWika przyprowadza zsoba jednego faceta, czy trzech.

Bylo tamjeszcze kilka sympatycznych osob, w tym wielki, czarny i brodatyordynator, szef ortopedy, tez ortopeda, bardzo przytulny i swietnietanczy.

Niestety, zonaty.

Ale zona ok.

, wiec niech mu bedzie.

Wracamdo niespodzianki.

Wika i jej faceci zapakowali mnieladnie do kartonu, niewiem, skad taki wielki wzieli, owineli kartonkolorowym papierkiem w kwiatkii ptaszki i wniesli do salonu.

Jakpania kocham -jechalam w tym pudle dwieprzecznice w bagazniku!

Kazali mi sie cieszyc, zenie cala droge.

Rybak ma strasznie duza gablote zbagaznikiem na duzyprzemyt albo na jedna calkiemspora spiewaczke!

We trzech mnie wniesli,rybak, kapitan i Wowa,nawet sie specjalnie nie zasapali.

Solenizant musial przypuszczac, zedostal w prezencie zmywarke z tych wiekszych albo kino domowewraz z telewizorem wielkim na cala sciane.

Teraz tak sobie mysle, ze to moze wielkosc prezentu spowodowala,iz obecnosc u boku Wiki trzech facetowzamiast jednego niezrobila wiekszego wrazenia nagospodarzach.

Specjalnie przyjechalismyz niewielkim opoznieniem, zeby wszyscy juz byli zebrani wsalonie.

Oni tam maja piekny, przedwojennysalon, bo willa jest przedwojenna, wiec rozmiary salonu pozwalajana przyjmowanie gosci bez upychania ichpo katach.

No i jak cimoi trzejtragarze mnie postawili na podlodze, to aplauz byl duzyi zaciekawienie stosowne - domysla siepani, ze entree bylopozne,

155.



zeby szybko mnie odpakowac, bo po co komu uduszona spiewaczka.

Wika zazadala od szwagra solenizanta, zeby natychmiast zajrzal do pudeleczka, zebrani ja gromko poparli, wiec solenizantwzial sie do odwijania wstazek i papierkow.

Jak juz odwinal pierwszawarstwe, zaczelam sie w srodkusmiac.

Operowo.

Niech pani zaluje, ze nie widziala jego reakcji!

Ja tez wprawdzie niewidzialam, bosiedzialam w paczce, ale uslyszalam tenokrzyk i poczulam, jak odskakujegwaltownie.

Ale wszyscy wtedyna niego napadli i zaczelosie juz kolektywne odpakowywanie,a jasie smialam coraz glosniej - w tym czasie Wowa dopadl pianina,na szczescie nastrojone bylo - i kiedy sie wylonilam w masce i kostiumie z "Zemsty nietoperza", z butelka wina i kieliszkiem w rece - zagral, a ja polecialam juz z tekstem: "Nic niepamietam, to zabawne, czy wino bylo slodkie, czy wytrawne".

a potem odspiewalam im cala "Arie zesmiechem", nalewajac towino z flaszki, bo przytomnie odkorkowalismy ja przed zapakowaniem.

Kochanapani profesorowo.

Kleopatra odwijana z dywanika toprzy mnie pestka z malutkiej czeresienki!

Jeszcze zadna widowniatak nieryczalaz radosci, jakci ortopedzi oraz ich krewni i znajomi!

Aria wyszla mibrawurowo, kielich wina podalam solenizantowii tryumfalniewyszlamz resztek kartonu, ktoryjuzbyl w strzepach.

Czy byla pani kiedys podrzucana w powietrze przez ortopedow?

Nie? Bardzo milutkiedoznanie.

Oni mowia tak: nikt ci tyle szczescia nie da, co pijany ortopeda.

Potem bylo cudnie, Wowa sieprzyjal w towarzystwie i przestalbyc niesmialy, natomiast z wlasnej inicjatywy gral nam do tanca -stad wlasnie wiem, ze ordynator Michalekjest przytulny.

Do jednegostaroswieckiego walca zaprosil mnie prawie kapitani tu doznalam zdziwienia- czy spodziewalaby sie pani, ze facet chudy jak patyk tez potrafi byc przytulny?

Radek byl przytulny przezkilka lat, a potem przestal.

U niegoto bylo zjawisko okresowe.

W kontakcie z chudym kapitanem (darujmy sobie to prawie,przeciezto kwestia kilku tygodni)- mam tu na mysli ten specyficznykontakt fizyczny, mozliwy tylko przy tancach tradycyjnych -poczulam cos takiego, czego nie czulam juz od bardzo dawna,od takdawna, zezaczelam juzwatpic,czy kiedykolwiek jeszcze uda mi sieto poczuc.

Troche krece, ale chyba pani wie, co mam na mysli.

Temesko-damskie fluidy.

Rzecz absolutnie niezrozumiala, poniewazw moim typie jest przytulny ordynator, a nie patykowaty kapitan.

A tu.

moze nawet troszeczke zakrecilomi sie w glowie.

I prosze niemyslec, ze to od alkoholu, bo zna pani przeciez moja zasade -jak

156

pije, to nie spiewam!

A bylamprzygotowana naspiewanie, jako tennietypowyprezent dla Krzysia.

Wiec nawet tego wina, ktore mialam przy sobie w paczce, prawie nie tknelam.

Jeden lyk,tylkodlaefektu, reszte dostalsolenizant.

A ja zaspiewalam jeszcze z piec,albo i szesc arii z roznych wesolych operetek,a o polnocy walnelamczardasza, to znaczy my z Wowawalnelismyczardasza i byl to jeden z lepszych czardaszy w mojej karierze!

Jednak pieniadzeto niewszystko - za zadne honorarium nie wykrzesalabym z siebietakiego spiewania, jak dla tych milych ludzi, ktorych widzialam po razpierwszy w zyciu.

Kapitanowi oczy sieswiecily - on ma takie jakies jasnozieloneczy jasnoniebieskie, bardzo przenikliwe.

Nie rozumiem, dlaczegomi siepodobaja, przeciez ja lubie ciemne!

Takie jak ordynatora.

Mimo woli zaczelam sie zastanawiac, jaki on jest prywatnie, ten kapitan.

Ma takienietypoweimie- Wit.

Oczywiscie, wszyscy mowiana niego Witek, ale jakos milo jest pomyslec, ze nie jest on Wiktorem ani Witoldem, tylko Witem.

Nazywa sie Skotnicki.

Ladnie.

Kapitan Wit Skotnicki.

Kapitan Wit Skotnicki, niestety, uwodzil wszystkie obecne panieoprocz mnie.

Ze mnazatanczyl tego walca, mamwrazenie, ze dlastatystyki, zeby juz ze wszystkimi.

Wika mowi, ze musie naprawdepodoba, jak spiewam, a on jestwyzarty meloman, wozi z sobana statkach nagrania najlepszychwykonawcow na swiecie i wogole robi za konesera.

Jejtez cytowaljakies wiersze.

W przeciwienstwie doWowy - na trzezwo.

Wika mowi jeszcze,ze on ma bardzo szerokie horyzonty myslowe i zeto z nudow - podobno rejsy na tankowcach sa dlugie i nudne.

Cosw tymjest - przez kilka miesiecy na morzu mozna albozglupiec, albo przeciwnie - poszerzyc sobie te horyzonty, przeczytac milionksiazek i wysluchac miliona plyt.

Przyjemnie pomyslec, ze tymrazem mamy do czynienia z wariantem B.

Przyjemnietez pomyslec,ze za kilka tygodni bedzie kapitanemi bedzie dowodzil statkiem na morzu.

Podobaja mi sie kapitanowie,ktorzy czyms dowodza.

Duzymi samolotami, na przyklad, albostatkami, jak w tym przypadku.

Chyba to jest sprawa odpowiedzialnosci, bo jauwazam, zefacet powinien umiecbrac odpowiedzialnosc.

A jak to bylo z odpowiedzialnoscia u Radeczka?

Nie mam pojecia, prawde mowiac.

Zawszegral we wlasna grei zyl wlasnym zyciem.

Ja tez zylam wlasnymzyciem, tylko ze jazawsze chcialam poznac to jegozycie i wciagnac go w moje sprawy, a on uwazal, ze wspolne to my mamy lozko malzenskie, stol

157.



i pare innych mebli, a cala reszta jest kwestia prywatna.

Mojesukcesy mu wisialy, a do swoich nie mial zamiaru mnie dopuszczac.

A moze ten tu kapitan Wit Skotnicki (podoba mi sie, jak tobrzmi!

)tez uwaza, ze co na statku, to jego, a ewentualna kobietaosobista ma mu na ladzie prac skarpetki i dbac o calosc domowegoogniska?

On chyba jest singiel, ten kapitan.

Tak sobie mysle - a w ogole mysle cokolwiek na tentemat wylacznie z powodu tych przelotnych fluidow- ze plywajacykapitanbylby najgorszym z mozliwych facetow dla wedrownej artystki.

Istniejemozliwosc,zenie spotykaliby sie calymi latami.

A moze to wlasnie recepta na idealnyzwiazek?

Czy janieza bardzo kombinuje?

Bawilismy sie w kazdym razie swietnie, dawno sie tak nie utanczylam, bo kiedy Wowa robil sobie przerwy,pan domu zapuszczalkompakty z jakimis szalenczymi irlandzkimi tanuszkami, oczywiscie nikt z obecnych nie mial pojecia, jak powinien wygladac prawidlowy taniec irlandzki, ale wigoru nikomu nie brakowalo, wiec skakalismy jak wariaci na zasadzie wszystkie style dozwolone.

Krolowaladzika polka.

Tam zreszta bylo kilka polek, widocznie Irlandczycyprzyswoili sobienasz narodowy taniecpochodzenia czeskiego.

Boze, co zamiszung!

Moje arie, Wowy tance salonowe i tacalaIrlandia.

Krzysio i jego ordynator kochajaIrlandie i zamierzaja tam pojechac.

Nie na zadne saksy, chociaz Irlandia robi sie popularna, tylko dla przyjemnosci,Mowia, ze beda wylacznie wloczycsie po pubach i sluchac muzyki.

Napisalam o Krzysiu "pan domu", ale chyba jednak panem domu jest tam ojciec Wiki, a Krzysiowie zajmuja tylko czesc willi.

I zdaje sie, ze tenojciec zrobil jej jakas przykrosc, bo widzialam, jakz nia rozmawial i jak ona potemwygladala.

Musze z niapogadac,ale to chybadopiero jak przyjade do Szczecina za dwatygodnie natenjej program.

Bede w telewizji, paniprofesorko, spiewac trzy arieza darmo, bo telewizja nie ma pieniedzy dla wykonawcow.

Dobrze,potraktujemy rzecz barterowe -ja jej tekilka nutek, ona mnie odrobinkereklamy.

Jak do pani wpadne,zastanowimy sie razem, co zaspiewac, zeby nie wystraszyc telewidzow.

Czardasza na pewno?

Co?

Caluje pania wciaz jeszcze imieninowe.

Adelajda, ksiezniczka czardasza.

PS - chyba nie napisalam, ze solenizantowidepresja przeszla jaksen jaki zloty.

158

KT

Wiktoria

11 czerwca, wtorek

Moj kochanytatunio potrafi mi jednak zepsuc wszystko.

Nietylko imieniny Krzysia.

Chociaz imieniny obiektywnie wypadlyfantastycznie.

Adela,ktora wystapila w charakterze prezentu rzeczowego, byla lepsza nizte wszystkie dzidzie zapiekane w tortach,co to wyskakuja gole nawieczorach kawalerskich celem uweselenia panow.

Adelka nasza,ubrana od stop do glow(ale z wielkim dekoltem!

) jeszcze w pudlezaczela spiewac "Arie ze smiechem" i tu sie okazalo,ze jakona siesmieje, to po prostu wszyscy ryczaz radosci z nia razem.

Ortopedzizprzyleglosciami ryczeli az milo.

Pyszne tez byly tance, do ktorych tenjej caly Wowa gral na naszym rodzinnym pianinie firmy WolkenhauerStettin,grubo sprzedwojnyjeszcze, ocalonym odwojny i szabrownikow.

Wszystkie dyskoteki swiata moga sie wypchac wporownaniuz takim naprzyklad tangiem-przytulangiem w ramionach wlasnegomeza, ktory to maz wszystkich obecnychfacetow ma zdecydowaniepod soba.

No i byloby tak pieknie dokonca, gdyby nie moja wlasna glupota.

Bojajestem ta pozytywnaidiotka, ktora nie potrafi zniesc, zenie wszyscy sie ciesza z jej obecnosci, nie wszystkim sie geba smiejena jej widok.

Wiktorio, kretynko.

Zrozum ty wreszcie, ze ludzie maja prawocie nie lubic.

Ma to prawo nawet twojwlasny ojciec!

Niech cie pocieszy, ze nie wszyscy z tego prawa korzystaja.

I niepchaj sie z lapami dotych, ktorzy jewykorzystuja.

Teraz jestem rozsadna, ale na Krzysiowych imieninach popchalam sie z lapamido tatuska.

Bo mnie uwieraly jegoobojetnosci chlod wstosunku domnie.

Malo mibylo, ze reszta rodziny traktuje mnie serdecznie i z miloscia, zachcialo mi sie totalnej zgodyiszczescia rodzinnego.

No i dostalampo tych lapach.

Jakos tak lekkoprzedpolnoca mialam juz swietny humor, botezzabawa rozkrecala sienadzwyczajnie.

Uznalam,ze to bedzie doskonala chwilado przelamywania lodow, lania oliwy nawzburzone fale i tympodobne brednie.

Adelka o polnocy odspiewala czardaszatak, ze wszyscy obecni oszaleli - bylam z niej naprawde dumnai z siebie tez, bo to moja przyjaciolka przeciez - i kiedy takpatrzylam na rozradowanegotatunia, doszlamdo wniosku, ze teraz albonigdy

159.



Wzielam go pod reke i uprowadzilam w kat salonu, za wielki fikus,za ktorym dawno temu chowalam sie, zeby nie pojsc jeszcze spac.

Tatunionatychmiast przestal byc rozradowany.

Wprawdzie trzymalwciaz w rece swoj kieliszek szampana, ale wyraznie widacbylozemu onprzeszkadza.

Nie zwrocilam na to wiekszej uwagi, oslica.

-Tato - powiedzialam beztrosko, unoszac wlasny kieliszek.

-Patrz,jak jest pieknie.

Ta nasza Adela to czarodziejka,nie?

No, powiedz, ze mielismy dobry pomysl zprezentem dla Krzysia!

-Bardzo dobry -zgodzil sie ze mna ojciec dosc obojetnie.

-Toco,wrocimy do nich?

-Zaraz, tato.

Ja bym chciala, zebys wypil ze mna tego szampanika na zgode.

Boja przeciez widze, ze ty caly czas cos do mnie

masz.

-Wydaje ci sie, moja droga.

-Oczymojego ojca byly raczejchlodne.

-Nie mam powodu, aby zywic do ciebie jakiespretensje.

-Och, tato.

Nie usmiechasz sie do mnie.

Wychodzisz z pokoju,kiedy ja do niego wchodze.

Nie mowiszdomnie.

Widze, ze za mnanie przepadasz.

Czuje to po prostu.

-Daleko idaca nadinterpretacja.

-No, tato, chocby teraz.

Usmiechnij sie ipamietaj, ze jestemtwoja mala coreczka.

-Juz dawnonie jestes mojamala coreczka.

Jestes dorosla kobieta, ktorarobi, co chce, nie ogladajac sie na innych.

Cos mnie nieprzyjemnie uklulo w zoladku.

-Co przez to rozumiesz, tato?

Jakto, nie ogladajac sie na innych?

Przeciez najwazniejsza rzecz, ktorej mi niemogles darowac,sama sie rozwiazala.

Tymon jest moim mezem,Macius ma ojca,ktory go kocha.

Stanowimy rodzine.

Kochamy sie, jest nam razemdobrze.

Co jeszcze jest nie tak?

-Jest wam dobrze, mowisz?

-Ojciec nie patrzyl na mnie i cedzilwyrazy wten obrzydliwy sposob, doskonale mi znany.

Zaczelamwatpic w slusznosc moich zapedow.

Mimo to wykrzesalam z siebiezarliwe oswiadczenie.

-Jest nam dobrze, tatko.

Dlaczego mi nie chcesz uwierzyc?

Popatrz na Tymona, czyon wyglada nameza, ktoremu jest zle?

A jaczywygladam nanieszczesliwa?

Tato, blagam cie!

Niechmiedzy nami bedzie tak jak kiedys!

-Nic juz nie bedzie takie jak kiedys - powiedzial ojciec sucho.

-Czyty naprawde jestes aztakanaiwna,czy tylko udajesz?

-Tato -jeknelam.

-Co ty sugerujesz?

-Nicniesugeruje.

Patrze i wyciagam wnioski.

-No i cowyciagnales?

-Probowalam sie rozesmiac, ale mi tocienko wyszlo.

160

-Mowisz, ze jestwam dobrze.

Jestescie wzorowa rodzina, tak?

-Oj, tato, a co to w ogolejest wzorowa rodzina?

-No wlasnie, sama masz watpliwosci?

Wiktorio, ja juzmam dosyc twojego udawania naiwnej dziewczynki, alejesli chcesz,to prosze, powiem ci, co o tym mysle.

Mowisz, ze jest wamdobrze.

Taknaprawde co ty wiesz o kimkolwiek poza soba sama?

Czy ciebie interesuje ktos poza toba?

-Tato.

-Posluchaj, bo chcialas touslyszec.

Tobie jest dobrze.

Jest ci dobrze, bo wyszlas za porzadnego czlowieka, ktory prawdopodobniecie kocha.

A czy zastanawialas sie, na jak dlugo muwystarczy tegoentuzjazmu?

-Tegosie przeciez nigdy niewie,ale nie bede zakladala wariantu najgorszego.

My sie nie zastanawiamynad takimi rzeczami.

-Znowuto samo.

Ty sie nie zastanawiasz.

Ty. Ale jamysle, zeTymon wkoncu zacznie sie zastanawiac.

Wydaje ci sie, ze on zawszebedzie palaldo ciebie takim samym uczuciem, zawsze bedzie natwoje zawolanie izawszebedziesz miala na kim sie oprzec?

-Na razienie rozumiem, dlaczego nie mialoby tak byc.

-Bo to nie moze byc tak, ze tylko onsie tobazajmuje.

Tupotrzebna jest wzajemnosc.

-No, tatku!

Ja sie uwielbiamnim zajmowac!

-Naprawde?

Ja nie mam na uwadze spraw lozkowych.

Tuchodzi onormalne, codzienne zycie.

O bycie razem.

Aty naprawde jestesz nim razem?

Zajmujesz sie nim?

Dbasz o niego?

A o swoje, toznaczy wasze - powiedzialto z przekasem -dziecko tez dbasz?

Czymoze raczej masztysiacwazniejszych spraw do zalatwienia?

Przeciez wiem,ze znowu pracujesz w telewizji.

Ja wiem,jak ta twojapraca wyglada,bo pamietam,jak bylo, kiedymieszkalas z nami.

Tobie sie wydaje, ze dbaszo dom?

Ze wychowujesz syna?

Mylisz sie.

Twojegosyna wychowuje twojapomoc domowa.

O twojego mezatez dba twoja pomoc domowa.

Ty chcesztylko, zeby ktos zajmowalsie toba, bo masz wazniejsze misje dospelnienia.

Naprawde uwazasz, zezatrzymasz Tymonaprzy sobie?

Ze bedziesz prawdziwamatka dlaswojego dziecka?

Tyjuz nia nie jestes.

Spogladal na mnie chlodno jak na egzotyczny obraz dosc paskudnego robaka.

Nie uwierzylam, ze slysze towszystko, co slysze.

-Tato - zachryplam, pewnie od lodowategoszampana.

-Naprawde tak to wszystkowidzisz?

-Nie sadze, zeby mozna to bylo widziec inaczej.

Wreszcie dotarlo do mnie, ze moja galazke oliwna szlagtrafil.

Ojciec ma od dawna wyrobionezdanie na mojtemat inie zmieni goz pewnoscia.

Wykorzystuje tez swoje niezbywalne prawo do nielu161.



bienia mnie, a sadzac z tego wyrobionego zdania - ma powody, zeby mnie nie lubic.

Nie lubi sie pieprzonych egoistek, zaniedbujacychmeza i dziecko z powodu zamilowania do pracy w idiotycznej telewizji.

No,po prostunie mozna ich lubic.

Spadaj, Wicia, bo cietunie chca, za tym fikusem.

Ojciec ma racje -nic juz nie bedzietakjak dawniej.

Nie moglamjednaktak od razu wrocic do bawiacych sie w najlepsze gosci, bylo mi dziwnie, na pewnowygladalam dziwnie i nalezalo nieco ochlonac.

Spokojnym krokiem udalam sie do lazienki na pietrzei zamknelam na cztery spusty.

Powoli docieralodo mnienie tylko to, zeojciec mnie organicznie nie znosi.

Zaczal do mnie docierac sens jegowywodow.

A jesli on ma racje?

On i cholernaKlaudia, ktora za kazdym razem, kiedy mnie widzi wbufecie, podnosi wydepilowane brewki i pytatonem niebotycznegozdumienia:

-Tytutaj, nie w domu?

Moze mnie sie tylko wydaje,ze potrafie pogodzic telewizje z domem?

Z rodzina?

Tymonem?

Synkiem?

Moze to prawda, zeMackawychowuje Tosia?

Mozetenczas, ktory spedzamy razem, to za malo?

Moze nieprawda jest, ze jakosc naszego bycia razem zrownowazy braki w kontaktach?

Mozenaprawde powinnam byc z nim stale?

To jego najwazniejsze lataprzeciez.

Moze Tymon rzeczywiscie odczuwa brak czekajacej naniego zony?

Boze, przeciez ostatniozdarzalomi sie wyjezdzacna dwudniowe zdjecia, siedzialam do poznejnocy na montazu i wracalam, kiedy juz obaj spali.

Tymonmi niepowie, bo mnie kocha, ale moze naprawde dojdzie kiedys downiosku, zena cholere mu taka zona, ktora jest, a jakoby jej nie bylo.

Zrobilo mi sie zimno w srodku i poczulam mdlosci.

Zwymiotowalam ten calyszampani pol kolacji.

Nie zrobilo mi sie lepiej.

Moze trzebaporozmawiac z Tymonem?

Bez sensu.

Comi powie?

Bedzie mnie pocieszal, ale czy z wiaraw to, co mowi?

Sama musze wszystko przeanalizowac.

Jest bowiem taka mozliwosc, ze ojciec jednak nie ma racji.

Ze zle ocenil sytuacje, wyciagnalfalszywe wnioski.

W jednym racjemial na pewno - juz nigdy nie bedzie tak, jakkiedys bylo.

Wystarczylo kilka zdan.

Nigdy nie bedzie tak, jak bylo.

162

Adelado Katarzyny

Sobota,15 czerwca

Moja kochana pani Kasiu.

Jestmi po prostu okropniew tej Bydgoszczy ito jestbez sensu,poniewaz obiektywnie powinno byc bardzo milo.

Wszyscy sa sympatyczni, koncert wczoraj sie udal, nie ma powodu, zeby dzisiejszyi jutrzejszy poszly gorzej, orkiestradobra, dyrygentw porzadku,oprocz mnie spiewa Adas Kowal ten sam tenor, ktory robil Manrica w naszym "Trubadurze".

On jestbardzo fajny, chociaz malutkii smiesznie wygladamy, kiedyspiewamy milosne duety z "Czardaszki" i "Wesolej wdowki".

Ale w sumie niezle nam wychodzi, to znaczy dyrygent mowi, ze rewelacyjnie, a publicznosczazadala bisukilka razy,wiec powtarzalismy dwa duety.

Zastanawialam sie, co mnie tak fatalnie rozebralo i doszlam downiosku, ze ostatnio w Szczecinie bylo mi za dobrze.





ZA DOBRZE.





I od tego pion miposzedl.Od tych wszystkich ortopedow,od tej calej zyczliwosci, tego "Angelusa" -Boze, ja bym przeciezoddalawszystkie operetyswiata za porzadne, wielkokalibrowe oratoria,za Bacha, Haendla, nawet Kilara;moglabym spiewactylkooratoria - chociaz niektorych oper byloby mi zal, wiec niechby zostal ten Verdi i zeby jeszcze ktos chcial wystawic Wagnera, a jeszczemnie zatrudnic.

Mamterazw programie, jak pani wiadomo, trase z orkiestraWojska Polskiego i znowu bedemusicalowa dziwa.

Ja szanuje musicale, naprawde, ja tylko ichnie lubie, bo mnieone nudza!

A jak mi bylo zle, kiedy przyjechalam zeSzczecina do domu, namojawies i zastalammieszkanie czesciowo ogolocone przez Radka,ktory pozabieral wszystko, couznal za swoje osobiste - a wiecnie tylko wlasne gacie i koszule, ale na przykladkilka obrazkow,ktore kupildo domu, aktore bardzo lubilam.

Mamyjuzterminrozprawy rozwodowej i nie bede sie z nim klocila, niechmaten rozwod za porozumieniem stron, czy jak tam sie to nazywa w jezykuprawniczym.

Juz bym chciala miec to wszystkozasoba, posprzatacmieszkanie po swojemu izaczac nowe zycie.

Chodzi za mna taka idea,kiedys pani wspominalam, zeby zalozycw mojej wsiszkole muzyczna, jak najbardziej panstwowa, izostac jej dyrektorka.

Moze wtedy nie musialabym spiewac wszystkiego, co mizaproponuja na zastepstwa.

W tym rokuszkolnym to siei tak nie da zrobic, alemusze zabrac sie do zalatwiania, zebywprzyszlym wrzesniu moc rozpoczac zajecia.

163.



Widzi mnie pani oczami duszy jako pania dyrektor?

A chcialabypani u mnie pracowac?

Dojazdy moglybybyc troche meczace, alepani jest przeciez przedwojenna harcerka i co tam dla pani te kilkachwil w autobusie.

To jest chyba dobraidea.

Jak tylko wroce na wsi mojej lono,tosie wybioredo pana burmistrza, czy tam prezydenta, nigdy niewiem, kto mojej wsi przysluguje.

Tylko nie wiem, czyten prezydent bedzie chcial w ogole ze mnagadac w sprawie szkoly muzycznej, on jestchyba raczej zorientowany sportowo.

A jakjuz zaagituje pana prezydenta, to bede musiala zawalczycw DepartamencieSzkolnictwa Artystycznego, chyba tak sie to nazywa.

I zostane ta dyrektorka.

Dobrze, przestaje pania meczyc - i takmuszesie troszke przespac przed dzisiejszym koncertem.

Jest pietnasta trzydziesci, mogedwie godziny ciac komarka.

Bzy,bzy.

Dobranoc.

Adela - mala iponura

PS -jednakowoz nie mialabymnic przeciwko temu, zeby mi sieprzysnil chudy i patykowaty, a przeciez przytulny kapitan.

In spe,ale zawsze.

PS 2 - co ja w nim widze?

PS3 - NIC.

PS 4 - troszkemnieciagnie do rybaka od Armaniego, ale o tym sza.

Wiktoria

16 czerwca, niedziela

Bylam pracowita przez caly tydzien i ta pracowitosciastaralam siezagluszycw sobie wykladmojego tatusia na temat mojego-niezajmowania-sie-rodzina.

Pracowalam na niwie rodzinnej oraz na niwiesluzbowej, probowalam nawet te sluzbowa troszke jakby zlekcewazyc, ale mi to nie wyszlo, poniewaz ja nie potrafie lekcewazyc pracyzawodowej.

Staralam sie tez zewszystkichsil nie lekcewazyc pracydomowej, w rezultacie mialam wrazenie, ze niczego nie robie dobrze.

Mialam tez wrazenie, ze Tymon zaczynabyc jakby odrobineczkezniecierpliwionytym zostawianiem go odlogiem, boteraz to onwraca do domu ze Swinoujscia dosyc wczesnie, kolo siedemnastejjuz jest w domu, no i przewaznie samotnie zjada obiad, ktory muTosia podtyka pod nos.

Za torankami, kiedyon nad tomorze jedzie, ja najczesciej jeszcze spie.

Prosilam, zeby mnie budzil, to bede

164

mu robic sniadanka, ale mi powiedzial, ze to nie ma sensu, bo onsie rano spieszy, nie ma ochoty na kontakty miedzyludzkie, jest malomowny i gburowaty, natomiast lubi sobie popatrzec, jak ladniespimy wetrojke - Szanta w nogach naszego wielkiego lozka, jaw centrum i Maciek przytulony do mnie - Tymon doklada mi godo lozka, zeby sobie pospal, bo kiedy jest sam, zaczyna rozrabiacod switu, a tak potrafi pospac nawet do dziewiatej.

Prawde mowiac, nienawidze wczesnego wstawania i tezrankamijestem kiepskaw kontaktach miedzyludzkich, ale moze powinnamsie jednak przemoc w imie dbaniao meza i rodzine?

Myslenie o tymmnie przygnebia.

Juz nigdy nie bedzie tak, jak kiedys bylo.

Probowalam sobie terapeutycznie przypominac, zeTosia po namysle uznala mnie przeciezza porzadna osobe, anawetmatke, aleprzeciez nawet Tosia moze sie mylic.

Och, kurcze blade.

Udalo mi sie wreszcie dopasc Ewke w sprawie mojego ogrodka -siedziala w redakcji, zajeta swoja odwieczna walka z komputerem.

-Patrz,jakie zlosliwe scierwo - oderwala sie na moment odklawiatury i spojrzala w moja strone, po czym powrocila do przerwanego zajecia.

-Zjadl mi kawalek scenariusza.

Cholera, czy ja tomusze pisac jeszcze raz?

-A bo jawiem?

-Wzruszylam ramionami.

-Zalezy, czym toskasowalas.

Ale ja ci radze, nic nie majstruj sama, dzwon od razudo informatykow,niech probuja to odzyskac.

Ewa zadzwonila doinformatykow i uzyskalaobietnice, ze zakilka minut ktorys nadejdzie zodsiecza.

-Bardzo najlepiej - powiedzialam.

-Zanimoni przyjda,pogadaj ze mna.

-Na tematyzyciowe czy na tematy sluzbowe?

-Na temat mojego ogrodka.

Sluchaj,potrzebny mi jest koniecznie Rysio Druzba.

Mozesz mnie z nimskontaktowac?

-Jasne, oczywiscie, ale moze ja ci bede mogla pomoc?

Pamietaj,ze mam te samestudia, co Rysio.

Tyle ze studiowalam u niego.

Alemozemam swiezszespojrzenie?

-Dziekuje ci, ale ja nie potrzebuje spojrzenia, tylko reki.

Mialamnadzieje, ze Rysiobedzie mogltej reki uzyc w szlachetnych celach.

Boja w ogrodziejuzmam sodomke z gomorka.

Zwlaszcza na tle sasiedzkich ogrodkow wylizanychdoniemozliwosci.

Rozpacz po prostu.

-I chcesz,zeby ci Rysio robil za ogrodnika?

Tocie od razu rozczaruje.

On nie ma czasu.

Ale moze faktycznie ci cos poradzi.

Masztu jego komorke,zadzwon.

O, idzie pan informatyk.

PanieJurku, tekst mi zezarlo!

165.



Zostawilam Ewe i pana Jurka z problemem zezartego tekstui poszlam dzwonic do Rysia.

Zgodzil sie wpasc wieczorkiem, kiedyjuz poloze Macka spac i wejrzec w problem.

Wpadl rzeczywisciei wejrzal, a jak juz wejrzal,to zalamal rece.

-To jest busz, moja mila - powiedzial, szczerze zatroskany.

-Dzunglaamazonska.

Dziewicza puszcza.

Czy ty masz zamiar samato uprawiac?

-Cos ty.

Ja nie mam czasu.

Ale przeciez nie moge miec takiegoogrodu, sam rozumiesz.

Rysiu, blagam, radz.

-Moze powinnaskogos zatrudnic na poczatek, zeby ci tewszystkie chwasty usunal.

Opowiedzialam, jak to zatrudnilamchlopca odbiznesu.

Rysio,szlachetna jednostka, prawie wcale sie ze mnie nie smial.

-Cos musimy wymyslic.

Mozeznajde ci kogos, kto bysobie chcialdorobic,jeslicie stac na zatrudnianie sily najemnej, oczywiscie.

-Na pewno mnie nie stac czasowo na grzebanie w ziemi.

Wolezaplacic.

Mam nadzieje, ze to niebeda jakieszabojcze kwoty.

-Jatez mam taka nadzieje, droga moja.

Ale w dzisiejszych czasach trudno jest reczyc za kogokolwiek.

Wiesz, znam jedna pania,ktora moze by nawet chciala.

musze sie znia porozumiec, dzis juzzapozno,bo ona o dziewietnastej programowo wylacza komorke,sprobuje jutro.

-Rysiu, azakladajac, ze ona bedzie chciala, to przeciez po wyrwaniu tych badyli i tejcalej dzikiej zieleniny, trzeba bedzie jakos towszystko urzadzic, ja nie mam o tym zielonego pojecia, nie wiem,jakie sa krzewy, jakie kwiaty, co sie sieje, co sadzi, matko jedyna, niedam sobie sama rady.

-W czym nie dasz sobie sama rady, kochanie?

Tymon zWitkiem stali za plotem i machali do nasrekami.

Wrocili wlasnie z miasta, gdzieodwiedzali jakichs wspolnych kolegowz latstudenckich.

-Rysiu,to jest moj maz.

Ten mniejszy.

A ten wiekszy to przyjaciel domu.

-O, przepraszam - powiedzial Tymon.

-Mniejszy tylko wzrostem, ana wage wcalenie wiadomo.

Juz do waswchodzimy.

Weszli i dokonali wlasciwejprezentacji.

Przedstawilam imRysia.

-To jest jedyny facet, ktory tak prowadzil Telewizyjne Technikum Rolnicze, ze czlowiek niezasypialnatychmiast.

-No cos takiego - zdziwil sieRysio.

-Ogladalas TTR-y?

-Jak sie przyuczalam do zawodu.

Ogladalam wtedy wszystko,co sie u nas produkowalo.

Dlatego teraz wiem, co mowie.

ChcialamRysiazwabicdo naszego ogrodkaw charakterze robotnika-ratownika, ale sie nie dal.

Jakas pania nam poleca.

166

-A moze ja bym sprobowal?

-Cobys sprobowal?

-Wywalic te chwasty.

Tylko ktos by mi musial pokazac, ktoretochwasty, aktore nie.

-Tymon, przeciezty nie masz czasu!

-Wlasnieze ostatniomam.

To ty niemasz, kochanie.

Sluchajcie, toby nawet moglo byc nowe, fascynujace doswiadczenie - wyrywanie chwastow.

A potem urzadzilibysmywszystko od nowa.

Panby nam sluzyl konsultacja od czasu do czasu, tybys, Wikus, robilakolacyjki, ja bym je ozdabial jakimis przyjemnymi trunkami, copan na to,panie Ryszardzie?

-Czesto bym nie mogl - zawahal sie Rysio.

-Co jakis czas.

Moze od razu cos zorganizujemy?

Pojdziemy dodomu, czy wolimy na ganku?

Wolelismy na ganku.

Bylo cudownie cieplo i tylkoleciutki wietrzyk przeganial komary.

Witek zostal z Rysiem,zeby panowie mogli sie wzajemnie zabawiac rozmowa, a my z Tymonem poszlismydo kuchni po produkty spozywcze.

Bankiet mialbyc improwizowany, wiec nie bawilam sie w subtelnosci, wyjelamna wielka tace bulki, maslo, kabanosy i troche roznych ambitnie smierdzacych serkow.

Tymon zadbal o napoje i po kilku minutach gankoweprzyjatko kwitlo w najlepsze.

Otworzylismyokno do pokojuMacka,zeby slyszec, czy sie nie budzi przypadkiem i wznieslismy pierwszy toast - na pohybel chwastom, ze szczegolnym uwzglednieniempodagrycznika, glistnika i mleczy.

Oraz perzu.

Zrobilo sie bardzo przyjemnie, ale uczestniczylam w przyjatku,mozna powiedziec, tylko czesciowo.

Jedna polowa mniebawila siedoskonale, sluchajac anegdot Rysia z czasow realizacji TTR-ow,a druga wykonywala intensywna prace myslowa.

"Do czego to podobne - powiedzialby moj ojciec -ze zwalaszna meza jeszcze i uprawianie ogrodka.

Wyrywanie zielska.

Grabieniesciezek.

Co jeszcze?

Przerywanie marchewkina grzadkach?





".





-Co do marchewek, pietruszek i tej calej reszty, to nie - uslyszalam glos Tymona, ktory jakby odpowiedzial na moje mysli.-Zadnego jedzenia nie bedziemy hodowali.

Zadnych zagonkow zkapusta i ogorkami.

Tylko krzewy ozdobne.

No, ewentualnie zapuscimysobie jakies drzewko owocowe albo cos w tymrodzaju.

Jablonke.

Bede patrzyl kazdej wiosny, jakkwitnie.

Rysiu, co jeszcze ladniekwitnie, a da sie zjesc?

Kiedy oni zdazyli przejsc na ty?

Rysio, nie ociagajac sie,na swoj zwykly, pelen werwy sposobwykonal dla nas maly wyklad na temat drzew i krzewow owocowych,ozdobnych, jadalnych,niejadalnych, zywoplotowych, wolnostoja167.



cych, kwitnacych, ozdobnych z lisci, kory, pokroju, snobistycznychi popularnych.

Na koncu kazal Tymonowi, sluchajacemu z wielkimupodobaniem, jechacdo ogrodu dendrologicznego w Przelewicachi tam zobaczyc, jak wiele tego calego badziewia w przyrodzie wystepuje i jakie ono, to badziewie, jest ladne w naturze, a nie na obrazku.

-Ajak cisie nie bedzie chcialo do Przelewie, bo to dosc dalekojednak, to jedz do Glinnej, macie stad bliziutko, oni tez hodujasporo fajnych krzewow.

Teraznawet troche jeszcze kwitnie.

Chociaznie, azalie juz poprzekwitaly.

Ale cos tamzawsze zobaczycie.

Niewiem, jak w Glinnej; w Przelewicach maja szkolki, mozna kupic namiejscu roznerzeczy.

-Na przykladdrzewo chusteczkowe.

-Przypomnial mi sie jedenz moich programow.

-Rysiu, czy ja dobrze pamietam?

Jest cos takiego?

-Jest, jak najbardziej.

Dawidia chinska.

A ja bym wam radzilzastanowic sienad jakas ladna magnolia,to takie szczecinskiedrzewko, moze stellatke sobie kupciez jedna, o, tam by ladnie wygladala, w tym kacie.

-Co to jest stellatka?

-chcial wiedziec Tymon, swiezo upieczony ogrodnik.

-Magnolia stellata - wyjasnil Rysio.

-Magnolia gwiazdzista.

Biale kwiaty.

Pachnie.

Bardzo piekna i nawet dosyc odporna, niezlesie trzyma w ogrodkach.

Mam wrazenie,moi drodzy, zeczeka waswiele przyjemnychchwil, kiedy juz bedziecie sadzic te wszystkiekrzaczki.

Tylko proponowalbym najpierw zaplanowac, to tez jestprzyjemne.

Ja wam na przyklad moge dostarczyc ladnych mieczykow.

Wiecie, ze swego czasu nazywano mnie krolem GladiolusemPierwszym?

Natychmiastzapragnelismy posiadac mieczyki.

Tymon dolaltrunkow.

Witekzaproponowal wlasny wklad roboczy w urzadzanieogrodka jako wyrazwdziecznosci za przechowanie go w czasie kursu.

Oswiadczyl, ze musi czasem odetchnac powietrzem, a nie tylkokurzem podrecznikow.

Robilo sie coraz milej.

Troche mi sie humor poprawil - moze nie powinnam tej ogrodkowej sprawy traktowac jak zwalanie na Tymonaroboty,moze onnaprawde chwycil bluesa?

A mozetylko chce mnie odciazyc?

Wlasnym kosztem?

Cholera.

168

Adela do Wiktorii

Sroda, 19 czerwca

Ahoj, na tratwie!

Mialam dola, ale juz mi troche przeszlo.

Za dobrze mi byloz wami Czy mozesz ucalowac odemnieortopedow?

Odnosze wrazenie, ze na dniach zamierzasz mnie uzywac do jakiegos programu.

Czy sie myle?

Caluseczki z mojej wioseczki.

Adunia

Wiktoria do Adeli

19 czerwca,sroda

Noto co, ze na tratwie?

Sluszne masz wrazenie i skleroze tez, bo sie przeciezumawialysmy na najblizsza sobote, program jest w niedziele wedle poledniai tylkomi, na milosc boska, nie mow, ze zapomnialas i wyjezdzaszna tournee po Stanach Zjednoczonych AmerykiPolnocnej!

Pamietaj o zabraniu ze soba Wowy, bo ktoci bedzie akompaniowal?

Ja nie potrafie.

Zreszta ktos to musi rezyserowac, wiec zapomnij o mnie.

Cha, cha, tozarcik.

Zastanawialam sie, jak to zrobic, zeby zaprosic doprogramu rowniez twojego dyrektora Anielewicza, Parowka zwanego, ale nijak minie pasuje.

Mamy juz rozmowcow odcholery i ciut ciut, niktwiecejnie ma sie prawa zmiescic, samifajni artyscitak zwanego wysokiegolotu, ty jestes i Wowa od muzyki, Chor Politechniki, bo wlasnie wrocil ze swiata, dwojka aktorow, co to ostatnio przywozili jakies nagrody, pisarz sztuk jeden (prawie Nike dostal i miasto jest z niego dumne), Henio Sawka od satyry politycznej - nie mow, ze nie znasz, noi jeszcze malarz ikon ze Swinoujscia, genialny facet i do tego uroczy,musisz go poznac, Tadzio Zielinski niejaki (maluje przepiekne ikonyna dechach wyrzuconych przez morze, masz pojecie?

Metafizyka nastarcie!

). Sama widzisz, ze gdybym jeszcze kogos doprosila, to by siezrobila kaszana kompletna.

Parowenia musi poczekac.

Myslisz, zecieznielubi, bo ty bedziesz,a on nie?

Takiz bylby malostkowy?

Eeeee.

Gramy nie zestudia, tylko zzamku, ale niez dziedzinca,tylkood stronyOdry, bostamtad mamy ladne widoki.

Fortepiano, swiezonastrojone, bedziecie mieli wedle armaty, jakby wam cos nie wyszlo, mozeciesie od razu z niej wystrzelic.

Ona jest chyba z XVIIwieku, ale dziala.

Proba o dziesiatej rano.

169.



Wolisz spac w hotelu, czy moze tym razem dasz sie zaprosic domojego palacyku?

Zrobie na twoja czesc specjalna kolacje!

Buzka.

KrolowaWiktoria z Palac(yk)u

Adela do Wiktorii

Czwartek, 20 czerwca

Ostatecznie moge Wasza KrolewskaMosc zaszczycic.

Zycze sobie mieszkac w wiezy.

Pamietaj, ze jestem przyzwyczajona domieszkania w wiezachzamkowych.

Czy masz w swoich wiezach takie wychodki, co towisza od zewnatrz na scianach?

Przyjade w sobote Intercity.

O, kurcze,w soboty nie ma Intercity.

Skandal.

To w takim razie nocnym.

Wyjedziesz po mnie na ten slicznyDworzec Glowny?

Pa.

A.

PS - o wpoldo szostej!

PS2 - a ten niepelny kapitan jeszcze u was siedzi?

Wiktoria doAdeli

20 czerwca, czwartek

Nie wyjade po ciebie na sliczny Dworzec Glowny, wyjade narownie obrzydliwy dworzec w Dabiu.

Tojest kwadrans przed Glownym.

Nie zapomnij wysiasc!

Kapitan jeszcze siedzi, w nerwach caly,bo mu sie egzamin zbliza.

Wychodek mam, niestety,cywilizowany.

Musisz sie przemoc.

Adieu, Fruzieu.

Twoja dozgonna przyjaciolka - W.





W.





Wiktoria21 czerwca, piatek

Okazuje sie, ze nie tylko Adela przyjedzie wsobote porannympociagiem z Warszawy.

Prawieudalomi sie zapomniec, ze wybie170

ra sie do nas z wizyta kurtuazyjna szefowa osrodkaw Rzeszowie, via stolica, w ktorejteraz siedza z naszym naczelnym i innymi z Polski tez, bo jest jakas ogolnokrajowa zbiorka naczelnych,nie wiem, w jakiej sprawie, i malo mnie to obchodzi.

Nasz pryncypaljedzie potem do Rzeszowa, Bog jeden raczy wiedziec,po

co.

Pani jakjejtam, bodajRoszkowska, albo moze Roszponka, zapragnela na wlasne oczy zobaczyc,jak sierobi program poza Rzeszowem i w ogolema zamiar zaciesniac wiezy przyjazni.

W zasadzie to jej sie chwali, a ja niepotrzebnie jestem zlosliwa

jedza.

Postanowilam wykazywac maksimumdobrej woli i pozytywnych cech.

Ostatecznieprogram jest przygotowanyna tip-top, realizuje Maciek, nic nieprzewidzianego niema prawasie wydarzyc,jesli spadnie deszcz, przeniesiemy sie do wewnatrz zamku

i juz.

Probowalam tez wykazac dobra wole wobecogrodka, ale niemialam kiedy.

Wykazal ja natomiast Tymon,z zacieciem pomagajac tej pani odRysia Druzby wyrywac podagrycznik, glistnik jaskolcze ziele et caetera.

Pani pojawila sie dzisiejszego poranka,zgodzila sie pracowac posiedem zlotych za godzine i od razu runela do roboty.

Denerwujemnie ona, bo jest obrzydliwie mloda iladna.

To jakas studentka,ktora zarabia sobiena akademik, czy cos takiego.

Gdyby chociazbyla tluczkowata cwiercinteligentka, to moze Tymon nie pchalbysie tak z tapomoca.

On twierdzi, ze zaczyna doceniac zycie za pan bratz przyroda.

Nowiec czy nie moglby wramach brataniasiez przyrodaisc zemna i Maciusiem na spacer doPuszczy Bukowej, ktora mamy tuz

za progiem?

Wlasciwie to by nie mogl, bo caly dzien dzisiaj biegamjak szalona, telefonuje i dopinam na ostatnie guziki to, co i tak juzjest zapiete.

Ale strzezonego Pan Bog strzeze,program jest na zywca i jamusze miec pewnosc, ze wszyscy goscie sie pojawia wpore i zenicnam nie walnie znienacka.

Redaktor odpowiedzialny to ja.

Witek dzisiaj w ogrodkuniepomagal, tylkolatalgdzies pomiescie.

Chcego zobaczyc w zagonkach!

Najlepiej w kapitanskim mundurze.

171.



Adela do Katarzyny

Piatek, 21 czerwca

Kuc zelazo, poki gorace, Pani Profesor, kuc!

Rozmawialamz naszym panem burmistrzem, jednak burmistrzamamy, ja sie nigdy nie naucze tej administracji.

W sprawie szkolymuzycznej, oczywiscie.

Pan burmistrz najpierw niebyl przekonany,alejak mu roztoczylam wizje, to sie przekonal.

Spisalismy nakolanie list intencyjny, ma pani pojecie?

Jak tylko wroce od Wiktorii,ktora bedziemnie pokazywac w telewizorze,to pedze do Ministerstwa, do tych bonzow od szkolnictwa artystycznego.

Niech pani juztrzyma kciuki, a najlepiej prosze porozmawiac w moim imieniuz jakims stosownym swietym.

Chce byc dyrektorka szkoly!

Mozebyc nawet z pensja (tu jednak mam namysli pensje w sensieforsy,a nie w sensie internatu)!

Caluski.

Pani Latter

Katarzyna do Adeli

Piatek, 21 czerwca

KochanaPani Latter!

Mam wrazenie, ze w paniprzypadku najlepszy bylby swietyTadeusz Juda, on jest od spraw beznadziejnych.

Nie zebym chcialapania zniechecac, wprostprzeciwnie, chetnie dorobie sobie u pani doemerytury, bo mi odpadl jeden uczen, ktorego bardzo zaluje - niedlatego, zeby mial jakis olsniewajacy talent, bo go nie mial, natomiast bardzo chcial sie nauczyc spiewac i mial mnostwo pieniedzy,ktorych nie szczedzil na lekcje.

Alezmi zdanie wyszlo, zupelnie jak strumien swiadomosci.

W czasach mojej mlodosci modnybyl taki sposob pisania, tylkojeszcze autorzylekcewazyli znaki przestankowe.

Zdaje sie, ze szczytem ambicji bylo napisac zdanie nadwie strony bez jednego przecinka.

Ze nie wspomne o kropkach.

Laska boska, ze ta moda juzminela.

Strasza innepotworki, ale w koncu to nie moja branza, niebede sie wtracac dopanow literatow.

Panow muzykow chetniebymniektorych pogonila.

Narazajac zycie we wlasnym srodowisku.

Pozdrawiam- bedepania ogladac, bo to chyba w Trojce, prawda?

Widzialam zapowiedzi.

Katarzyna

172

Wiktoria22 czerwca, sobota

Pojechalampo Adele na ten dworzeco swicie bladym, Tymonchcial mniewyreczyc, ale jalubie dworce.

Oraz Adele.

Ostateczniekazalami przyjechac naGlowny - w ostatniej chwili, gdzies w okolicach Stargardu przypomniala sobie, zechce wpasc do opery pojakies nuty, ktore Wowajejzostawil w portierni.

Pociag lekko sie spoznil, wiec powalesalamsie troszke po halidworcowej i peronach.

Ja naprawdelubie dworce.

Ten zapach podrozy, ktory przebijac sie teraz musi przez zapach brudui nieokreslony smrodek spozywczy, obecny u nas wszedzie, odkad pojawilysie fastfoody.

Widok ludzi z torebkami iwalizkami,spieszacychgdzies tam, gdziewola ich swiat daleki.

Ostatnio satoprzewazniemenedzerowie na delegacjach ioni juz nie sa tacymalowniczy.

Po hali krecila sie zamaszysta niewiasta z mopem i wiaderkiem,Ciekawa bylam, czy to Madame Mop, swiezo upieczonawielbicielka opery?

Madame skojarzyla mi sie z kwiaciarka Sabinka, wiec poszlamzobaczyc, czy kwiaciarnia otwarta.

O tejporze nie powinna - ale,o dziwo, byla.

Siedziala w niej znudzona pieknosc poczterdziestce,bardzo wytworna,w moherowym sweterku wysadzanym brylantami.

Pila porannakawe,przegryzajac ja malosolnymi ogorkami, ktorychmiala przed soba cala tacke.

Spojrzala na mnie okiem zdecydowaniezmeczonym, ale postarala sie iwykrzesala zawodowa uprzejmosc.

-Dzien dobrypani,czy moge czyms sluzyc?

Docenilam poswiecenie- widac bylo, ze straszniejej sie niechcialoruszyc od stoliczka, przy ktorym przysypiala nad ta kawa z ogoreczkami.

Przemogla sie jednak i za to nalezala jej sienagroda.

-Kupilabym u pani ladny bukiecik dla przyjaciolki - powiedzialam milo.

-A czy paniprzypadkiemnie jest pania Sabinka?

-Jestem, a bo co?

A jaki bukiecik?

-A bo skoro pani jest pania Sabinka, to ja pani powiem, kimjest moja przyjaciolka, apani bedzie wiedziala najlepiej, ktorekwiatki dac.

-Prosze pani- westchnela kwiaciarka Sabinka.

-Dzisiaj tojabym wolala, zeby pani nie mowila zagadkami.

Skad ja niby mamznac paniprzyjaciolki?

-Bo moja przyjaciolka spiewa w operze.

-No to co, ze spiewa woperze?

-Spojrzala na mnierozpaczliwie i nagleotworzyla szerzej przymglone oczka.

-Zaraz!

Pani Adela moze?

Brzozowska?

173.



-Brzostowska.

Wlasnie nadciaga.

Myslalam, zeby dac jej kwiatki, jak wysiadzie z wagonu.

-Bardzo dobry pomysl.

-Sabinka byla juz obudzona.

-Niechpani niepatrzy na te tutaj, ja mam na zapleczu swiezsze, tylko te misie musza w koncu sprzedac.

Duzy ten bukiet czy taki raczej prywatny?

-Prywatny Tak po prostu,zeby jej bylo przyjemnie.

-Dobrze, ze mipani powiedziala.

Ja tu wszystkie kwiaty mamladne,ale dla pani Adeli zrobie cos specjalnego.

Mialapani szczescie, ze w ogole bylam otej porze, ja otwieramduzo pozniej, ale zabalowalam troche i juz mi sie nie oplacalo wracac od przyjaciol dodomu, wiec przyszlam na dworzec.

Wpol do szostej, Boze jedyny.

Zakrecila sie i zniklaza kotarka, nie bylo jej chwilei wyszlaz bezpretensjonalna choc jednak sporawiazaneczka roznych ogrodowych kwiatkow.

Przewazaly gozdziki, oblednie pachnace.

-Sliczne sci - zachwycilam sie.

-Ile?

-Da panidyche i bedzie dobrze - powiedziala godnie Sabinka.

-One kosztujawiecej, ale niech to bedzie tez troche ode mnie,dobrze?

Powie pani pani Adeli?

-Oczywiscie, bedzie jej bardzomilo.

-Bo wie pani,to bardzo fajna kobieta, ta paniAdela iw ogolejej woda sodowa do glowy nie poszla, chociaz spiewaczka i w operze spiewa.

A nam z kolezanka przedtem,zanim zesmy ja poznaly,tosie wydawalo, ze opera jest calkiem nie dosluchania.

Kto by tamna opere chodzil, jeszcze naoperetke, to predzej.

Alejakzesmy sieprzymusily ipierwszyraz poszly na tego "Trubadura"calego, to sieokazalo,ze tam takie ladne melodiesa, no po prostu bardzo ladnei wcale nietrudne, mozna zapamietac.

A w ogole to mysmy po dwarazy byly i na "Trubadurze",i na "Strasznym dworze", i za drugimrazem to jeszczebardziej nam sie podobalo, bo juz troche pamietalysmy.

Adela, ale moja kolezanka, nie ta pani Adela, ona ma dobrysluch, to nawet podspiewywala kiedysrazem z tym chorem Cyganow,ale ja ludziez tylu okrzyczeli.

To znaczy nie krzyczeli, ale powiedzieli, ze sie zlezachowujemy.

Moze to iracja byla.

troche.

-A na "Angelusie" w katedrzepanie byly?

-Bylysmy, ale to nastroche zmeczylo.

Oni po prostu "ZdrowasMaria" spiewali.

Godzine tylkoto.

Ale tezpo jakims czasie zaczelonam sie podobac, zwlaszcza jak pani Adela spiewala razemz chorem i caly ten chor przekrzyczala.

Ta moja kolezanka mowila, zejak wyszlysmy, to jeszcze dlugo wuszach miala jakby dzwonieniedzwonow.

Pani byla?

-Bylam.

Tez mi sie podobalo.

A teraz Adela Tosce robi,wiedzapanie?

174

-Wiemy,wiemy.

Jakby sie dalo, to bysmy chcialy isc na premiere.

Jeszcze nigdy nie bylysmy na premierze,a to podobno zupelnieinne wrazenie.

O, pociag zapowiadaja.

Pani lecina peron.

Polecialam iakurat trafilam na moment, kiedylokomotywa z calareszta wtaczala siez lomotem na peron.

Och, te momenty tez lubie!

Z przyjemnoscia patrzalam sobie, jak zwagonow wysypalisieludzie i popedzili naprzod.

Ciekawe, czemuzawsze takpedza, jakbyim oczy odjelo?

Adela najwyrazniej w ogole nie miala zamiarupedzic, bo wciazjejnie bylo widac.

Mojauwage przykula dama wysiadajacawlasnieze slipingu.

Wygladalajak z ilustracji Szancera albo Uniechowskiego - rozwianaszata, wielki kapelusz,bujne loki koloru czerwonego, szal, parasolka, torbana ramie i torba podrozna.

I stolik,i skrzynka, i malusienka psinka.

Brakowalo psinki, zdecydowanie.

Ktos jej powinien powiedziec, ze dla ulepszenia wizerunkukoniecznie powinna siepostarac o mopsa, ktorego moglaby ciagnac za soba na dlugiej smyczy.

Ewentualnie charta afganskiego,ale z chartani sa wieksze klopoty wpodrozy koleja zelazna.

Zagapilam sie na nia kompletnie nietaktownie, aledoprawdy,rudno bylo od niej oderwac oczy.

Wyfrunelaz tego wagonu, komus tam jeszcze machala raczkai juz prula do wyjscia.

Prula prosto na mnie, wiec uskoczylam pod' filarek, zebymnienie rozdeptala.

Ku mojemu zdumieniu tez skrecila pod filarek i juz stala przedemna, zamiatajac ubrankiem.

-Pani z telewizji, prawda?

-W oczy spojrzalymi potezne okula!

ry przeciwsloneczne.

Zdumialam sie jeszcze bardziej.

Wielbicielka moich programow,^ czy co?

Przeciez ja od wiekow nie pokazywalam sie naekranie!

: - Prawda -odrzeklam krotko, usilujaczajrzec jej pod te okulary.

Amoze ja ja jednak znam?

Znammnostwo ludzi, ale czasami zapominam twarze,kurcze,dobrze, ze od razu wyszlo, ze jestem z niana "pani", bo czasami i tego nie pamietam.

-Dzien dobry, Proszkowska jestem, z Rzeszowa, jak milo, zepanipo mnie wyszla, spodziewalam sie tylko kierowcy,jakie slicznekwiatki, bardzo dziekuje,wezmie pani moja walizke, dobrze, botroche ciezka jest, a poza tym nieporeczna, placze mi sie w tychspodnicach, na podroz powinnam wlozyc spodnie, aleja nie znoszespodni, no i mamy efekty.

Wprawnym gestem wyrwala mibukiet izamienila gona uchwytswojej walizki.

Nie da sie ukryc, ze moj ilorazinteligencji, z ktoregojestemtaka dumna, zmalal w tej chwili conajmniej o polowe.

Co jazbabazrobie?

I przeciez Adela - o, juz ja widze, daleko, nasamymkoncu peronu,ale jest, idzie,zaraz tu bedzie.

175.



-Domyslam sie, ze pani Wojtynska, prawda?

Ala Mierzynskacuda mi o pani opowiadala, wiedzialam, ze spotkam sympatycznaosobe, no, kwiatow sie nie spodziewalam, to mile.

Chodzmy juz dosamochodu, dobrze?

Straszna byla ta podroz,pociagi sa jednakstrasznie brudne, jakaszkoda, ze jednak nie polecialam samolotem,ale wie pani, ja sie troche boje latania, poza tym nie mam zaufaniado naszych linii lotniczych i do tych malych samolotow, co innegoduze boeingi, tam jest jakis komfort.

Czesciowooprzytomnialam.

Boi sie latania naszymi liniami!

Niewie,idiotka,ze mamy najlepszychpilotow na swiecie?

To na drzewo, niech dalej jezdzi brudnymislipingami!

Kurcze, Adelasie zbliza, juz mnie widzi, juz macha.

-Juz idziemy do samochodu, tylko sekundajeszcze, widze, zetym samym pociagiem przyjechala pani,ktora spiewa nam jutrow programie, moze zabierzemy ja przy okazji.

-Ach,spiewa wprogramie?

Naturalnie, mozemy ja zabrac, niemam absolutnie nic przeciwkotemu.

Nie sluchalam juz wiecej, tylko pedzilam w strone Adeli.

Trzebaja jakos uprzedzic!

-Adela, sluchaj, ja cie prosze, wszystko ci wyjasnie w domu, tylko niczemu sie nie dziw, blagam, dostosuj sie, wykaz inteligencje!

Jak ty slicznie wygladasz, pewnie chcesz jechac do opery, podrzucecie, pozwola panie, to jest pani Adela Brzostowska,znakomita spiewaczka.

Pani dyrektor Proszkowskaz Rzeszowa, przyjechala nanasz wspolny program, zebyzobaczyc, jak to sierobi wChicago,cha, cha.

Zapraszam panie do samochodu.

Dlaczego, do ciezkiej cholery, firma nie wyslala po babesamochodu sluzbowego!

Przeciezonanie do mnie przyjechala,tylko dodyrekcji z wizyta towarzyska!

Naczelny pojechaldo Rzeszowa, dobrze, ale gdzie jest Kazub?

Walizeczka pani dyrektor Proszkowskiejokazala sie ciezka jakjasny gwint.

Adela patrzalana mnie wielkimi oczami, przewracajacnimi, kiedy pani dyrektor odwracalasie w inna strone.

Niechonatego nierobi,bo zacznesie smiac!

-Chodzmy, prosze, tam, gdzie sa kioski - swiergolila pani dyrektor.

-Chcialabym kupic lokalna prase, zawszejak gdzies jade,kupuje lokalna prase, bo charakter lokalnej prasy wiele mowio charakterze miejsca, w ktorym sie aktualnie znajdujemy.

Boze, temojeszale!

Chybazbiore spodnice do garsci, bo przeciezzamiotenia cale schody!

-Nie schodzimy do tunelu - powiedzialam z trudem.

-Jesli mamy kupic gazety,pojdziemy przezglowna hale.

-Ach, to swietnie,nie lubie schodowbo w takich wysokich szpil176

kach zle sie po nich chodzi,ja to swoja droga jestem zabawna, na podrozpowinnam miec plaskie obcasy,ale nie pasowalybymi do reszty, wiec trzeba cierpiec.

Moja babciami powtarzala zawsze:"chcacbyc piekna, trzeba cierpiec".

Panie na pewno tez mialybabcie.

-Mialy, mialy - zdazyla miauknac Adela, bo pani dyrektorpotknela sie wlasnie ojakasnierownosc i na sekundezawiesila glos.

-Moja babcia,swiec Panie nad jejdusza, zawsze mi tak samo powtarzala.

"Jesli chcesz byc piekna, wnusiu, musisz troche pocierpiec"!

Ach, tenasze kochane babcie!

Rzucilam jejmordercze spojrzenie, ale juzzdazylawybuchnacskowronkowym smiechem, wyginajac sie wdziecznie do tylu.

Panidyrektor zawtorowala jej rozkosznie.

Sprobowalam sie rozesmiac,chyba jednak kiepsko mi wyszlo.

Zauwazylam,ze Adela dostosowalarowniezswoj zamaszysty zwykle krok dosubtelnychkroczkow pani dyrektor i wykonywala teraz dziwny plas na dworcowymbruku.

Na szczescie doszlysmy do kiosku, a wlasciwie do malego sklepiku zgazetami, i pani dyrektor mogla zrobic swoje zakupy.

Wzielawszystko, co kioskarz mialszczecinskiego i odwrocila sie ku namz bezradna minka.

Pierwsza zalapala Adela.

-Prosze mi to wszystko dac - cwierknela milutko.

-Ja towezme,pani nie mozetyle nosic!

Te parasolke tez wezme!

Rzucila mi jedna ze swoich dwu toreb, przejela klab gazet, ktorych, damglowe, pani dyrektorP.

nie zdazynawet przejrzeciwdziecznie wskazala raczka kierunek dalszego marszu.

Wyszlysmy z kiosku i tu spotkala nas niespodzianka.

Przed kioskiem staly Madame Mop iSabinka z rozradowanymiminami.

Zapewne spodziewalysie zobaczyc swoja idolke - Adelkez fura kwiecia, ale zobaczyly cos innego - fure kwiecia dzierzylawobjeciach nieznajoma baba spowita woalami,a za baba postepowalysmy my dwie, objuczone walizkami, torbami, kupa prasy i parasolka.

Okrzyk powitalny zamarldwom wielbicielkom oper na ustach.

Pierwsza ocknelasie pani Sabinka.

-No nie, przeciez ta wiazanka to byla dla pani Adeli!

Niepo topani spuscilam z ceny, zeby je pani dawala komu innemu!

Pani pozwoli!

-Sabinka wyrwala zaskoczonej pani dyrektorbukiet z garsci.

-A tu jest dla pani dycha - Siegnela do kieszeni swojego wysadzanegobrylantami sweterka i wcisnela mi do reki dwa piataki.

-My jestesmy kwita.

-Pani Adelo - zabrala z kolei glos Madame Mop.

-Mysmy siedowiedzialy,ze pani przyjezdzai chcialysmy pania przywitac, ale tujakies dziwne rzeczy siewyrabiaja, wiec my sobie juz pojdziemy.

177.



Sabinka odczuwala chyba koniecznosc podkreslenia waznoscisprawy bukietu.

-Ale co do kwiatow, toja dla pani specjalnie wyszykowalam tewiazanke i pani to musi wiedziec.

No to do widzenia, my bedziemypania ogladac jutro w telewizji.

-Chociaz, jak widac, nic sie w swiecie nie zmienilo- dodalaMadame Mop,miazdzacmnie spojrzeniem - i telewizja klamie jakklamala.

Widac takjuz ma.

To dowidzenia.

Przepraszamy za zamieszanie.

-A za co ty przepraszasz?

-obruszylasie Sabinka, ale przyjaciolka odciagnela ja za soba i obie odeszly, dyskutujac o czyms zawziecie.

Powinnam w tym momencie umrzec.

Stanowczo, powinnamumrzec.

Zaoszczedziloby mi to stresu.

Adela, lekko cofnietaza plecy pani dyrektor, obdarowana znienacka odzyskanym wiechciemkwiatkow, trzesla sie cala.

Widac po niej bylo, ze bawi sie jak nigdyw zyciu.

Pani dyrektor Proszkowska chwilowo trwala wstuporze, ale

mialam swiadomosc, ze za moment stuporjejminie, a japowinnam

miec przygotowana jakas reakcje.

Niestety, nic mi do glowy nie przychodzilo.

Jak chor aniolowzabrzmialmi nad glowa zadyszanytenor:

-Wiktoria!

A to na pewno pani dyrektor Proszkowska!

Przepraszam za spoznienie, samochod nam zgasl na skrzyzowaniu Jagiellonskieji Wojska Polskiego i nie chcialodpalic,w koncu wezwalemtaksowke, juz pania porywam.

Wypowiedziawszyw pospiechu ten nerwowy tekst, Karol Kazubek, moj ulubiony dyrektor programowy, runal calowac rece uradowanej Adeli.

Wlasciwa pani dyrektor miala juz oczywielkosci talerzykow do ciasta.

-Karol, przepraszam cie - jeknelam ostatkiem sil.

-To jest pani Brzostowska, przyjechala zaspiewac w programie, a w ogolejestsolistka naszej opery.

Apani dyrektorProszkowska.

-Ach,przepraszam obie panie.

-Karol spojrzalna mnie okiembazyliszka.

-Co za gapa ze mnie, a przeciez mysmy sie z paniadyrektor spotkalikiedys w Zakopanem, jakzemi milo pania powitac!

Czy my sie wszyscy zmiescimy w mojej taksowce, czy od razumamdzwonic po druga?

-Mam samochod - powiadomilam go pospiesznie.

-ZabierampaniaBrzostowska, obiecalam ja zawiezc do opery.

Czy ja bedepanstwu jeszcze potrzebna?

-Chybanie.

-Karol spojrzal na pania dyrektor pytajaco.

-Zaplanowalismy dlapani wyjazd do Miedzyzdrojow,przedtem pokazemy paninasz oddzial, oczywiscie.

178

-Ja myslalam o tym, zeby ewentualnie uczestniczyc w probach dojutrzejszegoprogramu - zakaprysila pani dyrektor, spogladajacnaKarolka wielkimi oczami obmalowanymi fioletowa farba.

-Bo ja mo; zejestem troche zabawna,ale uwazam, ze praca jest najwazniejsza!

I Karol popatrzyl tymrazem na mnie.

-Nie planujemy zadnych probdzisiaj - powiedzialamponuro.

-

Jutrood rana stawiamy woz i probujemyod dziesiatej, ale w zasadzie tylko z prezenterami i pania Adelaz akompaniatorem.

A,i z chorem.

Goscie przyjda godzinke przed programem, napija siekawyi Terenia ich pomaluje.

Wiecejnam nie potrzeba.

-Ooo, to panijest bardzo pewna siebie - pokrecila glowa panidyrektor.

-Nieboisie pani?

-Nie mam czego.

Wszystkomamy omowione i zaplanowane,goscie wiedza, o czym bedziemy gadac, a jak sie z nimi za bardzobedzie probowalo, to straca swiezosc uczuc.

-Wierzy pan swoim dziennikarzom, panie dyrektorze - zasmiala sie perliscie w stronebiednego Kazubka.

-A ja mozejestemzabawna, ale uwazam, ze nalezy stosowac dobra zasade czekistow:

wierz, ale sprawdzaj.

U mnie w Rzeszowie przy takimduzym programie poprostu musi sieodbyc pelna proba dzien przedtem.

Tojestprogram ogolnopolski!

Zaczelam rozumiec Alusie.

-Ale toprzeciez kosztuje - mruknelam.

-Wyciaganie calej fabrykidzien wczesniej.

-Perfekcja musi kosztowac - powiedziala stanowczo, wydymajac powabne usteczka.

-Powtarzam, tojest antena ogiepowa.

-Ale programjest w zasadzie prosty - probowalam sie bronic.

-Niemamy zadnychspecjalnychfajerwerkow, spiewaczka,fortepian,rozmowcy i troche materialow z puszki.

Dobrzy operatorzy, sprawny realizator, precyzyjny scenariusz.

Robilismy juz takie i jutro teznie zamierzamy siewylozyc.

-Nie zawsze wszystko zalezyod naszych zamierzen - westchnela szefowa Alusi, a ja zaczelamsie zastanawiac, jak dlugo jeszczebedziemy bic piane na srodku hali Dworca Glownego.

Na szczescieKarol zdazyl odzyskac swoja zwykla przytomnosc umyslu.

-Pani dyrektor, czy bedzie pani jeszczedzisiajchciala porozmawiac z Wika, to znaczy z pania redaktor Wojtynska?

Bo jabym naprawde juz pania porwal, mam zamowione sniadanie w Radissonie.

A Wika nas znajdzie, jesli bedzie taka potrzeba.

-Och, chyba nie - westchnela panidyrektor ku mojej niebotycznej uldze.

-Skoro pani nie widzi potrzeby przeprowadzania dzisiajproby kamerowej, to nie ma potrzeby sie spotykac.

Jutro natomiastpozwolimi pani uczestniczyc od rana, prawda?

179.



-Oczywiscie, zapraszam na plan - powiedzialam z ulga.

-Samorozstawianie chyba nie bedzie pani interesowalo, dopiero od chwili, kiedy sie pojawi realizator.

No wiec o dziesiatej siezbieramy w zamku, nadziedzincu.

Tona razie, zabierampania Brzostowska i jedziemy do opery.

Ach,bylabymzapomniala, Karolu, tu jest walizka panidyrektor.

Dalysmy w dluga, az sieza nami kurz unosil.

Juz potrzech krokach Adela wybuchnela niepowstrzymanym smiechem.

-Matko Boska, nie smiej sie tak glosno - syknelam do niej.

-Oni ida za nami,uslysza nas!

-Niemoge- rzezila uradowana Adela.

-Nie moge, jak Bogakocham!

Dalasjej moje kwiatki!

Ta Sabinka kochana.

nie moge!

Alezona jest walnieta!

-Sabinka?

-Nie, ta twoja!

Skadzesja wytrzasnela?

-Wlecialana mnie na peronie, pewnie kwiatki jej sie spodobaly!

Zapytala, czy jestem, z telewizji, to odpowiedzialam, ze jestem.

Bojestem!

-Ach, wszystko rozumiem - porykiwalaAdela, upychajactorbyw moim bagazniku.

-Uznala, ze stanowisz komitet powitalny!

Sluchaj, a dlaczego tynie robisz proby dzien wczesniej?

Serio pytam.

Naprawde nie potrzeba?

-Naprawde.

Mamy to opanowane.

-A rzeszowiacy robia?

-Jesli im dyrektor kaze, to pewnie robia.

Nam szkoda czasuipieniedzy.

Wiesz, ilekosztuje wyciagniecie wozu i calejreszty?

-A skad oni na to maja?

-Pewnie oszczedzaja na roznych rzeczachz honorariami na czele.

Ale powtarzam ci, to prosty program i nikt normalnyniebedzierobil pro b.

-Dobrze, dobrze, ja tylko tak.

Pamietaj, ze jedziemy do opery,musze zabrac nuty tych trzech piosenek, co ci jejutro spiewam.

-I dopiero teraz zagladasz do nutek?

-Spokojnie,mam toopanowane.

Prychelysmy zgodnym smiechem.

A niech sie dziejeco chce.

Pani P.

na szczescie nie jest moja dyrektorka, a naplanie mojego programu ja rzadze i Maciek, i na tym koniec, tnna rzecz, co powieKarolowi, ale Karol jest przytomnym facetem i najpierw mnie odpyta, a potem powezmie jakies zdanie o calosci sprawy.

Pewnie bedzie mial sporo radosci, kiedy uslyszy obukiecie.

Zabralysmy z portierni nuty i pojechalysmy, juz bez przeszkod,do Podjuch.

Panowie zrobili nam ladny komitet powitalnyprzybramce, Adela mogla wiec czucsie nalezycie uhonorowana jako ta gwiazda,di180

wa i persona grata.

Prawde mowiac, troche sie czulamzazdrosna -Tymon tancowal wokol niej okropnie.

Witek byl troche sztywny -widocznie nie mogl siepozbyc mysli o plytach tych wszystkich soliI stek Metropolitan i La Scali, ktore to plyty woziz soba i upycha po' zakamarkach kolejnych statkow.

Ciekawe, co mu wyszlo z porownania swiatowychgwiazd z nasza Adela?

Tosia dzisiaj miala wolny dzien, wiec musialam samasie zajacMaciusiem.

Nie bylo to proste,poniewaz musialam jednoczesnie dac im jakies sniadanie, potem przygotowac obiad, a Tymon dostal malpiegorozumuna punkcie obskakiwania Adeli.

Chyba pokochal ja milosciapierwsza na wieczorze ortopedycznym - a przeciez i tak mu siepodobala odsamego poczatku.

Numerz kartonem iczardaszem utwierdzil go w uwielbieniu.

Kurcze!

Niech sobie uwielbia znakomita spiewaczkei urocza kumpelke, alejatu widze takie niebezpieczenstwo, ze spiewaczka i kumpelka jest nadzwyczaj atrakcyjna kobieta!

Ja tezjestemniezla, ale nie umiem tak spiewac.

Wiktorio, nie badz zazdrosna o przyjaciolke!

A wlasciwie dlaczego nie?

Historia zna wiele takich przypadkow,ze zapracowanym paniomdomu sprzatalymeza sprzed nosa najlepsze przyjaciolki.

Na dodatek jestem pania domu, ktora nie dba dostatecznieo swojego meza, przesadnie zajmujesie wlasnapraca i zwala wychowaniesynkana pomoc domowa.

Szlag by to trafil.

Klaudia,zmija, tez wiele mowila na te tematy.

Kiedy chlopuprzestaje zalezec na kobiecie?

Kiedyma na oku druga.

Nie!

Nie zamierzam przeciez stracicTymona.

Ja nie panikuje, ja wiem, ze od jednego czy dwoch spotkantowarzyskich nie pusci mnie kantem zmoja przyjaciolka spiewaczka.

dodajmy jeszcze opere i koncert.

jemu sie ta spiewaczkacholerniepodoba,to sie rzuca w oczy.

Jak ja mu sie na poczatku podobalam,to mial takie same oczka blyszczace.

Teraz tez miewa, uczciwie mowiac.

No toco?

Nie zycze sobie, zeby jemiewal dla kogokolwiek poza mna.

Chwila, moment.

Wszystko jest sprawa organizacji.

Demon organizacji - to ja.

Postaramy sie, zebywszystko bylo jak nalezy.

Pracy zawodowejtylko tyle,ile to niezbedne, wiecej Wiktorii dla domu, meza i synka.

Moze zrobie sobie grafik?

181.



W mojej pracy grafik - rzecz normalna.

Sprobujemy.

A zaczneod dzisiaj,zrobie ten obiad, przypilnuje Macka, niech oni sie bawia,kurcze, a gdzie jest Szanta?

Z salonu dobiegaly odglosyrozmowy i smiechy jakies beztroskie.

Pani domu ma swojeobowiazki!

Wyszlam na ganek i zawolalam kilkakrotnie, ale Szanteczki niebylo.

Dlaczego nie zauwazylam jejbraku, kiedy przyjechalysmyz Adela do domu?

Nie, wtedy jeszcze byla, moze dala w dluga, kiedy zamykalam bramke po wprowadzeniu samochodu.

Z sypialni Maciusiadalo sie slyszecpogodne blablanie.

Obudzilsie!

Juz zamierzalam zawolacTymona i poprosic, zeby poszukalSzanty, ale przypomnialo mi sie moje postanowienie.

Dam sobie radesama!

Pobieglam do synka, ktory szczerze sie ucieszyl na moj widok.

Ucalowalam rozowy pyszczek i oczywiscie, stwierdzilam,ze sie zlal,slodki kotek.

Boze, kiedy dzieci zaczynaja to robic NIE POD SIEBIE?

Zabralam go do lazienki i zafundowalammu szybki prysznicnacalego facecika.

Byl zachwycony.

W pewnym momencie, mniejwiecejtak, jak to robil w lozeczku i kojcu, zlapal sie brzeguwannyi pomaszerowal zupelnie samodzielnie z jednego jej konca na drugi, pokrzykujac z radosci.

Wspominalam moze, ze mamy bardzo duza wanne?

I dluga.

Maciek doszedl dojednego konca, pokwikujac zrobilw tylzwrot i pomaszerowalz powrotem.

Niczego sie nie trzymajac!

-Maciek, tychodzisz!

Kiedy sie nauczyles, malutki skubaniutki!

Malutki skubaniutki kursowal w obie strony jak maszynka, a jatylko go ubezpieczalam, bo jednak troche siebalam, zemoglby sieposliznac.

Trzebazaraz wyprobowac te sztuke na podlodze.

TylkoznajdeSzante.

Kurcze.

-Chodz, Maciusiu kochany,ubiore ciei bedziesz mogl sobie poganiacpo domu.

Tylko musimy zlapac kundla.

Wylaz, syneczku.

Syneczek nie mial najmniejszej ochotywylazic.

Bardzo wygodnie mu sie biegalo po wielkiej wannie,na golasa i bosymi stopkami,i niewidzial powodu, dla ktoregomialby zmienic warunki na duzogorsze, zgrubym pampersem miedzy nogami i w ograniczajacymswobode kazdego wolnego czlowieka ubranku.

Ubranko wprawdzie bylomieciutkie i cieniutkie, ale na golasa zawsze jest przyjemniej wolnemu czlowiekowi, a moj Macius najwyrazniej poczul sietakowym.

-Macius, prosze cie.

Musimy zlapac pieska.

Szante.

Bedziesz siebawil z Szanteczka, bedziecie sobie razembiegali.

Dobrze?

Macius,

182

blagam cie.

Boje sie o te mala idiotke, bo ona przeciez niezna granic ni kordonow, jeszcze nam sie zgubi.

Chodz, kochany, zaloze cipampersa,a najlepiej naucz sie wreszcie robicto jak cywilizowanyczlowiek do klopka, zobaczysz, jakie to fajne.

Nauczecie spuszczacwode.

Nawijajac tak czesciowo bez sensu, poczekalam,az Maciekznajdzie sie kolo mniei jednym ruchem zawodowca wyciagnelamgo z wanny.

Rozdarl sie zpretensja,ze pozbawiam go takiej fajnej rozrywki.

Troche sie przestraszylam, ze towarzystwo w salonie uslyszy.

a troche mialam nadzieje, ze uslyszy.

To ja uslyszalam - operowy smiech Adeli inatychmiastowy wtordwoch meskich glosow.

Tymona glosniej.

Przytulilam Macka,co, jak zwykle,poskutkowalo.

To jednakjest cudne,ze mama przytuli i troski znikaja.

Odniedawna w zasadzie jestem mama i wciaz odkrywam takie rozne cuda.

Z reguly sieprzy tym wzruszam, podobnie jak teraz.

Nie, teraz nie maczasu na wzruszenia, boje sie o Szancie!

Gadajac to i owo, zalozylam Mackowi pampersa i leciutka koszuleczke -kurcze, jakie to wszystko jeszcze malutkie!

A niedawnobylo jeszczeo wiele mniejsze.

Synek probowalsie wyrwac i w swoim jezyku tlumaczyl mi,ze chcialby jeszcze troche pochodzic, skoro juzzaczalodnosictakie spektakularne sukcesy na tym polu,ale nie dalam muszans.

Posadzilam go sobie na biodrze i przepraszajac, ze najpierwganianie, a potem sniadanie, popedzilamszukac Szanty.

Od razu ja zobaczylam, jak tylko wyszlam na ganek.

Byla, oczywiscie, za siatka, dosyc daleko,siedziala na chodniku obokwilliSkarzynskich, a wokol niej zataczal kregi paskudnie wygladajacy,wielki pies.

Matko jedyna, to Kiler tego pieniacza Skarzynskiego!

Co jamam teraz zrobic?

Jezeli ja zawolam, to on sie moze wkurzyc i zjescja jednym klapnieciem!

Sama tam nie podejde z Mackiem nareku,wiec nie mam jak poprosic Skarzynskiego.

Dlaczegotakiwielki,grozny pieschodzi samopas!

Bez kaganca, bez smyczy!

Maciek na moim biodrze zaczal wyrazacpretensje o brak wyzerki, ktora mu sie o tej porzeslusznienalezy.

Poprosilam goo chwilke cierpliwosci, ale nie byl zadowolony.

Tomek Wagner!

Niech pomoze!

Wybieglam z wlasnego ogrodka i sekunde pozniej dzwonilam dofurtki Wagnerow.

Boze, spraw, zeby ktos u nichbyl!

Dzwonilam i dzwonilam, nie baczac, ze jest wpol do osmeji cywilizowani ludzieo tej porze mogli jeszcze spac.

Maciek wyraznie czynil przygotowaniado wiekszej awantury.

Szantawciaz

183.



siedziala i chyba bala sie poruszyc, a piekielny kaukaz krazyl coraz blizej niej.

Moze mialprzyjazne zamiary, ale wolalam nie czekac.

No, jednak!

W drzwiach Wagnerow ukazalsie niekompletnie

ubrany Tomek, drapiacy sie po glowie.

Zobaczyl mnie i ziewnal, ale

podszedl do furtki.

-Tomek,blagam, pomoz - powiedzialam szybko.

-Popatrz, tenwielkipies to jest Kiler?

-O, ja.

tak, to Kiler.

A toSzantusia?

Kurczaki, trzeba cos zrobic, tylko co?

Moze ja go woda poleje?

Ze szlaucha?

Tylko niech pani do niego nie podchodzi, on jest grozny!

-Nie podchodze.

Ze szlaucha to zly pomysl, chociaz moze i niezly, ale to w ostatecznosci.

Tam od ciebie widac ogrod sasiadow,Skarzynskiego w nim niema?

Niechby odwolal to bydle!

Tomek bez slowa odwrocil sie i polecial sprawdzac.

Po sekundziebyl z powrotem.

-Nie ma go - zaraportowal.

-Pani wejdzie, prosze.

Juz doniegodzwonie, a jak go nie bedzie, to wolam policje.

Macius uznal, ze nerwowa atmosfera mu nieodpowiadai wrzasnal testowo.

Kilerw oddaleniu podniosl na chwile leb i spojrzalw nasza strone, po czym wrocil do Szanty.

W niejzapewne odezwalsie przytlumiony dotad duch teriera,bo warknela.

-Jezus, Maria, nie chce na to patrzec, ta idiotka go sprowokuje!

Dzwon, Tomek!

-Juz dzwonie.

Nie odbiera, lobuzjeden.

Halo!

Kto lobuz?

Panskipies!

Jest na ulicy i zagraza wszystkim dookola!

Sterroryzowalsuczkesasiadki.

Albo go pan natychmiast zabierze,albo wolam policje!

Z impetem trzasnal sluchawka, na co Maciek podniosl krzyk niena zarty.

Zabralamsie do uspokajania go czulymi slowami.

Tymczasem zebrala sie wokol nas cala rodzina Wagnerow, komentujacwydarzenie i udzielajac nam coraz bardziej swiatlych rad.

Tata Wagner udal sie do schowkapo swoj mysliwski sztucer.

MamaWagnerowa usilowalapomoc mi wuspokajaniu Macka.

-Nio, ciego ksicimy, ciego, mamunia da smoka, slicna dziecinka, slicna, a jakkurka robi,dziecinka wie jak kurka robi?

-To jest chlopiec - sprostowalam, zanimzdazylazaniescsiegdakaniem.

Na szczescie w tej chwili drzwi sasiedniego domu uchylily siei stanal w nich obrzydliwy pieniacz Skarzynski.

Ocenil sytuacjei uznal, ze istotnie lepiejnatychmiast interweniowac.

Kaukazbylo centymetry od Szantusi, a ona warczala na niego coraz bardziejwsciekle.

-Kiler!

Do mnie!

184

Kiler spojrzal na niego zwahaniem.

Boze, zeby terazSzantanierzucila siena niego!

Bo tego toon moze juz nie zniesci ja zabije.

-Kiler,do mnie!

Ale juz, ty gnoju!

-Szanta!

-krzyknelam wbrew rozsadkowi.

-Kiler!

To juz byl dziki ryk.

Pies uznal przewage pana i niechetnie odszedl od Szanty.

Omalnie wypuscilam Mackaz rak, tak miulzylo.

Szanta niespieszniedreptala w moja strone, niezmieniajac bojowegowyrazu pyszczka oraz powarkujacobelzywie w strone kaukazai jego ryczacego wlasciciela.

Tomek skoczyl jak tygrys i chwycilja na rece, zanim zdazylazmienic zdanie i powedrowac zupelnie gdzie indziej.

-Alejaka dzielna, widziala pani?

-Mlody Wagner byl pelen podziwu.

-Przeciez ona jestod niego mniejszaz tysiac razy, a jak warczala!

To jest terier!

Dla niej bez roznicy, jakiduzy jest przeciwnik,ona sie nikogo nie boi!

-Tego sie wlasnie obawiam - mruknelam.

-Prosze cie, wezjaza pirze, ja mam dosyc ciezko zMaciusiem.

Zaniesiesz mija do

domu?

-Oczywiscie, pani Wiko.

Chodz, Szantusia,dzielny pieskukochany.

Mialam niejasne wrazenie,ze raczej nalezaloby Szanteczke lekkoobsobaczyc,ale ona spogladala na nas z wyrazem absolutnejniewinnosci na kosmatej mordce.

Swoimzwyczajempolizala Tomka w nos, potem godelikatnie ugryzla i zeskoczylaz jego rak juz nabezpiecznym terytorium naszego ogrodka.

Z niewyobrazalnym uczuciem ulgipowedrowalam do kuchnidac Mackowi sniadanie i zadbac o reszte stanu osobowego obecnego w salonie.

Stan osobowy w salonie nawet nie zauwazyl naszej chwilowejnieobecnosci w domu!

Adela do Katarzyny

Sobota, imieniny kota

Hellou,Pani Profesorko.

Od Wiktoriipisze.

Wiktoria i jej huzar mieszkaja w palacyku,wiedziala pani o tym?

Huzarow bylo tym razem dwoch, boten jejprzystojny rybak i patykowaty kapitan.

Kapitanowi juz niewielebrakuje do tego, aby zostal kapitanem.

185.



Nie moge go rozgryzc, nie wiem, czy mu sie podoba, jak spiewam, czy tylko jest uprzejmy - bo jest uprzejmy do szalenstwa,trzeba mu to przyznac, ale jednoczesnie pozostaje jakis taki.

chlodny.

Czy sadzi pani, ze sie stylizuje na Znaczy Kapitana, tego,o ktorympisal ten drugi kapitan na B.

Strasznie cos duzo kapitanow w dwochkrotkich akapitach.

A-ka-pi-ty-o-ka-pi-tanach.

Rybak Wiktorii jest bardzo przystojnym (czy ja sie nie powtarzam?

) i sympatycznym facetem, i wyglada mina szczesliwegowtym malzenstwie.

Podoba mi sie, ze on sielubi smiac.

Oraz to, zejest takispokojny.

Ta Wika to ma dobrze w zyciu.

Jest natomiastjakas powazna ostatnio.

Mialysmy na dworcuidiotyczna przygode zfacetka z Rzeszowa, ktora przyjechala zobaczyc, czy Wika umie robic program telewizyjny, ale to wszystko pani opowiem wlasnymi slowami, bo musze widziec pani mine.

Mozeto ja zdenerwowalo.

Caly dzien byla zgaszona.

Troche sierozchmurzyla wieczorem, kiedy zwabilamdo Palacyku mojego Wowe i zrobilismy probe.

Zaspiewam jej w tym programie czardasza, "Visid'arte" Florci Toskii na deser kawalatko z "Traviaty",z pierwszegoaktu, kiedy to nasza droga Yioletka postanawia zerwacz zyciem

hulaszczemi pascw ramiona swojego Alfreda, aby wiesc znim dlaodmianyzycie pelne cnot.

Nie uwaza pani, ze moglabym dorabiac, piszac streszczeniaoperw programach?

Tylko ktoz mnie zaproteguje do tego przyjemnegozajecia?

Wika zreszta chce odwrotnie, najpierw "Traviata", potem"Tosca" i na deser czardasz.

Niech jej bedzie.

Jezelipaniobecne pytanie brzmi: czy sie urznelam, moja odpowiedz brzmi: nie.

A to niespodzianka, prawdaz?

Wypilam jeden, slownie jeden kieliszek bialego wina dokolacji.

Ale to cale palacykowetowarzystwo ma na mnie zbawienny wplyw.

A jakiego maja smiesznego psa!

Juz sie szykuje, zeby ze mna dzisiajspac.

Jezeli o to chodzi, to widzialabym w tym domu innych kandydatow raczej,ale o tym sza.

Ale niejest to Wowa!

Wowa, slodziak,jakos przestal sie namnierzucac z kwiatami.

Czegos mi brak, doprawdy.

Ale pozatym nadal swietny z niegonauczyciel iakompaniuje po prostu genialnie.

Prawie nie ma roznicy miedzy nim a NarodowaOrkiestra Symfoniczna Polskiego

Radia.

A jesli jakasjest, tona jegokorzysc - Wowa jest bardziejelastyczny!

Dobrej nocy zycze, raczki caluje, zakolankapodejmuje, papa.

Adelkarozkoszniaczka.

186

Wiktoria

23 czerwca, niedziela

Alusia Mierzynska na pewno pojdzie zywcem do nieba.

Chociaz moze jednak nie odrazu, bosie ze mnie troche wysmiewala.

Przestala sie smiac, kiedy jejuprzytomnilam,ze paniProszkowska u nas jest na goscinnych wystepach, a u nich na stale.

Alusia z miejsca posmutniala i powiedziala z wyrzutem, ze nieladniejest kopac lezacego.

Ta jej upiorna pani dyrektor byla na planiewczesniej ode mnie.

Kazalasie tam Kazubkowi zawiezc zaraz po sniadaniu iuczestniczyla w stawianiu scenografii - szczatkowejbo szczatkowej, ale zawsze, bacznie tez przygladala sie rozkladaniu calej techniki.

Wyobrazam sobie, jak bardzo musial cierpiec Kazub, ktory nienawidziwczesnie wstawac, a poza tym doskonale wie, jak wyglada naszatechnika,ile mamy kamer, jakie do nich obiektywy, dlaczego operatorzy przychodza tak pozno, dlaczego o bladym swicie nie ma realizatora, a tym bardziej redaktora, I PO CO WAM TEN KRAN?

To pytaniebylo pierwszym, jakie mi zadala, kiedy sie pojawilam.

-Lubimy ujecia z kranu -powiedzialam beztrosko i bez wyobrazni.

Odpowiedz mojawywolalazywiolowa i w sumie latwa doprzewidzenia reakcje.

Co to znaczy: lubimy ujecia z kranu?

Mozeona jestzabawna, aleuwaza, ze uzycie kazdego niestandardowego sprzetu wymaga specjalnego uzasadnienia.

Widziala moj scenariusz i uwaza, ze jestonszalenie schematyczny, czyja nie mam zwyczaju dolaczania do scenariusza propozycji ujec dla realizatora?

Dlaczegonie mam zanotowanych pytan dla prowadzacych?

A co za tymidzie przewidywanych odpowiedzi zaproszonych gosci?

Adelastanela sobie cichutko za nia i robilado mnie miny,nieprzejmujac sie wcale, ze widzi je rowniez moj dyrektor programowy,Kazubek Karol, zwany przez nas familiarnieKazubem.

Staralamsiena nianie patrzec,za to Kazub niemogl od niej oka oderwac.

Na zadne z zadanych pytan nie zdazylam odpowiedziec,bowiemstanowily nieprzerwanyciag, na ostatnie zas odpowiedziala Adela.

-Ja tamnie wiem - zachichotala rozkosznie.

-Jakbym mialaudzielac wywiaduw telewizji i dostala juz z gory napisane odpowiedzi, to bym sie chybazalamala i nieodpowiedziala na zadne, bo napewno by misie te odpowiedzi pomieszaly, chichichiii.

Kazubek sczerwienial, bo wyczul u Adeli teodrobinke zlosliwosci, ktorej pani Proszkowska nie wyczula, zaczelanatomiast tlumaczycnaszej spiewaczce, zeodpowiedzi sa przeciez tylko hipotetyczne oraz zetrzeba miecna wszelki wypadek kilka wariantow tychze

187.



odpowiedzi przygotowanych plus, naturalnie, tylez wariantow reakcji prezentera.

Teraz ja skorzystalam, ze panie wdaly sie w dialogi zrobilam glupia mine do Kazubka.

Odwrocilsie do mnie tylem.

Na szczescienadszedldzwiekowiec i zazadal proby, pojawil sierowniez Wowa,zasiadl do fortepianu i grzmotnal na dzien dobrypoloneza Czajkowskiego.

-To dla cjebje, Adiela - zawiadomil artystke zyczliwie.

-Ty powinnas Tatiane zaspjewac, tylko ze u was, to znaczy u nas jakosostatnio wszyscy zapomnieli o rosyjskich kompozitorach.

Ajakjuzbedzjesz calkiem stara i glos ci sjeobnizy do samego spodu, to powinnaszaspjewac stara grafmie z "Damy Pikowej"!

-Do tego stopnia nigdy mi sienie obnizy- odparla stanowczoAdela.

-1 nigdynie bedestara,zapamietajto sobie.

-Niech ci bedzje - zgodzil sie dobrotliwie Wowa.

-Stara nie bedzjesz, ale bedzjesz miala warunki do grania starychwariatek.

Ja

sobie wyobrazam, jak ty w karty grasz demonicznie, ach, trojka,sjemiorka, TUZ!

-O czym on mowi?

-zapytalaglosnym szeptem paniProszkowska.

-O operach Czajkowskiego - odszepnal moj dyrektor.

-Tatianajest w "Eugeniuszu Onieginie".

Aw "Damie Pikowej" stara hrabinaznala sekret trzech kart - trojka, siodemka, as.

Jeden taki ja ukatrupil,zeby poznac sekret, ale potem muzamiast asa wyszla dama pikowa.

Ponura historia.

Bylem na tym kiedys w Poznaniu, jeszcze jako maly chlopczyk, z mamai tata,i smiertelnie sie balem tejstarejhrabiny.

Narobilem wrzasku itrzeba mnie bylo wyprowadzic.

Potem jeszcze krzyczalem w nocy.

-Zadumal siez luboscia nad wlasnymbezpowrotnie minionym dziecinstwem i przestal zwracacuwage na pania Proszkowska.

Jej chybajednak nie zainteresowaloani jego dziecinstwo, ani mroczna historia trzech kart.

Zainteresowal ja dobor repertuaru Adeli nadzisiejszy program.

Dlaczegodwie wloskie opery i jedna wegierska operetka, dlaczego niecospolskiego; ona sama nieprzepada za polska muzyka, ale uwaza, ze

w programie, badz co badz, misyjnym, nalezaloby zwracacuwagena takie sprawy.

-A ja przepadam za polska muzyka - oswiadczyla tubalnieAdela.

-Alelubie akurat te arie, zresztaludzie tez je lubia.

Wika mi

mowila, zeto jestprogram dla ludzi.

Czy sie myle?

-zwrocila sie domnie.

Cos zamamrotalam, a od porzadnej odpowiedzi uwolnilo mniepojawienie sie Choru Politechniki, ktorego bylo duzo, moglam wiecspokojnieudac zaabsorbowanie ustawianiem chorzystow do probydzwiekowej dla Marcina, ktory juz zaczynal pyskowac w wozie.

188

Wreszcie pojawil sie Maciek, nasz realizator i ojciec chrzestnymojego malego Maciusia (znowu pod opieka Tymonai Tosi,a mamusia w robocie!

) i zostal przedstawiony gosciowi, ktory natychmiast zarzucil go milionem pytan fachowych, ze szczegolnymuwzglednieniem kwestii,dlaczego redaktorka programu powiedziala, ze LUBIMY UJECIA Z KRANU?

-Bomy naprawde lubimy ujecia z kranu - odrzekl Maciek zezniewalajaca uprzejmoscia.

PaniProszkowska nie miala zamiarudac sie zniewolic niczyjej uprzejmosci, za to wziela Macka pod ramie i uprowadzila kawalek dalej, cos mu zawziecie tlumaczac.

Nie polecialam podsluchiwac, bo wlasnie nadeszla Krysia z wykazem gosci orazz Heniem Sawka iTadziem Zielinskim.

Tuz za nimi biegla zdyszanaprezenterka.

Wyslalam Marte i gosci do Tereni,zeby im odnowila urode,sama zaszlapalam Krysie i uprzedzilam,kogoto mamy dzisiaj na planie, wiec niech uwaza z glupimi zartami.

I niech wyrwiez rak pani Proszkowskiej Macka, bo nigdy niezaczniemy.

Krysia inteligentnie, zamiast samej sienarazac, naszeptala costam Kazubkowi - prawdopodobnie kazala mu interweniowac natychmiast pod grozba polozenia anteny, bo Karol, acz z wyraznaniechecia, oderwal sie od milej rozmowy z Adela i zrobil, o co goproszono.

Maciek, wyswobodzony z rak dociekliwego goscia,mial minelekko oszolomiona.

-Ona mi powiedziala- poskarzyl sie - ze do rozmowypowinienemuzywac tylko planow ogolnych.

Zebybylo widac wszystkichrozmowcow.

-Wiemy, co to sa plany ogolne - mruknelam niecierpliwie.

-Wyprowadziles ja z bledu?

-Powiedzialem jej, ze moim zdaniem nalezyraczej pokazywactwarze mowiacych gosci, ale ona powiedziala,ze wtedy sa gadajaceglowy.

I ze chcialaby siedziec przy nas wwozie w czasie programu.

-Matko jedyna,zeby bylotak jak wRzeszowie?

-wystraszylamsie smiertelnie.

-Mowiles jej, ze mamy ciasny woz?

-Oczywiscie, aleona powiedziala, ze w Rzeszowie maja identycznyi ona mozejest zabawna, ale zawsze osobiscie czuwa nadprzebiegiem realizacji.

Wika, ja cieprosze,ja teraz jestem lagodny,ale w czasie programukrewsie moze polac.

Ty zrob cos!

-Karol obiecal, ze jakos jazneutralizuje.

My sielepiej bierzmydo pracy, bo wszyscy juz sa,a wchodzimy za czterdziesci minut,wcale nie ma czasu do stracenia.

Pani Proszkowska pograzona byla wlasnie wrozmowie z naszymmalarzem od ikon, ktory poslusznieprezentowal jej swoje dziela,

189.



a ona mowila cos, czego nie slyszelismy, ale od czego Tadzio mialoczy na coraz wiekszych slupkach.

Podeszlam do nich i zabralamjej Tadzia.

Zdazyla mu jeszcze dac buzi, comnie zdumialo -wiemzeTadzio jest kontaktowy, ale zeby juz przy pierwszym spotkaniu?

-Czemussiez nia calowal, Tadziu?

-To nie ja!

-Tadzio zamachal rekami.

-To ona sie na mnie rzucila.

Obawiamsie,ze obiecalem jej dac te ikone.

-Pogielo cie,Tadzinku?

Taka piekna ikone?

Przeciez tyjej wcale nie znasz!

-No wlasnie.

Niewiem, co ona ze mna zrobila.

Mowila imowila i naglesie okazalo,ze jej obiecalem prezencik.

No to mi dala buzi.

Wika,czyto mozna jakos odkrecic?

Ja te ikone namalowalem nakonkretne zamowienie, tojest swiety Mikolaj, za tydzien przyjedziezforsa gosc, dla ktorego malowalem, przeciez przez tydzien niezdaze mu zrobic drugiego!

Ratujmnie!

-Zobaczymy,co sie da zrobic - westchnelam.

-Chodz na plan,Krysia wola.

Krysia wistocie zwolywala juz wszystkich na swoje miejsca,udalam sie zatemna moje.

Na moim miejscuw wozie siedziala pani Proszkowska.

Mackajeszcze nie bylo, lekko spozniony z powodu dyskusji z gosciemomawial teraz program z operatorami kamer,byli natomiast inzynier wozui kolega obslugujacy magnetowidy.

Obaj mieli oczy - podobnie jak Tadzio - na slupkach.

Gdziesie podzialKazubek?

Zanim zdazylam zastanowic sie, co mam terazzrobic, wyjasnilosie, gdzie siepodzial Kazubek.

Zostal wyslany do Zamkowej pokawe i wlasnie z nianadciagal.

-Tutaj, panie dyrektorze.

-Pani Proszkowska radosnie zamachala raczka.

-Tu jestem.

Och, jak to milo zpana strony, proszemija dac, tutaj sobie postawie!

Gdybym toja usilowala postawic sobie kawe na konsolecie, dostalabym niezle kazanie na temat wszystkichmozliwosci wlania tejkawy do wnetrzaurzadzenia elektronicznego najnowszej generacjii zalosnych konsekwencji tegoz wlania.

Tym razem inzynier wozusiedzial niemy i oszolomiony.

Na szczescie pojawil sie Maciek.

-Ooo, widze, ze zwiedzapani nasz woz - zasmial sie calkowiciefalszywie.

-Alemy juz musimy zaczynac, najmocniej pania przepraszam, tu musi usiascredaktorka programu.

-A nie moglaby tenjeden raz usiasc z lewej strony pana, panieMacku?

-paniProszkowska wdziecznie przechylila glowke.

-Z mojej lewej strony siedziinzynier wozu - wyjasnil Maciek.

190

-No wiecgdzie przygotowal pan miejsce dlamnie?

Przeciez wiedzieliscie panstwo o moimprzyjezdzie!

Chyba nie kazecie mi ogladac programu z anteny?

-Tak by bylo najzdrowiej - mruknal inzynier wozu, ale sie niewychylil z tym pogladem.

-Mozejestem zabawna, ale jesli juz przyjezdzam do innego oddzialu, chcialabym przynajmniej zobaczyc sposob realizacji programu.

Czy za wiele wymagam?

O wieleza wiele, mowily oczy Macka.

W tym momencie spojrzaljednak na zegar i zaniechal zbednej dyskusji.

-Kolega trochesie przesunie ijakos paniazmiescimy,ale Wikeprosze jednak wpuscic do kacika.

Przyzwyczailem sie do otrzymywaniapodpowiedzi z prawej strony - zasmialsie, nerwowo i jak najbardziej falszywie.

-No, skoro pansie przyzwyczail.

i moze nawet mialoby to za; wazyc na jakosci anteny, to prosze,prosze.

Poda mi pan moja ka we,dobrze?

Wylazla z mojego kacika.

Szybkowcisnelamsie na miejsce i Maciek wreszcie moglzaczac robic swoje.

Sadzac z tego, jakmu szczeka latala, byl wsciekly.

Natychmiast zaczal przemawiac jednoczesnie do operatorow ido Warszawy, ktora od jakiegos czasu juz naswywolywala.

Pani Proszkowska popijala kawke, chwilowo na zewnatrz wozu.

Dalonam to chwile wytchnienia, ale nie nadlugo.

: - Mamstac?

Naprawde, nie macie juz zadnego krzesla?

Czy wysiewszyscy umawiacie?

Wasi rzeszowscy koledzy tez mi kaza stac.

Czy kamery pokazuja te plany, od ktorych beda zaczynac?

-Generalnie tak - powiedzialniecierpliwie Maciek.

-Przepraszam, nie moge teraz z pania rozmawiac.

-Ach, rozumiem- powiedziala pani i przerzucila swoja uwagenamnie, usilujac prowadzic konwersacje przez plecy Macka.

To byly mocno wkurzone plecy.

-Pani Wiko, czy jest pani pewna, zeslusznie pani zrobila, planujac solistke na poczatek?

Czy nie lepiejbyloby wejscchorem?

-Mysle, ze nie, chor spiewa trudniejsze rzeczy tymrazem,a "Traviate"wszyscy znaja i lubia.

Ja przepraszam, aleteraz juz niemamy czasu nadyskusje, juz i tak za pozno,zeby zmienic koncepcje.

-Nie ma pani racji, paniWiko.

Ja mozejestem zabawna, ale uwazam, ze na przedyskutowanie koncepcjinigdy nie jest za pozno.

-Za cztery i pol minuty wchodzimy na antene, wiec musimy realizowac to, co mamy wscenariuszu - staralam sie mowic szeptem,zeby nie przeszkadzac Mackowi, ktory kipial wsciekloscia.

Bylo toslychac wjego tonie, kiedywydawal polecenia operatorom.

191.



-Nie slysze co pani mowi.

-Pani Proszkowska przechylila siew moja strone, calym ciezarem zawisajac na Mackowych ramionach.

-Prosze mowic glosniej, taki tu halas!

-Proszeo cisze - ryknalwreszcieMaciek, rozjuszony do bialosci.

-Za trzy minutyantena!

Prosze nie przeszkadzac!

-PanieKochanski - powiedziala godnie pani Proszkowska -moze jestem zabawna.

-Nie!

-Maciek gwaltownie strzasnalja sobie z ramion.

-Paniniejest zabawna w najmniejszym stopniu.

Pani jest nieodpowiedzialna!

Przepraszam - pohamowal sie ostatkiem sil.

-Albo paninatychmiast wyjdzie z wozu, albo ja to zrobie!

Zpaniana plecachnie bede realizowal tego programu!

Pania Proszkowska najwyrazniej zatchnelo,bo nic nie powiedziala, tylko pisnela jakos tak dziwnie, na szczescie w tej chwilidrzwi wozu otworzyly sie i ujrzelismy Kazubka, prawdopodobniedoprowadzonego przez Krysie, ktora caly czas slyszala w sluchawkach, co sie dzieje w wozie i zrozumiala powage sytuacji.

Moj dyrektor okazal sie w koncu mezczyzna i doslownie sila wyciagnaldrogiego gosciana swieze powietrze.

Inzynier natychmiast zatrzasnaldrzwi.

Czas bylnajwyzszy, zWarszawy leciala czolowka programu.

Na szczescie tym razem zaczynal Rzeszow, Krysia zdazylawiec dobiec z powrotem na plani wystartowac Wowe z Adelkaw odpowiednim momencie.

Przy drugim wejsciu Rzeszowa Maciek ochlonal.

-Przepraszam was wszystkich- powiedzial w przestrzen przedsoba.

-Malo brakowalo, a bylbym ja zabil.

Mialemdo wyboru: albo polozycprogram, albo zareagowac jak cham.

-Alez tobyl pelny Wersal - dobiegl z glosnika chichotKrysi,robiacej swoje na planie.

-Ja bym jazabilajuz dawno.

Rzucokiem,Maciek, czy chor dobrze stoi.

Jakos tak jest, zejak realizator odzyskuje humor, to i wszystkimrobisie lepiej.

Poniewazdrzwi wozu byly juz do konca programukonsekwentnie zatrzasniete, wrocilismy donormalnego pionu i poszlo nam bardzo ladnie.

Kiedy po brawurowym czardaszu z Warszawy poleciala tylowkaz napisami, a Maciek podziekowal wszystkim przez interkom, z pelnym zadowoleniem wykonalismy naszegozwyczajowego niedzwiadka.

-Jak myslisz, Wika - spytal Maciek, wypuszczajac mnie z objec.

-Czy ja ja powinienem przeprosic?

-A coci serce dyktuje?

-Moje serce mowi, ze nigdy w zyciu!

-Sluchaj intuicji, Macius, i niech moc bedzie z toba.

Jesli Karolchce, niech jejtlumaczy.

Czy oni gdzies ogladali ten program?

192

-Pewniew woziesocjalnym.

Tam jestduzo miejsca i jeszcze sobie mogli kawki zrobicna miejscu.

Jakja ja zobaczylem z ta kawana konsolecie, to mi serce stanelo.

Dlaczegow Rzeszowienikt jej

nie przejechal przypadkowo samochodem?

-Tam na wschodzie ludzie sa lagodniejsi od nas, furiatow - westchnal inzynier wozu.

-No, dziekujemy za dzisi prosimy o jeszcze.

Koniecpracy.

Balismy sie, ze po otworzeniu drzwi,zobaczymy zanimi pania

Proszkowska,alestali tam tylko Wowa z Adela iTadzio z ikona.

-Bardzo fajny program, pani Wiktorio- powiedzial Wowa prawie bez akcentu.

-Nie chcialaby pani robic takiego duzego programu tylko o muzyce?

Muzyka w roznych pieknych miejscach.

Ludzjebychetnie obejrzelii posluchali, jakich mamyw Szczecinie zdolnych muzykow.

-Kochany panie,pewnie ze bym chciala.

Tylko nie ma zapotrzebowaniana takie programy.

Podobno sa za drogie.

I nikt by ichnieogladal, bo ktoz z wlasnej woli chodzi do opery?

-Pani sobie ze mnie zartuje- upewnil sie Wowa iwszyscyobecni wybuchnelismiechem.

-Wika,ja tu mamte ikone.

-Tadzio mial zatroskany wyraz;

twarzy.

-Gdzie ona jest, ta wasza pani?

Bo ja uwazam, ze,niestety,/

slowo sie rzeklo, kobylka u plotu.

-Moze jestem zabawny - zagrzmial z wysokosci schodkow Maciek- ale w tym wypadku radzilbym wiac czym predzej, zanim onasie tu objawi.

Nie szkoda panu takiejpieknej ikony?

-No, szkoda.

ale czy tak wypada?

-Nie wypada, ale niech pan sie tym nie przejmuje.

Ona nie zasluguje na zadneprezenty, z wyjatkiem torbyz bomba zdalnie odpalana.

-Chyba zrobie, jak mowicie, nie nalezy lekcewazyc zyczliwych

rad, bardzo wamdziekuje, jakbedziecie wSwinoujsciu, to wpadnijcie do mojego bunkra, koniecznie!

Pa,pa, Wikuniu, caluski!

W ulamku sekundyznikneli - Tadzio i swiety Mikolaj,dobry biskup.

Czas bylnajwyzszy, bo odstrony wozusocjalnego nadciagalioboje panstwo dyrektorostwo.

Bylismy przygotowanina burze i grzmotyz powodu naszego okropnego zachowania, ale nic z tych rzeczy - pani byla cala w skowronkach, a Karolmilczacy i zamyslony.

-No, bardzo ladnie - powiedziala pani Proszkowska z milymusmiechem, czym wprawila nas w oslupienie.

-Naprawde,zawodowo to wyszlo, aprzyznam, ze nie dokonca bylam tegopewna, widzac beztroske w przygotowaniach.

Iw Rzeszowie tez realizacjabyla bardzo sprawna, musze pochwalic swoich ludzi, z przyjemno193.



scia to robie.

Pelna profesja po obu stronach.

Efektantenowy doprawdy znakomity.

Uroczy program i misyjny, jak najbardziej.

Ciesze sie, ze panstwa poznalam, mam nadzieje, ze nie ostatni razmoglismy z soba wspolpracowac.

A teraz, niestety, musze sie pozegnac, pan dyrektor Kazubek zaprasza mnie na obiad, bedziemyjeszcze we dwoje omawiali ten program, wiec raz jeszcze dziekujei do widzenia panstwu!

Podala nam wszystkim miekka raczke i z cukrowym usmiechemna twarzy odeszla, pociagajac za soba zrezygnowanegoKazubka.

-O matko - powiedziala Krysia i zamilkla.

Spojrzelismy po sobie, ale nikt nie mial sil parsknac smiechem.

Poszlismy sie pozegnacz reszta gosci.

Adela do Wiktorii

Sroda, 26 czerwca

No czesc,redaktorko.

Milo bylo u ciebie i dziekuje ci, ucalujswoich dwoch przystojniakow, rybakowi podziekuj za te wszystkie kawy, co mi robil,kapitanowi zycz powodzenia- chyba onw tym tygodniu zdaje te swoje egzaminy i dostanie czwarty pasek na rekaw?

Aha - tego trzeciego, malutkiego,tez ucaluj.

Kapitan dopiero w dniu mojego wyjazdu stracil odrobinkez tej swojej kapitanskiej sztywnosci izdecydowalsie porozmawiac

ze mna ludzkim glosem.

Zatroskal sieo to, ze ja takstale gdziesjezdze.

-Taka karma - odpowiedzialam beztrosko, bo twoj, to znaczywasz domdobrze mi robi na samopoczucie i wlasciwie caly czasu was bylam jak toptasze polne, czy tam konik polny, nie mrowkaw kazdym razie.

-Jaksie nie ma etatu, to sie jezdzi.

Albo moznawbic zabki wsciane.

Albozmienic zawod.

Albo siasc i plakac.

Wiecej wyjscnie przewidziano, panie kapitanie.

-Jeszcze nie kapitanie - sploszyl sie.

-Bo pani zapeszy!

Ale sie ucieszylam!

-No, prosze!

Takiracjonalny kapitani wierzy w przesady!

Ilepanu zostalo do tegoegzaminu?

Niewiele.

A jak pana znam, zda gopan w stylu, ktory zadziwi egzaminatorow.

-Przeciez pani mnie nie zna - zasmial sie.

Zauwazylas, jak onsie sympatycznie smieje?

Szkoda, ze tak rzadko, nie?

-Znamy takich szczegolarzy, perfekcjonistow, znamy!

Tutaj pelna trema, a potem najlepsi z calej wsi!

194

Nie wiedziecczemu, zasmucilsie nieco.

-Tak mnie pani widzi?

Jakoobrzydliwego pedanta, nudziarza,

szczegolarza?

Jezu.

Dlaczego ludzie zaraz mysla, ze to obelga?

Wyjasnilam mu, ze dla mnie tokomplement.

-Panie kochany, zebypan wiedzial, jak ja mam dosyc tychwszystkich, pozalsieBoze,artystow, ktorymtalentu matka naturaniedala, za to ambicje im wybujaly jak zboza tan, a nadodatek niechce im sie pracowac!

Na peczki takich spotykam, a im mniejtalentu, tym wiecej dobrego samopoczucia!

Misja dziejowa ich pcha na

sceny swiata, arzemioslaza grosz!

Bylampewna, ze on teraz wytknie mi brak solidarnosci ze srodowiskiem i nawet mialam juz przygotowane argumentydo walkislownejw sprawie mojej goracej nienawisci do takzwanej solidarnosci zawodowej.

wiesz, co o tym sadze,taka solidarnoscprzewaznie sluzydo klajstrowania beztalencia, nieuctwa, bledow i lenistwa.

Ale onmnie zaskoczyl - znowu sie usmiechnal, jakby

z zadowoleniem i zapytal znienacka:

-Pani Adelo, azna pani taki zespol "Czerwony Tulipan'?

Zaskoczyl mnie.

-Czerwone co?

Tulipan?

Pierwsze slysze.

-A, bo pani pewnie nie jezdzila na Famy w latach studenckich.

-Matko jedyna, ja nawetnie wiem,co to jestFama.

-Festiwal studencki w Swinoujsciu.

Artystyczny.

Ja ich tam kiedys uslyszalem i szalenie mi sie podobali, mieli swietnepiosenki.

Jedna byla o talencie.

"Ktobez talentu, nie dostanie sprzetu, ktobez talentu, nalezy do metow".

Mety jak mety, ale sprzetu bym niedal!

Przeciwnie, nawet bym zabral wniektorych wypadkach.

-Genialne.

Ja tez!

-No, ale skoro juz o tym mowa, pani chyba przysluguje dowolnysprzet.

-Spiewac kazdy moze.

-Niektorym jednak bym zakazal.

Bardzo milutko namsie ta rozmowa rozwinela.

Ty popatrz, Wika, jak to jest -jak ktos sie wybiera do baletu, to musi miec warunki, nie mozemiec krzywych nog ani byc tlustym kurduplem.

Ale dospiewania -prosze bardzo!

Mozna miec zeroglosu, wystarczyCHARYZMA, kurza jej twarz!

A tlustegokurdupla, chocby mialnajwieksza na swiecie charyzme do tanca, w zadnym balecienie

przyjma.

Nie mowie o operze, w operze jednak trocheglosu trzeba miec.

Choc nie zawsze jest on najwazniejszy dla roznych rezyserow i dyrektorow.

195.



Trochesmy jeszcze z panem kapitanem ponarzekali.

To zbliza!

Aleostatecznie doszlismy do nader chrzescijanskiego (z powodumilosierdzia) wniosku, ze na szczescie nie ma obowiazku chodzeniana wszystkie przedstawienia na swiecie, plyt mozna nie kupowac,a radio zawsze da sie przestawic na inna stacje.

Jeszcze sie kapitan spektakularnie zdumiewal, ze nie nagralamzadnych plyt.

Nie bylo zapotrzebowania - zeznalam zgodniezprawda.

Troche jednak szkoda, ze onjest takisztywniak, w mundurzeurodzony.

Jade jutro natournee po uzdrowiskach naszego kraju - Ciechocinki i tym podobne bady- zorkiestra Wojska Polskiego, tojestbardzo dobra orkiestra, chociaz kompletnie deta'.

Bede spiewalawylaczniemelodyjne hiciory, ubrana wpiora i dlugiekorale.

Toznaczy, kiecke tez bede miala, ale to juz detal - tepiora sie licza!

Najlepiej w tylku, tojeszcze pozamiatam scene.

Jezeli odnosisz wrazenie, zejestem w nastroju minorowym, toowszem, wrazenie Twoje jest sluszne.

Dopoki nie posprzatamw swoim zyciu po niejakim Brzostowskim, bedesie czulaminorowo, chyba ze w otoczeniu takich swirkowjak Twoja rodzina i przyjaciele.

Sady jednakowoz dzialaja slamazarnie i zanim bedziemy porozwodzie, nabawie sie dodatkowejnerwicy.

Czy nie masz wrazenia, zew tym okresie ludzienormalni planujasobie wakacje?

Juz nie mowie, ze z mezemi dziecmi, ale w ogole.

Bezuganiania sie zaforsa.

Z tego co wiem, to Ty tez poganiaszzdrowo,ale chyba w lipcu albo sierpniu gdzies pojedziecie?

Moj lipiec i sierpiento druga czesc toumee z piorami (chyba, ze cos sie zmieni, bo przeciezwiesz, ze wszystko jest mozliwe) i intensywneproby do "Toski".

Premiere albowiem Parowka zaplanowal na polowe wrzesnia, na dziedzincu zamkowym.

Czy sadzisz, ze Burak kaze mi skakacz mojej wiezy celem popelnienia samobojstwa w ostatnim akcie?

Chociaz mozeniez wiezy, jabymspuscilaTosce z tegokruzganku, co lecidookolapierwszego pietra, lepiej by ludziewidzieli, jak sie rozplackuje.

Matko, co ja gadam, chyba lepiej przestane.

Buziaki wielkie da Ciebiei Twoich.

W tym twoich sympatycznychwspolpracownikow, ze szczegolnym uwzglednieniem Krysi i Macieja K.

Adela.

PS -ja wiem, ze poczatkowo wybrzydzatam, aleczyjednak moglabys udzielic mischronienia w swoim Palacyku na ten czas, kiedybede harowac w waszejoperze?

Jest u was o wiele przyjemniej nizna zamkowej wiezy,chocby z widokiem na caly Szczecin, ale za tojakze pustej nocami.

PS 2 - a czy twoj rybak nie bedzie mial nic przeciwko temu?





196





Wiktoriado Adeli26 czerwca, sroda

Mam trzy latka, trzy i pol,jaram trawe,bo mam dol.

Zeby byla

lepsza fazka, to zarabie sobie kwaska.

Tego wierszyka nauczyl mnie Pawel, operator, ten wysoki, lysy.

Czasami mam ochote zastosowac go do siebie -wierszyk, nie Pawla.

Ostatnio na przyklad.

Zauwazylas na pewno, ze kiedy dzieje siecos fajnego,zabawnego, radosnego- i to cos sie skonczy, popadamy w dolek wiekszy nizzazwyczaj.

Najgorsze sa glupie mysli.

Glupie mysli polegaja na tym,ze saglupie, nie poddaja sie zadnej racjonalnej analizie,glupie sai juz.

A jakieupierdliwe, jaksiestrasznie czepiaja czlowieka i nie chca go

opuscic, Boze swiety!

Jednym slowem, jak widzisz, nie dysponuje nastrojem lepszym

niz ty.

Oczywiscie, doPalacyku zapraszamy cie oboje, przyjezdzaj, ile

tylko razy zechcesz, amy rozscielimy ci czerwony dywan pod nogi.

Twojaslugai podnozek.





W. W.





Adela do WiktoriiSroda, 26 czerwca

Ty, sluchaj, a dlaczego wlasciwie masz dola?

I co to w ogole za slownictwo?

Depresjemasz, albo cos w tym

rodzaju.

Dola maja dwudziestolatki.

Wiktoria do Adeli

26 czerwca,sroda

Moze TY masz depresje, bo obcujesz z ludzmi wytwornymi, artystami i profesorkami spiewu solowego operowego,ktore to profesorki pilnuja twojego slownictwa.

Ja mamna codzien do czynieniaze zgraja dwudziestoparolatkow, ktorzy miewaja dola i sama wskutektego miewam dola.

DOlA, MOWIE!

Ostatecznie wiem,co mam.

Chociaz nie- tak naprawde to mamdola wlasnie dlatego, ze niewiem, comam, alenie bede ci glowy tym zawracac,wszystkojest

197.



strasznie skomplikowane i od rozgryzania tego boli mnie glowa.

Moze kiedys ci opowiem oko woko, ze sie tak wyraze.

A teraz bierz swoje piora i jedzna te prowincje.

Wojtynskie cie pozdrawiaja - ave, diva!

Wiktoria

26 czerwca, sroda

Jak ja jej powiem, ze mam dola, bo sie martwie, czy mojmaz niejest przypadkiem pod zbyt duzym wrazeniem?

Kawy jej robil!

I niech mi ona niewypisuje historyjek o konwersacjach z kapitanem,bo tysiac razy dluzejrozmawiala z moim mezem!

Ja naprawde nie wiem, co mam.

Czy mam lojalnaprzyjaciolke, ktora NIE poluje na mojegomeza, chociazwlasnierzucil ja jej wlasny iprawdopodobnie czuje lieobrzydliwie samotna?

Czymam wiernego meza, ktory ma w nosiewdziekiprzyjaciolki

i tylko podziwia w niej artystke?

Oraz ewentualnie lubi jako czlowieka?

Czy facet moze tak po prostu lubic piekna kobiete i w dodatkuwielka artystke?

Bowielkaartystka to ona jest, nieczarujmy sie.

Czy mam manie przesladowcza jak stad do Krakowa, alboi dalej?

Czyjestem dobra zona?

Ditto - matka?

Czy majac staletakie watpliwosci, wychowam syna na coswiecejniz znerwicowanego degenerata?

I kiedy sama zaczne sie kwalifikowac do domu wariatow?





OTOZ NIE.





Do zadnego domu wariatow.Potrafia sobierozne baby poradzicz domem, dzieckiem, mezem, praca zawodowa, kariera i zyciem towarzyskim - potrafie i ja.

Ostatecznie mam iloraz inteligencji,z ktorego jestemdumna.

I charakter,z ktorego jestem dumna.

Nie bedzie tatko plulmi w twarz.

AleTosi ani mysle zwalniac, tej panienki od ogrodka tez nie.

Ona ma na imie Sonia i robota jej sie w rekach pali.

SoniaKarpiel.

Karpiel to chyba jakasroslina, czy nie bulwa?

Sonia niewygladajak bulwa, tylko jak hoze dziewcze polskie.

Chwastow juz nie ma,teraz beda sie zTymonem zabierac do urzadzania rabatek kwiato198

wych i skalniaka,na ktorymzaplanowali wylacznie iglaczki.

Widzialam kiedys taki skalniak - bylprzesliczny; nie rosl na nim anijeden kwiatek, same krzewy, a kazdy mial te swojeigly w innym kolorze.

Sonia i Tymon obiecuja, ze takutki samiutki zapuszczaw kacie

ogrodu.

Kurcze.

Co to znaczy:Sonia i Tymon?

Faktem jest, ze bardzo dobrze im sie razem pracuje, bardzo.

Za

bardzo.

A Adeli kawyrobil!

Mam swira.

Musze dojsc z soba doladu, bo jeszcze mi sie to odbije na dziecku!

Adela do Katarzyny

Sobota, 29 czerwca

Pozdrowienia dla Pani Profesorkochanej.

Ciechocinek, Pulawyiinne piekne miejsca w naszym krajuczekaly tylko na to, zeby mibrawobic po tych wszystkich piosenkach,coje zaspiewalam rychtyk tak, jak mi pani profesorowa kazowali.

Dobrze, ze jezdzimy autobusem, bo moglam zabrac duzy tobolek ze swiezymi ciuchami nakazdy dzien - nie licze koncertowych kiecek, ale te zwykle, do wycieraniaw podrozach.

W hotelachnie ma kiedy prac, adobrze, ze

jest kiedy spac.

Ogolnie jest milo, ale trochejestem zmeczona.

Strasznie, ale to strasznie zazdroszcze Wice tego domu, tegocudnego rybaka, ktory jest jakpigulka relanium, tego smiesznegosynka,tegokomicznego psai nawet tegopatykowatego kapitana.

Chyba juz bez "prawie", bo mial zdawac te swoje egzaminy na

dniach.

Jakos dopieroteraz widze, ze podczas calego mojego, jakze dlugiego zycia z Radkiem-Szkaradkiem, nie dorobilam sie zadnychprzyjaciol, ktorych mozna by nazwac przyjaciolmi -rozumie panite subtelnosc.

Bo tak zwanych przyjaciol mielismy zawsze mnostwo,zwlaszcza zanimzaczelamjezdzic, ale i potem tez - dom bylpelengosci, robilam swoje pokazowe dania,rozmawialismyo wszystkim i o niczym,smiech perlil sie jak szampan, mile plotkowalismy na temat innych osob, aktualnie u nas nieobecnych, jakrowniez trendow w modzie damskiej, meskiej oraz modzie na urzadzanie mieszkan czyli na tematy dizajnerskie, potem wszyscy znika199.



li, po jakims czasie znowu sie pojawiali, niekoniecznie w tym samym skladzie, jednym slowem bylo pysznie.

Polowy tych wszystkich ludzi nie zapamietalam, a zresztanie mialo to wielkiego znaczenia, bo wraz z rozpadem naszego stadla, rozpadly sie tezprzyjatka male i duze, i zniknely z mojego zycia obie polowy - i ta,ktora jako tako pamietalam i rozroznialam, i ta druga.

Jakos mi niebrak zadnejz tychPOLOW.

Sciskam potezniespod tezni (jeszcze do rana, a potem hajze dalej, weseli muzykanci z Bremy- czy misie wydaje,czy bylajakas taka bajka,ktora mamusia mi czytalawe wczesnym dziecinstwie?

).

Katarzyna do Adeli

(odpowiedz nadawcy)

Halo, czy pani tam jeszczejest, czyznowu bede korespondowacz nieznajomymi recepcjonistkami?

Adelado Katarzyny

(odpowiedz nadawcy)

Jestem, jestem, a co, nie spi pani o takpoznej porze?

To ja poczekamjeszcze chwilena prawdziwa odpowiedz.

Katarzyna do Adeli

(odpowiedz nadawcy)

No wiec, droga artystko, dostalam pani list przed dziesieciomaminutami i coz ja w nim widze?

Oprocz roznych nutek goryczy, ktora jest zrozumiala, ale juz troche meczaca(moglaby pani wreszciepogodzic sie zlosem, przestacjeczec na temat Radka-Szkaradkai rozpoczacnowe zycie przodem doprzodu) - widze nutki o wielebardziej niebezpieczne - nutki, mianowicie, zazdrosci.

Oraz zachwytu dla niejakiego TymonaWojtynskiego.

Pigulka relanium!

Tez cos.

Adelo, ostrzegam pania po przyjacielsku.

Niech sie pani zabardzo nie przywiazuje do cudzych mezow, chocby tomialo bycprzywiazaniewylacznie przyjacielskie.

Ja tam jestem starej datyi nie wierze wplatonicznaprzyjazn mesko-damska.

Cos zawiele zachwytow nad "rybakiem od Armaniego" widzialam ostatnio w pani wynurzeniach.

Nietylko mejlowych - prosze zauwazyc, ze jestemprzez natureobdarzonadobrym sluchem i odrozniam temiekkie

200

tony w pani glosie,kiedy o nim rozmawiamy!

To jest Wiki rybaki takpowinno pozostac.

A mowieto pani tylko dlatego, ze kochamwas obie jak corki (chociaz czasem jestescie po prostu nieznosne),poza tym to przeze mnie siepoznalyscie i gdyby pani narozrabialaWice w zyciorysie, nigdy bym sobie tego niewybaczyla.

Jednak dobrze, ze sieprzekonalam do komputera, bo w czteryoczy lub nawet telefonicznie trudno by mi to wszystko, co teraz napisalam, przechodzilo przez usta.

A tak- papierjest cierpliwy, a dokomputera (moj wnuczek mowi - dokompa!

) moznawrzucicwszystko.

Aleja to mowie najzupelniej serio!

Adelado Katarzyny

(odpowiedz nadawcy)

Pani Kasiu, pani Kasiu.

A coto za robaczywe mysli chodza pani po tej sedziwej glowie!

Ja mialabym odbijacWice meza?

Ja? Ja moge miec kazdego faceta,ktoregochce, tylko mi sie nie chce chciec.

Na co mi cudzy rybak?

Przyznam sie pani w sekrecie: podoba mi sie patykowatykapitan.

Dziala na moje damskie ego.

Nie wiem czemuzreszta,bo onsie przymnie okropnie usztywnia wewnetrznie.

Moze jednak wolite spiewaczki z plyt - wie pani - Marysie Callas, Renatke Tebaldi,Joaske Suthertland albo ktoras zmlodszych - te fertyczna Rumunke Georghiu, czy moze Emcie Kirkby.

Wlacza je sobie guziczkiemi onemu spiewajado poduszki.

A potem wylaczaja sie automatycznie.

Ina cozmu zywa artystka?

Caluje pania czule w siwy kok.

Adela

Katarzyna doAdeli

(odpowiedz nadawcy)

i.^ Niech no mi pani jeszcze nie ucieka!

['

Adela do Katarzyny

(odpowiedznadawcy)Przeciez nie uciekam.

201.



Katarzyna do Adeli(odpowiedz nadawcy)

Czy pani juzkompletnie oszalala?

Coto znaczy: siwy kok?

Ja,niby, mambyc sedziwa, czy jakiej tam pani uzyla obelgi?

To panijeszcze nie widziala naprawde sedziwej osoby.

Moja ciotka mialasto dwa lata, kiedywypijala szklaneczke samogonu i wsiadala nakonia!

Innarzecz, ze potem z niego przewaznie spadala i trzeba bylo specjalnie uwazac, zeby nie zleciala na ziemie, bo by sie, biedaczka, zabila.

Kuzyn Ksaweryzawszeczuwal ipodstawial ramiona.

Ostatecznie zeszla z powodu marskosci watroby w wieku lat stutrzech i pol.

Zostawmy jednak kuzyna Ksawerego i ciocie Lilie.

Tu chodzio pania i pani wykrety.

Niewierze ani jednemu slowu.

Patykowatym kapitanem mydlimi pani oczy cynicznie, wcalepani na niego nie leci,ja sie natymznam, wiem, jakiesa objawy prawdziwego oczarowania i te objawystwierdzam u pani w odniesieniu do Tymona Wojtynskiego!

Wiecbardzo pania prosze jeszcze raz - niech pani wlaczy to urzadzenie,ktore wszyscy mamy w mozgu, a ktore sie nazywa zdrowy rozsadek!

Tymon nie jest dla pani!

Na relanium moge pani przyslac recepte, mam znajomego psychiatre.

A teraz idespac,czegoi pani zycze.

Niech pani uwaza, bo wpodrozy latwo sieprzeziebic, zwlaszczalatem.

Wieczory bywaja zdradliwe, zwlaszcza przy takich upalach,a prognozy mowia otrzydziestu stopniach codziennie jeszcze przeztydzien!

Sciskam.

Katarzyna.

Adela do Katarzyny

(odpowiedz nadawcy)

Nie odpowiedziala mi pani wsprawie bajki!

Byli ci muzykanciz Bremy, czy nie?

Katarzyna do Adeli

(odpowiedz nadawcy)Byli.

Dobranoc.

202

Wiktoria

10 lipca, sroda

Witek Skotnicki opuscil nasze goscinne progi - juz w charakterze calego kapitana, po swietnie zdanych egzaminach, podczas ktorych zrobil doskonale wrazenie na egzaminatorach.

Wiem, bo mam wtyki gdzie trzeba, to znaczy w Urzedzie Morskim.

Roch miwszystko opowiedzial, te egzaminy przeprowadzamiedzy innymidwoch jego znajomych kapitanow siwobrodych.

Adeladobrze to okreslila - Witekjest perfekcjonista i szczegolarz.

Na pewno bedzie tym strasznym typemkapitana, ktorynaprawde dobrze czujesie jedynie na statku, gdzie ma podane, usluzone i gdzie albo jest w ukochanej pracy, albo ma kompletniewolny czas, ktory moze sobie poswiecic na sluchanie Zimermana,czytanie Prousta (nie smiem pomyslec, ze moglby siegnac po cosglupszego, wprawdzie cos tam mowil o kryminalach, ale to zapewne z delikatnosci, zeby nie wprawiac nas w kompleksy), ewentualnie na tlumaczenie poezji Rilkego z niemieckiego na polski, ktoreto tlumaczenia potem wyrzuca za burte, wciaz uznajac je za niedoskonale.

Hy.

Nikt natomiast takiemu kapitanowi na statku nie zawraca glowy zepsutym kranem w lazience ani koniecznoscia przywiezieniasciolki do ogrodka, ani zakupami w wielkim, obrzydliwym hipermarkecie.

Jak mu obiad nie smakuje, to rzuca nim w stewarda.

A w zoneby mu nie wypadalo.

Cozas do psa na kobiety, to moze sobiedowolnie byc psemnakobiety - wlasnie jakokapitan -singiel.

Jakokapitanzonaty musialbyprzyhamowac, bo kapitanowi nie wypadadawac zlego przykladu.

No wiec rozumie sie samo przez sie, ze taki kapitan jak WitSkotnicki w zadnym wypadku ozenic sie nie moze,a nawet nie powinien.

Jesli nie zrobil tego wstopniu drugiego oficera, to teraz juz za pozno, kwiatku, za pozno.

''. A szkoda, ze za pozno, bo tak naprawde to on jest bardzo sym^patyczny, tylko ta zona musialaby byc - hohoho.

Ja bym sie na taka zone nienadala, za malo doskonala jestem.

}. Chociaz robie co moge,zgodnie ze swoim postanowieniem roz'dwajam sie i roztrajam, biegam rano po buleczki na sniadanie dla ukochanego Tymona(Tosia przychodzi dopiero kolo dziewiatej,a on do Swinoujsciajezdzi wczesniej), przygotowuje polfabrykatydo obiadu, kilka chwil spedzamze swiezo umytym Maciusiem(wciaznie mowi "mama"!

),potem lece do telewizorni, jaknajszyb203.



ciej zalatwiam sprawy dokumentacji i papierologii, a jak juz planuje sobie zdjecia, to staram sie, zeby byly jak najkrotsze.

-Tysie ostatnio zachowujesz, jakby ci sie nieustannie pod tylkiem palilo - skrytykowal mnie niedawno Roch Solski, kiedy pozdjeciach usilowalam oderwac ekipe od stolu z rybnym przyj atkiem, ktore przygotowali dla nas sympatyczni ludzie na WybrzezuSrodkowym.

Oczywiscie, ekipa oderwac sie nie dala, dopoki nie zezarla wszystkich wedzonych wegorzy, smazonych dorszyi marynowanychsledzi, popijajac delicje obficie gorzala - zebyryba nie myslala, ze ja psijedza.

Przyjechalismy wtedy do Szczecinao osmejwieczorem i mialamstraszny stres, bo znowu dziecko bylo podopieka Tosi, a Tymon musialzjesc obiad sam.

-Wikus - powiedzial do mnie, kiedyokropnie zdenerwowanaopowiadalammu o tych rybachi ekipie, ktora nie chciala wracac,boprzeciez moglismy byc w domu juz od poltorej godzinyco najmniej.

-Kochana moja.

Czym ty sie tak strasznie denerwujesz?

Maciek ma dobrze, jest najedzony, przewiniety i ladnie sie bawiz Szancia.

Ja imtezczasem pomagam turlac tewszystkie pileczki.

Mnie Tosia nakarmila o wpol dopiatej do wypeku po prostu.

Wiecnawetgdybys wrocila juz o szostej,to i tak bylbym juznazarty jakpyton.

Ucaluj lepiej swoje dzieckoi chodz do swojego meza, tez sietroche poprzytulamy, bo sie za toba stesknilem.

Stesknil sie za mna.

To dobrze, czyzle?

Co to on powiedzial?

Byl nazarty przed szosta?

No,oczywiscie,powinnam byla wrocico czwartej i zjesc z nim razem,jak nalezy.

Co to jest, zeby mezowipomocdomowa robila obiad.

Cholera.

-Widzialas, jakie ladne iglaczki posadzilismy z Sonia?

ZSonia, z Sonia.

Obiecywalam sobie, ze to ja bededbac o ogrodek.

-Teraz sadziliscieiglaczki?

A nie trzeba bylo poczekac do jesieni?

-Podobno niekoniecznie.

Pan z tego centrum ogrodniczegow Zdrojach sprzedal nam ladnie ukorzenione, w donicach i powiedzial, ze mozna je posadzic z ta cala bryla.

Chodz, to ci je pokaze,bo widze,ze ich wcale nie zauwazylas.

-Bo sie spieszylam do ciebie, kochany mezu -westchnelam.

Iglaczkiwygladaly slicznie, zakomponowane przy plocie w kilkupietrowa iglaczarabate.

Powinnam mu bylaprzy tym sadzeniupomagac!

Dotarla do mnie ponura prawda.

Ja sie oszukiwalam z tym ogrodkiem, ja wcale nie lubie go uprawiac, co nie znaczy, ze nie lubie samego ogrodka, przeciwnie,jeston sliczny, toznaczy bedzie,ale juz troche widac.

Tymonchyba ma

204

ukryta dusze ogrodnika.

Ekologicznyfacet - albomorze, albogrzebaniew ziemi.

Powiedzialam mu, zego kocham, co przyjal z zadowoleniemi oswiadczyl, ze onmnie tez.

A mnie sie zagescilo poczuciewiny.

Poczucie winy mam tez zageszczone, bo wszak mamy lato i Tymon pewniechetnie wyjechalby w jakiesgory - w ubieglym rokunie wyjechal, poniewaz zajmowal sie swiezo poderwanamna i nawet sie ze mnazenil, ale ja bylam mlodamama niemowlaka, ktorynam uniemozliwil wojaze.

W tym roku za tonie moglam wziacurlopu, bodopiero niedawno wrocilam do pracy.

Wiec Tymonlojalnie siedzi w domu i pomaga hodowacMaciusia.

A kiedys co roku jezdzil w Tatry, kurcze blade.

Nawet nie rozmawiamy na tematwakacji, onrozumie, jaka jest sytuacja.

Ale to, ze rozumie, niemusi oznaczac,ze go to nie denerwuje.

W nocy to galopujacepoczuciewiny mi troche przeszlo, co byloniewatpliwazasluga Tymona.

Maciek, od czasu kiedy jest u nas Tosia, przestal wrzeszczec po nocach.

To wazne, zwlaszcza zeranomusze leciec po buleczki.

Adela do Wiktorii

Piatek, 12 lipca

Sluchaj, ja zaczne wierzyc w piatki!

Poza tym uwazam, ze datajest nieprawdziwa, ktos zamienil numerki, dzisiaj jest trzynasty, niemoze byc inaczej!

Moja matka zadzwonila do mnieprzed paroma minutami -wspominalam ci, ze razem zeswoim kochasiem od pieciu chyba latsiedziw jego pensjonacie,w Zakopanem -otoz wyobraz ty sobie,ze mamuniawlasnie pakuje walizki.

A jak je zapakuje dokonca,usiadzie na nich i wszystkie podopina - to wsiadaw pociagi przyjezdza DO MNIE.

Domnie.

Do mnie.

Domnie.





POMNIE.





Do mnieDomnieJakkolwiek by napisac, obrzydliwie wyglada,

205.



To nie to, zebym nie kochala mamusi.

Matkajesttylko jedna,jak wiadomo.

Ale cos mi mowi, ze nielatwo nam bedzie bytowac razem.

Charakterynam sie nie zgadzaja.

Z dwojga zlego, chybawiecej wzielam po tatusiu - pomijajac juz moje pingwinie imie.

Anajwiecej mam po jednej dalekiej ciotce ze strony ojca, ta ciotka bylaartystka wagabundka i rodzina ja wlasciwie wyklela.

Jeszcze jatroche pamietam; jak juz byla mocno stara, przyjechala kiedys doKrynicy, gdzie spedzalismywakacje, to znaczy ojciec plynal wlasniena jakies swoje antypody, a mama reperowala nadwatlone zdrowiew sanatorium - nie wiem, jakim cudem ja tam przyjeli z dzieckiem,czyli ze mna.

I ciotka Klotka (naprawde nazywalasie zwyczajnie -Paulina Krynska) najzupelniejszym przypadkiem siedziala w tymsamym sanatorium juz od tygodnia, wiecmamie nie wypadaloudawac, ze jej nie zna.

Zreszta to nie mamy rodzina ja wyklinala, tylkoojca.

Mama jachyba nawet dosyc lubila, zwlaszcza ze ciotka chetnie zabierala mnie na przechadzki, kiedy mama moczyla sie wzbawiennychkapielach.

Na jednej takiej przechadzce ciotka opowiedziala mi 'historieswojego zycia idlaczego ja krewniacy wykleli.

Otoz ciocia Klocia zaparla sie, ze bedzie w zyciu robila swoje.

Rodzina miala dla niej przygotowanego slicznego absztyfikanta,dwadziescia piec lat starszego, aleza to z ciezkaforsa, co bylo wazne, poniewaz Klocia byla bezposagowa jako szoste dziecko stroza.

Moze nie stroza, ale naprawde szosta corka w rodzinie - to dramatbyl wtedy, a latabyly dwudzieste.

Niestety, podlaKlocia oparlasietroskliwejrodzinie i dala kosza przydzialowemu amantowi, pozostajacwierna malarstwu, ktore uprawialaz pasja.

Oni wtedymieszkali w Krakowie, wiec artystycznej atmosfery Klocia miala ilechciala.

O Kossakow czlowiek potykal sie na ulicy.

Rodzina uwazala, zeowszem, panienka moze sobie uprawiac malowaniei innesztuczki, ale dopiero wtedy, kiedy spelni oczekiwania.

Klocia nicnie spelnila, natomiast zadalasie z jednym takim, co potem umarlna paskudna chorobe (tak mowilarodzina, ale Klocia twierdzila, zeto byl nierozpoznany wyrostek robaczkowy) i razem z nimwyjechalado Paryza.

Nie zostala Tamara de Lempicki, ale malowala sobieprzez wiele lat, zwiazala sie potemz innym takim, tez malarzem i,jak twierdzila, bardzo siekochali az do jegoprzedwczesnego zejscia,spowodowanego zbyt wielkim ruchem samochodowna Placede la Concorde.

Rodzina jejkonsekwentnie nie znosila i podawalaja dziatkom zaprzyklad degeneratki.

Mnie ona w tej Krynicy wcalenie wydalasie degeneratka, przeciwnie, byla fascynujaca starawiedzma, bardzo sympatyczna idziwnie ubrana, zapewne w jakiesartystyczne szaty, czego wowczas nie potrafilam docenic.

Niewiele

206

wtedy zrozumialam z jejopowiadania, ale zaciekawilo mnie i zapamietalam je na zawsze.

Ciocia Klocia, objechawszy ze swoimdrugim malarzempol Europy, po jego smierci wrocila do Polskii miala akurat tyle pieniedzy,zeby wynajac male mieszkankow Krakowie, z widokiem na Wisle iSkalke.

Jesli wziac pod uwageceny mieszkanek w Krakowie, musiala miectych pieniedzy wcalesporo.

Bo naprzekor rodzinie oniz mezem wcalenie klepali biedy,sprzedawali te swoje obrazy i moze nie zrobiliswiatowej kariery aniwielkiej forsy, alerobili to, co kochali.

Niestety, sanatorium wKrynicy niewiele pomoglo ciotce Klotce(dobrodusznie zaproponowala mi wtedy, zebym ja tak nazywala,skoro Paulina wydaje mi sie za dlugai za powazna) i pol roku pozniej umarla naserce.

A sens calego tego opowiadania zrozumialam duzo pozniej.

I jatez zrozumialam, Klocie, bo i ja robie to,co lubie.

Lubie spiewaci nie ma dla mnie znaczenia, czy dostaje za to wielka forse, czy nie.

Oczywiscie, wolalabym wielka, ale tak naprawdewystarczy mi tyle,zeby przezyc wmiare godnie.

I uwierz mi, nie ma znaczenia, dla iluludzi spiewam.

To nie jest z mojejstrony zadna obrzydliwa kokieteria - nawet jeslimoimi sluchaczami beda tylko MadameMopi Sabinka - bede spiewac tak, jakbym spiewala na przesluchaniu doMetropolitan.

Albo do La Scali.

Najlepiej,jak potrafie.

Ciotka Klotka zostawila miw testamencie dwaswoje obrazki-jedento jej autoportret w charakterze mlodej dzieweczki nabulwarze paryskim, zwidokiem na Notre Dame (duzy wplyw impresjonistow widze), a drugi - tez autoportret, ae juz jako starej kobiety,czy nawet starej wiedzmy zhaczykowatym nosem - miala taki!

-w tych artystycznych lachach, z paleta farb i pedzlem w rece, na tlesztalug z pejzazem paryskim, tez Notre Dame, tylko odinnej manki.

Oczy mana tym obrazkubardzo przenikliwe, aleusmiech lagodny.

Bardzo zaluje, ze tak sie rozbieglysmy wczasie, na pewnobylybysmyprzyjaciolkami.

Przyjaciolka mojejmatki jakos nie moge zostac, strasznie namsie charaktery roznia.

A teraz ona,moja mama, razem z tym charakterem, ma zamiarZAMIESZKAC u mnie.

Albowiem rzucila swojego amanta -takmnie zawiadomila tryumfujacym glosem przez telefon dzisiaj rano!

Rano.

Spaskudzila mi caly dzien.

Nie pierwszy i niestety - nie ostatni,jak podejrzewam.

-Bowiesz - powiedziala glosemcalkowicie zadowolonym z siebie.

-Ja juznie jestem najmlodsza - pewnie,ze nie jest,siedemdziesiatka za progiem!

-Zdrowie mizaczynaszwankowac,miewam

207.



straszne migreny i kolatania serca, tymczasem January twierdzi, zetez sie zle czuje, no wiec po co mi taki ktos, kim, byc moze, za chwile bede sie musiala opiekowac?

On ma problemy z prostata, wyobrazsobie.

A jezeli to rak?

Nie dla mnie takie emocje,moja droga.

Pozatym potrzebuje kogos mlodszego, zeby mogl, chciali umial zaopiekowac sie MNA.

Zrobilomi sie zimno w ten goracy, letni poranek.

Mamunia szuka kogos mlodszego, zeby sie nia zaopiekowal i uwaza, ze ja sieswietnie nadam!

-Oczywiscie, potrzebuje trocheczasu, zeby znalezc mlodszegoprzyjaciela, wiec najkorzystniejbedzie, jesli sie narazieulokujeu ciebie.

Popatrz, jaksie szczesliwie zlozylo,ze Radek cie rzucil,masz teraz dla siebie duze mieszkanie.

Chcialabym zajac ten pokojzbalkonem, bede mogla stosowac kapiele sloneczne, wprawdzie lekarze odradzaja,ale mnie slonce zawsze swietnie robilo.

Zreszta niebede sie smazyc calymi dniami.

Pokoj z balkonemrozumiesz?

Pokoj z balkonem.

Moj najladniejszy, a na balkonie mam od cholerykwiatow, ktore kocham i ktoremnie chyba tez kochaja, bo rosna jakzwariowane.

Mimo nieregularnego podlewania.

-To,ze zamieszkam uciebie, ma jeszcze jedna dobra strone -ciagnela mamunia.

-Gdyby mi sie nie udalo znalezc przyjaciela, bojednak coraz trudniej jest o prawdziwego mezczyzne,to juz nie bede sie musialanigdzie przenosic.

Pamietasz moze,jak sie nazywala ta facetka z Eurypidesa, ktorazarabalamamusiesiekiera?

Czy nie Elektra.

Tak, zgadza sie, Elektra z bratemOrestesem.

Mamusia byla Klitajmestra,a tatus Agamemnon.

Widzialam kiedys w jakims klubie genialna adaptacjeniejakiego Cacoyannisa.

Elektre grala Irena Papas.

Stare, dobre kino.

Nie mowie, zechcialabym mamusie zarabac, nie, to nie o to chodzi, to tylko takie wolne skojarzenia.

A Ryszard Strauss napisal opere"Elektra".

Nie slyszalam, aleznajacStraussa i temat, mysle, zemusi to byc cos dla mnie, mam namysli kaliber.

Tylko nie wiem, czy Elektra jesttam sopranem, czymoze altem.

Ale jakbysopranem, to moze by sie udalo namowickogos do wystawienia.

Na pewno by mnie torozladowalo.

Boze, trzymaj zamnie kciuki.

To wezwanie nie do Boga, tylkodo ciebie, Wiktorio.

Czyty doceniasz swoje szczescie zrybakiem?

Caluje czule was oboje.

Elektra B.

208

Wiktoria

12 lipca, piatek

Coto znaczy - caluje czule?

Oboje?

Co to znaczy - czy doceniam swoje szczescie z rybakiem?

Doceniam.

A BO CO?

Wit Skotnicki do Wiktorii iTymona

16 lipca, wtorek

Pisze, zeby wam raz jeszcze bardzo serdeczniepodziekowaczaschronienie.

To naprawde milo zWaszej strony, ze wzieliscie sobie na leb (to o Tymonie, Wiko,nigdy bym nie nazwal twojej uroczej glowki inaczej niz urocza glowka) zestresowanego facetaz dwumiesiecznym kursem i tygodniowym egzaminem.

Teraz'wam wyznamuczciwie- straszniesie balem tego egzaminu,podobnie zreszta jak wszyscy koledzy, ktorzy ze mna byli.

Jakosprzyjemniej zdawac praktyczny egzamin przed zywiolem anizeliteoretyczny przed paroma sardonicznymijegomosciami, przekonanymi o swojej absolutnejwyzszosci nad ludzkoscia tego swiata.

Nasz stres zwiekszala swiadomosc, ze w duzej mierze staruszkowie maja racje.

Gdybym mialnieco mniejszlachetny charakter, moglbym sie teraz wyzywac na zalodze, jak ci demoniczni kapitanowie z dziewietnastowiecznej literatury przygodowej.

Szczerze zaluje, ze mnie tonie bawi - takaokazja zmarnowana.

Nie mowilem wam, bo jestem przesadnyi nie chcialem zapeszyc,a jeszczesprawa nie byla pewna - zmieniam nie tylkokontrakt, alei armatora.

Doslownie wczoraj doszedlem do porozumienia z nowym pracodawca i niebawem bedejuz plywal podunskich ciesninach, dostarczajacstatkom paliwo.

Moze to malo ambitna fucha,alemam ochote zrobic sobie przerwe w tych niekonczacych sie rejsach.

Teraz bedzietak: miesiac na morzu, miesiac na ladzie.

Kiedymi sie znudzi, wroce na duze tankowcealbo wymysle sobie jeszczecos innego.

Co bederobil na ladzie w czasie tych wolnych miesiecy,jeszcze nie wiem,ale znajde sobie jakies przyjemne zajecie.

Mozebede jezdzil po operach i galeriach?

Troche Warn pozazdroscilem tego domu - to oczywiscie Wikizasluga, ze ma on taka atmosfere.

Wspominalem Warn kiedys, zeodziedziczylem domek podWarszawa, po dziadkach; tamjestem

209.



zameldowany na stale, mam jednak wrazenie, ze dom marynarzapowinien byc blizej morza.

Musze jeszczeten problemprzemyslec.

To zabawne, ze Wika dala mi na pozegnanie plyty tych swoichznajomych zespolow,"Connemary" i "Wielkiego Beltu", bo wyszlaz tego prawie wrozba: moj nowy wlasciciel to Irlandczyk z pochodzenia, a urodzil sie dokladnie w hrabstwie Connemara, tylko potem wzenil sie w dunska firme i juz nie wrocil do swoich irlandzkichwzgorz - wcale tego nie zaluje zreszta, a co roku jezdzi tam z zonai dziecmi na wakacje.

Zkolei po Wielkim Belcie bedeplywal na tejmojej nowej bunkierce.

Wiko droga, czy radzilassie moze w mojejsprawiejakiegos astrologa?

Raz jeszcze dziekuje Warn zawszystko, Wike sciskam, Mackatez, Tymonasciskal nie bede, bo nie jest w moim typie.

Gdybysciemieli jakis kontakt z Adela, prosze, przekazcie jejwyrazy najglebszego podziwui rowniezserdeczne pozdrowienia.

Szkoda, ze niemazadnych plyt, jej tezbym chetnie sluchalw dlugie zimowe wieczory.

Jestem Warnbardzo wdzieczny takze i za to, ze umozliwiliscie mipoznanie tak znakomitej artystki.

Napiszcie, prosze, czasem, co sieu Wasdzieje.

Bede to sobie teraz umialwyobrazic.

Wasz - Witek

Wiktoria do Wita

17 lipca, sroda

Drogi nasz KapitanieZeglugi Wielkiej!

(Ladnie towyglada napisane,prawdaz?

)

Nam tezbylo z toba bardzo przyjemnie i pamietaj, ze zawszekiedy bedziesz chcial zatrzymac sie w Szczecinie- nasz dom jesttwoimdomem.

Toznaczy nasz palacyk jest twoim palacykiem.

Przyjezdzaj kiedy chcesz i na jakdlugo chcesz.

Tymon stoi za moimi plecami ichwali, ze madrze pisze.

Skoromowisz, ze sobie terazmozesz wyobrazic, oczym ci bedziemy pisac, towyobrazsobie Szante, ktora widze wlasnieprzezokno, jak siedzigrzecznie naszczycie nowego skalniaczka i obgryza stozek wzrostu malutkiej jodelki koreanskiej, swiezo posadzonejprzez Sonie Karpiel w scislejkolaboracji z moim mezem.

Nie wiem, dlaczego rzeczony maz oderwal sie gwaltownie odczytania mojego listu i gdzies polecial.

Myslisz,ze zabijeSzante?

Taki lagodny Tymon?

Bardzo sie,biedaczek, przywiazal do tej jodelki.

210

Adela wtej chwili odwala druga czesctournee po badach - tymrazem blizej poludnia: Krynica, Szczawnica i takie tam rozne.

Spiewa operetki,czyli to, co lubi mniej.

W sierpniu bedzie prawie calyczassiedzialaw Szczecinie, bo zaczna sie intensywneproby do "Toski", w ktorej gra Tosce.

Czy ty wiedziales, ze Tosca miala na imieFloria?

Premiere zapowiadaja na polowe wrzesnia.

Moze wlasniebedzieszmial przerwe w ciesninach, przyjedzna te premiere, zalatwimy ci bilet pracowniczy za dyche.

Chyba takiej okazji nie zmarnujesz?

No to czekamyna ciebie wszyscy lacznie z Szanta, ktora zdazyla uciec Tymonowi, i Mackiem, ktory zaczyna mowic.

Wiesz, jakiebylo pierwsze slowo, ktore udalo musie wyartykulowac?

SlowozTwojej branzy: woda.

W jego jezyku brzmi to jak jaja,ale powielekroc sprawdzilismy, ze chodzi o wode- w wannie, misce, szklancei w ogole.

Buziaczki, kapitanie.

Wojtynskiein cor pore.

Sztygar do Wiktorii18 lipca

Czesc, Wiktorio, to ja, Sztygar, od chlopakow z "Connemara".

I nie mow, ze nie pamietasz, bo siezalamie.

Milewspominamy wizyte u Was, chociaz duzo mniej mile wspominaja ja naszewatroby.

Ale nie bedziemy sie przeciezuzalezniac odtakichniewaznych organow.

Jesli kiedys bedziesz nas potrzebowala, licz na nas nawetw srodku nocy polarnej.

Maurycy jest slodki, na pewno chcialas to wiedziec.

I bardzoprzystojny.

Caly ojciec.

A ja mam pilne pytanie - opowiadalas nam o swojej przyj aciolce-spiewaczce - czy tomoze jest osobaz fantazja?

Mamna mysli -czy chcialaby popracowac bezspecjalnej nadziei na zarobek?

Za tow czyms, w czym chybanigdy nie robila.

Noi praca niejest w sumieduza -dwiepiosenki.

Konczymy na dniachnagrywanie naszej nowej plyty i wykruszylanamsie dziewczyna, ktora miala te dwie piosenki zaspiewac.

Bylismyzalamani, bo podklady sa juz nagrane, wszystko gotowe, brakuje tylko wokalu.

Ale potem pomyslelismy z Emilem: nie ma tegozlego, coby na dobre nie wyszlo.

Juznam sie kilka razy sprawdziloto porzekadlo.

Moze raz zrobic to zupelnie inaczej, nie z piosenkarka,tylko z prawdziwa spiewaczka?

To sa dwie bardzo ladne ballad211.



ki irlandzkie - moze znasz, "Tne Wedding Day" i "The BonnieDoon".

Ta druga zreszta chyba raczej jest szkocka.

Spytaj te swojaprzyjaciolke.

Dobrze?

Dla takiej zawodowej pani to jest doslowniedzien roboty, tylko musialaby do nas na Slask przyjechac, bo tumamy studio.

Prosze, potraktuj sprawe ekspresowo, bo jestesmy pod kreskaz wszystkimi terminami.

Serdeczne usciskiod calego zespolu -

"Connemara".

Wiktoria do Sztygara

18 lipca, czwartek

Kochany Sztygarku.

Moja przyjaciolka jest akurat na tyle stuknieta,zebyz przyjemnoscia zgodzic sie na te krotka, letnia przygode zwami.

Dzwonilam do niej przed chwila i zlapalam ja doslownie na momentprzed wejsciemna scene.

Jeszcze trzydni bedzie w trasce,ale jutrosiez wami skontaktuje i umowi, byc mozejuz na poniedzialeklubwtorek.

Na honorarium nie liczy,zrobi to dla przyjemnosci,tylkomam nadzieje, zeza podroz jej zwrocicie, bo ona wprawdzie jestdzentelmenem i nie mowi o forsie, ale wiem, ze nie jest bogataz domu i ma nieduze perspektywy finansowe na sierpien i wrzesien.

To jest bardzofajna osoba i spiewa, bo lubi.

Czy zdajecie sobiesprawez tego, jaki ona ma glos?

To nie jest glos tych wszystkichsubtelnych irlandzkich panienek z LoreenaMc Kennit na czele.

Tojestglos jak dzwon Zygmunta, chociaz, jak sadze, subtelne balladki tez umie zaspiewac.

Mysle, ze wyjdzie wam zupelnienowa jakosc.

A na pewno zyskacie nowa przyjaciolke - mamnadzieje, zez wzajemnoscia.

Oczywiscie,pierwsze egzemplarze nowej plytki dla mnie!

Czy w zakresie waszych zawodowych zainteresowan lezy graniena imprezach zamknietych?

Moi znajomi ortopedzi, ktorzy majahopla irlandzkiego pytaja,czy zagralibyscie na zjezdzie ortopedow, na takiej scisle wewnetrznejimprezce w osrodku nad jeziorem?

Caluski dla wszystkich "Connemarow".

Wiktoria

212

Sztygar do Wiktorii

23 lipca

Masz u naswszystkie nasze nastepne plytyw pierwszej kolejnosci.

Adele odebralismy zwojskowych rak w niedziele po koncerciei juz jestesmy po robocie!

Kocham cie!

Wiktoria do Sztygara

23 lipca, wtorek

Jatez ciekocham, ale nie wyobrazaj sobie, ze siewylgaszoswiadczynami!

Maszmi natychmiast napisac, JAK BYLO i czy jestescie zadowoleni.

Caluski.





W.





Sztygar do Wiktorii23 lipca

Wprawdzie chcialem wreszcie isc spac,ale fakt, nalezyci siesprawozdanie.

Dzwonila do mnie na drugi dzienpo naszych wstepnych mejlach, czyli w piatekrano.

Mialas stuprocentowa racje, to naprawde swietna osoba.

W piatek gralismy w Nowym Saczu na jakimsfestynie, na szczescie jako gwiazdy wieczoru, wiec dopiero o dziewiatej wieczorem.

Atwoja Adela spiewala w Szczawnicyo siedemnastej, wiec wyjechalismy z domu troche wczesnieji zahaczylismy o ten koncert.

Popatrz, swoja droga,coza przypadek-mogliby przeciez grac wszedzie,naprzyklad w Sopocie, a oni byliw naszych stronach!

Po raz drugi mialas racjez tym jej glosem, bojak uslyszelismy, dostalismy malego szoku, a Emilotworzyl oczkabardzo szeroko i powiedzial, zemusi troche przearanzowac naszepartie, zeby jakos zrownowazyc te potege.

W praktyce wzbogacilswoje wlasne solowki skrzypcowe i dodal troche akordeonu, wiecduzo roboty z nagraniem nie bylo.

Uwinelismysie przed jej przyjazdem.

Pojechal po nia Emil doKrakowa w niedziele wieczorem,odebral ja wojakom zarazpo koncercie.

Okazalo sie, zepiosenkijuz umie,bo przeciez w piatek dalismyjejnutki, wiec nauczyla siew autobusie.

Troche pocwiczylismy razem, zrobilismy nagraniew poniedzialek, znaczywczoraj, napilismy sie razem piwa, adzi213.



siaj wprowadzilismy kilka poprawek i juz.

Masz pojecie?

Pelnaprofeska!

Na dodatek oprocz dwoch umowionychpiosenek Adela zaimprowizowala wokalize do jednego takiego utworu, ktory i tak byldosyc gesto zinstrumentowany, wyszedl istny hymn, rewelacjaprzyjaciolko!

'

Teraz wlasnie Kisiel jaodwozi do Warszawy,czy gdzie tam onamieszka.

Chciala jechac pociagiem, ale rozumiesz, ze nie moglismyna to pozwolic.

To jest bardzo duza pani ta twoja Adela, bardzo duza pani!

Mowila,ze bedzie niedlugo wSzczecinie, bo ma proby woperze-koniecznie ja od nas wycaluj i wysciskaj.

Plytka bedzie niedlugo - patrz, musimyod nowa drukowacokladki przez te, niepowiem jaka,conam w ostatniej chwili nawalila.

Ale naprawdenie ma tegozlego.

No to teraz juz wszystko wiesz,a ja ide lulu.

Aha -co do ortopedow, tochetnie,tylko zalezy od terminu,, bojuz kilka mamy zaklepanych na ten rok.

Serdecznosci.

Sztygar i reszta.

Adela do Wiktorii

Sroda, 24 lipcaWika, ratuj!

Wiktoria do Adeli

24 lipca, sroda

Matko jedyna, co siestalo?

Co robisz przy kompie o tak wczesnejporze?

Adela do Wiktorii

Sroda, 24 lipca

Przepraszam cie, wyslalomi sie niechcacy, zanimnapisalam,o co chodzi.

Sluchaj, jachybabede musiala zostac Elektra!

Wyobraz ty sobie - wracam z tego Slaska z Kisielkiem kochanymnaszym - czekaj, napisze ci po porzadku.

214

Po pierwsze, piwo ci stawiam za takich chlopakow, pyszni sa, naprawde.

Ipomyslec, ze moglam ich nigdyw zyciunie spotkac- bylaby strata nie do odrobienia.

Od kilku lat tak sienie nasmialamjakw ciagu tych dwoch dni z nimi.

A przy tym zdolne chlopaki i zawodowcy, jaksie patrzy,i jak sie smieja, to sie smieja, a jak pracuja, topracuja.

Tak lubie.

Tylko nie wiem, kiedy majaczas na zycieosobiste, skoro bez przerwy jezdza.

W sumie tozupelnie takjak ja, wiecpo co glupio pytam.

A pozatym skoro ich jeszcze zony z domow nie powyrzucaly, a i dziecijakies maja - nie jest chyba tak calkiem zle.

Noi sa bardzo zdolni, a ten ich Emil, scichapeczek, jest wreczwybitnym muzykiem,mazaciecie symfonika i w ogole jako skrzypek bylby ozdoba sal koncertowych - i pieknie by we fraku wygladal.

Przearanzowal te dwie piosenkiw jeden dzien, zeby bylo bardziej pode mnie.

Bo wiesz, ze ja bylamawaryjna.

Ladne balladkizreszta i przyjemnie sie spiewalo.

Dobrze, ze mieli polskie slowa,bo jak mi zapuscili faceta, ktory to spiewal w jakims koszmarnymszkockimdialekcie, to sie zalamalam.

Natomiast uznanie mojewzbudzily aranzacje Emila - zupelnieinne, nicnie zerznal,wszystko zrobil po swojemu, a charakter utrzymal.

To jest prawdziwy, porzadny muzyk, mowie ci.

Z duzympolotem.

Ielastyczny- zaproponowalamim dla jaj, ze im dogram taka wokalizke dojednego utworu, i on sie zgodzil natychmiast.

Po kilku powtorkach i korektach wyszlocosbardzo fajnego.

Jestem spiewaczkajazzowa!

Najlepsze jednak bylo wspolne piwko w poniedzialek, oni sacudni, a juz w zyciu nie widzialam kogos takuroczego jak Kisieli tak zabawnego,splakalam sie przezniego kilkadziesiat razy.

Bardzo bylam zadowolona, ze to on mamnie odwiezc do domu.

Oczywiscie powiedzialam chlopakom, ze moge pociagiem, ale slyszeco tym nie chcieli, co mnieucieszylo.

No wiec skonczylismy robote,zjedlismyobiadu Sztygara w domu - i pojechalismy.

Podrodzeznowu sie splakalam kilkadziesiat razy.

I dobrze, bo juz nie mialam sil splakac sie po przyjezdzie.

Pod moimidrzwiami bylismy owpoldo dwunastejw nocy.

Kisiel, oczywiscie, wtargal mojetoboly i zamierzal odejsc, ale go postukalam w czolko i zaprosilam na kawe, bo przeciez powinien siechlopak chociaz troche odprezyc i odpoczacprzed droga na Slask.

A moze nawet przespac sie kilka godzin i dopiero jechac.

Troche siekrygowal, niemniej dosc szybko uznal,ze mam racje.

No i wyobraz ty sobie, wkladam klucz w dziurke, a zamek niedziala!

Klucz nie chcesie przekrecic!

Probuje, probuje i nic.

Szlag mnie z miejsca trafil, a Kisiel sie zmartwil.

215.



-A jestes pewna, Adelko - spytal mnie lagodnie - ze nie pomylilismy adresu?

-Kisiel, opanuj sie.

Czyje nazwiskojest na drzwiach?

-No, twoje, faktycznie.

-No, moje.

To dlaczegoten cholerny klucz nie pasuje?

-Apowinien, prawda?

-Prawda.

Sprobowalam jeszcze kilka razy, bez wiekszego skutku.

Tylkomnie wiekszy szlag trafil.

TymczasemKisiel zaczal sie zabawiacw detektywa i ogladac z bliska te dziurke od klucza.

-Ja tu widze jakies ryski - zaraportowal, bardzoprzejety.

-Przykro mi to mowic, alechyba mialas wlamanie.

-Jakby bylowlamanie, to myslisz, ze zlodzieje tak porzadnie byte drzwi za soba zamkneli?

-To moze proba wlamania.

Boryskisa, naprawde.

Spojrzalam.

Byly ryski cholerne, ale bylo jeszcze cos.

Zamek zupelnie innego typu niz moj klucz.

-Wprowadzili ci sie dzicy lokatorzy - zasugerowalKisiel, drapiacsie w glowe.

-Wolaj policje.

-Czekaj, Kisielku -powiedzialam ponuro, bo cos mi zaswitalo.

-Dzicy lokatorzy, masz racje, tomoze bycmoja wlasna matka.

Przyjechala bez zapowiedzi, mnie niebylo i sie wlamala.

-Oooo - ucieszyl sie Kisiel.

-Mamusia!

Ale to by przeciezotworzyla!

-Moze nieslyszala, nie halasujemy przeciez.

Czekaj, zadzwonimy.

Nastepnedziesiec minut spedzilismy, dzwoniac iwalac piesciamido drzwi.

Skutek byl taki, ze zsasiednich drzwi wylonila siepostacw szlafroku.

-Ciszej tam - zaskrzeczala takajedna stara wiedzma, ktoramnie nie lubi.

-Co tosie dzieje!

Artystka wrocila do domu, patrzcie ja.

Pewnie po koncertach.

Juz mywiemy, co to za koncerty!

I jakiego mlodego chlopaka sobie na noc przyprowadzila!

Wstyd!

Kisiel natychmiastrzucil sie na mnie, zlapal mnie w czule objeciainieustraszenie popatrzyl we wsciekle oczka sasiadki.

-Ja naprawde Adelke kocham - pisnal.

-Iona mnie tez kocha!

Pani jest niedobra!

Znowu siepoplakalam i przezlzy widzialam, jak skonsternowana baba znika za wlasnymi drzwiami,mamroczacpod nosem - zapewne cos paskudnego.

Kisiel wypuscil mnie z objec.

-Adelko, ale ty chybanaprawdepowinnas zadzwonic na policje.

216

Sama tez doszlamjuz do takiego wniosku, wiec zadzwonilam.

Obiecali, ze przyjada w ciagu godziny.

Zrezygnowani, urzadzilismy biwak na laweczceprzed domem.

Kisiel polecial do auta iprzyniosltermos z reszta kawy i jakies rozgniecione resztki kanapek kupionych wbenzyniarni po drodze.

Laskaboska, ze nocbyla ciepla.

Siedzielismy tak sobiei zastanawialismysie, dlaczego, dodiabla,ktos zmienil zamki w moich drzwiach - booba byly zmienione, co stwierdzilismy przy blizszych ogledzinach.

Najbardziej wychodzilo mi, ze to moj maz, podstepne zwierzenierogate, wykorzystal moja nieobecnosc w ten podly sposob.

-Ale po comialby to robic?

-nie mogl zrozumiec Kisiel.

-Nie mam pojecia.

Umawialismy sie, ze mieszkanie po rozwodzie zostaje dla mnie, ale moze zmienil zdanie.

I co ja teraz mam

zrobic?

-Wracajdo nas- zaproponowal natychmiast Kisiel.

-U kogochceszmieszkac?

Umnie, prawda?

-Kochany jestes - powiedzialam szczerze.

-Ale naSlask niepojade, ostatecznie zrobimy najazdna moja pania profesor w Warszawie.

Co jagadam, przeciez policja nam chyba otworzy.

Kurcze,gdzie ta policja?

-Nie mysl juz otym.

Chcesz, to cizagram cos ladnego?

-Na czym?

-Na gitarze, chyba ja mam w bagazniku.

Toznaczy, na pewnojamam,widzialem, jakbralem twoje rzeczy.

To znaczymoze nie gitare, tylko mandoline, ale na mandolinie tezmoge ci zagrac cos ladnego.

Umiem.

Przeciez slyszalas.

Chcesz?

Tylko powiedz.

Chcialam.

Przyniosl te mandoline i rzeczywiscie, zrobilosieduzo lepiej.

Prawie przeoczylismy przyjazd policji.

A wlasciwie to gozupelnie przeoczylismy, dopiero stojacy przed nami spory facetw mundurze spowodowal nasze przeckniecie.

-Panstwo zaklocaja spokojpubliczny - powiedzial z nagana.

-

Jest pierwsza w nocy.

-Dopiero za dziesiec.

-Kisielpodniosl na niego oczeta, niebieskie i niewinne.

-A poza tym mandolina to cichutkiinstrument - oswiadczylamstanowczo.

-Niczego nie zaklocamy.

Nikogo nie obudzilismy.

Przyladnej, cichej muzyczce dzieci w tych blokach spia spokojniej.

Panowie do nas przyjechali?

-A, to panstwonie moga dostac sie domieszkania?

Poproszedokumenty.

Udokumentowalam policji, jak sie nazywam i gdzie mieszkam.

Jakie to szczescie, ze nie zdazylam jeszcze wymienic dowodu osobistego na te karte kredytowa od siedmiu bolesci.

217.



-A ja tylko odwoze pania, bo pani miala nagrania na Slasku -zeznal cala prawde Kisiel.

-Pani jestspiewaczka.

Aja jestem muzykiem - pochwalil sie.

-Slyszelismy - mruknal policjant.

-Chodzmy dotego panimieszkania.

Poraz sto dwudziesty tej nocy sprawdzilismy, ze moimi kluczamiotworzyc sie nie da.

Policjanci obejrzeli sobie tez ryski na lakierze,ktorym pokryte byly drzwi.

-Wyglada na to, ze ma panidzikiego lokatora - zawiadomilmnie policjant.

-Wlamalsie, przytaili siedzi.

Slyszal, jakpani probowala wejsc iudaje, zegonie ma.

Trzeba zawolac jakiegos administratora, dozorce,ciecia, bo my generalnie nie jestesmy od otwierania drzwi.

-Ale zostana panowie i wejda razem z nami?

-Tak,tak, spokojnie, chyba zedostaniemy inne wezwanie.

A kogo pani zawola do tych drzwi?

-Panowwolalam, aleskoro nie mozecie wejsc, to zawolam panaJozia.

Pan Jozef, naszdozorca, gospodarz domu, czyjaktam to sie nazywa oficjalnie, mieszka naparterze i na szczescie mnie lubi -w przeciwienstwie do pani z naprzeciwka.

Obudzilamgo wprawdzie,ale nie mial mi za zle.

Z uwaga wysluchal mojej historii, przejal sie, wzial narzedziai wszedl ze mna na gore.

-Ojojoj- zatroskal sie.

-Solidne te zamki.

Ja je moge otworzyc,tylko one juzpotem nie beda do naprawienia.

A to Radka zmartwienie, pomyslalam i zadecydowalam po mesku:

-Walpan, panie Joziu.

Pan Jozio usmiechnal sie, bo on lubikino akcji i zduzym loskotem zaczalrozbrajanie zamkow.

Sasiadka znowu wyleciala na klatke schodowa, alezobaczylapolicjantow i tylko cos tam zamruczala podnosem, zanim wrocilado siebie.

Po pieciu minutach drzwistaly otworem.

Pan Jozef zatarl recew zadowoleniu.

-Pani Adelo, ja zawszedo uslug - powiedzialdwornie.

-A teraz paniazostawiampod dobra opieka.

Jakbym byl potrzebny, tow kazdej chwili prosze mnie wolac.

Dobranoc.

Pan Jozef jest chyba jedynym cieciem, ktorego nie interesuje, cosie dzieje za drzwiami sasiadow.

Do mieszkania najpierw weszli panowiepolicjanci, zapewne nawypadek,gdyby wpokoju ktos sie czail, a potem ja z Kisielem.

Zdazylam sie juz przywiazac do mysli, ze to Radek dokonalpodstepnego wlamania, wiec spodziewalamsie pustki - bo zapew218

ne, skoro sie wdarl celem objecia metrazu wposiadanie, to wywalilz niego wszystkie moje rzeczy, dalje do przechowalni bagazu albonie wiem co.

Porozstawianewszedzie tobolki i walizki wprawily mnie w oslupienie.

-Tu ktos lezy - uslyszalam glos policjanta z sypialni.

-Na pewnotrup - szepnal przejetyniebotycznie Kisiel.

-Niechodz tam!

Nie posluchalam go.

Jaki trup, do diabla!

W moim lozku?

Oczywiscie, ze nie byl to zaden trup.

W moim lozku spala sobienajspokojniej w swiecie moja matka, z zelowa maseczka na twarzyi ze stoperami wuszach.

Tak zabezpieczona przed wplywami swiatazewnetrznego nie mialaprawa ani slyszec naszego dobijania sie,ani widziec swiatla, ktore zapalilipolicjanci.

-O madonna -jeknelam i spojrzalam z poczuciem winy na policjantow,zastyglych woczekiwaniu.

-Panowie,przepraszam.

Tojest moja matka.

Przyjechalaniezapowiedziana pod moja nieobecnosc inajwyrazniej wlamala sie do domu.

-Pogratulowac snu.

-Policjant pokrecil glowa z uznaniem.

-Tomy juz chyba mozemy panstwa zostawic w rodzinnym gronie?

-Bardzo dziekuje.

Naprawde.

I przepraszam za zamieszanie.

Drugi policjant mial watpliwosci.

-To,ze zrobilapani zamieszanie, jest zupelnie zrozumiale, natomiast to, zestarsza pani jeszcze sie nie ocknela, chyba nieza bardzo.

Moze by pani ja jednak obudzila, zebysmy mogli odejsc zespokojnym sumieniem.

-Mysli pan?

O Boze, mamo, obudz sie!

Mamo, prosze!

-Czy jest mozliwe, zeby mama byla pod wplywem.

hmm.

jakichs srodkow farmakologicznych?

-No co pan sugeruje, ze moja matka jest narkomanka?

-Absolutnie, droga pani,ale my tu halasujemy, palimy swiatlo,a mamusia spi.

Moze jakiesproszki nasennealbo na przyklad naduzylaalkoholu.

Mamusia lubi sobiegolnac?

-Nie mam pojecia, co mamusia lubi, nie widujemy sie czesto.

Mamo!

Zdaje sie, ze moglabym tak przemawiac do samego rana, gdybynieKisiel.

Bezceremonialnie wyjal mamie stoperyz uszu (dlaczegoja o tym nie pomyslalam?

Albo policjanci?

) Zerwal jej niebieskozielonamaske z twarzy, po czym bezceremonialnie zlapal mame za ramiona i zdrowo nia potrzasnal.

-Mamusia!

-wrzasnal jej nad uchem.

-Mamusia wstaje!

Palisie!

Poskutkowalo.

Zerwala sie natychmiast.

219.



-Jezus Maria!

Gdzie sie pali?

Policja!

Co tu robi policja?

Cos tyza jeden, chlopcze?

-Dobry wieczor mamusi.

-Kisiel usmiechnal sie radosnie.

-Jajestem Kisiel.

-Ktos tu zwariowal?

Nie jestem dla ciebie zadna mamusia,szczeniaku.

Gdzie mojacorka?

Adela!

Dlaczego sie chowasz?

-To my juz sobie pojdziemy - powiedzial starszy stopniem policjant, obaj grzecznie trzasneli kopytami, zasalutowali wytworniei uciekli, tlumiac smiech i pozostawiajac mnie oraz Kisiela na pastwe mamuni, ktora juz sie calkiem przebudzila i nie da sie ukryc -byla wsciekla.

-Czys ty calkiem oszalala, zeby wzywac policje do wlasnejmatki?

-Mamusia przyjechala bez uprzedzenia.

-Jak to bez uprzedzenia?

Przeciez dzwonilam do ciebie!

-Ale niemowila mamusia dokladnie, kiedy chce przyjechac.

Zostawilabym mamusi klucze, nie musialaby mamusia rozwalacmoich zamkow!

-Ja rozwalalam twoje zamki?

Kulturalnie jewymienilam!

Nalepsze, bo te twoje mozna bylo otworzyc wsuwkado wlosow.

A propos,jakweszliscie?

-Na rympal, prosze mamusi, na rympal!

-Co to znaczy?

Jak ty sie wyrazasz do matki?

-Toznaczy,ze pan dozorca rozwalil mamine zamki tez.

-Nie musialastegorobic - obrazila sie mama.

-Rozwalilas moje dobrezamki tylko dlatego, zeja rozwalilam twoje?

To jest prymitywna chec odwetu.

Nie podejrzewalam ciebie o taka malostkowosc!

-Jaka znowu malostkowosc?

Nie moglismy wejsc, bo moje klucze przestaly pasowac!

-Trzeba bylomocno stukac!

-Stukalismy - wyrwal sie Kisiel.

-Bardzo mocno, naprawde, alepani spala twardo.

-Aaa - przypomniala sobiemama.

-A tys co za jeden?

Adela,ja czegos nie rozumiem.

Taka bylas zalamanapo Radku, a tunagleokazuje sie, ze juz sie zdazylas pocieszyc ito z jakims dzieciakiem!

Nie uwazasz, ze jestesdla niegoza dojrzala?

-Adela absolutnie nie jest dla mnie za dojrzala - niewytrzymalznowu Kisiel.

-Adela jest w sam raz dlamnie!

-A ile ty maszlat,synu?

-Dwadziescia cztery, mamusiu!

-Nie mow domnie "mamusiu"!

Moglbys byc synem mojej corki!

No, moze nie do konca -zmitygowala siemamusia -ade kiedysczternastolatki wychodzily zamaz i mialy dzieci.

220

-Moze jednak moglaby mnie pani kiedys polubic.

-Kisielprzewrocil oczami i niesmialo dodal - babciu.

Poczulam nagle, ze swiat odzyskuje proporcje.

Zaczelam siesmiac.

Kisiel spojrzal na mnie lekko zaniepokojony.

-Cos ci jest?

Bo dotad bardzo dobrzesie trzymalas!

-Wszystko w porzadku.

Idziemy spac.

Nie puszcze cie terazw droge.

Poza tym nie zostawisznas chyba z tymi rozwalonymidrzwiami na lasce losu.

Meska reka wokolicy jest niezbedna.

Mozeszspac na polowce?

To znaczyja mam takie lozko goscinne, z materacem, wygodne, chociazmoze troche nogici beda wystawac.

-To ja otworze okno.

-Nieo to chodzi, ale czy ci bedzie wygodnie?

Chyba sie nie wyciagniesz na caladlugosc.

-Adelko kochana, widzialas nasz samochod, tego busa?

Uwazasz, ze ja sie w nim moge wyciagnac jak jedziemy na koncertyprzez cala Polske?

Na pewnobedziemi uciebiebardzo dobrze.

Tylko.

czy mamusia.

to znaczy babcia.

nie bedzie miala nic przeciwkotemu?

-Jestes w moim domu i moim gosciem.

Mamusi nie bedziemypytali o zdanie.

Chodz.

Mama probowala protestowac, ale przestalismyna nia zwracacuwage, zgasilismyswiatlo w sypialni i poszlismy sobie.

Chyba rzeczywiscie najadlasie jakichs proszkow nasennych, bo pomamrotala jeszcze chwilke i zamilkla, a po chwili uslyszelismy soczystechrapanie.

Napilismy sie na dobry sen mleka z lodowki, zrobilam Kisielowispanie w kuchni, a sama padlam niezywa kompletnie na kanapew salonie.

Jeszcze nie osiagnelam pozycji horyzontalnej, a juzmnienie bylo.

Obudzil mnieKisiel, bardzo delikatnie laskoczac w nos.

-Ja bym juz pojechal, Adelko - wyszeptal, z czego wnioslam, zemama jeszcze spi.

Niemialam racji.

Nie spalai wlasnie zajmowalamilazienke.

Nadal w niej siedzi, mowiac nawiasem.

-Twoja mama obudzilamnie o szostej rano ikazala leciec popieczywko.

Kupilem mnostwo bulek i troche roznych roslin, bo skoro bylas w trasie no i u nas, to pewnie nie masz nic swiezego w domu.

I bialyserek.

Ja sobie zrobilem kanapki na droge, kawe juz wypilem.

Bedzie mi sie dobrze jechalo, bo w nocy troche deszczpopadal i zrobilosieprzyjemnie.

Chetnie bym ztoba zostal na jeszcze jednej kawie, ale jednakboje sie mamusi.

To znaczy babci.

Rozumieszmnie?

221.



Nie tylko rozumialam, ale zazdroscilam, ze nie moge tak jak onwsiasc w samochod i odjechac jak najdalej.

Pozegnalismy sie czulei serdecznie - to bardzo mily czlowiek, ten Kisiel, zreszta oni wszyscysa bardzo mili, ci twoi Irlandczycy ze Slaska.

Mam nadzieje, zeich jeszcze spotkam na swojej drodze zycia.

I ze beda zadowoleniz tego,co im tam naspiewalam.

Kurcze, ile mozna siedziec w kapieli?

Pomyslalabym, zesieutopila,ale slysze co chwila dopuszczanie wody.

Oraz spiew solowy.

Mamatwierdzi, ze to po niej odziedziczylam glosi dobrysluch.

Wiesz, co spiewastaruszka wkapieli?

"Baskamiala fajnybiust".

Poszlabym dosasiadki z dolu, skorzystac z jej prysznica, noi klopka, ale boje sie,ze mama wyjdzie w miedzyczasiei zmienizamki.

Hej, chyba wychodzi!

Na razie!

Wiktoria do Adeli

24 lipca, sroda

Adelka, czy twoja mamusia korzysta z twojego komputera?

Adela do Wiktorii

Sroda, 24 lipca

Niedoczekanie.

Wiktoria do Adeli

24 lipca, sroda

Dobrze, ja tak na wszelkiwypadek, teraz i tak nie mam czasu,lece do fabryki, w niedziele mamy przeciez "Po skosie", a ja jestem wAfryce na nartach (hip-hop po tobie brzmi raczej ubogo,a kultura przedmiesc mnie przygnebia, niemniej musze jej oddacsprawiedliwosc) - zaraz przyjdzie Tosia, zostawie jej malego i znikam.

Wiesz, ze ja tez latam po buleczki dla Tymonacodziennie rano?

To dlatego, ze chce byc dobra zonai dbac o meza.

Wiesz: dobra zona mezowi korona.

Oraz: dobra zona tym siechlubi, zegotuje,comaz lubi.

222

Adela do Wiktorii

24 lipca, sroda

Oszczedzajac prace zony, jedz gotowe makarony.

Lec se do tej fabryki, niech ja wreszcie skorzystam z lazienki.

Chyba wezme sobie do niej sniadanko i cos do poczytania.

Hiphop.

Matko swieta!

Serdecznosci.

PS - chyba nie moge byc Elektra, nie wykorzystalam okazji.

Ona ukatrupilamamunie wkapieli, nie?

Wiktoria do Adeli

24 lipca, sroda

Nie. W kapieli ukatrupila tatunia.

Wiktoria

29 lipca, poniedzialek

Swiat jest niebezpieczny dla porzadnych ludzi.

U Adeli zagniezdzila sie jej matka, pewnie dlatego nie mozna sie teraz z nia (Adela,niematka, choc z matka pewnie tez) dogadac.

Aw mojej firmie zamknieto etap zgloszen dokonkursuna dyrekcje naszego oddzialu.

Tewiadomosc przyniosla dzisiajrano niezawodna Krysia, ktora zawszewie, co w trawie piszczy.

Trafila mnie w bufecie, gdzie przybarze, nadmiseczka chlodniku tlumaczylam Mackowi, co mam zamiar zrobicw nastepnym programie "Po skosie", z Alusia i Rzeszowem po skosie(wczorajszy wyszedl nampoprawnie, ale bez fajerwerkow -jakosniemamserca do zespolow hiphopowych i kultury przedmiesc, wolekulturesalonow, chociaz to okropnie przebrzmiale).

-O, dobrze, zewas razemwidze - oswiadczyla Krysia i tez zamowila chlodnik.

-Mam dla was wiadomosc.

Dlaczego jecie nastojaco?

-Bo w ten sposob jedzenie szybciej przelatuje przezczlowiekai nie tyje sie tak bardzo jak na siedzaco.

A co,chcesz, zebysmy z toba usiedli?

-Moze to bedzie sluszne.

Bo mam dla was wiadomosc.

Wzielismy swojemiseczki i poszlismy do stolika.

Krysia przenosila wzrok z Macka namnie i ze mnie na Macka.

-Czy ja dzisiaj jakos dziwnie wygladam?

-zainteresowalsieMaciek.

-Mam chlodnik na wasach?

223.



-Nie, nie masz.

A powiedzmi, Macius, powiedzcie mi oboje, czymacie na oku jakies alternatywne zajecia?

-Co to znaczy: alternatywne?

-No,zastepcze.

Gdyby was stadposuneli.

-Chcanas posunac?

-zdziwilam sie, bo nie bylo donasostatnio zadnychzastrzezen, przeciwnie, dyrekcja chwalila "Po skosie".

Zdaje sie, ze w Trojce tez wyrazali sie pozytywnie.

-Na raziejeszcze nie.

Aleczy kto wie, co mu pisane?

-Krysia, przestan.

Bo zmienimy sobie producenta.

-Dobrze, powiem wam.

Zamknieto w zeszly piatek pule kandydatow do konkursu na nasza nowa dyrekcje.

Zgadnijcie,kto ma duze szanse.

Wzruszylismy ramionami jak na komende.

-A skad my to mamy wiedziec,moja droga?

-Maciek wyjadalresztki chlodnika, nie przejmujac sietajemniczosciaKrysi.

-Wika, ty tez nie wiesz?

-Krysia, przestan.

Nie mamy w ogole pojecia, kto tam startowal.

-Rozni.

W sumie chyba cztery osoby.

Albo piec.

Podobno najwieksze szanse ma paniEwelina Proszkowska.

Prawie murowanakandydatka.

Maciek jednak zakrztusil sie chlodnikiem.

-To ja zaczne szukac sobie zajecia.

-Costy,Macius - powiedzialam zgnebiona.

-Ty jej tylkoraznawtykales, a ja sie zasluzylam duzo bardziej, poczawszy od kwiatkow na dworcu.

Maciek blysnal zebami w usmiechu na wspomnienie mojej rzewnej historyjki ospotkaniu naDworcu Glownym.

Krysia krecilaglowa.

-Juz powaznie, to ja sie zastanawiam, czy w ogole bedzie moznapracowac,nawet jeslinas nie wyrzuci z miejsca.

-Alusia pracuje- baknelam.

-W ogole rzeszowiaki pracuja.

-Pracowacpracuja.

-Maciek wzruszyl ramionami.

-A wiecie,jak siebeda smiac, kiedy ona przyjdzie do nas?

-Moze nareszcie nauczysz sieprawidloworealizowac.

A Krysiazostanie zmobilizowana do oszczednosci, zadnych kranow ponizejtransmisji z festiwalu w Sopocie.

Aja dostane wycisk pod kazdymwzgledem, bede ci scenopisy produkowac, pisac prezenterom pytaniai przewidywac po osiem alternatywnych odpowiedzi.

I zaczniemyrobic zawodowa telewizje, nie takieamatorskiekino, jakie robimyteraz.

-A pani Proszkowska konczyla jakie szkoly?

Filmowke?

Krysia,wiesz?

224

-Przypadkiem wiem.

Ona konczylateatrologie w Krakowie, aleprzedtem studiowala prawo, tylko je rzucila chyba na trzecim roku,bosiezakochala w mlodym, obiecujacym dramaturgu i chciala rezyserowac w teatrze jego sztuki.

-Poteatrologii sie nie rezyseruje, tylko po rezyserii.

-Ale ona rezyserii nie studiowala, bo sieniedostala.

Podobnobyla za cienka.

Po studiachpracowala w jakiejs redakcji, potemw innej redakcji jako naczelna, a kiedy rozlozyla to swoje pisemko,zostala dyrektorem w Rzeszowie i tu juznie pytajcie mnie, jakimcudem, bo tego nie wiem.

-1 tak duzo wiesz, Krysiunia.

Askad?

-Mam wtykew komisji.

A tak naprawde to zakolegowalam siez producentem z Rzeszowa, aon jest o wielewiekszymplotkarzemnizAlusiaMierzynska.

No i jak Wika ustalala z Alusiapryncypia,to my zDarkiem omawialismy przy kawie nasze kierownictwa.

Onwtedy cos slyszal, ze Proszkowska zamierza rozwijac skrzydla z daleka od Rzeszowa,tylko jeszcze nie znal szczegolow.

W kazdym razie juz wiemy, dlaczego uparla sie przyjechac do nas,przeszkadzacnam w tym programie.

Chciala obejrzec swoje przyszle krolestwo.

Oraz ewentualnychpoddanych.

-A gdybysmy tak zbiorowo udali sie do katedry- zasugerowalam ponuro - i legli krzyzemna intencje.

-Zapomnij.

-Krysia pokrecila glowa.

-W Rzeszowie juz leza.

Ze szczescia.

-Damy rade, Wika.

Nie martw sie.

Bedziemy po prostu robiliswoje, jak umiemy najlepiej.

-Moze sie okazac, ze nie umiemy, kochany.

Wszystko jest kwestia kryteriow.

Przyjetych przez kierownictwo.

-Przestancie jojczec.

Jeszcze nie wiadomo, czy ona wygra.

-To czemu nas straszysz?

-Chcialam wam tylko troche podniesc adrenaline, a wy od razu

panikujecie.

-Slyszalas oniejakim Murphym?

On mowi, ze jezeli cos sie moze spieprzyc, to sie spieprzy.

Jak dotad bylo namniezle, terazpowstala okazja, zeby nam bylo gorzej,toznaczy, ze bedzie gorzej.

Caluje was, dziewczyny, pojde sobie teraz cos zrealizowac, dopokimoge to robic tak, jak mnie uczyli moi mistrzowie.

Maciekusciskal nas i rzeczywiscie odszedlw kierunku rezyserki.

; - Boze, juz ta godzina?

-Nie, jeszczenieta.

Do "Gonca" jeszcze trzy godziny,Maciekma nagranie programu Klaudii.

Przestalasznac siena zegarku czy ta panika ci zaszkodzila?

225.



-Ja mam swoje wlasne powody do paniki - wyznalam z westchnieniem i opowiedzialam Krysi o swoich usilnych staraniachzmierzajacych do polaczenia w jeden sprawny organizm idealnejpani domu, matki, zony i tworczej dziennikarki telewizyjnej.

-Boje sie, ze Tymonowi juz zaczyna dokuczac takiemoje rozdwojeniejazni.

Bojesie, ze mnie pusci kantem z panienka od uprawiania ogrodka, bo sie z nia bardzo zaprzyjaznil.

Boje sie, ze znajdzie sobie jakas przystojna corke szypra na Bornholmie albogdziestam, gdziekolwiek.

A najbardziej boje sie tego, ze jak Adela u naszamieszka na czas prob do "Toski" i jeszcze potem, to on mnie pusci kantem z Adela, bo ona mu siepodoba, mam oczy i widze.

-Zwariowalas.

Co widzisz?

-No, widze.

-Przestan.

Ja cie pytam konkretnie - cowidzisz?

Czy onma ciza zle telewizje?

Mowil cos na ten temat?

Przestal na ciebie leciec?

-Niby nie.

To znaczy nie mowil i nie przestal.

Najgorsze, ze,wiesz.

to nie on,tylko ja czasemnie mam sily na figle-migle.

Staramsie jak najwiecej zrobic wdomu,zeby on sie czul zadbany i kochany,i zeby dziecko bylo tez zadbanei kochane, ale caly czas mam wrazenie, ze to, corobie, tojest o wiele za mato.

Z drugiejstrony, jak juz sieznajde w fabryce, tobym chciala te programy tez dobrze robic, zreszta ja nieumiem po lebkach.

No i z tego wszystkiego mi wychodzi costakiego, ze jak jestem w firmie,to mam poczucie winy, ze nie jestemw domu.

A jak jestem w domu, tomamwrazenie,ze czegos zaniedbalam, niezdokumentowalam materialuwlasciwie, nie umowilamwszystkich gosci jak potrzeba i tezw koncu mam poczuciewiny Jakjestem z Tymonem, to tez mampoczucie winy, bo nie wiem, czegojeszcze nie zrobilam i dlaczego Tosia gotowala obiad, a nie ja,i w koncu jak przychodzi co do czego.

to udaje.

Udaje, rozumiesz?

-Co udajesz?

-Udaje, ze chce, rozumiesz?

A tak naprawde to wcale nie chce,bo jestem tak zmeczona, ze na oczy nie widze i moge myslec wylacznie o nocy w sensie "siusiu, dopaciorka i spac".

Musialby byckompletnym idiota, zebytego nie zauwazyc.

A co robi maz, kiedymuzona chlodnie?

Szuka sobie innej.

-Kto ci naopowiadal takichglupot?

-Niktmi nie musial nic opowiadac.

To sa prawdy odwieczne,kochana.

Odwieczne.

Mamy przyklady na kazdym kroku.

-Masz zle w glowie, a nie na kazdym kroku.

Za dobrzecijesti wymyslasz sobie problemy.

Zabierz sie lepiej do pracy, to przestaniesz miec glupiemysli.

Zalegasz miz Zaiksem za dwa ostatnie odcinkimorskie i za ostatnie "Po skosie".

-A z Maciusia wyrosnie mi degenerat.

226

-Przestan natychmiast.

Junacy dopracy.

-Mlotydo roboty.

Moze masz racje, zaraz cizrobie ten Zaiks.

Napisalam Krysi wykaz muzyczek uzytych do programow,alejakos mi toniewiele pomoglo.

Po glowiecaly czas chodzilo mito, co jakis czas temu uslyszalamod ojca:

"Tobie sie wydaje,ze ty dbasz o dom?

Ze wychowujesz syna?

Mylisz sie.

Twojego syna wychowujetwoja pomoc domowa.

O twojego meza tez dba twoja pomoc domowa.

Naprawde uwazasz, zezatrzymasz Tymona przy sobie?

Ze bedziesz prawdziwa matka dlaswojego dziecka?

Tyjuz nia nie jestes".

Jak ja, dociezkiej Anielki, moge o nichlepiej zadbac?

Moze ojciec mial racje -ja nie tylko o nich nie dbam wlasciwie,janawet niewiem, jak to sie robi.

Adela do Wiktorii

Czwartek, 1 sierpnia

Gdy rano wstalam, w niebo spojrzalam, uslyszalam glos ptaszyny, ze dzis twoje imieniny.

Niemasz dzisiaj imienin?

Ptaszkowi cos sie pochromolilo w malej glowce?

To dlatego, ze ptaszek duzo spiewa.

Moja mamuniatwierdzi, ze jatez mam cosz glowa ize todlatego, ze duzo spiewami od tego spiewu robia misie w glowie takie wibracje, ktore uszkadzaja mozg.

Przeczytala o tym w jakims eleganckim pismie dlastarszych dziewczynek.

Probowalam jej wcisnac, zeto tenorom cossie robi od wibracji, ale stwierdzila, zpewnadoza slusznosci, zesopran jest glosem jeszcze wyzszym od tenora, w zwiazku z czym tenbiedny mozg u sopranu ma gorzej.

Moze dobrze, zenie jestem koloraturowa.

Diagnoze co do mojego mozgu mama postawila wzwiazkuzmoim rozwodem,po namysle doszla bowiemdo wniosku, ze niebylon slusznym posunieciem, bowiemkto mnieteraz utrzyma, jezeli mnie powyrzucaja z tychwszystkich oper, gdzie spiewam dorywczo i bez etatu.

Co innego,gdybym miala etat, wtedy zwiazkizawodowe moglyby sie za mna ujac,a nawetmoglabym sama zalozycjakis zwiazek zawodowy i ujac sie przy okazji za innymi starymi, zasluzonymi spiewakami.

Niewiem, czy jestem za tym, zeby spiewacy do smierci byli solistami, niezaleznie od formy glosowej, a te, jakwiadomo,na bardzostare lata szlagtrafia bezpowrotnie.

227.



Bylam wstepnie w Ministerstwie i rozmawialam w sprawie szkoly.

Napisalam im tez odpowiednie kwity, teraz ONItam wykonujaprace myslowa - czy w trzydziestotysiecznym miasteczku powinnabyc szkola muzyczna.

Bo moze tak,a moze znowuz nie?

Naraziemam czekac na decyzje.

"Bo wie pani, w zasadzie idea jest sluszna,cala gmina by przeciez skorzystala,ale te kwestie finansowe.

Niema pani czasem bogatego wujka, chachacha, ktory byte szkole zasponsorowal".

"Chachacha.

Nie mam bogatego wujka".

"Ale przykrosc, ajajaj.

Bo pani zalozenia sa bardzo sensowne, widac,ze panizna sie na rzeczy, to z wydzialowwokalnych wychodza takie demony organizacji?

". "A nie, ja jestem po teorii".

"Costakiego,a panimowi, ze pani spiewa w operze".

"No, spiewam,nauczylam siespiewac na prywatnych lekcjach".

"Prosze, prosze.

Bardzo rozsadnie pani kombinuje zta szkola, trzeba miec cos na stare lata,glossie skonczy i zostanie pani nalodzie".

Jak mi jeszcze ktos powie w tym tygodniu, zeglos misie zestarzeje, tozabije.

Nie po to Kasia mnie uczyla, jak nim gospodarowac, zeby mi sie tak zaraz skonczyl!

Bede starsza odCossotto i jeszcze bede spiewac!

Sa, na szczescie, role dla starych wiedzm - jakslusznieprzypomnialWowa Sobanski.

Co jestz tym Wowa?

Tak mnie kochal i tak nagle mu przeszlo?

Mozeby Natalke spytac?

Nie, Natalki nie wypada.

Jednak.

Aczkolwiek uwazam, ze milosc Wowy i tak byla platoniczna - moja na pewno.

Poetyczno-platoniczno-mandelsztamiczna.

Wikus, czy jest mozliwe, zebym u Was byla w poniedzialek o poranku?

Bo odponiedzialku muszejuz byc w teatrze, lecimy ostroz"Tosca".

Znowu bedziemy na zmiane z Zygmund, wiesz?

Wiktoria

6 sierpnia, wtorek

Adela przyjechala i zamieszkala.

Nie jechala tym razem upiornym nocnym, tylko bardziej cywilizowanym, ktory przyjezdzawczesnym przedpoludniem.

Odebralam ja z dworca- Tymon niemogl, bo wyjechal do Swinoujscia, a chcial.

Rwal sie do tego odbierania po prostu.

Zrezygnowalam tym razem z kupowania kwiatkow, chociaz widzialam zdaleka Sabinke wystajaca z okienka swojej kwiaciarni i poprawiajaca jakies bukiety.

O nie, nie bede sienarazala na niepotrzebne stresy.

228

I tak mnie gryzie stres permanentny.

Ajesli jeszcze pani Proszkowska wygra konkurs na mojego dyrektora, to sie chyba zalamie.

Adela do Katarzyny

Sroda, 7sierpnia

Witam kochana Pania Profesorowa!

Juz jestem w Podjuchach, od kilku dninawet.

Zamieszkalamu naszej wspolnej przyjaciolki inaszego wspolnego przyjaciela -a propos - czypani w ogole go zna, tego rybaka od Armaniego?

Juzwiem, jakabyla zasadnicza wada mojego bylego meza Radoslawa B.

-Radoslaw B.

otoz byl calkowicie wyprany z poczucia humoru, a jesli nawet mozna zniesckobiete bez poczuciahumoru (niema wszakobowiazkuutrzymywania z niakontaktow towarzyskich.

), tomezczyzna jest nie do przyjecia!

Wojtynskim ladnie sie te poczucia skomponowaly, widac,ze rozumiejasie w pol slowa.

Moj Boze!

Z Radkiem nie bylo mowy o zadnej polowie slowa,czasem trzeba bylowyglosic nie lada przemowienie, zeby zrozumial, o co mi chodzi.

Jednakowozmartwie sie o Wike, bo markotnajakas, nibywszystko w porzadku, ale cos jazre od srodka,to widac.

Zaczelismy "Tosce".

Prosze sobie wyobrazic, ze niejaka Burakowska pozarla sie strasznie z niejakim Burakowskim, podobnoo koncepcje plastyczna spektaklu, i oswiadczyla mojej dyrekcji, zealbo ona, albo on.

A poniewaz moja dyrekcja miala akurat latwiejszy dostep do wolnego rezysera niz do wolnego scenografa, wiec rezyseria zajal sie duzy, lagodny Ukrainiec,Mykola Iwanowicz (tonazwisko, a nie otczestwo), facet, ktorego pokochalam od pierwszego wejrzenia.

Burak zostal odstawiony w kat!

Szkoda, ze nie od razu docukrowni, bojest obawa,ze wroci iznowu bedzie straszyc.

Na szczescie juz nie przy "Tosce".

Zreszta nie wiem, czy to Burak Cukrowy.

Podejrzewam, ze jednak Pastewny.

Franca jeszcze nie widzialam na oczy, wyjechal gdzies, gdzie jednoczesnie chalturzy, ma bycna dniach.

Widzialam natomiast projekty scenografii i kostiumow,ktore juz sie szyjai -per Bacco\ - rozumiem, dlaczego Burak nie mogla zniesc tejkoncepcji.

Jest onabowiem przepiekna.

Franio musial sie strasznie nakombinowac, bonie mial zbyt duzoforsy do dyspozycji, ale pokazal autentycznygeniusz.

Prosze-jak sie chce, to mozna!

Tylko trzeba miec talent.

229.



A Buraka talent tez jest jakis pastewny.

Nie powinno siejej dawacsprzetu!

Mykola zas natychmiast zostal ulubiencem calego zespolu, jestbowiem lagodnosci i uroku niezwyklego wprost, istny Swiety Mikolaj.

Taka zreszta dostal ksywe natrzeci dzien po zjawieniu sie w naszymteatrze.

Czwartego dnia nazywano go juz po prostuMisiem,wzglednie Misiuniem.

Ta cala lagodnosc i zgodliwoscsa troszkezmylkowe: Mykoladoskonale wie, czego chce i ani na wlos nie ustapi.

I to jest bardzo dobrze, prosze pani profesorowej, poniewaz onma szacunek dodziela,ktoregoto szacunku Burak nieokazywalaw najmniejszym stopniu, tylko probowala wyrazac swoja mrocznaosobowosc przy pomocy biednego Verdiego.

No wiec Misio popierwszema osobowoscwrecz swietlista, a po drugie stara sie raczejwyrazic to, o co chodzilo, panie dziejku, autorowi.

Copoleta chcialprzez to powiedziec.

No. Mialszczescie ten Puccini, ze jednak naMisia trafilo, a nie na Buraczkowa.

Koncepcje scenograficzna FrancaMykola przyjal z pocalowaniemw raczke.

W zwiazkuz powyzszym niejestem zadna wywloka owinietaw stary zagiel, tylko wielka diwa Floria Tosca, ulubienica Rzymui okolic.

A kiecki,jakie mam,powiadam pani.

Franc, dobry czlowiek, zaprojektowal kostiumy ze wskazaniemna mnie,tak zebyuwypuklalymoje kobiece wdzieki - tumale Schadenfreude: u RysiZygmundnie maczego uwypuklac.

Trzebaby raczej dorobic.

Niewykluczone, ze w wersji dla Gwiazdy Franc daljakies patenty, ktore z wieszaka na ubrania zrobia kobiete z krwi i kosci.

A przeciez Tosca byla kobieta co sie zowie, nieprawdaz?

Ach, tenjej temperament!

Znowubede sie szarpala w scenacherotycznychz Heniem Krolem, ktory robizaScarpie.

Scarpii jestzreszta kilku (a moze Scarpiow?

), podobnie jak Cavaradossich.

Tosce oprocz Rysi i mnie bedzie jeszcze spiewac Ewa Karwasinska z Bytomia.

Oczywiscie niktnie wie, kto jakie spektakle zaspiewa, bo to jest slodka tajemnicaParowki.

Parowka bedzie nastrzymal wniepewnosci do ostatniegodnia, przez co mu sie ego podniesie do gory.

Tyle spraw sluzbowych.

Prywatnie zaprasza nas rodzina czterdziestoletniego ortopedy nakolacyjke, ale nie wiem, czybede miala zdrowiedo ortopedycznychkolacyjek.

Bardzo porzadnie pracujemy nad spektaklem!

O wieleprzyjemniej jest w Podjuchach usiasc sobie na ganeczku,w towarzystwie Wikialbo Tymona, przewaznie Tymona, bo Wikaszykuje kolacje, i rozmawiac na tematy oderwane.

Tymonjest swietnydo rozmow na tematy oderwane.

230

Sciskam pania czule w sposob nieco oderwany.

Od rzeczywistosci.

Adela Floria Tosca Brzostowska

PS - moze pani spokojnie pisac na "odpowiedz nadawcy", tylkow temacie proszezaznaczyc, ze dlaAdeli.

Tymrazemkorzystamz komputera Wiki.

Katarzyna do Adeli

Sroda, 7 sierpnia

No, no.

Japaniaostrzegam przed tematami oderwanymi,zwlaszcza pod nieobecnoscWiktorii.

Po co ma pani jej psuchumor,skoro i tak jest nadpsuty, oczym sama pani mi pisze?

Powtarzam- rybak jest rybakiem Wiktorii!

Tez sciskam czule -

Katarzyna

Wiktoria

9 sierpnia,piatek

Mialabym lepsze samopoczucie, gdyby Witek Skotnicki tezu nas mieszkal.

Danuta Kornackado Wiktorii

Sobota, 10 sierpnia

Adelka,jestes tam?

Wiktoria - odpowiedz nadawcy

Adela jestna probie,wraca o jedenastej wieczorem.

Wiktoria do Wita Skotnickiego

10 sierpnia, sobota

Czesc, kapitan.

Nie napisales, jak ci leci u Dunczyko-Irlandczyka,a juzchyba przemierzaszte ciesniny na swoim duzym kanistrzez benzyna?

Ewentualnie czymkolwiek, co napedza statki.

Ropa?

Jak

231.



czytalam "Okrutne morze", to tankowce wozily rope, ale to bylow konwojach przez Atlantyk i wojna byla swiatowa - moze cos siezmienilo od tych czasow?

Przyjechala do nas Adela i to na dluzej; musze ci wyznac,ze brakuje mi teraz ciebie - dokompletu.

Niebawem dostaniesz ode mnie prezent-niespodzianke.

Na jakiadres wyslac, zeby doszlo jak najszybciej?

Odrazu cie uspokoje,zeprezent jest calkowicie gratis i niemusisz niczego kupowac anizobowiazywac sie, ze pojedziesz na kosztowna wycieczke, zeby godostac.

Mam nadzieje, ze sie ucieszysz.

I wtej nadziei pozostaje, sciskajaccie serdecznie (rowniezw imieniu Tymona, Mackai Szanteczki - Adela tezby sie dolaczyla zapewne, ale wlasnie probuje "Tosce" i wroci do domu ciemnanoca).

Wiktoria

Wit do Wiktorii

Sobota, 10 sierpnia

Droga Wiko.

Moj duzy kanister zawiera glownie mazut, ale i rope tez - czy chcialabys moze wzory chemiczne?

Jesli sie spreze,togdziesje wygrzebie - specjalnie/or you\

Ostatnio jestem glownie anglojezyczny,moze za jakies dwiescielat naucze sie podstaw dunskiego.

Cos mi ten jezyk nie chce wchodzic do glowy.

Zdaje sie,ze mojarmator ma podobnyproblem.

Tobardzo sympatyczny czlowiek, ten armator, mowiac nawiasem.

Plywal ze mna przez tydzien, pewnie chcial mi sie z bliska przyjrzec,aby nabrac pewnosci, ze nie zepsuje mu statku, nie ukradne mazutu, nie zdeprawuje zalogii tak dalej.

Zdazylismy sie zaprzyjaznicpodczas tych paru dni.

Oczywiscie, podarowalem mu plyty, ktoredostalem od Ciebie - wybaczysz mi, prawda?

Urzekla mnie wielonarodowosc tegoukladu: niech Dunczyk zobaczy, jak Polacy pieknie graja jego narodowe irlandzkie melodie.

Zrobilem sobie pirata,wiec nie rozstalemsie z nimi taknaprawde.

Pan Colin 0'Connor(czy niemaszwrazenia, ze polowa Irlandczykow nazywa sie 0'Hara, a druga polowa 0'Connor?

) byl zaskoczony, a w chwile pozniej,kiedy puscilismy sobie "Connemarow" wmoim saloniku, zachwycony - powiedzial, ze uslyszal swoja Irlandie, plakac nie bedzie, natomiast musimy sie napic.

Co tez uczynilismy.

Obiecalem mu, zedostanie wszystkie nagrania twoich przyjaciol, wiec sama rozumiesz, ze mam do Ciebiekolejna prosbe.

232

Sluchalismy tych dwoch plyt na zmiane co wieczor, wiec znamje juz napamiec.

Oper i symfoniiColin sluchac nie chcial, mowi,zeto nie jego dziedzina, za trudne.

Probowalem mu wyjasnic toi owo, ale jakos sie zaimpregnowal.

Obiecal minatomiast, ze kiedy mnie zaprosi narewanzowa kolacje do swojegodomu w Kopenhadze, zaprosi tez jednego ze swych serdecznych przyjaciol, faceta, ktory opere ma wmalym palculewej reki - tak sie wyrazil -to sobie pogadacie - powiedzial i zazadal "Connemarow" po razsetny.

Gdyby rejs mojego pryncypala trwal jeszcze tydzien, znienawidzilbym muzyke irlandzka, popadlbym w alkoholizm i dostal marskosci watroby.

Aczkolwiek powzialem wysokie mniemanie o jegofachowosci, a i on mnie chyba pozytywnie ocenil.

To szczesliwyuklad.

Firma nieduza, ale solidna, stabilna iwyplacalna.

Pryncypalwie, czymkieruje.

Czegoz chciecwiecej?

Wspomnialas, ze Adela probuje juz "Tosce".

Czy wiadomo, kiedy premiera?

Moze akurat moglbym przyjechac, chetnie bym jauslyszal.

Teraz bede plywal nieprzerwaniedo trzeciegowrzesnia,potem mam trzy tygodnie luzu.

Pozdrawiam Was wszystkich bardzo serdecznie - Adele, oczywiscie rowniez.

Witek

Wiktoria do Wita

10 sierpnia, sobota

Bron mnie Bog przed wzorami chemicznymi!

Jedyny, jakijestemw staniezapamietac, to H^O, no moze jeszcze C^HsOH.

Na tymkoniec.

To juz ci powiem, jaka niespodzianke szykowalam dla ciebie -"Connemary" majanowa plyte, lada chwila sie ukaze,a trzy piosenki spiewa na niej goscinnie Adela.

Nie sa to wprawdzie arie operowe, ale sam rozumiesz: ten glos!

Podobnoladnie wypadla.

Zdziwilabym sie, gdyby wypadla nieladnie.

Plytke, oczywiscie dostaniesz,jak tylko mija przysla.

O twoimmuzykalnymarmatorze tez bede pamietac.

"Tosca" ma premiere 15 wrzesniana dziedzincu zamkowym,potem jeszcze dwaczy trzy przedstawienia na dziedzincu, apodkoniec wrzesnia wchodza donormalnej sali.

Tak zechyba bedziesz mogl ja uslyszec.

Wciaz nie wiemy, ktore przedstawieniaspiewaAdela, a ktore inne panie.

To sie rozstrzygnie tuz przed

233.



premiera.

Tutejsza opera ma taki zwyczaj.

To znaczy dyrektor artystyczny tej opery.

Mamnadzieje, ze kiedy przyjedziesz,nie bedziesz sie szwendalniepotrzebnie po zadnych hotelach, tylko przyjedziesz prosto donas.

Buziaczki - Wika i reszta.

Adela do Danuty Kornackiej

Sobota, 10 sierpnia

Mamo, jak sie dobralas do mojego komputera?

Danuta Kornacka do Adeli

Niedziela, 11 sierpnia

Nie odbierasztelefonow, podobno jestes na probach.

Byl tu twojRadek, zabral kilkamebli, konsolke, komodke bidermajer i ten stary fotel.

Fotel doslownie wyciagnal mi spod siedzenia.

Jednak dobrze, ze go rzucilas, boto straszny prostak.

Gdybymwiedziala, poco przyszedl, nie otworzylabym mu drzwi.

Tyle z niego pozytku, ze mi pokazal, jak sie piszena komputerze i jak wysyla poczte, i znalazladres tej pani Wiktorii, uktorej teraz jestes.

Jakmozna zostawiac matke sama w domu natyledni, toja w ogole nierozumiem.

Mam kolatanie serca i w kazdej chwilimoze wydarzyc sienieszczescie.

Niewiem, czy dobrzezrobilam,wyjezdzajac od Januarego, ostatecznie prostata to jego problem,a on sie mna przynajmniej opiekowal.

Trudno, ja rozumiem.

Mamcorke artystke.

Do kogo ja mam zadzwonic, gdybym sie zlepoczula?

Caluje cie.

Mama

Adela do Norberta Pluszka

Niedziela, 11 sierpnia

Norberciku, to ja, twoja sasiadka spiewajaca, tylko teraz piszeod przyjaciolkize Szczecina, bo jestem ugrobiona w operze na probach i jeszcze troche musze tu pobyc.

234

Mam do ciebie strasznie wazna prosbe - jak najszybciej idz domniedo mieszkania, jest tam moja mama, powiedz jejbyle co, samlepiej coswymyslisz - alemusiszsiedostac do mojego komputerai w poczcie zablokowac, ostatecznie wykasowac wszystkie wyslaneelementy!

Codo Ciebie,licze, ze jestesdzentelmenem i cudzych listownie czytasz, natomiast za mojamame pieciugroszy wtymwzgledzienie dam.

Sasiedzie mlody i moj guru komputerowy!

Mama niema prawaprzeczytac mojej poczty!

Dzialaj!

Pozdrawiam - sasiadka Adela.

PS - moze zaproponuj mojej mamie,ze ja nauczysz korzystacz Intemetu, powiedz jej, ze tam siemozna umawiacna randki.

Adela do mamy

Niedziela, 11 sierpnia

Mamo kochana.

Ciesze sie, ze Radek zrobil cos pozytecznego, widze, ze swietniesobie radzisz z komputerem, polecam ci surfowanie po Internecie,sa tam rozne adresy "samotnych serc", moze tocie troche rozerwie,zanim przyjade.

Tylkobadz ostrozna,traktujto wylacznie jak rozrywkei nikomu na razienie odpowiadaj, jak przyjade, zastanowimy sie razem, czy warto sie w towdawac.

Napisalamdo mojegomlodego sasiada, Norberta Pluszka,on ma ze dwanascie lat, w tymwieku wszystko sie wie o komputerach, poprosilam go, zeby ci pokazal, jak korzystacz Intemetu.

Na razie caluje, lece na probe.

Adela

PS - Radka moze jednak juz nie wpuszczaj, bowyniesie firankiizerwie parkiet.

Danuta Kornackado Adeli

Niedziela, 11 sierpnia

Tego twojego Norberta jeszcze nie ma, wiec troche probujesama.

Niewiem, gdzie jest Internet, ale znalazlam rozne stare listy, niektore bardzo smieszne, a niektoremnieniepokoja.

Kto tojest Wowa i kto to jestFranc?

Czyjuz niemasz Polakow do romansowania, tylko jeden Rosjanin, a drugi Niemiec?

Ja nieje235.



stem rasistka, absolutnie nie, ale uwierz mi, moje dziecko, nie ma

to jak nasi mezczyzni.

No, niektorzy nie sa udani, na przykladtwoj Radek.

Idz sobie na te probe, a ja wracam do lektury.

Zabawniejest poznawacwlasna corke.

Nie wiedzialam, ze sie tak przejmujesz tymspiewaniem.

Nie napisalas mi, do kogo mam dzwonic, gdybym dostala ataku.

Aleu ciebie zawsze matka bylana ostatnim miejscu.

Pa.

Mama

Adela do Roberta

Niedziela, 11 sierpnia

Norbert!

Komorki nie odbierasz!

Lec do mniedo domu NATYCHMIAST!

Niewiem, czy juz nie bedzie za pozno, moja matkaczyta moja poczte.

Na szczescieod konca.

Pospiesz sie, bo bedzieszmnie mial nasumieniu!

Adela

Norbert do Adeli

Niedziela,11 sierpnia

Juz jestem, ale pani nerwowa.

W komorce bateria mi padla.

Pewnie pani siedziprzy kompie i paznokcie obgryza, no to niechjuz pani sie nie denerwuje, sytuacja jest opanowana i pod kontrola.

Nie wie pani przypadkiem, czy mowi sie: kontrol czy kontrola?

Panimamazrobila sobie przerwe i jakprzyszlem (a mozeprzyszedlem, jak pani mysli?

) miala na twarzy ogorki i pomidory.

Czy ona to potemzjada?

Bo odlozyla na talerzyk, ale zanimto zrobila, to ja juz bylem wkompie i zablokowalem dojscie dopani poczty w ogole, pani mamie powiedzialem, ze mi sie cos pokrecilo i zrobilem jej osobna skrzynke, zeby sobie mogla pisac.

Chyba jej sie to spodobalo.

Wiecprosze pisac na ten adres, tonowy pani mamy.

Z tym Internetemtezjej znalazlem kilka adresow.

Anie boi sie pani, ze mama trafina pedofila?

Wytlumaczylem jej tez, ze nie wolno klikac na reklamy.

Tak wiec chybawszystkojest o.k. imoze pani spac spokojnie albo spiewac spo236

kojnie.

Jak pani chce, mozemy sie tak umowic, zejak mi panitylko pusci strzalke, to ja natychmiast lece do pani dodomui sprawdzam, co sie dzieje.

Norbert P.

Teraz bede juzu siebie nakompie.

Adela do Norberta

Niedziela, 11 sierpnia

Przez te nerwowe zapomnialam, ze jest niedzielai nie mam dzisiaj proby.

Norbercie, uratowales mi zycie.

Dziekuje.

Mowi sie: kontrola i przyszedlem.

I pomarancza.

Winogrono.

Perfuma.

Sluchaj, jeszcze jedna prosba - znajdz w ksiazcenumer naszejprzychodni naZielonej i przemejluj go mojej mamie.

Napisz,zetam jest nasz lekarz rodzinny,bo chciala miec cos takiego nawypadek, gdyby sie zle poczula.

Mam nadzieje, ze nic jej nie bedzie, aleniech juzma ten numer.

Nie wyplace cisie, jak przyjade.

Co do strzalki - doskonaly pomysl.

Sciskam dlon -Adela.

PS - dlaczego mama mialabysie bac pedofila?

Przeciez ma prawie siedemdziesiat lat.

Norbert do Adeli

Niedziela,11 sierpnia

Podobno pedofile sa strasznie podstepni.

Nara.

Norbert

Danuta Kornacka do Adeli

Niedziela, 11 sierpnia

Kochana corko, chyba cos sie zepsulo w twoim komputerze,bonie moge znalezc twoich listow, a chetnie bymdalej poczytala.

Co

237.



mam ponaciskac?

Boten mlody Norbert nie pozwolil mi naciskacczegos, ale zapomnialam czego.

Caluje- mama.

Adela do mamy

Niedziela, 11 sierpnia

Niech mamusianajlepiej niczego nie dotyka, umie mamusiawejsc w Internet, to prosze tam sobie buszowac.

Jak przyjade, zobacze, co siestalo.

Wiktoria

13 sierpnia, wtorek

Adela albo mi zajmuje komputer, albo Tymona.

Kurcze, jaja kocham, te Adele, to wspaniala spiewaczka, swietna dziewczyna,pelna zyciai poczucia humoru mimo przeciwnoscilosu, ktore ja spotykaja, prawdziwa wielka artystka, ale chyba czulabym sie lepiej, gdyby mieszkala w hotelu albo gdyby chociaz Witek byl z nami, albo nie wiem co.

To nie to, ze ona podrywa Tymona albo ze Tymon ja podrywa,jednak jakas iskra parszywa miedzy nimi corazto przeskakuje.

Dowcipy nawzajem lapia w pol slowa, wspolnych tematow maja cale mnostwo, nawet poglady polityczneim sie zgadzaja.

A ja nie mam czasu na poglady polityczne, bo Tosia zapadlanazapalenie oskrzeli(w sierpniu!

), poza tym juz przygotowujemy nowe "Po skosie", tym razem obie z Alusia mamy architektow, historykow ihistorykow sztuki, dostatecznie roznia nam sie architekturaizabytki, ze nie wspomne o historii, zebysmy mialy te kontrasty,o ktore nam szlo od samego poczatku.

Idostalam do zrobienia dwareportaze luzem, oba nawet fajne, jeden o szalonymtramwajarzu,ktory remontuje stare tramwaje ijezdzi nimi po miescie, a drugio jednym z miliona nowo powstalychw naszym kraju bractw rycerskich, ktoregoczlonkowiezamierzaja nie tylko prac sienawzajemza pomoca historycznych mieczy i toporow, ale rowniez kultywowac cnoty rycerskie - ciekawe, jak?

Gdzie onidzisiaj znajda dziewice doratowania?

238

Tramwajarza juz mam sfilmowanego,jeszcze montaz, rycerzyna razie palcem nie tknelam.

Musze ich zlapac na jakiejs rycerskiejimprezce.

Maciusrozwija siejakten rozykwiatek, odkryl radosc chodzenia, wiec chodzi -nie zawsze najsprawniej, najczesciej po trzech krokach przewraca sie o Szante,ktora pomaga mu, jak tylko potrafi.

Szantrapa jedna, znowu uciekla za plot i trzeba jabylo ganiacpo ulicach.

Ganialismy kolektywnie - Tymon, ja, Adela, TomekWagner, mama Wagnerowa, Soniai te dwie sympatycznesasiadki-ogrodniczki, ktorych nazwiska stalemisie myla.

Psina uznala, zeto swietna zabawa idala nam niezly wycisk.

Po wycisku uznalismy,ze jestesmy zintegrowani i zrobilismy wspolne grillowaniew naszymogrodku - prawie juz doprowadzonym do kultury przez niezmordowana SonieKarpielz wydatna pomoca ogrodowego neofity, czylimojego meza.

Po stokroc kurcze i po stokroc blade!

Musze siepodlaczycdotych praci chociaz jedno drzewko zasadzic, inaczej nie bedemialapoczucia,zeto rowniez moj ogrodek.

Jaka mi fajna fraza wyszla: "postokroc kurczei po stokroc blade".

Policzmy, jak nas pani w szkole uczyla.

Jedenastozgloskowiec.

Sredniowka po piatej sylabie.

Ladnie siemowi, tak jakos samo leci - "po stokroc kurczei po stokroc blade.





".





"Swietamilosci kochanej Ojczyzny" - tosamo.Albo: "Szukajcie prawdyjasnego plomienia".

Albo:

Po stokroc kurcze i po stokrocblade -

Tymon z milosci do Adeli jeczy,

Wiec gozawiode podte tamarkade

I w leb mu strzele -niech sie juz nie meczy.

Bylby ze mnie Szekspir, jakbytak pareset lat wczesniej.

Po stokroc kurcze i po stokroc blade -Zazdrosc to potwor jestzielonooki!

Cholerny Tymon emabluje Ade.

Zabije drania za te skoki w boki!

Jezu, co za glupotywypisuje.

Ale nieskasuje, fajne te wierszykimi wyszly, a nawet nie wiedzialam, ze umiem pisac wiersze.

Co tojednak znaczy szlagwort - pierwsza fraza dobra,to potem samo leci.

Tak mowia znajomi teksciarze- teraz wiem, ze maja racje.

239.



Adela do Katarzyny

Czwartek, 15 sierpnia, swieto Wniebowziecia

I coz u pani, kochana Pani Profesorko?

Bo my- to znaczy wszystkieWojtynskie, lacznie z kundlem,oraz ja, spiewaczka do wynajecia (dzien bez prob z uwagi na swieto) uczcilismy onze dzien swiety wyjazdem nad nasze kochane polskie morze, nasze morze, bedziem ciebie wiernie strzec.

Zdajesie,ze Tymon wywarl presje fizyczna na swoja malzonke Wiktorie - conie znaczy, ze ja stlukl, tylkonieomal na sile wywlokl ja z domu,wktorymto domuona dostaje bzika na temat wszystkiego, copowinna zrobic, a czego jeszcze nie zrobila z powodu, ze musiala zrobic cos zupelnie innego w swojej pracy, w ktorej to pracy tez manieustannego bzika na temat wszystkiego, co powinna zrobic,a czego nie zrobila z powodu, ze musiala zrobic cos zupelnie innego w domu.

itd.

-da capo alfine.

Aprzeciezma te swoja Tosie dopomocy.

Tosiajest pyszna, nawiasemmowiac, nie tylkozajmuje siena co dzien malym Wojtynskim,aletezpiecze zabojcza karpatkei jeszcze kilka innych zabojczychciasteczek.

Natomiastmnie jakosnie pokochala,kosym okiem patrzy na mojezazylestosunki z Tymonem i chyba ja to denerwuje, zupelnie jak pania profesorowa,nawiasem mowiac.

Obie panie nie macie racji, lacza nas wylaczniestosunki przyjacielskie.

Wracajac donaszych baranow: pojechalismy nad morze, na lono natury, do miejscowosci zwanej Miedzyzdroje, gdzie gwiazdyfilmowe maja wlasna promenade itam odciskaja lapki w betonie.

Jakie gwiazdy, taka promenada.

Nas, niestety,nikt nie poprosilo odciskanielapek ani fani za nami nielatali i laska boska.

Trocheposiedzielismy na plazy, starajac sie nie opalic zanadto, troche poszwendalismy sie po lesie, zdobylismy wzniesienie zwane KawczaGora (ach, jakiewidoki na morze!

), zjedlismy dopiero co zlowionarybke w smazalniw bazierybackiejoraz lody na molo.

Bylo bosko.

Tylko Wika spotkaladwie ekipy telewizyjne pokazujace, jak odpoczywalud nad morzem i powiedziala, zesie czujejak w pracy.

Tymonzapewne poczul siejak w pracy w tej bazie rybackiej.

ale twierdzil, ze nie.

Gdybysmy pojechali do Swinoujscia,toco innego.

Tam rzeczywiscie tak by sie czul - powiedzial.

Paniprofesorowo.

To naprawde niebywale, jak mila jest rzeczaprzez caly dzien nie mysleco zadnych zajeciach zawodowych, ba -w ogolenie myslec o niczym.

Zadnych trosk, zadnychproblemow,klopocikow zadnych - nic.

Na pewnozauwazapani w moim liscie niezwyklalagodnosciafirmacje rzeczywistosci.

240

Od jutra znowu zaczneszczerzyc zeby na Parowke, ktory mniepogania w miejscach, wktorych nie powinien poganiac.

Pani rozumie -ja umiem szybkospiewac,ale.

Nie. Nie bededzismysleco pracy.

Serdecznosci.

Pani wierna przyjaciolkai wdzieczna uczennica -

Adela Lagodna.

Wiktoria

15 sierpnia, czwartek

Bylismy w Miedzyzdrojach - Tymon sie uparl, ze powinnam odpoczac oddomowo-pracowego kolowrotka.

No, niewiem.

W zasadzie nawet sie oderwalam od domu, aczkolwiek od pracy niekoniecznie, bosmy sie natkneli na dwie ekipy - z jednaKlaudiaszalala pod Amberem, zdruga IlonkaKarambol czyhala przy szosie na wypadki, kolizje, przekroczenia szybkosci, a najlepiej zeby to byla wielka,najwieksza katastrofa,do ktorej zjechalaby sie cala drogowka z wojewodztwa i cale pogotowieratunkowe z lotniczymwlacznie.

To nie to, zebyIlonka byla jakasharpia, ale przyznajmy - jakze by jej to ubarwilo program!

Z Ilonka wraz czyhal patroldrogowki, a dwa kilometry dalejpodstepnie umiejscowil sie kolejny.

Poczciwa Ilonka rozpoznalanas w samochodzie i zadzwonila do mnie natychmiast, ostrzegajac przedchlopcami wkrzaczkach.

Tym sposobem Tymon zaoszczedziltroche grosza.

Wrocmy do tematu.

Nie wiem,czy naprawde odpoczelam, bo rozne rzeczy mnie denerwowaly.

Niedenerwujemnie w normalnych warunkach to, ze jade natylnym siedzeniu, pilnujac Macka w foteliku i Szanty, ktora nazmiane chce wyskoczyc przez zamkniete okno, dac buzi mnie albo Mackowi, ugryzc w nos mnie albo Macka, et caetera.

Normalne warunki jednak polegaja na tym, ze my z tylu, a z przodu Tymon.

Koniec.

Tym razemz przoduobok Tymona siedziala Adela, szaleniezadowolona zzycia i wycieczki, izabawiala tego mojegomeza,jak mogla.

Konwersacja.

Konwersowali bez przerwy narozne tematy, a ja z tylu pilnowalamMacka iSzanty, Maciek byl slodkii chcial tez konwersowac (dlaczego on niemowi MAMA?

),

241.



Szanta rowniez byla slodka i chciala sie z nami bawic w chowanego i w berka.

Jednymslowem mialampelne rece roboty.

W Miedzyzdrojach Szante na sznurku przejalTymon, wieczrobilo mi sielatwiej.

Adela szla sobie luzem, konwersujac i podspiewujac.

Na Kawczej Gorze (Tymon pchal wozek pod gorke, trzeba touczciwie przyznac) mialam pokuse, zeby Adelke zepchnac z tegocalego urwiska.

Duzej krzywdy by sobienie zrobila,bo chociaz stosunkowo stromo,ale jest tam piach i zarosla.

Jedenoperatortamkiedys zszedl i zrobil po drodze kapitalne zdjecia.

I sie nie zabil.

Ona bypo prostu szla troche szybciej.

Powstrzymalo mnie przekonanie, ze Tymonnatychmiast polecialby za nia i jeszcze na dodatek uznalby mnie za wariatke.

Ale generalnie lubie.

I Adele, i Miedzyzdroje.

Najbardziejlubie wiatr, niestety,wialo dosc mizernie.

Ze wzgledu na Macka tochyba lepiej.

Maciek zachwycil siemorzem -on lubi wode, atakiej duzej jeszcze nie widzial.

Dal sie zauwazyc postep wjegodykcji, juznie mowina wode "jaja", tylko "dzioda".

Zmeczylamnie ta wycieczka strasznie, bo stale trzeba bylo nacos uwazac.

Jestem wykonczona i ide spac.

Sztygar do Wiktorii

Piatek,16 sierpnia

Wikuniu, wysylam ci priorytetem dziesiec plytek.

Rozdaj komuchcesz,Adeli daj zetrzy, alepowiedz jej,ze mau nas dowolna ichliczbe.

Mamy nadzieje, ze ci sie spodoba to, co na plycie uslyszysz.

Sciska Was obiecaly zespol

"Connemara"

Wiktoria do Sztygara

18 sierpnia, niedziela

REWELACJA.

Piosenki sliczne.

Popatrz, ona jest zdolna!

Do wszystkiego.

Caluski.

Wielbicielka

242

Wiktoria do Witka

18 sierpnia, niedziela

Witek, mam te plyty.

Na jaki adres ci je wyslac?

Buziaczki, capitano.

Wojtynskie

Witek do Wiktorii

Poniedzialek, 19 sierpnia

Wikuniu, jestes naprawde kochana,ze pamietasz.

Wyslij je, prosze, na adres mojegoarmatora w Kopenhadze, adres Tymon ma,dopisz, ze dla mnie.

Schodze zestatku czwartego wrzesnia, wiecspokojnie zdazena premiere "Toski".

Czy mozesz mi zalatwic bilety na wszystkie przedstawienia,w ktorychspiewa Adela?

Przepraszam, ze cie tym obarczam, ale bojesie, ze moglbym nie dostac, kiedy przyjade do Szczecina.

Czy aktualne jest wasze uprzejme zaproszenie?

Nie bede udawal,ze marze o spaniu w hotelu.

CzyAdelatez bedzieu was?

Sciskam calarodzine Wojtynskich z Szanta wlacznie.

Witek

Wiktoria do Witka

19 sierpnia, poniedzialek

Hi, captain!

Adeli nie sciskasz?

Jestu nas caly czas.

Wszystko ci zalatwie, jak chcesz.

Oczywiscie, przyjezdzaj,cieszymy sie naspotkanie z toba.

Kurcze, Maciek beczy.

Czesc!

Wika

Danuta Kornackado Adeli

Wtorek, 20 sierpnia

Droga corko.

Cos sie zepsulo w twoim komputerze.

Jak tylko go wlaczam, wyskakuja mi jakies okropnegole baby isceny strasznie nieprzyzwoite.

243.



Adela do Norberta

Wtorek, 20 sierpnia

Norbercik!

Ratuj!

Mojej matce wyskakuja gole baby!

Co tow ogole jest?

Lec, prosze do mnie izobacz, co ona zrobila z moimkomputerem!

Norbert do Adeli

Wtorek,20 sierpnia

Spoko, mowilem, ze pani jest za nerwowa.

Pani mama nie zepsula kompa, tylko ogladalarozne pornolki, a tam sa takie sprytne linki, ktore sie potem same wlaczaja.

Juz je polikwidowalemi postraszylem pani mame, ze jak bedzieogladala strony pornograficzne, tozepsuje tego kompa naprawde.

Chyba sie przestraszyla, bo powiedziala,ze juzniebedzie.

Norbert

Adela do Katarzyny

Czwartek, 22 sierpnia

Ha, ha, kochana Pani Profesorowo, nie wszyscy jeszcze na swiecie oszaleli.

Wie pani, o copozarl sie Franc ze swoim osobistymBurakiem?

Nietylko o koncepcjeplastyczna"Toski" -to byla kropla przepelniajaca kielich.

On twierdzi, ze dawno juz im sie drogiartystyczne niekoniecznie zgadzaly, ale jakos szlo, dopoki Buraknie pokazala pazura w tym Mozarcie, co to pani pisalam.

Odkrylaci ona "WeseleFigara"na nowo i ukazala w nim, co jej w duszygra (co gralo Mozartowi, Da Ponte i Beaumarchais to innabajka).

Hrabia jest tunie tylko zlym mezem, ale dziwkarzem, co sie zowie,szczypie wszystkie sluzace - alata ichpo scenie caly tabun i sluzatylko do tego, zeby hrabia mial kogo szczypac w tylek i przygniatacdo scenografii w improwizowanych szybkich numerkach.

Hrabinajest nimfomankai ma romans z Cherubinem oraz Zuzanna.

Zuzanna to prosta dziwka ijest ubrana jak dziwka w bordello.

W ogole caly dom hrabiegoto bordello, wszyscy ze wszystkimi kopuluja po katach, wiec w sam raz.

A Figaro toidiota.

Nie rozumiem, dlaczego, przeciez Figaro jestnajinteligentniejsza postacia

244

tej sztuczki -ale nie u Burak Edyty.

Ktora poza tym wyrzucilaczesc choru i niektore arie, bo za dlugie.

Burak to jednakstrasznie glupia jarzyna.

A ja taklubilam zasmazane, jakododatek do mieska.

No wiec Franc jest o krok od rozwodu, mowi, ze wstrzymuje gotylko wzglad na dziecko.

Chociaz watpie, zeby przy wyrazistejosobowosci mamuni mogl wywierac jakikolwiek wplywna rozwojbiednego Terencjuszka.

Prawdopodobnie jest potrzebny wylaczniejako zrodlo finansowania tych wszystkichnianiek,ktore sie zajmuja nastepca tronu, kiedy rodzice w rozjazdach.

Franc sie ostatnio rozjezdzal nawet po zagranicach i swietniemu to zrobilo na powierzchownosc.

Robil scenografiew Lyonie,w jednymteatrze nie awangardowym, tylkojak najbardziej tradycyjnym, do"Snu nocy letniej" nawiasem mowiac (pokazywal miprojekty - bajka!

) - noi w tym teatrze przekonali go, zeby przestal wygladac jak oborowy.

Wrecz kazalimu sie ubrac przyzwoicie.

Efektbyl taki,ze nie poznalam Frania, kiedy pare dni temupokazal sie w operze.

Ale on mowi, ze chyba wroci do dawnegoimage'u, bo czul sie w nimo wiele swobodniej.

Mamnadzieje,zezrezygnuje chociaz z krawatow dokraciastych koszul flanelowych.

Franc usiluje mnie poderwac, ale jakos tak niemrawo.

Nie jestempewna, czy gdyby byl bardziej mrawy, nie uleglabym jego namowom.

To jest przystojny imily osobnik, no i ma ten swojtalent, nieda sie ukryc.

Nigdy zreszta nie jest do konca zadowolony zeswoichprodukcji, wprzeciwienstwie do malzonki, ktora uwaza sie za najlepszego rezysera na swiecie.

Natomiast, prosze pani psorki, wciaz nie rozumiem, czemu przestal mnie uwodzic Wowa.

Nie, zebym lzy lala ztego powodu,zwlaszcza ze wciaz pracujemy razem ion jest swietny - ale chodzio zasade.

Dlaczego przestal obrzucac mnie kwiatami?

Ja sie jeszczedowiem prawdy!

Znowu zaczyna sie kreciola pod tytulem "ktozaspiewa premiere".

Parowka przybiera tajemnicze miny i ani mu sie sniinformowac nas o swoich zamiarach.

Ja sobie mysle, ze albo Rysia, alboja,bo Ewa jest ewidentnieslabsza.

Staram sie w kazdymrazie, pamietam o wszystkich pani swiatlych wskazowkach, Wowa mnie tresuje na biezaco, wiec moze sieuda.

Bardzosciskam, bardzo.

Adela

245.



Wiktoria24 sierpnia, sobota

Mama dzwonila z zaproszeniem na niedzielny obiad, ale wykrecilam sie sianem, czyli programem, ktory rzeczywiscie mam jutro -swoja droga to duza ulga, ze bez pani Proszkowskiej za plecami.

Chociaz wiesci z Warszawy sacoraz bardziejniepokojace, mozemyja,jak sie zdaje, miec za plecami przez nastepnych kilka lat.

Tfu, tfu, tfu.

Zgin, przepadnij, silo nieczysta!

Tymona nie bylo przy tym, jak mama dzwonila, bo pewniebymnie przekonywal do tych odwiedzin - on bardzo lubi moja rodzine, zwlaszcza odlam ortopedyczny.

Mama troche goprzeraza dociekliwoscia, a z ojcem utrzymuja stosunki poprawne.

Ja natomiastwciaz utrzymuje z ojcem stosunki niepoprawne,a wlasciwieod ostatniego spotkania nieutrzymuje zadnychi wlasniedlatego odmowilam mamie, nie mam najmniejszejochoty naogladanie jego ironicznej miny.

No i nie wiem, co bymi znowumogl powiedziecz cyklu "prawda w oczy", wiec wolenieryzykowac.

Prawdopodobnie popadam w lekka histerie, bo niewinne zaproszenie mamy wywolalo we mnie nowiutka serie zwatpien - znowuzajmuje sie programem zamiast wlasnym dzieckiem i mezem wlasnym, ktory moze nawet i chcialby z kolei zajmowac sie mna, alemusi zajmowac sie ogrodkiem, poniewaz ogrodek jest na miejscu,a ja wprost przeciwnie.

Program okazal sie dosyc pracochlonny,trzeba bylo przegrzebac archiwum w poszukiwaniustarych zdjeczabytkowychobiektow, a potem jeszcze sfilmowac troche tychobiektoww staniedzisiejszym, dla porownania.

Mialam tez klopotyz zaproszonymi goscmi, bowiem wszyscy, jak jeden zadawali midyzurne i nieszczere pytanie: dlaczego wlasnie ja, przeciez sa lepsiode mnie specjalisci, chacha.

Godzinami musialam tlumaczyc, zewlasnie pan/pani - niepotrzebne skreslic - doskonale wyjasni telewidzom, o co chodzi, chacha.

W rezultacie znowu przez jakisczas Macius byl podopieka Tosi, oczywiscie w srodku dnia, poczatki i konce zazwyczaj nalezalydo mnie.

Ale te srodki byly cholernie dlugie.

A znowuz Tymon dozajmowania mial Adele, ktora nabrala zwyczaju natychmiastowegowracania do Podjuch po kazdej probie.

Taksowka.

Nie wiem, jak jejsie to oplaca, zawsze narzeka na honoraria.

No wiec kiedy mama juz odlozyla sluchawke, zawiedziona i lekko obrazona, stanely mi przed oczami wszystkie moje domowezaniedbania, ktore wkoncu chyba rzeczywiscie rozwala mi malzen246

stwo; poczulam siekompletnie wyczerpana umyslowo i emocjonalnie, wiec starym, dobrym zwyczajem zaczelam beczec nad odlozona sluchawka - tak mnie zastal wracajacy ze Swinoujscia Tymon.

Natychmiast rzucil w kat przywiezione swieze ryby (poznalampo zapachu, ktory wszedl do domu razem z nim) i z zaniepokojonymwyrazem oczuprzylecial do mnie.

-Wika, kochanie, cosie stalo?

Gdzie Maciek?

-Maciek spi - wymamrotalam, pospiesznie starajacsie wytrzeclzy i wygladac lepiej, co mi sie nie udalo, bojuz zdazylam spuchnac.

-Wszystko w porzadku.

-No, no,widze, ze w porzadku - zakpil zwyrazna troska w glosiei ta troskaznowu mnie wzruszyl.

-Wikus, nie oszukuj.

Prosze,powiedz, co jest grane.

Kto ci zrobil krzywde?

Juz mialam odruch prawdomownej Kaski, ale w ostatniej chwili powstrzymalam sie reszta zdrowego rozsadku.

Nobo co ja mupowiem?

Prawde?

Natychmiast zaprzeczy, zeby mi nie robicprzykrosci, ale przeciez co mysli, tomysli.

A ze mysli,tego jestempewna, moze niekoniecznie w tej chwili - na pewno zrobilo mu siemnie zal, on ma miekkie serce.

Nic nie powiem,chocbym mialaskonac.

Tymon zdazyl mnie tymczasem przytulic, musialam wiec ostrosiespiac, zebynie rozrzewnic sie na dobre.

Przemknelo mi przez mysl, ze moze te moje obawysa przesadzone, ale natychmiast przypomnialam sobie te wszystkie obiady,a czasem i kolacje, ktore Tymon musial jesc sam, te prosby, zeby zajalsie Mackiem, bo mi sie montazprzedluza, tewyjazdy na wakacje, ktore nie doszly do skutku, no i najgorsze: te momenty,kiedyonmial ochote na pieszczoty, a ja ze zmeczenia zasypialam muw objeciach, zanim przyszlo co do czego.

Boze moj,sama bym siez sobarozwiodla!

-Przepraszam cie,kochany - powiedzialam,angazujac duzo sily woli.

-Chwilowy kryzys.

Napiecie przedmiesiaczkowealbo cosw tym rodzaju.

Juz mi przechodzi.

Wszystko jest w najlepszym porzadku.

-Jestes pewna, Wikus?

-Popatrzyl miwnikliwie w oczy, wobecczego wykonalam bohaterski wysilek i rozesmialam sie pogodnieoraz wydostalam z jego objec.

Uczynilam to jak najbardziej wbrewsobie, poniewaz najchetniej pozostalabym w tych objeciach do konca swiata.

Tymon krecil glowa z powatpiewaniem i takjakby zamierzalkontynuowac sledztwo domowe, ale w tym momencie dal sie slyszecrumor otwieranych izamykanych drzwi, ido pokoju wpadla Adela.

-Jestem - zawiadomila nas, zupelnie jakbysmy nie mieli oczu.

-

247.



Mam juz dzisiaj wolne na reszte dnia.

Parowka odpuscil mi popoludniowa probe, bedzie cwiczyl Ewe, bo ma do niej jakies zastrzezenia.

Co u was slychac?

Wika, robilas jakisobiadzik?

Bo misienie chcialo jesc w tanich jatkach.

A jak nie robilas, to mozewasgdzies zaprosze?

Cholera.

Kiedy mialam robicobiadzik?

Tosiama wolny weekend, a ja cale przedpoludniewisialamna telefonie, obdzwaniajacjutrzejszych gosci i upewniajac sie, ze przyjda, ze wiedza, gdziemaja przyjsc i ze nie odwidzi im sie w ostatnim momencie, bo jednak jest wielu lepszych fachowcow - et caetera.

W przerwachmiedzy telefonami wspolpracowalam z Mackiem, ktory mial dobry humor (jak zwykle zreszta, co za cudowne dziecko mam swojadroga, sam urok) iuparcie cwiczyl sie w poznawaniuswiata,oczywiscie przy wydatnejpomocy Szantusi - laska boska,zeudalo mi sie zlapac ich na goracym uczynku, zamierzali bowiemkolektywnie przegryzc kabel od stojacej lampy, ktora juz zdazyliprzewrocic.

-Moge wam zrobic makaron z sosem ciotki Rozy, chcecie?

-Staralamsie, aby moj ton brzmial milo i beztrosko.

-Mam bardzodobrypatent, od jednej wloskiej przyjaciolki mojej mamy.

Patentjest rzeczywiscie dobry i szalenie prosty, a przy tym mawnaszym domu swoja historie.

Mama zadzwonila po niego do owejprzyjaciolki w najgorszym okresie stanu wojennego, kiedy wszystkobylo zabronione,a telefony dopiero co wlaczyli.

Ani moja mama,ani owa Roza specjalnie sie wojna nie przejmowaly iprezentowalynastroj pelen niewymuszonej pogody (zupelnie odwrotnienizja aktualnie.

). Najpierw zatem obiepsiapsiolki pogadalysobie beztrosko o tym i owym, a potem mama poprosila o rzeczonyprzepis.

Roza zaczela podawac ingrediencje i w tejze chwili w sluchawcezachrzescilo cosnietypowo, po czym odezwal sie meski glos, sympatyczny i pelen troski.

-Przepraszampanie - powiedzial glos.

-Chcialbym paniomprzypomniec,ze ta rozmowajest kontrolowana.

-No to co, ze kontrolowana?

-zdziwilasieRoza.

-Czy my jestesmy jakas pelzajacakontrrewolucja,czy co?

-Ja tylko przypominam - powiedzial z naciskiem glos.

-Czekaj, Roza.

-Mama domyslila sie pierwsza.

-Pan chybamysli,ze my sobie przekazujemy jakies wazne wiadomosci szyfrem.

Szyfrem, rozumiesz?

Nastala sekunda ciszy i Rozaryknela zdrowym smiechem.

-No tak - chichotala, poplakujac zradosci.

-Pomidory oznaczaja bomby do podlozenia pod jakis komitet, czosnek to handgra248

naty, a znowuz cebulato na pewno bibula do rozrzucenia w spoleczenstwie.

-Panieporuczniku - podjela rownie rozsmieszona mama.

-Czyjaki tam pan ma stopien.

Zpana jest sympatyczny czlowiek, chcialpan nasostrzec, to ja teraz panu poradze, niech pan wezmie oloweczek i pilnie notuje, to jestnaprawdeswietny sos do makaronu!

Jadlam, wiec wiem!

-Tylkoniechpan pamieta, ze jak juz wszystko bedzie normalniei w sklepach bedzie zarcie, tonie musi pan bracszprotek w puszce, lepszy jest tunczyk!

Mniemany porucznik sluzbscisle tajnych nie odezwal sie wiecej,ale na jegoewentualny uzytek Roza powtorzyla przepis od poczatku, a kiedy kumy wreszcie sie zegnaly, obie zgodnie zyczyly musmacznego.

A ja tezuzywam raczej tunczykaniz szprotek.

Nawet jesli pochodzaz polowow Tymona.

Adela i Tymon zgodzilisie na makaron, ale zazadalido tegojeszcze zupy.

Dobrze, na zupe mam swojwlasny patent, dwie kostkirosolowe, przecier ogorkowy i smietana,do tego ryz.

Erzace ipic.

Oto, czym nakarmie rodzine w sobotnie popoludnie, kiedy powinnismy spozywac rosol i kaczke z jablkami, albocos w tymrodzaju.

Bo teswieze dorsze,ktore przywiozl, Tymon ofiarowal sie osobiscie usmazyc nakolacje.

Adela zaczela cos tam jeszcze opowiadac -o tym swoim Wowiechyba -ale nie mialam juz do niejzdrowia, poza tym musialam zabrac sie do robieniaobiadu, zostawilam ja wiec Tymonowi.

Nieprotestowal, a jadopiero w kuchni zaczelamsie zastanawiac -co jawlasciwie najlepszego zrobilam?

Usunelam sie dobrowolnie i zostawilamgo z promieniejaca artystka,ktora od samego poczatkurobila na nim wrazenie.

A onteraz na bank zacznierobic porownania!

Idiotka!

Tak sie podlozyc!

Uczciwietrzeba przyznac - na jego miejscu wybralabym Adele;

piekna, z perfekcyjnym makijazem i blyskiem w oku, pelna zyciai wigoru.

Natomiast zone - w zlym humorze, nieumalowana, lekko spuchnieta, roztargniona izaniedbujaca swojepodstawowe obowiazki - poslalabymdo diabla.

249.



Adela do Katarzyny

Niedziela, 25 sierpnia

Witam kochanaPania Psorke, jakze cenne zdrowie?

Bo co domojego, to doprawdy, kwitnie jak ten rozy kwiat.

Prawdopodobniedobrze mi robioddalenie odmojej wsii mieszkania zamienionegona kwatere glowna mojej mamusi.

Troche sie boje, czymamusiaprzypadkiem nie zalatwila mi komputera na amen, bowiem robilaz nim rozne eksperymenta, a teraz cos nie pisze do mnie liscikow,ale ryzyk fizyk, a przynajmniej mam spokoj.

U Tymona i Wiki mieszka sie bardzo milo, najwazniejsze, ze jestz kim pogadac inteligentnie- i bardzoprosze, niechze mi pani psorkanie imputuje zlych zamiarow- z Tymonem gadam jakos czesciej,nie dlatego, zebym zaginala na niego parol, tylko dlatego ze Wikaostatnio nie ma na nic czasu.

Prosze sobie wyobrazic,ze po tym jej programie, gdzie spiewalam trzypiosenki, ludzie zaczeli mnie rozpoznawac w sklepach i naulicy.

Jak pania kocham, nic nie oszukuje.

Nawet w rybnej jadlodajni, gdzie czasem sie zywie zdrowa, rybna zywnoscia, dostaje teraz zarcie swiezutkie igorace, prosto z patelni.

A raznawet paniekspedientka, kiedy zamawialam dorsza, mrugnela na mnie porozumiewawczo izaproponowala raczej kergulene.

Byla bardzo dobra, podczas kiedy dorsz zapewne smierdzial.

Oto jak smakuje slawa.

Swieza kergulena smazona, z dodatkiem surowki z bialejkapusty.

Slawa skutkuje tez ogolnieniezadowolona mina mojego dyrektora, bowiem wyglada jednak nato, ze Parowka wolalby, zeby w telewizji z tematu operabyl odpytywany on,a nie jakas przyjezdnaspiewaczka.

Jak wiadomo bowiem, spiewaczek operowych w operze jest na peczki, dyrektor zas jestjeden,slownie sztuk jeden.

Spiewaczka moze se potem zaspiewac, a i toniekoniecznie.

Uslyszalam w tejsprawie kilka aluzji, bardzo zawoalowanych.

Jak rowniez pytanie wprost, choc nie do mnieskierowane, a tylkopodsluchane - czy nie mozna bylo zaprosic do tego programu ktorejsze spiewaczek miejscowych, a jesli nie miejscowych, to przynajmniej gwiazdy, w koncu zapraszamy do Szczecina prawdziwegwiazdy, pieszczoszki krytykow.

Loj, a czy to moja wina?

Chetnie bym zostala pieszczoszka krytykow; niestety, niewiem, jak to sie robi.

Moze bytak pokazac immnie na jakiej premierze?

Ot, "Toski" na przyklad.

Tymrazem bedziemy spiewactrzy przedstawienia na dziedzincu zamku,to juz pani wie.

My tez.

I na tymsie konczy nasza wiedza, albowiem ktoraz nas dostanie premiere,a ktora zaspiewa PO, nie wiemy ijakznam

250

Parowke, szybko sienie dowiemy.

Parowkajest naszym panem;

zmiennym i kaprysnym, i nie odda z wlasnejwoli tej przewagi, ktora ma nadnami.

Mimo iz nie jestem ulubionawykonawczynia naszego drogiegodyrektora, zaspiewalamdzisiaj na probietak, ze nawet Parowka niemial sie do czego przyczepic.

A moj kochany Wowa po prostu promienial.

-Jestes najlepsza,moja kochana - zawiadomil mnie radosnie.

-Ewa w ogole nie wchodzi w rachube, w kazdym razie dopoki bedziespjewac nieczysto, a Ryszarda nie ma tej swobody, ktora miecnalezy obowiazkowo.

Ty dobrze zrobilas, Adiela, ze sluchalas uwaznie,co ja cimowie; ze trzeba cwiczyc i cwiczyc, dopoki nie zacznieszsjebawic ta muzyka.

I teraz kiedy ja cjebie slysze, to moge swobodniesje przejmowaclosem tej biedaczki,Toski.

Inie jest mi cjebie zal, zesje takmeczysz.

Ty patrz,Ryszarda taka wielka gwiazda i tak dawno spjewa, a wcjaz u niejwysilek slychac.

Gdybym ja byl dyrekcja,nie wahalbym sjeani chwili, kogo dacna premieru.

No, janiejestem dyrekcja, tylko skromnym nauczy ejelem.

alewiem, co mowie.

Daj mniebuzjaczka, kochana, ja lecjec musze, umowilem sje.

Pa, kochana, dobrzebedzje, tylko ty tak dalejspjewaj, gwiazdkotynasza!

Oddalil sie pospiesznym krokiem,odwracajac sie jeszcze i pokrzykujac:

-Pamietaj,kochana, takmasz spiewac, jakbys oddychala!

Ijuz od drzwi:

-To, ze spjewanie jest zajecjem meczacym, to jest twojaprywatna sprawa!

Nie sluchacza!

Buzjaczki, Adiela.

Ty wspaniala Tosca

jestes.

Az mnie rozczulil taka iloscia zyczliwoscii entuzjazmu.

KochanyWowa!

Wyjrzalam sobie za nimprzez okno, bo moze mi jeszcze pomacha.

Ale nie pomachal.

Juzbyl zajety kim innym.

No, niech panisprobuje zgadnac, ktoz to na niego czekal z wyraznym utesknieniem?

Zona?

Alez skad.

Natalka od jakiegos czasu jest z nimna stopie wylacznieprzyjacielskiej, przedkladajac ponad niego soliste baletu,ktorym kieruje.

Mlodszego od siebieo polowe.

Soliste, niebalet.

Nie zgadnie pani, niema takiej mozliwosci.

Pomoge.

Pamieta pani, jakskonczyl sie nasz wspolny wieczor poetycki?

Wowa odjechal swoim nowiutkim clio, prowadzonym przezslicznie napakowanego ochroniarza z knajpki,gdziesmybiesiadowali.

251.



No i ten wlasnie ochroniarz, ale nie w stroju sluzbowym, tylkow radosnej koszuli z deseniem w sloneczniki, wypuszczonej na zielone bermudy, czekal teraz na niego, otwierajac drzwi wciaz nowiutkiego clio.

-Nie wiedzialas?

-zdziwila sie Agnieszka z koordynacji.

-Todlatego, zetylko przyjezdzasz i wyjezdzasz, przyjezdzasz i wyjezdzasz, wiec nie wszystko,co trzeba wiedziec, do ciebiedociera.

Wowajest bi.

-Bi?

Jakie bi?

Ach, biseks, wiem.

A cona to Natalka?

-Natalka jest tolerancyjna.

Ostatecznie maja dzieci, a Wowajestdoskonalym ojcem.

Zreszta Natalka ma swojewlasne zycie utajone.

Sluchaj, a Wowatakna ciebie lecial kiedys i co?

Dalas sie poderwac?

Rozesmialam sie perliscie.

Agnieszka zrozumiala bez slow i zawtorowalami swoim dzwiecznym altem (dlaczegota dziewczyna nigdy niespiewala, to ja nie wiem, moze sluchuBozia nie dala).

Zmienilysmy temat na bardziej przyziemny, czyli domniemany grafik na wrzesien.

Kto wie, coby siemoglo zdarzyc, gdyby napakowany ochroniarznie okazal sie sliczniej szy ode mnie.

A ja czasami i tak czuje sie jak facet i to z tych, co to ledwiez drzewa zeszli i jeszcze sie ogonem podpieraja, wyrabujac sobiedroge przez dzungle i przedzierajac sie miniaturowalodeczka przezzarosla wokol dzikiej Amazonki.

Wzglednie Orinoko.

Czy co tamjeszcze mamy w geografii dzikiego i pierwotnego.

Dobrze,ze Wowa o tym nie wie.

Zegnam pania chwilowo.

Adel Brzostowski

Danuta Kornacka do Adeli

Niedziela, 24 sierpnia

Kochana corko.

Nie rozumiem, dlaczego zostawilas mnie na takdlugo.

Tobie chyba jest wszystko jedno, czyjazyje, czy na ten przyklad umieramz glodu.

Dobrze, ze mlodyNorbert chodzi mi pochleb imaslo do tego kioskuna dole.

Poznalam przez Internetjednegopana, bardzo stosownego, prawie w moim wieku.

Chyba siez nimumowie, bo korespondencyjniewydaje sie bardzo interesujacy.

Udowodnie ci, ze wcale mi nie jestes potrzebna, mozesz sobie robic te kariere dowoli.

Pozdrawiam- twojamatka.

252

Adela do matki

Niedziela, 24 sierpnia

Mamusiu kochana, oczywiscie, ze nie jest mi wszystko jedno, cosie zmamusia dzieje, tylko przeciez japracuje.

Taka mam prace.

W czwartek rano przyjade, bobede miala przerwe w probach,a w piatek spiewam na koncerciew Lublinie, wiec tylko tam skocze i zaraz wracam.

Bede w domu caly tydzien, to postaramy siechociaz troche nadrobic zaleglosci w moim opiekowaniu sie mamusia.

A ktotojest ten pan?

Prosze, niech mamusia uwaza,bo w Internecie pisuja roznioszusci.

Pod zadnym pozorem niech go mamusianie zaprasza dodomu.

Przyjade, to porozmawiamy.

Caluje mocno - Adela.

Adela do Norberta

Niedziela, 24 sierpnia

Norbis, toznowu ja.

Dziekuje ci zaopieke nad moja mamai zato, ze jej latasz po chlebek.

Sluchaj,onakogos poznalaprzezInternet.

Nie widziales kolo domu obcych facetow przypadkiem?

Buzka - Adela B.

Norbertdo Adeli

Niedziela, 24 sierpnia

Dzien dobry, pani Adelo.

Dziekuje za dziekuje, ale przeciez to nic wielkiego, poleciecstarszej pani pochlebek.

Fajnie, ze moge bycpozyteczny.

A codo obcych facetow, to nie widzialem,ale ja przeciez nie siedze naschodach stale, wiec mogl sie jakis przemknac.

Mysli pani, zebabcia Danusia trafila jednak na pedofila?

Jaostrzegalem.

:

253.



Adela do Norberta

Niedziela, 24 sierpnia

Norbercie,blagam, miej oko.

Na wszelki wypadek i ile mozesz.

Wiktoria

25 sierpnia, poniedzialek

Uuuu.

Niedobrze jest, niedobrze.

Krysia juz na program przyszla wczoraj z mina wrozaca burzei huragany.

-Mac - powiedziala na widok mnie i Macka, przegladajacychscenariusz przed przyjsciem gosci.

-Juz wiecie?

-Nic nie wiemy, Krysienko -odrzeklpogodnie Maciek, ktoryzawsze jestpogodny, dopoki mu ktos na odcisk nie wejdzie.

Zupelnietak, jak ja, mowiac nawiasem.

-Powiedz, co sie stalo, bopo tobie widac,ze cos duzego.

Goscie nieprzyjda?

-Zeby.

-Odpukaj!

Nie po to dzwonilam do nich milion razy, zeby teraznie przychodzili.

Co siestalo?

Mow jak czlowiek!

-Mamy szefa.

Habemus szefam, kochani.

A wlasciwie habemusszefowam.

-Przestan!

-zawolalismy jednoglosnie.

-Pani Proszkowska?

-Prawo Murphy'ego.

-Pokiwala glowa Krysia.

-Jak ma sie cosspieprzyc, to sie na pewno spieprzy.

Od pierwszego wrzesnia.

Programowiec tez juz jest,aleto jak przewidywalismy, Geniusz-Eugeniusz.

-Matko jedyna -powiedzialam, zgnebiona do ostatecznosci.

-Nie bedzie zycia.

-Moze nie byc - zgodzila sieKrysia.

-1 tonawet niezaleznie odtego, ze wy oboje zlescieja potraktowali.

Wika zabrala jej kwiatki -zachichotala nagle.

-Przeciwnie - zaprotestowalam.

-Ja jej dalam, a kwiaciarkaSabinkajejzabrala.

Cholera.

I co my teraz zrobimy?

-Swoje - oswiadczyl Maciek stanowczo.

-Bedziemy robili swoje, poczynajac od tej chwili.

Pokaz mi, Wika, drugie wejscie, jaktyto chcesz zaczac?

-Mna.

-Przed nami stala lekko zdyszana Marta.

-To znaczy mna po tym chorku-smurku.

Ja juz jestem,teraz ide sie malowac.

Dajcieten scenariusz, to sobie poczytam, w domu nie

254

mialam czasu.

Slyszeliscie, ze mamynowa dyrekcje?

Czy to moze ta wariatka, co do nas wtedyprzyjechala?

I sie wpierniczalawe wszystko?

Chybamamy przerabane.

A moze nawszelki wypadek ja ja pozdrowie na antenie?

Na do widzenia.

Zegnamy kochanych telewidzow, a szczegolne pozdrowienia przesylamy pani, jakjejtam, Eugleny Paproszkowskiej z Rzeszowa.

Tak sobie,bez okazji, bo my czasem pozdrawiamy ludzi wybitnych, z potrzeby serca.

-Idz sie malowac - westchnelam.

-I nie zapomnijpowiedziec,ze ja kochamy.

-Przestan, Wika, bo ona to naprawde powie - mruknelaostrzegawczo Krysia.

-Ja to mogepowiedziec.

Ale nie musze.

Jakchcecie, to powiem,zebynie przyjezdzala,niech lepiej siedzi na tym poludniowymwschodzie,a my sobie kogosznajdziemy.

Nie uwazacie, ze ja bymsie nadala?

Bo wyglada nato,ze spiewackazdy moze.

-Nie waz sie spiewac z twoim sluchem!

I idz juz dotej malarni,bo zaraz przyjda goscie i bedzie tlok,Tereniamoze nie zdazyc, ichjest strasznie duzo dzisiaj.

No idz!

-Kazdemu tak podcinacie skrzydelka?

Ide, ide!

Wbrewmoim ponurym przewidywaniom program wyszedlzupelnie ladnie, goscie, ktorzy mi takstrasznie marudzili na etapieprzygotowan, okazali sie wrecz uroczymi rozmowcami, kompetentnymi i nawet zabawnymi.

W Rzeszowie tez bylo wszystko wporzadku, widocznie niktim nie przeszkadzal, tym naszym kolegom, napewno tezjuz slyszeli wiadomosc - dla nich jakze radosna- i to impozytywnie wplynelo na jakosc produkcji.

Ciekawe, jaknowadyrekcja bedzie wplywala na jakosc naszychprodukcji.

Adela doWiktorii

Czwartek, 29 sierpnia

Kochana Wikciu.

Poniewaz niedaleko pada jablko od jabloni, zapewnew wieku latsiedemdziesieciu odbije micalkowicie, wiec niniejszym upowazniamcie do zastrzelenia mnie przy najblizszej okazji.

Twoja

Adela (niebawem szajbuska).

255.



Wiktoria do Adeli

29 sierpnia, czwartek

Juz ci odbilo.

Poprosze Tymona, niech pozyczy jakas gwintowkeod znajomego gajowego Maruchy.

Jak tylko wrocisz, to cie rabne.

Zwlaszcza,jesli bedziesz mnie nazywala WIKCIA.

Buziaczki - Wika

PS - mamunia?

Adela do Wiktorii

Czwartek, 29 sierpnia

Nie mam czasu opisywac, muszedojsc do siebie i zrobic pranie,jutro jade do Lublina spiewac pare piosenek, koncert jest wczesnympopoludniem, wiec po powrocie siade do komputera.

Jednak chce zostac pingwinem i jechacna Antarktyde.

Adela Pingwin.

PS - zaczynam rozumiec tatusia.

Wiktoria do Katarzyny

30 sierpnia, piatek

Kochana Kasiu.

Mam dola.

Ty bys powiedziala - depresje.

A przynajmniej chandre.

Jakos tak siezagonilam, ze sama niewiem, na jakim swiecie zyje.

Kurcze, dobrze, ze przynajmniejmamciebie.

Moze bys przyjechala na premiere "Toski"?

Ostatecznie moglabysposluchac, jak spiewa twoja uczennica, ktora na mnie napuscilas.

Nie, odwrotnie bylo.

Mnienapuscilasna nia.

Przyjedziesz?

Przyjedz.

Wika

Katarzyna do Wiktorii

Piatek, 30 sierpnia

Wiktorio, krecisz.

Dlaczegopopadasz w stany depresyjne?

Przeciez masz wszystko, co chcialas miec.

Za moichmlodych lat mowi256

lo sie: embarrasde richesse, a troche pozniej: zzyru biesitsja, cooznacza, ze czlowiek siezbiesil z nadmiaru zarcia.

Masz za duzo?

Nadmiar szczescia ci zaszkodzil?

I dlaczego nagle wolasz mnie na swojadaleka polnoc?

Mozezreszta przyjade, ale musze to jeszczeprzemyslec.

Dam ci znac, kiedy przyjdzie pora rozkladac lozko polowe.

A moze przyczyna twojej depresji jest moja uczennica?

Bo jakostak ci sie zbieglo w jednym zdaniu nieomal.

Wesze intryge!

CzyzbyAdela zarzucala sidla na Tymona?

Mowilam jej, zeby tego nie robila!

Boze, dociebie siejedzie cala noc!

Ale chyba bede musiala wejrzec w sytuacje.

Do czego ty zmuszasz starsza pania?

Sciskam mocno i nie dawaj sie przeciwnosciom losu.

Katarzyna

Wiktoria do Katarzyny

30 sierpnia, piatek

A wiec jednak!

Nie bylam tego pewna, ale skoro i ty cos tam widzisz na rzeczy, to musi byc to.

Co za debilne zdanie, prawie same zaimki.

Przyczyny mojego dolasa jednak dwojakiego rodzaju.

Chociazwlasciwie to wszystko sie wiaze.

Opowiadalam ci kiedys o tym, jak moje zycie rodzinne i zawodowe przeanalizowal moj ojciec - pamietasz?

Strasznie to po mniechodzi,wcale nieprzestaje mnie gryzc z czasem, tylko wprost przeciwnie, skladam sobie do kupy rozne rzeczy i zaczyna mi wychodzic, ze ojciec mial racje - co ze mnie za zona, matka i pani domu,skoro miotam sie jak patyk po przereblu miedzy domem a telewizja, dziecko spotykam miedzy zdjeciami a montazem, mezowi zasypiam w ramionach i tak dalej, tralala.

Nie musze ci mowic, ze w robocie mysle glownienie orobocie,tylko o tym, co zaniedbalam w domu.

Wiesz, jasiewszelkimi silami staralam udowodnic -nie ojcu,sobie - ze onjednak racji nie mial, ze damrade -staralamsieograniczycrole Tosi do minimum - no bo jednak to ja jestem paniadomu, azwlaszcza matka Maciusia, nie ona.

Rozumiesz - niechcialabym byc taka, co to za obowiazek ma tylko lezec na kanapie ipachniec.

No, ale jakos mi nie wychodzi to wszystko,tylko popadamw nerwicei robie sie nieatrakcyjna fizycznie.

257.



I teraz sama powiedz - czy maz, ktory ma w domu zone znerwicowana i nieatrakcyjna fizycznie oraz gwiazde opery pieknai urocza.

No, po co w ogole konczyc to zdanie?

Sama bym najego miejscu poleciala na gwiazde.

Mam racje?

Wika

Katarzyna do Wiktorii

Piatek, 30 sierpnia

Oczywiscie, ze nie maszracji.

Poza tym na pewnonie polecialabys na gwiazde, znam cie, Tymona tez, nie rob z meza idioty.

A propos- rozmawialas z nim moze o tych sprawach?

Wiktoria do Katarzyny

30 sierpnia, piatek

Oczywiscie, ze nie rozmawialam.

Przez ustaby mi nie przeszlo.

Jak tosobie wyobrazasz?

O co go zapytam?

Ico on mi odpowie?

Latwiejsobie wyobrazic, co on odpowie - alez kochanie, nie zawracaj sobie glowy, cos ci sie przywidzialo.

To bez sensu.

Zcalym szacunkiem dla pani profesorowej.

Katarzyna do Wiktorii

30 sierpnia,piatek

Faktycznie, bez sensu.

Ale cos przeciez musisz wymyslic.

Chociaznie wiem.

bo moze twoje problemysa wynikiem wlasnie tego, ze zaduzomyslisz?

Moze tak naprawde wszystko to sobiewymyslilas?

Ja tam bralam wszystko o wieleprosciej.

Ale moze ja mniej lubieswojego meza.

Uczucia zawsze stwarzaja komplikacje.

A moze ity sobie uproscisz i jednak zaczniesz wykorzystywac Tosie do tego, do czego ja zaangazowaliscie?

Bez stresu i kompleksow?

258

Wiktoria doKatarzyny

30 sierpnia, piatek

Kasiu.

To nie pomocdomowa powinnasie zajmowac mezem,tylko zona.

Dzieckiem tez, analogicznie,mamunia, nie niania.

Nia-nie-nio.

Nic nam dzisiajnie wyjdzie madrego, najlepiej przyjedz, bo sieza toba stesknilam, nie chodzi mi o porady malzenskie, tylko zebysmy sobie znowu posluchaly wspolnie muzyki.

Powiesz mi z detalami, dlaczego wlasciwie spiew Adeli takbardzomi sie podoba,dobrze?

A na razie zegnam cie czule, mamjakas nowapoczte, mozeAdela wreszcie napisala, dlaczego mam ja zastrzelic po przyjezdzie, toznaczy, co narobila jej mamunia, do ktorej Adela upodobni sie juzniebawem.

To dziwne,ze wciaz jalubie, nie?

Zapewne dlatego, ze naprawde jest wielka.

Ale gdyby sie okazalo, ze Tymon naprawde na nia polecial, chyba bym ja zabila.

Dlaczego zycie nie moze byc prostsze?

Zaznaczam, ze na razie z uczuc nie umiemzrezygnowac.

Sciskam - Wika.

Adela do Wiktorii

Piatek, 30 sierpnia

Jestem.

Fajnie bylo w Lublinie,ludzkosc byla z nas bardzo zadowolona ikwieciem nas obrzucala, ale ja caly czas myslami bylamprzymojej kochanej mamuni i zastanawialam sie, czy wykonuje cosnowego i ciekawego pod moja nieobecnosc, czy tez dala sobie spokoj.

Chyba juz zawsze bede miala takie niepokoje.

Bo wyobrazty sobie, kochana,ze wracasz po wielodniowejnieobecnosci - wczoraj to bylo!

-do swojegowlasnego domu,gdzie zostawilas stara matke, bezbronna kobiecinke, ktorej trzeba chlebek z piekarni przynosic, bo sama nie zejdzie poschodach, ajajaj.

I co zastajesz?

Delikatny zapach lawendy i waleriany, i matke wlozku, w slodkim czepeczku z koronkamii w moherowejlizesce, zeby sie babcia nie przeziebila, bo nocejednak zimne takie.

Nic z tychrzeczy.

259.



Zapach byl, a jakze, tylko go nie rozpoznalam od razu.

Nie waleriana, to pewne.

Ledwie dostrzegalny, bardzo charakterystyczny.

Skads go znalam, nie pamietam skad.

Oprocz zapachu -bajzelek, tezcharakterystyczny.

Kieliszki, talerzyki, resztki jakichs salatek, pomidorkow, kabanoski porozrzucane po stole, majonezik rozgwacany tamze.

Widok znajomy ten: prywatka byla.

I chrapanie slychac.

Zdecydowanie zbyt glosne jak na moja mame, ktora tez chrapie,ale nie z taka sila.

Poszlam za sluchem i znalazlam.

Na kanapie w salonie, okutanykocem i w pelni - na szczescie!

-ubrany -spal dosyc wiekowy faceti chrapal strasznie.

Ten caly prywatkowy entouragejakos mnie paradoksalnie uspokoil, nie spodziewalam sie znalezcmaminych zwlok, no i rzeczywiscie - mama spala sobie spokojniutko w moim lozku, ale tez w pelnej gali z wyrazistym makijazem wlacznie.

,

Pozastanawialam siechwile i sprobowalamja obudzic.

Nie byloto latwe, przeciwnie, bylo bardzo, ale to bardzo trudne - w koncujednaksie udalo.

Po dziesieciu minutach tarmoszeniamama usiadlaprosto na lozku.

-January - powiedziala glosno i wyraznie.

-Idz, prosze, pobulki.

Poczym padla z powrotem na poduszki i podjela chrapanie.

Czyzbyfacet nakanapie byl jej zakopianskim Januarym?

No, tomozenie jest tak zle!

Przetrzezwieja staruszkowie,January zapakuje mamunie i odjada wgoryTatry!

Zrobilo mi sie nieco lepiej, zabralam sie do rozpakowywania tobolkow i do malego pranka.

Staruszkowie nadal spali jak aniolki,wobec czego zrobilam sobie kanapki,kubek kawy i poszlam sie odnawiac biologicznie w pachnacej kapieli.

Nie wiem, jak ty, aleja popodrozy PolskimiKolejami Panstwowymi musze sie natychmiastwykapac.

Zjadlam kanapeczki, wypilam kawe iprzeczytalam polowe starego kryminalu, kiedy uslyszalam mrozacyw zylach krzyk.

Srednioartykulowany, ale ewidentnie damski.

Mama!

Wylecialam z wonnej pianyjak ta Wenus, tylko ze ona byla gola,a ja jednak zlapalam recznik.

Mama stala nad spiacym facetemi wrzeszczala.

Facet z trudemodzyskiwal przytomnosc.

-Mamo!

Niech sie mamusia uspokoi!

Jestem tutaj!

-Adela!

Nareszcie!

Moglby mnie zabic!

Co to za jeden?

Oslupialam.

260

-To nie jest mamusi January?

-Zwariowalas.

Nie znam go.

To jakistwoj znajomy?

-Mamo, nie zwariowalam, ale na pewno za chwilezwariuje.

Poczekaj.

Panie, juzsie pan obudzil?

Facet usiadl, przecierajac oczka.

Nawet w tak pozalowania godnym stanie wygladal bardzo przystojnie, oczywiscie niejak dystyngowanystarszypan, tylko jakstarszy playboy, ktory w mlodoscimusial byc nie ladapieknisiem, pozeranym przez baby.

-Sorry - powiedzial.

-Kochanie, nie pamietasz mnie, naprawde?

-Jakie znowu kochanie?

Czy myjestesmy na ty?

-oburzyla siemoja mama.

-Ja przepraszam.

Widze mloda dame.

To pewnie corka.

Corkaartystka.

Pani pozwoli, Zenobi Rzeczycki,do uslug.

Ten Rzeczycki najpierw mu wyszedl jak Rzecki, ale po trzeciejprobiebylo dobrze.

Postanowilampoczekac,az sam wszystkoopowie, bo widac bylo, ze robi co moze.

-Danusia.

hm, mama opowiadala mi o pani - kontynuowalz niejakim trudem.

-Nie powiedziala jednakowoz,zejest pani wybitna pieknoscia.

Do uslug.

Mama jakos przestala sie odzywac, zato zaczela rozgladac.

Widok prywatkowego bajzelku najwidoczniej otworzyl klapkew jej umysle.

Zenobi Rzeczycki zauwazyl to i skinal glowa z aprobata.

-Za momencik wszystko sobie przypomnimy - przybral terazton lagodnej przedszkolanki.

-Mamusia pani zaprosila mnie namala kolacyjke.

Prosze nie myslec, ze bylo w tym cosniewlasciwego.

-Ale skad pana wytrzasnela, przepraszam za swobode wypowiedzi?

-Poznalismy siena czacie.

O jasna twarz!

Pedofil!

-Juz pamietam - oswiadczylanagle mama.

-Tyjestes Zenobi.

Rzeczywiscie.

Adelo, co ty sobie wlasciwie wyobrazasz?

Zostawilasmnie odlogiem na tej podwarszawskiej pustyni, gdyby nie mlodyNorbert, nie mialabym nawet co do ustwlozyc, a teraz jeszcze maszpretensje, ze udalo mi sie znalezc zyczliwa dusze, ale ty uwazasz, zeosoby po piecdziesiatce juz nie moga miec wlasnego zycia!

Otozoswiadczamci, ze tak nie jest.

Troche sie zatchnela wlasnym zapalem obronczym.

Zenobi tymczasem usilowal doprowadzic sie do porzadku, jednoczesnie bystrym oczkiemrozgladajac siedokola.

Pomyslalam, ze chyba znowubede musialazmieniczamki.

261.



-Spokojnie, mamusiu - powiedzialam.

-Ja przeciez niczegomamusi nie mam za zle, probuje tylko ogarnac sytuacje.

Zaczynamrozumiec.

Mamusia zaprosila pana Zenobiego nakolacyjke.

To bylapierwsza, czy moze ktorasz kolei?

-Pierwsza - kiwnela glowamama, bardzo zadowolona.

-Zapoznawcza.

Dobre i to.

-Aleona chyba zawierala cos, co wam obojgu odrobinke zaszkodzilo,prawda?

Tak mocno spaliscie.

Zenobi przygladzal resztki siwejczupryny, ktora wczoraj musiala byc ulozona na zel, ale po dobrze przespanej nocy zaczynala zycwlasnym zyciem.

Mama okazala zazenowanie.

-To nie to, zebysmy sie upili - powiedzial, usilujac zachowacresztki godnosci.

-Widzisz, mysmy sie naczaciedogadali, ze obojesympatyzowalismy swojego czasu z hippisami, popatrz tylko, jakizbieg okolicznosci.

Pan Zenobiprzyniosl nawet plyte JimmiegoHendriksa.

ach, te lata siedemdziesiate.

Zasmialasie rozkosznie, a Zenobisprobowal jej zawtorowac.

A na mnie splynelo olsnienie.

Przypomnialo mi sie, skad znamzapach, ktory uderzyl mnie w nos,kiedy weszlam dodomu.

-Mamusiu!

Skad mieliscie maryche?

-Maryche!

Jak ty sie wyrazasz?

-Jak hippiska.

Kto mial maryske, ty, czypan Zenobi?

-Maryske, jak to nazywasz, mialam ja - nadela sie mama.

-Myz Januarym troche czasem uzywalismy.

Pan Zenobi, wyobraz tysobie,nigdy w zyciu jeszczenie probowal.

Bardzo na niego podzialala, az musie w glowie zakrecilo.

Ja jestem, prawde mowiac, przyzwyczajona, chcialam za to sprobowac takich proszkow na pobudzenie, one siechyba nazywaja ekstaza, pan Zenobi mowil, ze tobardzo przyjemne.

Ale mam wrazenie,ze one wpolaczeniu z ta.

maryska.

zadzialaly odwrotnie, bo zasnelam.

No tak, tu juz bylam wdomu.

Ekstaza, a jusci!

Stary piernik dalmatce jakies usypiajace swinstwo,laska boska, ze jej niezabilo,a samzamierzal prawdopodobnie oskubac mi mieszkanie,tylko nieprzewidzial, ze zwali go z nog marycha, ktorej nigdy przedtem nieprobowal.

A mojamamuska mowi, ze do marychyjest przyzwyczajona!

Swiat sie zdecydowaniekonczy!

Starypiernik tymczasem, widzac, ze chwilowo interesu niezrobi,zaczal sie pospiesznie zbierac dowyjscia, cos pod nosem mamroczac o umowionej wizycie u kardiologa.

No, faktycznie, jesli niewinnamaryska tak na niego podzialala, to dobrze byloby sprawdzic pikaweczke!

262

Uznalam, ze jestto dobra chwila na wykorzystanie zdobyczycywilizacji i zaproponowalam staruszkom, ze napozegnanie zrobieim wspolne zdjecie - oczywiscie mama zaprotestowala goraco, bogdziezby dama w stanie tak nieswiezym pozwalala sie fotografowac!

Zenobi,oczywiscie, poparl ja zentuzjazmem, zrobia sobiesliczna fotke przy nastepnym spotkaniu, teraz nie!

Ale ja juz mialam w reku te nowa, cwana komorke izanim dziadzio sie spostrzegl, juzbyl moj.

Mamabyla niepocieszona, ze pan Zenobi juz wychodzi, alepocieszylja wizja spotkania w niedlugim czasie.

Odprowadzilam godo drzwi,mimojego protestow i powiedzialam cicho,za to stanowczo:

-A teraz, kochany panie Zenobi, czy jak tamsie pan nazywa,bowatpie,czynaprawde Zenobi, odchodzi pan w sina dal inigdy juznie wraca.

I niech pan sie cieszy,ze nie sprowadzilam policji, a jestem dla pana taka laskawa wylacznie zewzgledu na mojamame.

Prosze pamietac,ze mam pana zdjecie, wiec niech mi tylko w domucos zginie, natychmiast niose portret sprawcy na pierwszy lepszykomisariat.

No tozegnamy sie na zawsze.

Pa, dziadku!

-Glupia malpa - mruknal ze zloscia,pochylajac sie, zebymniepocalowac w reke.

Tu juz mnie wkurzyl, wiec szybko podnioslam tereke i zdazylamjeszcze trafic go w nos.

Nic wiecejnie powiedziali wycofal sie, a jazamknelam za nim drzwi na zamek, ktory prawdopodobnie mialjuz dobrze zdokumentowany, wiec, jak widzisz, znowu czeka mniewydatek.

W sumie dobrze, ze Piernik Casanova dzialal farmakologicznie, a nie za pomoca noza lub toporka.

Mama nawet mi nie robila specjalnychwyrzutow, tylko poszlajeszcze pospac, bojabolala glowa.

Kiedy siewyspala, wytlumaczylam jej, jakie glupstwo palnela i naco narazila siebie oraz mojemieszkanie.

Masz pojecie - nieuwierzyla.

Jestprzekonana, ze pozazdroscilam jejkonkiety i splawilamwielbiciela z czystej zawisci.

Po zastanowieniu wyslalam jednak portret Piernika z opisemwyczynu naadres Komendy Glownej.

Przypuszczam, ze dziadziozyje zroznych starych naiwniaczek w rodzaju mojej mamy.

Napisalam im,tympolicjantom, ze skarginie skladamy, lepiejjednak, zeby mieli to i owo do swojej bazy danych; w razie czego mogasie domniezglosic po zeznania, byle dali spokoj mamie.

Bo moze juz jakies starsze panie Piernik zdazyl obrobic z walorow, cymeliow,bizutek rodowych i dzielsztuki.

263.



Swoja droga - nie wiedzialam, ze mam taka rozrywkowa rodzicielke.

I powiedz - jak ja teraz wyjadez domu?

Caluski.

Dla Tymona tez.

Adela

Wiktoria doAdeli

30 sierpnia, piatek

Moze bys sprobowala skontaktowac sie z tym Januarym?

Sprawdz,co z ta jego prostata i jesli nie jest nieuleczalny, to mozejednak zajalby sie twoja mama?

Bo ona chyba potrzebuje stalegotowarzystwa.

Calujemy.





W.





Adela do WiktoriiPiatek, 30 sierpnia

No cos ty,jak to sobie wyobrazasz?

Ze dzwonie do obcego,starszego faceta, ktorego widzialam raz wzyciu i pytam: panie, jak tampanska prostata?

Poza tym nie ufam mu tak do konca.

To z nim mama urzadzalaorgie marihuanowe!

Nadaljestem w kropce.

W ciagu tygodnia musze cos wymyslic,bo przeciez potem jade na proby, no i juz bedzie premiera.

Wiktoriado Adeli

30 sierpnia, piatek

Bardzo dobrze, ze robili teorgie marihuanowe, gdyby nie to,juznie mialabyspo co wymieniac zamkow!

A twojej mamie one najwyrazniejw ogole nie zaszkodzily.

Chyba nie bylytakie znowu orgiastycznete orgie.

Mowieci, zadzwon dogosciai spytaj o zdrowko.

I zaszklij mu, ze mama nieswoja bezniego - co jest przeciezprawda.

Zwab go dosiebie,albo co!

Niech przyjedzie, niech sie stara o dame, nieszkodzi, ze recydywnie.

Trudniej utrzymacniz zdobyc!

Pa. Wika

264

Katarzyna do Wiktorii

Sobota, 31 sierpnia

Chyba przyjade.

Nie wiem dokladnie kiedy, ale na premierzechce byc.

Sciskam czule.

Katarzyna

Wiktoria

2 wrzesnia, poniedzialek

Slowo stalosie cialem.

O dwunastej wpoludnie odbyla siew fabryce uroczystoscpozegnalno-powitalna, odchodzacy doWarszawy naczelny podziekowal, odchodzacy na emeryture Kazubek podziekowal ze lzami w cynicznych oczkach (kazdy ma swoj progcynizmu), pani zas Proszkowska, czyli, jak mowi Marta - EuglenaPaproszkowska objela urzad, teke i zaloge.

Zaloga Kazubka wysciskala i obrzucila kwieciem oraz flaszkami wysokogatunkowego alkoholu, naczelnego pozegnala bardziejkonwencjonalnie.

PaniaProszkowska, za ktoraciagnela sie juz legenda- przywitala pelnym rezerwy milczeniem.

Pani Proszkowska wogole sie tym nieprzejela.

Oblicze mialanieprzeniknione, przy czym nie byla toklasyczna twarz pokerzysty,ktory nie ujawnia swojego zdania - byl to raczej wyraz twarzy kogos, ktozdania nie posiada, wiec w zasadzie nie maczego przenikac.

Expose wyglosila krotkie, aleza todenerwujace.

-Bede od panstwawymagala przedewszystkim profesjonalizmu - powiedziala swoim brzekliwymglosem inatychmiast nastym rozzloscila.

-Dotadnikt od nas profesjonalizmu nie wymagal, a nam wisialo i tak sobie knocilismy programy jak popadlo - mruknela siedzaca obok mnie Krysia.

Maciek z drugiejstrony stolu nicnie mowil,tylkoprzewracal oczami,usmiechajac sie przy tym mile.

-Chcialabym, zeby panstwo zrewidowali swoje podejscie do zadan, jakie nas czekaja - kontynuowala pani dyrektor.

-Widzialamwramowce programy typu popularnonaukowego,poradniki,nawetquasi-rozrywkowe.

Otoz bedziemy sie zastanawiali nad tymi programami.

Chcialabym przedewszystkim rozwinac w tym oddziale prawdziwie spoleczny reportaz.

-Zaraz bedzie o pochylaniu- szepnela Ewa,siedzaca po mojejdrugiej stronie.

265.



-Chce, zeby reporterzy pochylili sie nad zwyczajnym czlowiekiem, nad jego problemami, wokol nas jest wiele nieszczescia, przemocy domowej, alkoholizmu, narkomanii, wszelkiego rodzaju patologii spolecznej.

-Jezu -powiedziala bezglosnie siedzaca naprzeciwko mnie Lalka, coodczytalam z ruchu jej warg.

Maciek podniosl wysoko brwiinic nie mowil, tylko przypatrywalsie mowczyni z uwaga.

-Bede chciala przejrzec niektore panstwa produkcje, zeby zorientowac sie w umiejetnosciach panstwa, no i coz, mam nadzieje,ze wspolpraca ulozy nam sie jak najlepiej - zakonczyla niespodziewanie pani dyrektor.

Zalogasiedziala dretwo.

-Jeszcze jedno - przypomniala sobie pani Proszkowska.

-Chcialabym przedstawic nowego dyrektora programowego.

Geniusz-Eugeniusz wstal i wykonal uklon numer jeden, a zalogasie odprezyla i wybuchnela smiechem.

-Znamy, znamy - rozleglysie glosy i atmosfera przestala byctak beznadziejna, jak do tej chwili.

-No coz - powiedzial Eugeniusz, krygujac sie lekko.

-My sierzeczywiscie znamy nieod dzis, wiecniespodzianek chybanie przewidujemy Panidyrektor ma racje, trzeba sie skoncentrowac na reportazu zaangazowanym spolecznie.

Mozejakies programy interwencyjne.

gorace linie.

-Matko, ale on belkoce - skrzywila sieKrysia z dezaprobata.

-Bedziemy toomawiac na biezaco.

-Uwazaj - powiedzialaEwa polgebkiem.

-Bedzie zamach namoje ogrodki dzialkowe i na twoj program o morzu.

Co zrobimy?

-Nie mam pojecia.

Nie chcemi sie nawet myslec o tym.

Bedzieciezko.

-Bedzie ciezko.

Cholera.

A kiedy bylo lekko?

-Bedziemy sie pochylac, az nam kregosluptrzasnie.

Sluchaj, coona mowila osprawdzaniu naszych umiejetnosci?

-Wlasnieto, zesprawdzi.

Jesli uzna,ze jestesmy nieumiejetni, tonaswysle na doszkalanie.

A moze sama roztoczy przed nami perlyswojej wiedzyfachowej?

-Muszezadzwonic do Alusi Mierzynskiej z Rzeszowa, zapytac,ile tez ona wykonalaprodukcji.

I dla kogo.

Czekaj, koncza.

W istocie zebranie szlo ku koncowi, jeszcze tylko szykowal siedowejscia na mownice jeden z naszych kolegow, powszechnie zwanyPrzyjacielem Dyrektorow, poniewaz potrafilsie bezblednie obracacw te strone, skad wialy wiatry, i jesli kolejny dyrektor byl z lewej strony,to i on przybieral czerwona barwe -jesli raczej z prawicy, natychmiastujawnial w swoim zyciorysie nieznane dotad sympatie i okolicznosci

266

styropianowe.

Widac bylo, ze teraz ma, biedaczek, problem, niezdazylbowiem zorientowac sie, jaka opcje reprezentuje nowapani dyrektor (anie trzeba bylo jezdzic naurlop w waznym momencie dziejowym).

Niedarmo jednak stary wyjadacz przezyl osmiukolejnych naczelnych,z wszystkimibedacna stopie zazylej.

Mowa, ktora wyglosil jako samozwanczy rzecznik prasowy zalogi, byla majstersztykiem chachmectwa.

Zasmiewajac sie wewnetrznie, wraz z Ewa i Krysia oklaskiwalysmygo,pelne podziwu dla tak wyrafinowanej dyplomacji.

Chodzcie na kawe, dziewczyny - powiedziala Krysia grobowo.

-Moze tobedzie ostatnia beztroska kawa w naszym zyciu.

Poszlysmy do bufetu na chlodnik, nie nakawe, bo bylo goraco.

Stanelysmy przy barze i staralysmy sie rozmawiac o wszystkim, tylko nieo naszejnajblizszej przyszlosci zawodowej.

Przy jedzeniu nalezyunikac stresow.

Nie do konca nam sie to udalo, albowiem wiedziona zapewnezapachem swiezego koperku, dobilado nas Klaudia.

Rowniez zamowila chlodnik, skrytykowala go, zanim jeszcze zaczela jesc, anastepnieskoncentrowala sie na mnie.

-A ty jeszcze tu?

Chlodnik stanal mi koscia wgardle.

-Nagralas chociazdzieckuDVD ze swoimi wystepami wprogramach?

Przynajmniej mialoby namiastkemamusi.

Udalam spokoj.

-Ostatnio nie wystepuje osobiscie - powiedzialam dla zmyleniaprzeciwnika.

Ale przeciwnik byl twardy.

-1 szkoda, bo synekprzynajmniej czasem by mame widywal.

-Klaudyna- jednak nie wytrzymalam.

-Zabierajswoja zupeidaj nam zjesc w spokoju.

No, spadaj stad.

Bo sie w koncu udlawieprzez ciebie.

-Zloscisz sie,bo wiesz, ze mam racje.

Ale jesliktos nie umie doceniczyczliwych rad.

-Wynos sie, zanimci wyleje na glowe te buraczki!

Nadela sie, zostawila prawie nieruszonychlodnik i odeszla.

PaniEwa z bufetu zabrala jej miseczke, zagladajac do srodka ze zmartwieniem.

-Nie smakowalo pani Klaudii.

A paniom smakuje?

-Pewnie,ze smakuje - powiedziala kojaco Krysia.

-Klaudia zamowilacokolwiek tylko po to, zeby przy nas postac i nasaczyc Wice jadu do ucha.

Ona juz taka jest i to nie ma nicwspolnego z panichlodnikiem,pani Ewo.

Lubi sie znecac, a widziala, ze Wika sieprzejmuje.

Wika, nie przejmujsie.

To zmija,przeciez ja znamy odstu lat.

Lubi, kiedy sie ludzie martwia.

Widzialas, jak sie ucieszyla,kiedy stracilas pion?

267.



-A moze trzeba bylo naprawde niechcacy popchnac te miseczke?

-Pani Ewa zamrugala niewinnymi oczkami.

-Kawkisie panienapija?

Mam ciacha, sernik i jablecznik.

Sernik dzisiaj lepszy.

-Pani umie kusic - pokrecila glowa Ewa.

-Niepowinnysmy tego jesc, ale ja poprosze.

Dla was tez, dziewczynki?

Zlamala nam morale.

Zjadlysmy po wielkim kawale tego sernika.

Dobry byl, rzeczywiscie.

Adela do Katarzyny

Wtorek, 3 wrzesnia

Dzien dobry, kochanej Pani Profesorce.

Dlaczego znowu nie moge sie do pani dodzwonic?

Pewnie uprawiapani to bezsensowne zycie rodzinne.

Mam nadzieje, ze nigdzie pani niewyjechala, bo chcialabym wpasc jeszcze przed moim wyjazdem doSzczecina na kilka ostatnich, przedpremierowych lekcji, wprawdziew Szczecinie bedzie Wowa, ale lekcje z pania to lekcje z pania.

Strach mi wyjezdzac z domu i zostawiac mame samopas, ale niemam wyjscia.

Zgodnie zrada Wiktorii probowalam skontaktowac sie zmaminym bylym amantem w Zakopanem, ale jakas autochtonicznapomoc domowa oswiadczyla, ze "pon lezy w spitalu.

Dawno lezy,powiedziala, zaraz wyjdzie, powiedziala, ale jesce gonimo", powiedziala i trzasnela sluchawka.

Mam nadzieje, ze dal sobie zoperowac te prostate i wstanie z lozka jaknowy.

Pytanie, czy obcesowe podejscie mojej starszej pani nie zranilo jego uczuc zbytbolesnie.

Chyba zaczne cwiczyc joge albo cos w tym rodzaju, boinaczejpadnepod brzemieniem trosk.

A w dodatkuza tydzien, jak podejrzewam,zaczna sie znane przepychanki: ktoz to zaspiewa premiere?

Rysia czy Adelka?

Adelka czy Rysia?

A mozeEwunia?

Nie, Ewuniaraczej nie.

Ewunia jest cieniutka.

A zatem: Adelka czy Rysia?

Czasami zazdroszcze Wice, ze ma swojego rybakai w kazdejchwili moze sie na nimoprzec, aon ja ochroni swoim krzepkim ramieniem.

Tylko niech mi pani nie wmawia, ze siew nim kocham!

Acz nie twierdze, zenie przydalby mi siez jeden taki.

No to kiedy moge przyjechac?

Esemesik wystarczy.

Caluje rasie i sciskam cala paniapsorke.

Skolatana spiewaczka wedrowna na wylocie.

268

Adela do Wiktorii

Sroda, 4wrzesnia

Czesc,zono rybaka.

Jak zyjesz?

Jak tam nowe kierownictwo?

Co do mnie, to zastanawiam sie wlasnie, czy niedaloby sie mamyjakoszahibernowac i przechowacw lodowce do mojego powrotu ze Szczecina.

Ma do mniewiele pretensjio cudnego Zenobiego,w ktorym pokladala wielkie nadzieje.

Chybawyjezdzajac, zepsujekomputer,zeby nie mogla gmerac po Internecie.

Ciekawe, swojadroga, czy mamunia slyszala o istnieniu kawiarenek internetowych?

Mam nadzieje, ze nie.

Niewiem, czy wiesz, ze w miedzyczasie mialamdruga rozprawe i obecnie posiadam zaszczytny status rozwodki.

I juz mi niczego nie zal, zwlaszcza odkad Radek swisnal mi z domu pod mojanieobecnosc moja ulubiona komodke biedermajerkena cienkichnozkach.

Czy moge przyjechac do wasw niedziele?

Obiecuje, ze do niedzieli wymysle, co poczac z mamusia.

Buziaczki.

Wasza Adela

Wiktoria do Adeli

5 wrzesnia,czwartek

Oczywiscie, przyjezdzaj.

I uwazaj -jesli masz sie zadreczactym,co moze wykombinowactwoja mama,to lepiej przyjedzcieobie.

Dom jest pojemny, Tosia zadeklarowala, zebedzie caly czas z nami,wiec beda nawet obiady - poradzimy sobie.

Poza tym twoja mamana pewno chetnie poslucha, jak spiewasz.

Kierownictwo jest takie, jakprzewidywalismy - prawdopodobnie da nam popalic.

Pani dyrektor obejrzalajeden moj reportaz,ktory zreszta bardzolubie - o takiej starszej pani, gospodyni domowej z Trzebiatowa, ktora nauczyla sie napamiec calego "PanaTadeusza", ot taksobie, z milosci dopoezji; a potem pojechala doWarszawy i zmusila rektora Uniwersytetu Warszawskiego, zebyzwolal specjalna komisje i wystawil jej certyfikat, ze owszem, umiena pamiec.

PaniBasia urzekla ekipe, sama bylam zdumiona, jakmlode chlopaki sluchaly jej opowiesci i recytacji.

Wloczylismy japo lasach,polach i lakach i onatam mowila te poezje, w domu tez,a jakze - ach, w ogole byla wspaniala i tak cudnie oderwana od tej

269.



narzekajacej codziennosci!

Zmontowalismy z tego nastrojowe i cieple dwadziescia piec minut.

Moja nowa pryncypalka obejrzawszy,zawolala mnie przed swoje oblicze i oswiadczyla, ze jest zdruzgotana.

-Tyle dobrego o pani slyszalam - powiedziala, wydymajac pasowe usteczka.

-Tymczasem tenreportaz jest po prostu nudny!

-Co to znaczy, nudny - najezylam sie.

-Co to w ogole za kryterium oceny?

-Nudny tonudny - wyjasnila mi, znudzona moja tepota.

-Takapania Basie mozna zalatwic w osiem minut.

-No wlasnie, samapani powiedziala:zalatwic.

Zalatwic to jamozna wpoltorej minuty, w michalku informacyjnym.

A mysmychcieli zrobic cos wiecej, zeby widz moglpobyc troche z pania Basia, zrozumiecte jej pasje, moze nawet odkryc na nowo urok poezjiMickiewicza.

Tumnie zatkalo,bo zobaczylam w jejoczach wyraz bezbrzeznego politowania.

,

-Urokpoezji Mickiewicza - prychnela.

-Niech pani nie bedzienaiwna.

Mickiewicz juz dzisiaj nikogo nie urzeka.

Zreszta niewazne, co pani chciala, nie udalo sie pani.

Nudne to jest i koniec.

Roma locuta, causa finita.

Ze zlosci natychmiast po wyjsciu z jej gabinetu (przypomniala mi jeszcze, zewymaga od nas, dziennikarzy,profesjonalizmu,bo telewizja to nie amatorski klub filmowy) - polecialam namontaz i znalazlam montazyste Piotrusia, z ktorym kleilismypania Basie.

-Piter!

-zagailam krotko, nie baczac, zeprzeszkadzam jemui Lalce Manowskiej w montowaniujakiegoskawalka o zwierzakach.

-Pamietaszpania Basie od "PanaTadeusza'?

-Pamietam - odparl, nieco zdziwiony, bo nawetich nie przeprosilam zawtargniecie.

-Fajna pani Basia.

-Skup sie i odpowiedz prawde jak na spowiedzi.

Czy ten reportaz byl nudny?

-Nudny?

-zdziwil sie.

-Nudny?

Dlaczego?

Nie.

Nie byl nudny.

Bardzo przyjemniemi sie montowalo.

To bardzo mila osoba, ta pani Basia.

I tego Mickiewicza z takim zacieciem mowila, lepiej nizniejedna aktorka, chociaz wymawiala "som"i "mogom", ale todrobiazgprzeciez.

Milo sobie przypomniec klasyka.

I ladnie ci toPawel nakrecil.

Ja sie tez postaralem, jak pamietasz.

Nie, stanowczouwazam, ze to jest bardzo sympatycznymaterial.

Wiesz, ja terazmontuje tyletych materialow o nieudacznikach, zejak mi sie trafila taka pani, co na nic nienarzeka i w dodatku kochapoezje,to naprawde bylo to odswiezajace.

Naprawde.

A co, ktos ci skrytykowal?

270

Wcale nie sluchaj takich krytykow, oni tylko chca uzasadnic swojeistnienie.

Wyjasnilam im, skad moj bol, a onioboje zareagowali jednakowo - postukali sie w czolko i powiedzieli mi, zebym niehisteryzowala.

To znaczyLalka mi tak powiedziala, Piotrusiowi by przezusta nie przeszlocos podobnego, on jest bardzo dobrze wychowany, ale zgodzil sie z nia w calejrozciaglosci.

Zrobilo mi sie troszkelepiej, przeprosilam ich za przeszkadzaniei wyszlam z montazu.

Ale niewiem, co bedzie dalej,nie wiem, Ja w takiej atmosferzenie moge pracowac.

Aha- zdjeli namz anteny ten program, wktorym gralas, to znaczy spiewalas.

Pani powiedziala, ze za duzo kosztuje.

A Krysia mowi, ze wcale tak duzo nie kosztowal.

No, nic - pozyjemy, zobaczymy.

Przyjezdzajcie, czekamy.

Wika

Witek do Wiktorii

7 wrzesnia, sobota

Wit wita Wiktorie.

To prawie rownie dobre, jak KrolKarol, Krolowa Karolinai korale koloru koralowego, nie uwazasz?

Jesli pomyslalas, ze ukladanie kalamburow jestzasadniczymzajeciem kapitana malej bunkierki, to jednak nie masz racji.

Mam trzy tygodniewolnego i juzten urlopikzaczalem.

Zaczalemod zwiedzania Kopenhagi,ktora slusznie nazywa sie cudowna,oraz odzawierania znajomosci.

Moj armator - dla mnie od jakiegos czasu Colin, jak na Dunczyka bardzobezposredni, ale przeciez on tak naprawde jest Irlandczykiem - zaprosilmnie do swojego domu w jednej z dzielnic naobrzezach miasta, gdziepoznalem jegoszalenie sympatyczna zone Hanne (juz ja przerobilna irlandzka bezposredniosc, ale pewnie miala predyspozycje,skoro za niego wyszla) i czworke dzieci plci obojga.

Od razu powiem ciuczciwie, ze nie zapamietalem,ile maja lat i jak sie nazywaja, jakiestakie nastolatkitypu rudoblond, mieszanka Irlandczykow z wikingami.

Colin iHanna wyprawili na moja czesc i nadefinitywne pozegnanie lata male barbecue, na ktore zaprosiliroznych swoich przyjaciol, miedzy innymitego obiecanego znawce opery.

Facetjest troche po szescdziesiatce,nazywa sie Arne

271.



Jansen i po pieciu minutach rozmowy z nim na tematy muzycznepoczulem sie malutki jak ziarnko piasku.

Po nastepnych dziesieciu tak pokierowal rozmowa, ze jednak okazalo sie,iz co niecowiem, ba - nawet mamy wspolne zdanie w wielu kwestiach.

Popolgodziniebylismy nieomalserdecznymiprzyjaciolmi.

Niemniejnigdy juz nie bede sobie wyobrazal, ze w dziedzinie muzykijestem ekspertem.

Opowiadalas mio tej twojej przyjaciolce, profesorce, ktora uczyla Adele io tym, jak ja pytalas o wiele rzeczy.

Chyba teraz ja, kiedymniena przyklad w morzu podczas sluchania plyt ogarna jakieswatpliwosci,bede dzwonil do Arnego i wyrywal go ze snu niecierpiacymi zwloki pytaniami.

Bo chyba wiesz,ze muzyki najlepiej slucha sie noca.

Napomknalem mu o tym, a on sie usmial i upowaznil mnie dotelefonowania w dowolnych porach.

-Zycie bezmuzyki to jakasniedorzecznosc - powiedzial,a jabylem zachwycony glebia jego stwierdzenia, ale mi uczciwieobja^snil,ze to nie jego zlota mysl, tylkoNietzschego.

Colin koniecznie chcial mu pokazac (Arnemu, nie Nietzschemu), jak ladnie Polacy interpretuja muzyke jegopierwszej ojczyznyi puscil te plytkiod ciebie - wszystkim sie bardzo podobalo.

GlosAdeli, oczywiscie,wzbudzil zachwyt - wobu piosenkach, ale szczegolnie w tej poteznej wokalizie, ktora, jak mowilas, sama sobie wymyslila.

I tu dojde wreszcie do tego, o co cie chcialemspytac od samegopoczatku.

Czymozecie zalatwic bilet na premiere rowniez dla mojego nowego przyjacielaArnego?

Uznal, ze z Kopenhagi do Szczecina tak naprawde jest dosyc blisko, a on dawno nie wyjezdzal (conajmniej miesiac, powiedzial,wiec chyba jednak nie jestdomatorem), chetnie by sie przewietrzyl, zobaczyl kawalek Polski, ktorej naoczy nie widzial, az mu wstyd (z powodu, ze blisko) i przy okazjiposluchal Adeli w czyms wiekszym niz trzy irlandzkie kawalki podwie i pol minuty kazdy.

Oczywiscie, ulokujemy go w jakims hotelu, zebyscie nie mieliz nim najmniejszych klopotow.

Ale chyba bedzie okazja, zeby siepoznac,moze pozwolicie sie wszyscy zaprosic na obiad?

Bardzo sieciesze na spotkanie,nie ukrywam, zestesknilem sieza atmosfera waszego niezrownanego Palacyku.

Po raz kolejny powtorze - Tymon jest wielkim szczesciarzem.

Pozdrawiam was serdecznie - Witek.

272

Wiktoria do Wita

7 wrzesnia,sobota

Witeczku kochany, atmosferanaszego Palacyku znacznie zyskuje,kiedy w nim przebywasz.

A moze zamiast lokowac swojego nowego operowego przyjaciela w jakims hotelu, przywieziesz godonas?

Wiesz,ja bardzo lubie spedzac do - excuse le mot - kupy sympatycznych ludzi,uwazam, ze powinnismy (smy,zauwaz!

) trzymacsie razem.

Palacyk jest spory i nigdy jeszczeza naszychw nim rzadow nie byl wykorzystany w pelni - teraz bylaby Kasia profesorka,Adela, moze z mama, i wy dwaj - no i jeszcze by siektos zmiescil,nawet bez upychania.

Ja tez chetnie poznamfaceta, ktory o operze wie wszystko!

A coz to za poznawanie na jednym obiedzie?

Nawet jesli dolozymydo tego barbecue na pozegnanie lata, bo chetnie takowe zorganizujemy; moga armatory w Kopenhadze, mozemyi w Szczecinie,w koncu mytezrodzina armatorska!

W dodatku nasz ogrodek,dzieki staraniomSoni Karpiel i mojego meza, zamilowanegoogrodnika-neofity zaczaljuz wygladac jak ludzie.

Tojest, oczywiscie, zaproszenie od nas obojga, Tymonsam by dociebienapisal, gdyby nie to, ze on nienawidzi pisania, a, jak twierdzi,ja to robie zawodowo, wiec on sie nie bedzie na sile przezwyciezal.

Sciskamy cie serdecznie.

Wika, Tymon,Maciek i Szanta Wojtynscy

PS - Tosia tez sieucieszyla, ona cie polubila,wiesz?

Mowi, zemusi cie chociaz trochedokarmic, zebys nie byltaki SMUKLY.

Adela do Wiktorii

Sobota, 7 wrzesnia

Wiko i Tymonie.

Samiscie chcieli.

Ryzyko jest waszym zywiolem zapewne.

To znaczy,Tymona napewno, a twoim prawdopodobnie.

Przyjezdzam jutroekspresem, bedziemy po poludniu.

Pisze - bedziemy - bo zabieram mame.

Mam nadzieje, zenie narozrabia.

Jakby co, bede siemartwic.

Nazapas juz nie mam sily.

Caluje -Adela.

PS - glupi minister w osobie jednego zeswoich czynownikowprzyslal mi pismo,z ktorego wynika,ze dzieci z mojej wsi (trzydzie273.



stotysiecznej!

) moga sobie jezdzic do szkoly muzycznej do Warszawy (trzydziesci kilometrow).

Tak wiec nie zostane pania Latter i niebede miala pensji (stalej).

Katarzynado Wiktorii

8 wrzesnia,niedziela

Wiktorio, podtrzymujesz zaproszenie?

Jesli tak, to przyjadekolosrody.

Bedzie jeszcze chwila czasu, zeby pocwiczycz Adela.

Czy macie w domu pianino?

Sciskam -Katarzyna.

Wiktoria do Katarzyny

9 wrzesnia,poniedzialek

Przyjezdzaj, Kasiu, kiedy tylko zechcesz.

Pianina niemamy -blad!

Ale maje moja przyjaciolka dwadomy dalej, bedziecie moglyspokojnie cwiczyc, bo Lalka i jej ukochany Janusz maja w sumiedwie polowki blizniaka, w jednej mieszkaja oni, a w drugiej Lalkidzieci.

I te dzieci sa wyjechane gdzies w jakies gory, chyba Karkonosze, wroca dopieropo dwudziestym, zreszta po to tylko, zeby siespakowaci odjechac naswoje uniwersytety.

Niktwam niebedzieprzeszkadzal iwynikomu.

Adela przyjechala wczoraj i przywiozla mame.

W zyciu bym niepowiedziala, ze ta dystyngowanadama podrywala facetow przezInternet!

Zrobila na nas doskonale wrazenie - zarowno z powierzchownosci (po kims Adela ma te urode), jak i z zachowania.

A dzisiaj zrobila rowniez wrazenie na Tosi,z ktora zostalaw domu (nie licze Maciusia, bo nanim nie zrobila zadnego wrazenia, ale on jest jeszcze chybaza mlody) - kiedyTymon pojechal doSwinoujscia, Adela do opery, a ja do telewizorni.

Zazyczyla sobieduzego drinka i usilowala naciagnac Tosie do zamowienia naobiad pizzy, podczaskiedy one obie moglyby udac sie docentrummiasta celem zazycia blizej niesprecyzowanych rozrywek.

Pani Danuta byla sklonna wybrac sie na wycieczke statkiem po porcie,pomyslala bowiem,ze tymi statkami lubiaplywac niemieckiewycieczki, wiec moze by sie udalo poznac jakiegos bogatego Niemca.

274

Tosiazamarlaze zgrozy na mysl o zamawianiu pizzy,a zwlaszcza o podrywaniu niemieckich bogaczyna pokladzie statkuspacerowego Odra - Oueen.

Zdaje sie, zebyla dosc konkretna,kiedy odmawiala gosciowi przyjemnosci, bo pani Danuta stwierdzila potemkonfidencjonalnie,ze mamystrasznie nieulozonasluzaca.

Probowalamjej wytlumaczyc, ze Tosia nie jest anisluzaca, ani nieulozona, ale kazda z nas pozostalaostatecznie przyswoim zdaniu.

Adela wrocila z proby dosyczadowolona z siebie, natomiastniezadowolona z tego, ze znowu nie wiadomo, kiedy wlasciwie zaspiewa.

Pani Danuta na Adele sie burmuszy, boAdela odspawalaja skutecznie od ukochanego Internetu.

Mojkomputer skutecznie zablokowalam, tak na wszelki wypadek, mamtamrozne scenariusze,szkice i inne rzeczy, ktorych nie chcialabym stracic,gdyby mamciaKornacka wpuscila tam jakiegos wirusa.

No wiec czekamy na Ciebie, daj znac, kiedy przybedziesz, zabiore cie z dworca (pamietaj, wysiada sie w Dabiu!

).

Sciskamserdecznie,jak zwykle.

Wika

Wiktoria

10 wrzesnia, wtorek

Sytuacja zaczyna robic sie grozna.

Nazapraszalam mnostwo osobna te Adelina premiere, ktorawcale moze nie okazac sie premiera, a jeszczewczorajszego wieczoru zadzwonili rodzice Tymona z wiadomoscia, ze wybieraja sienawrzesniowe wczasy nadmorzem i chetnie zahaczyliby o nas, bodlugo nas nie widzieli.

Faktycznie!

Od naszego slubu, ktory bylroktemu.

Tymon bardzo sie ucieszyl, bo on lubi swoich rodzicow(ja swoich tez lubie, tylko ojciec mnie nie lubi i chyba ostatnio zaczynam to odwzajemniac, co mnie napelniasmutkiem).

Natychmiast powiedzial im o naszej nowej, wspanialej przyjaciolce,artystce, ktora bedzie spiewala Toscei kazal im przyjechac jaknajszybciej.

Beda w czwartek.

Rodzice Tymona sa po prostu do zezarcia, oboje piekni- tatodobiega siedemdziesiatki, ale jest przystojny jak szatan, mama maszescdziesiat szesc lat i jest urokiem samym.

Oboje stanowia dlamnie absolutny tryumfducha nad materia, albowiem nigdy nie zarabiali kokosow - pracownicynaukowi!

-i zawsze mieli to w nosie.

275.



Co im sie udalo nazarabiac, wydawali natychmiast na ksiazki(Ossolineum maja pod bokiem) albo na jakies przyjemnosci zyciowe typu wycieczki w gory Tatry lub Karkonosze, ktore z Wroclawiamaja na wyciagniecie reki.

Oboje saprzewodnikami sudeckimizreszta, a tato dodatkowo tatrzanskim.

Prezentuja mila beztroskew zyciu codziennym, aw zawodowym oboje sa profesoramizwyczajnymi.

Nie wiem, jak oni to robia!

Prawdopodobnieoboje sa bardzo madrzy

Pokochalam ich od pierwszego wejrzenia, mowiedo nich "mamo" i "tato", bo zadnych nieprzystojnych propozycji co do mowienia po imieniu nie mieli -bardzosie ucieszylam, poniewaznieuznaje tychrzeczy; milo jest mowic "mamo" i "tato" do rodzicowukochanego mezczyzny.

Tylko ze terazdreczy mnie glupia mysl, ze ukochany mezczyznatak ich ochoczo zapraszal, bo koniecznie chcialim pokazac nie tylerodzinei nowy dom, ile te wspaniala nowaprzyjaciolke artystke.

Strasznie nad nia pial, ze taka nadzwyczajna.

No. Ja jestemzwyczajna.

Dreczymnie tez druga glupia mysl - gdzie ja to cale towarzystwopoloze spac?

Przeciez ich nie rozloze na podlodze, jak Connemarow swojego czasu.

Toz sameczcigodne osoby.

Adela z mama.

Katarzyna solo - przyjedzie jutro.

Witek i Arne.

Samasie napraszalam, zeby nie do hotelu, tylkodo nas.

Od czwartku.

Tesciowie sztuk dwie.

Tez pojutrze.

Chyba poprosze Lalke o pomoc nie tylko w sprawie pianinai cwiczen solistki.

Tylkoteraz problem dyplomatyczny- kogotam wyslac?

Adele z mama nie, bo wszyscy chcapoznac Adele.

Katarzyny nie, boco mi tam jedna osoba.

Witek i Arne chca pobyc z Adela.

Tesciowie chca pobyc z nami.

Delikatnie powiadomilam Tosie o liczbie gab do nakarmienia.

Bylam pewna, ze bedzieprzerazona, ale ona sierozpromienila.

-PaniWiko, mojakochana, nareszcie!

Ja pani nic nie mowilamnigdy, bo to iokazji nie bylo, ale ja uwielbiam przyjecia!

Jaodzalowacnie moglam, ze przyszlamdo panstwa dopieropo panstwa slubie, bo jak mi pani opowiadala, ile to ludzi bylona waszym weselu,to azmnie w sercusciskalo, ze nie ja to przyjecie weselne szykowalam!

U pana Pakulskiego przyj atka byly malutkiei to tylko do czasu,kiedy byl razemz pania Dzidka, potem zupel276

nie nic.

U panstwa tez tak zawszekameralnie.

No wiec niechpanisie niczego nie boi, przyjmiemy wszystkich jak sie nalezy, naradzimysie, ja pani przedstawie moje propozycje, bede u panstwa codziennie od siodmej rano do nocy, do kiedy bedzie trzeba.

A jeslipani woli, tosama bede o wszystkim decydowac, ale jamysle, zeto niedobrze, pani domu musi dyspozycje wydac.

Tylko by trzebajechac pojakies duze zakupy, zeby w domu bylo wszystko,co potrzeba.

A to ci dopiero.

Nigdy bym nie przypuszczala, ze Tosia lubi zadymy.

Wyglada na to, ze w tej sprawielaska boskanade mna.

Lalka, zagadnieta telefonicznie w sprawie spania, oswiadczyla,ze zaden problem.

Postanowilam wyslac tam Witka i Arnego,trudno.

I ewentualnie Katarzyne.

Beda mieli cala polowke blizniaka do dyspozycji.

Adeli z mama nie mozna,niestety, bo paniaDanute Tosia musi mieccaly czas na oku, jest to bowiem osobanieprzewidywalna, a ja nie moge narazac Lalki na niebezpieczenstwo.

W tym ukladzie nanasze barbecue, czyli grill, polaczony zeswojskim ogniskiem, trzeba bedzie zaprosic rowniez Lalke i Janusza.

Ale to juz pikus, w ogrodzie zmiesci sie pulk wojska.

Macius bedzie mialprzechlapane.

Moze by go oddac na przechowanie Amelii i ortopedzie?

Zly pomysl - dziadkowie beda chcieli pobycz wnukiem.

Dziadkowienie wiedza, ze to wcale nie ich wnuk.

Tymon im niepowiedzial,ja tez nie, bo wlasciwie nie bylo okazji.

Trzeba sie bedzie zastanowic,czy teraz im powiemy, czy bedziemy czekac na bardziej stosowny moment.

Jezu, jak ja to przezyje?

Wiktorio,niewpadaj w panike!

Wiktoria - pozniej

Kasia dzwonila, przyjedzie dopiero w piatek rano.

Wcale mnieto nie ucieszylo, bo chcialam sobie z nia pogadac od serca, onaznaAdele lepiej ode mnie i bedzie miala lepsze wyczucie w sprawie, czyAdela podrywa mi Tymona, czytylko taksie bawi.

Och, tak naprawdemniej waznejest, co onaz nim robi, wazniejsze -jak onchetnie sie temu poddaje.

Cholera,cholera, cholera i jeszcze raz cholera.

Cholera na cholere, zacholerowana.

Tak klelajedna moja staraciocia-babcia, ktorej brzydsze slowonie przeszloby przez usta,

277.



a ktora musiala sie czasem wyladowac, bowiem w czasie wojnyprzeszla Ravensbriick i nerwy miala w strzepach.

No wiecwlasnie,cholera zacholerowana.

Adela do Katarzyny

Wtorek, 10 wrzesnia

Pani profesorko Kasiu!

No co tez panirobi najlepszego, mialapani bycjutro ikoic moje niepokoje!

A jest cokoic, w poniedzialekmielismy siedowiedziec ostatecznie, kto kiedy spiewa, ale Parowkawciaz sie jeszcze nie zdecydowal.

Premiera jest w piatek, potem gramy jeszcze w sobote i niedzielei tona razie wszystko,dalsze spektakle beda w pazdzierniku w Niemczech, a od listopada wchodza dostalego repertuaru, oczywiscie juz na normalnej scenie, a nie nadziedzincu.

^

-Na razie sprawa jest otwarta- zakomunikowal nam nasz drogi dyrektor ikierownik artystyczny,dyrygent iwlasciwie wszystko,co najwazniejsze, czyli Parowka.

-Wszystkie trzy, moje drogie panie, spiewacie bardzopieknie, ale dowszystkich was mam pewnezastrzezenia, nie bedziemy o nich teraz mowili.

-Dlaczego nie?

-przerwalam nietaktownie.

-Gdybys powiedzial, jakiej natury sate zastrzezenia, to moze bysmy sie staralyudoskonalic?

Bo tak,to nie wiemy, czegosie trzymac.

-Taka doswiadczona artystka inie wie, czego sie trzymac- zasmial sie promiennie, moje dwie kolezanki zasmialysie niecomniej promiennie, a ja zazgrzytalam zebami i sie nie rozesmialam.

-Cierpliwosc jest cnota nieprzeceniona- pouczyl mnie jeszczeParowka ipoprosil, zebysmyna popoludniowej probie bylywszystkie trzy.

-Zapomnij -powiedzialana to spokojnie Rysia.

-Za dwiegodziny jade doGdanska, bo mam nagranie dla telewizji, telewizja jest ogolnopolska, Nedzynski z Poznania przyjezdza robicswoja"Wielka scene", nie odpuszcze sobietego, nawet dla ciebie i twojej proby.

Wiesz dobrze, jak spiewam, inaczej nie bede,w Gdansku spiewalamtak samo, w Poznaniu tez i wszystkim siepodobalo.

Parowka nic nato nie odpowiedzial, Ewa sie znowu zasmialanerwowo, aja poszlam do Wowy i wyciagnelam go na kawe.

-Wowa - powiedzialam, patrzac mu w oczy intensywnie.

-Jestes moim przyjacielem?

278

-Adiela,przeciez wiesz, to poco tymnie pytasz o takie oczywiste rzeczy?

-To wysil sie umyslowo ipowiedz,co sie Parowcemoze niepodobac w moim spiewie?

-Wszystko - powiedzial, a ja nie wiedzialam, czy kpi, czy mammu dacw nos, czy zaszkodzila mu przyjaznz pieknym ochroniarzem,czy nie wiem co jeszcze.

-Adiela,tojest zle sformulowanepytanie.

Jemu sie moze podobac wszystko i nie podobacwszystko.

Podobac,to sprawa indywidualna, rozumiesz ty mnie?

A z punktuwidzenia sztuki wokalnej, ty spjewasz bezblednie.

Rozumiesz?

Bezblednie.

Jestes wspaniala.

Ja juznie mowie o tym, zena przykladEwunia spjewa nieczysto i to dosyc czestojej sje zdarza.

A znowuzdiwa nasza, Rysja ma ten groszek wglosje i juz go pewniebedzjemiala calezycje, obie poza tym tak spjewaja, ze ja czuje ich wysilek.

Tyspjewasz swobodniei wszystkie emocje w twoim glosje, w twoimspjewaniu sa.

To jest opiera i jaksluchacz zamknie oczy z zachwytu,naten przyklad, to on i tak musi wszystko slyszec wsamymspjewie.

I umiarmasz, jaktrzeba, nie przesadzasz ztymi emocjami.

Nu, jednym slowem - zuchdzjewczyna, Kallas Marija juz dawnoma kompleksy z twojegopowodu.

Wyglosiwszy to imponujace przemowienie, Wowa poklepalmniepo lopatce, cmoknal serdecznie w policzki oba i odszedl, bo obiecalEwie, ze z nia pocwiczy.

Znalazlam zkolei Mykole izadalam mu pytanie analogiczne, zadajac odpowiedzi z punktu widzenia rezysera.

-Jak dlamnie, bomba - oswiadczyl zyczliwieswoja nienagannapolszczyzna ozdobiona lekkim kresowym zaspiewem.

-Wszystkieuwagi, ktore mialem, przekazalem ci na probach, ty je uwzglednilas, zresztabyly przeciez niewielkie.

Aktorsko jestes bardzo dobra.

Ryszarda,jak dlamnie, zagrywa sie na smierc,aleja jej nie bedezmuszal do zmianystylu, bo i tak go nie zmieni.

Ona jest gwiazdai tak to widzi, dyrektorowi to nie przeszkadza, wiecniebede siewyrywal.

-A Ewa?

-nie wytrzymalam.

-Ewiebrakuje pewnoscisiebie, ale to przyjdzie z czasem.

Kiedys ci dorowna, ale na razie jest jeszcze przeciez bardzo mloda, mamy czas.

-Czylido mnie nie maszzastrzezen - upewnilamsie.

-Przeciezci mowie.

O wlasnie.

I co z tego, ze on mi mowi, kiedy Parowka jakies zastrzezenia ma, nie chce powiedziec jakie ibawi sie nami jak kotmyszka!

279.



Myszka.

Ta myszka tak mi sie napisala sama i przypomnialo mi sie, jakkiedys widzialam kota bawiacego sie myszka.

Dal jej niezly wycisk,zanim ja wypuscil, ale onajuznie miala ochoty zyc.

Jesli Parowka dalej bedzie sie nami tak bawil, to ja tez straceochote do zycia.

Sciskam ponuro.

A.

Katarzyna do Adeli

Wtorek, lO wrzesnia

No, no,tylko mi bez takich, bardzo prosze!

Artystka toosobawykonana ze stalizbrojonej, ugiac sie nie da, a zlamac to juz napewno nie!

Myszka!

Tez cos.

Prosze natychmiast przestacjojczeci wziac sie w garsc!

Przyjade w piatek, bo tez mamy gosci, mojego meza przyjacielezjechali iniemogeich zostawic odlogiem!

Nie sciskam.

Potrzasam pania!

Katarzyna

Adela do Katarzyny

Wtorek, 10 wrzesnia

Tymon twierdzi, ze nie maczegos takiego jak stal zbrojona.

Stalmoze byc hartowana, a zbrojony - beton.

Mimo wszystko nie zyczesobie byc betonowa, to jakos nieprzyjemnie.

Bedesie kierowacwstrone tej stali.

Potrzasnieta Adela.

Wiktoria

11 wrzesnia,sroda

Pojechalam z Tosia, Mackiem i pania Danuta do dwoch hipermarketow i na jeden targi zapelnilysmy moj bagaznik.

Teraz Tosiaz piesnia na ustach produkuje jakies smakolyki, pani Danuta sluzyjej pomoca (zdaje sie,z obawy, zeby jej nie wrobiono w pilnowanie

280

Macka)a ja siedze z Mackiem w najdalszym kacie ogrodka, piekniewyporzadkowanego i rycze, i robie, comoge, zeby to sie nie rzucalow oczy.

Widzialam wczorajTymona trzymajacego Adele w objeciach.

Wszystko na ten temat.

Adela doKatarzyny

Sroda, 11 wrzesnia

Dalej nicnie wiemy.

Zaklepalam Wice i wszystkim gosciom bilety- w sumie osiem!

-na premiere ioba spektakle kolejne.

Skoro nie wiadomo, kiedy zaspiewam!

Zaraz lecena kolejna probe.

Obiez Ewa spiewamy na zmianejak wyrobnice.

Parowka wciaz kreci nosem i niemowi, na co.

Twierdzi, ze swiadome artystki same wiedza, co knoca.

Pa.

Tosca (jednak!

Cokolwiek by jakis dyrygent nie powiedzial)

Adela do Katarzyny

Poznym wieczorem

To samo.

Byl natomiast pocieszny akcent wtym ponurym dniu, w operze pojawily sie bowiem Madame Mop i Sabinka.

W operze, toznaczy, przypominam pani, na dziedzincu.

Szukaly, oczywiscie,mnie, albowiem nadworcu wisi plakat, z ktoregodowiedzialysieo premierze i zapragnelymnie uslyszec.

Przyszlywiec spytac, kiedy wystepuje.

Przeczekaly kawalek probowanego wlasnie drugiegoaktu, przeczekaly moja rozmowe (nic niewnoszaca, oczywiscie)z Parowka, az w koncustracily cierpliwosc i podeszly do nas - Parowka jeszcze nie odszedl, chociaz juz sie szykowal.

Wykorzystalam wiec okazje i przedstawilam ich sobie nawzajem - pana dyrektora i dwie prawdziwe melomanki z ludu (tego ostatniego niepowiedzialam).

Moje melomankibyly bardzo przejete, ze taksobie przychodzana probe, mialy wiecnasobieszaty bardzo eleganckie, brylantamiusiane, makijaze tez wyjsciowe- pycha po prostu.

To im na pewnododawalo odwagi w nietypowym dlanich srodowisku.

281.



Odwaznie wiec zapytaly (Madame Mop) - kiedy bede Tosca?

Czy w piatek?

Spokojnie odeslalam je z tym pytaniem do pana dyrektora.

Pan dyrektor usmiechnal sie czarujacoi oswiadczyl, ze tojeszcze nie jest postanowione.

To je zdumialo.

-Jak to, nie jest postanowione?

zapytalazgryzliwym tonemSabinka.

-Przeciez piatek jest pojutrze, nie?

-Zgadza sie - odrzekl Parowka, wciaz zurzekajacym usmiechem.

-Ale widzapanie, ja to moge postanowic nawet w czwartekwieczorem.

Nawetw piatek rano.

-No tona kiedy mamy kupic bilety?

-zaatakowala go z koleiMadame Mop.

-Jak pan jeszczenic nie wie.

A potem to biletow niebedzie!

-Moga panie kupic bilety na kazdy dzien, na ktory panie chca -Parowka wciaz sie usmiechal, ale ten usmiech byl coraz rzadszy.

-Przeciez chca panie zobaczyc "Tosce", prawda?

"Tosca" bedziewystawiana przez trzy dni.

Piatek,sobota i niedziela.

-Ale my chcemy zobaczyc pania Adelejako Tosce.

To kiedy?

^

-Mowie paniom,ze jeszcze nie wiem.

-Co to w ogole znaczy!

-rozsierdzila sie Sabinka, ktora ma nature bardziej awanturnicza nizMadameMop.

Moze dlatego, ze jestmala kapitalistka i prowadzi wlasny interes,podczas kiedy jej przyjaciolka stanowi tylko sile najemna.

-Toznaczy, ze pan sobie lekcewazy publike!

Ajak nam wcalenie wszystko jedno, kogo bedziemysluchac?

Mamyjakies prawo wyboru, nie?

To nie komuna.

Nie?

-Te wasze plakaty - wtracila, osmielona, Madame Mop.

-Onewisza na calymdworcu i nic z nich dowiedziec sie nie mozna!

-Przesadzapani.

-Parowka juz byl wsciekly,ale nie mogl siewyrwacmelomankom, bo z jednejstronymialmnie, z drugiej lawke, z trzeciej Madame Mop, a z czwartej Sabinke.

-Jest rezyser, scenograf, kierownik muzyczny.

-Znaczy pan, co?

-Sabinka wziela sie pod boki.

-A mnie,prosze pana,to wisi, kto dyryguje i kto zrobil dekory, i nawet ktorezyserowal.

Jado opery ide, zeby posluchac, jak spiewaja.

Pan siena tym zna, co nie?

To pan wie, ze niespiewaja tak samo!

Jaw operze bylam kilka razy w zyciu, ale to slysze.

Niespiewaja taksamo, mowie!

-Ale nigdzie nie jest powiedziane - bronil sie Parowka- ze paniAdela spiewa najlepiej.

-A moze ja wcale nie chce sluchac tego, co spiewa najlepiej!

Jachcesluchac pani Adeli, bo mnie sie pani Adelawlasnie podoba.

I dla mnie onaspiewa najlepiej!

To ja wole, zeby naplakacie bylynazwiska na kazdy dzien, spiewakow nazwiska, nie pana, proszepana!

Pana i tak nie widac z tegotam kanalu.

282

-Tymrazem bedzie pana widac - poinformowal ja ze zwodnicza dobrotliwoscia Adas Kowal, bo wokol nas ustawilsie juz niezlywianuszekwykonawcow,ciekawych, co to za awantura.

-Orkiestrabedzie na wierzchu, nie w kanale.

Dyrygent tez.

-No, panto chyba sobie ze mniekpi!

Pan wie, oco mi chodzi!

Panatez zreszta lubie sobie posluchac, jako tubadur mi sie pan podobal, owszem,bardzo.

Pan kiedy spiewa?

-A ja spiewam wszystkie trzy spektakle - powiedzial Adas,ucieszony z komplementu.

-Dziekuje pani za dobre slowo.

-Ja teraz bylamw Warszawie - odezwala sie Madame Mop.

-I widzialam plakaty tej warszawskiejopery.

Totam jest wszystkonapisane.

Moznasobiezaplanowac, ze za miesiac sie przyjdziei wiadomo, co bedzie.

Tutaj tak nie mozna?

Tego juz Parowka nie wytrzymal i grzmiacym glosem zarzadzilkoniec przerwy.

Musielismy zwinac wiec.

Oburzona Madame Mopi pomstujacaSabinka poszly dokasy, zamawiac sobie bilety nawszystkie trzy spektakle.

A Adas Kowal juzchybana dlugi czas zyskal przydomek "Tubadur".

Czy musze pani mowic, jak dostalamw kosc na tej probie?

Caluje.

Zmeczona - alejednak - Tosca.

Wiktoria

12 wrzesnia, czwartek

Bilam sie troche z myslami, czy sprobowac porozmawiac z Tymonem, ale nie doszlam do niczego.

Widzialam ich we wtorek nawlasne oczy, ech, szkoda gadac.

Jesli to nie byl czuly uscisk, toja juznie wiem, najakim swieciezyje.

W ogrodku, pod starym orzechem.

Wyszlam nachwile na ganek, za Szanta, oczywiscie, ale potym, co zobaczylam, juz mi bylo wszystko jedno, czy zwialagdzies, czy nie.

Nie zwiala zreszta,siedziala cichutkow kacie korytarza i przegryzala kabel telefoniczny.

A Tymon byl tego dnia jak gdyby nigdy nic - zadowolonyi odprezony.

Mialam tegopopoludniamontaz - ipierwszy raznie bylam zla,ze musze wracac pozna noca.

Zmontowalismy reportaz o naszym

283.



tramwajarzu.

Pani dyrektor zapewne zdziwi sie - po co w ogole ruszac tramwajarza, ktory ani zony nie zabil, ani dziecek nie skatowal, ani nawet zadnej afery korupcyjnej nie zaliczyl.

Tramwajamijezdzi.

No to co?

Trzymal mnie w pracy ten nastroj,azmnie Piotrus ofuknal.

-Nie dla panidyrektor robimy ten reportaz, tylko dla ludzi,ktorzy tez tymitramwajami jezdzili,jak nas jeszcze na swiecienie bylo.

Bedzie im przyjemnie,jak sobie popatrza nate starerzechy.

Mam namysli tramwaje, nie tramwajarza -dodalskrupulatnie.

-Aprzeciezzauwaz, Wiko, cale to tramwaj arskie towarzystwo, no wiesz, ci milosnicy,to mlodzi ludzie.

Znaczy jednak robimy reportazdlawszystkich - zakonkludowal.

-A ciebiegryzie jakis mol.

Ja to widze.

Ale nie mozesz przez pryzmat mola ogladac tego, co tu robimyzawodowo, bo ci bedzie rzutowalo.

Co zkolei do niczego dobrego nie doprowadzi.

Jednym slowem -uszydo gory.

Tu bymprzykleil to sliczne ujecie z dzwonkiem?

Co ty na to?

Przykleilismy dzwonek.

Uszy do gory.

Pryzmatmola.

Co zrobic - wszystko teraz widze przez pryzmat mola.

Pozniej

Tosia uszczesliwionai podspiewujaca swoim barytonowymglosem jakies kurpiowskie piesni ludowe, od wczoraj produkujew kuchni wielkie ilosci pysznych rzeczy dojedzenia i wszystkopakuje do naszej wielkiej zamrazarki w piwnicy.

Moj Boze, w zyciu bym nie przypuszczala,ze perspektywa najazdu gosci uraduje pomocnice domowa!

AleprzeciezTosia jestze wszech miarnietypowa.

Najdziwniejsze jednak, ze zaagitowala pania Danute,ktora nie marudzi, nie pcha sie do komputera, tylko razem z nialepi pierozki, piecze miesiwa izawija zrazy.

Dzisiaj tez zabraly siedociast.

Czy ja nie pomylilam dat?

Niebedzie to jaka Wielkanoc?

-Barbekiuto barbekiu, czy jak tam pani nazywa ten grill,a przeciez musza panstwo cos jesc przez caly czas, nietylko najednym przyjeciu w ogrodzie - powiedziala Tosiarozsadnie, kiedy podsmiewalamsie ztych gor zarcia.

-Jeszcze mi pani podziekuje,paniWiko!

-Juz panidziekuje, pani Tosiu kochana moja, przeciez bez panito jabym sie tu zarabala tasaczkiem!

284

Tosiaprychnela smiechem (czy az tak rozsmieszyla ja wizjamniezarabujacej sie samoobslugowe tasaczkiem?

).

-A poza tym wszystko, czegosienie zje, to sie zamrozi, nic sienie zmarnuje,bedziemy mielizapas na czarna godzine.

-Przewiduje pani jakasczarna godzine?

-Czarna godzinato bedzie, jak mi sie przestanie chciecrobic.

Teraz rozesmialysmy sie juz obie,bowiem wizja Tosi, ktorej nie

chce sie pracowac, jestw duzym stopniu abstrakcyjna.

W tym momencie dolaczylado naspani Danuta, ktora weszla

do kuchni z ksiazka kucharska w garsci.

-Sluchajcie, kochane panie -zawolala podniecona.

-Mamswietnypomysl!

Zamiast jakichs zwyklych plackow z kruszonka,upieczemy tort.

Dwa torty!

Co pani na to, pani Tosiu?

Boze jedyny,sto latnie pieklam tortow, ostatni raz jakmialam dwadziescia lat,mama mnie uczyla,a potem juz nie bylo dla kogo,maz nudziarz,przyjec nienawidzil, jakies polarne robale tylko ogladal, zadnegozyciarodzinnego tak naprawde nie mialam, a jeszcze teraz wszyscysie odchudzaja!

PaniWiko, pojecia paninie ma, jaka ja jestem paniwdzieczna!

-Za co, pani Danuto?

-Czynie moze pani mi mowic"Danusiu", ta Danuta takaoschla!

Za to,przeciez, ze znowu sie cos dzieje!

Zejest mnostwo ludzi, spotkanie przyjacielskie, zjazd rodzinny i pani mnie zaprosila,atak siedzialabym w pustym mieszkaniu u Adelki i ogladala te glupia telewizje.

o, przepraszam, zapomnialam, zepani pracuje w telewizji!

-Nic nie szkodzi - rozsmieszyla mnie tym entuzjazmem, a jednoczesnie poczulam, ze chyba ja zaczynam rozumiec, ja tez tak naprawde lubie, jak jestduzo ludzi i cos sie dzieje.

-Cieszesie, ze pani sie u nas dobrze czuje.

Ajaki tort panichce zrobic?

-Dwa,niejeden.

Oba klasyczne, znalazlam tu przepisy,jak mialam dwadziescia lat, to takie wlasniesie robilo u nas wdomu.

Mama mnie nauczyla, ale od tej pory zapomnialam, bo nikt nie potrzebowal.

a prawda,to juz mowilam.

Jeden bedzie Sachera, a drugiDobosza.

Tluste i niezdrowe, alejakie pyszne!

Sachera wlasciwienawet nie taki tlusty, tylko trzeba kupic marmolade morelowa koniecznie!

-Kupie jutro, wystarczy?

-Wystarczy, wystarczy, przeciez my jutrodopiero bedziemy jeprzekladac, albo nawet pojutrze, zalezyod tego, na kiedy maja byc.

No wiec nadal nie wiemy, na kiedy maja byc torty pani Danusi.

Przed chwila wrocila do domu Adela, zla i zmartwiona -jej dyrektor jeszcze sie nie wypowiedzial.

Jest22.

00. To kiedyon sie wy285.



powie?

Adela nic nie chciala jesc, wziela sobie herbate i poszlaspac.

A ja pomyslalam, ze skoro juz beda rodzice Tymona, to bylabymostatnia swinka, gdybym nie zaprosila wlasnej rodziny na to glowneprzyj atko.

Tylko na kiedy?

Na kiedy?

Jeszcze pozniej.

Wlasciwie juz piatek

Ten jej dyrektor jest nienormalny.

Wydzwoniono ja o wpol dodwunastej w nocy,ze ma natychmiast przyjechac i dlaczego w ogole wyszla zproby?

Tymonja zawiozli siedzial na tej probie z nia do konca.

Wrocilio pierwszej.

Adela musiala wbic sie wpelen kostium i zaspiewacjedna, slownie jednaarie, po czymdowiedziala sie, ze na premierzebedzie Ryszarda Zygmund, o czym przeciez wszyscy juz dawno wiedza - powiedzial jej ten pieszczoch.



A czy ona zaspiewa w sobote, czy w niedziele - tego dowiemy siejutro rano.

To jest obrzydliwei bezduszne, iw ogole.

Tymon jest bardzoprzejety i oczuod Adeli nie odrywa.

Wiktoria

13 wrzesnia, piatek

Trzynasty, piatek.

Czy cos sie wydarzy gorszegoniz dotad?

Zaczelosie milo, boprzyjechal Witek z tymswoim znawca oper.

Z Tymonem minelisie chyba w drodze,bochociaz chcial sobie zrobic wolne, to costam jednak sie pilnego urodzilo w Swinoujsciu,wiec pojechal, proszac, zeby gonatychmiast zawiadomic, kiedy siewreszcie objawi termin wystepu Adeli.

Wiadomo,co jest najwazniejsze na swiecie.

Prom z Kopenhagibyl o osmej, wiecobaj panowie zjechali prostona sniadanie,takie dosc pozne, ale jak dla nas wsam raz - wczoraj siedzielismy bardzo dlugoz powodu Adelidyrektora.

Adelanie mialajuz dzisiaj prob, ale pojechala do opery, zeby sie wreszcie dowiedziec,czy spiewa jutro,czy dopiero wniedziele.

No i odwolac nasze osiembiletowna dzisiaj.

Premiera bezniej nas nie interesuje, zdecydowali286

smy, ze bedziemy prowadzic zycie rodzinne i towarzyskie,a owoslynne barbecue zrobimy jutro lub pojutrze, zaleznie od wiadomej decyzji.

Tak naprawde niejestem w nastroju do zadnego zycia towarzyskiego, zycie rodzinne mi sie sypie,najchetniej zaszylabymsie w kacik i wyplakalaoczy jak w starych bajedach, ktore czytywalam,dzieckiem bedac.

Tego akurat nie moge zrobic, jestem pania domu i musze trzymacpion.

Po prostu musze.

Nie mam wyjscia.

Niemogesie rozleciec.

Taka mam mantre na dzis, jutro i pojutrze- muszetrzymacpion.

Musze trzymac pion.

A w poniedzialek - jest taka mozliwosc, zew poniedzialek towszystko pieprznie - ze uzyje technicznego wyrazenia realizatorowtelewizyjnych.

I dziennikarzy tez.

Idziennikarek.

I nagle sie okaze, ze wcale nie mam domu, itylko mi sie wydawalo, ze go mam.

I ze pierwsze wielkie przyjecie bedzie ostatnimwielkimprzyjeciem- Tosia sie zmartwi, bona pewno powziela nadzieje, ze teraz juz bedziemy urzadzac duze spedy, na ktorych onabedzie mogla pokazac,co potrafi, i napatrzyc sie na zyczliwie dosiebie nastawionych ludzi.

Tak powiedziala.

A teraz sie zmartwi.

Tosia sie zmartwi - a ja?

A ja musze trzymac pion.

No wiec gotrzymam.

Sniadanie bylo dosc kameralne, bo bez Adeli i Tymona, paniDanusia odsypiala nocke spedzonaprzy pieczeniu biszkoptow,a resztajeszcze nie dojechala.

Tosia z kuchni nosa nie wychyla,zabrala tam sobie mlodziez, czyli Macka i Szante, wpakowala ich dowspolnego kojca i dalej zaciekledziala na niwie kulinarnej - wiectylkonasza trojka jadla razem: Witek, Arne i ja.

Witek,kumojemu zalowi, nie przyjechal w mundurze, powiedzial, ze nie bedzie sie wyglupial.

Ten jego Arnejest starszym panem wielkiej klasy,klasa z niego bije i rzucasie w oczy, ale rzucasiew oczy tez z klasa, czyli jakos tak w gruncie rzeczy dyskretnie.

Wykorzystalam moment, kiedy poszedl do lazienki i zapytalam Witka:

-Ty sluchaj, Witus, jestes pewien, ze Arne jesttym, za kogosiepodaje?

Witek jakby sie zmieszal (moze przed poludniem jego poczuciehumoru czesciowo zanika i nie zlapal dowcipu).

-Co masz na mysli, Wikus?

Patrz, znowu fajnie wyszlo, Witusi Wikus.

No wiec co ztym Arnem?

Nie jest kim?

-Wlasnienie wiem, kim jest,a kim nie jest.

Podejrzewam, ze nabral cie zta operai jest dunskimkrolem incognito.

Takie robi wrazenie.

Bardzo dystyngowany.

I w ogole piekny pan.

Witka odblokowalo.

287.



-Ach, dunski krol!

Nie,dunski krol wyglada inaczej.

Prawdemowiac, Arnejest od niego przystojniejszy.

I lepiej mowipo angielsku.

Iniewatpliwie lepiej zna sie namuzyce.

Chcialam go jeszcze podrazyc na temat naszego tajemniczego goscia, ale tajemniczy gosc wlasnie znowu sie pojawil, wypadalo przejsc na angielski i przede wszystkim zaniechac plotkowania.

Nasza poranna konwersacja dotyczyla wzasadzietego, co Tosia podalado zjedzenia (same pyszne rzeczy),no ioczywiscie, premiery.

A wlasciwie odgadywania - w ktorymspektaklu zaspiewaAdela.

Opowiedzialam im o wszystkich perturbacjach,jakie ostatniobyly doswiadczeniem Adeli.

Arne nie posiadalsie ze zdumienia,a Witek z oburzenia.

Wlasnie wydziwialismywspolnie na nienormalneuklady w tejoperze, kiedy dolaczyla do nas paniDanusia.

Weszlado salonuswobodnie, jeszcze troche ziewajac, spojrzala na Witka, spojrzala,,naArnego i jakby wnia piorun strzelil.

Najwyrazniej zobaczyla krolewicza z bajki.

Bajki dla mocnostarszych dzieci,oczywiscie.

Splonela najprawdziwszym rumiencem, spuscila oczetai zatkaloja kompletnie.

Trzeba jej przyznac, zewygladala bardzo korzystnie,w dlugiej brazowej spodnicy ikremowej, nieco staroswieckiej bluzeczce, z dlugim sznurem prawdziwych korali, nie tych ogromnych,ale takich w sam raz, wielkosci grochu.

Takie dziewcze hoze podsiedemdziesiatke.

I to ma byc kobieta,ktora zabawiala sie w palenie maryski podnieobecnosc doroslej corki?

Doprawdy, mama Danusia ma stotwarzy.

Zupelnie jak kameleon.

Arne obrzucilja spojrzeniem pelnym uznania i powiedzial jejkilka milych slow na powitanie.

Niestety, po angielsku.

Pani Danusia podala mu raczke, najwyrazniej do pocalunku,ale.

te Dunczyki.

nie znaja sie na dobrych obyczajach.

Arneuscisnal jej reke i znowu cos zagadal.

Pani Danusiapokrecilaglowa.

-Mnie tez jest milo.

Bo mam nadzieje, ze to mi powiedzial?

Onpo rosyjsku nie umieczasami?

Zapytalam o toArnego, ale pokrecil z zalem glowa.

-Angielski, niemiecki, francuski,wloski -odrzekl.

-Bardzo zaluje.

-No, ja bardziej - oswiadczyla pani Danusia.

-Jak my sie bedziemy porozumiewac?

Bedziecie tlumaczyc, kochani, dobrze?

Boja tylko rosyjski.

Adelka niedzwonila przypadkiem?

288

Zanim zdazylismy odpowiedziec na to pytanie, huknely drzwii stanela w nich samaAdela.

Zamiast powiedziec dzien dobry, rzucila od progu mocno budowlanym slowem, padla na fotel i wybuchnela placzem.

Zamarlismy wszyscy.

Pierwsza odzyskala glospani Danuta.

-Jezus Maria, dziecko - powiedziala naprzydechu.

-Co sie stalo?

Kiedy spiewasz?

-Wcale nie spiewam - odparla gwaltownie Adela i poprawilamacia.

-Jak tonie spiewasz?

-zdumialsie z koleiWitek.

-Tak to.

Nie spiewam.

Anijutro, ani pojutrze.

-Czekaj -teraz ja sprobowalam cos wyjasnic.

-Mowilas, zeZygmund moze tylko premiere, a potem ty na zmiane zKarwasinska.

Imowil ci ten twoj Wowa, ze Karwasinska gorsza.

-A dyrektor mowi, ze ja jestem gorsza.

Mac cholerna.

Przepraszam Witek, ciesze sie,ze cie widze.

Witek usciskal ja bez slowa.

O Arnem wszyscy jakos zapomnieli, a on sie nie narzucali stal spokojnie w kaciku,czekajac, az muktoswytlumaczy, o co chodzi.

Wreszcie Adela go spostrzegla.

-O, kurcze - powiedziala juz spokojniej.

-Witek, atojest tentwojprzyjaciel, ktory przyjechal, zeby mnie posluchac?

No to japroponuje, jednak idzcie dzisiaj,na Rysie, jest zdecydowanie lepszaniz Ewa.

Pojakiemu sie z nim gada?

-Po angielsku, wlosku, francuskui niemiecku.

Jakwolisz?

-Po niemiecku nie lubie.

Przeszla na angielski i przedstawila sie Arnemu, jednoczesnieprzepraszajac za niekontrolowany wybuch.

-Widze,ze cos powaznego sie wydarzylo -powiedzial zyczliwie.

-Czy moge jakos pomoc?

-Watpie.

Raczej nie.

Wyjasnila mu, wczym rzecz i znowu zapadlo klopotliwe milczenie.

Pani Danusia uznalawidac,zei tak nie pogada, poszla wiec dokuchni, powiedziecTosi o zmartwieniu.

-Ale ja czegos tu nie rozumiem - odezwal sie Witek.

-Skoroniespiewasz w zadnym przedstawieniu, to po co w ogole bralas udzialw tychwszystkich probach?

-Bralas udzial we wszystkich probach?

-zdziwil sie Arne.

-Tutejszaopere stac na wynajmowanie spiewaczek, ktore nie zaspiewaja?

-Zaspiewac to ja zaspiewam - powiedziala Adela.

-Za kilkatygodni jedziemyz "Tosca" do Niemiec, a potem bedziemy to robicw Szczecinie, normalnie, w sali, nie na podworku.

Tyleze teraz

289.



mnie wymiksowal.

Bardzo mi przykro, naprawde.

Przyjechalesz Kopenhagi po nic.

Witek, ty tez.

-Ja przyjechalem po to,zeby sie z wami zobaczyc, moja droga -rzekl Witek jakos tak bardzo cieplo.

-No i oczywiscie, ze chcialemcieposluchac, ale to druga rzecz.

Ostatecznie mam twojaplytke,moge ja sobie puszczacw kolko.

-Te trzy piosenki - rozesmiala sie Adela,jakby mimowoli, aleod tego jej smiechu wszystkimnam zrobilo sie lepiej.

-Komik jestes, Witus, ale to mile, co mowisz.

-Ja teznie trace nadziei, ze jednakcieuslysze - wtracil Arne.

-Moze cos zaspiewasz specjalnie dla nas.

Wika,wy macie fortepian?

Chetnie Adeli zaakompaniuje.

-Sasiedzi maja pianino.

Moze to jest ipomysl, zrobimy sobieprywatny koncert.

Arnezagra albo Kasia,przeciezzaraz Kasiaprzyjedzie!

Zaczynalismy powoli godzic sie z sytuacja i zastanawiac nad wariantami B, C, D itak dalej.

W tym ukladzie przyjatko ogrodowepostanowilismy zrobicjutro, czyli w sobote, w trakcie przyjatka -ale blizej poczatku, zeby nie narazac artystki na straty moralnezwiazane z zasada "jak pije, to nie spiewam" - udac sie do Lalki,wykorzystac jej pianino i posluchac kilku arii w wykonaniu Adeli,a potem juz zgodnie sie upic.

Zjadajac, oczywiscie, tewspanialosci,ktore Tosia z pania Danusia dlanas przygotowaly.

Plus miechoz grilla.

Uznalismy, zegodzina pietnasta bedzie w samraz.

Kiedy juzwreszcie wszystkie wazne decyzje zapadly,zaczelam wydzwaniac doLalki i jej gbura oraz do mojej rodziny z zaproszeniamina owo -improwizowane - zelgalam, zeby usprawiedliwic, zetak poznodzwonie - przyjatko.

Wszyscy przyjeli zaproszenie, takwiec wygladalo na to, ze bedzie to raczej potezne bankieciskow naszychprzydomowych krzakach.

Adela i obaj panowie poszli tymczasem do ogrodka, cieszyc siereszta lata, rozmawiaco sztuce i pic kawe, ktora pani Danusia imdoniosla razem z jakimisdrozdzowymi buleczkami.

Udalomisie wreszcie odlozycsluchawke i siasc na chwile dokomputera.

Pisanie mnie odpreza, a czuje, ze niebawem bede musiala znowu sie naprezyc.

A teraz moze nawet w tajemnicy padne sobie na dziesiec minutnatapczanik.

Jakos czujesie zmeczona tym wszystkim.

Szczegolnieglupie myslisa meczace.

A znowu mnie dopadaja.

Kysz.

Zgin, przepadnij.

Trzy dni musze ten pion utrzymac.

290

Pozniej

Lezalam na tapczaniku dokladnie dwie minuty.

Jak to dobrze, ze komorki zawieraja te male, cwane urzadzeniado przypominania.

Pojechalam po Kasie na dworzec.

Bardzo mnie ucieszyl jej widok - zamaszystej damyw wieku zacnym, w dlugiej spodnicy,krotkiejkurteczce i z plecakiem.

Kasia harcerka byla,jesti bedzie.

-Jakze sie ciesze!

-powitalysmy sie jednobrzmiacym okrzykiem, zrobilysmy solidnegoniedzwiadka i podazylysmy do samochodu.

-Opowiadaj - zakomenderowala krotko druhna Kasia.

-A co ja cibede opowiadac - chlipnelam, po czym zaczelamopowiadac.

-No,niewiem, moja droga - zastanowila sieKasia, kiedy przestalam narzekac.

-Mowisz, zeich zlapalas in flagranti?

-Ja ich nie lapalam.

Widzialam, jak sie sciskalipo katach.

-Bo wiesz.

Mnie Adela pisala,ze podoba jej sie ten kapitan.

On naprawdejest patykowaty?

-Dosyc.

Och, Witek jest kochany, naprawde.

Ale z nim sie niesciskala, tylko z Tymonem.

-Mozeto bylo takie niewinne, przyjacielskie sciskanie, na dziendobry na przyklad?

-Przestan.

To byl proces ciagly.

Trwaloi trwalo!

-Hmmm.

wiesz, z jej listow jakas tam fascynacja Tymonemwynikala,ale czy Adela chcialaby ci zrobic az takie swinstwo?

-Kasiu.

Badz dorosla.

Seksto seks.

Hormony to potega.

Samatego kiedys doswiadczylam.

-Teraz ty przestan!

Mam nadzieje, ze caly czas tego doswiadczasz!

Czyzby cos w tymzakresie przestalo funkcjonowac?

-Nie jest tak dobrze, jak bylo, bowiesz, najpierw Tymon byl zapracowany, potem ja wrocilamdo telewizji, stale cos.

Chyba zaczelismy gonic w pietke, a wtedywlasnie pojawila sie piekna primadonnai sie spsulo.

-Chyba musze z nia powaznie porozmawiac.

Ona teraz jestw domu?

Wystraszylam sie.

Jesli terazKasia postawi Adele do raportu, toona moze tego nie wytrzymac.

-W domu jest, ale chyba to niejest najlepszy czas na powaznerozmowy.

Ona ma klopoty w operze.

-A,wlasnie.

Kiedy ona w koncu spiewa?

Jutro, pojutrze?

-Wcale.

291.



Opowiedzialam Kasi rzewna historie, ktora zyje ostatnimi czasynasz dom.

Kasia potraktowala rzeczna poly z oburzeniem,na poly filozoficznie - tymczasem jednak dojechalysmy do domu i trzebabylo sie witac.

A byloz kim, bo kiedy ja jezdzilamdo Dabia, w domu pojawilisie rodzice Tymona.

Nastapily kolejne prezentacje, uzgadnianiewspolnego jezyka (pozostalismy przy angielskim), wreszcie Tosiauroczyscie zaprosila nas do stolu, ktory rozciagnela na jego cala, nigdy dotychczas nieuzywana, a imponujaca, szerokosc.

Wtedy przyjechal Tymon i powitania zaczely sie od nowa.

Tosi wystygla zupa,alebez zmruzenia oka podgrzalaja i po raz drugi wyniosla wwielkiej wazie na stol.

Zaczelismy juzsobie nalewac, kiedy wkieszeni Adeli zadzwonilakomorka.

Krotko, esemesowo.

Adela miala zamiar ja zignorowac,ale nie wytrzymala.

Odblokowala, zajrzalado poczty i wykonala okrzyk pelen zdumienia.

-Co znowu?

-spytala Kasia.

-Niech pani lepiej zostawi tenokropny wynalazek.

Ta zupa ladnie pachnie.

Nalejesz mi, Wiktorio?

-Spiewamjutro - powiedziala Adela.

Reka z lyzka wazowa zamarla mi w powietrzu.

-Cos ty powiedziala?

-Spiewamjutro.

Czekajcie, zaraz sie dowiem szczegolow.

Wybrala numer, uslyszelismy sygnal zajetosci, wybrala nastepny,to samo, wybrala trzeciz kolei.

-Ewa?

Adela mowi.

Sluchaj, dostalam dziwnegoesemesaodAgnieszki.

Chcialamz nia rozmawiac, ale ma zajety numer, dyrektor to samo.

Moze ty cos wiesz?

-Dajna glosnik - powiedzialaobcesowo Katarzyna, przechylila sie w strone Adelii bezceremonialnie wcisnela prztyczekod glosnika w jejaparacie.

Uslyszelismy mily damski glos.

-...

No wiec powiedzialam dyrektorowi, ze jutro na pewno niebede mogla spiewac.

Jesli nie moze zatrzymac Rysi, to musi sieskontaktowac z toba.

Kurcze, Ada, ja chce zrobic kariere, ale nie potrupachkolezanek.

Wszystkie oczy wpatrywaly sie hipnotycznie w Adelina komorke, wstrzymalismy oddechy, zeby pani podrugiej stronie nie zorientowalasie, ze ma calkiem spore audytorium.

Tylko Arne nie wytrzeszczal oczu, spokojnieczekajac, az transmisja dobiegnie koncaiktos mu przetlumaczy, o co chodzilo.

-Ewa,Boze swiety, jestes niesamowita.

Aleja tezprzeciezniechcerobic kariery po niczyich trupach.

292

-No inie bedziesz.

Przeciezbylysmy zaplanowane wszystkietrzy.

Ja nawet wole niedziele, bona pewno przyjdzie wiecej ludzi.

Juzbeda wiedzieli, ze przedstawieniejest fajne.

Nie martw sie o nic,tylko przyjdz i spiewaj.

Ja tez uwazam, ze jestes najlepsza z naswszystkich, a Parowka jestsadystyczna swinia.

Mam nadzieje, zenikt nasnie podsluchuje?

Zamarlismy.

Adela zamachala rekabez komorki, niepotrzebnienas wyciszajac.

Niepotrzebnie, bo i taknikt nie oddychal.

-Ewa.

a jak przekonalasParowke?

Dal sie slyszec srebrzysty chichocik.

-Najpierw mu powiedzialam, ze nie moge i juz.

Ale on zadalpodania powaznegopowodu.

No to ja mu powiedzialam, ze mogepodacpowod, ale dla niego to bedzie krepujace.

Kazalmi przestacsie wyglupiac.

No to sie przyznalam, bardzo zawstydzona, zedostalamokresui jutro mam najgorszy dzien, zawsze drugiego dnia mambole i ho, ho, chcialam kontynuowac, ale jego zbrzydzilo i kazal miprzestac mnozyc intymne szczegoly.

Zawarczaltylko jeszcze tak poswojemu, wiesz jak, ze gdybym w Metropolitan powiedziala komus,ze nie zaspiewam, bo mam okres, to by mniesmiechem zabili.

A nie, panie dyrektorze, jana to, jak bede spiewala w Metropolitan,to mi nic nie przeszkodzi.

Ale wSzczecinie nie bede ryzykowala,zecosmi sie stanie z glosem.

Mojlaryngolog mnie straszyl skutkamiforsowania glosu wtych trudnych momentach, jak to sie teraz mowi w reklamach.

Parowka juz wiecejnie wierzgal, tylko zawolal sekretarke iwydal jejpolecenie.

A ona ci wyslala tegoesemesa.

Itowszystko.

-Ewa, nie wiem, co powiedziec.

-Nic nie mow.

Harowalysmy obie jak woly pociagowe iobunam sie nalezy.

Ide sie teraz relaksowac,a potem pojde posluchac,jak Rysia sie meczy.

Wiesz, ze jakjej slucham, to mnie gardlo boli.

No to trzymaj sie, Adela.

Jutro ciebieposlucham i powiem ci, ktoraz was byla lepsza.

Komorka dzwieknela i wreszcie moglismy odetchnac.

Kazdyznas musial poza tym wydac okrzyk, ktory mu od dawna wzbieralw watpiach.

Najglosniej rozlegl sie operowysopran Adeli:

-Nigdy wiecej nie powiem, ze Ewa falszuje!

Nigdy wiecej niepowiem tego,nawet na torturach!

-A falszuje?

-zainteresowal sie Witek podstepnie.

-Jak cholera.

Ale ja tego nigdy nie powiem!

Alez mi terazwstyd!

Niech nikt nie wazy sie przetlumaczyc tego waszemu Dunczykowi!

293.



-Ma pozostac w niewiedzy co do twojego wystepu?

-Witekmial najwyrazniejdobry dzien naniewinne zarciki.

-Ma pozostac w niewiedzy, ze szkalowalam szlachetna jednostke!

Sama mu zreszta wszystko powiem, co trzeba, a co nie trzeba,nie musi wiedziec!

Zaczela teraz konwersacjepo angielsku, a tymczasem Tosia zrezygnowana, choc uszczesliwiona obrotem wydarzen, zabrala namsprzed nosa zupe i poszla ja podgrzewac po raz trzeci.

Ciag dalszy obiadu przebiegl w atmosferze zgola bozonarodzeniowej.

Zostawilamuradowane towarzystwo przy deserze (ale niebyly to jeszcze owe dwa slynne torty) i poszlam do telefonu, przenosic przyj atko sobotnie na niedziele.

Jeszcze pozniej zapakowalam Macka do spacerowki i udalam siena dlugi spacer.

Chcialam sie wymknac tylkoz synkiem, ale dopadlamnie mama Tymona.

-Czy moge pojsc z toba?

Przepraszam ciezanatrectwo,widze,ze mialas zamiar odpoczac od tego calego rozgardiaszu, cocisieslusznienalezy zreszta.

ale tak bymchciala popatrzec na wnuczka.

Przyrzekam, ze niebede nic mowila, dobrze?

Popatrzec nawnuczka.

Alez to nie jest jej wnuczek.

Mozeby jejotym powiedziec?

Tylko po pierwsze, nie uzgodnilam tego z Tymonem.

Po drugie, czy to nie byloby zbytokrutne?

Boze, jeszcze i to.

A przeciez gdybyTymon naprawde mnie puscil kantem - mezczyzni to robia, nie ma co sie oszukiwac - to wtedy lepiej, zeby wiedziala,czy lepiej, zeby nie wiedziala?

Ratunku.

Poszlysmy do lasu.

Jedna z wiekszych zalet Podjuchjest to, ze leza naskraju Puszczy Bukowej.

Jeszczew niej trwalo lato, ale juz widac bylo, ze zaraz drzewa zaczna zolknaci brazowiec.

Krotki okresszczescia i dowidzenia.

-Wikuniu - odezwala siemoja tesciowa.

-Ja wiem,ze mialamnic nie gadac, ale widze, ze cos siez toba dzieje niedobrego.

Mozemi powiesz?

Moze moglabym ci jakospomoc, coreczko?

-Chyba nie.

-Przelknelamsline.

Coreczko!

-Widzi mama, jasie ostatniotroche przepracowalam iterazto wylazi.

Fajny mamylas, prawda?

-Bardzo - przytaknela ochoczo i zaczela mi opowiadac o swoim ulubionym lesie, ktory znajduje siena Boczaniu w Tatrach.

Tezznamten las i pamietam, cow nim rosnie,wiec pogadalysmy sobie troche o przyrodzie ojczystej.

Okazalo sie nawet, ze obiekojarzymy te sama kepe tojadow wjednymnaprawde ladnym miejscuz widokiem.

294

-Pasujecie do siebie z Tymonem - powiedziala ni stad, nizowad.

-Cieszymysieoboje zWiekiem z waszego szczescia.

Toznaczy, mam nadzieje, ze szczescia.

Tymon w kazdym razie jestszczesliwy.

-Skadmama wie?

-baknelam.

-Znam go.

To w koncu moj syn.

Jak ten maly szkrab wam dorosnie, to sama zobaczysz, tez bedziesz wiedziala, coon czuje.

Chcialamja w takim raziezapytac, co czuje Tymon do Adeli,ale zmilczalam.

Nie rzucilosie to, mam nadzieje, woczy, bo Maciek, ktory dotej pory przysypial, teraz zaktywizowal sie i zapragnal rozmowy.

Tesciowa chetnie znim podjela konwersacje,wyciagnela go z wozka i zaczela mu pokazywac rosliny.

Caly czasprzemawiala do niegopiekna, literacka polszczyzna, co mnie ucieszylo, bo nienawidze ciumciania do dzieci i uwazam, ze im sie odtegorobi wodaz mozgu.

Tesciowa prawdopodobniebyla tego samego zdania.

Po dwudziestu minutach niestrudzonego dialogu Maciekzwiadl tak samo nagle, jak siezaktywizowal.

Tesciowa ulozyla gopieczolowicie w wozeczku,zaspiewala milym glosem kilkataktowstarej kolysanki i synusblyskawicznie odjechal w swiatmarzeni snow.

-Jest wspanialy - orzekla tesciowa, prostujac sie z niejakimtrudem.

-1 posluchaj mnie, Wikuniu, bo mozeto cie dreczy.

myslisz,ze my nie wiemy, a my przeciez wiemy.

-Co wiecie?

-Bylam przerazona.

Czyzby Tymon im juz zdazylpowiedziec osobie i Adeli?

Bzdura, przeciez wyraznie powiedziala,ze jestszczesliwy i miala na mysli, ze ze mna.

chyba.

-Wiemy,ze nie Tymon jest jego ojcem, powiedzial nam to nawaszymslubie.

Dla nas to nie ma znaczenia.

Jest twoj,Tymon kocha ciebie,kocha jego, uznal go za swego, dal mu nazwisko,jestwam dobrze razem.

Wieci dla nas to jestnajukochanszywnuczek.

Proste, prawda?

Nie rozplakalam sie i uwazam, ze byl to z mojejstronyakt najwiekszego bohaterstwa.

Zamamrotalam cos niewyraznie i zaproponowalam powrot dodomu.

Zgodzila sie z usmiechem.

Jakby ze mna maz wytrzymal piecdziesiat lat, to tez bym sieusmiechala.

295.



Wiktoria

14 wrzesnia, sobota

Niewygodnie jest pisac jedna reka, ale trudno.

Sa malarze, ktorzy maluja, trzymajac pedzel w ustach, bo nie maja ani jednej reki,

aninawet nogi.

Sama widzialam takie obrazki, niektore bylybar-dzo ladne.

Wszyscy poszli na to przedstawienie z Adela, w domuciszai spokoj, tylko Maciek gada z Szanta na dywanie.

Wczorajszy wieczor byl dosc spokojny,jak na tak wielkie towarzystwo.

Adela padla kolo siodmej wieczorem, co jest zrozumialepo tych wszystkich emocjach i nieprzyjemnosciach.

Do Lalki poszli

spac Witek z Arnem, reszte ulozylismy calkiem wygodnie - jednaknasz Palacyk to potega.

Sniadanie jedlismy dzisiaj"na osobki", Tosia chyba naprawdeuwielbiaduze spedy,bo nic nie miala przeciwko karmieniu kazdegopo kolei.

Pani Danusia jej pomaga, o ile nie wpatrujesie z zachwytem w Arnego, ktory udaje, ze tego w ogole nie widzi.

Musialby byc

kompletnie slepy i w dodatku glupi,zeby nie widziec, a nie jest anitaki, ani taki.

Przed poludniem Adela i Kasia poszly z wizyta do Lalczynegopianina - Witek iArne natychmiastpopedzili za nimi, uzywajacroznych balamutnych argumentow na tematy zwiazane z pozostawionymi tam bagazami.

Niktim nie uwierzyl - chcieli posluchac.

Pani Danusia, oczywiscie, popedzila raczo w sladza swoim nowym idolem.

Tymona Tosiawyslala po niezbedne zakupy chlebkowo-bulczane.

Jego rodzice wzieliMacka do spacerowki i powedrowali z nim doPuszczy.

Trzymali sieza raczki, jak Bogakocham.

Ja zabralam siedo prasowania swojej kiecki operowej iTymonakoszuli.

Normalnie zwalilabym te czynnosc, ktorej,notabene,nie

znosze, naTosie - tymrazem nie wypadalo, bo miala dosyc robotyz tym calym zarciem.

Oddawalam sie zatem znienawidzonemu zajeciu, popatrujacprzez okno dla urozmaicenia i rozmyslajac o tym, co mi wczorajw lesie powiedziala mama Tymona,najwyrazniej nie majaca pojecia, co sie naprawde dzieje w naszej szczesliwej rodzinie.

Nagle dotarlodo mnie, ze widze Szante za bramka.

Kto,do diabla,nie zamknal bramki?

Wszystkich uprzedzalismy,ze Szanta jestwedrowniczka i trzeba zamykacbardzo starannie!

Wylaczylam zelazko i wyszlamz domu.

Bramka byla porzadnie

zamknieta.

Metr od niej natomiast zialaspora jama.

Szanteczkawykonala podkop.

Krzyknelam na nia gniewnie.

Udala, zemnie nie slyszy i ze nienazywa sie Szanta.

Odcwalowala, az jej sie trzasl tlusty futrzany tyleczek z bialym ogonkiem.

-Szanta, ty mala zarazo!

-zawolalamzla irozbawiona jednoczesnie.

-Wracaj natychmiast!

Do domu!

Juzsie rozpedzilam - zawiadomil mnie ogonek Szanty.

Zapomnij!

Pobieglam za nia, ale male paskudztwo bylo szybkie.

Naglestanela jakprzymurowana, a z jej gardla wydobylo siegrozne warczenie.

Cholera jasna!

Zza krzaka wylonila sie olbrzymiasylwetkaowczarka kaukaskiego.

Skarzynski znowu niepilnowal psa!

Podbieglamdo furtki Skarzynskich, zanim jednak zdazylam zadzwonic, stalo sie cos strasznego - mojamala,glupiaterierka zaatakowala wielkie bydle!

Widocznie czula moja obecnosc zasobai uwazala, ze razem damy rade.

Wielkie bydle natychmiast podjelo wyzwanie i zwrocilo siew strone malutkiej suczki, ktora skakala wokol niego jak szalona,obrzucajac go obelgami.

-Kiler!

-wrzasnelam.

-Zostaw ja natychmiast!

W tym momencie Szanta ugryzla kaukaza w lydke, a ten natychmiast zamknal ogromna paszczeke na jejlebku.

Zapiszczala strasznie, a ja nie wytrzymalam.

Zanim Kilerzdazyl glupiej Szancie odgryzc glupia lepetyne, podbieglam do niego i z calej sily trzasnelamgo piescia miedzy oczy.

Prawdopodobnie niezabolalogo wcale, ale puscil Szante natychmiast i rzucil sie namnie.

Okazalam sie rownie glupia jak ona.

Chociaz nie,dzialalam w jej obronie, moja glupota miata posmak szlachetnosci.

To bardzo nieprzyjemne uczucie, kiedy ogromny pies probujeczlowiekowi odgryzc pol glowy.

Udalo mi sie odepchnacgo od mojej twarzy, niemniejzdazyl juzrozorac mi zebamiczolo, nos ikawalek policzka, a teraz zabieral siedo mojejprawej reki.

Sprobowalam krzyczec, wolacpomocy, ale nie bardzo mi to wychodzilo,bo musialam jakos sie bronic - wygladalo jednakna to,ze nic minie pomoze icholerna bestia ostatecznie mnie zagryzie.

Przez moment przemknelo mi przez mysl,ze teraz rozumiem, jakto sie dzieje, ze psy zagryzaja ludzi.

Sa po prostu tak niesamowicieszybkie, ze nie da sie przewidziec ataku.

A kiedy juz szarpia, to doskutku.

297.



Nagle zakotlowalo sie cos kolo mnie i najpierw stwierdzilam, zenic mnie juz nie szarpie.

Uslyszalam jakies niemile odglosy,ktoreod razu zamilkly.

Przez zalewajaca mi oczy krew (slyszalam,ze czolo jest mocno ukrwione,teraz wiem, ze to nie przesada.

) zobaczylam, jakprzerazajacy Kiler wali siena ziemie.

Ktos mnie wzial narece i zaczal niesc wstronedomu.

Tymon.

Nie, nie Tymon.

Witek.

W zyciubym nie przypuszczala, ze Witek ma tyle sily.

ATosia chcialago wziac na dozywianie!

-Spokojnie, Witus - wymamrotalam najwyrazniej jak sie dalo.

-Ja zyje i chyba nic mi nie jest, oczy mam w porzadku, nie dosiegna!

;

gardziolka mi nieprzegryzl, palcami ruszam.

-Nic nie mow.

Zaraz wszystko obmyje i zobacze.

-Czemu mam niemowic?

Co z Szanta?

-Jest, leci za nami.

-A Kiler?

-Mysle, ze go zabilem.

Pies z nimtancowal.

-Skad sie tutaj wziales?

-Szedlem do domupo nuty dla Adeli.

Dotarlismy chyba do domu, bo uslyszalam rozdzierajacy krzykTosi.

-Matko Boska Czestochowska!

Co siepani stalo?

-Spokojnie, pani Tosiu - powiedzial Witek - to tylkotak groznie wyglada.

Prosze nam otworzyc drzwi.

Pojdziemy z Wika dolazienki.

Jakies bandaze poprosze, sterylna gaze najlepiej, jeslijestw domu.

W domu bylo wszystko, bo kiedys skompletowalam porzadnaapteczke.

Z duza doza fachowosci Witek zatamowal mi krewi z wierzchu nieco obmyl twarz wodautleniona.

-Masz kurs ratownika?

-Kiedybylemdrugim oficerem, pelnilem funkcje lekarza okretowego -odrzekl, robiac mi prowizoryczny opatrunek.

-Marynarza bym nawet zszyl, ale tobie tej krzywdy nie zrobie.

Pojedziemy doszpitala.

-Jedzmy moim samochodem - pisnelam.

-Bo cizaswinie te elegancka tapicerke.

-Bzdury gadasz - skwitowal krotko i uwiozlmnie w strone szpitala w Zdunowie.

W sama pore, bo od strony lasu i domu Lalki juznadciagala resztaprzerazonych domownikow, gotowych do wydawania okrzykow zgrozy.

Dopierow samochodzie poczulam, jak bardzo boli mnie reka,wktora piekielny Kiler rabnal pyskiem.

Obejrzalam ja sobie.

Bylaspuchnieta i wszystkie palce miala spuchniete - ale na szczescie

298

wszystkimi moglamporuszac.

Jak ta opuchlizna zejdzie,bedziedobrze.

W Zdunowie Witek zaholowal mnie na izbe przyjec chirurgii.

Wrecepcji rosla pielegniarka zajeta byla wlasnie wysylaniemesemesa.

-Chwila - powiedziala.

-Zarazsie pania zajme.

-Tylko kawy sobie zrobie - syknal Witekprzez zeby.

-Spoczko, Wiciu, teraz juz nic mi nie grozi.

-Ja nie moge spoczko,kiedy one nic nie robia, a ty czekasz niewiadomo naco!

Zdrzwi pokoju, za ktorymi znikla pielegniarka z komorka, wyszla inna pani, ze sluchawka przewieszona przez ramie.

Spojrzalana mniei oczy jej sie powiekszyly.

-O Jezu - powiedziala z podziwem.

Poczym odeszla do swoichspraw.

Wyczuwalam, ze Witek przy mnie za chwile eksploduje, naszczescie pierwsza pielegniarka odebrala odpowiedz na swojegoesemesa i zaofiarowala sie, ze odda mnie w kompetentne rece.

Witek cos zawarczali zgodzil siezaczekac na korytarzu.

-Piespania pogryzl -zawiadomila zebranych wizbie przyjecpielegniarka i ulotnila sie, pewnie wysylac kolejneesemesy.

-Ojojoj - powiedziala inna pielegniarka.

-Alezpania urzadzil!

Prosze na lezanke, zajme sie pania, dam pani przeciwbolowe i nauspokojenie, a zachwile przyjdzie chirurg, zalatwi tylko jednegodziadka.

W tej chwili opadly ze mnie wszystkie emocjei wreszcie poczulam sie bezpieczna oraz zaopiekowana.

Kompetentneraczki zaaplikowaly mi jakis zastrzyk i zaczely mnie znowu obmywacwoda utleniona, a ja lezalam sobie i sluchalam, jak niewidoczny dla mniechirurg zalatwia dziadka.

Zorientowalam sie,ze dziadek zglasza jakies reklamacje.

Cos goboli ijego todenerwuje.

On sobie nie zyczy, zeby go bolalo.

-Drogi panie- mowilinny glos, zapewne chirurga; przyjemny,o starannejwymowie, maskujacej leciutenki przy seplenzebowy.

-Pana musi bolec.

Pan ma zlamane trzy zebra.

Ja panu dam srodekusmierzajacy, to panu ulzy.

A za tydzien samo przestanie.

Wporzadku?

Dziadek uwazal, zenie jest w porzadku.

Chirurg jednakniechcial juzz nim gadac,poniewaz, jak powiedzial, ma tu na stole pania pogryziona przez psa, a jest to sprawaniecierpiaca zwloki.

Po chwili zobaczylam go katemoka.

Stal nade mna przystojny,wasaty facet i przypatrywalmi sie jak ciekawemu zjawisku przyrodniczemu.

299.



-Ladnie pania urzadzil.

Zyje jeszcze?

-Z tego, co wiem, to nie, jeden pan mu skrecil kark, inaczej niebyloby mnie tutaj.

-Niech pani nie zapomni podziekowac temu panu.

-Nie zapomne.

Bedzie pan szyl?

-A chce pani?

-Jachce,zeby bylo pieknie.

-No to bedzie pieknie.

Chirurgz wasami i przyseplenem zebowym zabral sie do reperowania mojej twarzy, a ja lezalam z zamknietymi oczami i myslalam sobie, ze bede wygladala jak corka Frankensteina.

I jezeli Tymonmial do tej pory jakiekolwiek watpliwosci, to teraz musi jestracic.

Zaden normalny facet nie chce byc mezem corki Frankensteina.

Dobrze, ze cholerny Kiler mnie nie zabil, bo Macius nie mialbynikogo.

W kieszenichirurga zadzwonila komorka.

Pielegniarka odebrala polaczenie i przylozyla aparat lekarzowi do ucha.

-Nie, nie moge wyjsc - oswiadczyl stanowczo, szyjac mi nos.

-Przecieztu sie pieklorozpetalo.

Mam pieciu pacjentow pogryzionychprzez psa.

Trzy wyrostki przylazly.

Najwczesniej za godzine.

No, pa.

Te trzy wyrostkimnie rozsmieszyly.

Lezalam i chichotalam.

Bycmozebede miala krzywo zszyty policzek.

Bede krzywo pozszywana corka Frankensteina.

Chirurg skonczyl i zapowiedzial, ze przez najblizszetrzy tygodnie raczej nie bede wygladalajak czlowiek.

A potem?

Potem bedzie lepiej.

Zostawilam goz tymi wyrostkami iwyszlam na korytarz.

Uprzednio pozaklejana ladnie ipoobwiazywana przez pania pielegniarke.

Na korytarzu wpadlam natychmiast w meskie ramiona.

Inie byly to przyjazne ramiona Witka.

To byly ramiona mojego meza, ktory aktualnie zdradza mnie zespiewaczka wedrowna.

Zdradza, nie zdradza, przez dluzszy czas niemogl wypowiedziecslowa.

Chyba ze udawal.

-Zabije tego gnoja -powiedzial w koncu przez scisniete gardlo.

-Juz nietrzeba - powiadomilam go,niepewna, czy mi dobrzew tych ramionach, czy jednak niekoniecznie.

-Witek mu skrecilkark.

Popatrz, taki patykowaty, a silny jak malpolud.

-Ja nie mowieo Kilerze, mowie o Skarzynskim.

Wikus, kochanamoja, jaksie czujesz?

300

Chyba dobrze.

W tych ramionach, bo tak ogolnie to jednak n:

czulam sie najlepiej.

Powiedzialam mu o tym.

-Jestem nieco kolowata, bo mi dali tego Jasia naukojenienewow.

Chirurgmowi, ze widzialgorszerzeczy.

-Ja nie widzialem.

Chodz do samochodu.

Mozesz isc sama?

-Pewnie, ze moge.

Za nogi mnie nie lapal.

Reka mnie tylko boli, patrz, a twarz nie, ciekawe czemu?

Bo krew sie lala glownie z gby.

Moze ukrwiona, ale nie unerwiona.

-Wika -jeknal.

-Ze mnie przy tymnie bylo.

Mozebym ciejckos uchronil!

Cholerne pieczywo!

-Kupiles?

-Oczywiscie.

Przeciez wiesz, ze sie boje Tosi.

Wsiadaj,proszMoze chcesz sie polozycna tylnym siedzeniu?

-Opanuj sie.

Ja zyje.

Nie bede sie kladla na zadnym siedzeniibo od jechania na lezaco moge puscic pawia.

Usiadlam jak czlowiek, obok Tymona, ale onjakos nie spiesz]sie zuruchamianiem silnika.

Siedzial zakierownicai rece mu sie

trzesly.

Przyjrzalam mu sie uwaznie spodbandazy i plastrow, ktorynjmialam oklejone czolo.

Moj maz mial lzy woczach.

Hej.

Czyzby jednak nie artystkawedrowna?

W takim razieco ja widzialam na wlasneoczy we wlasnyiogrodku?

-Tymon - odezwalamsie niesmialo.

-Nieprzejmuj sie tastrasznie.

Przeciez ostatecznie nic mi sie nie stalo.

-Wika.

-Spojrzal na mnie isprobowal wykonac usmiech numjeden.

Nie wyszlomu to najlepiej.

-Gdybym ciestracil, to byprzeciez oszalal.

-Mowisz powaznie?

Prawie sie rozesmial.

-Mowie powaznie.

Masz watpliwosci?

-Kurcze.

bo wiesz.

-Wika - zbystrzal nagle.

-Cossie dzieje?

Ostatniobylas takajikas nieswoja, ale myslalem, ze to z przepracowania, strasznie duswzielas na siebie.

Czy oni mi dali glupiegoJasia, czymozeten cwany specyfikrmowienie prawdy, znany nam z powiesci szpiegowskich?

-Calowales siez Adela.

-Ja?

-Widzialam.

-Kiedy, na Boga?



-We wtorek.

chyba we wtorek, popatrz, w glowie mi sie kreci,ale to byl jednak wtorek.

W ogrodzie.

Tymon, juz calkiem bystry,wykonal blyskawiczna pracemyslowa.

-Wiem- powiedzial.

-Faktycznie, wtorek.

Ale ja sie z nia niecalowalem, tylko ona mi ryczala w marynarke.

-Sweter miales na sobie.

-Czy tamw sweter.

Tenjej dyrektor narobil jej wielkichprzykrosci i ona wlasnie wtedy pekla.

Przy wszystkichstarala sie trzymac fason, ale wtedy juz nie wytrzymala i sobie pozwolila.

Wika,blagam cie!

Co ty masz za pomysly!

Jawtedy robilem za statyw,zeby miala sie na kim zwiesici plakac!

Dlaczego pomyslalas, ze ja nania lece?

-A nie lecisz?

-Nie, nie lece.

Jajabardzo lubie i podziwiam, ale na nianielece.

-Ale ona leci naciebie.

-Nic mi otym nie wiadomo.

Ja w kazdymrazie od jakiegos czasu lece wylacznie na ciebie, nie zauwazylas?

-Aleprzeciez ja jestem zla zona.

Ten specyfik w kryminalach nazywa sie skopolamina.

Musielimi ja dac.

-Zla zona?

Dlaczego, namilosc boska?

-Zla zona, matka tez do niczego.

-Wika, opanuj sie.

Natychmiast powiedz mi,o co chodzi.

Ktocie indoktrynowal?

Przeciez niemozliwe, zebys sama wymyslila takapiramidalna glupote!

-Byc moze tatus - powiedzialam ostroznie.

-I moze troche.

kolezanki.

-Ten twoj tatus -mruknal i pokrecil glowa.

-Mow wszystkojak na spowiedzi.

Skopolamina w moimorganizmie czula sie coraz swobodniej.

-Nie mam dosyc czasu, zeby sie porzadnie toba zajmowac, zamalo jestem ze swoimwlasnym dzieckiem, dziecko wychowuje mipomoc domowa, a ja latam do pracy, ale tu musze zaznaczyc, ze naprawde nie chodzi mi o zadna kariere, tylko o te robote, wiesz, poza tym nie zajmuje sie toba, jak trzeba, a nie, to juz mowilam, no,w sumie co ze mnie za zona i matka, ni pies, ni wydra, nawet w lozku zasypiam, zamiast dawac ci oceany rozkoszy, zaden normalnyfacet nie wytrzymalby z taka i wcale nie ma sie co dziwic, ze patrzysz na inne kobiety, to znaczy na Adele.

Tymonsluchal z rozszerzonymi oczami, a ja- podwplywemskopolaminy, bo samaz siebie na pewno bym sie tak nie otworzyla- mowilam i mowilam.

Wreszcie zamknelam sie, a on wtedy ostroznie ujal mnie za zdrowsza reke.

302

-Wikus -powiedziali pokrecilglowa.

-Wikus, moja jedyna,kochana, najmilsza zono.

Nie dotrzymalas obietnicy.

Obiecalasmi kiedys, ze nigdy,przenigdy,nie bedziesz probowala domyslicsie, co jamysle.

Obiecalas mi, ze bedziesz mnie pytac, a jaci obiecalem, ze zawsze ci odpowiem.

I co?

Jakies zazdrosnice nawtykalyciglupot,a ty natychmiast uwierzylas?

Ze co,ze za malo sie mnazajmujesz?

Jak dla mnie, wystarczy w zupelnosci.

Gdybym chcial,zebys zajmowala sie mna intensywniej, to bym ci o tym powiedzial.

Pamietasz, mowilem ci kiedys,ze mezczyzni sa prosci.

Jaw kazdymrazie jestem.

Gdybym chcial wiecej wyrafinowanegoseksu,to bym sobie pojechal na Tajki.

Ale jachrzanie Tajki.

Jachce ciebie.

Ciebie, Macka, naszego domu.

Szanty.

Nawet Tosichce, chociaz jej sie boje.

Zauwazylas, jaki mamy fajny, wesolydom?

Wika, przysiegamci, naprawdeniczego wiecej mi nie trzeba.

Tylkonie rzucaj siewiecej na zle psy, bo przeciezoszalejez niepokoju o ciebie.

Tylko czesciowo docieralo do mnieto, co mowil.

-Tymon, naprawde.

A mozechcialbys, zebym zrezygnowalaz telewizji?

Tam i tak sie atmosfera ostatnio skwasila, moglabymwziac urlop bezplatny albo cos.

-Przestan, Wikus.

Telewizja jest ci potrzebna do zycia, wiedzialem o tym od poczatku, a to, ze teraz atmosfera jestbylejaka, toprzeciez niewazne, bo ty tam niedlaatmosfery latasz, tylko dla roboty.

Mnie to naprawde nie przeszkadza, ja chce miec szczesliwazone, a tybez pracybedziesz nieszczesliwa.

I nie daj sobie wmowic,ze Macka wychowujeTosia, bo tak nie jest.

Wszyscy go wychowujemy, amatka i tak jest tylkojedna.

On bedzie taki, jak ty,zobaczysz.

Twoj kontakt z Mackiem nie polega nailosci, ale na jakosci.

rozumiesz, comam na mysli, prawda?

-Chyba masz na mysli, ze bylam idiotka.

-Dalas sie zwariowac.

Przysiegam ci, ze nieslusznie.

-Tymon.

ty powiedziales swoim rodzicom, ze Maciek nie jesttwoj.

-Powiedzialem.

Mialem ci o tymwspomniec, ale chcialem tozrobic przy nich, a nie bylo okazji.

-No widzisz, tez mi nie mowisz wszystkiego.

-Przepraszam.

Wylecialo mi to z glowy, bo Maciek tak naprawdejest moj.

Nie uwazasz?

-Coza dyplomacja.

-Nie dyplomacja, tylko szczera prawda.

A rodzicom powiedzialem, bo ja przed nimi w zasadzie nie miewam tajemnic.

Bardzo ich lubie, z wzajemnoscia.

Mama troche sie zmartwila,ze mnie podkablowala przedtoba, ale widziala, ze czyms sie

303.



martwisz i myslala, ze tym, bo chyba cos tam powiedzialao wnuczku, a ty zrobilas dziwna mine.

A oni naprawde traktuja Mackajak wnuczka.

Wiesz, na tej zasadzie,ze jak w rodzinie, to nasz.

-Naprawdejestem kretynka - oswiadczylam troche niemrawo,bo skopolaminazaczela ustepowac miejsca glupiemu Jasiowi.

-Patrz, zawodowo rozmawiam z ludzmi godzinami, wywlekam znich rozne tajemnice alkowy, a z tobasie balam.

Aleto dlatego, zeich co najwyzej lubie, a ciebie kocham jak wariatka.

Tymon, masz swiadomosc,ze twoja zona jestkretynka i wariatka?

-Mam.

-Wyszczerzyl zeby.

Nie wiem, co smiesznego powiedzialam.

-Uwielbiam cie, kretynko i wariatko.

Blagam cie,juz nigdy.

Nie, to juz mowilem.

Czy mozna cie pocalowac?

Bardzoostroznie.

-Mozna.

On mnie pogryzl wyzej.

Bardzo ostrozniezrobil, cozapowiedzial.

Potem zawiozl mnie do domu, gdzie czekali wszyscy,laczniez Witkiem, o ktorym zupelnie zapomnialam, potem troche sie przespalam, potem Tymon chcial zostac ze mna - bo oczywiscie nie moglam straszyc ludzi w operze fizjonomia babci bramowy po bojce,aleja go namowilam, zeby jednak poszedl posluchac naszej Adelki,bo mi swietnie zrobi odrobina samotnosci (z Mackiem i Szanta).

Na moj bilet poszla Tosia, ktora Tymon zaagitowal i nawet zawiozlszybko do domu, zebymogla sie przebrac w jakies godne szaty.

Bylo nam wstyd, zesmy o niej odrazu nie pomysleli,ale w koncu wyszlo, jakwyszlo.

Troche sie balam, ze Maciek wystraszy sie matki w nowej wersji,ze mozebedzie krzyczal, niezechce ze mnazostac, ale po raz drugiw ciagu ostatnich dni okazalosie,zejestem kretynka.

Maciusprzyjrzal mi sie z szalonym zaciekawieniem,ostrozniedotknallapkami moich bandazyi przylepcow,spojrzal miglebokow oczy, sapnal i powiedzialbardzo wyraznie:

-Fofana mamuuunia.

Kiedy zostalismy sami,dalam mu kolacje i polozylam go spac,ale nie w jego lozeczku, tylko w naszym malzenskim lozku.

A terazsie do niego przytule i tez sobie troche pospie.

Jak towarzystwo wroci z opery, to mnie obudzi.

304

Wiktoria

17 wrzesnia, wtorek

Wszyscy sie rozjechali i nasz domzrobil sie cichy - ale nie pusty,bonapelnia go gwarem Tosia, spiewajaca barytonowym glosem sopranowearie operowe - okazalo sie, ze Tosia tez kocha opere, tylkosie nie ujawniala, bo sie krepowala.

No i Maciek wariuje wesoloz Szanteczka, ktora obgryza mu plastikowe zabawki.

Przedstawienie podobno wyszlo bardzo dobrze, aAdela jakoTosca byla olsniewajaca.

Nic w tym dziwnego, moim zdaniem -Adela zazwyczaj jest olsniewajaca.

Kiedycaletowarzystwo zwalilo siedo domupo spektaklu, spalam jak kloda, wiec wszyscychodzili na paluszkach.

W niedziele natomiast od rana zapanowal przyjemny rozgardiasz, wszyscykrecili sie w kolko, a Tosiaz pania Danusia imoja tesciowa przygotowywaly jedzenie nabarbecue.

Torty wygladaly tak, ze z trudem hamowalismy checpodzerania.

Odebralam Adeli czescuwagiogolu, bo moj niecodzienny wyglad skupial uwage, alei tak bohaterkadnia byla ona.

Ulga, jaka odczulam po rozmowie z Tymonem w samochodzieprzed oddzialem chirurgicznym w Zdunowie, byla po prostu przeogromna.

Odzyskalam i meza,i przyjaciolke, mialamsie z czegocieszyc.

Dodatkowym bonusem bylo to, ze zostalam zwolniona - jakoewidentna kaleka - z wszelkichzajec domowych.

Spedzalamwiecdzionek milo,w towarzystwie mojego tescia Wincentego, ktoryzminuty na minute bardziej podbijal moje serce.

Jest takie powiedzenie, ze jesli mezczyzna chcewiedziec, jak bedzie wygladala jegozona nastare lata, niech popatrzy na tesciowa.

No wiec chyba z facetami jest analogicznie?

Jakiego swietnego meza bede miala na starosc!

Barbecue - nie, nie podoba mi siejednak to okreslenie, niech bedzie bankiet w krzakach - rozpoczelismy zgodnie z planem, o trzeciej po poludniu.

Okazalosie, zenaszogrodekjest wymarzonymmiejscem na takie imprezki, w miare przytulnyi osloniety, a jednoczesnie z widokiem bardzoprzepieknym na Szczecin i te cala wodedookola.

Lalka mialaracje, kiedy zachwalala swoja gorke.

Naszagorke.

Zazwyczaj na takieprzyjatka goscie schodza sie stopniowo, tymrazem jednak wszyscy pojawili sie jednoczesnie, a wiecLalka z Januszem, moi rodzice,Amelia zeswoimKrzysiem ortopeda, jegokumpel ordynator z zona (okazalo sie, ze jako wielbicieleAdeli byli na przedstawieniu i zostalizaproszeni do nas), syn ortopedyczno305.



-radiowy Bartek, a nawet Madame Mop i Sabinka - przestaly siejuz na mnie boczyc za incydent z kwiatami na dworcu.

Ogrodek dzielniepomiescil to cale towarzystwo.

Kiedy juz wszyscy, wydajac stosowne okrzyki, obejrzeli moj nos i cala reszte, Tymon i Lalczyny Januszzostali oddelegowani do pilnowania grilla,moj tesc zaczal rozpalac zwykle ognisko - dla klimatu, a pozostalirozpelzli sie po krzaczkach, uprawiajac indywidualne zycie towarzyskie.

Jako gospodyni - pokancerowana, ale jednak - staralam sie dotrzecdo kolejnych podgrupek, sprawdzic, czy goscie sa zadowolenizzycia i czymaja co pic.

Szwendalam sie tak od jednych do drugichibylo mi dobrze.

Dobrze mi bylo!

Nie pamietam, kiedybylo mi taklekko na sercu!

Podgrupki gadaly, smialy sie i zartowaly.

Jedna - pod rozrosnietym krzakiem bzu - rozmawiala po angielsku.

Podeszlam, bo jeszczeniezdazylam odpylac Arnego, jak mu sie podobala nasza opera.

Stali sobiepodtym krzakiem we troje - Arne, Witeki Adela.

Adelamiala na obliczu wyraz niebotycznego zdumienia.

-Chodz tu, Wika - zawolalapo polsku.

-Chodz i sprawdz, czyja przypadkiem niezwariowalam.

Albo czy oni nie robia mnie w jakas piramidalna gruszke!

Ja mowilam, ze ten Dunczyk jest podejrzany!

Arne mial wyglad absolutniebogobojny, a do tego elegancki.

Witek oparl swoja patykowata postac otrejaz - musze mu powiedziec, zeby tego nie robil, bo ta kratka w koncu nie wytrzymai padnie.

-Mozesz sprawdzic w Internecie, jesli nie wierzysz- zaproponowal Witekniewinnymtonem.

-Nie mowmi o Internecie.

W Internecie moja matka zlapalasobie pedofila.

Tfu, przepraszam,oszusta!

-Wiciu - zaszemralam lagodnie.

-W cowrabiasz moja przyjaciolke Adelke?

-W opere kopenhaska.

-Cos ty powiedzial?

Czekaj, zawolamy Kasie.

Kasiuuu!

Prosze,chodz do nas pod krzaczek!

-Jestem, jestem.

-Kasia wylonila sie z zarosli.

-Bylam obok.

Wika, masz tu piekne iglaczki!

-Witek, mow po porzadku - zazadalam.

-Co tojestopera kopenhaska?

-Taki duzy budynek.

W centrum Kopenhagi.

Bardzo ladny.

Bylem tam, na "Traviacie", nawiasem mowiac.

Arne jest dyrektoremtej firmy.

306

Obie z Kasia spojrzalysmy na Arnego jak na ciele o dwoch glowach.

Uklonil namsie grzecznie.

-My wasw ogolebardzo przepraszamy za to tajniaczenie - ciagnal Witek.

-Arne prosil, zeby zachowac dyskrecje,on naprawdejestdyrektorem artystycznym.

-Znawca opery - mruknelam.

-Wlasnie.

Ja tez poczatkowo nie wiedzialem, co to za jeden, Colin nas poznal, moj szef, Irlandczyk z Kopenhagi - dodal wyjasniajacona uzytek Kasi.

-Dopiero potem.

Wkazdym razie kiedy Arneuslyszal Adele na tej plytce odciebie, Wiko, a jeszcze ja mu opowiadalem o tejprzygotowywanej "Tosce" i o "Trubadurze", no wiecpowiedzial, ze chetnie by ze mna przyjechal, posluchac.

Przyjechal.

Posluchal.

Doszedl do wniosku,ze nie tylko chce Adele zaprosic nagoscinnewystepy,ale mozemialbydla niej stalykontrakt na jakiestrzy lata.

-Rozumiem - oswiadczyla Katarzyna.

-1 nie chcial sie zdradzicna wypadek, gdyby jednak Adela mu sie nie spodobala.

Kasia lubi nazywacrzeczy po imieniu.

-Cosw tymrodzaju - potwierdzil Witek.

-Teraz obaj ja namawiamy, zeby sie zgodzila.

-Matko swieta -jeknela Adela zezgroza w glosie.

-Musialabym sie nauczyc dunskiego?

-Oni tam wszyscymowia poangielsku - uspokajal Witek.

-A propos - moze przejdziemy na angielski, bobiedny Ame ciemnyjak tabaka w rogu.

Przeszlismy.

-Adela - powiedziala Kasia.

-Ty sienie masz co zastanawiac.

Jedz.

Panie Arne,niechpanja zabiera natychmiast!

-Sadzac z tego, co tuwidzialem - wtracil Arne niewinnie- zamiana moze byc dla pani korzystna.

-A Kopenhaga jest przepiekna - dorzucil Witek kuszaco.

-Dunczycy sympatyczni.

-Przeciezbedziesz mogla przyjezdzac doPolski- dolozylam.

-Prom plynie jedna noc!

-O matko -jeczala Adela i nagle sobie przypomniala.

-Matka!

Coja zrobie z matka?

Samej nie zostawie.

Znowu przeszlam na polski.

-Twoja matka pojedzie z toba, jezyka nie zna, wiec duzo nie narozrabia, aArnetak jej sie podobal, ze na pewnonie bedzie protestowac.

-Kurcze, nie wiem, niewiem.

Ja sie musze zastanowic.

Arne,nie obraz sie, ja nie moge tak od razu zadecydowaco calym swoimzyciu.

307.



-Oczywiscie, moja droga.

Ja to doskonale rozumiem.

Chetniepoczekam, ale jesli mozesz, zastanawiaj sie szybko, dobrze?

-Bo mu sie trafiinnaspiewaczka - mruknela Kasia popolsku.

-Sopranow na swiecie jest sporo.

-Hej, wy, czemu sieseparujecie?

Miesko doszlo -zawiadomilnas Janusz Wiazowski, ktory nie wiadomo skad znalazl sie przynas.

Poszlismy na miesko.

Adela natychmiast sie napila, zeby nikt niechcial jej zmuszac dospiewania - dzisiaj nie miala ochoty.

Przyjatko rozwijalo sie sympatycznie.

Arne definitywnie przestal sie tajniaczyc i opowiadalzabawne anegdoty operowe.

Witek dosiadl siedomnie zeszklanka piwa.

-Jak nos?

-W porzadku.

Czy ja ci przypadkiem nie zapomnialam podziekowac za uratowanie zycia?

-Dla mniedrobiazg.

Ale nie rob tego wiecej.

-Postaram sie.

Wiesz, Wiciu, nie ma tegozlego, co byna dobre niewyszlo.

ten nos i ta calareszta tez odegraly swoja rolew historii.

-Przestan!

-Naprawde.

Nie wiem doprawdy dlaczego, ale opowiedzialam mu o wszystkich moich smuteczkach ostatnich dni.

Sluchaluwaznie, nie komentujac.

Kiedy skonczylam, podniosl swoja szklanke.

-Za wasze szczescie, Wikus.

-A Adela mowila, ze to ty jej siepodobasz, ale niewierzylam -powiedzialam z premedytacja.

Witek wykazal pewien poploch.

-Mowisz serio?

-Serio mowie.

To znaczy nie wiem, czy ona mowila serio,ale teraz mysle, ze moglo tak byc.

A co, ty tez?

-Nooo.

ja tez.

Spojrzalam na niego.

Siedzial zadumany nad ta szklanka z piwem.

Gdybym nie miala Tymona,to moze bymsie w nimzakochala.

Ale mam Tymona.

Boze, co za szczescie.

A malo brakowalo.

Cos mi sie przypomnialo.

-Witek.

czy ty przypadkiem nie posylales Adeliroz na scene.

jak tu byles poprzednioi ona spiewala w "Trubadurze"?

-Posylalem - usmiechnalsie.

-Tak naprawde wieczorami niechodzilemdo biblioteki, tylko biegalem doopery.

Bylemna wszystkich spektaklach, kiedy spiewala Adela.

-Patrz,jakim poteznym bostwem jest przypadek -powiedzialampowoli.

-Przeciez gdybys nieprzyjechal donas na tenswojkurs, gdyby mi nie zachorowal zespol dzien przed programem, gdy308

by"Connemarom" nienawalila piosenkarka, gdybys nie zmienil armatora, gdyby Colin nie przyjaznil sie wlasnie z Arnem, ^gdyby taoperowa Ewa nie miala szlachetnego charakteru.

Witek pokiwal glowa z usmiechem.

-I jaki z tego wniosek?

-Zebylbys ostatnim z ostatnich, gdybys pozwolil takiemu ciagowi przypadkowsie zmarnowac.

Idz do niej.

-Masz racje.

Dziekuje ci.

Cmoknal mnie w policzek, ten bez bandazy i odszedl.

Po chwilizobaczylam ichrazem z Adela, pograzonych w rozmowie pod krzakiem bzu.

Tosia wraz z pania Danusia wnosily wlasnie patery z tortami.

Wygladalo toimponujaco.

-To na czesc mojej corki!

-wolala uszczesliwiona pani Danuta,dumnie wznoszac patere zDoboszem.

Za nia podazala Tosia ztortem Sachera, do ktorego marmolady morelowej Tymon szukatprzez pol dnia.

Wykonalismy zgodny okrzyk zachwytu i kazalismy Adeli zaczackrojenie.

-Dawajcie talerzyki!

-Jezus Maria, a ty skad sie tu wziales?

Adela zamarlanad tortem, z nozem w rece, a my wszyscy zamarlismy dookola.

Dramatyczny okrzyk, ktoryslyszelismy, wydartsie z ust pani Danusi.

Krok od nas wszystkich stal nieznajomy, przystojnyjegomosc,siwy i dystyngowany.

-Dziendobry panstwu, ja przepraszam zawtargniecie niezapowiedziane.

Danusiu, wybacz, musialem.

-O kurcze!

Tochyba January!

Obok mnie stala Adela, ladnie zarozowiona, caly czas z tymogromnym nozem w rece.

-Panstwopozwola, January Wisniak.

Danusiu, jestem.

Chcialempowiedziec -jestem juz calkowiciezdrowy.

Chcialem cie prosic,zebys do mnie wrocila.

Szanownipanstwo, wybaczcie, sercenie sluga.

Ja musialem tu przyjechac imusialem to powiedziec Danusi, niespodziewalemsie, ze zastane takie obfite zgromadzenie.

Proszeo wybaczenie.

Danusiu?

Pani Danusia zamarla.

-Adela, skad on wiedzial,gdzie jestescie?

-szepnelam.

-Zostawilam mu namiary na poczcie glosowej - odszepnela.

-Ta goralska pomoc domowadala mi jego komorke.

Nie wiem, ktopierwszy krzyknal"gorzko".

Pochwilijednakkrzyczelismy wszyscy.

January upuscil laseczke, ktora sie podpieral,

309.



i postapil krok w strone pani Danusi, splonionej jak panienka, ktora przestala byc jakies piecdziesiat lat temu.

Pani Danusia spojrzala raz jeszcze tesknym wzrokiem ku Arnemu,ale widocznie uprzytomnila sobie, ze raczej nie mieliby po jakiemu z soba rozmawiac, wiec zdecydowala sie ostatecznie i padlaw ramiona swiezo wypisanego ze szpitala amanta.

Obecni po prostu oszaleli z radosci, podniesli kielichy i wypilizdrowie mlodej pary.

Katem okazobaczylam, jak Witek obejmuje Adele ramieniemi odprowadzaja pod niesmiertelny krzak bzu.

Tylkokatem, bo w tejze chwili poczulam,ze obejmuje mnie ramie Tymona.

Od zdrowszej strony, oczywiscie.

-I to sie wlasnie nazywa SZCZESLIWY HAPY END - szepnalmi do ucha cudem odzyskany mezczyzna mojego zycia.



Koniec.





This file was created with BookDesigner program

bookdesigner@the-ebook.org

2011-02-15





LRS to LRF parser v.0.9; Mikhail Sharonov, 2006; msh-tools.com/ebook/